Cпектрдің жақын ИҚ аймағындағы сатурынның бұлытты жамылғысының сенімді спектрлік бақылау мәлметтерін алу

Пән: Астрономия
Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 47 бет
Таңдаулыға:

РЕФЕРАТ

Жұмыстың құрылымы : бұл жұмыс 27 бет, 6 формула, 7 сурет, 5 кесте және 18 қолданылған әдебиеттер тізімінен тұрады.

Жұмыстың мақсаты: спектрдің жақын ИҚ аймағындағы сатурынның бұлытты жамылғысының сенімді спектрлік бақалау мәлметтерін алу болып табылады. Фотометрлік мәліметтер анализы бұлыт қабатының кейбір физикалық сипаттамаларын және сатурынның бұлыт үстіндегі атмосфералық бағалауға мүмкіндік береді.

Негізгі ұғымдар: спектр, толқын ұзындығы, интерперетция, Жалтырау, ИҚ облысы, Фабри линзасы, ФЭК, Жарықталу, Тұтас спектр, Жолақты спектр.

Жаңалығы: бұл жұмыста сатурынның бұлытты жамылғысының спектрлік қасиеттерін жеткілікті толық сипаттайтын, толқын ұзындығының аз зерттелген диапазонында алынған бақалау материялы жаңа болып табылады.

Зерттеу обьектілері:

Жұтылу алқабында бұлыт қабатының жарықтық коэффисенті;
Бір рет шашырау альбедосы;
Бұлыт үстіндегі атмосфераның оптикалық қалыңдығы;
Аэрозольдағы және бұлыт қабатының жоғары шегарасының жанында газбен жұтылған шашраудың көлемдік коэффиценттері;
Бұлыт үстіндегі атмосферадағы метан құрамасы;
Бұлыт қабатындағы шашрау актілерінің арасындағы фотондардың орташа еркін жүру жолына келетін жұтылыу газының молшері;

Зерттеу нәтижелері: сатурн экваторының эклиптика жазықтығына иілу жазықтығы болмаған кезде сатурынды фотометірлік өлшеулерін жүргізіу.

ГЛОССАРИЙ

Толқын ұзындығы - бірдей фазадағы тербеліп тұрған бір-бірімен өте жақын екі нүктенің орта қашықтығы. Әдетте толқын ұзындығын гректің λ әрпімен белгілейді.

Интерперетция - бірдей тербеліу жиіліктегі ені қойлған кездегі толқынның көлеңкеленуіне дейінгі жарықтың күшеюі немесе әлсіреу құбылысы.

Спектр - (латын сөзінің spectare - көру) физикада физикалық шамалардың мәнінің орналасуы, сонымен қатар осындай таралуды графиктік түрде әдетте спектр ішіндегі электромагниттік спектр болады. Электромагниттік сәуле шығару жилік спектрі.

Жалтырау - бірлік уақыт ішінде шығарылатын энергия.

Жарықталу - бірлік аудан ішінде бір секундта өтетін энергия.

Тұтас спектр - Қыздырылған дененің тығыздығы артқан сайын, олардың спектрі жаймаланып, бір түстен екніші түске жайлап өтеді. Ондай спектрді тұтас спектр деп аталады.

Жолақтық спектр - Күрделі молекулалардан тұратын шығарғыш газдар молекула құрамына кіретін, химиялық элементтерге тән, спектрлік сызықтар тобын құрайтын бірнеше жолақ тудырады.

Фабри линзасы - екі параллель тұрған айна сәулені шағылдырады.

ФЭК - фотоэффектік ақылы шыққан электрондар санын электродтар арқылы көбейтеді.

ИҚ облысы (инфрақызыл облыс) - толқын ұзындығының 4700-7000Ả аралықта көрінуі.

