Лазер

Кіріспе
Негізгі бөлім
А)Лазерді шығаруға үлес қосқан ғалымдар
Б)Лазерлі сәуленің адам ағзасына әсері
C)Лазердің бірнеше типтері
Д)Лазердің әсер ету принциптері
Қортынды

“Лазер” сөзі ағылшын сөзінің: light Amplification by Stimulated Emission of Radiation - бастапқы бес әрпінен (LASER) тұрады, ағылшын тілінен аударғанда “еріксіз сәуле көмегімен жарықты күшейту” мағынасын береді.
Лазерді, немесе оптикалық кванттық генераторды, СССР елінен Н.Г. Басов пен А.М. Прохоров (Лебедев атындағы физикалық институт) және АҚШ елінен Ч. Таунс әріптестерімен (Колумб университеті) бірге бір мезгілде 1954 жылы ашты. Бірінші кванттық генератордың жұмыс заты ретінде аммиак қолданған. Аммиак молекулаларын қозған күйге келтіріліп, сосын олардың бастапқы күйіне бір мезгілде қайтуына жағдай жасаса, олар қуатты радиоимпульстерін шығарады.
1954-1960 жылдар аралығында кванттық радиофизика қарқынды дамыды. Кванттық генераторлардың әртүрлі конструкциялары жасалды және олардың теориясы өңделді.
Квантты электрониканың дамуына франция ғалымы А. Кастлердің жұмыстары үлкен үлес қосты. 1949 жылы Кастлер қорытындысы бойынша: атомдардың өзіндік жиілігі қоздырушы сәуленің жиілігімен резонансқа түскенде, атомдардың жарықты күшті жұтуы жүреді. 1952 жылы ол оптикалық тартып шығару (накачка) әдісін ойлап тапты, сонда сыртқы жарық көзі немесе микротолқынды сәуле әсерінен жұмысшы денелердің атомдары қоздырылады. Лазерді жасап шығаруға А. Кастлер жұмыстары күшті ықпал етті.
1958 жылы Ч. Таунс және А. Шавлов лазер принципін ұсынды. Бұл пікірді жүзеге асыру үшін Шавлов рубинді стерженді қолданды, оның құрамында атомдары сәуле шығаратын хромның микроқосылысы болды. 1960 жылы америка физигі Т. Мейман бірінші рубинді лазерді, ал басқа америка физигі

http://www.google.kz/imgres
http://kk.wikipedia.org/wiki/
http://referaty.ucoz.kz/load/1-8-2
http://1referat.kz/biologiya-valeologiya-zoologiya-anatomiya-medicina/adam-agzasyna-lazerli-saulenin-aseri.html
www.stud.kz/josparmat.php?id=187

http://www.centrplastiki.ru/o_trihologia_s09.html&docid=2BuyUBPgCLtwEM&imgurl;=
http://www.centrplastiki.ru/img/trihologia

Пән: Физика
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 24 бет
Таңдаулыға:

Жоспары
Кіріспе
Негізгі бөлім
А)Лазерді шығаруға үлес қосқан ғалымдар
Б)Лазерлі сәуленің адам ағзасына әсері
C)Лазердің бірнеше типтері
Д)Лазердің әсер ету принциптері
Қортынды

Кіріспе
"Лазер" сөзі ағылшын сөзінің: light Amplification by Stimulated Emission of Radiation - бастапқы бес әрпінен (LASER) тұрады, ағылшын тілінен аударғанда "еріксіз сәуле көмегімен жарықты күшейту" мағынасын береді.
Лазерді, немесе оптикалық кванттық генераторды, СССР елінен Н.Г. Басов пен А.М. Прохоров (Лебедев атындағы физикалық институт) және АҚШ елінен Ч. Таунс әріптестерімен (Колумб университеті) бірге бір мезгілде 1954 жылы ашты. Бірінші кванттық генератордың жұмыс заты ретінде аммиак қолданған. Аммиак молекулаларын қозған күйге келтіріліп, сосын олардың бастапқы күйіне бір мезгілде қайтуына жағдай жасаса, олар қуатты радиоимпульстерін шығарады.
1954-1960 жылдар аралығында кванттық радиофизика қарқынды дамыды. Кванттық генераторлардың әртүрлі конструкциялары жасалды және олардың теориясы өңделді.
Квантты электрониканың дамуына франция ғалымы А. Кастлердің жұмыстары үлкен үлес қосты. 1949 жылы Кастлер қорытындысы бойынша: атомдардың өзіндік жиілігі қоздырушы сәуленің жиілігімен резонансқа түскенде, атомдардың жарықты күшті жұтуы жүреді. 1952 жылы ол оптикалық тартып шығару (накачка) әдісін ойлап тапты, сонда сыртқы жарық көзі немесе микротолқынды сәуле әсерінен жұмысшы денелердің атомдары қоздырылады. Лазерді жасап шығаруға А. Кастлер жұмыстары күшті ықпал етті.
1958 жылы Ч. Таунс және А. Шавлов лазер принципін ұсынды. Бұл пікірді жүзеге асыру үшін Шавлов рубинді стерженді қолданды, оның құрамында атомдары сәуле шығаратын хромның микроқосылысы болды. 1960 жылы америка физигі Т. Мейман бірінші рубинді лазерді, ал басқа америка физигі

Али Джаван газды лазерді жасап шығарды.
Негізгі бөлім

Ғалымдар жарықтың өзінен-өзі шомылып атомами жарығын шығаратындығын баяғыдан байқаған екен-деп М.М.Колтун өзінің атақты Мир физики кітабында жазады, онда белгілі бір қозудың негізінде электрон әдісінің жоғары қатқа өтіп одан қайта төменге оралуы туралы айтылған. Химиялық, биологиялық және жарықтық люминесценцияның құбылысы өзінің таңғажайып кереметтігінің арқасында талайдан бері ғалымдарды таң қалдырып жүр. Бірақ, люминесценция жарығы анағұрлым әлсіз және шашыраңқы, Айға жету мүмкін емес.
Люминесценсия кезінде әрбір атом әр уақытта өз жарығын шығарады, бірақ атом-көршілермен келісілген. Нәтижесінде аяқастынан туындайтын сәуле тарайды. Атомдардың өз дирижерлері жоқ!
1917 жылы Альберт Эйнштейн өзінің бір мақаласында теориялық тұрғыдан жеке атомдардың арасындағы оттың тұтануы ішкі электромагниттік сәуле шығаруды көрсетеді. Ол әртүрлі атом электрондарының біруақытта бірдей қозу деңгейіне көтерілетініне жеткізуі мүмкін. Бұл сәуле шығаруға өз ролін ойнау қиын емес және түсірмелі ілмекке отты атуда: кристалға бағытталған бір уақыттағы орбитада басталатын мыңдаған қозған электрондардың қайтуы, әрі үлкен жарықтың әсерімен таралатындығымен қатар жарықтың ұзындығымен тарала отыра немесе физиктер айтқандай монохраматикалық жарықтың болуы.
Эйнштейннің жұмысы физиктер тарапынан ұмытылған: атом құрылымы туралы зерттеу сол кезде көптеген ғалымдар тарапынан да ғылыми айналымға енген еді.
1939 жылы жас кеңес ғалымы, қазіргі кездегі профессор және педагогика ғылымдарының Академиясының заңды мүшесі В.А.Фабрикант Эйнштейн кіріспе жасаған физика түсінігіне оралуға тура келді. Валентин Александрович Фабриканттың зерттеулері лазерді жасаудың негізін қалады. Интенсивті зерттеулердің бірнеше жылы ішінде тыныштық кезінде болса, онда лазер жасалынуы мүмкін еді.
Бірақ, бұл ғылымдағы жаңалық тек елуінші жылдары ғана Прохорова, Басова және американдық ғылым Чарльз Хард Таунстың еңбегінің арқасында жетістікке жетті.(1915).
Александр Михайлович Прохоров (1916-2001) Атортон қаласында (Австралия) 1911 жылы сібір тыңынан Австралияға қашып келген жұмысшы революционердің отбасында дүниеге келді. Ұлы Октябрь социалистік ревооюциядан кейін Прохоров отбасы 1923 жылы отанына оралды және Ленинград қаласына бірқатар орналасып қалды.
