Өсімдіктердің мембраналық және цитоплазмалық иммундік рецепторлары
I. Кіріспе
II. Негізгі бөлім
2.1 Өсімдіктердің мембраналық иммундық рецепторлары ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...3
2.2 Өсімдіктердің цитоплазмалық иммундық рецепторлары ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... 4
III. Пaйдаланылған әдебиеттер тізімі ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... 6
II. Негізгі бөлім
2.1 Өсімдіктердің мембраналық иммундық рецепторлары ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...3
2.2 Өсімдіктердің цитоплазмалық иммундық рецепторлары ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... 4
III. Пaйдаланылған әдебиеттер тізімі ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... 6
Өсімдіктерде сыртқы сигналдарды қабылдау рецепторлар арқылы жүзеге асады. Өсімдік рецепторлары – бұл ішкі немесе сыртқыс физикалық, химиялық, механикалық, осмостық, электрохимиялықсигналдарды қабылдайтын, бұл сигналдарды тасымалдаушы және құрылымға беруші молекула немесе молекулалық комплекс болып табылады.
Өсімдік рецепторларын бірнеше ерекшеліктерін сипаттауға болады:
біріншіден,олар физикалық жіне молекулалық сигналдарға сезімтал, сонымен қатар цитоплазмада, органоидтарда, мембраналарда яғни мембраналардың сыртқы және ішкі беткейлерінде және т.б. болуы мүмкін. Ауксин рецепторлары клетканың үш кеңістіктік бөліктерінде табылған: плазмолеммада (протонды насостарға әсері), ядрода (промоторлардың белсенділігіне әсері) және рибосомада (белок синтезінің белсенділігі).
екіншіден,өсімдік рецепторлары олардың табиғаты ұқсас сигналдарды қабылдағыш параллельді рецепторларының барымен сипатталады. Яғни әр бір осындай рецепторларда трансформацияланған сигналдың қайда берілетіні жөнінде арнайы нүктелері болады. Жарықты фотосинтетикалық және фотосинтетикалық емес қабылдау көптеген рецепторлармен: хлорофилдер, флаваноидтар, фитохромдар және т.б. іске асады.
Иммунитет латынның immunitas (міндеттен босану) деген сөзінен шыққан. Ол - организмнің генетикалық болмысы үшін бөгде заттардан, оның ішінде зардапты микробтардан қорғану қабілеті. Иммунитет организмнің iшкi ортасының тұрақтылығын (гомеостаз) және оның қызметінің біртұтастығын қамтамасыз ететін микробтан бастап адамға дейінгі бүкіл тіршілік иелеріне тән қасиет. Иммунитеттің қалыптасуына бүкіл организм біртұтас жүйе ретінде қатысады.
Паттернді анықтау рецепторлары (патогенді тану рецепторлары) — иммундық жүйе клеткасының жоғары жағында осындай рецепторлар болады. Рецепторлардың табиғаты гликопротеиндер. Бос күйдегі немсе басқа клетканың беткейінде болатын белгілі бір молекулалармен таңдамалы байланысатын арнайы аймақтары болады. Рецепторлар бір молекулалармен әсерлессе басқалармен әсерлеспейді. Болып жатқан барлық процестерді клетканың беткейі орталыққа хабарлайды, онда қабылдау немесе бас тарту секілді шешімдер қабылданады Осылайша өсімдік клеткасының патоген клеткасымен жанасуы беткей молекулаларға байланысты болып келеді. Рецепторлар ірі патогендің топтардағы ерекше молекулалық құрылымды тани алады. Сонымен қатар оларды патоген танушы рецепторлар деп те атайды.
Өсімдік рецепторларын бірнеше ерекшеліктерін сипаттауға болады:
біріншіден,олар физикалық жіне молекулалық сигналдарға сезімтал, сонымен қатар цитоплазмада, органоидтарда, мембраналарда яғни мембраналардың сыртқы және ішкі беткейлерінде және т.б. болуы мүмкін. Ауксин рецепторлары клетканың үш кеңістіктік бөліктерінде табылған: плазмолеммада (протонды насостарға әсері), ядрода (промоторлардың белсенділігіне әсері) және рибосомада (белок синтезінің белсенділігі).
екіншіден,өсімдік рецепторлары олардың табиғаты ұқсас сигналдарды қабылдағыш параллельді рецепторларының барымен сипатталады. Яғни әр бір осындай рецепторларда трансформацияланған сигналдың қайда берілетіні жөнінде арнайы нүктелері болады. Жарықты фотосинтетикалық және фотосинтетикалық емес қабылдау көптеген рецепторлармен: хлорофилдер, флаваноидтар, фитохромдар және т.б. іске асады.