МАЗМҰНЫ

Кіріспе

1 Шолу

Есептің қойылымы
Бақылаү жүргізү аратураға қатысты талаптар

ИҚ спектр аймағында сатурнның спектрофотомериялық зерттеу аппаратурасыСатурн спектрн фотомериялық өлшеу аппаратурасыЭлектір сигналдарын тіркеу болгСатурн дөңгелегіндегі центірінің жарықтану коэффиценттерінің обьсолютты өлшемдері

3 Сатурынды фотометриялық бақылаудың нәтижелері

3. 1 жарықтаныдың таралуын зерттеу

3. 2. Центрлік меридиан жарықтанудың таралуы

4 Сатурн атмосферасының параметрін бағалау

4. 1 Сатурн экваторы бойындағы метанның құрамын 1980 жылғы бақылаулар бойынша екі қаьбатты модель бойынша бағалау

4. 2. Атмосфера параметрлерінің ендік вариациялары

Сатурн планетасының оптикалық параметірін бақалау

5. 1 Планетадан шағылған сәуленің түзілген моделін таңдау

5. 2 Атмосфера параметірін есептеудегі ателіктер

Қортынды

Әдебиеттер

КІРІСПЕ

Бұл жұмыс астрофизикалық институтта АН ҚазССР - да спектрдің (λ 0. 6 - 1. 1 мкм ) жақын инфрақызыл аймағында жүргізілген планета дискісі бойынша жарықтықтың обьсолютты спектрлік коэффисенттерін жеті жылдық комплексті бақалау негізінде сатурн атмосферасының газды және аэрозольды ортасының оптикалық қасиеттерін зерттеуге арналған. сатурн планетасы ғасырдан - ғасырға астроном бақылаушыларының назарын аударған, бірақ толығырақ зерттеу өткен ғасырдың 60- жылдарында ғана басталды деуге болады. Ғарыштық апараттармен айды, венераны, марысты, меркуриды сәтті түрде дамуын зерттеу сондай -ақ жерді бақылаулармен күн жүйесіндегі мейлінше алыс планеталардың зерттеу әдістерін енгізеді. (оның ішінде сатурн планетасы)

Ең алдымен бұл ғарыштық планеталардың зерттеу әдістерін және есептерін жетілдіріу қажеттілігі туындады. 60-жылдардың ортасында астрофизикалық инситтут АН ҚазССР -да В. Г. Тейфельдың жетекшілігімен спектрдің көрінетін аймағында сатурынды жүйелік бақалаулар басталған, мұндай бақылаулар шетелдің басқа обсерваторияларында жүргізілген, Дж. П. Койпер[1] және В. И. Мароз[2. 3] фотоэлектірлік спектрометірдің көмегімен λ 1 - 1, 2, 5мкм диапазонында сатурын спектрін алды.

Сол кезде инфрақызыл аймақта (0. 6 - 1. 1мкм) сатурн спектрі аз зерттелген болып қала береді. Бұл жайында мына дәлел бойынша жорыуға болады: В. Г. Тейфельдың[4] жетекшілігімен 1970 жылға дейін басылп шыққан. Барлық мәлметтер қамтылған. Алып - планеталардың физикалық сипаттамалары анықтама шолуында спектірдің осы аймағында тұтылу алқабы белгіленген.

Толқын ұзындықтардың бұл диапазоны әртүрлі интенсивтегі метанның айнымалы тербелмелі жұтылу алқабының болумен сипатталады және олардың әрқайсында сатурын атмосферасында түрліше бүлыт қабатының құрылымы туралы мәлімет бар (осыған сәйкес ) сонымен қатар спектірдің жақын инфрақызыл аймағында (0. 6 - 1. 1мкм) сатурн дискісі бойынша әртүрлі өлшеу нәтижелері бойынша алынған, планеталардың әр түрлі оптикалық параметірлерін салыстру қызығушылық туғызады.

спектрдің (0. 6 - 1. 1мкм) жақын инфрақызыл аймағында сатурнның бұлытты жамылғысының сенімді спектрлік бақалау мәліметтерін алу болп табылады. Фотометірлік мәлметтер анализы бұлыт қабатының кейбір физикалық сипаттамаларын және сатурнның бұлыт үстіндігі атмосферасын бағалауға мүмкіндік береді. бұл жұмыста сатурнның спектірлік қасиеттерін жеткілікті толық сипаттайтын, толқын ұзындығы λ 0. 6 - 1. 1мкм аз зерттелген диапазонда алынған бақалау мәтериялы жаңа болып табылады. Толқын ұзындығының 0. 6 - дан 1. 1 мкм диапазонында сатурнды спектірлік бақалаулар нәтижесін және олардың планета атмосферасындағы сәуле шығару тасмалындағы маңызды роль атқаратын газды - азрозольды ортасының келесі оптикалық параметірлерін бақалауға мүмкіндік берген атмосфераның екі қабатты моделі маңайындағы түсіндірмесін ұсынды:

