Бейорганикалық заттардың негізгі класстары және олардың генетикалық байланысы

Пән: Химия
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 116 бет
Таңдаулыға:

Бейорганикалық заттардың негізгі класстары және олардың генетикалық байланысы.

Бейорганикалық қосылыстар Бейорганикалық заттар құрамына сәйкес (екіэлементтік, немесе бинарлык, қосылыстар мен көпэлементтік қосылыстар: оттекті, азотты т. б) және осы заттардың химиялық реакцияда орындайтын функциясына, яғни химиялық қасиеттеріне сәйкес (қышқылды-негіздік, тотығу-тотықсыздану т. б) әртүрлі кластарға жіктеледі. Бинарлы қосылыстарға кез-келген екі түрлі элементтен тұратын қосылыстар жатады. Мысалы, азот пен оттегінің бинарлық қосылыстары: N2О, NO, N2O3, NO2, N2O5; мыс пен күкірттің бинарлық қосылыстары: Cu2S, CuS, CuS2. Бинарлық қосылыстардың формулаларында металдар бейметалдан бұрын көрсетіледі: SnCl2, Al3N. Егер бинарлық қосылыс екі бейметалдан түзілген болса, онда бірінші орынға келесі тізбекте солға қарай орналасқан элемент символы жазылады: B, Si, C, As, P, H, Te, Se, S, I, Br, Cl, N, O, F. Мысалы, CBr4, H2O, SF6. Егер бинарлық қосылыс екі металдан тұратын болса, онда бірінші үлкен периодтың басында орналасқан металл көрсетіледі. Ал егер екі металл да бір топта орналасқан болса, онда бірінші реттік нөмірі үлкен элемент көрсетіледі. Мысалы, Cu Zn, AuCu3. Бинарлық қосылыстар бейметалл типіне сәйкес әртүрлі кластарға жіктеледі (кесте-2. 1), ал қалған бинарлық қосылыстар металдар арасындағы қосылыстарға - интерметаллидтерге жатады.

кластар

Бейметал

Қосылыс формуласы,

Мысалы

Атаулары

кластар: галогенидтер

Бейметал: F, Cl, Br, I

Қосылыс формуласы,Мысалы: NaCl

Атаулары: Натрий хлориді

кластар: оксидтер

Бейметал: O

Қосылыс формуласы,Мысалы: FeO

Атаулары: темір (ІІ) оксиді

кластар: халькогенидтер

Бейметал: S, Se, Te,

Қосылыс формуласы,Мысалы: ZnS

Атаулары: Мырыш сульфиді

кластар: пниктогенидтер

Бейметал: N, P, As

Қосылыс формуласы,Мысалы: Li ₃ N

Атаулары: литий нитриді

кластар: гидридтер

Бейметал: H

Қосылыс формуласы,Мысалы: CaH ₂

Атаулары: Кальций гидриді

кластар: карбидтер

Бейметал: C

Қосылыс формуласы,Мысалы: SiC

Атаулары: Кремний карбиді

кластар: силицидтер

Бейметал: Si

Қосылыс формуласы,Мысалы: FeSi

Атаулары: темір силициді

кластар: боридтер

Бейметал: B

Қосылыс формуласы,Мысалы: Mg ₃ B ₂

Атаулары: Магний бориді

Олардың атаулары бейметалдардың латынша атауының түбіріне «ид» жұрнағын жалғау арқылы түзіледі. Терісэлектрлік төмен элемент әртүрлі тотығу күйінде кездесетін болса, онда оның атауынан кейін жақшада тотығу дәрежесі көрсетіледі. Мысалы, Cu2O - мыс (I) оксиді, CuO - мыс (II) оксиді, СО көміртек (II) оксиді, СО2 - көміртек (IV) оксиді. Тотығу дәрежесінің орнына грек сандары көмегімен құрамы көрсетіледі: СО - көміртек монооксиді, СО2 -көміртек диоксиді, Fe3O4 - темір тетраоксиді. Кейбір бинарлық қосылыстар үшін дәстүрлі атаулары сақталады: H2O - су, NH3 - аммиак. Бинарлық қосылыстардың ішінде кең тарағандары - оксидтер. Функционалдық белгілеріне сәйкес оксидтер тұзтүзетін және тұзтүзбейтін деп бөлінеді. Тұзтүзетін оксидтер негіздік, қышқылдық және амфотерлік болып жіктеледі.

Қышқылдармен (немесе қышқылдық оксидтермен) әрекеттесіп, тұзтүзетін оксидтер негіздік деп аталады. Суды қосып алып (тікелей немесе жанама), негіздік оксидтер негіздерді түзеді. Мысалы, кальций оксиді СаО сумен әрекеттесіп, кальций гидроксидіне Са(ОН) 2 айналады:

СаО +Н2О→Са(ОН) 2.

Магний оксиді МgO- негіздік оксид. Ол суда нашар ериді, бірақ оған негіз-магний гидроксиді Mg (OH) 2 сәйкес келеді.

Негіздермен (немесе негіздік оксидтермен ) әрекеттесіп, тұзтүзетін оксидтер қышқылдық деп аталады. Суды қосып алып (тікелей немесе жанама), қышқылдық оксидтер қышқылға айналады. Мысалы, күкірт (VI) оксиді SO3 сумен әрекеттесіп, күкірт қышқылын H2SO4 түзеді:

SO3 + H2O = H2SO4

Кремний диоксиді SiO2 қышқылдық оксид. Ол сумен тікелей әрекеттеспейді, бірақ оған кремний қышқылы H2SiO3 сәйкес келеді Қышқылдық оксидтерді алудың бір әдісі - сәйкес қышқылды сусыздандыру. Сондықтан қышқылдық оксидтерді ангидридтер деп атайды. Қышқылдармен де, негіздермен де әрекеттесіп, тұзтүзетін оксидтер амфотерлік деп аталады. Ондай оксидтерге мысалы, Al2O3, ZnO, PbO, Cr2O3 жатады.

Тұзтүзбейтін оксидтер қышқылмен де, негізбен де әрекеттескенде, тұз түзілмейді. Мысалы, азот (I) оксиді N2O, азот (II) оксиді NO.

Элементтердің оттегімен тағы да бір қосылыстары белгілі, олар құрамы бойынша оксидтер класына, ал құрылысы мен қасиеттері бойынша тұздарға жатады. Ондай заттардың мысалы ретінде металдар пероксидтерін айтуға болады. Мысалы, барий пероксиді BaO2, натрий пероксиді Na2O2. Табиғаты бойынша металдар пероксидтері әлсіз қышқылдың сутегі пероксидінің H2O2 - тұздары болып табылады.

Бейорганикалық қосылыстардың маңызды кластарына қышқылдар, негіздер және тұздар жатады.

Электролиттік диссоциациялану теориясы тарапынан қышқылдар ерітінділерде сутек ионын бөліп диссоциацияланатын заттар. Қышқылдар мен негіздердің протондық теориясы тұрғысынан қышқылдар сутегі ионын беруге қабілеті бар заттар, яғни протондар донорлары. Қышқылдарға тән химиялық қасиеттері - олардың негіздермен әрекеттесіп, тұзтүзу қабілеттері, мысалы:

H2SO4 + 2NaOH = Na2SO4 + 2H2O 2 HNO3 + FeO = Fe(NO3) 2 + H2O 2 HCl + ZnO = ZnCl2 + H2O

Қышқылдар күштеріне, негіздіктеріне және қышқылдың құрамында оттегі болуы мен болмауына сәйкес жіктеледі. Күштері бойынша қышқылдар күшті және әлсіз болып бөлінеді. Маңызды күшті қышқылдар - азот қышқылы HNO3, күкірт қышқылы H2SO4 және тұз қышқылы HCl. Оттегінің болуына сәйкес оттекті қышқылдар (HNO3, H3PO4) мен оттексіз қышқылдарды (HCl, H2S) айырады. Негізділігі бойынша, яғни қышқыл молекуласы құрамындағы сутек атомының санына сәйкес қышқылдар бірнегізді (HCl, HNO3), екінегізді (H2S, H2SO4), үшнегізді (H3PO4, H3BO3) т. б. болады. Оттексіз қышқылдардың атаулары қышқыл түзетін элементтің атауына «сутек» жұрнағын қосу арқылы беріледі: HCl - хлорсутек, H2S - күкіртсутек. Оттекті қышқылдардың атаулары элемент атауына «қышқылы» сөзін қосу арқылы пайда болады. Егер элементтің тотығу дәрежесі ең жоғары болса келесідей аталады: мысалы, H2SO4- күкірт қышқылы, HNO3 - азот қышқылы. Элементтің тотығу дәрежелері төмендеген сайын олардың атаулары келесі тәртіпте жүреді: HClO3- хлорлы қышқыл, HClO2- хлорлау қышқыл, HOCI- хлорлылау қышқыл.

Электролиттік диссоциациялану теориясы тарапынан негіздер ерітінділерінде гидроксид-иондарды бөлу арқылы диссоциацияланатын заттар. Негіздердің маңызды химиялық қасиеттері - қышқылдармен (қышқылдық және амфотерлік оксидтермен) әрекеттесіп, тұзтүзу қабілеттері, мысалы:

KOH + HCl = KCl + H2O Ca(OH) 2 + CO2 = CaCO3 + H2O 2 NaOH + ZnO = Na2ZnO2 + H2O

Қышқылдар мен негіздердің протондық теориясы тұрғысынан негіздер сутек иондарын қосып алуға қабілеті бар заттар, яғни протондар акцепторлары. Мысалы: аммиак - сутек протонын қосып алып, аммоний - ионын NH4+ түзеді. Негіздер тәрізді аммиак қышқылдармен әрекеттесіп, тұз түзеді:

2 NH3 + H2SO4 = (NH4) 2SO4

Қосып алатын протондар санына сәйкес бірқышқылдық негіздерді (LiOH, KOH, NaOH) және екіқышқылдық негіздерді (Ca(OH) 2, Fe(OH) 2) т. б. айырады. Күштері бойынша негіздер күшті және әлсіз болып жіктеледі: күшті негіздерге барлық сілтілер жатады.

Тұздарға ерітінділерінде сутек ионынан басқа оң зарядталған иондар мен гидроксид-ионынан басқа теріс зарядталған иондар түзетін заттар жатады. Тұздарды қышқыл құрамындағы сутек атомдарының орнын металл басу арқылы түзілген өнім немесе негіздегі гидроксотоптың орнын қышқыл қалдығы басудың өнімі ретінде қарастыруға болады. Толығымен орын басу жүрсе, орта тұздар пайда болады. Қышқылдағы сутегі атомы орны толық басылмаса қышқыл тұздар, ал негіздегі гидроксоптың толық басылмауы жағдайында негіздік тұздар түзіледі. Қышқыл тұздарды негізділігі екі немесе одан да көп қышқылдар береді, ал негіздік тұздар екі және одан да көп гидроксотобы бар негіздерден түзіледі. Мысалы:

Ca(OH) 2 + H2SO4 = CaSO4 + 2 H2O CaSO4 (кальций сульфаты) - орта тұз KOH + H2SO4= KHSO4 + H2O KHSO4 (калий гидросульфаты) - қышқыл тұз Mg(OH) 2 + HCl = Mg(OH) Cl + H2O Mg(OH) Cl - (гидроксомагний хлориді) - негіздік тұз.

Екі металлмен бір қышқылдан түзілген тұздар қостұздар деп аталады. Бір металл пен екі қышқылдан түзілген тұздар - аралас тұздар. Қос тұздардың мысалы - калий-алюминий сульфаты (алюмокалий ашудасы) KAI(SO4) 2∙12H2O. Аралас тұздар мысалы - кальций хлорид - гипохлориті CaCl(OCl) (немесе CaOCl2) . Тұздардың атаулары катион мен анион атауларынан құралады. Оттексіз қышқылдар аниондарының атаулары бинарлық қосылыстар тәрізді беріледі, яғни «ид» жұрнағы жалғанады. Мысалы, NaF - натрий фториді. Ал оттекті қышқыл аниондарының атаулары элементтің тотығу дәрежесінен тәуелді. Жоғары тотығу дәрежесі үшін «ат» жұрнағы қосылады. Мысалы, азот қышқылының HNO3 тұздары - нитраттар, күкірт қышқылының H2SO4 тұздары - сульфаттар. Ал тотығу дәрежесі төмен болса, онда «ит» жұрнағы жалғанады, мысалы, азотты қышқылдың HNO2 тұздары нитриттер, күкіртті қышқылдікі H2SO3 - сульфиттер. Қышқыл және негіздік тұздардың атаулары орта тұздар атауының жалпы ережелері бойынша беріледі. Қышқыл тұздың анионына «гидро» сөзі қосылады, ол металмен орны басылмаған сутек атомын көрсетеді, ал саны грекше сан атаулары арқылы беріледі. Мысалы, Na2HPO4 - натрий гидрофосфаты, NaH2PO4 - натрий дигидрофосфаты. Негіздік тұздардағы катион атауына «гидроксо» сөзі қосылады, ол орны басылмаған гидроксотопты көрсетеді. Мысалы, Al(OH) Cl2 - гидроксоалюминий хлориді, Al(OH) 2Cl - дигидроксоалюминий хлориді. Тарихи қалыптасқан дәстүр бойынша хлор (HClO4), йод (HIO4) және марганец (HMnO4) қышқылдары тұздарының атаулары ерекше беріледі: олар сәйкес перхлораттар, перйодтар және перманганаттар деп аталады.

Бейорганикалық қосылыстардың кластарының арасындағы генетикалық байланыс

Жай (металл, бейметалл) және күрделі (оксид, қышқыл, негіз, тұз) заттардың барлығының өзара байланысы генетикалық байланыс деп аталады (генезис - шығу тегі) .

Енді осы генетикалық байланыстарды тұздарды алудың мысалында қарастырайық:

1. Кейбір металдар мен бейметалдар езара әрекеттесіп (синтез әдісі) тұз түзеді:

Fe + S = FeS

2. Негіздік оксидтер мен қышқылдық оксидтердің өзара әрекеттесуі де тұз береді.

СаО + СО ₂ = СаСО ₃

3. Қышқыл мен негіздік оксидтің әрекеттесуінен де тұз түзіледі.

MgO + H ₂ SО ₄ = MgSО ₄ + H ₂ O

4. Негізбен қышқылдық оксидтердің әрекеттесуі де тұз тудырады.

ЗСа(ОН) ₂ + Р ₂ О ₅ = Са ₃ (РО ₄ ) ₂ + ЗН ₂ О

5. Қышқылдар мен негіздер әрекеттесуі арқылы да тұз алуға болады:

NaOH + HNО ₃ =NaNО ₃ +Н ₂ О

6. Тұз бен қышқылдың әрекеттесуі жаңа тұз бен жаңа қышқыл береді, тұз тұнбаға түседі:

Са ₃ (РО ₄ ) ₂ + 3H ₂ SО ₄ = 3CaSО ₄ ↓+ 2Н ₃ РО ₄

7. Тұз бен негіздің әрекеттесуі жаңа тұз бен жаңа негіз береді, олардың біреуі тұнбаға түсуі керек.

ҒеСl ₃ + 3NaOH = Ғе(ОН) ₃ ↓ + 3NaCl

8. Металл мен баска тұз әрекеттескенде де жаңа тұз бен металл түзіледі:

Fe + CuSO = FeSO + Cu

9. Тұз бен тұз әрекеттескенде жаңа екі тұз түзіледі, олардың біреуі тұнбаға түседі.

ЗВаСl ₂ + 2Na ₃ PO ₄ = Ва ₃ (РO ₄ ) ₂ ↓+ 6NaCl

10. Металмен қышқыл әрекеттескенде тұз бен сутегі түзіледі.

Mg + 2HCl = MgCl ₂ + Н ₂ ↑

Бейорганикалық қосылыстардың маңызды кластарына қышқылдар, негіздер және тұздар жатады. Электролиттік диссоциациялану теориясы тарапынан қышқылдар ерітінділерде сутек ионын бөліп диссоциацияланатын заттар. Қышқылдар мен негіздердің протондық теориясы тұрғысынан қышқылдар сутегі ионын беруге қабілеті бар заттар, яғни протондар донорлары. Қышқылдарға тән химиялық қасиеттері - олардың негіздермен әрекеттесіп, тұзтүзу қабілеттері, мысалы:

H2SO4 + 2NaOH = Na2SO4 + 2H2O 2 HNO3 + FeO = Fe(NO3) 2 + H2O 2 HCl + ZnO = ZnCl2 + H2O

Электролиттік диссоциациялану теориясы тарапынан негіздер ерітінділерінде гидроксид-иондарды бөлу арқылы диссоциацияланатын заттар. Негіздердің маңызды химиялық қасиеттері - қышқылдармен (қышқылдық және амфотерлік оксидтермен) әрекеттесіп, тұзтүзу қабілеттері, мысалы:

KOH + HCl = KCl + H2O Ca(OH) 2 + CO2 = CaCO3 + H2O 2 NaOH + ZnO = Na2ZnO2 + H2O

Қышқылдар мен негіздердің протондық теориясы тұрғысынан негіздер сутек иондарын қосып алуға қабілеті бар заттар, яғни протондар акцепторлары. Мысалы: аммиак - сутек протонын қосып алып, аммоний - ионын NH4+ түзеді. Негіздер тәрізді аммиак қышқылдармен әрекеттесіп, тұз түзеді:

2 NH3 + H2SO4 = (NH4) 2SO4

Негіздермен (немесе негіздік оксидтермен ) әрекеттесіп, тұзтүзетін оксидтер қышқылдық деп аталады. Суды қосып алып (тікелей немесе жанама), қышқылдық оксидтер қышқылға айналады. Мысалы, күкірт (VI) оксиді SO3 сумен әрекеттесіп, күкірт қышқылын H2SO4 түзеді:

SO3 + H2O = H2SO4

Кремний диоксиді SiO2 қышқылдық оксид. Ол сумен тікелей әрекеттеспейді, бірақ оған кремний қышқылы H2SiO3 сәйкес келеді Қышқылдық оксидтерді алудың бір әдісі - сәйкес қышқылды сусыздандыру. Сондықтан қышқылдық оксидтерді ангидридтер деп атайды. Қышқылдармен де, негіздермен де әрекеттесіп, тұзтүзетін оксидтер амфотерлік деп аталады. Ондай оксидтерге мысалы, Al2O3, ZnO, PbO, Cr2O3 жатады. Тұзтүзбейтін оксидтер қышқылмен де, негізбен де әрекеттескенде, тұз түзілмейді. Мысалы, азот (I) оксиді N2O, азот (II) оксиді NO. Элементтердің оттегімен тағы да бір қосылыстары белгілі, олар құрамы бойынша оксидтер класына, ал құрылысы мен қасиеттері бойынша тұздарға жатады. Ондай заттардың мысалы ретінде металдар пероксидтерін айтуға болады. Мысалы, барий пероксиді BaO2, натрий пероксиді Na2O2. Табиғаты бойынша металдар пероксидтері әлсіз қышқылдың сутегі пероксидінің H2O2 - тұздары болып табылады.

Химиялық байланыстың осы күнгі теориялары: ВБ және МО әдістері

Гибридтеліну дегеніміз әр түрлі атомдық орбитальдардың арласып, энергиялық ждағынан тиімді біркелкі АО-ң түзілуі. Мұндай гибридті орбиталдар басқа атомдармен хим-қ байланыс түзуге өте бейім. Гибридті орбиталдардың саны гибридтенуге қатынасқан орбиталдардың санына тең. Гибридті орбиталдар электрон бұлттарының пішіні мен энергиясы жағынан бірдей болып келеді. Олар атомдық орбиталдарға қарағанда хим-қ байланыс түзу сызықтың бойында жатады, сондықтан электрон бұлттарының бүркесуіне қолайлы жағдай туады. АО гибредтену түрлері көп. Олардың ең маңыздыларын қарастырайық: . sp-гибридтену. Периоодтық жүйедегі екінші топша элеиенттерінің галогендерімен қосылыстарында sp-гибридтену түрі іске асды Берилийдің сутекпен және галогендермен қосылыстарын қарастырайық. Берилий негізгі жағдайда жұптаспаған электрондары жоқ. Бірақ оның барлық қосылыстарының құрылысы түзу сызықты болып келеді. Осындай құрылысты ВБ теориясыментүсіндіру үшін, Ве электрондарының қозған жағдайын қарастырады, осының нәтижесінде екі жұптаспаған электрондар пайда болады. Ве-ң әртүрлі екі орбиталі бірігіп жаңа жәнне ұқсас екі гибридті электрондар пайда болады. sp-гибридтену. Бір s-орбитальдарымен және екі р-орбиталдарымен қосылып, жаңа үш sp-гибридтелу дейді. Олардың валенттік бұрыштары

120ºжәне бір жазықтықта орналасқан ең қолайлы жағдай орналасады. Осындай гибридтену периодтық жүйедегі үшінші топша элементтерінің молекулаларына тән. Әр түрлі гибридті орбитальдардың кеңістіктегі құрылысы да әр түрлі болады:сызықты, үшбұрышты, тетраэдрлі. Валенттік жұп электрондардың тебелісу теориясы толық гибридтелу бойынша байланысқа қатыспайтын электрон жұптарының тебісу әсері байланыстырушы жұп электрондарға қарағанда көбірек. Сонымен ВБ әдісін қолданып қорытынды жасауға болады :

1. ВБ әдісі көптеген молекулалардың геометриялық құрылысын түсіндіруге мүмкіндік береді.

2. Гибридті орбиталдардың кеңістікте орналасуы өзара электрон бұлттарының приципіне бағынады.

3. Гибридтеліну коволентті баланыстың ерекше қасиеті, байланыстың бағытталынуын сипаттайды. Ковалентті байланыстың иондық байланыстан басты айырмашылығы, иондық байланысқа бағытталу қасиеті тән емес.

.

Молекулалық орбиталдар теориясы (МОТ) . Молекулалық орбиталдар әдiсi бойынша молекуладағы электронды бiрнеше орталықты қамтитын (атомдардың ядроларын) толқындық функция арқылы өрнектеуге болады. Оның негiзгi қaғидасы мынадай: молекулада бастапқы атомдарды байқамайды, тек ядроларды бөлiп қарайды. әрбiр электрон барлық ядролар жэне молекуладағы барлық электрондар өрiсiнде қарастырылады. Еңқарапайым жақындасуда молекулалық орбиталдар Шредингер теңдеуiнен шығатын атомдық орбиталдардың сызықтық комбинациясы болып табылады. қазiргi уақытта молекулалық орбиталдар теориясы бiрте-бiрте кеңiнен қолданыла бастады.

Молекулалық орбиталдар теориясы (МО) - молекуланың электрондық құрылысын анықтайтын әдiс. Бұл теорияның негiзгi принципi - молекула бутiн бiр тұтac жүйе. Молекулаға барлық электрондар мен ядролар ортақ. Химиялық байланыстың түзiлуiнiң себебi - барлық электрондардың барлық ядролар мен электрондарға ортақ өpicтe қозғалуы.

МО ерекшелiктерi. Валенттiк байланыс әдiсi АО (атомдьық орбитал) жеке бiр атомның электронының козғалысын сипаттайды. Молекулалық орбиталдар (МО) бүкiл молекуладағы ядроларға ортақ МО - көп центрлi орбиталдар. МО әдiсi молекуладағы әр электронға сәйкес молекулалық орбиталды сипаттайды.

Молекулалық орбитал атомдық орбиталды сызықты комбинациялау нәтижесiнде түзiледi деп саналады. Бастапқы әрiптерiн алып қысқартқанда былай жазылады: АОСК=МО, молекулалық орбитал ол атомдық орбиталдардың сызықты комбинациясы.

Бiрақ, молекулалық орбиталдар түзiлу үшiн АО - орбиталдар кесімді шарттарға сай болу қажет:

_ атомдық орбиталдар энергияларының шамасы жақын болуы;

_ атомдық орбиталдағы бүркескен электрон бұлттары тығыздығының шамасы улкен болуы;

- атомдық орбиталдардың байланыс орталығы бiр симметрияда болуы. молекулалық орбиталдар әдiсiнiң принципi - молекуладағы әp электронды сипаттайтын толқындық функция молекула құрамындағы барлық ядролар өpiciне қатынасты болуы қажет. Ең қарапайым турiнде: молекулалық орбитал дегенiмiз атомдык орбиталдардың өзара сызықты комбинациясын құру нәтижесiнде түзiлген жаңа орбитал.

Молекулалық орбиталдар әдісi молекуладағы электрондар бiрнеше орталықгарға ие болған (атомдардың ядролары) толқындық функциялармен сипатталады. Атомдық орбиталдарды өзара қосып не алып тастаса молекулалық орбиталдар тузiледi.

Комплексті қосылыстардағы химиялық байланыстың осы күнгі теориялары.

Кешенді қосылыстардың табиғаты туралы көзқарасты дамыту химиялық байланыстың жалпы теориясының пайда боуымен және дамуымен байланысты. ХХ ғасырдың 20 жылдарында кешенді қосылыстарда иондық және коваленттік байланыстардың болатыны туралы жазылған жұмыстар шыға бастады. Электростатистикалық көзқарастың дамуына Коссель мен Магнус үлкен үлес қосты, ал қосэлектрондық байланыс туралы ұғымды Сиджвиктің еңбектеріннен көруге болады. Ары қарай үш квантмеханикалық әдіс пайда болды: валенттік байланыс әдісі (ВБӘ), молекулалық орбиталдар (МО) және кристалдық өріс теориясы. Бұл әдістердің ешқайсысы кешенді қосылыстардағы байланыстарды анықтауға ұсынылмаған, бірақ оларды осы салада қолдану үлкен жетістіктерге жетуге алып келді. Олар бір - біріне қарама - қарсы емес. Керісінше, олар өзара бір - бірінің көптеген кемшіліктерін толықтырады. Әртүрлі көзқарастардың нәтижесінде көптеген сұрақтар туындағанымен, соңында барлығы бір байламға келіп тоқталады.

Электростатикалық теория

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.