Шығын тәсілді бизнесті бағалау

Пән: Бизнесті бағалау
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 6 бет
Таңдаулыға:

Шығын тәсілді бизнесті бағалау

Шығын тәсілді бизнесті бағалау процесі есептелмеген активтерді (қызмет ететін немесе қызмет етпейтін) және нарықтық бағадағы барлық активтердің жоғары бағалануын анықтаудан тұрады. Егер акционерлерге тиесілі бизнесті үлесі бағаланып жатса, активтердің бағасынан міндеттер, сонымен қатар нарықтық бағада жоғары бағаланған (құрамы ескерілмеген міндеттермен толыққан немесе оларды табуда уақыттың өтуі) міндеттер шығарылады. Жоғарыда көрсетілген бизнестің шығын тәсілін бағалау схемасы тұрақты және жалпыға бірдей. соңынан алынған басқа тәсілдерді бағалау қорытындысымен бірге бизнестің баға көлемінің қорытындысы туралы көзқарастың қалыптасуында бұл бағалаудың қорытындысы көңілге алынады. Сырттай бұлардың бәрі дұрыс сияқты болып, ешқандай күдік туғызбайды. Дегенмен, қандай да күмән кез-келген уақытта бола береді. Мысалы, бұл мәселені компанияның материал емес активтерінің балансында және гудвилласында ескерілмеген тепе-тең баға. Осыған байланысты осы мақаланың авторы шығын тәсілі бизнесін бағалауда қажетті есепке алынатын факторлар қатарын көрсеткісі келеді.

Компания гудвиллінен бастайық. Әдетте гудвиллде кіріс қорытындысы мен салыстырмалы тәсілдің бір жақты және екі жақты қорытындысының аралығындағы ерекшеліктердің бағасын көрсетеді. Бірақ бұлай бағалауда шығын тәсілінің қорытындысы өз мәнін жоғалтады, немесе оның бағалау гудвилласын тіркеу қорытындысы басқа тәсілдерді ңқорытындыларымен сәйкес болады. Сондықтан шығын тәсілі шеңберінде гудвиллдің құнын бағалауды тек шығын тәсілімен, басқа тәсілдермен байланыстырмай іске асыру керек. Осындай тәсілдердің бірі болып маркетинг және пиар бойынша мамандарды интервілеу болып табылады. Кейбір жоғары білікті мамандар компанияның бизнес бойынша контрагенттерінің өсуі үшін және жалпы нарықта танылуы үшін және өз өнімі мен тұтынушысын нарықта білу үшін қанша ақшалай қаржының және қанша уақыттың керек екендігі туралы сараптама қорытындысын беруі мүмкін. Егер бұл шығындар уақытқа байланысты болып, инфляция, шығындар болған жағдайда гудвиллдің орнығуын индекстеген дұрыс. Басқа салынымдар тиімді болмаған жағдайда, инвестициялар құнсызданғанда мұндай салынымдарды қаржыландыру керек. Гудвелл-индекстеу инвестицияларына түзетулер енгізу және қаржыландыру бір-бірімен сәйкес келе бермейді, дегенмен қаржыландырудың әсері инфляцияның болуына әсерін күшейтеді. Бағаланатын компанияның тиімді танылуы үшін, байланыс жасап, беделін көтеру үшін түзетілген шығынның қорытындысын нақты шығын тәсілді гудвиллдің құн бағасы ретінде түсінуге болады, оны компанияның басқа да бағаланатын активтерінің құнына қосу керек. Бизнестің шығын тәсілін бағалаумен байланысты келесі мәселені қарастыруға көшейік. Шығын тәсілі баға және орнын басу принципіне сүйенеді: егер кез-келген объектіні объектіні сатушы-меншіктінің бағасынан арзан бағамен шығарылса, бұл дұрыс болғаны, өздігінен бағасын шығарып, осылай істі жүргізу керек. Егер өз бетінше ойлап тапқан объектінің құны тұтас объектіні сатушының бағасынан асып түссе немесе бұл объектіні өз бетінше ойлап табуға мүмкіндіктер болмаса, қажеттілігіне қарай нарықтан сатып алған жөн. Мұндай схеманы қарастырғанда бір жағдай ескерілмейді, ол - шығарып алған мүмкіндіктерді ұстау. Шығын тәсілін қолдануда активтер мен айналымға түспейтін активтердің индекстелуі арқылы міндеттері және запастар мен міндеттерді дисконттауда уақыт факторы ескеріледі. Бірақ қажетті сатып алушы орнын ауыстыру принципін басшылыққа алып, нарықтық баға бойынша сақталынған активтерді сатып алумен ғана шығындалмай, қызмет ететін бизнесті сатып алса инвестор бизнесті өз бетімен құру уақытында түсімді жоғалтып алады. Сонымен қатар, жас компаниялар нарыққа шығар алдында ерекше қауіп-қатерлерден сақтануы керек: сатып алушы инвестор дайын бизнесті сатып аларда қауіптің алғашқы кезеңінен арылады. Бизнестің нарықтық бағасы туралы көзқарасты қалыптастыру барысында соңында сатушы мен сатып алушы арасындағы келісім бағасының мүмкіндігіне назар аударған дұрыс - бұл сатып алушыға келісімнен пайда табу үшін мүмкіндік туғызады. Бұл жеңілдік - догма емес, сатып алушы саудаласу процесінде онымен саудаласуға тырысады, бірақө сатушы оны ұсынуға келіседі: егер сұндай жеңілдік барлық уақытта болып жатса аспаннан ақша жауып, барлығы дайын бизнесті сату мен сатып алумен айналысар еді. Жоғарыда көрсетілген қызмет ететін бизнестің бағасындағы және шығын тәсілінің негізінде алынған түзетулерді ескере отырып, Р - қызмет ететін бизнестің құны болып табылатын мынадай формуланы құрауға болады:

P=3+G3+YB+RP- ∆ (6. 1)

3 - бизнестің шығын тәсілі көлемінде анықталған материалдық емес идентификацияланған нарықтық құны бойынша түзетілген бағасы.

G3- шығын тәсілімен анықталған компания гудвиллінің құны.

УВ - бизнесті жаңа бастап құрған кездегі толық алынбаған түсімніің әсерінен жіберіп алған пайданың эквивалент құны.

RP - қалыптасу кезеңіндегі ерекше қатер эквивалентінің құны (шығын сметасын асыру, іске асырылған инвестициялық шығынның толық немесе біртіндеп жоғалту мүмкіндігі.

&#8710 - саудаласудағы жеңілдік. Бизнес бағасын анықтау (6. 1) сәйкес тұрақты рентабельділікпен қызмет көрсету тиімділігін көрсететінін ескерткіміз келеді. Егер бизнес жаңадан пайдаболып, өз иесіне пайда әкелмесе, қажетті сатып алушы үшін мұндай бизнесті сатып алу немесе бизнесті жаңадан бастаудың ешқандай айырмашылығы жоқ. Сондықтан мұндай жағдайда УВ және RP компоненттері (6. 1) -де нөлге жақын болады. (6. 1) -ге қызығушылықты (УВ) пайдасын жоғалтып алған және (RP) қалыптасу кезеңінде қауіпті баға эквиваленті бар компоненттер ұсынады.

Бұларды толығымен қарастырайық. Бизнесті нақты кезеңге дейін жаңадан құруды жоспарлауды бірнеше кезеңдерге бөлуге болады: компанияны тіркеу кезеңі және ие болу кезеңі, дұрысталу кезеңі, жалдау және қызметкерлерді үйрету кезеңі дайын өнімді ақшаға айналдырудың бастапқы кезеңіне дейін болады, шығын шығармау деңгейіне шығу кезеңі және RР жоспарлау рентабеліне шығу кезеңі. Егер қарастырудың қарапайымдылығы үшін бизнесті жаңадан жасаудың барлық циклін екі кезеңге бөліп, (t0, t1) түсімнің болмайтын кезеңі және (t1, t2) рентабельді жоспарлау деңгейіне дейін түсімнің жаңадан көтерілу кезеңі болса, жіберіп алған пайданың құнын бағалау эквиваленті келесі формула бойынша іске асуы мүмкін:

УВ=3 (t0, tС) x{(1+Rn) деңгейінде {(tl-tdl) \T{x(1+Rn(1-k) деігейінде {(t2-t1) \T }-1}+3(tl, t2) x }(1+Rn(1-k) деңгейінде {t2-td2) \T}) - 1}(6. 2) деңгейінде

3(t0, tС) - жалпы шығындар (t0, t1) кезеңінде іске асады,

3(t1, t2) - жалпы шығындары (t1, t2) кезеңінде іске асқанда

3(t0, t1) +3(t1, t2) =3+G3 (6. 3)

Rп -дайын бизнестің немесе ұқсас объектілердің тиімділігінің жоспарлану деңгейі (ROE)

kRп - тиімділіктің (t1, t2), 0 ‹ k ‹ 1.

td1 - инвестициялардың (t0, t1) кезеңіндегі дюрациясы

td2 - инвестициялардың (t1, t2) кезеңіндегі дюрациясы

Т - өлшемдік форма деңгейінің көрсеткішіне әкелетін және оны жылдық интервалға апаратын уақытты өлшеу факторы.

t1 - компанияның пайда түсіру кезеңінің басы

t2 - компанияның Rп тиімділіктің жоспарланған деңгейіне шығу кезеңі.

(6. 1) -де RP компоненттерінің болуы шығын тәсілі жағынан алғашқы құрылуы кезеңіне қосымша байқалмаған шығынның мүмкіндігін көрсетеді. Автордың көзқарасы бойынша RP параметрін бағалау екі тәсілмен іске асуы мүмкін. Біріншіден, ұсақ компанияларға жаңа құрылған компания шағын компания екенін ескеріп, тәуекелденіп салынған сыйақы эквиваленттерінің құнына сүйенуге болады. Екіншіден, құрылу барысындағы компаниялардың және құрылған күнінен қазіргі уақытқа дейінгі мерзімде нарық үшін ортастатистикалық компаниялардың ерекшеліктерін бағалауға болады. Банкротқа ұшырау айырмашылықтарының мазмұнын алған соң, оны қатысымды тәуекел үстемеге (жаңадан құрылған компанияның тәуекелділігін көрсететін қосымша тәуекел үстеме) ауыстыруға болады.

Жоғарыда көрсетілген модификациялы шығын тәсілі EBO және EVA модельдерінің құрылымына ұқсайды: мұнда да онда да екі компонент бар, олар: капитал\инвестіленген капитал және кіріс компоненті. Бірақ ЕВО мен ЕҮА модификациялы шығын тәсілі (t0, t1) интервалындағы кіріс сомасын шектейді, капиталдың қажетті тиімділігі ЕВО\ЕҮА моделі көлеміндегі алынған баға қорытындысымен салыстырғанда төмен деңгейдегі бизнес бағасын алуға алып келеді, бірақ дәстүрлі шығын тәсілін пайдалануда алынатын бағамен салыстырғанда жоғары болады. Яғни, модификацияланған шығын тәсілін қолдану бағалаудың шығын және пайда тәсілдерінің қорытындысы арасындағы айырмашылықты төмендетеді, қорытындысында бизнесті бағалау қорытындысында тепе-теңдікті жоғарылатады. Егер бизнесті қажетті сатып алушысы өзі үшін нысана-объектінің инвестициялық бағасын кіріс тәсіліне сүйене отырып бағалап, нысананы меншіктеушіні модификацияланған шығын тәсілі негізінде белгіленген баға бойынша сатуға көндірсе, мұндай келісімнің жүргізілген таза бағасы ол үшін пайдалы болады.

Шығындар бойынша бағалау әдістері. Шығын әдісі - бұл барлық тозу түрлерін шығарып тастағандағы жылжымайтын мүлік объектісінің Толық орынбасу және Қайта өндірудің толық құнын анықтау әдістері:

элементтер бойынша есептеу әдісі- тозуды есептеумен қатар, бірыңғай бағалар жинағы, сметалық нормалар мен ережелерді, сметалық нормалар мен белгіленген бағалар және өзге де нормативтерді қолдану арқылы орынбасудың немесе қайта өндірудің құнын анықтау;
топталған жалпы көрсеткіштер құны әдісі -ұқсас объекттілердің сатылу туралы жалпы ұсыныстар немесе топталған сметалық нормативтер жинағын, қайта қалпына келтіру құнының топталған көсеткіштерін және өзге де нормативтерді қолдану негізінде (тозуды шығрып тастағандағы) орынбасудың немесе қайта өндірудің құнын анықтау.

С=Cб*SКфиз*Кфункц*Кзон*Кизм. мрп

С - теңге түріндегі салықтық салым мақсаты үшін мүлік құны;

Сб - бір шаршы метрдің базалық құны;

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.