Жұтылу алқабында бұлыт қабатының жарықтық коэффисенті;
Бір рет шашырау альбедосы;
Бұлыт үстіндегі атмосфераның оптикалық қалыңдығы;
Аэрозоьдағы және бұлыт қабатының жоғары шегерасының жанында газбен жұтылған шашраудың көлемдік коэффиценттері;
Бұлыт үстіндегі атмосферадағы метан құрамасы;
Бұлыт қабатындағы шашрау актілерінің арасындағы фотондардың орташа еркін жүру жолына келетін жұтылыу газының молшері;

Жарықтың таралуы және атмосфералық оптикалық параметірлерінің бағасы жөнінде мәліметтер теориялық есептерді шешу кезінде қолданылады. Ал дербес жағдайда біртекті емес моделдерді есептеу үшін, мүнымен қатар (сатурнды ғарыштық зерттеу) . Сатурынды жерлік және ғарштық зерттеу бағдарламасын ойлап шыңаруда қолданылады.

Шолу

Сатурн атмосферасындағы зерттеу толқын ұзындығының кең интервалындағы фотометрлік, поляриметрлік және спектірлік бағалауға негізделген. Бақылау жұмыстары планеталық атмосферада сәуле шығаруды тасмалдау бойынша теориялық зерттеулердің дамуымен тығыз байланысты. Өткен тәрихи мәлметтерге көз жүгіртпей- ақ, сатурынды фотометірлік бақалау өткен ғасырдың басында пулковский обьсерваториясында Г. А. Тихов[5], кейін Г. А. Шайнмен [6] жүргізді. Айдың және планеталардың фотометриясы, оның ішінде сатурындікі И. П. Барабошовтың жетекшілігімен Храков астрономиалық обсьерваториясында кең көлемде дамый бастады. [7-10]

Спектрофотометриялық өлшеу интенсивтіктердің сатурн дискісі бойынша үлестрілулердің спектрометрлік өлшеулері екі фактормен күрделенеді, планета өте үлкен емес бұрыштық өлшеммен (доғаның 20сек маңайында ) және жерге және күнге қатысты. Сатурн экваторының ең көп жазықтығындағы кең аумақта өзгерумен (27˚ маңайында) . Сондықтан сол жылдардағы ерте зерттеулер негізінен экватор интенсивтігінің жанынындағы жарықтықты өлшеу бірдей емес оптикалық сипаттамаларға ие планеталардың әр түрлі кең белдеулері арқылы өтеді және сондықтан бұл бақалауларды түсіндіру мүмкін емес. Әр түрлі жылдарда орндалған жұмыстың бір қатарында осындай қателік бар. [11 - 15]

Осы тұрғыда сатурн экваторының эклиптика жазықтығына иілу жазықтығы болмаған кезде сатурнды фотометрлік өлшеулер үлкен қызығушылық туғызады. Сатурн дискісінің центірінің жарықтығының обьсолютты спектрлік коэффисенттерін өлшеу фотометірлік бақалаулардыдәлме - дәлдік үшін қажет. Бірақ, мұндай бақалаулар өте аз жүргізіледі. Тек Л. А. Бугаенко [23] және В. Г. Тейфель[23] және Макарти[21] спектірдің (0. 6 - 0. 2мкм) ұзын толқынды аймағында сатурнның жекелеген зоналардың геометриялық альбедодан дискінің шетіне қарай күңгірттеу коэффисентін қолданып, жарықтың коэффицентерін жуықтап табуға болады. А. М. Герецкийдің [24] фотометірлік өлшеулері бойынша сатурн дискісінің центірінің жарықтық коэффисенті анықталады. Оның алған нәтижелері жұмыстарда келтірілген жарықтың коэффиценті біршама өзгеше [21. 23] және олар λ=0. 655мкм 0. 56мкм(КС - 11 фильтірі) және λ= 0. 536мкм - 0. 45мкм (3С - 1 фильтірі) құрайды. Автордың өзі 20% - ке дейін жүиелік қателік мүмкін екенін ескертеді. Кейін автор [27. 24] сатурн дискісінің жарықтық коэффиценттерін анықтауды спектірдің жақын инфрақызыл аймағында, ультракүлгін және көрінетін аймақта А. П. Видмаченко [25], С. М. Гайсин. [26. 32]

Спектрдің ультракүлгін және көрінетін аймағындағы диск центірінің абьсолютты жарықтық коэффисенттерін бақалаудың қысқаша қортындысын жасауға болады.

