Алакөл көлдер жүйесіндегі жыртқыш балықтардың қоректенуі

РЕФЕРАТ

Гидробиологиялық материал өндірістік практиканың бағдарламасын орындау барысында Алакөл көлдер жүйесіндегі көлдерінен 2011 жылы мамыр - қыркүйек айларында жиналды. Диплом жұмысы 60 бетте жазылған, 3 тараудан және кіріспе мен қорытынды бөлімдерінен тұрады. Зерттеу нәтижелері . . . Қолданылған әдебиеттер тізімі - 34.

Диплом жұмысында кездесетін кілттік сөздер: гидрофауна, ихтиофауна, планктофаг, бентодаг, зоофаг, гидробиологиялық және ихтиотрофологиялық әдістер.

Зерттеу материалдарын жинау, өңдеу және талдау мақсатында классикалық гидробиологиялық және ихтиотрофологиялық әдістер қолданылды. Материал арнайы анықтауыштар арқылы анықталды.

Зерттеу материалдарының негізін планктонды, нектонды және бентосты организмдер құрады.

МАЗМҰНЫ

КІРІСПЕ

Барлық балық шаруашылық зерттеулердің негізгі мақсаты - өндірістік обьектілердің саның қайта қалпына келтіру. Балықтардың қоректенуі-олардың биологиясында негізгісі болып табылады. Қоректік базаның жағдайы мен балықтардың қоректенуінің ерекшеліктерін балықтардың миграция сипатымен, таралуымен және қозғалғыштығымен, өсу жылдамдығы немесе майлылығымен анықталады.

Балықтың қоректенуі, балықтың популяциясы, олардың таралуы суқоймаларда кездесетін гидробионттарға байланысты. Балықтардың уылдырық сатысынан бастап ересек сатысына дейінгі қорек тізбегін, қоректік рационының құрамы арқылы анықтауға болады. Балықтар қоректенуі бойынша планктофаг, бентофаг және зооофаг, яғни жыртқыштар деп бөлінеді. Көлді зерттей отырып көлдің гидрохимиясын, гидробионттарын, сонымен қатар балық қорегі ретіндегі маңыздылығын және көлде кездескен балықтарды қарастырдық [1] .

Алакөл көлдер жүйесінде кездесетін балықтар тұқы, ақамур, торта, тыран, алабұға, көксерке, балқаш маринкасы, теңбіл талма балық, жалңаш көкбасжәне тағы басқа балықтар кездеседі. Солардың ішінде жыртқыштарға албұғалар және көксеркелер жатады.

Балықтардың қорегін зерттеп балықтардың қоректік компонеттерінің кездесу жиілігін, компоненттердің сандық және сапалық көрсеткіштерін анықтауға болады.

Жыртқыш балықтарға әдетте су жәндіктерімен, ұсақ балықтардың шабақтармен немесе балықтармен, кейбіреулері су кеміргіштерімен және ұсақ сүтқоректілермен қоректенетін балықтарды жатқызады.

Зерттеу материалдарын жинау, өңдеу және талдау мақсатында классикалық гидробиологиялық және ихтиотрофологиялық әдістер қолданылды. Материал арнайы анықтауыштар арқылы анықталды

Осы мәліметтерді ескере отырып, біздің жұмысымыз жыртқыш балықтардың, солардың ішінде көксеркенің қоректенуін зерттеуді қарастырдық.

Дипломдық жұмыстың мақсаты: Жыртқыш балықтардың (көксеркенің) коректік компонеттерін зерттеу.

Дипломдық жұмыстың міндеттері :

1. Көксеркенің қоректенуіндегі сапалық көрсеткіштерді зерттеу;
2. Көксеркенің қоректік компоненттері;
3. қорек компоненттердің сандық және сапалық көрсеткіштерін: а) ішектің толысу көрсеткішін; б) компоненттердің кездесу жиілігін; в) компоненттердің түрлік санын; г) компонеттердің өлшем санын; асты қабылдау индексін анықтау.

