Атом энергиясы

1. Кіріспе
2. Атом энергиясы
3. Көрінбейтін жау
4. Радиация және адам
5. Сәулелік: жай әсерлесу минасы
6. Атом . бағыну ісінен шығуда
7. Радиактивті “ Қалдық”
8. Пайдаланылған әдебиеттер

Жаңа ғасырдың цивилизациясы электр энергиясыз мәні жоқ. Электрді алумен сонымен қатар оны қолдану жылдан жылға асуда, бірақ қазір элетр энергия тапшылығына адамдар тірелуде, оған энергия кезіндегі экологиялық тағдырлардың әсері. Ядерлық энергиядан бөлінетін энергия, жай химиялық реакцияға қарағанда (мысалы, жану реакциясы), миллион рет жоғары болады, сондықтан ядерлық жылуты әдісі, жай отынға қарағанда маңызы өте зор. Ядерлық отынды – элекртэнергиясы ретінде қолдану – ол өте тиімді болып келеді.
Атомдық электрстанция (АЭС) Жылу (ТЭЦ) және Суэлектрстанций (ГЭС)-ларына қарағанда: демалыссыз жұмыс, газдық шығыны жоқ, және өте көп құрылысты орынды қажет етпейді. Экологиялық жағынан таза, және АЭС ке қарағанда тиімдірек болып Күн энергиясы мен Жел энергиясы болып саналады.
Бірақ желдік, гелиостанциялар қазіргі кезде әлсізкүшті және халықтың талап ететін арзан энергиясын қамтамасыз ете алмайды – ал қазірде энергияға сұраныс жоғарлауда. Сонда да қазіргі кезде АЭС ті салу және қолднау көпшілікті оның қоршаған ортаға әсері сонымен қатар жан-жануарларға, адамдарға әсері, оларды ойландырады. Шын мәнінде жердің радиациясына жауапты үш элементі белгілі , олар - уран , торий және актиний. Бұл химиялық элементер тұрақты емес : ыдырау арқылы , олар энергия бөліп және иондық сәулелер бөледі . Өзімізге белгілі , ыдырау кезінде олар көрінбейтін және дәмі , иісі жоқ радон газын түзеді . Ол табиғатта белгілі екі изотопқа бөлінеді : радон – 22 , радиоктивтік бөлік болып келеді уран –238 ыдырау кезінде , және радон –220 (сынмен қатар торон деп аталады ) , бұл тория –232 ның мүшесі болып келеді . Радон көбінесе Жердің астыңғы қабатында түзіледі , сонымен қатар тау баурайларында , кейіннен жердің жыртылуы арқылы жер бетіне шығады. Радоннан көбінесе адамдарға сәулелер көп әсер етеді , оның үйде немесе жұмыс орнында оның концентрациясын ескермеуден - радияция қабылдайды.

1. Clinton R.O.,Suter C.M., Laskowski S.C.-J.Amer.Chem.Soc.,1945,vol. 67, p 594.
2. Fischer F., Feuerstein H.- J.prakt. Chem.,1961, Bd.4,S. 51-54.
3. Губен-Вейль. Методы органической химии. М. Госхимиздат, 1963. 605 с.
4. Федоров Б.П., Горушкина Г.И., Гольдфарб Я.Л.-Журн. орган.химии, 1965, т. 1 с. 777-787.
5. Лившиц С.С., Преображенская Н.А.-Журн.общ.химии,1945,т.15, с.925.
6. Лившиц С.С., Преображенская Н.А.-Журн.общ.химии,1947,т.17, с.1706.
7. Henriksen L., Jensen O.R.-Acta chem.scand., 1969, bd 22, s.3042.
8. Nair P.G., Ioshua C.P.- Tetrahedron Lett.,1972, N 47, p. 4785-4786.
9. Бырько В.М., Добычина Н.Л., Чан Динь Дат, Кост А.Н. Рукопись деп. в ВИНИТИ 23.07.73, № 7626-73 Деп; РЖХим, 1974, 8Г40.
10. Терентьев А.П., Рухадзе Е.Г., Дунина В.В., Дробышевская Е.В.-Журн.общ.химии, 1968, т.38, с.745-749.
11. Якубович А.Я., Климова В.А.-Журн.общ.химии, 1939, т.9, с.1777-1782.
12. Рухадзе Е.Г., Павлова Е.В., Дунина В.В., Терентьева А.П. -Журн.общ.химии, 1969, т.39, с.2545-2551.
13. Vendebeek R.R., Joris S.J., Aspila K.I., Chakrabarti Ch.L-Canad.J.Chem.,1970,vol.48, p.2204-2209.
14. Uhlin A., Akerstrom S.-Acta chem. scand., 1971, bd 25, s.393-410.
15. Davis R.E., Cohen A.-J.Amer.Chem. Soc., 1964, vol.86, p.440-443.
16. Кост. А.Н.. Терентьев П.Б.,Бырько В.М.-Вестн. МГУ. Химия, 1959, № 4, с.195-198.
17. Бусев А.И., Бырько В.М.,Терещенко А.П. и др.-Журн.аналит. химии, 1970, т.25, с.665-669.
18. Бырько В.М., Бусев А.И., Ковтун Н.П.-Журн. аналит. химии, 1975, т.30, с.451-458.
19. Rodd E.H.-In: Chemistry of Carbon Compounds. Amsterdam: Elsevier, 1952, p.922
20. Gleu K., Schwab R.-Angew. Chem., 1950, Bd. 62, S. 320-324.
21. Malissa H., Schoffmann E.-Mikrochim. Acta, 1955, N 1, S. 187-202.
22. Пилипенко А.Т., Савранский Л.И., Кобылянский В.П., Зубенко А.И. – Докл. АН СССР, 1980, т.252, с.649-651
Торопова В.Ф., Будников Г.К., Медянцева Э.П., Улахович Н.А.-Журн. общ. Химии, 1976, т.46, с.638-645.