спектрлер және спектрлік анализ

ұзындығы шамамен 4000- 7600-A ге дейінгі электір магниттік толқындар адам көзіне әсер ете отырып, аралықтары бір бірімен анық шегарамен бөлінбейін көк, көгілдір, сары және қызғыл сары түстердің бүкіл рендері жататын қою күлгінен ( 4000A) қоңыр қызылға дейінгі түс реңіне береді. сы жарық толқындарының көзге тұтастай әсер еуі ақ үтс болып көрінеді. дегенмен, ақ түсі жіңшке саңылау арқылы, онан кейннен үш қырлы шыны призыма арқылы өткізіп құрамды бөлікерге жікеуге болады. (10-суре ) призымада ақ жарық сәулесінің қүраушылары өздерінің толқын ұзындықтарына байланысты әр түрлі ұзын толқынды сәулелер азырақ сынады. сондықан призымадан толқын ұзындығының өсіу ретімен орналысқан, шашыраүда сәулелер шоғы шығады. спектр - деп аталатын тұсіт жолақ үзеді.

спектрлердің түрлері әрқалай болып келеді, қызған тығыз зат мүмкін электр магниттік толқындардың бәрін шығарады. сондықан оның спектрі түтас немесе түрлі түсті жолақ түрінде үздіксіз болады. бірекі химиалық табиғаты сиретілген жарық шығаратын газдар қатаң түрде белгілі бір ұзындықтағы толқындарды шығарады, сондық олардың спектрі өздерінің саны мен орналасуы газдың химиалық табиғатына байланысты болатын жеке жарық жіңшке сызықардан түрады. мұндай спектрлерді сызықық спект рлер дейді. дәлірек айқанда, жарық шығаратын сутегі швейцария физигі И. Бальмер (1825 - 1898) есімі берілген бальмер сериясы деп аталатын спекірлік сызықар сериясын шығарады. Ғалам 1885 жылы спектрдің көрінерлік бөлігінде орналасқан осы серияның төрт сызығының толқын ұзындықтары арасындағы тәуелділікі айтқан болатын. бүл төрт сызық мынадай симолдармен белгіленеді:

H - қызыл сызық (6563A), H - жасыл сызық (4861A), H көк сызық(4340A), H- күлгін сызық (4103A),

күрделі молекулардан тұратын жарық шығарған газдар молекула құрамына кіреін, химиялық элементтерге тән. Спектірлік сызықар тобын құрайын бірнеше енді жолақ тудырады. егер де ыстық тығыз заттан шыққан жарық аздап қыздырылған сиреген газдан өтсе, онда үздіксіз спектр осы газға тән жарық сызықтар орналасқан орындарда жіңішке қара сызықтармен көлденең кесіледі. Бұл газдардың ұздіксіз спекірден өздері шығараылатын жарық толқындарын ғана жұта алатынымен, яғни 1859 жылы немс физігі Р. Кирхгоф (1824 - 1887) ашқан заңмен түсіндіріледі. бұл атомдардың жарықты жұтыу мен шағылуы әрбір химиалы элементке тән белгілі бір жиіліктер мен порциялармен өсетіндігн білдіреді. Қара сызықармен көлденең кесілген үздіксіз спекірлерді жұтыу спектрлері деп атайды. осылайша, спектрлерді шығарыу және жұту ретінде қарап заттың химиялық құрамын анықауға болады.

1) басқа нәтижелердің көпшілігі өзара жақсы үйлесімді.

2) сатурн дискісінің центірінің абьсолютты жарықтық коэффиценті толқын ұзындығы 0. 4 - тен 0. 7мкм -ге дейін жеткен сайын 0. 2 - ден 0. 8 - ге дейін монотонды өседі.

