Өзендер
І. Кіріспе
1) Өзендер
ІІ. Негізгі бөлім
1) Өзен ағыны
2) Өзендердің қоректенуі
3) Өзендердегі тіршілік
ІІІ. Қорытынды бөлім.
1) Өзендер
ІІ. Негізгі бөлім
1) Өзен ағыны
2) Өзендердің қоректенуі
3) Өзендердегі тіршілік
ІІІ. Қорытынды бөлім.
Өзендер. Өзен дегеніміз өзі қалыптастырған ояңда — арнада ұзақ уақыт ағып жатқан табиғи су ағыны. Өзеннің басын, оның бастауын көптеген жағдайда шартты түрде ғана анықтауға болады. Өзендер өздері қоректендіретін жылғалардық бұлақтар мен атмосфералық жауын-шашындардың ұласып қосылуынан басталады, батпақтардан, көлдерден, мұздықтардан т. б. ағып шығады. Өзеннің аяғы — оның сағасы әдетте теңізге, көлге басқа ірірек өзенге барып құятын жері. Бірақ өзен суы көп мөлшерде булануға, фильтрацияға, суаруға, суландыруға шығындалатын құрғақ климатта, өзендер жиі сарқылып құм ішіне сіңіп кетеді. Мұндай сағаларды соқыр тұйық саға деп атайды. Өзеннің барлық ағысын шартты тұрде үш — жоғары, орташа және төменгі бөлікке бөлуге болады. Әдетте судың мөлшері жоғары ағыстан төменгі ағысқа қарай арта түседі, арнаның түп енісі кемиді де, тасқынның шаю әрекеті азая түседі.
Қандай да болсын территорияда ағып өтетін барлық өзендер өзен торын түзеді, ол көлдермен, батпақтармен және мұздыктармен бірге гидрографиялық тор құрайды.
Өзен торы әзен системаларынан тұрады.
Өзен системасы басты өзенді (әдетте аты да солай болып келеді) және салаларын қамтиды. Көптеген өзен системаларында басты өзен төменгі ағысында ғана айқын көрінеді, орта, әсіресе жоғарғы ағысында оны анықтау өте қиынға түседі.
Қандай да болсын территорияда ағып өтетін барлық өзендер өзен торын түзеді, ол көлдермен, батпақтармен және мұздыктармен бірге гидрографиялық тор құрайды.
Өзен торы әзен системаларынан тұрады.
Өзен системасы басты өзенді (әдетте аты да солай болып келеді) және салаларын қамтиды. Көптеген өзен системаларында басты өзен төменгі ағысында ғана айқын көрінеді, орта, әсіресе жоғарғы ағысында оны анықтау өте қиынға түседі.
Жоспар:
І. Кіріспе
1) Өзендер
ІІ. Негізгі бөлім
1) Өзен ағыны
2) Өзендердің қоректенуі
3) Өзендердегі тіршілік
ІІІ. Қорытынды бөлім.
Өзендер. Өзен дегеніміз өзі қалыптастырған ояңда — арнада ұзақ уақыт
ағып жатқан табиғи су ағыны. Өзеннің басын, оның бастауын көптеген жағдайда
шартты түрде ғана анықтауға болады. Өзендер өздері қоректендіретін
жылғалардық бұлақтар мен атмосфералық жауын-шашындардың ұласып қосылуынан
басталады, батпақтардан, көлдерден, мұздықтардан т. б. ағып шығады. Өзеннің
аяғы — оның сағасы әдетте теңізге, көлге басқа ірірек өзенге барып құятын
жері. Бірақ өзен суы көп мөлшерде булануға, фильтрацияға, суаруға,
суландыруға шығындалатын құрғақ климатта, өзендер жиі сарқылып құм ішіне
сіңіп кетеді. Мұндай сағаларды соқыр тұйық саға деп атайды. Өзеннің барлық
ағысын шартты тұрде үш — жоғары, орташа және төменгі бөлікке бөлуге болады.
Әдетте судың мөлшері жоғары ағыстан төменгі ағысқа қарай арта түседі,
арнаның түп енісі кемиді де, тасқынның шаю әрекеті азая түседі.
Қандай да болсын территорияда ағып өтетін барлық өзендер өзен торын
түзеді, ол көлдермен, батпақтармен және мұздыктармен бірге гидрографиялық
тор құрайды.
Өзен торы әзен системаларынан тұрады.
Өзен системасы басты өзенді (әдетте аты да солай болып келеді) және
салаларын қамтиды. Көптеген өзен системаларында басты өзен төменгі ағысында
ғана айқын көрінеді, орта, әсіресе жоғарғы ағысында оны анықтау өте қиынға
түседі. Бас езеннің белгілері ретінде ұзындығын, сулылығын өзен,
системасындағы осьтік жағдайын, өзен аңғарларының салыстырмалы жасын
(салаларына қарағанда аңғары неғұрлым ескі) қабылдауға болады. Қөптеген ірі
өзен системаларының басты өзендері қатарынан барлық осы белгілеріне сай
келе бермейді (мысалы Миссури, Миссисипиден ұзынырақ және суы толығырақ;
Қаманың жағасына Волганың суынан Қама Волгаға суды аз әкел-мейді; Ертіс
Өбьтан гөрі ұзынырақ әрі оның жағдайы басты өзен жағдайына көбірек сай
келеді.
Басты өзендердің салалары бірінші реттегі салалар, олардың салалары
екінші реттегі салалар т. б. деп аталады.
Өзен системасы оның өзендерін құрайтын ұзындығымен олардың иректігімен
және өзен торының тығыздығымен жиілігімен сипатталады. Өзендердің ұзындығы
— ірі масштабты карта бойынша өлшенетін системаның барлық өзендерінің
жиынтық ұзындығы. Өзендердің иректілік дәрежесі иректілік коэффициентімен —
өзен бастауы мен сағасын қосатын тура сызықтық ұзындығына қатынасымен
анықталады. Өзен торының тығыздығы — қарастырылып отырған өзен торының
барлық өзендерінің жиынтық ұзындығының оның алып жатқан ауданына қатынасы.
Тіпті ірі масштабты емес картада түрлі табиғат жағдайларында өзен торының
тығыздығы әркелкі екендігі көрінеді.
Өзен ағыны. Өзен ағыны деп жалпы атайды өйткені су өзенге өзінің
су жиналатын бассейні ауданынан беткі және жер асты ағыны
нәтижесінде келіп түседі.
Қоңыржай климатта күзден (1 октябрьден немесе 1 ноябрьден) басталатын
өзен бассейндеріндегі бір жылдан екінші жылға ауысатын ылғал запастары аз
болғанда жылдық ағын гидрологиялық жылға есептеледі. Календарлық жылға
есептегенде ағын мен жауын-шашын бір-біріне сай келе алмайды. Бір жылдың
аяғында жауған жауын-шашын келесі жылдын көктемінде ағады.
Өзен ағыны — табиғат жағдайларының климат, геологиялық құрылыс,
қарқынды су алмасу қабаты, топырақтар, өсімдіктер, көлдер, батпақтар,
сондай-ақ адамдардың табиғатты өзгертетін әрекеттері бүкіл комплексінің
функциясы. Бұл бассейннің су балансы элементтерінің бірі, мұны мына теңдеу
негізінде анықтауға болады: жауын-шашын+конденсация = булану + ағын.
Су балансының теңдеуінен ағым қалыптасуының аса маңызды факторы —
климат екендігі көрінеді. Бұл атмосфералық жауын-шашын (су балансының
кіріс бөлігінің негізгі элементтері) мен буланушылық (баланстың шығын
бөлігінің негізгі көрсеткіші) мөлшеріне байланысты ылғалдану шамасын
анықтайды. Неғұрлым жауын-шашын мөлшері көп және буланушылық аз болса,
ылғалдану соғұрлым жоғары және ағын соғұрлым маңыздырақ болады. Жауын-шашын
мен буланушылық ағыннын потенциальдық мүмкіндіктерін анықтап береді. Шынайы
ағын жағдайларының бүкіл комплексіне байланысты.
Климат ағынға тікелей ғана емес, сондай-ақ климатқа қалайда байланысты
болатын топырақ, өсімдіктер, рельеф арқылы да ықпал етеді. Бұлар белгілі
бір дәрежеде климатқа байланысты болады. Тікелей де басқа компоненттер
арқылы да климаттың ағынға ықпалы ағымның шамасы мен сипатының зоналық
айырмашылықтарында байқалады. Іс жүзінде байқалатын ағынның зоналық ағын
шамасынан ауытқуы физика-географиялық жағдайлардың жергілікті, ішкі зоналық
айырмашылықтарынан туады.
Өзен ағынын оның беткі және жер асты түрлерін анықтайтын факторлардың
ішінде климат пен ағынның арасын байланыстырушы ролін атқаратын топырақ
жамылғысы өте маңызды орын алады. Топырақ жамылғысының қасиеттеріне беткі
ағын шамасы, булануға, транспирацияға және жер асты суын қоректендіруге
кететін шығын байланысты болады: егер топырақ суды нашар сіңірсе, беткі
ағын мол болады, топырақта ылғал аз акку-муляцияланады, булану мен
транспирацияға кететін шығык шамалы болады, жер асты суыньщ қорегі мол
болмайды. Осындай климаттық жағдайларда, бірақ топырақтың үлкен
инфильтрациялық қабілеті болғанда беткі ағын керісінше аз, топырақта ылғал
көп аккумуляцияланады, булану мен транспирацияға шығын мол, жер асты суының
мол қорегі. Сипатталып жазылған екі жағдайдың екіншісінде беттік ағын
шамасы біріншісіне қа-рағанда аз, бірақ оның есесіне жер асты қорегі
есебінен бұл анағұрлым біркелкі келеді. Атмосфера жауын-шашынының суын
сіңіре отырып, топырақ мұны ұстап, булануға лайықты ... жалғасы
І. Кіріспе
1) Өзендер
ІІ. Негізгі бөлім
1) Өзен ағыны
2) Өзендердің қоректенуі
3) Өзендердегі тіршілік
ІІІ. Қорытынды бөлім.
Өзендер. Өзен дегеніміз өзі қалыптастырған ояңда — арнада ұзақ уақыт
ағып жатқан табиғи су ағыны. Өзеннің басын, оның бастауын көптеген жағдайда
шартты түрде ғана анықтауға болады. Өзендер өздері қоректендіретін
жылғалардық бұлақтар мен атмосфералық жауын-шашындардың ұласып қосылуынан
басталады, батпақтардан, көлдерден, мұздықтардан т. б. ағып шығады. Өзеннің
аяғы — оның сағасы әдетте теңізге, көлге басқа ірірек өзенге барып құятын
жері. Бірақ өзен суы көп мөлшерде булануға, фильтрацияға, суаруға,
суландыруға шығындалатын құрғақ климатта, өзендер жиі сарқылып құм ішіне
сіңіп кетеді. Мұндай сағаларды соқыр тұйық саға деп атайды. Өзеннің барлық
ағысын шартты тұрде үш — жоғары, орташа және төменгі бөлікке бөлуге болады.
Әдетте судың мөлшері жоғары ағыстан төменгі ағысқа қарай арта түседі,
арнаның түп енісі кемиді де, тасқынның шаю әрекеті азая түседі.
Қандай да болсын территорияда ағып өтетін барлық өзендер өзен торын
түзеді, ол көлдермен, батпақтармен және мұздыктармен бірге гидрографиялық
тор құрайды.
Өзен торы әзен системаларынан тұрады.
Өзен системасы басты өзенді (әдетте аты да солай болып келеді) және
салаларын қамтиды. Көптеген өзен системаларында басты өзен төменгі ағысында
ғана айқын көрінеді, орта, әсіресе жоғарғы ағысында оны анықтау өте қиынға
түседі. Бас езеннің белгілері ретінде ұзындығын, сулылығын өзен,
системасындағы осьтік жағдайын, өзен аңғарларының салыстырмалы жасын
(салаларына қарағанда аңғары неғұрлым ескі) қабылдауға болады. Қөптеген ірі
өзен системаларының басты өзендері қатарынан барлық осы белгілеріне сай
келе бермейді (мысалы Миссури, Миссисипиден ұзынырақ және суы толығырақ;
Қаманың жағасына Волганың суынан Қама Волгаға суды аз әкел-мейді; Ертіс
Өбьтан гөрі ұзынырақ әрі оның жағдайы басты өзен жағдайына көбірек сай
келеді.
Басты өзендердің салалары бірінші реттегі салалар, олардың салалары
екінші реттегі салалар т. б. деп аталады.
