Отбасы - кіші әлеуметтік топ туралы ақпарат



Отбасы әлеуметтік институт ретінде адам қоғамының қалыптасуымен бірге пайда болды. Отбасы дербес болғанымен, бірақ отбасылық қатынастар қоғаммен, оның дамуымен тікелей байланысты.
Отбасы – кіші әлеуметтік топ, ал оның мүшелері некемен немесе қаны бір туыстығымен, тұрмыстың ортақтығымен және өзара адамгершілік жауапкершілікпен байланысты. Отбасы – қоғамның бастапқы ұясы, қоғамның әлеуметтік құрылымының негізі болып табылады.
Отбасы кіші топ бола тұрып, индивидтердің мүдделерін қоғамдық мүдделермен байланыстырады. Мұнда жеке мүдделер қоғам тарапынан қабылданған әлеуметтік құндылықтар, нормалар мен тәртіп үлгілері негізінде ретке келтіріліп отырады.
Ер мен әйел – отбасының екі ірге тасы, бұл іргетас үйленумен құрылады. Отбасында адамдар ұрпақ жалғастырады. Сонымен қатар қоғамның қартайған, еңбекке жарамсыз мүшелеріне қамқорлық та осында іске асырылады. Отбасы тұрмыстық қатынасты қалыптастырудың да алғашқы ұясының бірі.
Отбасы тарихи өзгеріп отыратын әлеуметтік құбылыс, өйткені формасы өндірістік қатынастарға, оның ішінде қатынастарға тікелей тәуелді. Мәселен, некелік қатынастардың алғашқы тарихи формасы полигамия, ал өндіріс құрал-жабдықтарына жеке меншіктің пайда болуына байланысты ол моногамиялық (бір некелік) отбасымен ауысады.
Отбасы некеге қарағанда күрделі жүйе, өйткені ол жұбайларды ғана емес, олардың балаларын, басқа да туыстарын біріктіреді.
Көбінесе отбасы – тұрақты жүйе. Олардың тұрақтылығы мен беріктігі де әр кезде өзгеріп отырады. Оған әсер ететін құқық, дін, қоғамдық пікір, психологиялық факторлар, әсіресе экономикалық өмір бірлігі.
Отбасы әлеуметтік институт ретінде бірнеше кезеңдерден тұратын отбасылық саты – немесе отбасылық өмірден өтеді. Зерттеушілер бұл саты фазаларды әр түрлі атайды. Дегенмен олардың арасындағы бастылары мыналар болып табылады:
1. Некеге отыру – отбасын құру;
2. Бала туудың басталуы – бірінші баланы туу;
3. Бала туудың аяқталуы – соңғы бала;
4. «Бос ұя» - соңғы баланың некеге отырып отбасынан бөлініп шығуы;
5. Отбасының өмір сүруін тоқтатуы – ерлі-зайыптының бірінің өлімі. Әрбір кезеңде отбасы ерекше әлеуметтік және экономикалық сипаттарға ие болады.
Отбасы әлеуметтік институт ретінде адамзат қоғамының қалыптасуымен бірге пайда болды. Отбасының қалыптасу және қызмет жасау процесі құндылық-нормалық жүйелермен белгіленген. Мысалы, болашақ жар тандау, оны құрметтеп күту, жыныстық қатынаста сексуалдық тәртіпті сақтау, мәдениеттілік нормаларды әйелі мен еркегі, ата-аналар мен балалар және т.б. басшылыққа алуы орындамаған жағдайда заңға жүгінеді.

Пән: Психология
Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 7 бет
Таңдаулыға:   
Отбасы кіші әлеуметтік топ

Отбасы әлеуметтік институт ретінде адам қоғамының қалыптасуымен бірге
пайда болды. Отбасы дербес болғанымен, бірақ отбасылық қатынастар қоғаммен,
оның дамуымен тікелей байланысты.
Отбасы – кіші әлеуметтік топ, ал оның мүшелері некемен немесе қаны бір
туыстығымен, тұрмыстың ортақтығымен және өзара адамгершілік
жауапкершілікпен байланысты. Отбасы – қоғамның бастапқы ұясы, қоғамның
әлеуметтік құрылымының негізі болып табылады.
Отбасы кіші топ бола тұрып, индивидтердің мүдделерін қоғамдық
мүдделермен байланыстырады. Мұнда жеке мүдделер қоғам тарапынан қабылданған
әлеуметтік құндылықтар, нормалар мен тәртіп үлгілері негізінде ретке
келтіріліп отырады.
Ер мен әйел – отбасының екі ірге тасы, бұл іргетас үйленумен құрылады.
Отбасында адамдар ұрпақ жалғастырады. Сонымен қатар қоғамның қартайған,
еңбекке жарамсыз мүшелеріне қамқорлық та осында іске асырылады. Отбасы
тұрмыстық қатынасты қалыптастырудың да алғашқы ұясының бірі.
Отбасы тарихи өзгеріп отыратын әлеуметтік құбылыс, өйткені формасы
өндірістік қатынастарға, оның ішінде қатынастарға тікелей тәуелді. Мәселен,
некелік қатынастардың алғашқы тарихи формасы полигамия, ал өндіріс құрал-
жабдықтарына жеке меншіктің пайда болуына байланысты ол моногамиялық (бір
некелік) отбасымен ауысады.
Отбасы некеге қарағанда күрделі жүйе, өйткені ол жұбайларды ғана емес,
олардың балаларын, басқа да туыстарын біріктіреді.
Көбінесе отбасы – тұрақты жүйе. Олардың тұрақтылығы мен беріктігі де
әр кезде өзгеріп отырады. Оған әсер ететін құқық, дін, қоғамдық пікір,
психологиялық факторлар, әсіресе экономикалық өмір бірлігі.
Отбасы әлеуметтік институт ретінде бірнеше кезеңдерден тұратын
отбасылық саты – немесе отбасылық өмірден өтеді. Зерттеушілер бұл саты
фазаларды әр түрлі атайды. Дегенмен олардың арасындағы бастылары мыналар
болып табылады:
1. Некеге отыру – отбасын құру;
2. Бала туудың басталуы – бірінші баланы туу;
3. Бала туудың аяқталуы – соңғы бала;
4. Бос ұя - соңғы баланың некеге отырып отбасынан бөлініп шығуы;
5. Отбасының өмір сүруін тоқтатуы – ерлі-зайыптының бірінің өлімі.
Әрбір кезеңде отбасы ерекше әлеуметтік және экономикалық сипаттарға ие
болады.
Отбасы әлеуметтік институт ретінде адамзат қоғамының қалыптасуымен
бірге пайда болды. Отбасының қалыптасу және қызмет жасау процесі құндылық-
нормалық жүйелермен белгіленген. Мысалы, болашақ жар тандау, оны құрметтеп
күту, жыныстық қатынаста сексуалдық тәртіпті сақтау, мәдениеттілік
нормаларды әйелі мен еркегі, ата-аналар мен балалар және т.б. басшылыққа
алуы орындамаған жағдайда заңға жүгінеді. Бұл құндылықтар, өлшемдер мен
заңдылықтар осы қоғамда қабылданған еркектер мен әйелдер арасындағы тарихи
өзгерісте болатын қатынастар түрінің көрінісі болып табылады да олардың
жыныстық өмір қатынасын реттеп заңдандырады және ерлі-зайыптылық, ата-
аналық және басқа туыстық құқықтары мен міндеттерін белгілейді.
Қоғамның алғашқы даму кезеңдерінде еркектер мен әйелдер, үлкендер мен
жас ұрпақтар арасындағы қатынастар арқауы тайпалық, рулық әдет-ғұрып
бойынша діни нанымдардан туындаған адамгершілік нормалары негізінде тәртіп
салтына енді. Мемлекеттің пайда болуымен отбасы өмірін реттеу заңдылық
сипат алды. Некені заңмен бекіту мемлекетке де белгілі бір міндет жүктеді.
Енді әлеуметтік бақылау мен заңдылықты іске асыруда қоғамдық көзқарастармен
қатар мемлекеттік ұйымдар да қатысатын болды.
Отбасы әлеуметтік институт ретінде түсінуде отбасындағы рөльдер
қатынасына талдау жасаудың үлкен маңызы бар. Отбасылық адамның қоғамдағы
әлеуметтік рөлдерінің бір түрі болып табылады. Адамның отбасындағы ролі
оның отбасындағы орны мен қызметі арқылы анықталады және бөлінеді:
біріншіден, ерлі-зайыпты (әйелі, күйеуі), ата-аналық (шешесі, әкесі)
балалары (ұлы, қызы, іні-қарындас) ұрпақ сабақтастығының одан әрі жалғасуы
(атасы, әжесі, немере, шөбере) және т.б. Отбасылық рөлді іске асыру белгілі
бір шарттарды, ең алдымен адамның санасын дұрыс қалыптастыруына байланысты.
Адам өзінің тәртібінің сапасын қалыптастыруда отбасының рөлдік құрылымында
өз орны мен өзгелердің орнын нақты білуі керек. Бұл шарттардың орындалмауы
отбасында жанжалдар туғызуға себепші болады. Отбасы құрылымында ерлі-
зайыптылардың билікті бөлісуде негізгі мәселерді бірлесе отырып шешуі –
эгалитарлық отбасына жатады. Бұл демократиялық қоғамға тән. Сонымен қатар –
дәстүрлік, немесе авторитарлық отбасы болады. Бұнда негізігі мәселені
күйеуі шешеді. Отбасы баланың санына қарай былайша бөлінеді: 1). көп балалы
(4 бала, одан жоғары); 2). орташа (екі бала) 3). Бір баласы барлар 4).
Баласы жоқтар. Отбасы балаларды тәрбиелеу жүйесінің сипатына қарай
демократиялық және авторитарлық деп бөлінеді. Отбасы үй шаруашылығын
жүргізу сипатына қарай дәстүрлік (негізінен үй шаруасын әйел атқарады) және
ұжымдық (үй шаруасын бірлесіп, немесе кезектесіп атқарады) болып бөлінеді.
Отбасы – саяси құбылыс емес. Демек, таптық айырмашылықтар және соларға
байланысты саяси қатынастар мен мекемелер жойылғанымен отбасы құрымайды.
Ерлі-зайыптылардың, ата-аналар мен балалардың және отбасының басқа
мүшелері арасында туатын өзіндік және мүліктік қатынастарды реттейтін құқық
саласы – отбасы құқығы.
Отбасы құқығы азаматтардың отбасылық қатынастарда ұлтына, нәсіліне
және діни сеніміне қарамастан тең құқықтығын, ана мен бала мүдделерін
мемлекет тарапынан қорғауды қамтамасыз етеді.
1995 жылғы 30 тамызда қабылданған Қазақстан Республикасының Ата
Заңының 2 бөлімінің 27 бабында: Неке мен отбасы, ана мен әке және бала
мемлекеттің қорғауында болады. Балалырына қамқорлық жасау, оларды тәрбиелеу
– ата-ананың табиғи құқығы әрі парызы. Кәмелетке толған еңбекке қабілетті
балалар еңбекке жарамсыз ата-анасына қамқорлық жасауға міндетті - деп атап
көрсетілген.
Бұл заңдық күші бар қағидалар мемлекеттің негізгі ұясы – отбасын
нығайтуға бағытталған.
Отбасында қайшылықтардың тууының негізігі екі себебі бар: ішкі және
сыртқы себептер. Сыртқы себептерге тұрғын үй, табыс, әдет-ғұрып, ұлттық
ерекшеліктер т.б. жатса, ішкі себептерге – махаббат, эмоциялық-сезімдік,
қамқорлық, ауызбірлік, т.б. Себептердің екеуі де жас отбасы үшін дағдарыс
жағдайын тудыруы мүмкін.
Отбасының тұрақсыздығы ажырасуға апарады. КСРО бойынша, 1991 жылғы
есепке қарағанда, 2,7-2,8 млн. неке тіркелген, содан 930-980-ні ажырасқан.
Соңғы 30 жылда ажырасқандардың саны көбейді. Көптеген ғасырлар бойы ажырасу
процесіне тек сирек жағдайларда рұқсат берілді. Кейбір елдер, мысалы
Испания ажырасу құқығын қолдамайды. Бұл елде 1986 жылғы болған референдум
нәтижесі ажырасуға тыйым салды. Көптеген елдерде ажырасу процесіне өткен
ғасырдың 60-жылдарынан бастап рұқсат берілді. Ұлыбританияда ажырасуға
рұқсат беретін реформа 1969 жылдан 1970 жылға дейін еңгізілд және сол
жылдардан бастап жыл сайын ажырасқандардың деңгейі 9(-ке өсе бастады. 80-
жылдардан бастап бұл статистика ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Топ психологиясы
Қарым - қатынас стратегиясы
Мектепке дейінгі білім беру мен оқытудың мемлекеттік стандартына сай балаларды шағын орталық топтарында тәрбиелеу мен оқыту
Отбасы функциялары
«Отбасылық қарым-қатынас типтері»
Жастардың әлеуметтік құрылымдағы рөлі
Социология пәні
Қазақ отбасыларының психологиялық ерекшеліктері
Әлеуметтану обектісі
Баланы тәрбиелеу мен оқытуда балабақша мен отбасының сабақтастығы мәселесін әзірлеу
Пәндер