Сатурн дискісіндегі молекулалық жұтылуды зерттеу атмосфераның газды компаненттерін анықтап қана қоймай, сонымен қатар аэрозольдағы жұтылу және шағылу коэффиценттері, бұлыт үстіндегі атмосферадағы метан құрамы және басқалар сияқты планетаның бұлыт қабатының сипаттамаларын алуға болады. Сатурн спектірінің жақын инфрақызыл және көрінетін аймағында тек метанның жұтылу алқабы ғана бөлініп тұрады. Сатурн спектіріндегі бар басқада газдардың жұтылу алқабынан амиактің (λ=6450 А˚) жұтылу алқабын бөліп алуға болады. 6450 А˚ аймақтағы әлсіз жұтылу ГАО АИ УССР дейін [28] спектрометірлік өлшеулер бойынша және Мак Дональдың обьсерваториясындағы өлшеулер бойынша анықталады. Бақалаулар λ= 6450 А˚ алқабының тереңдігі сатурн дискісінің центіріне айтарлықтай әлсірейтінін көрсетті. [30] метанның жұтылу алқабы үлкен интенсивтікке ие, және сондықтан олардың планета дискісі бойынша бақалаулар экватормен салстрғанда планетаның оңтүстік және солтүстік жартышарларында 6190 А˚ метанның алқабының интенсивтілігінің күшейтетінін көрсетті. [16. 31. 33. 34] метанның жұтылу жолағының интенсивтілігінің айтарлықтай вариациясы күйінде көптеген жұйелік емес бақалауларда келтіріледі. Астрофизикалық институт АН ҚазССР - де В. Г. Тейфель және Г. А. Харитонва 1966 - дан 1974 жыл аралығын қамтитын 7250 А˚ сатурындағы және 6190 А˚ метанның жұтылу жолағына жүйелік зерттеулер жүргізілді. [35] бақылаулар қортындысы бойынша олар мынадай қортындыға келеді:

1) Біріңғай ендікке қарағанда, экватордағы жұтылу айтарлықтай кем.

2) Экваториалдық зона үшін және меридиандағы жолақ тереңдігінң бірңғай ендігінде, Және шетінде дәлдікпен өлшеу қателктеріне дейін сәйкестенеді. Бақалау нәтижелерін түсіндіріу теориялық есептеулердің дамумен тығыз байлансты және жартылай шексіз бүлытты қабатты планета атмосферасында сәулелі энергияны тасмалдау бойынша есепті шешуге негізделген.

Алып планеталарға қолданып мұндай есептеулерді Хеьн - Гинстейн индикаториясы үшін Ж. М. Длугоч және Э. Г. Яновщкий жұргізілді:

χ (φ) = 1 - g ² / (1+ g ² - 2g cos γ) ^3/2

G параметірінің әр түрлі мәндерімен, мұндағы γ - құлау бағыттарының арасындағы бұрыш В. В. Лоскут В. В. Аврамчук [39] мынадай түрдегі үіш мүшелі индикаторис қатары үшін осындай есептеулер жүргізеді:

χ = 1+ х ₁ cos γ + х ₂ Р ₂ (cos γ) ( мұндағы Р - Лежандыр палиномы) .

Планетамен шағылған күн сәулесінің қалптасуына алдыға қарай күшті созылыңқы шашрау индикаториасы ірі бөлшектер үшін кері шашрау маңызды роль атқарады. Бұл уақытта Хеньи - Гинстейннің комбинацияланған индикаторсалары үшін жартылай шексіз бұлытты қабатта сәулелік энергияның шашрауының теориялық есептеулерін К. Ю. Ибрагимов жүргізді. [41]

χ (γ) = b χ( g ₁ γ) +(1- b ) χ ( g ₂ , γ) (1. 3)

В параметірін түрлендіре отырып, кері шашыраудың үлесін өзгертуге болады.

Бұл есептеулермен сатурындағы бақалау сәйкестігін g ₂ =0, 8, g ₂ =-0, 6, b = 0, 95

Болған кезде В. Г. Тейфель алды жұтылу жолағының бақалау нәтижелерін түрлендірген кезде ассиметрия параметірі болатын Хеньи- Гинстейн индикатриса алынады. [40] 1690 А˚ және 7250 А˚ жұтылу жолағы өлшеу бойынша сатурынның ішкі бұлытты қабатында және сырытқы атмосферадағы метан құрамы төменде кестеде келтірілген.