Иммунитет латынның immunitas (міндеттен босану) деген сөзінен шыққан. Ол - организмнің генетикалық болмысы үшін бөгде заттардан, оның ішінде зардапты микробтардан қорғану қабілеті. Иммунитет организмнің iшкi ортасының тұрақтылығын (гомеостаз) және оның қызметінің біртұтастығын қамтамасыз ететін микробтан бастап адамға дейінгі бүкіл тіршілік иелеріне тән қасиет. Иммунитеттің қалыптасуына бүкіл организм біртұтас жүйе ретінде қатысады.
Паттернді анықтау рецепторлары (патогенді тану рецепторлары) — иммундық жүйе клеткасының жоғары жағында осындай рецепторлар болады. Рецепторлардың табиғаты гликопротеиндер. Бос күйдегі немсе басқа клетканың беткейінде болатын белгілі бір молекулалармен таңдамалы байланысатын арнайы аймақтары болады. Рецепторлар бір молекулалармен әсерлессе басқалармен әсерлеспейді. Болып жатқан барлық процестерді клетканың беткейі орталыққа хабарлайды, онда қабылдау немесе бас тарту секілді шешімдер қабылданады Осылайша өсімдік клеткасының патоген клеткасымен жанасуы беткей молекулаларға байланысты болып келеді. Рецепторлар ірі патогендің топтардағы ерекше молекулалық құрылымды тани алады. Сонымен қатар оларды патоген танушы рецепторлар деп те атайды.
РЕФЕРАТ
Тақырыбы: Өсімдіктердің мембраналық және цитоплазмалық иммундік рецепторлары.
Алматы 2015 жыл
Жоспар
I. Кіріспе
II. Негізгі бөлім
2.1 Өсімдіктердің мембраналық иммундық рецепторлары ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... 3
2.2 Өсімдіктердің цитоплазмалық иммундық рецепторлары ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... .4
III. Пaйдаланылған әдебиеттер тізімі ... ... ... ... ... ... ... . ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... 6
Кіріспе
Өсімдіктерде сыртқы сигналдарды қабылдау рецепторлар арқылы жүзеге асады. Өсімдік рецепторлары - бұл ішкі немесе сыртқыс физикалық, химиялық, механикалық, осмостық, электрохимиялықсигналдарды қабылдайтын, бұл сигналдарды тасымалдаушы және құрылымға беруші молекула немесе молекулалық комплекс болып табылады.
Өсімдік рецепторларын бірнеше ерекшеліктерін сипаттауға болады:
біріншіден,олар физикалық жіне молекулалық сигналдарға сезімтал, сонымен қатар цитоплазмада, органоидтарда, мембраналарда яғни мембраналардың сыртқы және ішкі беткейлерінде және т.б. болуы мүмкін. Ауксин рецепторлары клетканың үш кеңістіктік бөліктерінде табылған: плазмолеммада (протонды насостарға әсері), ядрода (промоторлардың белсенділігіне әсері) және рибосомада (белок синтезінің белсенділігі).
екіншіден,өсімдік рецепторлары олардың табиғаты ұқсас сигналдарды қабылдағыш параллельді рецепторларының барымен сипатталады. Яғни әр бір осындай рецепторларда трансформацияланған сигналдың қайда берілетіні жөнінде арнайы нүктелері болады. Жарықты фотосинтетикалық және фотосинтетикалық емес қабылдау көптеген рецепторлармен: хлорофилдер, флаваноидтар, фитохромдар және т.б. іске асады.
Иммунитет латынның immunitas (міндеттен босану) деген сөзінен шыққан. Ол - организмнің генетикалық болмысы үшін бөгде заттардан, оның ішінде зардапты микробтардан қорғану қабілеті. Иммунитет организмнің iшкi ортасының тұрақтылығын (гомеостаз) және оның қызметінің біртұтастығын қамтамасыз ететін микробтан бастап адамға дейінгі бүкіл тіршілік иелеріне тән қасиет. Иммунитеттің қалыптасуына бүкіл организм біртұтас жүйе ретінде қатысады.
Паттернді анықтау рецепторлары (патогенді тану рецепторлары) -- иммундық жүйе клеткасының жоғары жағында осындай рецепторлар болады. Рецепторлардың табиғаты гликопротеиндер. Бос күйдегі немсе басқа клетканың беткейінде болатын белгілі бір молекулалармен таңдамалы байланысатын арнайы аймақтары болады. Рецепторлар бір молекулалармен әсерлессе басқалармен әсерлеспейді. Болып жатқан барлық процестерді клетканың беткейі орталыққа хабарлайды, онда қабылдау немесе бас тарту секілді шешімдер қабылданады Осылайша өсімдік клеткасының патоген клеткасымен жанасуы беткей молекулаларға байланысты болып келеді. Рецепторлар ірі патогендің топтардағы ерекше молекулалық құрылымды тани алады. Сонымен қатар оларды патоген танушы рецепторлар деп те атайды. Бейімделу иммунитетімен салыстырғанда иммунитеттің қорғаныш механизмі эволюциялық жағынан ескі болып келеді.
Мембраналардың құрылыстарын анықтайтын көптеген модельдер ұсынылды. Олар негізінде ақуыздар мен фосфолипидтердің байланысын көрсетеді. Кейбір модельде мембрана үзілмейтін қатпарлы құрылым, кейбіреуінде мицелла түрінде көрсетіледі. Мембрананың ішкі глобулярлы түйіршіктері ашылғаннан кейін мембраналарды ақуыздар кіретін сұйық құрылым ретінде қарайды және ішкі жасуша мембраналары құрылысы және химиялық құрамы жағынан бір-біріне ұқсас келеді. Электронды микроскоптан мембрананың үш қабаттан тұратынын анық көруге болады. Ортаңғы ашық қабат бимолекулалы май қабатынан, ал шеткі күңгірт қабаттары ақуыз молекулаларынан түзіледі. Клетканың сыртқы қабаты (плазматикалық) оны сыртқы ортадан бөліп тұрады, ал ішкі мембраналар көпіршік түрінде келіп, өзінің құрамындағы заттарды цитоплазмадан ажыратады. Клетка цитоплазмасындағы мембраналар қуыстар, түтікшелер немесе көпіршіктер жасап, өздерінің ішіндегі заттарды гиалоплазмадан бөліп, күрделі тор құрайды.
Өсімдіктердің фоторецепторлары -- биологиялық мембраналарда орналасқан ақуызды-пигментті мүшелер. Олар сырттан не ішкі ортадан бағытталған сәулені қабылдап, оған бейімделуді қалыптастырады. Өсімдіктерде қызыл және көк сәулені қабылдайтын фитохром және флавопротеидтер анықталған. Фитохромның белогы екі суббөліктен және хромофордан тұрады. Хромофор тұйықталмаған тетрапирроль сақиналарынан (фикобилин) құралған. Фоторецепторлар қабылдаған жарықтың көмегімен биол. мембраналардың өткізгіштігін, гендердің қызметі мен ферменттердің белсенділігін өзгерту арқылы өсімдіктердің өсуі мен дамуын реттеуге қатысады. Өсімдіктердің күн мен түннің ұзақтығына байланысты өсіп дамуын фотопериодтылық деп атайды. Осыған байланысты өсімдіктерді шартты түрде үш топқа бөледі. Ұзақ күндік, қысқа күндік және бейтарап фотопериодты өсімдіктер. Қысқа күндік өсімдіктерді (мысалы, тары) ұзақ ... жалғасы
Тақырыбы: Өсімдіктердің мембраналық және цитоплазмалық иммундік рецепторлары.
Алматы 2015 жыл
Жоспар
I. Кіріспе
II. Негізгі бөлім
2.1 Өсімдіктердің мембраналық иммундық рецепторлары ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... 3
2.2 Өсімдіктердің цитоплазмалық иммундық рецепторлары ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... .4
III. Пaйдаланылған әдебиеттер тізімі ... ... ... ... ... ... ... . ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... 6
Кіріспе
Өсімдіктерде сыртқы сигналдарды қабылдау рецепторлар арқылы жүзеге асады. Өсімдік рецепторлары - бұл ішкі немесе сыртқыс физикалық, химиялық, механикалық, осмостық, электрохимиялықсигналдарды қабылдайтын, бұл сигналдарды тасымалдаушы және құрылымға беруші молекула немесе молекулалық комплекс болып табылады.
Өсімдік рецепторларын бірнеше ерекшеліктерін сипаттауға болады:
біріншіден,олар физикалық жіне молекулалық сигналдарға сезімтал, сонымен қатар цитоплазмада, органоидтарда, мембраналарда яғни мембраналардың сыртқы және ішкі беткейлерінде және т.б. болуы мүмкін. Ауксин рецепторлары клетканың үш кеңістіктік бөліктерінде табылған: плазмолеммада (протонды насостарға әсері), ядрода (промоторлардың белсенділігіне әсері) және рибосомада (белок синтезінің белсенділігі).
екіншіден,өсімдік рецепторлары олардың табиғаты ұқсас сигналдарды қабылдағыш параллельді рецепторларының барымен сипатталады. Яғни әр бір осындай рецепторларда трансформацияланған сигналдың қайда берілетіні жөнінде арнайы нүктелері болады. Жарықты фотосинтетикалық және фотосинтетикалық емес қабылдау көптеген рецепторлармен: хлорофилдер, флаваноидтар, фитохромдар және т.б. іске асады.
Иммунитет латынның immunitas (міндеттен босану) деген сөзінен шыққан. Ол - организмнің генетикалық болмысы үшін бөгде заттардан, оның ішінде зардапты микробтардан қорғану қабілеті. Иммунитет организмнің iшкi ортасының тұрақтылығын (гомеостаз) және оның қызметінің біртұтастығын қамтамасыз ететін микробтан бастап адамға дейінгі бүкіл тіршілік иелеріне тән қасиет. Иммунитеттің қалыптасуына бүкіл организм біртұтас жүйе ретінде қатысады.
Паттернді анықтау рецепторлары (патогенді тану рецепторлары) -- иммундық жүйе клеткасының жоғары жағында осындай рецепторлар болады. Рецепторлардың табиғаты гликопротеиндер. Бос күйдегі немсе басқа клетканың беткейінде болатын белгілі бір молекулалармен таңдамалы байланысатын арнайы аймақтары болады. Рецепторлар бір молекулалармен әсерлессе басқалармен әсерлеспейді. Болып жатқан барлық процестерді клетканың беткейі орталыққа хабарлайды, онда қабылдау немесе бас тарту секілді шешімдер қабылданады Осылайша өсімдік клеткасының патоген клеткасымен жанасуы беткей молекулаларға байланысты болып келеді. Рецепторлар ірі патогендің топтардағы ерекше молекулалық құрылымды тани алады. Сонымен қатар оларды патоген танушы рецепторлар деп те атайды. Бейімделу иммунитетімен салыстырғанда иммунитеттің қорғаныш механизмі эволюциялық жағынан ескі болып келеді.
Мембраналардың құрылыстарын анықтайтын көптеген модельдер ұсынылды. Олар негізінде ақуыздар мен фосфолипидтердің байланысын көрсетеді. Кейбір модельде мембрана үзілмейтін қатпарлы құрылым, кейбіреуінде мицелла түрінде көрсетіледі. Мембрананың ішкі глобулярлы түйіршіктері ашылғаннан кейін мембраналарды ақуыздар кіретін сұйық құрылым ретінде қарайды және ішкі жасуша мембраналары құрылысы және химиялық құрамы жағынан бір-біріне ұқсас келеді. Электронды микроскоптан мембрананың үш қабаттан тұратынын анық көруге болады. Ортаңғы ашық қабат бимолекулалы май қабатынан, ал шеткі күңгірт қабаттары ақуыз молекулаларынан түзіледі. Клетканың сыртқы қабаты (плазматикалық) оны сыртқы ортадан бөліп тұрады, ал ішкі мембраналар көпіршік түрінде келіп, өзінің құрамындағы заттарды цитоплазмадан ажыратады. Клетка цитоплазмасындағы мембраналар қуыстар, түтікшелер немесе көпіршіктер жасап, өздерінің ішіндегі заттарды гиалоплазмадан бөліп, күрделі тор құрайды.
Өсімдіктердің фоторецепторлары -- биологиялық мембраналарда орналасқан ақуызды-пигментті мүшелер. Олар сырттан не ішкі ортадан бағытталған сәулені қабылдап, оған бейімделуді қалыптастырады. Өсімдіктерде қызыл және көк сәулені қабылдайтын фитохром және флавопротеидтер анықталған. Фитохромның белогы екі суббөліктен және хромофордан тұрады. Хромофор тұйықталмаған тетрапирроль сақиналарынан (фикобилин) құралған. Фоторецепторлар қабылдаған жарықтың көмегімен биол. мембраналардың өткізгіштігін, гендердің қызметі мен ферменттердің белсенділігін өзгерту арқылы өсімдіктердің өсуі мен дамуын реттеуге қатысады. Өсімдіктердің күн мен түннің ұзақтығына байланысты өсіп дамуын фотопериодтылық деп атайды. Осыған байланысты өсімдіктерді шартты түрде үш топқа бөледі. Ұзақ күндік, қысқа күндік және бейтарап фотопериодты өсімдіктер. Қысқа күндік өсімдіктерді (мысалы, тары) ұзақ ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz