Қазіргі кезеңдегі Қазақстан Республикасының салық саясаты

Пән: Салық
Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 66 бет
Таңдаулыға:

Қазақстан Республикасының білім және ғылым министрлігі

әл-Фараби атындағы Қазақ Ұлттық Университеті

“Экономика және бизнес” факультеті

“Қаржы” кафедрасы

ДИПЛОМ ЖҰМЫСЫ

Орындаған: Усербаев Қ. А.

Ғылыми жетекшісі

э. ғ. к., доцент: Ермекбаева Б. Ж.

Норма бақылаушы:

Сын-пікір беруші:

Қорғауға жіберілді:

“Қаржы”

кафедрасының меңгерушісі

э. ғ. к., доцент Ермекбаева Б. Ж.

Алматы 2008ж

Қазіргі кезеңдегі Қазақстан Республикасының салық саясаты.

Жоспар.

Кіріспе . . . 2

Ι. Салық саясатының экономикалық мазмұны . . . 4

1. 1 Салық саясатының қалыптасуы, қажеттілігі мен рөлі . . . 4

1. 2 Салық саясаты - мемлекеттік фискалдық саясаттың негізі . . . 17

ΙΙ. Қазақстан Республикасының салық саясаты және оны жүзеге

асыру принциптері . . . 26

2. 1Қазіргі кезеңдегі Қазақстан Республикасының салық саясатының

жағдайын талдау . . . 26

2. 2 Қазақстан Республикасы салық саясатының проблемалары . . . 35

ΙΙΙ. Қазақстан Республикасының салық саясатын шетелдік тәжірибеге

сүйене отырып жетілдіру бағыттары . . . 45

Қорытынды . . . 58

Пайдаланылған әдебиеттер . . . 61

Кіріспе

Әлемдік экономиканың жаһандануы, яғни шаруашылық өмірдің барлық аспектілерінің интеграциялануы мен , сайып келгенде әлемдік шаруашылықтарының түрлі салаларының өзара байланыстылығын нығайта түсуде. Жаһандану барысында салық саясаты мен салық жүйесінің өзара үйлесімділігі көрініс табады.

Салық саясаты мемлекет қаржы көздерін жасақтаудың ең негізгі құралы болуымен қатар ел экономикасын қайта құрып, оның дамуына, ұлғаюына, саяси әлеуметтік істердің толығымен іске асуына мүмкіндік туғызады.

Нарықтық экономиканың қалыптасу кезеңінде салық саясатының негізгі бағыты немесе салық саясатының басты мақсаты - салық жүйесін құру және оның тиімді қызмететуіне мүмкіндік беретін салық механизмін іске асыру.

Салық мемлекет бюджет кірісінің негізгі көзі ретінде мемлекттік әлеуметтік-бағдарламасын орындауда маңызы зор. Салықтар мемлекеттің өмір сүруінің барлық кезеңдеріне тән құбылыс. Олардың басты міндеті - әр қоғамның дамуын қамтамасыз ететін өндірістік емес саланы қаржыландыру болып табылады. Сонымен бірге салық жаңадан құрылған қосымша құнды алудың тәсілі ретінде салық төлеушілердің қаржылық күйіне шешуші әсер жасайды. Салықтың мәні әлеуметтік-экономикалық мәні мен құрылымы мен рөлі қоғамның экономикалық және саяси құрылысымен, сондай-ақ мемлекеттің табиғаты және қызметімен анықталады. салықтар қоғамдық өнімнің бір бөлігі ретінде мемлекеттік бюджеттің кірістерінің негізгі қайнар көзі ретінде құрылуы, ертеден келе жатқан дәстүрлердің бірі және бұл дәстүр нарықтық экономикада да әрекет етеді.

Жаңа қайта құру жағдайларында Қазақстанның салық саясатының экономикалық даму мен жаһандану құбылысына сай қалыптастыру-еліміз үшін стратегиялық маңызы бар мәселе. Сондықтан өз Отанымыздың салық саясатының қазіргі жағдайын зерттеу және жетілдірудің ғылыми негізделген әдістерін табу - объективтік қажеттілік болып табылады.

Осы жоғарыда айтылғандарды ескере отырып, мен дипломдық жұмысымның тақырыбын «Қазіргі кезеңдегі Қазақстан Республикасының салық саясаты» деп таңдап алдым. Менің бұл дипломдық жұмысымда салық саясатының экономикалық мазмұнынан бастап, ҚР салық саясаты және оны жүзеге асыру принциптерін, Қазақстан Республикасының салық саясатын шетелдік тәжірибеге сүйене отырып жетілдіру бағыттары сияқты мәселелер талданып қарастырылған. Дипломдық жұмысымның негізгі мақсаты ҚР салық саясатының қалыптасу кезеңдерін, рөлін зерттеп, оны болашақта одан әрі дамытудың жаңа перспективаларын ғылыми тұрғыдан негіздеп, талдау жасау. Дипломдық жұмыстың негізгі міндеттері:

- Салық саясатының экономикалық мән - мағынасын ашып, теориялық негіздеу;

- Қазақстан Республикасы салық саясатының қазіргі қызмет ету барысын зерттеу;

- Қазақстан Республикасының салық саясатындағы проблемаларды қарастыру;

- Қазақстан Республикасы салық саясатын саясатын шетелдік тәжірибеге

сүйене отырып жетілдіру.

Дипломдық жұмыс 3 тараудан тұрады. Бірінші тарауда салық саясаты ұғымына анықтама беріліп, салық саясаты жайлы кең теориялық сипаттама жасалған. Сондай-ақ осы тарауда салық саясатының кезеңдері, оның экономикалық мәні мен мазмұны және Салық саясаты - мемлекеттік фискалдық саясаттың негізі ретінде де қарастырылған.

Екінші тарау толықтай дерлік Қазақстан Республикасы салық жүйесінің мәселелерін қамтиды. Бұл тарауда Қазақстан Республикасы салық саясатының жағдайын талдау және ондағы проблемалар қарастырылған. Талдау Қазақстан Республикасының статистикалық мәліметтері бойынша жасалынған.

Ал үшінші тарау Қазақстан Республикасының салық саясатын шетелдік тәжірибеге сүйене отырып жетілдіру бағыттарын анықтап, оларды ғылыми негізде тәжірибеге енгізу мәселелерін талдауға арналған. Осы тарауда бірқатар белгілі экономистердің ұсыныстары да көрініс тапқан.

Ι. Салық саясатының экономикалық мазмұны

1. 1 Салық саясатының қалыптасуы, қажеттілігі мен ролі

Салық саясаты және оның қызметі нақты базисті, яғни мемлекет қолданатын салық катынастарының объективті заңдылықтарын бейнелейді. Экономикалық тұтқалардың ішіндегі салық саясатына маңызды рөль беріледі, оның көмегімен мемлекет нарықтық қатынастарды қалыптастыруға әсер етеді. Кез келген мемлекеттің нарыктық дамуы экономиканы реттеуші ретінде салықты пайдаланады.

Нарықтық қатынастары жоғары дамыған елдер тәжірибесі көрсеткендей, салық саясаты экономиканың мықты қаржылық басқару институттарының бірі болып табылады.

Қазақстандағы нарықтық қатынастардың қалыптасуы маңызды болып табылады. Олар өз кезегінде мемлекет енгізген салық түрлерінің, олардың құрылу формалары мен әдістерінің, салық органдары қызметінің жиынтығын береді. Экономиканың дамуына оның құрылымы өте күшті әсер етеді.

Салық саясаты дегеніміз мемлекеттік салықтар төңірегіндегі іс-шаралар жүйесі және ол қаржылық саясаттың құрамдас бөлігі болып табылады.

Салық саясатының мазмұны мен мақсаттары коғамның әлеуметтік-экономикалык кұрылысымен шартталған (яғни соған негізделген) .

Салық саясатының негізгі тапсырмасы, мемлекетті қаржы ресурстарымен қамтамасыз етуге, жалпы ел шаруашылығын реттеу үшін жағдайлар жасауға, нарықтық қатынастар барысында халық табысының денгейінде болатын теңсіздіктерді реттеу сияқты іс-шараларға бағытталған.

Қазақстандағы салық саясаты 1991 жылдың 24 желтоқсанындағы «Қазақстан Республикасының салық жүйесі туралы» заңының қабылдануына қатысты жүзеге аса бастады. Осы заңға байланысты мемлекетте 1992 жылдың 1 қаңтарынан бастап 16 жалпы мемлекеттік, 10 жалпыміндетті, 17 жергілікті және жинақтар және тағы басқа бюджеттік емес қорлардан 43 салық түрі қызмет етті. «Қазақстан Республикасының салық жүйесі туралы» заңы Ресей Федерациясының заінамасынан көшіріліп алынды. Бұл заң Қазақстан Республикасының салық саясатында жетістіктерге алып келмеді.

1992-1994 жылдар аралығында «Қазақстан Республикасының салық жүйесі туралы» заңына барынша Қазақстан Республикасының салықсаясатына тиімді өзгертулер мен толықтырулар енгізілді.

Қазақстан Республикасының қаржылық және бюджеттік комитеті тарапынан ұсынылған салықтық реформа концепциясы келесідей 3 кезеңнен тұрады:

1 кезең. (1994-1995жж) - салық жүйесінің жаңа негізгі Салық кодексін енгізу және құрастыру.

2 кезең. (1996-1998жж) - нарықтық экономикаға толықтай сәйкес келетін салық жүйесін құру.

3 кезең. (1998-2001жж) - жаңа Салық кодексін өңдеу.

Салық саясаты салық механизмі арқылы жүзеге асады.

Салық механизмі деген салық салуды баскарудың ұйымдық-құқықтық нормалары мен әдістерінің жиынтығы, оған қоса әртүрлі салық мөлшерлемелері, жеңілдіктері, салық салу тәсілдері және басқалар. Мемлекет салық механизміне салық заңдылықтары арқылы зандық форма береді және сол арқылы оны реттеп отырады.

Салық саясатының әрекет етуін жетілдірудің негізгі бағыттарының бірі ТМД елдері және басқа да мемлекеттермен ақпарат алмасу жүйесін жасау керек.

Салық саясаты және салықтық механизмі белгілі бір қағидалар арқылы байланысты. Сонда ғана салық саясаты өз қызметін жан-жақты және тиімді түрде іске асыра алады. Дүниежүзілік тәжірибеде қолданылып келе жатқан бірнеше қағидалар бар. Олар мыналар: қарапайымдылық, әділеттілік, салыстыру.

Қарапайымдылық қағидасы. Бюджеттің кіріс көзін қараудағы, салықтар мен төлемдердің тиімді түсуінің ең басты кепілі болып саналады.

Салық саясаты мен салықтық механизм арасындағы байланыс қарапайым да айқын болу керек, салық төлеушінің түсінуіне жеңіл болу қажет. Бұл үшін мынадай шаралар қолданылуы тиіс:

Салықтардың түрлері аса көп болмай, нақты да дәлелді болуы керек;
Белгілі бір салықтың түріне біріңғай салық ставкасын белгілеу қажет;
Салық салу объектісін, салық салынатын табысты немесе айналымды анықтау әдісі мейлінше жеңіл, қарапайым, қолдануға ыңғайлы және түсінікті болғаны дұрыс;
Салық жеңілдіктері не үшін беріледі, оған қандай негіздер бар екені дәлелді болуы қажет. Салық жеңілдіктерінің мейлінше азайғаны қажет;
Салық төлеуде, салықты табыс көзінен, яғни төлем жүргізілген көзден төлеген ықтимал.

Әділеттілік қағидасы. Салық саясаты мен салықтық механизм арасындағы байланыста әділеттілік қағидасы тікелей және көлденең екі бағытта сақталуы тиіс.

Тікелей әділеттілік қағидасы дегеніміз, салық ставкасы, салық мөлшері, төлеушінің табысына тікелей байланысты болып, санның негізінде белгіленуі қажеттігін қарастырады. Салық ставкасының шегі аса жоғары болмағаны жөн, себебі мұндай жағдайда салық төлеушінің табыс табуға ынтасы төмендеп, табыс азайтуы мүмкін, ал бұдан салық та сөзсіз азаяды.

Салыстыру қағидасы. Бұл қағида бойынша салық ставкаларын бекіткен кезде ол ставкалар мөлшері басқа елдерде қолданылып жүрген ставкалармен салыстырып, солардың деңгейінде белгіленуі тиімді. Себебі шеттен тыс жоғары ставкалар өндірісті дамытуға емес, керісінше оны тоқтатуға әсер етеді, шетелдік инвесторлардың ынтасын төмеңдетеп, олардың республика экономикасына қаржыларын салуына кедергі болуы мүмкін. Ал, салық ставкаларының басқа елдерде қолданылып жүрген ставкалардан едәуір төмен болуы, алдымен кіріс көзінің құралуына теріс ықпал жасауы ықтимал.

Экономикалық дәлелденген салық саясаты салықтық жүйе арқылы ақшалай қаражаттары орталықтандырудың оптимальды бағыттарын қарастырады.

Батыстық экономистер салықтық саясатты жеке алып қарастырмайды, сонымен бірге салықтың мемлекеттің әртүрлі қызметтерін және тапсырмаларын шешуді қамтамасыз ететін мемлекеттік шығындарды құраушы ретінде зерттейді.

Олар мұндай саясатты дискреционды фискалдық саясат деп атайды. Бұл саясат жұмысбастылық деңгейін, өндіріс көлемін, инфляция темпін өзгертуге бағыттаған үкіметтің арнайы шешімдері нәтижесінде мемлекеттік бюджеттің сальдосының, салығының, мемлекеттік шығын мөлшерінің мақсатты өзгеруіне бағытталды.

Сонымен бірге дискрециондық емес фискалды саясат-жиынтық табыстың циклдық тербеліс нәтижесінде аталған мөлшерлердің автоматты түрде өзгеруі. Бұндай саясат жалпы ұлттық өнімнің өсу кезеңінде мемлекеттік бюджеттегі таза салықтық түсімдердің жоғарылауын ұсынады.

Салықтық саясат басқару және билік органдарының ғылыми дәлелденген, экономикалық мақсатты, тактикалық және стратегиялық құқықтық қызметтерінің жиынтығы ретінде қоғамдық игіліктің өсуін және ұдайы өндіріс қажеттілігін қамтамасыз етуге қабілетті. Салықтық саясатты жүргізу тек қана құқықтық тәртіпті қамтамасыз етуді, салықтық төлемдерді төлеушілерді іздестіруді жүзеге асырмайды, сонымен қатар салық салу әсерімен қалыптасатын шаруашылық-экономикалық қатынастарды жан-жақты бағалауды жүзеге асырады. Сонымен салықтық саясат бұл салықтық заңдылықтарды автоматты көшіруді жүзеге асыру ғана емес, оларды жүзеге асыру.

Жоғары дамыған салықтық қатынастар жағдайында салық саясаты халық табысының көбеюі, аумақтық экономикалық дамуы, өндіріс құрылымының өзгеруі мақсатында халық табысының таратылуы үшін мемлекетпен қолданылады. Салықтық саясат міндеттері келесідей:

өзінің қызметтері мен міндеттерін орындау үшін қажетті қаржылық ресурстармен мемлекетті қамтамасыз ету;
толықтай халық шаруашылығын реттеу үшін қажетті жағдайлар жасау;
халық табысының нарықтық қатынастар үрдісімен арадағы келіспеушіліктің пайда болуын болдырмау;
салықтық саясатты мемлекеттің салыстармалы қабілеттілігі пайда болады.

Мемлекет салықтық саясатты өзгерту арқылы және салықтық механизмді тиімді басқара отырып экономикалық тұрақты дамуға және оны ұстап тұруға мүмкіндік алады салықтық реттеу елдің шаруашылық өмірін жақсартады.

Жақсы ұйымдастырылған және барынша бақыланатын ақша нарықтары болмаған кезде дамушы елдердің басым көпшілігі экономиканы тұрақтандыру үшін және ішкі қорларды шоғырландыру үшін ең біріншіден салық саясатының құралдарына сүйенуіне тура келеді.

Экономист Адам Смиттің салықтарды ұтымды ұйымдастырудың классикалық принциптерін қолданылу арқылы салық салудағы сорақылықтарды жойып, салық салу жүйесін ретке келтірген болатын.

Сондықтан Адам Смит: «Салық - төлеушілер үшін құлдықтың емес, бостандықтың белгісі» - деп жазды.

Философ Ф. Аквинский философиялық тұрғыдан «Ерік берілген тонау формасы» ретінде анықтады.

Мемлекет елдің түрлі қызметтеріне ішкі және сыртқы саясаттары арқылы араласып отырады, мысалға әлеуметтік, мәдениет, қорғаныс, қоршаған ортаны қорғау, қаржылық және техникалық. Осылардың ішіндегі маңыздысы, салық саясаты болып табылады, өйткені салықтық түсімдермен қалғандарының дамуы қаржыландырылады.

Салық саясаты қоғамның әрбір даму этаптарына тән, тарихи дамуға өзіндік әсер ететін, түрлі объективті және субъективті факторларға тәуелді әлеуметтік-экономикалық мәселелерді шешуге негізделеді. Сонымен бірге, мемелекет өзінің нақты бір даму кезеңдерінде қоғамның әлеуметтік-экономикалық мақсат пен міндеттермен байланысты экономикалық саясатымен сәйкес келетін салық саясатын жүргізіп отырады. Ал, нарықтық экономикадағы салық саясатының негізгі мақсаты - бюджеттің кіріс бөлігін тұрақты түсім көзімен қамтамасыз ету және экономиканың тұрақтылығына қол жеткізу.

Салық саясаты мемлекеттің қаржылық ресурстарын қалыптастыра отырып, шаруашылық субъектілердің экономикалық қызметіне әсер етіп отыруы қажет, сонымен бірге, экономикалық өсу мен өнімдердің сапасын жақсартуға мүмкіндік жасауы тиіс. Тарихи тәжірибе көрсетіп отырғанындай, салық саясаты негізді түрде қолданылса өндірістің тиімділігіне әкеледі, ал тиімсіз түрде қолданылатын болса орны толмас зиян әкеледі.

Экономика мен салық саясатында негізгі роль ойнайтын ол - мемлекет тарапынан өндіріске әсер етуінің жақсы көрсеткіштер үшін артықшылықтар беру арқылы ал, салық бұзушылық болған кезде санкциялар қолдана алатын негізгі тетігі болып табылатын салықтық ынталандыру жүйесі болып табылады.

Мемлекеттің экономикаға араласуы тек қана шаруашылық субъектілерінің кәсіпкерлік іс-әрекетін дұрыс жүргізу ережелерін белгілейтін мемлекеттік нормативті актілерді шығарып қана қоймай, олардың өздеріне және тұрғындардың әлеуметтік топтарына қайта қайтару немесе қайта бөлу мақсатында шаруашылық субъектілерінен мүліктері мен қаржыларының бір бөлігін алу болып табылады. Осылай, салық саясаты ұлттық табыс және жалпы ішкі өнімді тарату процесінде маңызды роль атқарады. Жалпы ішкі өнімді бөлу және қайта бөлуде салықтың фискальді және реттеуші қызметі пайда болады. Мемлекет өз табысын қалыптастыра отырып экономикаға мақсатты түрде әсер етеді. П. Самуэльсон айтқанындай “… адамдардың салық салу мәселесін шеше отырып, қоғам қажетіне керек ресурстардың басқа адамдар мен оларға тиеселі кәсіпорындардан салық қалай алынатынын және олардың мемлекеттік тауарлар мен қызметтер өндіруіне қалай жұмсалатынын анықтауына мүмкіндік береді”.

Мемлекет салықтарды ала отырып бір жағынан өзін өзі қаржыландырып отыратын болса, екінші жағынан олар арқылы шаруашылық субъектілерінің қызметтерін реттеп отырады. Сырттан қарағанда бұл екі функция бір біріне қатысы жоқ екі бөлек нәрсе сияқты, ал, шындап келгенде олар бір-бірінен бөліп алып қарауға болмайтын біртұтас әсер ету жүйесі болып табылады.

Мемлекеттік қаржылық реттеу негізінде салықты пайдалану мүмкіндігі салықтың табиғатынан туындайды, олардың ішкі маңыздылығы мен функцияларынан шығады. Салық фискальды қызметті орындай отырып және мемлекет пайдасына ұлттық табысты бөлу бойынша спецификалық өндірістік қарым қатынасында экономикалық категория болып табылады. Қорыта айтқанда салық, реттеуші фукцияларды атқарады, яғни процесте шектеу, санкциялау және ынталандыру орындалады.

Салықтық реттеу, бұл шаруашылық субъектілерінен және қолында құны бар жеке тұтынушыларынан алым алу жолымен орындалады, яғни олардың өндірістік және өндірістік емес тұтыну мүмкіндіктерін қысқарту жолымен орындалатын іс әрекет .

Салық ставкасын көтеру, жеңілдікті қысқарту бойынша мемлекет іс әрекеттердің кейбір түрлерін шектеуі кәсіпорынның қажетсіз іс әрекетінің дамуын қысқартуы мүмкін.

Салықтық реттеу практикада бір жағынан сұранысқа әсер етуімен қайта өндірістік жағдайын өзгертуіне, ал екінші жағынан салық төлеушіге ынталандыру түрінде әсер етуімен анықталады .

Субъект өзінің экономикалық саясатын жүргізуге құқылы, бір- ақ бұл үшін ол мемлекетпен есептесуі керек.

А. Вагнер 1890 жылы өзінің саяси-әлеуметтік теориясын ұсынды. Онда ол, салық саясаты тек қана фискалды саясатты көздемеу керек, саяси-әлеуметтік мақсатты орындауы керек екенін атап көрсетті. «Салықтың таза қаржылық саясатымен қатар-, деп жазды ол өз еңбегінде, - басқа да мақсатты көздейді: салық көмегімен реттеушілікті жүзеге асыру керек. Реттеушілік қызметінде сонымен бірге кейбір мүліктер мен пайданы қолдануға болады». Вагнердің пікірі бойынша салықтар кез келген қоғамда байлықтың адамдар арасында теңдей бөлінуін қамтамасыз етеді деді. Ойын жалғастыра келе ол салық тек қана фискалды құрал ғана емес шаруашылыққа тікелей әсер етудің құралы деп тапты.

Тура осындай пікір француз экономисі Ф. Кенэде де қалыптасты. Өзінің экономикалық кестесінде ол салықтың қажеттілігін, сондай-ақ, салықтар капиталдың ұдайы өндірісіне әсер ету құралы деп атап көрсетті.

Ф. Кенэнің ойынша, дұрыс ұйымдастырылған салық таза өнімнің негізінен алынуы керек және өнеркәсіп шығынының құрамына кірмеуі керек, себебі мұндай жағдайда ол жер иеленуішіні, меншік иесін, мемлекетті шығынға отырғызып, өзін-өзі ұрлауы болып табылады.

Ф. Кенэ мен А. Вагнердің концепциясы бойынша атай кету керек, олар салық түсімін дұрыс бөлу немесе түк болмағанда шаруашылық дамуы жолына зиянды әсерін әлсірету мүмкіндігін көрсете отырып салықты шаруашылық өмірге белсенді әсер ету құралы деп қарастырды.

Дамыған нарықтық мемлекеттердің экономикасын реттеуде салық саясатын нағыз өміршең қаржы құралы ретінде пайдаланудың тиімді іс-тәжірибесі олардың пікірлерінің дұрыстығын дәлелдеп берді.

Мемлекет нарықтық экономика жағдайында ереже бойынша, өзінің орнын тауар өндірушілерге босата отырып, өндіріске маңызды деңгейде тікелей араласа алмайды. Осылай, оның қаржылық қызметі құрылған байлықты алғашқы бөлуден қайта бөлу сферасына ауысады. Осы арқылы мемлекеттің қаржылық тәуелділігі төменгі деңгейдегі өндіріс орындарының жағдайына байланысты болады. Егер, мысалға әкімшіл-әміршіл экономикада мемлекеттік меншік құқығын пайдалана отырып, кәсіпорындарда құрылған өнімнің бір бөлігін алады да, содан кейін өндірістік тұтынудың жетіспеген жерлерін дотация беру жолымен және басқа да мемлекеттік қаржыландыру жолымен қайта жабады.

Мемлекеттің экономикаға көрсететін маңызды қызметтерінің бірі тұтыну сферасындағы тиімсіз қолданылатын ақша сферасын қоғамның дамуына жұмсайды немесе диспропорциялайды. Мұндай қызмет түрін мемлекеттік шығындар арқылы орындау мүмкін емес. Керісінше, кейбір жағдайларда салықтық тетіктерді мемлекеттік шығын құралына айналдыру, Кеңес Үкіметінің тарихындағыдай тек теріс нәтиже бере алады.

Экономиканы мемлекеттік реттеу мәселелерін шешудің түрлі жолдарын қарастыра келе әр түрлі авторлардың бюджеттегі салық саясатының рөлі туралы түрлі ой-пікірлері қалыптасты.

Жоғарыдағыларды тұжырымдай келе салықтық реттеуге анықтама беруге болады, сөйтіп салықтық реттеу дегеніміз-шаруашылық субъектілері немесе жеке тұтынушылардың қолындағы құнның бір бөлігін алу яғни олардың өндірістік және өндірістік емес тұтыну мүмкіндіктерін азайту жолымен әсер етуі болып табылады. Салықтар солардың өздеріне ғана тән әдістерді жүзеге асырып отырады. Салық ставкасын көтеру, жеңілдіктерді қысқарту арқылы мемлекет кейбір қызмет түрлерін шектеуге және керек емес тиімсіз өндірістің дамуын шектеуге мүмкіндік алады. Ал, салықтар арқылы ынталандыру мысалға, “қарама-қарсы немесе кері қаржыландыру” деп атауға болатын әдіс бойынша жүзеге асырылады. Оның мәні сол, салық төлеуші қосымша қаржылық ресурстарды сырттан емес, өз табысы мен құралынан ала алады.

Осыдан кейін ол салық саясатында көрсетілгендей өзінің және мемлекеттің иелігінде болатын қаржы ресурсын белгілейтін жағдайды орындауы қажет.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.