Мұндағы С - бұлт үстіндегі атмосферадағы жұтылатын газдың құрамы. С - бұлтты қабаттағы шашырау актысының арасындағы фотондардың еркін жүріу жолының орташа ұзындығына келетін жұтылатын газдың мөлшері, С- нормалды шарттарға қатысты алынған бұлт үстіндегі атмосфераның негізіндегі метанның тығыздығы.

Жұтылу жолақтары үшін екі белдеудің әрқайсына 1690 А˚ және 7250 А˚ бұлт үстіндегі атмосферадағы метан құрамын бақалау едәуір ерекшеленеді. В. Г. Тейфль [40] айтып өткендей, бұл өлшеу қателктеріне емес, экваторлық және бірқалпты ендіктерде әр түрлі болатын сатурнның бұлттық жамылғысының едәуір вертикалды түрдегі біртекті еместігінен туындағын.

1 - Кесте

экватор

экватор:

СН ₄ 6190АСН ₄

7250А

экватор:

СН ₄ 6190А СН ₄

7250А

Хеньи-Гристейнның индикатрисасы ( g = 0, 75, ρ ₀ =0, 75)

С _a м-амега 54 34 85 43

С _с , 11 9, 4 13 15

С _s 16 10 27 14

Комбинацияланған индикатриса ( g ₁ = 0, 8, g ₂ =- 0, 6, b= 0, 95

С _а , 68 42 98 51

С _с , 13 13 16 25

С _s , 22 13 32 16

Есептің қойылымы

спектірдің көрінетін, ультракулгін және инфрақызыл аймақтарында сатурнның жетіліуін сәтті түрде зерттеуге қарамастан, жақын ИҚ - аймақта оның 0. 6 - 1. 1мкм спектірі аз сәулеленетін болып қала береді. Жоғарыда аталып өткендей, планетаның аз әсерленуі туралы В. Г. Тейфель жалпы редаксиясының 1970 жылға дейін басып шығарған атмосфералардың физикалық қасиеттерімен алып планеталардың ішкі құрамы туралы барлық ақпаратты қамтитын алып панеталардың физикалық сипаттамалары атты анықтама шолуында спектрдің бұл аймағында жұтылу жолақтары байқалған.

Бұл толқындар ұзындығын зерттеу барысында бұлтты қабаттың құрамы туралы қосымша ақпарат беретін интенсивтегі әр түрлі метанның аймағындатербелмелі жолақтарының жұтылумен сипатталады. Көрсетілгендей, бұлт үстіндегі атмосферада 7250 А˚ жұтылу жолағы бойынша анықталған метанның құрамы 6190 А˚ жолағы бойынша анықталған метанға қарағанда кем емес. Яғни терең жұтылу жолағына метан құрамының мейлінше аз болуына сәйкес келеді. 0. 6 - 1. 1мкм толқын ұзындығының аралығында өзінің интенсивтілігі бойынша 6190 және 7250 А˚ жуық 8860 және 9870 А . жұтылу жолақтары бар, және интенсивтіглігі әр түрлі жұтылу жолақтарын бақалаудан алынған метанның құрамын салструым үлкен қызығушылық туғызады. Осыған байлансты метанның жұтылу жолақтарымен олармен көршілес үздіксіз спектір аймақтарында спектірдің жуық ИҚ аймағында сатурнның бұлтты жамылғысының бақалаудағы сенімді мәлметтерін талдау мәлметтері бұлттық қабатпен сатурнның бұлт үстіндегі атмоспераның кейбір физикалық сипаттамаларын бақалауға мүмкіндік береді. [40]

Бақалау әдістемесі мен аппараттарға қатысты талаптар

Әдетте, молекулалық тұтылудың зерттеу жұтылу жолақтарының профьидерін зерттеуге негізделген. Бірақ, бұл әдіс күшті жұтылу жолақтарының тереңдіктерін зерттеу негізінде жеткілікті нақтылқты қамтамасыз етпейді. Сондықтан да, метанды жұтылуды зерттеу кезінде жолақтар профилдерін өлшеудің классикалық әдісінен бас тарттық.

Біздің бақалаулар мәселесіне тереңдігі 0. 4 - 0. 7 құрайтын бірқалпты жұтылу жолақтарын (7250A˚, 7900A˚, 8610A˚) зерттеу, сондай - ақ, R - 0. 95 күшті жолақтарда (8860A˚, 9870A˚) зерттеу кіреді. Бұл кезде ең үлкенсәулелену қарқындылығы үздіксіз спектір аймағындағы сатурн дискісінің орталығына сәйкес, ал ең аз әсерлену - күшті жұтылу жолақтарындағы дискінің шеткі аймақтарына сәйкес келеді. Осылайша, сатурнды спектірлі бақалау кезінде интенсивтіліктің ең үлкен төмендеуі 65 Дб құрайды. Мұндай үлкен динамикалық динамикалық дипазон күшейту коэффисенттерін қосылмауынсыз сызықты күшейткіштермен байлансты болуы мүмкін. Сондықтан сатурн дөңгелегңі бойынша зерттелетін толқын ұзындығын жұтылу жолағының ортасында, сондай - ақ оның көршілес үздіксіз спектір аймағындада тіркеп кеңістіктік сканерлеу жүргізіу шешімі қабылданады. Бұл кезде интенсивтіліктің түсіуі 30 Дб аспайды, және динамикалық сызықты күшейткіштердің ауқымында жатады. Сканерлеу бағытты барлық сканер дөңгелектің ортасынан өтіуі керек еді. Бұл дөңгелектің ортасына өлшенетін интенсивтіктерді нормалыу үшін және дөңгелек ортасының абьсолютты жарықтану коэффисенттерімен байланыс орнату үшін ыңғайлы. Алынған сканер бойынша сәйкес толқын ұзындығына сатурын изатоптары тұрғызылады. Алынатын кескін профилінің белгілі масштаптарында дөңгелек ортасының В сақинасына қатысты орналасыуын анықтау оңай( кескіндер масштабы және анықталады) сатурнның өсінің эклиптика жазықтығына қатысты едәуір еңкіштігіне байлансты сфералық координаталарына өтіп, жеке бұлыттық құралулардың бойындағы, жарықтану таралуын алу мақсатында түсіу бұрышы мен шағылу бұрышының арасындағы байлансты анықталыды. Салстыру үшін таңдап алынған тіркеуші жұлдыз стандарттарына байлансты, 0. 8 мкм жоғары болатын аймақтарында абсолютты бірліктерінде энергияның таралуы туралы мәлметтер жоқ. Абьсолютты сатурн спектірі параметриясының орндалуы барысында екі кезеңге бөлінеді:

Күнге қатысты планета дөңгелегінің центірінің салстырмалы шағылдыру қасиеттерін анықтау ( λ=6800А˚ қатысты нормаланған )
салстрмалы шағылдырғыш қасиетті анықтау сатурнге салстыру әдісімен жұргізіледі. Ай мен күндізгі аспанның спектірлері үшін тиімді емес. Себебі, олар зерттелетін толқындар аймағындағы күннің толқын ұзындығынан едәуір ерекшеленеді;

сипатталған өлшеу әдісі мүмкіндік береді:

бір күшейтіу ауқымында динамикалық ауқымы 30 Дб аспайтын фотометірлік өлшеу дәлдігін жоғарлатуға.
Жұтылу жолақтарының профильдерінің жазбалары кескінің сапасын бақалауға мүмкіндік болған кезде алынатын кескін профильдері бақалау бойынша тікелей кескін сапасын бақалауға. Атмосфералық діріл кескінін түзету бақалауларға 1980 жылы қолдану нәтижесінде өлшеу дәлдігін жоғарлатуға мүмкіндік береді. Таңдап алынған толқындарда сатурн дөңгелегінің берілген аймақтарының жіңшке жолақтары фотомериясын ескеретін бақалаулармен абсолютты жарықтану коэффисенттерін өлшеу жиынтығын сәтті жүргізіу үшін келесі талаптарды қанағаттандыратын аппаратураны жасау қажеттілігі туындайды.

Жұлдызды стандарттарға абсолютты байлануды алу.
30 - дан 240 А˚ - дейінгі спектірлік рұқсаты бар берілген бағытпен толқын ұзындығының үлкен аралығында планетаның дискісіне жарықтанудың салстырмалы таралуын алу.
Планета дөңгелегіндегі фотометрияланатын аймақтың дәлдігі 0. 05 радиусынан төмен болмайтын белгілеу.
Атмосфералық тосқауылдарды бақалаумен болашақта ескеру мүмкіндігі.