Ғайыпты болжау мүмкін бе?

Қазір имандылыққа деген ұмтылысты адам бойындағы табиғи құбылысқа жатқызып жүр. Ол дұрыс та. Иман – сену, илану деген мағынаны білдіреді. Адам баласы әйтеуір бір нәрсеге сеніп өмір кешеді. Ал, мұсылман бір Аллаға ғана сенеді, бір Аллаға ғана құлшылық етеді. Өйткені, адам Аллаға құл болмаса, Алла оны басқа нәрсеге құл қылып қояды екен. Аллаға құлшылық ету абыройлы іс және адамды жәннатқа апаратын амал. Ал, Алладан басқаға құлшылық ету нағыз бақытсыздық болып табылады. Ол – ақыреттегі азапқа дұшар етіп, адамды дозақтың мәңгі тұрғынына айналдыратын қылық.

Ақыреттегі Алла азабына Алла Тағала тыйым салған ғайыпты болжау істері де (бақсы-балгерлік, көріпкел-сәуегейлік) душар етеді. Пайғамбарымыз (с.ғ.с.): «Егер біреу көріпкел немесе балшыға барып, болжамына иланатын болса, онда ол Мұхаммедке (с.ғ.с.) түсірілген нәрсеге күпірлік еткен болады» деген екен. (Хадисті Бұхари мен Мүслім риуаят еткен). Аллаһтың Елшісінің тағы бір хадисінде көріпкелге барған және оған сенген біреудің қырық күндік намазы қабыл болмайтыны айтылады. Өйткені, бұл Аллаһтан өзге нәрсеге сиынушылық және одан көмек күту болып саналады. Бақсы-балгерге және көріпкелге барып, сәуегейліктеріне сену - оларға құлшылық қылу болып табылады. Яғни, бұл - Аллаһқа серік қосу. Ал, серік қосу – Алланың кешірмейтін күнәсі.
Бір қауіптісі, көптеген балгерлер мен көріпкелдер Исламның атын жамылып жұмыс жүргізеді. Оларға дініміздің түбегейлі қарсы екенін елдің бәрі түсіне бермейді. Көптеген адамдар оларды тақуалармен шатастырады. Сөйтіп, білімсіздіктің салдарынан осындай сәуегейлердің қармағына түсіп қалатындар жиі кездеседі. Құдайдың емес, құлқынның құлы болып кеткен бақсы-балгерлер аздаған пайда үшін адамдарды тура жолдан тайдырады. Әйтпесе, көріпкелдің ешқайсысы да болашақты болжай алмайды. Балшының барлығы да адамдарды алда не күтіп тұрғанын білмейді. Сонда, олар халықтың бір бөлігін өздеріне қалай сендіріп алған? - деген заңды сұрақ туады.
Әбу Һурайра (р.ғ.) Пайғамбарымыздың (с.ғ.с.) төмендегідей ескертуін хабарлайды. «Аллаһ Таъала аспаннан әмір берген кезде, періштелер Оның сөзіне бой ұсынып, қанаттарын кағады. Қанаттарынан шыққан дыбыс - жылтыр тасқа түсіп кеткен шынжырдың үніне ұқсайды. Періштелер Аллаһтың сөзінен қалтырап кетеді. Олар жүректерінің шошынғаны басылған кезде, біреулері «Тәңірлерің не деді?» десе, басқа біреулері «ақиқатты» айтты және Аллаһ аса Жоғары және өте зор» дейді. Бұл хабарды тың тыңдап жүрген шайтан естиді. Шайтандар бірінің үстіне бірі шығып, аспанға жететін еді. Жоғарыдағы мәліметті алдымен естіген шайтан оны өзінен төменгі шайтанға хабарлайды, ол естігенін өзінің астындағы шайтанға жеткізеді. Олар осылайша бұл мағлұматты сиқыршыға не көріпкелге білдіреді. Алайда, шайтан хабарды жеткізуге үлгерместен өзіне атылған жұлдыз-оққа ұшуы мүмкін, немесе жұлдыз келіп соққанша, хабарды беріп үлгеруі де ықтимал. Ал, көріпкел өзіне жеткен шын мағлұматқа жүз өтірік қосып айтады. Халық: «Осы уақытта осындай оқиға болады деп айтқаны расқа шықты емес пе?» деп шайтандар аспаннан алып келген хабарға сенбеске шарасы қалмай алданады». (Хадисті Бұхари және Әбу Дәуіт риуаят еткен).
Міне көріпкел-сәуегейлердің кейбір құпия сырларды қалай біліп қоятыны осы хадистен анық аңғарылып тұрған жоқ па? Бірақ, олар болған оқиғаның бір пайызын ғана дәл айта алатынын естен шығармалық.
Бұл хадистен көріпкелдер мен балгерлердің жын-шайтандармен байланысы болатыны аңғарылады. Әйтсе де, олар жын-шайтандардың көмегіне қанша жерден сүйенсе де, болашақты болжауға құдыреті жетпейді. Сол себепті, Аллаһ Таъала былай дейді:
«Біз оның (Сүлейменнің ғ.с.) өліміне үкім берген заманда, жындарға оның өлімін, оның таяғын жеген бір жердің құрты ғана көрсетті. Сонда ол жығылған сәтте, жындарға аян болды. Егер жындар, көместі (ғайыпты) білген болса, олар ауыр машақатта қалмас еді». (34:14).
Сүлеймен (ғ.с) Масжид Ақсаны жындарға салғызып жатып өлсе де таяғына сүйеніп тұрғандықтан жындар оның көз жұмғанын сезбей, жұмыстарын істей береді де, таяғын құрт жеп құлап түскенде бір-ақ біледі. Егер жындар ғайыпты білетін болса, Сүлейменнің өлгенін сол сәтте-ақ көріп, жұмысын тоқтатып тастаған болар еді. Ендеше, жын-шайтандарда да болашақты болжайтын кереметі жоқ екені ақиқат. Сонда, балгерлердін сыйынғаны - жындардың жағдайы әлгіндей десек, олардың өздері туралы не айта аламыз?! Сондықтан көріпкелге, бақсы-балгерге еш сенуге болмайды. Осыған орай Құран Кәрімге тағы бір құлақ түрелік:
«Көктер мен жердегі көместі (ғайыпты) Алладан баска ешкім білмейді». (27:65).
«Көместі (ғайыпты)ң кілттері Оның (Алланың) жанында. Оны Ол өзі ғана біледі». (6:59).
Міне, көріпкелдердің ешқандай көместі (ғайыпты)ң сырын көре алмайтынын айғақтауға осы дәлелдер жетіп аспай ма?!
Аллаһ Таъала берген артықшылыққа - айырықша мұғжизаға ие Пайғамбарымыздың да болашақты болжай алмайтынын мына аяттардан аңғарамыз: