Тәуелсіздік

Осы бір бунақтары буын-буынымен бұлқынып тұрған сөз қазақ үшін «тәуекел» сөзімен бара-бар естіліп, шендесіп қалады. Ұлтымызға туа біткен-түсінік емес, жүре біткен әлеуметтік ұғым. Заманалар сарыны, тарих толқыны талайына бұйыртып, ақыры қанжығысына байлап берген саяси әлеуметтік таным.
Біз үшін: Тәуелсіздік - Ту, Тәуелсіздік-ауа, жер-су, Тәуелсіздік-ел дәулеті. Қазақтың тәуелсіздігі қанды қыздырып, жанды қинардай күрделі қатпарлы түсінік. Тәуелсіздік қазақ тірлігінің жұлын-жотасы сынды сезіліп тұр. Арқаумен тұсаудан шыққалы небәрі он бес жыл. Ол күнтізбелік жыл тәуелсіздік туы көтеріп, рәсімделгенде дүниеге келген қазақ перзенті бүгін небәрі он бес жаста ғана. Он бес жасар ұлан мүлдем басқа дүние, өзгеше ғалам азаматы. Тәуелсіздіктің шын кейіп-кесірін, ерекшелігін сол он бес жасар қазаққа қарап білесің.
Он бес жыл ішінде қазақ азаматтары нені түсінді? Тәуелсіздік көктен түспейді екен... Соны білдік.
Тәуелсіздік хатпен келмейді екен... Соны аңғаруға болады.
Осы он бес жылда қазақ қазақ екендігін түйсінді. Қазақты қазақ таныды. Ең әуелі өзімізді өзіміз таныдық. Аламан дүниедегі есемізді, еншімізді, несібемізді білдік. Осы он жылдың ішінде, заман ғаламат көрген ақсақалдарым он бес жылды тарихымыздың он бес ғасырына айырбастамайтынына кәміл сенем.
Қазақ санасындағы кіреуке жыртылды, аруана уызына тінтінген түйсікпен ұмтылған ботақандай ұлттық тінтінген сана көзін ашып, алмағайып, аласапыран дүниеге тұнық жанармен қарай бастады.
Қасиетіміз де, қасіретіміз де сол тұнықтығымыз, тазалығымыз, бейкүнә сәбилігіміз екен. Соны ұқтық. Он бес жыл ішінде. Ұтылсақ та, ұтсақ та өз таланымыз тағдырымыздан. Маңдайға бұйырған жұлдызымызды көрудеміз. Тарихтың жолы, дамудың күллі түйіні, сахара мен заман қисындарының тоғысы осы өмір ағынына әкелді. Қазақ перзенті атамекен қара жер құрсағын қан лүпілін өзінше түсініп, дүииеге өз кіндігінен байланған. Өз таланы, өз тағдыры бар. Қазақ сол пешенесіне бұйырған тағдыр иесі. Ал, өзінің танып-түсінуден артық ләззат бар ма екен. Даналығынды да, саралығынды да,