1 ӘДЕБИЕТТЕРГЕ ШОЛУ

1. 1. Қазақстандағы ихтиологиялық зерттеу жұмыстары

Қазақстан суқоймаларын балық ресурстарына бай. XVIII-XX ғасырда

ірі натуралисттер, соның ішінде [2] П. С Паллас ең бірінші Орал, Ертіс, Каспий теңізін зерттеген. Ең бірінші балықтар туралы ғылыми мәліметтер Арал теңізі туралы 1820 жылы Г. Мейндарф жазды. Балқаш Іле және Алакөл бассейніндегі ихтиофауна 1840 жылы А. Л Шренк зерттеген. XIX ғасырда шамамен Республиканың барлық суқоймалары зерттелді. Каспий теңізінің ихтиофаунасын 1853-1857 жылы К. Э. Бэр және Н. Я. Данилевский [3] зерттеді. 1957-1972 жылдары ірі ғалымдардың бірі Н. А. Северцов ФедченкоА. Г - Сырдария, Орал, Іле өзендерін зерттеді [4] . Қазақстанның өзен-көлдерінің ихтиофаунасын Г. В. Никольский 1929-1940 жылдары Шу, Іле, Сырдария және Арал теңізін зерттеді[5] . Ал Балқаш көлінде атақты ғалымдар П. Ф. Домбарчев; Е. В. Бурмакин; Г. В. Домбровский; П. Л. Дрягин және көптеген ғалымдар[6] .

Қазақстан ихтиофаунасы туралы мәліметтер Н. З. Хусаинова, А. В. Володкина [7] және М. Г. Дукровца [8], В. П. Митрафанов сияқты ірі ғалымдардың еңбектерінде кеңінен көрсетілген.

Және көптеген еңбектерін сіңірген қазақ балық шаруашылық институтының негізгі мамандарының тізімі :А. И. Горюнова, В. И. Ерещенко, П. Ф. Мартехов, И. К. Иванов, Н. П. Серов, Н. Г. Некрашевич, П. М. Коновалов, Г. П. Трифонов, И. А. Пивнев, Л. Н. Солонинова, Х. К. Исмуханов, Л. А. Федотова, Л. И. Фролова, К. П. Цыба, В. С. Башунов, Н. Н. Башунова, Н. Е. Быков, А. С. Стрельников, Ю. Н. Коломин, В. А. Мельников, С. Е. Якубовский, Н. Ф. Лысенко, Н. Е. Песериди, Р. Исламгазиева, Ю. Д. Новокшенов, А. А. Сливка, А. В. Володкин, Е. Л. Маркова, Е. Л. Галактионова, В. П. Абакумов, В. П. Сироткин, З. К. Ермаханов, А. В. Убаськин және тағы басқалар [9] .

Ал Қазақ ұлттық университетінде (әл-Фараби) ихтиолог ғалымдар - В. П. Митрофанов, 1959-1960 ж, А. Ф. Сидорова, Т. М. Дукравец, А. А. Баимбетов, Ю. А. Бирюков, С. С. Кобегенова, В. В. Кормилин, В. К. Нездолий, А. Ш. Баекешев, С. К. Копылец және тағы басқа ғалымдар[9] . Қазақстанның суқоймаларын зерттеу 30-шы жылдары ихтиологиялық зерттеулерге байланысты - балық өнімділігін арттыру шаралары және балық ресурстарын оптимальді қолдану стратегиясы қабылданды.

Алакөл көлдерінде зерттеу жұмыстары ең бірінші 1840-1885 жылдары көлдің гидрофаунасын зерттеумен байланысты болды. Осы зерттеулерге ат салысқан ғалымдар: А. Л. Шренк, К. Ф. Кесслер, В. Петерс, О. Финша, А. Бэрма, В. И. Полякова сияқты ғалымдармен байланысты [9] .