Өзен системасы оның өзендерін құрайтын ұзындығымен олардың иректігімен
және өзен торының тығыздығымен жиілігімен сипатталады. Өзендердің ұзындығы
— ірі масштабты карта бойынша өлшенетін системаның барлық өзендерінің
жиынтық ұзындығы. Өзендердің иректілік дәрежесі иректілік коэффициентімен —
өзен бастауы мен сағасын қосатын тура сызықтық ұзындығына қатынасымен
анықталады. Өзен торының тығыздығы — қарастырылып отырған өзен торының
барлық өзендерінің жиынтық ұзындығының оның алып жатқан ауданына қатынасы.
Тіпті ірі масштабты емес картада түрлі табиғат жағдайларында өзен торының
тығыздығы әркелкі екендігі көрінеді.
Өзен ағыны. Өзен ағыны деп жалпы атайды өйткені су өзенге өзінің
су жиналатын бассейні ауданынан беткі және жер асты ағыны
нәтижесінде келіп түседі.
Қоңыржай климатта күзден (1 октябрьден немесе 1 ноябрьден) басталатын
өзен бассейндеріндегі бір жылдан екінші жылға ауысатын ылғал запастары аз
болғанда жылдық ағын гидрологиялық жылға есептеледі. Календарлық жылға
есептегенде ағын мен жауын-шашын бір-біріне сай келе алмайды. Бір жылдың
аяғында жауған жауын-шашын келесі жылдын көктемінде ағады.
Өзен ағыны — табиғат жағдайларының климат, геологиялық құрылыс,
қарқынды су алмасу қабаты, топырақтар, өсімдіктер, көлдер, батпақтар,
сондай-ақ адамдардың табиғатты өзгертетін әрекеттері бүкіл комплексінің
функциясы. Бұл бассейннің су балансы элементтерінің бірі, мұны мына теңдеу
негізінде анықтауға болады: жауын-шашын+конденсация = булану + ағын.
Су балансының теңдеуінен ағым қалыптасуының аса маңызды факторы —
климат екендігі көрінеді. Бұл атмосфералық жауын-шашын (су балансының
кіріс бөлігінің негізгі элементтері) мен буланушылық (баланстың шығын
бөлігінің негізгі көрсеткіші) мөлшеріне байланысты ылғалдану шамасын
анықтайды. Неғұрлым жауын-шашын мөлшері көп және буланушылық аз болса,
ылғалдану соғұрлым жоғары және ағын соғұрлым маңыздырақ болады. Жауын-шашын
мен буланушылық ағыннын потенциальдық мүмкіндіктерін анықтап береді. Шынайы
ағын жағдайларының бүкіл комплексіне байланысты.
Климат ағынға тікелей ғана емес, сондай-ақ климатқа қалайда байланысты
болатын топырақ, өсімдіктер, рельеф арқылы да ықпал етеді. Бұлар белгілі
бір дәрежеде климатқа байланысты болады. Тікелей де басқа компоненттер
арқылы да климаттың ағынға ықпалы ағымның шамасы мен сипатының зоналық
айырмашылықтарында байқалады. Іс жүзінде байқалатын ағынның зоналық ағын
шамасынан ауытқуы физика-географиялық жағдайлардың жергілікті, ішкі зоналық
айырмашылықтарынан туады.
Өзен ағынын оның беткі және жер асты түрлерін анықтайтын факторлардың
ішінде климат пен ағынның арасын байланыстырушы ролін атқаратын топырақ
жамылғысы өте маңызды орын алады. Топырақ жамылғысының қасиеттеріне беткі
ағын шамасы, булануға, транспирацияға және жер асты суын қоректендіруге
кететін шығын байланысты болады: егер топырақ суды нашар сіңірсе, беткі
ағын мол болады, топырақта ылғал аз акку-муляцияланады, булану мен
транспирацияға кететін шығык шамалы болады, жер асты суыньщ қорегі мол
болмайды. Осындай климаттық жағдайларда, бірақ топырақтың үлкен
инфильтрациялық қабілеті болғанда беткі ағын керісінше аз, топырақта ылғал
көп аккумуляцияланады, булану мен транспирацияға шығын мол, жер асты суының
мол қорегі. Сипатталып жазылған екі жағдайдың екіншісінде беттік ағын
шамасы біріншісіне қа-рағанда аз, бірақ оның есесіне жер асты қорегі
есебінен бұл анағұрлым біркелкі келеді. Атмосфера жауын-шашынының суын
сіңіре отырып, топырақ мұны ұстап, булануға лайықты ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz