Сәкен Сейфуллин (1894—1938) жайлы

XX ғасырдағы қазақ поэзиясын жаңа түр, тың мазмұнмен байытқан ақиық ақын, ірі мемлекет қайраткері, сарабдал жазушы, драматург, әдебиет зерттеушісі, республика қаламгерлерінің бетке үстар беделді серкесі, осыларға сал - серілігі мен сирек ұшырасатың сымбаттылығы қосылып, көзінің тірісінде - ақ аңызға айналдырылған Сәкен Сейфуллин — коғамдық ой пікір, әдеби - мәдени тарихымызда ерекше орын алатын жарқын тұлга.
Сәкен Сейфуллин кейін өзі сұлу табиғатын талай рет тебірене жырлаған өлкеде — Акмола уезі, Нілді болысының Бірінші аулында (бүрынғы Жезқазған облысының Жаңаарқа ауданы) орташа ауқатты кісінің отбасында дүниеге келеді. Әкесі Сейфолла серілігі бар домбырашы, саятшы, сөзге шешен кісі екен де, шешесі Жамал әңгіме, аңыз - ертекті көп білетін әрі нәшіне келтіріп айтатын салиқалы ана болыпты. Сәкен әке мінезін, өнерін бойға жұқтырып, ана әңгімелерін жалықпай тыңдап, зердесіне түйіп өседі. Айналасында абайшыл, қылтың - сылтыңы жоқ, біртоға бала болады. Ұғымтал Сәкен ауыл молдасынан оңай хат танып, қолына түскен ескілі - жаналы кітаптарды бас алмай оқиды. Әкесі тоғыз жасар Сәкенді тіл үйренсін деп, Нілдідегі таныс орысының үйіне түрғызады. Сәкен әлгі үйдің таусылмайтын кара жұмысын тиянақты атқара жүріп, кемпірінен бір жыл орыс тілін үйренеді. Одан кейін екі жыл зауыт мектебінде оқиды. Болашақ күрескер ақын кенішті қаладағы зауыт, шахта жұмысшыларының аянышты емірімен танысып, ереуілдерін көріп, соларға бүйрегі бұрады. Одан кейін бес жылдай Ақмолада оқып, 1913 жылы Омбыдағы мұғалімдер даярлайтын семинарияға түседі, оны 1916 жылы бітіріп шығады. Ол осы жылдары орыс және Еуропа әдебиетін ден қоя оқиды. Абайды сан қайталап, ауыз әдебиеті мен фольклордан мол хабардар болады. Сөйте жүріп, өлең жазуды машық қылады. Алғашқы өлең жинағы 1914 жылы Қазан қаласьгада басылып шыгады. Мағжанды айтпағанда, Сәкен сияқты 20 жасында өлең кітабы шыққан қазақта ол кезге дейін ешкім болған емес.