1939 жылы Н. Г. Некрашевич Алакөл көлінде көпжылдық зерттеулер жүргізді. Осы кезде тұқы жақсы бейімделді, себебі бұл Балқаш көлінен жерсіндірілген түр болып саналады. Осы зерттеулердің нәтижесінде Н. Г. Некрашевичтің “Рыбы Алакольских озер’ деген кітабында, осы көлде кездесетін балықтардың морфологиялық және биологиялық сипаттамасы толық жазылған [10] .

Алакөл көлдер жүйесіндегі әр көлдің балық өнімділігі анықталды, жлпы -1, 7 кг/га ауданның өнімділігі - 42 мың. ц. Алакөлде - 7, Қошқаркөлде -2, Сасықкөлде - 2. Алакөл көлдер жүйесінің негізгі ерекшеліктері, көлде кездесетің 2 түрлі алабұғаның болуында: жағалаулық (қамыстық) және пелагикалық [11] . Бұлар тек өсу темпі, өмір ұзақтығы, тұқымдылығы, қоректену спектрі арқылы ғана ерекшеленеді.

1980 жылдары көлдік жүйенің жағдайы күрт нашарлады, бұның себебі - сумен қамтамассыз етілудің төмендеуі. 1986 жылы 1970 жылмен салыстырғанда су деңгейі 2, 4 м төмендеді. Бір көлдік жүйе 3 тұйық көлдерге бөлінді. Балық өнімділігі күрт төмендеп, әсіресе тұқының, аулануы 10 есе төмендеді. Осыған сәйкес көледер жүйесіне жүргізілетін бірнеше мелиорациялық шаралар жүргізілді. Арнайы балық өсіру зауыттарында жасанды жолмен балықтады өсіру қолға алынды [12] . Осымен қатар суқоймаға тыран балығын жерсіндіру жұмыстары атқарылды. Алакөл көлдеріне тыранды 1987-1988 жылдары жерсіндірді. 1992 жылы оның аулануы - 83 т, ал 1997 жылы -206 т жетті. Кейін 1990 жылдары су деңгейі қайта қалпына келіп, көлдер қайта байланысты. ()

2000 жылы көлдердегі ихтиоценоздың пайда болу процестері зерттелді. Ихтиоценоз құпамының өзгеруінің нәтижесінде, жаңа түрлерді жерсіндіру кезінде байқағандай бір түрдің пайда болуы, екінші түрдің ығысуына алып келеді, яғни бәсекелестік пайда болады. Ең алғаш көлдердің экосистемасының математикалық моделі құрастырылды. Бірақ модель ретінде қолданылатын материалдың жетіспеушілігінен, биоценозды толық болжай алмамыз [13] .

Ал балық қорегінің компонеттерін зерттеу туралы Пирожников Л. П 1953 жылы балықтың ішегінің ішіндегі асқортудың мезгілін белгілеп, компоненттерін санап, уақытын белгілеп, қорек шыққан уақыттан анықтады. Тортаның қоректенуі, туралы материал 1676-1979 жылдары Қапшағай суқоймасынан жиналған: 349 дана балықтың қоректенуінің ұзындығы 12, 0-28, 0 см, жасы 2 + -6+ (79, 3%) және 7+-8+ (20, 2%) балық арасында қарастырылған. Қорек тізбегіне 42 түр кірген, оның 14 зоопланктондар, бүйірімен жүзушілер, моллюскалар, насекомдар, омыртқасыздардың жұмыртқалары, тағы да макрофитті балдырлар, детриттер кездесті. Ең көп кездескен тортаның қореінде макрофиттер, балдырлар, мизидалар, дафниялар[13] .

Сазанның 49 дана алынған 18-46 мм көлемдегілер зерттелген. Зоопланктондардан шаяндар және уақытша планктондармен (хирономид дернәсілдері) қоректенген. Орал өзенінің зоопланктондары балық шабақтарының өмірінде үлкен рөл атқарады [14] .