1934 жылы мұнда Александр орта мектепті алтын медальмен аяқтайды. Мектепті бітіргеннен кейін Прохоров Ленинград мемлекеттік университеттің (ЛМУ) физика факультетіне түсті және 1939 жылы өте жақсы бағамен аяқтады. Одан кейін П.Н:Лебедев атындағы КСРО ҒА физика институтына аспирантураға оқуға түседі. Мұнда жас ғалым жер үстіндегі радиотолқынның таралу процесін зерттеді. Оның негізіне ионосфераны оригиналды әдіспен оқу радиоинтерференционды әдістің көмегімен зерттеу жатады.
Отан соғысының басынан бастап Прохоров негізгі қарулы әскердің құрамында болды. Тыңда, майданда болды, соғыс марапаттарымен марапатталған және екі рет қатты жарақаттанған. 1944 жылғы екінші ретті ауыр жарақаттан кейін ол соғыс жылдары үзіліп қалған ғылыми жұмысқа оралды. Прохоров сол кезде физика саласындағы бірсызықты емес тербеліс заңы, радиогенератор жиілігінің тұрақты методы туралы зерттеді. Осы еңбектер оның кандидаттық диссертациясының жұмысының негізі болды. Лампа генераторының тұрақты теориясын жасағаны үшін 1948 жылы оған академик Л.И.Мандельштам атындағы премия берілді.
1948 жылы Александр Михайлович электромагниттік сәуле шығарудың сипаты мен табиғатын зерттеуді бастайды, жылдамдатқыш от алған тетіктердің тізбегін шығаратын. Өте қысқа уақыт аралығында ол сәтті тәжірибелер сериясын жасап үлгеріп жатты, релятивиттік электрондардың магнитті-тормозды когорентті қасиетін оқуда ол, синхтрондағы біртекті магниттік өрісте жылжитын синхтротты сәуле шығару туралы да ғылымдық негіздегі уақыт аралығы тым қысқа.
Жүргізген зерттеулердің негізінде Прохоров синхротронды сәуле шығаруды когерентті сәуле шығарудың қайнар көзі ретінде пайдалана отыра, толқынның диапозондық ұзындығын сантиметрмен өлшеу және қайнар көздің қуаттылық деңгейі мен негізгі сипатын анықтау, электрондардың мөлшерін анықтау әдісін ашты.
Бұл классикалық жұмыс тұтастай зерттеу бағытын ашып берді. Оның нәтижесі докторлық диссертация ретінде 1951 жылы Александр Михайлович тарапынан сәтті қорғалды. 1950 жылы Прохоров жұмысын,яғни физика бағытын мүлдем жаңартып алады, радиоспектроскопии саласы физиканың оьлысынан болып табылады.
Спектроскопия саласында жаңа диапазон орын алды, ол сантиметр және миллиметрмен анықталатын толқын ұзындығымен байланысты. Бұл диапазонға кейбір айналмалы және тербелмелі молекула спектрі жатады. Бұл молекула құрылысын түпкілікті зерттеуде жаңа мүмкіндіктер ашып берді. Прохоровтың тербеліс, радиотехника және радиофизика саласындағы бай тәжірибелі әрі теориялық жинаған тәжірибесі бұл жаңа саланы меңгерудегі таптырмас жетістік болып табылады.
Академик Д.В.Скобельциннің қолдауымен ең қысқа уақыттың ішінде Прохоров тербеліс лабораториясының жас мамандарымен бірігіп отандық радиоспектроскопияның мектебінің негізін салды. Ол дүниежүзілік ғылымдағы алдыңғы қатарлы позицияларды тез уақыт арасында жаулап алды. Жас мамандардың ішінде Мәскеу инженерлік-физикалық институтының түлегі Николац Геннадьевич Басов болды.
Басов 1922 жылы 14желтоқсанда Воронеж губерниясының Усмани қаласында, Геннадия Федорович Басовтың отбасында , кейіннен Воронеж университетінің профессорының үйінде дүниеге келді.
Басовтың мектепті аяқтау кезеңі Ұлы Отан соғысының бастапқы кезеңімен сәйкес келіп жатты. Ол кейіннен Куйбышев әскери-медициналық училиесіне академиясына жіберілді. Бір жылдан кейін оны Киевтегі
әскери-медициналық училищеге ауысты. Училищені аяқтағаннан соң Басованы 1943 жылы батальонның химиялық қорғауына жіберді. 1945 жылдан бастап демобилизацияға дейін Басов қатардағы әскер құрамында болды.
1946 жылы Басов Мәскеу механикалық институтына түседі.Осы университетті аяқтағаннан кейін олтеориялық физиканың кафедрасына 1950 жылы аспирантураға түседі.
1949 жылдан бастап Николай Геннадьевич КСРО АҒ Физика институтында жұмыс істейді. Оның бірінші қызметі М.А.Леонтьевич академик басқарған тербеліс лабораториясының инженері. Одан кейін ол сол лабораторияның кіші ғылыми қызметкері болып жұмыс істеген. Сол жылдары Прохоров басқарған жас физик ғалымдар зерттеуді жаңа ғылыми бағытта жүргізе бастады, ол молекулярлық спектроскопия саласы болып табылады. Сол кезде ғана Басов пен Прохоров арасындағы ғылым майданындағы үлкен жаңа белесі басталды, квантты электроника саласының негізін салушы ретінде танылды.
1952 жылы прохоров пен Басов бірігіп күштеу ұтымдылығының теориялық сараптамасы мен квантты жүйенің электромагниттік генерациясының сәуле шығаруына қатысты ғылымдағы ең алғашқы баяндамасы тыңдалды және кейіннен ол физика тұрғысынан бұл процестерді зерттеді.
Радиоспектроскопия тұтастай бірқатар жаңа типін өңдегеннен кейін Прохоровтың лабораториясы құрылым, үнемді күшті молекула мен ядро туралы көптеген мәліметтер ала бастады.
Жиіліктің микротолқынды молекулярлық стандартының шектік дәлдігін сараптай отыра, Похоров пен Басов молекулярлық сызықтағы жылдам ұтымдылықты қолдануды ұсынды.
Алайда молекулярлық тобырға өту , И.Г.Бебих және В.С.Семенова жазғандай сызық енінің мәселесін шеше отыра, жаңа қиындықтарға тап болып жатты.тобырдағы жалпы молекула қабатының аздығынан интенсивтілігі төмендеп кетті. Төменгі деңгейден жоғары деңгейге өту екі энергетикалық молекула жағдайындағы индуцирлеген қатыстың нәтиже сигналы болып табылады. Артынша ол оқылынып отырылған квантты молекула қатасының энергетикалық жоғарғы және төменгі деңгейіне тура пропорционал болып табылады. Энергетикалық қашықтықта тұрып қалған СВЧ квант сәуле шығаруға тең Больцманның реттеуіне сай жалпы жиналған жиынмен салыстырған да бұл әлде қайда аз көрсеткішті көрсетеді. Тобырда жоғары-төмен температура жасалған. Егер де осындай әдіспен төменгі деңгейден молекуланы алып тастасақ, онда индуцирлеген сәуле шығару есебінен күшейту бақылауы одан сайын жүйелі бола түседі. Егер де күшейту шығыннан асып жататын болса, онда жүйе жиілікте қозады әрі ол берілген квантты молекулалық қатынас арқылы анықталады. Молекулалық тобырда жиналған жинақ бар әрі онда кері жүретін температура бар. Осылайша 1952-1955 жылы Прохоров пен Басовтың біріккен атақты жұмысының классикалық циклінде молекуларлық генератордың идеясы туды.
Қазіргі замандағы ғылым мен техниканың ең бір қарыштап дамыған саласы квантты электроника болып табылады.
Квантты генераторды жасаудағы ең үлкен бір принципиалды шарт ол тең емсе инверциямен квантты жүйе сәуле шығаруды жасау болып табылады. Және оны кері байланыс арқылы көлемді резонатордың көмегімен тербелмелі жүйеге енгізу басты орынға көтерілді. Егер де қолдарынан келсе немесе міндетті болса, онда ғалымдар кванттымеханикалық және радиофизикалық мәдениет жүйесін оқығанына қарай отыра бәр арнаға түйістіреді. Ары қарай бқл принциптердің оптикалық және басқа да диапозонда көрінуі қашып құтылу мүмкін емес зат.
Прохоров пен Басовтың жаңа үшдеігейлі инверциясын алу үшін көмекші сәуле шығару құрылғысы қолданылады. Бұл үш деңгейлі әдіс деп аталатын және кейіннен де оптикалық салада осындай атауға ие болған шартты жағдай болып табылады.
Дәл осы 1958 жылы Фабри - Пероға шынайы ғылыми негізді басқа диапозонда қалпына келтірудің негізі ретінде қолданылады. 1960 жылы рубиннен лазер жасау жолында Т.Мэйман осы жағдайды өз игілігіне жарата білді.
Молекулярлық генератормен жұмыс жасау кезінде Басов квантты физиканың принциптері мен әдістерін кеңейтуде оптикалық диапозон жиілігінде пайдалану идеясының мүмкіндігі үлкен ауқымға ие болды. 1957 жылдан бастап ол оптикалық квантты генератор жасаумен, яғни лазер жасаумен шұғылданады.
1959 жылы Б.М.Вулов пен Ю.М.Поповпен бірге Басов Квантово-механические полупроводниковые генераторы и усилители электромагнитных колебаний деген еңбек әзірлеп шығарады. Мұнда лазерді жасап шығару үшін импульспен бірге зерттелетін электір өрісіндегі жартылай өткізгіштің инверциясын қолдану қарастырылған. Бұл АҚШ ғалымдарының тарапынан (Ч.Таунс, А.Шавлов)және газ араласына (А.Джаван) кристал рубинін пайдалануға қатысты өз көрінісін тапқан әрі квантты электрониканы қолдануда кең қолданылған әдіс болып табылады. 1964 жылы Прохоров, Басов және Таунс (АҚШ) Нобель премиясының лауреаттары болады, олардың квантты электроника саласын зерттеудегі іргелі білімдері лазерлер мен мазерлерді жасауға алып келді.

Лазерлі құрылғылар, күшті жарық көзі болып табылады, оптикалық диапазондағы электромагниттік сәулелермен, ол қалыпты жарық көздерінен монохромдылығымен, когеренттілігмен, сонымен қатар күн сәулесінен бөлінетін энергияға тең 109 Вт көлеміндегі энергияның жоғарғы қарқындылығымен бөлінуі.
Лазерлі сәулелермен сәулелену кезінде ағзада, мүшелерде, тіндерде, тірі жасушаларда дамитын, биологиялық нәтиже, лазерлі сәулелердің арнайы ерекшеліктеріне жатады.
Лазерлі сәулелердің биосубстраттармен әсерінің нәтижесіне, лазерлі сәулелердің белгілерінен басқа, сәулелену құрлымының арнайы қасиеттері, олардың жылу сыйымдылығы және жылуды өткізгіштігі, пигменттер және сумен қанығуы, олардың механикалық және акустикалық қасиеттеріде белгілі бір мөлшерде әсер етеді. Тіндердің биологиялық сәулелену қабілеті жұтылған және нәтижесінде көрінетін энергияның көлеміне байланысты.
Лазерлі сәулелер үшін көрінбейтін ағзадағы тіндер мен клеткалар жоқ. Бірақта жұтылған лазерлі сәулелердің деңгейінің энергиясы біршама ерекшеленеді. Пигменттелген тіндер мен жасушаларда көп мөлшерде жұтылу байқалынады. Аққа қарағанда қара тері энергияны көп жұтады. Лазерлі сәулелер гемоглобин, меланин, мидың ақ затымен салыстырғанда сұр затында, роговицамен салыстырғанда нұрлы қабатында белсенді түрде жұтылады.

Биосубстраттармен жұтылған лазерлі сәулелердің энергиясы жылынып, фотохимиялық процестерге қолданылатын флюоресценциялды ұзын толқын түрінде бөлініп, электр өтімділіктерін қоздырып, өз кезегінде сәулеленген тіндердің зақымдануына әкелуі мүмкін.
Лазерлі сәулелердің жылу және термиялық нәтижелері өте жақсы оқылған, ол әсіресе пигменттелген тіндерде ерекше көрінеді және жұтылған энергияның көзіне байланысты зақымдалған жердегі заттың бір мезгілде жоғалып кетуіне немесе әр түрлі деңгейдегі айқындылықтағы күйікиердің пайда болуына әкеледі. Лазерлі сәулелердің қысқа уақыттық әсерінен, температураның тез қалыптасуынан және көптеген биологиялық құрылымдардың аз жылу өтімділігінен пайда болған күйіктер қоршаған тіндерден өте жақсы шектелінеді, олар электро тоқтар және найзағай кезіндегі зақымдануларды еске түсіреді. Термиялық нәтиже қатаң түрде шектелінеді, бірақта зақымдалмаған тері кезіндегі, сәуленің өту жолы бойынша, зақымдану ошақтары тереңірек орналасуы мүмкн. Бұл сәуле жолы бойындағы пигменттенулердің деңгейіне байланысты, және сәулелену нәтижесінің тереңдігіндегі сәуле фокусының мүмкіндігіне байланысты. Мысалы, көздің әйнекті денесімен лазерлі сәулелердің фокустануының әсерінен зақымдалған ошақ көздің торлы қабатында орналасады.
Лазерлі әсердің соққы эффектісі жылу эффектісімен тығыз байланысты, себебі жылу энергиясы лазерлі сәулелермен бірге бөлініп, сәулеленген тіндердің көлемді жылуын шақырады, ол қоршаған тіндерге қысым тудырып, оның деформациясына әкеледі. Тіндердің бөліктерін бір сәтте жоғалтып жіберетін толқындардың соққылы эффектісінің дамуына аз көңіл аударылады.
Зақымдалған ошақта пайда болған толқындардың соққысы қоршаған тіндерде алғашында ультрадыбыспен, сосын дыбыспен, және соңында дыбыстан аз жылдамдықпен таралады. Сондықтан толқындар соққысының эффектісі сәулелену жерінің аз қашықтығындада анықталуы мүмкін.
Сәулелер толқындарының соққысы өте жоғары биіктерге дейін жетуі мүмкін (106 атм дейін). Әсіресе жабық қуыстардағы (бас сүйек, көз, кеуде клеткасы және т.б) толқындардың соққысының әсерінен пайда болған жылу көлемінің кеңеюі өте қауіпті, егерде осы жағдайларда толқындардың соққысының әсері будың түзілуімен жүретін болса.
Тіндерде ультрадыбыстардың тарауынан, толқындардың соққысы кавитацияны тудыруы мүмкін, яғни заттардың бөлшектерінің тез жоғалып кетуінің нәтижесінен қуыстар түзіледі. Пайда болан қуыс, толқындардың соққысынан кейін төмендеп, өз кезегінде қосымша компрессорлық толқынды тудырады.
Лазерлі сәулелердің жылулық және соққылық эффектісінен басқа, электрлі және магнитті аймақтардағы биообьектілердің өзгерістерін тудырады. Күшті сәулелердің әсерінен пайда болған электрлік аймақ 107 Всм2 жетуі мүмкін, ол химиялық байланыстың әлсіреуі мен үзілуіне, бос радикалдардың түзілуіне, әртүрлі химиялық реакциялардың катализіне жеткілікті болады. Осыған орай, лазерлі сәулеленудің әсерінен әртүрлі фотоэлектрлік және фотохимиялық нәтижелер пайда болады.
Лазерлі сәулелер биологиялық обьектілерге күшті әсер етуіне байланысты, бұндай жағдайлар өндірістердегі техникалық қауіпсіздік бұзылыстарының күрделі бұзылыстары кезінде кездеседі. Лазерлі құрылыстармен жұмыс істейтін адамдар ұзақ , созылмалы аз күштіліктегі тура сәулелердің әсері адам ағзасында әлі күнге дейін оқылмаған. Өндітірсте жұмыс істейтін адамдарға өндірістік ортадағы бірқатар қолайсыз факторлардың әсері бар:
1. жұмысшылар бірқатар технологиялық операцияларды орындау кезінле қолдарына тура лазерлі сәулелердің әсер етуі. Сонымен қатар, юстировка үшін қолданылатын, аз күштіліктегі гелий-неонды лазерлердің әсерінен тура лазерлі сәулелер жұмысшының көзіне түсуі мүмкін.
2. диффузды көрінетін және жайылмалы лазерлі сәулелер, минималды тура сәулелену кезінде көру ағзасын тура зақымдау деңгейін жоғарлатады.
3. факел және лампаларды үрлеу кезіндегі жарық светтерден пайда болған жарық импульстарының жиілігі бір лазеолік құрылымда бір тәулік ішінде 230 000-250 000 жетуі мүмкін.
4. жұмысшылардың кей жағдайларда жартылай немесе толық жарығы жоқ мекемелерде лазерлі сәулелермен жұмыс істеуілері керек.
5. технологиялық операциялардың бірқатар ерекшеліктеріне байланысты қөру ағзасына жоғары мөлшерде көру ағзасына күш түсіреді (микроскоптың көмегімен лазерлі сәулелердің юстировкасы кезінде, микросхемаларды пайкалау кезінде және бинокулярлы ұлғайғыштардың бақылауымен тастардағы тесіктерді тігу және т.б).
6. лазерлі құрылымдардың жұмысы кезіндегі тұрақты және импульсті шулар.
7. лазерлі сәулелердің әсерінен жұмыс орындарындағы ауаның ионизациясы өзгереді, озон, азот қышқылы және металл және қосындыларының конденсациясының аэрозолдары. Осы заттардың барлығының ауадағы РБК жоғарлаған кезде адам ағзасына токсикалық әсер етеді.
8. лазермен жұмыс жоғарғы электрлік тоқтың кернеулігімен, тура лазерлі сәулелердің қауіптілігі және үлкен жауапкершілігіне негізделген, нервтік эмоционалдық бұзылыстармен жүреді.
Клиникасы. Көз және тері жабындылары лазерлі сәулелердің әсеріне ұшырайтын критикалық ағзаларға жатады. Бұл жағдайларда көздің зақымдануларының арнайы белгілері болмайды, ол көздің басқа аурулары түрінде көрінеді. Лазерлі сәулелермен шыны дененің күйігі катарактаны шақыруы мүмкін, ол туа пайда болған немесе жасына сай өзгерістер түрінде болады, нұрлы қабаттың күйігі меланоманы тудырады.
Көздің тура немесе айналы көріністегі сәулелермен сәулелену кезіндегі зақымданулар ауыспалы қызметтерінің бұзылысчтарымен сипатталуы мүмкін: қараңғылық адаптациясының бұзылулары, мүйізді қабаттың сезімталдығының өзгерістері, ауыспалы соқырлық және т.б.
Ауыр жағдайларда лазерлі сәулелердің қарқынды түрде ұзын толқынды көрінетін жәнеде жақын инфрақызыл спектрлердің көру аймағына түсуі ауырсынусыз көрудің шектелуімен (скотоманың дамуымен) жүреді. Бұндай жағдайларда көз түбінде торлы қабаттың ісінуі және әртүрлі деңгейдегі айқындылықтағы күйіктер, әйнекті денеге және торлы қабатқа қан құйылулар анықталынады. кейін хориоретиналды күйіктің орнында, әдетте макулярлы немесе парамакулярлы аймақта көрудің төмендеуімен жүретін тыртық пайда болады.
Ультрафиолетті лазерлі сәулелер және спектрдің инфрақызыл бөліктері негізінен оптикалық жүйенің беткей элементтерімен жұтылады: роговицца, хрусталик, әйнекті дене. Сондықтан ультрафиолетті диапазонда жұмыс істейтін лазерлер роговицаның ауырсынумен жүретін күйіктерін тудыруы мүмкін, ол доғалы сваркілеу кезіндегі күйіктерге ұқсайды.
Ұзақ уақыт бойы лазерлі сәулелермен қатынаста болған жұмысшыларда көру аймағы жағынан әртүрлі органикалық және функционалды бұзылыстар болуы мүмкін. Қараған кезде науқастар жұмыстың соңында көздерінің шаршауына, көз алмасындағы тұйық және кесіп ауырсыну жарықты көтере алмау сезімі, жылағыштық және көздің құрғауы құм құйылғандай, қабақтың ісуі және ауырлық сезімінің болуына шағымданады.
Көру өткірлігі өзгермейді, бірақ түстерді ажырату босағасы, қараңғылық адаптациясының ұлғаюы, кейде көру аймағының тарылуы мүмкін.
Лазермен жұмыс істейтін науқастардың көбінде хрусталиктің әртүрлі қабаттарындағы бірен саран немесе көптеген лайланулар анықталынады. бұлар арнайы өзгерістерге жатпайды, және көптеген жағдайларда әртүрлі жастағы топтарда кездеседі. Бірақта аз қарқындылықтағы лазерлі энергияның сүлелі әсерінен хрусталиктің субкапсулярлы аймағында ұсақ нүктелі немесе сызықты бұлдыраулар болуы мүмкін, ол хрусталиктің мезгілінен ерте қартаюына әкеледі.
Тура немесе айналы көріністі лазерлі шоғырлармен адам терісінің зақымдануларының сипаты әртүрлі болады. Ауыр жағдайларда электр тоғы кезіндегі электрокоагуляциялық күйіктерді еске түсіретін күйіктер ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.