Тарихи тұлғалар
Жошы хан (1187 -1227 жж.)
Жошы хан — Шыңғыс ханның үлкен үлы, моңғол крлбасшысы. Алтын Орданың негізін салушы. Шешесі — коңырат тайпасының қызы Бөрте.
Шыңғыс хан Бөртеге үйленгеннен кейін меркіттер шабуыл жасап, Бөрте түтқынға түсіп қалады. Кейін Шыңғыс хан өйелін Керей хандығының билеушісі Тоғырыл ханның көмегімен түтқыннан босатып алады. Жошыны Шыңғыс ханның үлы емес деген сөз ел ішінде осы оқиғадан кейін тараған. Жошы жас кезінен көрнекті қолбасшы ретінде көзге түсті. Ол әкесі әскерлерінің жорықтарына белсене араласты. 1206 жылы Шыңғыс хан керей, найман, меркіт тағы да басқа тайпаларды бір орталыққа біріктіргеннен кейін, Жошы әкесінің тапсырмасы бойынша жасағымен 1207-1212 жылдар аралығында Оңтүстік Сібірді, Алтайды, Шығыс Түркістан жерлерін өзіне бағындырды.
1211-1215 жылдары Солтүстік Қытайға жасалған жорыққа қатысады.
1218 жылы Жошы жасағы Шыңғыс ханға бағынғысы келмеген меркіттерді қуа отырып, Ырғыз өзенінің бойында Хорезм шаһы Мүхаммедтің алпыс мың әскерімен шайқасады. Жошы өзінің шебер қолбасшылық дарыны арқасында шайқасты тең аяқтады. Осы шайқастан кейін Мүхаммед шаһ әскерлері Жошыға қарсы соғыс әрекеттерінен бас тартты. Осы шайқастан кейін Жошы Жетісудағы барлық қалаларды өзіне бағындырды.
1220-1922 жылдар аралығында Сырдария бойындағы Отырар, Сығанақ, Үзкент, Баршынкент, Жанкент т.б. қалаларды бағындырды. Осылайша ол Хорезм мемлекетін толығымен жаулап алды.
1223 жылы әкесінің үйымдастыруымен өткен Қүланбасы жазығында өткен қүрылтайға қатынасты. Осы қүрылтайда Шыңғыс хан көзінің тірісінде жаулап алған үланғайыр өлкені үлкен әйелі Бөртеден туған төрт үлына бөліп береді. Жошының еншісіне Ертістен батысқа қарай, Жетісудың теріскей бөлігін қамти отырып, "моңғол атының түяғы жеткен" төменгі Еділ бойына дейінгі жерді коса, бүкіл Дешті Қыпшақ аймағы тиеді. Ордасы Ертіс өзені бойында орналасты.
Қүрылтай аяқталғаннан кейін Шыңғыс ханның басқа балалары әкелерімен бірге мемлекеттің астанасы Қарақорымға қайтқан кезде Жошы ілеспей өз ордасында қалып қояды. Жошы үлысының негізін бүрын Дешті Қыпшаққа кірген түркі тілдес тайпалар қүрады.
Шешесі Бөрте қоңырат қызы болғандықтан, ол өз қол астындағылармен өте жақын қарым-қатынаста болды. Жошы бірінші болып тәуелсіз мемлекет қүруға ашық түрде үмтылды. Ал бүл саясат әке мен бала арасында араздық тууына себепкер болды.
Жошы хан — Шыңғыс ханның үлкен үлы, моңғол крлбасшысы. Алтын Орданың негізін салушы. Шешесі — коңырат тайпасының қызы Бөрте.
Шыңғыс хан Бөртеге үйленгеннен кейін меркіттер шабуыл жасап, Бөрте түтқынға түсіп қалады. Кейін Шыңғыс хан өйелін Керей хандығының билеушісі Тоғырыл ханның көмегімен түтқыннан босатып алады. Жошыны Шыңғыс ханның үлы емес деген сөз ел ішінде осы оқиғадан кейін тараған. Жошы жас кезінен көрнекті қолбасшы ретінде көзге түсті. Ол әкесі әскерлерінің жорықтарына белсене араласты. 1206 жылы Шыңғыс хан керей, найман, меркіт тағы да басқа тайпаларды бір орталыққа біріктіргеннен кейін, Жошы әкесінің тапсырмасы бойынша жасағымен 1207-1212 жылдар аралығында Оңтүстік Сібірді, Алтайды, Шығыс Түркістан жерлерін өзіне бағындырды.
1211-1215 жылдары Солтүстік Қытайға жасалған жорыққа қатысады.
1218 жылы Жошы жасағы Шыңғыс ханға бағынғысы келмеген меркіттерді қуа отырып, Ырғыз өзенінің бойында Хорезм шаһы Мүхаммедтің алпыс мың әскерімен шайқасады. Жошы өзінің шебер қолбасшылық дарыны арқасында шайқасты тең аяқтады. Осы шайқастан кейін Мүхаммед шаһ әскерлері Жошыға қарсы соғыс әрекеттерінен бас тартты. Осы шайқастан кейін Жошы Жетісудағы барлық қалаларды өзіне бағындырды.
1220-1922 жылдар аралығында Сырдария бойындағы Отырар, Сығанақ, Үзкент, Баршынкент, Жанкент т.б. қалаларды бағындырды. Осылайша ол Хорезм мемлекетін толығымен жаулап алды.
1223 жылы әкесінің үйымдастыруымен өткен Қүланбасы жазығында өткен қүрылтайға қатынасты. Осы қүрылтайда Шыңғыс хан көзінің тірісінде жаулап алған үланғайыр өлкені үлкен әйелі Бөртеден туған төрт үлына бөліп береді. Жошының еншісіне Ертістен батысқа қарай, Жетісудың теріскей бөлігін қамти отырып, "моңғол атының түяғы жеткен" төменгі Еділ бойына дейінгі жерді коса, бүкіл Дешті Қыпшақ аймағы тиеді. Ордасы Ертіс өзені бойында орналасты.
Қүрылтай аяқталғаннан кейін Шыңғыс ханның басқа балалары әкелерімен бірге мемлекеттің астанасы Қарақорымға қайтқан кезде Жошы ілеспей өз ордасында қалып қояды. Жошы үлысының негізін бүрын Дешті Қыпшаққа кірген түркі тілдес тайпалар қүрады.
Шешесі Бөрте қоңырат қызы болғандықтан, ол өз қол астындағылармен өте жақын қарым-қатынаста болды. Жошы бірінші болып тәуелсіз мемлекет қүруға ашық түрде үмтылды. Ал бүл саясат әке мен бала арасында араздық тууына себепкер болды.
@__
ТАРИХИ ТҰЛҒАЛАР
Жошы хан (1187 -1227 жж.)
Жошы хан — Шыңғыс ханның үлкен үлы, моңғол крлбасшысы. Алтын Орданың
негізін салушы. Шешесі — коңырат тайпасының қызы Бөрте.
Шыңғыс хан Бөртеге үйленгеннен кейін меркіттер шабуыл жасап, Бөрте
түтқынға түсіп қалады. Кейін Шыңғыс хан өйелін Керей хандығының билеушісі
Тоғырыл ханның көмегімен түтқыннан босатып алады. Жошыны Шыңғыс ханның үлы
емес деген сөз ел ішінде осы оқиғадан кейін тараған. Жошы жас кезінен
көрнекті қолбасшы ретінде көзге түсті. Ол әкесі әскерлерінің жорықтарына
белсене араласты. 1206 жылы Шыңғыс хан керей, найман, меркіт тағы да басқа
тайпаларды бір орталыққа біріктіргеннен кейін, Жошы әкесінің тапсырмасы
бойынша жасағымен 1207-1212 жылдар аралығында Оңтүстік Сібірді, Алтайды,
Шығыс Түркістан жерлерін өзіне бағындырды.
1211-1215 жылдары Солтүстік Қытайға жасалған жорыққа қатысады.
1218 жылы Жошы жасағы Шыңғыс ханға бағынғысы келмеген меркіттерді қуа
отырып, Ырғыз өзенінің бойында Хорезм шаһы Мүхаммедтің алпыс мың әскерімен
шайқасады. Жошы өзінің шебер қолбасшылық дарыны арқасында шайқасты тең
аяқтады. Осы шайқастан кейін Мүхаммед шаһ әскерлері Жошыға қарсы соғыс
әрекеттерінен бас тартты. Осы шайқастан кейін Жошы Жетісудағы барлық
қалаларды өзіне бағындырды.
1220-1922 жылдар аралығында Сырдария бойындағы Отырар, Сығанақ, Үзкент,
Баршынкент, Жанкент т.б. қалаларды бағындырды. Осылайша ол Хорезм
мемлекетін толығымен жаулап алды.
1223 жылы әкесінің үйымдастыруымен өткен Қүланбасы жазығында өткен
қүрылтайға қатынасты. Осы қүрылтайда Шыңғыс хан көзінің тірісінде жаулап
алған үланғайыр өлкені үлкен әйелі Бөртеден туған төрт үлына бөліп береді.
Жошының еншісіне Ертістен батысқа қарай, Жетісудың теріскей бөлігін қамти
отырып, "моңғол атының түяғы жеткен" төменгі Еділ бойына дейінгі жерді
коса, бүкіл Дешті Қыпшақ аймағы тиеді. Ордасы Ертіс өзені бойында
орналасты.
Қүрылтай аяқталғаннан кейін Шыңғыс ханның басқа балалары әкелерімен
бірге мемлекеттің астанасы Қарақорымға қайтқан кезде Жошы ілеспей өз
ордасында қалып қояды. Жошы үлысының негізін бүрын Дешті Қыпшаққа кірген
түркі тілдес тайпалар қүрады.
Шешесі Бөрте қоңырат қызы болғандықтан, ол өз қол астындағылармен өте
жақын қарым-қатынаста болды. Жошы бірінші болып тәуелсіз мемлекет қүруға
ашық түрде үмтылды. Ал бүл саясат әке мен бала арасында араздық тууына
себепкер болды.
Сол заманда өмір сүрген шығыс тарихшыларының айтуынша, Жошы күш-қайраты
мол, ержүрек, өткір адам болған. Баласының ақылдылығы мен ерекше
батылдығынан Шыңғыс ханның өзі де сескенген. Жужани өзінің 1260 жылы
жазылған "Табанат-и-Насири" тарихнамасында былай дейді: "Жошы қыпшақтарды
жақсы көріп кеткені сонша , ол Хорезмде моңғолдарға қандай да бір қыпшақ
баласының маңдайынан шерткізбейді. Ал өзінің пікірлес адамдарына: "Шыңғыс
қаған, сірә алжыған, өйткені осынша жерді ойрандап, мүншама халықты
қырғынға үшыратты. Сондықтан мен аңға шыққан кезде әкемді өлтіремін!... —
дегенді айтқан. Оның осы ойын тете інісі Шағатай сезіп қап Шыңғысқанға
жеткізеді. Қаһарына мінген қаған Хорезмге сенімді
Әбілқайыр хан (1693 — 1748 жж.)
Кіші жүз ханы. Шыңғыс ханның он бесінші үрпағы.
1710 жылы Қарақүмдағы халық жиынында жас Әбілқайыр Кіші жүз әскерінің
қолбасшысы және хан болып сайланды, ал түмен басы болып атақты батыр
Бөгенбай тағайындалды.
XVIII ғасыр қазақхалқы үшін ел басына күн туған кезең болды, жоңғарлар
тарапынан болатын шабуылдар халықты көп күйзеліске үшыратты. Әбілқайыр бүл
сүрапыл соғыста жанкештілік танытты. Ол бабаларының иелігінде болған
Сайрам, Түркістан жоне Ташкент қалаларын қорғау жолында ерен ерлігімен
көзге түсті. Бүл қалалар жоңғарлардың қоршауында қалған кезде, тең емес
үрыста анасы мен әйелі түтқынға түскен соң, Әбілкайыр хан шегінуге мәжбүр
болды. 1718 жылы Аякөзде Әбілқайыр мен Қайып ханның 30 мыңдық әскері
жоңғарлармен қанды шайқас жүргізді.
Әбілқайыр жастайынан батылдығымен танылып, дарынды оскербасы жоне білгір
саясаткер болды. 1726 жылы үш жүздің қазақтары бас қосқан күрылтайда билер
мен батырлар бірауыздан Әбілқайырды Қазақ хандығы әскерінің бас қолбасшысы
етіп сайлады.
Әскербасы Әбілқайыр халық жасақтарында қыруар істер атқарды, соғысу
қабілетін жоғары деңгейге көтерді және қарулы күштерде адамгершілік рух пен
патриотизмді марапаттап отырды. 1728 жылы қазақ әскері жеңіске қол
жеткізді. Бүл шайқастар Үлытау тауларында, Қарасиыр жері мен Бүланты
озенінің бойында болды, мүнда қазақтар қонтайшының үлы басқаратын
экспедиңиялық корпусты талқандады. Бүл жеңістен кейін халық көкейінде
жеңіске қол жеткізуге болады деген сенім үялады. Басқыншыларға қарсы
халықжүмыла көтерілді.
Алайда бүл жеңілістен кейін де жау әлі күшті күйінде қалды. Жағдайға
қанық Әбілқайыр жаңа шабуыл бастады. 1730 жылы көктемде Балқаштың оңтүстік-
шығысындағы Итішпбс елді мекенінде Әбілқайыр бастаған қазақәскері жауларды
тағы талқандады. Жоңғарларға қарсы жүз жылдық соғыста қазақ халқы өзгерісті
кезеңге аяқ басты, жеңіске бір табан жақындағандай болды.
Алайда дәл осы кезеңде Болат хан қаза табады. Сондықтан да басқа ханды
тағайындау төңірегінде сауал туындайды. Қат-қабат келген жағдайларға
байланысты, Болат ханның жас үлы Әбілмәмбет хан сайланды. Билік басына
келген жаңа ханды Әбілқайыр қүптамай, бас сардар атағынан бас тартьтп, өз
әскерімен Кіші жүзге келеді. Осыдан соң біріктірілген қазақ халқының
жасақтары ыдырай бастады.
Күллі қазақтың әскері ыдыраған соң, ор жүз жаудан жеке өзі қорғана
бастады. Бүл кезеңде Кіші жүз түрғындары өте ауыр әскери жағдайға тап
болды, төрт жағынан бірдей қоршаған жаудың қыспағында қалды. Тығырыққа
тірелген Әбілқайыр Ресейден көмек сүрауға мәжбүр болады. Ресейдің қол
астына еніп, жан сақтап қалу үшін Әбілқайыр 1730 жылдың күзіңде елші
жібереді. 1731 жылы ақпан айында Кіші жүз қазақтарын Ресей үкіметі өз
қарауына алуға келісім береді.
Әбілқайыр 1748 жылы 1 тамызда өзінің ата жауы Барақ сүлтанның қолынан
қаза табады.
Әбілқайырдың жүргізген саясаты қазақ мемлекетінің қалыптасуы мен дамуы
жолында маңызды рөл атқарды және мәмілеге келе алмаған сәттері де болды.
Дегенмен, біз ерекше атап өтуге түрарлық қиын-қыстау кезеңдерді айтып
отырмыз.
Абылай хан (1711 -1781 жж.)
Қазақ Ордасының ханы, Қазақ мемлекетінің тарихындағы аса көрнекті мемлекет
қайраткері. 1743 жылға дейін Орта жүздің сұлтаны болған. Әбілмәмбет хан
қаза болған соң, Абылай Үлы жүздің ханы болады.
Абылай ханның ата-бабалары Шыңғыс ханның үлы Жошы ханның үрпағы болып
табылатын — Қазақ Ордасының негізін қалаған Әз Жәнібектен тараған.
Әбілмансүрдың әкесі жау қолынан қаза табады. Абылай жастайынан қиындықты
көп көреді және Ораз қүлға арка сүйеп өседі. Ол жас кезінен-ақ Отан қорғау
жолында ерекше жауынгерлік касиеттерімен танылады. Ол қашанда қанды
шайқастардың бел ортасында жүреді, әсіресе жекпе-жекте ерен ерлік
көрсетеді. Қалың халық бүқарасына оны әйгілі еткен ірі жеңіске ол
Әбілмәмбет бастаған қазақжауынгерлерінің жоңғарлармен болған шайқасында қол
жеткізді. Бүл үрыста 20 жасар Әбілмансүр қалмақтардың қоңтайшысы Қалдан
Сереннің үлы Шарышты жекпе-жекте өлтіреді.
Жиырма жасында хан сайланған Абылай жарты ғасырға жуық хандықты
абыроймен басқарады. Ол зерделі саясаткер, білімдар дипломат, дарынды
қолбасшы болды. Оның көздеген мақсаты мемлекетті нығайту еді. Ол сыртқы
жаулардан қорғану үшін үш жүзді біріктіруді жүзеге асыра бастайды.
1743 жылы Түркістан қаласында үш жүздің хандары, сүлтандары, батырлары
бір тудың астына бірігіп, Абылайды Ресми түрде Қазақ ханы етіп сайлайды.
Абылай Қазақ мемлекетін нығайту мен оның тәуелсіздігін сақтау жолында көп
еңбек сіңірді. Ол билік қүрған жылдары алғаш рет қазақтар мен қалмақтар
арасында бейбіт келісім жасалды. Ресеймен, Қытаймен тату көршілік қарым-
қатынас орнатылды.
Бүл күшті мемлекеттер білгір қазақ ханымен санасатын болған. Соғыс
тәсілдерін жетік білетін қолбасшы орыс және қытай өкіметінің ішкі есебін де
біліп отырған. Сондықтан да ол жоңғар қонтайшысы Қалдан Серенмен болған
тоғыз жылд^іқ келісімнен кейін соғыс өртінің түтанатынын білді. Жоңғар
мемлекеті ішіндегі өзара қырқысулар соғыстың басталуын жылдамдатты.
1752 жылы жоңғар басшысы Лама Доржы қазақ жеріне қарақшылық шабуыл
жасағанда, Абылай хан бастаған қазақ әскері оларға ойсырата тойтарыс
береді. Кезекті шабуылдан соң, соғыстың айла-тәсілдерін жетік білетін
Абылай өзінің бес жүз таңдаулы жауынгерлерін жібереді. Қарсыласы жағынан
әскер келеді деп күтпеген Лама Доржы түтқынға түсіп, дарға асылады. Бүл
оқиға 1753 жылы 12 қазанда болған еді.
Абылайдың арғы есебі жоңғарларды жеңіп, оларды қазақтардың ықпалына
көндіру, Қытаймен және Ресеймен терезесі тең мемлекет орнату еді. Бүл
мақсатта 1753-1754 жылдары ол Қабанбай, Бөгенбай, Жәнібек, Өтеген сынды
батырларымен бірге қалмақ үлыстарына шабуылды үдете түсті. 1755 жылдың
көктемінде сарбаздардың жеңісті жорықтары жалғаса берді. Ақыры ойраттар мен
қазақтардың арасында 200 жылға созылған сүрапыл соғыста қазақ халқы
түпкілікті жеңіске жетгі.
Қазақ халқының жеңісі көршілес Қытай мен Ресей үшін қолайсыз болды. 1756
жылы Қазақхандығы мен Қытай мемлекеті арасында соғыс өрті түтанып, ол 1757
жылға дейін созылды. Бүл қақтығыс та Абылай ханның арқасында бейбіт жолмен
шешілді.
Жәнібек хан (1478 —1480 жж. билік құрған)
Жәнібек Әбусағит (туған жылы мен өлген жылы белгісіз) — Қазақ хандығы мен
қазак хандары әулетінің негізін қалаушы, Барақ ханның үлы, Орыс ханның
шөбересі. XV ғасырда өмір сүрген. XV ғасырдың 50-жылдарына дейінгі өмірі
мен қызметі туралы нақты деректер жок.
1456 жылы Дешті-Қыпшақта шайбанид Әбілқайыр билікті қолына алған соң,
көшпенді халықтың Жәнібек пен Керей бастаған бір бөлігі Моғолстанға коныс
аударып, Шу мен Қозыбасы өзендерінің аңғарында орын тепті. Моғолстан ханы
ез қарсыластарымен болатын күресте көмектесер деген есеппен қазақ
басшыларымен одақтас болды. Өзара кырқысулар мен соғыстардан жапа шеккен
200 мыңға жуық көшпенділер Жәнібек хан мен Керей ханның маңына топтасты,
олардың билігінің күшеюі 1468 жылы Моғолстанға әскери жорықжасамақболып,
бірақжол үстінде кенеттен қайтыс болған Әбілқайырға олар тарапынан қауіп
төнуі мүмкін деген ой салды.
Әбілқайыр хан өлгеннен кейін хан тағы үшін болған өзара қырқысулар Дешті-
Қыпшақта өрши түсті, оған туған жерге оралуды көздеп жүрген Жәнібек хан мен
Керей хан да араласып кетті. Олар Әбілқайыр мүрагері Шейх-Хайдар ханмен
кескілескен шайқасқа түсті. Өз әміршілері тарапынан ешқандай көмек ала
алмаған Шейх-Хайдар билік үшін күресте жеңіліске үшырады. Бүдан кейін Дешті-
Қыпшақтағы билік Орыс ханның түқымдары — Жәнібек хан мен Керей ханның
қолдарына өтті, олар тағы да отыз жыл бойы шайбанилықтармен табан тіресе
шайқасты.
Биліктің Орыс хан түқымдарының қолына өтуі де "Көшпелі өзбектер
мемлекетіндегі" саяси жағдайды өзгерткен жоқ. Дегенмен, бүл оқиға "Көшпелі
өзбектер мемлекеті" атының Дешті-Қыпшақ болып өзгеруіне ықпал етті. Бір
кездері Моғолстанға қоныс аударған адамдар Өзбек үлысында "қазақтар" деп
атала бастады және бүл атау бүкіл хандыққа тарай бастады. Билік үшін күресе
келе, Жәнібек хан мен оның үзеңгілестері қазақтардың бірігуі мен Қазақ
хандығының қүрылуына үлес қосты.
XV ғасырдың орта шенінде ежелден Жетісу өңірін мекендеген түркі
тайпалары бір этникалық топқа біріге келе, қазақ халқын қүрады. Жәнібек хан
мен Керей хан Жетісу өңірі, Шу мен Талас өзендерінің бойын мекендеген
қазақтардың басын қосуда көп еңбек сіңірді. Бүл мақсатпен олар өзара
қырқысуларды басып, ірі феодалдарды маңайына топтастырды.
Жәнібек ханның Дешті-Қыпшаққа оралғаннан кейін билігін күшейткені
туралы, өмірінің соңғы жылдары мен өлімі туралы деректер жоқ. Оның есімі
тарихи деректерде соңғы рет 1473 жылы кездеседі. Бүдан кейінгі жылдары
Керей хан туралы ғана айтылған. Жәнібек хан жиі болатын шайкастардың
бірінде қаза тапқан деп болжауға болады. Сакталып қалған халық аңыздары мен
өлеңдерінде Жәнібек ханды Әз Жәнібек деп атаған.
КӨНЕ ҮНДІ ФИЛОСОФИЯСЫ Ежелгі Үнді философиясының ерекшеліктері
Көне Үнді философиясын зерттеуші ғалымдар философия ғылымының бастауы,
бүкіл Шығыстың философиялық идеяларының қайнар көзі Үнді елі, ең бастысы -
Үнді ойшылдары адамзатты осы күнге дейін толғантып келе жатқан мәселелерді
көне заманның өзінде-ақ қоя білді деп есептейді. Бұл пікірлермен жалпы
алғанда келісуге болады.
Көне Үнді қоғамы төрт варнаға бөлінді: брахмандар, кшатрийлер, вайшьялар
және шудралар. "Варна" сөзі "түс, қабық, бояу" дегенді білдіреді және
әрбір варнаның өз түсі болды. Варна - тұйықжүйе, адамның варнадағы орны
және әрбір варнаның қоғамдағы орны қатаң сақталынды. Мысалы, некелік
қатынастар тек бір варнаның шеңберінде ғана жүзеге асырылуы тиіс, бір
варнадан екінші варнаға өтуге болмайды және әрбір варнаның өкілдері
кәсіптің белгілі бір түрімен ғана айналыса алады. Брахмандар - ой
еңбегімен, кшатрийлер - әскери істермен, вайшьялар - жер өңдеумен,
қолөнермен және саудамен, ал шудралар - қара жүмыспен шұғылданды. Атап
өтетін бір ерекшелік варналарға қатаң бөліну қазіргі заманғы Үнді
мемлекетінде осы күнге дейін қатаң сақтәлып отыр. Біздің д$іьГмызша,
қазіргі заманғы Үнді мемлекетінің дамуын тежеуші факторлардың бірі осы
болуы да мүмкін.
Көне Үнді қоғамының осындай әлеуметтік жіктелуі, осы қоғамда өмір сүріп
отырған адамдардың тұрмысының қиындығы оның философиясының негізгі
тақырыбын да анықтады: ежелгі Үндінің философиялық пайымдәу объектісі -
жеке адамның өмірі, оның ішкі дүниесі, басқа адамдармен қарым-қатынасы
мәселелері болды.
Кәне Үнді философиясының басқа ерекшеліктеріне тоқталсақ:
1) ғылыми оймен байланысының аздығы;
2) жеке тұлғәлық сипатының нашарлығы;
3) діни-мифологиялық оймен тығыз байланыстылығы;
4) философиялық ой ескерткіштерініңхронологиялықжағына н жүйесіздігі және
белгісіздігі;
5) негізгі философиялық ұғымдардың мән-мағынасының күрделілігі және
сантүрлілігі.
Көне Үндінің негізгі философиялық ескерткіштері
Ежелгі Үнді философиясының бәстауы - біздіңдәуірімізгедейінгі ІІжәнеІ
мыңжылдықтарда қалыптасқан Ведалар, олар тек Үнді елінің ғана емес, бүкіл
адамзаттың көне әдеби ескерткіштері болып сәналады. Кейінірек Кәне үнді
тілі санскритте жазылып алынған Ведалар Үнді қоғамының рухани мәдениетінің,
философиялық ойларының қалыптасып-дамуында айқындаушы роль атқарды.
"Веда" сәзі "білім" дегенді білдіреді, бірақ бұл ерекше білім: гимндер,
дұғалар, құрбандық шалу, садақа беру формулалары. Олардә дүние, әдам,
адамгершілік туралы алғашқы философиялық түсініктер бейнеленді. Ведалар
төрт бөліктен түрады:
1) Самхиттер - құдайларға арналған гимндер жинағы; олардың ең көнесі
Ригведалар құдәйларға арналған 1028 гимннен түрады;
2) Брахмандар - діни салт әлендер жинағы, философиялық маңызы аса зор
болмаса да, Самхиттер мен Упанишәдалардың арасын байланыстырып тұр.