Лысков В. Н Гусинное көліндегі балықтардың қоректенуі және қоректік қатынастары, орын ауыстыруы, жерсіндірілген балықтардың қоректенуі туралы жұмыс жасаған. Шығыс Сібір суқоймаларында балықтардың сол судағы балықтардың қоректік қарым қатынастарын анықтады. Жұмыстар Гусинное, Баин-Гол және тағы басқа өзендерде жүргізілді. Гусинное көлінен 200 ішек - қарын алып, 26-60 см ұзындықта, ал Цайдан көлінен 32 дана көлемі 35-50 см, жайын балығын алды. Жайын балығының негізгі қорегі сүліктер - Herpobdella octoculata - 26, 1%, тағы гамаритдтер, жылғалықтардың дернәілі, моллюскалар және жоғарғы сатыдағы су өсімдіктері. 200 қарынның ішінен тек 3 жайын қарнында табан және алабұға қалдығы болған [15] .

Табан суқойманың солтүстік жағалауынан ауланған, 20 дана балық анализге алынды. Каркул өзенінен көлемі 7, 5 тен 14 мм арасында әкелінген, қоректік спектірі коловраткалар және зоопланктондар кездесті. Коловраткалардың ішінен Keratella tesfudo және су түбінен Bdelloidea, бұтақмұрттылардан - C iclops vcinus vejanin кездескен [16, 15] .

К. Р. Фортунатов және басқа да көп авторлар балықтардың қорегіне нақты түсініктеме беру үшін күнделікті қоректік рационына сүйенген дұрыс деді. Неміс ғалымдары жыртқыш балықтардың қоректенуін зерттеп, жыртқыш балықтардың асқорту жүйесінде, асты тез қорытатын ферменттер көп кездеседі деді. Қыста жайын балығы кездеспейдә деуге болады. Амур жайыны қыста қоректенбейді [17] .

Табан және сазан балығының қоректенуін зерттеу үшін 150 ішек-қарын зерттелді. 14-36 см көлемінде және 105 сазан ішек-қарынында, 26-60 см көлемінде балық зерттелінді. Ең негізгі қорегіхирономидтер дернәсілдері (20%), хирономидтер имагосы (17, 3%), жылғалықтардың личинкасы (19%), моллюска, көктемдіктер дернәсілі және тағы басқа қоретік компоненттер кездесті Гусинное көлінің балықтарында планктондық қорек өте көп, өйткені көлдің түбінде тек бентостық қорекпен қоректенетін табан мен сазан балығы кездесті. Торта балығының қорегі зерттелді, 100 дана (11-24 см) және 260 (12, 5-29 см) арасында балықтар алынды. Торта тек макрофиттермен қоректенеді. алабұға шабақ кезінде планктонмен қоректенеді, ал ересек алабұғаның қоректерінде 75%, торта ішегі және 77% алабұға ішегі бос болып шықты, ал қорек бар жердегі алабұға ішегіндегі дафния және жылғалықтардың дернәсілі кездесті [18] .

Богоров В. Г жазылған жұмыстарында көрсетілген Кездесу жиілік немесе экземплярдың сандық әдісін топтардың ара қатынасын һте қатты бұрмалайды қоректік материал ретінде планктонның биомассасын қолдануынан жіне осыдан планктонжегіш балықтарды зерттеу туралы, өлшеу әдісін қолдану керек деген тұжырымға келді. Зианкевия А. А және Броаский В. А (1931 жыл) бойынша жасалынған, осының нәтижесінде арнайы инструкция жасалынды. Материалдарды жинау және өңдеу туралы балықтардың қоректенуін зерттеген.

Теңіз және тұщы суқоймаларының планктонжегіш балықтарының қоректенуі туралы негізгі әдебиеттер: негізінен Богорв әдістемесімен жүргізілген Кун, 1955 жыл әдісінен. Атлант және Мурман майшабақтарынның қоректенуіне Болдавстың, Мантефельдің жұмыстары алынған; Николаев И. П (1950 жылы) және басқа автор салакийдің және балтика шпротының қоректенуі туралы жұмыс жасаған.

Лишев 1950а, 1950б; Фортунатова, 1940, 1951, 1955, 1961а, 1964; Ковалев, 1958; Vasarheleyi, 1958; Woynarovich, 1958; Horoszewicz, 1960; Molnar, Tlg, 1961, 1963; Schmidt, 1968; Бурмакин, 1959; Скалкин, 1961, 1965; Новикова, 1962, 1966; Доманевский, 1963; Пиху и Пиху, 1970а [20] .

1. 2. Алакөл көлдер жүйесінің физико-географиялық сипаттамасы

Алакөл көлдер жүйесі негізінен 3 көлдік жүйеден тұрады. Сасықкөл, Қошқаркөл және Алакөл көлдер жүйесі және Балқаш бассейнінен 2 өзен ағып шығып, бассейнді құрап, бір аймаққа кіреді. Осылайша Алакөл көлдер жүйесін құрайды [21] .

Алакөл көлі - Қазақстанның оңтүстік-шығыс бөлігінде Балқаш-Алакөл ойысының шығыс шетінде орналасқан. Солтүстігінде Тарбағатай, оңтүстігінде Жоңғар Алатауының етегіне ұласады. Шығысында Жалаңашкөл арқылы Жоңғар қақпасына жалғасады. Көршілес Сасықкөл, Ұялы, Жалаңашкөлдермен қосыла тізбектеліп Алакөл жүйесін құрайды. Ауданы 2200-2500 км ² - ге дейін. Суының көлемі 58, 5 млрд. м ³ . Ұзындығы 104 км, ені 52 км, орта тереңдігі 22, 1 м (ең терең жері 54 м), жағалауының ұзындығы 384 км. Жалпы Алакөл жүйесінің су жиналған алабы 48 мың км ² - ге жуық. Орналасуы: Шығыс қазақстан мен Алматы облысының шекарасында Теңіз деңгейінен 347 м-де жатыр. Ұзындығы: 104 км ; ені: 52 км дейін; ең терең жері: 54 м; орташа тереңдігі: 22 м; мөлдірлігі: 1-3, 5 м. Құйатын өзендері: 15 жуық өзендер.

Жалпы көл аралды, түбекті, шығанақты, мүйісті келеді. Жағасы негізінен жазық, төрттік кезеңнің әр түрлі борпылдақ жыныстарынан және солтүстік-шығыс жағасы эолдық шөгінділерден түзілген. Үлкен және Кішкене Аралтөбе, Белқұдық тағы басқа аралдары бар. Атырабының климаты шұғыл континеттік. Суының мамыр - караша аралығындағы орташа температурасы 4, 5 - тан 15, 3 С° -қа дейін; әсіресе қыркүйек айында суы жақсы жылынады. Айдынның бетімен есетін желдің жылдамдығы минутына 2-60 м/с; күзде және қыста күшейеді. Ең күшті толқындарының биіктігі 2 - 2, 5 м. Қарашаның соңына қарай мұз қата бастайды, ақпанда оның қалыңдығы 0, 8 м жетеді. Мамырда мұзы ериді. Алакөлге 15 астам шағын өзен құяды. Үржар, Еміл, Қатынсу, Жаманты, Жаманөткел, Тасты тағы басқа. Алакөлдің көлемі үнемі ауытқып отырады. Мысалы: көл деңгейі 1909-1946 жылдар аралығында 5, 27 метрге төмендегені анықталды, 1947-1974 ж. Керісінше 7, 18 метрге көтерілді. 1975 жылдан көлдің аздап тартыла бастағаны байқалады. Судың минералдығы ауытқып отырады және тереңдеген сайын бұл біршама арта түседі. Химиялық құрамына келетін болсақ көл суы - хлоридті-натрийлі келеді. Алакөл фитопланктоны құрамында балдырдың 58 түрі, зоопланктонның 80 түрі бар. Балыққа бай (алабұға, шармай, көксерке, көкбас, сазан тағы басқа) . Алакөл суында балықтың 24 түрі мекендейді. Аққу, қаз, үйрек, балықшы, бірқазан тағы басқа құстар, қамыс арасында теңбіл мысық, өзен сағаларында ондатр кездеседі. Жағалауы - шабындық және жайылым. Жағасында Көктұма, Рыбачье, Жарбұлақ тағы басқа елді мекендер бар.

Мамырдың аяғында су температурасы + 7 . . . +15 С болады. Акватория бойынша су минерализациясы 1, 2-11, 6 г/л. Құрамы жағынан су хлоридті-натрийлі және хлоридті-сульфатты-натрийлі болып келеді. Алакөлдің құрамындағы фтор мен бромның деңгейі жоғары.

Алакөл көлі ежелден өзінің емдік қасиетімен танымал. Теңіз деңгейінен 579 м биіктікте және Алакөл көлінен 2 км қашықтықта. Барлық минералды бұлақтары орналасқан. Алакөл суының 1 литрінде 8 гр тұз бар.

Алакөл көлі Қазақстанның ішкі бөгендері арасындағы көлемі жағынан екінші және республиканың ағынсыз көлдердің арасындағы жалғыз терең көл болып табылады. Алакөлдің су көлемі Балқаштың су көлемінің жартысына тең және Бұқтырма мен Волга бөгендерінің су көлемдерінен артық. Ені мен биіктігі көп жылғы су деңгейінің тербелісі кезеңіне байланысты өзгеретін клиф етегінің оңтүстік-батыс және оңтүстік-шығыс жағалауларының жемірілген бойы қиыршық тасты жағажайға дейін жайылған. Бұл жердегі қайталама жинақталудың пайда болу сипаты қорғаныс шығанағын құратын малта тасты енсіз түбек болып табылады. Енсіз түбектің ені мен биіктігі де көп жылғы су деңгейінің тербелісіне байланысты өзгереді.

Соңғы 25 жылда көлдің жағалау сызығының бойы опырылуы нәтижесінде шығыс жағалауы аймағы құлап, құрлықтың 300 метр тереңдігінде қалды. Жыл сайынғы жағалау сызығының опырылуы құрлық тереңдігінен орташа алғанда 10-30 метрге дейін жетеді. Шығыс Қазақстан облысы, Үржар ауданы, Қабанбай ауылында жағалау сызығының опырылуы нәтижесінде Алакөл көлінің жағалауында орналасқан демалыс үйлері, жағалаудағы ғимараттарды қосатын жалпы ұзындығы 1800 метрге төселген асфальт жол бұзылды [22, 23] .

Сурет 1- Алакөл көлдер жүйесінің картадан көрінісі

1. 2. Алакөл көлдер жүйесінің гидрофаунасы

Алакөл көлдер жүйесіне жасалған гидробиологиялық зерттеулер жоспарлы немесе жүйелі түрде жүргізілген. Ең алғаш гидрофауна туралы мәліметтер 1940 жылы ВНИОРХ Балқаш гидробиологиялық отрядымен жиналған. Бұл Алакөл көлін солтүстік батыс бөлігін, Ұялы (Қошқаркөл) және Сасықкөл көлдерін зерттеген. Осы зерттеу нәтижесінде Н. О Савинаның (1941 ж) жұмысында байқалған. Ол планктонның биологиялық массасын анықтап, түрлік құрамын зерттеді [24] .

Сасықкөл көлінің зоопланктон құрамы

Зоопланктон құрамында омыртқасыз жануарлардың 13 таксоны белгіленді. Көктемде тек қана ескекаяқты шаяндар таралған - Mesocyclops leuckarti және Arctodiaptomus salinus ( кездесу жиілігі 89 %) . Жазда барлық жерде (100 %) кездесетіндер арасынан түрлер көрсетілген, сонымен қатар бұтақмұрттылар туысы Diaphanosoma, Daphnia galeata және жылысүйгіш Thermocyclops crassus .

Кесте 1 - Сасықкөл көлінің зоопланктон ауданы бойынша маусымдық динамикасының саны ( мың. дана. /м ³ ) мен биомассасы (Б, мг/м ³ ), 2008ж

Көктемде көлдің барлық акваториясында сандық көрсеткішті ескекаяқты шаяндар құрайды, ол 98 % алып жатыр. Түрлердің саны бірдей болғанымен батыс аудандарда биомасса ең үлкен көрсеткіш көрсетті (кесте 1) . Ол ірі жыныстық жетілген түрлер мен диаптомустың копеподит сатысынан қалыптасқан (89, 8 %) . Басқа аудандарда акватория бойынша ұсақ денелі мезоциклоп ( массасы 49) және диаптомус шабағы (48 %) басты орын алды. Нәтижесінде, батыс ауданның зоопланктон биомассасы біркелкі қоректі деп бағаланса, суқойманың қорегі бойынша, басқа аудандармен салыстырсақ төмен [24] .

Жазғы бұтақмұртты шаяндардың топтарының даму есебінеде, маусымда планктон концентрациясы 1, 7 есе, масса екі есе жоғарылады. Диафанозомалар доминантты болды. Кладоцералардың көл бойынша орташа саны 48 %, салмағы 63 % құрайды. Суқойманың батыс және солтүстік - шығыс аудандарында екі көрсеткіште өскен, бірақ биомассаның көлемі төменгі шегіне жеткен. Батыс ауданда зоопланктон массасы көктемдегідей тым жоғары болды, оның көлемі жоғары қорек деңгейіне дейін жетті.

Қошқаркөл көлінің зоопланктон құрамы. Көл зоопланктонының пелагикалық құрамы бай емес, аздап алуан түрлілік тек жазда 9 таксон болса, көктемге қарай - 3 кемиді. Тұрақты мекендеушілер болып, Сасықкөл көліндегі сияқты ескекаяқты шаяндар түрі M. leukarti, A. salinus және Th. crassus кездеседі. Жазда доминантты түрлер құрамын толтырған D. lacustris. Мамыр айында планктонда толығымен жұмырқұрттар мен бұтақмұртты шаяндар болмайды [25] .

Қорек қорының саны мен биомассасы мамырда тек қана ескекаяқтылармен қалыптасты, көбіне, жыныстық жетілмеген диаптомустар маусымға қарағанда (кесте 2) екі есе көп болады. Мамыр айында биомассаның негізін диаптомус ( 75 %) құраса, ал маусымда диафанозома ( 67 %) . Жазда сандық көрсеткіштің тез төмендеуі, балықтардың осы кезеңде жоғары өнімді диафанозомалармен қарқынды қоректенуі нәтижесінде. Қошқаркөл көлінде зоопланктон биомассасы мамыр және маусым айларында қорек деңгейі ең төмен деп есептелінеді.

Кесте 2 - Қошқаркөл көлі зоопланктонының маусымдық динамикасының саны (С, мың. дана/м ³ ) мен биомассы (Б, мг/м ³ ), 2011ж

---

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.

• Іс жүргізу
• Автоматтандыру, Техника
• Алғашқы әскери дайындық
• Астрономия
• Ауыл шаруашылығы
• Банк ісі
• Бизнесті бағалау
• Биология
• Бухгалтерлік іс
• Валеология
• Ветеринария
• География
• Геология, Геофизика, Геодезия
• Дін
• Ет, сүт, шарап өнімдері
• Жалпы тарих
• Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
• Журналистика
• Информатика
• Кеден ісі
• Маркетинг
• Математика, Геометрия
• Медицина
• Мемлекеттік басқару
• Менеджмент
• Мұнай, Газ
• Мұрағат ісі
• Мәдениеттану
• ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
• Педагогика
• Полиграфия
• Психология
• Салық
• Саясаттану
• Сақтандыру
• Сертификаттау, стандарттау
• Социология, Демография
• Спорт
• Статистика
• Тілтану, Филология
• Тарихи тұлғалар
• Тау-кен ісі
• Транспорт
• Туризм
• Физика
• Философия
• Халықаралық қатынастар
• Химия
• Экология, Қоршаған ортаны қорғау
• Экономика
• Экономикалық география
• Электротехника
• Қазақстан тарихы
• Қаржы
• Құрылыс
• Құқық, Криминалистика
• Әдебиет
• Өнер, музыка
• Өнеркәсіп, Өндіріс