АҚШ мемлекетінің жер пайдалану құқығы

I. Кіріспе

II. Негізгі бөлім
Шет ел мемлекетінің жер пайдалану құқығы мен меншік құқығы:
1. АҚШ мемлекетінің жер пайдалану және меншік құқығының сипаттамасы
2. АҚШ мемлекетінің жер пайдалану құқығының қалыптасу тарихы
3. АҚШ мемлекетінің 1976 ж. федералдық заңы.басты НҚА ретінде
4. АҚШ мемлекетінің жерге меншік құқығы

ІІІ. Қорытынды
IV. Пайдаланған әдебиеттер

Жалпы, Құрама штаттардың жер қатынастарының қалыптасу тарихы бірнеше мыңжылдық кезеңдерден өткен.
Солардың ішінде ХVІІ-ХVІІІ ғ.ғ. ағылшын тәжісі солтүстік Америка жерлерін өздерінің аристократтарының бөліп беруімен де кіреді. Содан кейін Америка даласында ауыл шаруашылық-фермерлік шаруашылық негізгі орын алады. Америка фермерлерінің жерді бөліп алуымен меншік құқығы да, адамы да дамыды. Сөйтіп алғашқыда АҚШ территориялық жерлерін белгілі штат өкілдері пайдаланған және жерді өз қалауы бойынша игерген болатын.
1976 ж. мемлекеттің заңды қабылдаумен жер қатынастарына қатысты мәселелер де шешілді.
Жерді пайдаланушыға жоспарламаны АҚШ атынан министр жүргізеді, бірақ тиісті құзыретті департамент шегінде ғана жүзеге асырылады.
АҚШ-ның жері және астында немесе үстінде орналасқын кеңестіктер де федералдық меншік болып саналады.

1. Ефимов А.В. «К истории капитализма в США» Москва 1934 ж
2. Ефимов А.В. «Очеркий истории США» Москва 1958 ж
3. Абрамов А.И. «Экономическая история США»
4. Куйбышев «История США» Москва 1983 ж

Нормативтік құқықтық актілер

1. «Мемлекеттік заң» 94-579. 1976 ж 21 қазан
2. «Ұлттық Орман Жүйес»і туралы заң. 1906 ж. 8 маусым

Пән: Құқық, Криминалистика
Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 13 бет
Таңдаулыға:

I. Шетел мемлекеттердің жерге меншік құқығымен жер пайдалану
құқығы.
1.1. АҚШ-тағы жерге меншік
құқығы.

Меншік құқығы – Құрама штаттардың шарттарында қолданған
трансформирацияланған. Англияның феодалдық құқығынан бағыт алған әдет-ғұрып
негізін құрайтын Америкалық құқықтық жүйесінің ең негізгі бір саласын
айтамыз.

АҚШ-тағы және басқа да батыс елдеріндегі қазіргі меншік құқығының
концепциясы меншіктің түрлі нысанына (жеке мемлекеттік, ұжымдық немесе
басқа да формасына) әсер етпейді. Меншік құқығы Жеке меншік деген
түсінігімен алмастыра береді, және барлық меншік нысанын теңестіретін
біркелкі жүзеге асыру механизмі көрініс тапқан.
Англо-америкалық меншік құқығының концепциясы жылжымайтын және жеке
(жылжитын) меншік түсінігімен ғана шектелмейді. Ал жылжымайтын меншік жер
және жермен өте тығыз байланысы бар обьектілерге қатысты.

АҚШ-тың көптеген жерінің бөліп; соның ішінде 98% ауыл шаруашылық
саласында қолданылатын жерлерде де жеке меншік нысанында болды. Федералдық
үкімет өзінің меншігінде көптеген жер бөлігін иеленді, бірақ оларға тек
Гаваий аралығындағы жер меншігінің концентарациясы көптеген сол аралдағы
құзыретті орган иелерінің иелігінде болған. Ал бұл заң Гаваий аралының
жері, біраз бөліп сол жеке меншікпен қайтарылып, өз жерлерін жалға беруге
бет бұрды.
АҚШ-ғы тағы бір меншік қатынастарын реттеуге ең негізгі бағыттардың
бірі болып қоғамдық тыныштықты және халықтың қауіпсіздігі мен денсаулығын
қамтамасыз ететін және қорғайтын - құқық қорғау органдарынығ құқықы
табылады.

Осы құқықты жүзеге асыруда жерді қолдануға тиісті жерге қатысты меншік
иелері өз қалауы бойынша пайдалану әрекеттерін шектеу үшін қолданады. Бұл
меншік иесі басқа меншік иелеріне қолайсыз жағдай жасаса немесе санитарлық
шарттарды бұзса, көршілес меншік иелерінің мүдделеріне қысым жасағанда,
солардың мүдделерін қорғау үшін – тиісті жер жеке меншігінде орналасқан
территорияда, полиция қажеттілігін туындайтын жағдайда қолданған.
Сондай-ақ мемлекет жерді өз меншігіне ала алады, егер мүлік иесі жоқ
болған жағдайда, салық төленбесе немесе жер қараусыз қалған жағдайда болса.
Меншік иесінің құқықтық мәселелерінің негізгі аспектілерінің бірі –
жабайы фауна қорын пайдалану мәселелері. АҚШ-та жабайы фаунаға меншік
құқығы қолданылмайды. Балық аулау және аң аулау тиісті штаб заңнамаларымен
реттеледі, бірақ жабайы жануарлырды көбейту аудандары мен балық аулау
шаруашылығын жүргізу жеке меншік жерлерін қоспағанда. Американың сот жүйесі
тіпті деке меншік жерлерде балың немесе аң аулау әрекеттерін жүзеге асыра
алу үшін және жабайы фауна қатынастарын қатысты жеке меншік иелерінің
шарттарын жаққа шығуына қатысты доктрина қабылдады.

АҚШ-та жерге меншік иесінің құқығы жер учаскелерінің астында және
үстінде орналасқан кеңестікте жіне жер кеңестігін пайдаланумен байланысты
құқытарғы бөлінеді.
XIX-XX ғ.ғ. қабылданған заңдар Құрама Штаттар үкіметімен меншік құқығы
кен және пайдалы қазбалар жайлы мәліметтерді қамтиді. Тиісті заң бойынша
жерге патент алған тұлғалар кен орын пайдалануға құқық алмаған: олар
федералдық үкіметтен штат құрамында белгілі бір тіркелген пайдалы қазбалар
сату-сатып алу жалға берудің үлес арыздың (Заявка на Дабывку) пәні болып
қалған (Үлеске арыз-белгілі аудандағы немесе жергілікті жер
учаскелереріндегі әдет-ғұрыптарға және белгілі бір ережелерімен шарттарға
сай иелену актісі.
Құрама Штаттарының Үкіметінің рұқсатымен пайдалы қазбаларға өз
үлестерін өндіру мақсатында федералдық немесе штаттық меншік болып
табылатын кеңестерде немесе кендерді тиісті ережелермен шарттарға сай
иелену актісі.
Жер учаскесінің патент иеленушісі (немесе оның мұрагері) жердің
үстіндегі кеңестікте ғана меншік меншік құқығы шектеледі. Ал федералдық
құқық бойынша жер асты кендеріне құқығы болмаған, сондықтан пайдалы
қазбадан үлесін өндіру үшін меншік құқығының жер обьектілерін өндіру үшін
жер асты кендерін жою күмәні туындайды. Жерлерді басқару үшін федералдық
саясатты жүргізу үшін, жер кендері мен кеңістіктерді қосатын. Жерді иелену
үшін меншік иесінің толық патент алуына байланысты болған. 1976 жылы АҚШ
конгресмендері заң қабылдады.
АҚШ-тың жер меншік иелері сол учаскедегі өсінділері мен орман қоры да
жеке меншік құқығын иеленді. Ал меншік иесі орманға деген өзінің құқығын
орман өндірушілерге өндіру мақсатында бере алады. Ағаш кесінділері мен
орман резерв құқығын беруге немесе сатуға да болады.
Су қорын пайдаланудағы меншік құқығы өте күрделі. АҚШ-та су құқығын
реттеуде бірнеше доктрина бар. Американың шығыс штаттарының су қорлар
иелерінің жағалау сызығынан, жалпы құқықтық нормаларының түсінігімен,
жағалау осыған сейкес жер иеленуші, тиісті жерге иелік ету фактісімен қоса,
осы жерді шайып жатқан өзен-көл қорының суымен пайдалануға да құқылы. Ал
жағалауы жоқ жерді иеленетін тұлға, бірақ сумен пайдаланылса-жағалаудағы
жер участок иесінің алдында жауапты болады. Ал егер жағалудағы иеленушілео,
жағалудағы емес иеленушілерге суды пайдалану үшін кедергі көрсететін
жағдайда, ешқандай жауапкершілік артпайды.

Жағалаудағы меншік иелері Сумен айқын пайдалану құқығына ие. Егер
жағалаудағы меншік иесі басқа жағалаудың меншік иесіне су пайдалануда
қазіргі келтіргені үшін жауаптылық артады, егер II иегер өз зардап шеккенін
дәлелдей алса.
Ал батыс штаттарында басқа принцип көріністапқан. Бұнда кім бірінші су
пайдалану құқығын иеленген субьектілердің құқықтарын қорғау доктринасы орын
алған. Ал кейбір штаттарда су құқығының екі бірдей доктрина орын алған
АҚШ-тағы ең ірі қалаларда жер пайдаланудың ең негізгі әдісі – зоналық.
XX ғ.ғ. басында бірнеше (соның ішінде Вашингтонда) халықтың
қауіпсіздігі мен денсаулығын қорғау күшін күшейту үшін белгілі бір ауданда
қолданған ұзын ғимараттардың биіктігін шектеулер енгізілген. Сауда
Министрлігі штаттарды зоналау тұр. Заң шығағаннан кейін 1926 жылы зоналау
процесі қарқынды дамыды.
Осы заңның негізінде АҚШ-та мемлекет қоғамның қауіпсіздігімен денсаулық
қорғау шараларыжүзеге асырылды.
Арнайы зоналарда – аэропортта, тарихи-рухани құрылымдық зоналарында
ерекше шарттар қолданылды. Зоналау қоршаған ортаны, ауыл шаруашылық
жерлерді пайдалануда реттеу үшін қолданды.
Зоналардың ережелері белгілі жергілікті басқару ортаның құрылыс және
жаңа құрылыс жүргізу үшін берілетін рұқсаттарды қарастыру жолымен жүзеге
асады.
АҚШ-та қоғамдық мақсатта қолданылған жер пайдаланудағы реттеудегі сату
және құрылыс салу үшін жер учаскесін бөлудегі рекламентация болып табылады.
Жер учаскесін бөлудің ережелері өзен, көл, жер асты сулардың ластанудан
сақтау шараларын, табиғи өсінділердің сақтау шаралары, құрылыс салудың
төменгі тығыздығын ұстау шараларын қарастырады.

1.2. Жалпы Америка еліндегі жер қатынастарының пайда
болу мен қалыптасу нысандары.

XVII ғ.-XVIII ғ. Ағылшын тәжісі Солтүстік Америка жерлерін таратты,
бірақ бұл жерлер жерсіз жүрген крестьянжарға емес, жоғарыдағы ағылшын
аристократия ортасына бұйырды. Көптеген млн. Акрлар Гренвиллей, Ферфакс,
Калверт, Пенн, Балтимор отбасыларына берілді. Осы жерлерде жалға алушылар,
сервенттер, еңбекетушілер оңтүстік колониядағы жерлерде негр халқының
құлдары қарқынды дамыды.
Колонияға бөлінуде кейбір феодальдық жүйенің көздері-майорат, жердің
бөлінбеуі, жалған рента орын тапты.
Ал колонизациясының бастапқы кезеңдерінде скваттер орын алды. Содан
кейін тәуелсіздік үшін революциялық күрестен кейін 1775-1783 ж.ж. батыс
жерлерінің мемлекеттік фондын құруға және лоялистердің латифундий жерлерін
мәжбүрлеп алу.
АҚШ-тың жалпы континентальдық территориясы (1905 млн. Акр) ішінен 463
млн. Акр алғашқыда белгілі бір штаттармен тұлғалар иелігінде болған. Ал
қалған жер 1442 млн. Акр 1781-1853 ж.ж. аралығында федералдық үкімет
қарамағына көшті. XVIII ғ. 80 жылдары қабылданған мемлекеттік жерлердің
сатылым шарттары ең төменгі халық мүддесіне қайшы келді: жерлерді 640 акр
учаскелеп сатып отырды, және 1 акр үшін ең төменгі құн 1 доллар болды.
Сонымен, азаматтық соғысқа дейінгі 10 жыд уақытта 1861-1865 ж.ж. және
гометед-акт қабылданғаннан кейін батыс жерлерге қатысты қарқынды күрес
дамыды.
XIII ғ. соңында Құрама штаттардың кең территориясында мемлекеттік жер
фондын сатылымға түсіру көрсеткіші жоғарылай түсті.
Осы әрекет буржуазиялық жерге меншік туындауына әкеп соқты.
Батыс жерлерді жаулап алу тез дамыды. Егер 1790 ж. Аппалогтар
қарамағында 22 мы ң адам болса, ал 1850 ж. қарай 10,4 млн. Адамның
қоныстауына әкеп соқты. Бұл Американың 45% құрады.
Ерекше қоныстанған штаттар болып орталық батыс-штаттар (Огайо, Индиана,
Илмонойс, Айова, Минесота) табылады. 1850 ж. осы территорияда-барлығы 51
мың адам (жалпы халықтың 1%), ал 1860 ж. Американың барлық көрсеткіші ¼
бөлігі болды.
Жалпы, штаттар бойынша ауыл шаруашылық жұмыскерлер мен фермерлердің
толық мәліметі 1860 ж. жүргізілген есептемеде көрініс алған. Көптеген ауыл
шаруашылық жұмыскерлері солтүстік-шығыс штаттарында, яғни Нью-Йорк (115728
жалпы форма ішінен 196900), Пинселвьания (69104 және 156357 сәйкес). Ал
оңтүстік Короминада барлық ауыл шаруашылық жұмыскерлер саны 6312 және 33171
ферма, ал Техаста-6537 және 7291 сәйкес болды.
Ауыл шаруашылығының дамуының ХІХ ғ. ең негізгі рөлін жалға алушылар
атқарды.
Қоғамдық жерлерді сату-сатып алу алушылардың несиеге алумен жүзеге
асырылды. 1796 ж. дейін федералдық үкімет ірі компанияларға 1201 жер
учаскесін 725 долларға, 1796 ж.- 4836 доллар, 1797 ж.- 11963 долларға
сатты.
1799 ж. сату-сатып алу жүзеге асырылмады. 1796ж .қабылданған заң
қоныстанушылардың, АҚШ қаржы Министрлігінің де мұқтаждығын ақтамады. 1800
ж. билік басына Вжефферсоның келуімен Қоғамдық жерлер фондының
мәселелеріне тәртіп орнатылды.
1800 ж. акт бойынша несиенің шарттары өзгереді. Жалпы ¼ бөлігі –
бірінші 40 күн ішінде, ал ІІ бөлігі – мәміле жасалған күнінен бастап 2 жыл
ішінде.
1801 ж. егр дәл уақытында төленіп отырған ақы үшін өсімпұл
өндірілмейтін. Егер жерді қолма-қол ақша түрінде сатып алынса, онда жер
бағасы 1 акр үшін 1,84 долларға түсіп берілген. Ал 1804 ж. 1 доллар 64
центке дейін де түсірілген. Осы жылы сатылымдағы жер бағасының төменгі
мөлшері 18 секция (80 акр) ретінде орнатылды. Бұл күмәнсіз фермелердің
мүдделерін қамтыды және батыс пионерлердің белсенділігіне қатысты еді.
1800 ж. бастап сатылымдағы жерлердің саны көбейе бастады. 1800 ж. дейін
1281860 акр 1050085 долларға қоғамдық жерлерден (Огайо, Симмса,
Ленсильвания штаттарының компанияларына) сатылған. 1812 ж. соғыстан кейін
өндірістік даму кезеңінже қоғамдық жерлерді сату дамыды.
1812 ж. консфискациялардың зиянды әсерінен ақша төленбеген жағдайда
комиссия жерді сату тек қолма-қол ақша ретінде және 1 акр үшін 1,125
долларға азайту керектігін ұсынды.
1812 ж. қыркүйек айында 412678 доллар құнында жерлер конфискацияланды,
ал жалпы алғанда 1939915 акр жерлер конфискацияланды. Бұл көрсеткіш барлық
жеңілдіктер арқасында бергендіктен 13642536 акрға азайтылда әріқарай қарыз
1815-1818 ж.ж. арасында 3 млн.-16 млн. долларға көбейді.
1816-1821 ж.ж. Кеңес құрамына 6 штатты қабылданды. Осы уақыт ішінде жер
конторалары көбейді. 1820 ж. Огайода 14 кантор, Индиана 4 кантор, Алобамада
3 кантор, Мессисипи 3 кантор, Луизианада 4 кантор, Миссуриде 2 кантор өз
функцияларын атқарды.
1819 ж. жер ажыратасы белгілі көлемінде бір бақылаушының айтуы бойынша,
1817 ж. Америка батысқа жылжыды деген тұжырымды айтқан.

АҚШ-ның әрбір азаматы немесе азаматтығын алуға үміткер болып жүрген
тұлғалар 21 жастағы АҚШ-қа қарсы соғысқа қатыспаған және олардың
қарсыластарына көмек көрсетпеген, 1863 ж. 1 қаңтарынан бастап 160 акр жер
көлемін иеленуге құқық алған. Бірақ осы әрекетті жүзеге асыру үшін
тізімділеуі керек, бірақ бұл жерлерде спекуляция үшін, мекендеу үшін ғана
пайдаланды. Барлық құқықтарды куәландыру қоныстанушылардың ант берумен ғана
шектеледі. Ант қабылдаған және 10доллар алым төленбегеннен кейін
қоныстанушы 5 жыл мерзімі біткеніне дейін өз мүдделері үшін пайдаланылғанын
куәландыра алатын болса,онда ол осы жерді өз меншігіне ала алған. Ал егер
қоныстанушы өз мерзімінің бітуін күтпей жерді сөзсіз өз меншігіне алуын
көрсетсе, онда ол бір акр үшін 1,25 доллар құнын төлеп ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.