Версаль вашингтон жүйесі

Жоспар

І.Кіріспе .

Париж бітім конференциясы.
ІІ. Негізгі бөлім.
а). Версаль бітім шарты.
б). Вашингтон конфиренциясы.

ІІІ.Қорытынды.

Версаль.Вашингтон жүйесінің маңызы мен қортындылауы.

1919 ж. 18 қаңтарда Парижде Антанта елдерінің кондференциясы шақырылды. Оған 27 ел қатысты, азамат соғысы жүріп жатқан Ресей және жеңілген елдер қатысқан жоқ. Конфиренциядағы басты мәселе-бірінші дүниежүзілік соғысты қортындылау, Германиямен және оның одақтастарын мен бітім жасау болды. Негізгі мәселелерді талқылауда Ұлыбританияның примьер-министрі Д.Алойд Джордж, Францияның примьер-министрі Ж.Клемансо АҚШ президенті В.Вильсон шешуші рөл атқарды.
Конференцияға қатысушы ірі мемлекеттердің әрқайсысының өзіндік мақсат-мүддесі болды. АҚШ құрылған құрылғ.
Конференцияға қатысушы ірі мемлекеттердің әрқайсысының өзіндік мақсат-мүддесі болды. АҚШ құрылған құрылған кезінен бастап-ақ Еуропа істеріне араласпау, оқшаулану саясатын ұстайтын. Бірінші дүниежүзілік соғысқа АҚШ Германияның су астындағы жаппай соғыс деген атпен сауда және жолаушы кемелерін суға батыруына наразылық ретінде қатысты. Соғыстың соңғы жылында В.Вильсон халықаралық қатынастардың жаңа қағидаларын негіздеген бағдарлама ұсынды.
1918ж 8 қаңтарда конгреске тапсырылған бұл құжат Вильсонның “14 пункті” деп аталады. Мұнда соғыстан кейінгі халықаралық қатынастардың реттеудің негізгі ретінде құпия дипломатиядан бас тарту, сауда және теңізде жүзу еркіндігін қаруларды қысқарту, езілген ұлттарға өзін-өзі билеу құқығын беру, әлемдік бейбітшілік пен қауіпсіздікті қорғайтын халықаралық ұйым құру ұсынылды: мемлекеттердің шекараларын белгілеуге тұрғындардың этикалық тегі мен тарихы ескерілісін ой айтылды. В.Вильсонның ойлары әділетті және демократиялық бітім жасауды көздейтіндерге неғұрлым ыңғайлы еді.
Алайда Ресейдің Антанта елдері меғн соғыс алдында және соғыс барысында жасаған құпия келісімдерінің жариялануы АҚШ саясаткерлерінің ашу-ызасын туғызды. Конгрес жериелері Вильсонның идеяларын қолданудан бас тартты. Олар Антанта елдерінің арасында жер бөлісу, соғыстан пайда табу мақсаттары бейнеленген құпия келісімдер жасалғанын білмегені үшін Вильсонды кінәлады.
Ұлыбритания мен Франция Үштік Одақ елдерінің отарларын бөлініп алуды көздеді. Франция Германияны қатты әлсіретуді, соған шығындарын толық төлетуді мүкін болса, Германияны ұсақ мемлекеттерге бөлшектеп жіберуді мақсат тұтты. Англияның басты мақсаты-неміс флотын талқандау –соғыстың барысында-ақ орындалғандықтан, Англия Германияны бөлшектеуге қарсы болды.
Жалпы алғанда, Англияя Вильсонның ұсыныстарының көпшілігін қолдады. Францияға 1871ж Германия тартып алған Эльзас пен Лоторингияны қайтаруды барлық ірі мемлекеттер дұрыс деп тапты. Италия Австро-Венгрияның Жапония Германияның иеліктерінің бір бөлігін алудан үміттенді. Конференция барысындағы ұзақ айтыстардан кейін сәуір айында Германиямен жасалатын бітімнің мәтіні дайын болды.
Германияның өкілдерін шақырып, құжатпен таныстырды, біттім мәстініне ешқандай өзгеріс, түзетулер енгізуге рұқсат берілмеді. 1919ж 28 маусымда Версаль сарайында Антанта елдері мен Германия арасындағы бітім шартына қол қойылды. Бұл құжат Версаль бітім шарты деп аталады. Версаль бітімі 440 баптан тұрады, оларды 3 мәселе бойынша топтануға болады.