3) Араньяктар ~ "Орман кітаптары" - қоғамнан бөлектенушілерге немесе орман
кеңістігінде ақиқат пен табиғат туралы ойға берілушілерге арналған ережелер
жинағы. Қоғамнан бөлектенудің өзі "іс-әрекет жолынан" "білім жолына",
тереңірек пайымдау жолынә көшу дегенді білдіреді, яғни Араньяктарда
дүниетанымдық мазмұн басымырақ бола бастайды.
4) Упанишадалар - философиялық мазмұны терең, рационалистік сипаты бәсым
негізгі бөлім, Ведаларды аяқтаушы болғандықтан кейде веданта ("Ведалардың
соңы") деп әталады. Алғашқы упанишадалар шамамен алғанда біздің
дәуірімізге дейінгі \ІІ-\І ғасырларда қалыптасып, бұл дәстүр ХІІ-ХІІ
ғасырларға дейін жәлғасты. ирапі-засі ( "қасында отыру"), яғни ұстаздың
аяғының жанындә отырып, уағыз тыңдау, "жұмбақ білім" дегенді білдіреді.
Упанишәдалар - ұстаздың шәкіртпен диалог-әңгімесі, оның тақырыбы
-болмыстың алғашқы бастауы, сол арқылы табиғат пен адамның бойындағы
құбылыстар түсіндіоіледі.
Махабхарата көне Үндінің философиялық ескерткіштерінің бірі болып
табылады. Махабхарата - "Бхараттардың ұлы шайқасы туралы аңыз", діни,
мифологиялық, философиялық ойлар жинақталған кене Үнді эпосы, буддизмнің
қасиетті түпнұсқаларының бірі.
Көне Үнді философиясының негізгі мектептері £ Жайнизм - көне
Үнді философиясының маңызды бағыттарының бірі, аттары аңызға айналған 24
тақуа-тиртханкар дамытқан. Олардың соңғысы -біздің дәуірімізге дейінгі
УІ-У ғасырларда өмір сүрген, Джина (Жын), немесе, Жеңімпаз деген атқә ие
болған ойшыл Махавирә болды. Жайндардың көзқарастарында олардың өмір
сүрген кезеңдеріне байланысты ерекшеліктер болғанымен, мынадай төрт тиым
салуды олар бұлжытпай сақтады: ахимса -тірі мақұлықтәрдың ешқайсынының
өміріне зиян келтірмеу; астейя - ұрлық жасамау; сатья - шыншылдық;
апариграха - үйірсектікке (М.Әуезов өзінің "Будда" еңбегінде осы ұғымды
"жабыспау" деп аударған) тиым салу. Махавира бұл тиымдарға бесіншісін -
брахмачарья - некеден бас тартуды қосты. Жайн монахтары ұстәнулары тиіс
осы тиым салулар екі мың жарым жыл бойы қатаң сақталып отырғанын ескерте
кеткен дұрыс.
Уақыт өте Махавираның жолын қуушылар екі бағытқа бөлінді: дигам-
баралар ("ауа киіндіргендер") және шветамбаралар ("ақ кигендер").
Жайндардың онтологиясы туралы айтсақ, олар заттарды санадан тыс және
одан тәуелсіз ... жалғасы
Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
ТАРИХИ ТҰЛҒАЛАР
Жошы хан (1187 -1227 жж.)
Жошы хан — Шыңғыс ханның үлкен үлы, моңғол крлбасшысы. Алтын Орданың
негізін салушы. Шешесі — коңырат тайпасының қызы Бөрте.
Шыңғыс хан Бөртеге үйленгеннен кейін меркіттер шабуыл жасап, Бөрте
түтқынға түсіп қалады. Кейін Шыңғыс хан өйелін Керей хандығының билеушісі
Тоғырыл ханның көмегімен түтқыннан босатып алады. Жошыны Шыңғыс ханның үлы
емес деген сөз ел ішінде осы оқиғадан кейін тараған. Жошы жас кезінен
көрнекті қолбасшы ретінде көзге түсті. Ол әкесі әскерлерінің жорықтарына
белсене араласты. 1206 жылы Шыңғыс хан керей, найман, меркіт тағы да басқа
тайпаларды бір орталыққа біріктіргеннен кейін, Жошы әкесінің тапсырмасы
бойынша жасағымен 1207-1212 жылдар аралығында Оңтүстік Сібірді, Алтайды,
Шығыс Түркістан жерлерін өзіне бағындырды.
1211-1215 жылдары Солтүстік Қытайға жасалған жорыққа қатысады.
1218 жылы Жошы жасағы Шыңғыс ханға бағынғысы келмеген меркіттерді қуа
отырып, Ырғыз өзенінің бойында Хорезм шаһы Мүхаммедтің алпыс мың әскерімен
шайқасады. Жошы өзінің шебер қолбасшылық дарыны арқасында шайқасты тең
аяқтады. Осы шайқастан кейін Мүхаммед шаһ әскерлері Жошыға қарсы соғыс
әрекеттерінен бас тартты. Осы шайқастан кейін Жошы Жетісудағы барлық
қалаларды өзіне бағындырды.
1220-1922 жылдар аралығында Сырдария бойындағы Отырар, Сығанақ, Үзкент,
Баршынкент, Жанкент т.б. қалаларды бағындырды. Осылайша ол Хорезм
мемлекетін толығымен жаулап алды.
1223 жылы әкесінің үйымдастыруымен өткен Қүланбасы жазығында өткен
қүрылтайға қатынасты. Осы қүрылтайда Шыңғыс хан көзінің тірісінде жаулап
алған үланғайыр өлкені үлкен әйелі Бөртеден туған төрт үлына бөліп береді.
Жошының еншісіне Ертістен батысқа қарай, Жетісудың теріскей бөлігін қамти
отырып, "моңғол атының түяғы жеткен" төменгі Еділ бойына дейінгі жерді
коса, бүкіл Дешті Қыпшақ аймағы тиеді. Ордасы Ертіс өзені бойында
орналасты.
Қүрылтай аяқталғаннан кейін Шыңғыс ханның басқа балалары әкелерімен
бірге мемлекеттің астанасы Қарақорымға қайтқан кезде Жошы ілеспей өз
ордасында қалып қояды. Жошы үлысының негізін бүрын Дешті Қыпшаққа кірген
түркі тілдес тайпалар қүрады.
Шешесі Бөрте қоңырат қызы болғандықтан, ол өз қол астындағылармен өте
жақын қарым-қатынаста болды. Жошы бірінші болып тәуелсіз мемлекет қүруға
ашық түрде үмтылды. Ал бүл саясат әке мен бала арасында араздық тууына
себепкер болды.
Сол заманда өмір сүрген шығыс тарихшыларының айтуынша, Жошы күш-қайраты
мол, ержүрек, өткір адам болған. Баласының ақылдылығы мен ерекше
батылдығынан Шыңғыс ханның өзі де сескенген. Жужани өзінің 1260 жылы
жазылған "Табанат-и-Насири" тарихнамасында былай дейді: "Жошы қыпшақтарды
жақсы көріп кеткені сонша , ол Хорезмде моңғолдарға қандай да бір қыпшақ
баласының маңдайынан шерткізбейді. Ал өзінің пікірлес адамдарына: "Шыңғыс
қаған, сірә алжыған, өйткені осынша жерді ойрандап, мүншама халықты
қырғынға үшыратты. Сондықтан мен аңға шыққан кезде әкемді өлтіремін!... —
дегенді айтқан. Оның осы ойын тете інісі Шағатай сезіп қап Шыңғысқанға
жеткізеді. Қаһарына мінген қаған Хорезмге сенімді
Әбілқайыр хан (1693 — 1748 жж.)
Кіші жүз ханы. Шыңғыс ханның он бесінші үрпағы.
1710 жылы Қарақүмдағы халық жиынында жас Әбілқайыр Кіші жүз әскерінің
қолбасшысы және хан болып сайланды, ал түмен басы болып атақты батыр
Бөгенбай тағайындалды.
XVIII ғасыр қазақхалқы үшін ел басына күн туған кезең болды, жоңғарлар
тарапынан болатын шабуылдар халықты көп күйзеліске үшыратты. Әбілқайыр бүл
сүрапыл соғыста жанкештілік танытты. Ол бабаларының иелігінде болған
Сайрам, Түркістан жоне Ташкент қалаларын қорғау жолында ерен ерлігімен
көзге түсті. Бүл қалалар жоңғарлардың қоршауында қалған кезде, тең емес
үрыста анасы мен әйелі түтқынға түскен соң, Әбілкайыр хан шегінуге мәжбүр
болды. 1718 жылы Аякөзде Әбілқайыр мен Қайып ханның 30 мыңдық әскері
жоңғарлармен қанды шайқас жүргізді.
Әбілқайыр жастайынан батылдығымен танылып, дарынды оскербасы жоне білгір
саясаткер болды. 1726 жылы үш жүздің қазақтары бас қосқан күрылтайда билер
мен батырлар бірауыздан Әбілқайырды Қазақ хандығы әскерінің бас қолбасшысы
етіп сайлады.
Әскербасы Әбілқайыр халық жасақтарында қыруар істер атқарды, соғысу
қабілетін жоғары деңгейге көтерді және қарулы күштерде адамгершілік рух пен
патриотизмді марапаттап отырды. 1728 жылы қазақ әскері жеңіске қол
жеткізді. Бүл шайқастар Үлытау тауларында, Қарасиыр жері мен Бүланты
озенінің бойында болды, мүнда қазақтар қонтайшының үлы басқаратын
экспедиңиялық корпусты талқандады. Бүл жеңістен кейін халық көкейінде
жеңіске қол жеткізуге болады деген сенім үялады. Басқыншыларға қарсы
халықжүмыла көтерілді.
Алайда бүл жеңілістен кейін де жау әлі күшті күйінде қалды. Жағдайға
қанық Әбілқайыр жаңа шабуыл бастады. 1730 жылы көктемде Балқаштың оңтүстік-
шығысындағы Итішпбс елді мекенінде Әбілқайыр бастаған қазақәскері жауларды
тағы талқандады. Жоңғарларға қарсы жүз жылдық соғыста қазақ халқы өзгерісті
кезеңге аяқ басты, жеңіске бір табан жақындағандай болды.
Алайда дәл осы кезеңде Болат хан қаза табады. Сондықтан да басқа ханды
тағайындау төңірегінде сауал туындайды. Қат-қабат келген жағдайларға
байланысты, Болат ханның жас үлы Әбілмәмбет хан сайланды. Билік басына
келген жаңа ханды Әбілқайыр қүптамай, бас сардар атағынан бас тартьтп, өз
әскерімен Кіші жүзге келеді. Осыдан соң біріктірілген қазақ халқының
жасақтары ыдырай бастады.
Күллі қазақтың әскері ыдыраған соң, ор жүз жаудан жеке өзі қорғана
бастады. Бүл кезеңде Кіші жүз түрғындары өте ауыр әскери жағдайға тап
болды, төрт жағынан бірдей қоршаған жаудың қыспағында қалды. Тығырыққа
тірелген Әбілқайыр Ресейден көмек сүрауға мәжбүр болады. Ресейдің қол
астына еніп, жан сақтап қалу үшін Әбілқайыр 1730 жылдың күзіңде елші
жібереді. 1731 жылы ақпан айында Кіші жүз қазақтарын Ресей үкіметі өз
қарауына алуға келісім береді.
Әбілқайыр 1748 жылы 1 тамызда өзінің ата жауы Барақ сүлтанның қолынан
қаза табады.
Әбілқайырдың жүргізген саясаты қазақ мемлекетінің қалыптасуы мен дамуы
жолында маңызды рөл атқарды және мәмілеге келе алмаған сәттері де болды.
Дегенмен, біз ерекше атап өтуге түрарлық қиын-қыстау кезеңдерді айтып
отырмыз.
Абылай хан (1711 -1781 жж.)
Қазақ Ордасының ханы, Қазақ мемлекетінің тарихындағы аса көрнекті мемлекет
қайраткері. 1743 жылға дейін Орта жүздің сұлтаны болған. Әбілмәмбет хан
қаза болған соң, Абылай Үлы жүздің ханы болады.
Абылай ханның ата-бабалары Шыңғыс ханның үлы Жошы ханның үрпағы болып
табылатын — Қазақ Ордасының негізін қалаған Әз Жәнібектен тараған.
Әбілмансүрдың әкесі жау қолынан қаза табады. Абылай жастайынан қиындықты
көп көреді және Ораз қүлға арка сүйеп өседі. Ол жас кезінен-ақ Отан қорғау
жолында ерекше жауынгерлік касиеттерімен танылады. Ол қашанда қанды
шайқастардың бел ортасында жүреді, әсіресе жекпе-жекте ерен ерлік
көрсетеді. Қалың халық бүқарасына оны әйгілі еткен ірі жеңіске ол
Әбілмәмбет бастаған қазақжауынгерлерінің жоңғарлармен болған шайқасында қол
жеткізді. Бүл үрыста 20 жасар Әбілмансүр қалмақтардың қоңтайшысы Қалдан
Сереннің үлы Шарышты жекпе-жекте өлтіреді.
Жиырма жасында хан сайланған Абылай жарты ғасырға жуық хандықты
абыроймен басқарады. Ол зерделі саясаткер, білімдар дипломат, дарынды
қолбасшы болды. Оның көздеген мақсаты мемлекетті нығайту еді. Ол сыртқы
жаулардан қорғану үшін үш жүзді біріктіруді жүзеге асыра бастайды.
1743 жылы Түркістан қаласында үш жүздің хандары, сүлтандары, батырлары
бір тудың астына бірігіп, Абылайды Ресми түрде Қазақ ханы етіп сайлайды.
Абылай Қазақ мемлекетін нығайту мен оның тәуелсіздігін сақтау жолында көп
еңбек сіңірді. Ол билік қүрған жылдары алғаш рет қазақтар мен қалмақтар
арасында бейбіт келісім жасалды. Ресеймен, Қытаймен тату көршілік қарым-
қатынас орнатылды.
Бүл күшті мемлекеттер білгір қазақ ханымен санасатын болған. Соғыс
тәсілдерін жетік білетін қолбасшы орыс және қытай өкіметінің ішкі есебін де
біліп отырған. Сондықтан да ол жоңғар қонтайшысы Қалдан Серенмен болған
тоғыз жылд^іқ келісімнен кейін соғыс өртінің түтанатынын білді. Жоңғар
мемлекеті ішіндегі өзара қырқысулар соғыстың басталуын жылдамдатты.
1752 жылы жоңғар басшысы Лама Доржы қазақ жеріне қарақшылық шабуыл
жасағанда, Абылай хан бастаған қазақ әскері оларға ойсырата тойтарыс
береді. Кезекті шабуылдан соң, соғыстың айла-тәсілдерін жетік білетін
Абылай өзінің бес жүз таңдаулы жауынгерлерін жібереді. Қарсыласы жағынан
әскер келеді деп күтпеген Лама Доржы түтқынға түсіп, дарға асылады. Бүл
оқиға 1753 жылы 12 қазанда болған еді.
Абылайдың арғы есебі жоңғарларды жеңіп, оларды қазақтардың ықпалына
көндіру, Қытаймен және Ресеймен терезесі тең мемлекет орнату еді. Бүл
мақсатта 1753-1754 жылдары ол Қабанбай, Бөгенбай, Жәнібек, Өтеген сынды
батырларымен бірге қалмақ үлыстарына шабуылды үдете түсті. 1755 жылдың
көктемінде сарбаздардың жеңісті жорықтары жалғаса берді. Ақыры ойраттар мен
қазақтардың арасында 200 жылға созылған сүрапыл соғыста қазақ халқы
түпкілікті жеңіске жетгі.
Қазақ халқының жеңісі көршілес Қытай мен Ресей үшін қолайсыз болды. 1756
жылы Қазақхандығы мен Қытай мемлекеті арасында соғыс өрті түтанып, ол 1757
жылға дейін созылды. Бүл қақтығыс та Абылай ханның арқасында бейбіт жолмен
шешілді.
Жәнібек хан (1478 —1480 жж. билік құрған)
Жәнібек Әбусағит (туған жылы мен өлген жылы белгісіз) — Қазақ хандығы мен
қазак хандары әулетінің негізін қалаушы, Барақ ханның үлы, Орыс ханның
шөбересі. XV ғасырда өмір сүрген. XV ғасырдың 50-жылдарына дейінгі өмірі
мен қызметі туралы нақты деректер жок.
1456 жылы Дешті-Қыпшақта шайбанид Әбілқайыр билікті қолына алған соң,
көшпенді халықтың Жәнібек пен Керей бастаған бір бөлігі Моғолстанға коныс
аударып, Шу мен Қозыбасы өзендерінің аңғарында орын тепті. Моғолстан ханы
ез қарсыластарымен болатын күресте көмектесер деген есеппен қазақ
басшыларымен одақтас болды. Өзара кырқысулар мен соғыстардан жапа шеккен
200 мыңға жуық көшпенділер Жәнібек хан мен Керей ханның маңына топтасты,
олардың билігінің күшеюі 1468 жылы Моғолстанға әскери жорықжасамақболып,
бірақжол үстінде кенеттен қайтыс болған Әбілқайырға олар тарапынан қауіп
төнуі мүмкін деген ой салды.
Әбілқайыр хан өлгеннен кейін хан тағы үшін болған өзара қырқысулар Дешті-
Қыпшақта өрши түсті, оған туған жерге оралуды көздеп жүрген Жәнібек хан мен
Керей хан да араласып кетті. Олар Әбілқайыр мүрагері Шейх-Хайдар ханмен
кескілескен шайқасқа түсті. Өз әміршілері тарапынан ешқандай көмек ала
алмаған Шейх-Хайдар билік үшін күресте жеңіліске үшырады. Бүдан кейін Дешті-
Қыпшақтағы билік Орыс ханның түқымдары — Жәнібек хан мен Керей ханның
қолдарына өтті, олар тағы да отыз жыл бойы шайбанилықтармен табан тіресе
шайқасты.
Биліктің Орыс хан түқымдарының қолына өтуі де "Көшпелі өзбектер
мемлекетіндегі" саяси жағдайды өзгерткен жоқ. Дегенмен, бүл оқиға "Көшпелі
өзбектер мемлекеті" атының Дешті-Қыпшақ болып өзгеруіне ықпал етті. Бір
кездері Моғолстанға қоныс аударған адамдар Өзбек үлысында "қазақтар" деп
атала бастады және бүл атау бүкіл хандыққа тарай бастады. Билік үшін күресе
келе, Жәнібек хан мен оның үзеңгілестері қазақтардың бірігуі мен Қазақ
хандығының қүрылуына үлес қосты.
XV ғасырдың орта шенінде ежелден Жетісу өңірін мекендеген түркі
тайпалары бір этникалық топқа біріге келе, қазақ халқын қүрады. Жәнібек хан
мен Керей хан Жетісу өңірі, Шу мен Талас өзендерінің бойын мекендеген
қазақтардың басын қосуда көп еңбек сіңірді. Бүл мақсатпен олар өзара
қырқысуларды басып, ірі феодалдарды маңайына топтастырды.
Жәнібек ханның Дешті-Қыпшаққа оралғаннан кейін билігін күшейткені
туралы, өмірінің соңғы жылдары мен өлімі туралы деректер жоқ. Оның есімі
тарихи деректерде соңғы рет 1473 жылы кездеседі. Бүдан кейінгі жылдары
Керей хан туралы ғана айтылған. Жәнібек хан жиі болатын шайкастардың
бірінде қаза тапқан деп болжауға болады. Сакталып қалған халық аңыздары мен
өлеңдерінде Жәнібек ханды Әз Жәнібек деп атаған.
КӨНЕ ҮНДІ ФИЛОСОФИЯСЫ Ежелгі Үнді философиясының ерекшеліктері
Көне Үнді философиясын зерттеуші ғалымдар философия ғылымының бастауы,
бүкіл Шығыстың философиялық идеяларының қайнар көзі Үнді елі, ең бастысы -
Үнді ойшылдары адамзатты осы күнге дейін толғантып келе жатқан мәселелерді
көне заманның өзінде-ақ қоя білді деп есептейді. Бұл пікірлермен жалпы
алғанда келісуге болады.
Көне Үнді қоғамы төрт варнаға бөлінді: брахмандар, кшатрийлер, вайшьялар
және шудралар. "Варна" сөзі "түс, қабық, бояу" дегенді білдіреді және
әрбір варнаның өз түсі болды. Варна - тұйықжүйе, адамның варнадағы орны
және әрбір варнаның қоғамдағы орны қатаң сақталынды. Мысалы, некелік
қатынастар тек бір варнаның шеңберінде ғана жүзеге асырылуы тиіс, бір
варнадан екінші варнаға өтуге болмайды және әрбір варнаның өкілдері
кәсіптің белгілі бір түрімен ғана айналыса алады. Брахмандар - ой
еңбегімен, кшатрийлер - әскери істермен, вайшьялар - жер өңдеумен,
қолөнермен және саудамен, ал шудралар - қара жүмыспен шұғылданды. Атап
өтетін бір ерекшелік варналарға қатаң бөліну қазіргі заманғы Үнді
мемлекетінде осы күнге дейін қатаң сақтәлып отыр. Біздің д$іьГмызша,
қазіргі заманғы Үнді мемлекетінің дамуын тежеуші факторлардың бірі осы
болуы да мүмкін.
Көне Үнді қоғамының осындай әлеуметтік жіктелуі, осы қоғамда өмір сүріп
отырған адамдардың тұрмысының қиындығы оның философиясының негізгі
тақырыбын да анықтады: ежелгі Үндінің философиялық пайымдәу объектісі -
жеке адамның өмірі, оның ішкі дүниесі, басқа адамдармен қарым-қатынасы
мәселелері болды.
Кәне Үнді философиясының басқа ерекшеліктеріне тоқталсақ:
1) ғылыми оймен байланысының аздығы;
2) жеке тұлғәлық сипатының нашарлығы;
3) діни-мифологиялық оймен тығыз байланыстылығы;
4) философиялық ой ескерткіштерініңхронологиялықжағына н жүйесіздігі және
белгісіздігі;
5) негізгі философиялық ұғымдардың мән-мағынасының күрделілігі және
сантүрлілігі.
Көне Үндінің негізгі философиялық ескерткіштері
Ежелгі Үнді философиясының бәстауы - біздіңдәуірімізгедейінгі ІІжәнеІ
мыңжылдықтарда қалыптасқан Ведалар, олар тек Үнді елінің ғана емес, бүкіл
адамзаттың көне әдеби ескерткіштері болып сәналады. Кейінірек Кәне үнді
тілі санскритте жазылып алынған Ведалар Үнді қоғамының рухани мәдениетінің,
философиялық ойларының қалыптасып-дамуында айқындаушы роль атқарды.
"Веда" сәзі "білім" дегенді білдіреді, бірақ бұл ерекше білім: гимндер,
дұғалар, құрбандық шалу, садақа беру формулалары. Олардә дүние, әдам,
адамгершілік туралы алғашқы философиялық түсініктер бейнеленді. Ведалар
төрт бөліктен түрады:
1) Самхиттер - құдайларға арналған гимндер жинағы; олардың ең көнесі
Ригведалар құдәйларға арналған 1028 гимннен түрады;
2) Брахмандар - діни салт әлендер жинағы, философиялық маңызы аса зор
болмаса да, Самхиттер мен Упанишәдалардың арасын байланыстырып тұр.
3) Араньяктар ~ "Орман кітаптары" - қоғамнан бөлектенушілерге немесе орман
кеңістігінде ақиқат пен табиғат туралы ойға берілушілерге арналған ережелер
жинағы. Қоғамнан бөлектенудің өзі "іс-әрекет жолынан" "білім жолына",
тереңірек пайымдау жолынә көшу дегенді білдіреді, яғни Араньяктарда
дүниетанымдық мазмұн басымырақ бола бастайды.
4) Упанишадалар - философиялық мазмұны терең, рационалистік сипаты бәсым
негізгі бөлім, Ведаларды аяқтаушы болғандықтан кейде веданта ("Ведалардың
соңы") деп әталады. Алғашқы упанишадалар шамамен алғанда біздің
дәуірімізге дейінгі \ІІ-\І ғасырларда қалыптасып, бұл дәстүр ХІІ-ХІІ
ғасырларға дейін жәлғасты. ирапі-засі ( "қасында отыру"), яғни ұстаздың
аяғының жанындә отырып, уағыз тыңдау, "жұмбақ білім" дегенді білдіреді.
Упанишәдалар - ұстаздың шәкіртпен диалог-әңгімесі, оның тақырыбы
-болмыстың алғашқы бастауы, сол арқылы табиғат пен адамның бойындағы
құбылыстар түсіндіоіледі.
Махабхарата көне Үндінің философиялық ескерткіштерінің бірі болып
табылады. Махабхарата - "Бхараттардың ұлы шайқасы туралы аңыз", діни,
мифологиялық, философиялық ойлар жинақталған кене Үнді эпосы, буддизмнің
қасиетті түпнұсқаларының бірі.
Көне Үнді философиясының негізгі мектептері £ Жайнизм - көне
Үнді философиясының маңызды бағыттарының бірі, аттары аңызға айналған 24
тақуа-тиртханкар дамытқан. Олардың соңғысы -біздің дәуірімізге дейінгі
УІ-У ғасырларда өмір сүрген, Джина (Жын), немесе, Жеңімпаз деген атқә ие
болған ойшыл Махавирә болды. Жайндардың көзқарастарында олардың өмір
сүрген кезеңдеріне байланысты ерекшеліктер болғанымен, мынадай төрт тиым
салуды олар бұлжытпай сақтады: ахимса -тірі мақұлықтәрдың ешқайсынының
өміріне зиян келтірмеу; астейя - ұрлық жасамау; сатья - шыншылдық;
апариграха - үйірсектікке (М.Әуезов өзінің "Будда" еңбегінде осы ұғымды
"жабыспау" деп аударған) тиым салу. Махавира бұл тиымдарға бесіншісін -
брахмачарья - некеден бас тартуды қосты. Жайн монахтары ұстәнулары тиіс
осы тиым салулар екі мың жарым жыл бойы қатаң сақталып отырғанын ескерте
кеткен дұрыс.
Уақыт өте Махавираның жолын қуушылар екі бағытқа бөлінді: дигам-
баралар ("ауа киіндіргендер") және шветамбаралар ("ақ кигендер").
Жайндардың онтологиясы туралы айтсақ, олар заттарды санадан тыс және
одан тәуелсіз ... жалғасы
Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz