Халықаралық бала асырап алудың түсінігі мен шарттары

Пән: Социология, Демография
Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 64 бет
Таңдаулыға:

МАЗМҰНЫ

КІРІСПЕ 3

1 ХАЛЫҚАРАЛЫҚ БАЛА АСЫРАП АЛУДЫҢ ТҮСІНІГІ МЕН ШАРТТАРЫ

Халықаралық бала асырап алу институтының қалыптасуы мен

дамуы 8

1. 2 Халықаралық бала асырап алудың шарттары 20

2 ХАЛЫҚАРАЛЫҚ БАЛА АСЫРАП АЛУ ИНСТИТУТЫНЫҢ ҰЛТТЫҚ ЖӘНЕ ХАЛЫҚАРАЛЫҚ ҚҰҚЫҚТА НОРМАТИВТІ-ҚҰҚЫҚТЫҚ РЕТТЕЛУІНІҢ ЖАЛПЫ СИПАТТАМАСЫ

2. 1 Қазақстан Республикасында бала асырап алудың және халықаралық бала асырап алудың құқықтық реттелуі 26

2. 2 Халықаралық конвенцияларда халықаралық бала асырап алудың реттелуі 36

3 ХАЛЫҚАРАЛЫҚ БАЛА АСЫРАП АЛУДЫҢ МӘСЕЛЕЛЕРІ

3. 1 Шетел мемлекеттің құқығында және халықаралық келісімдерде бала асырап алудың коллизиялық мәселелері 43

3. 2 Халықаралық бала асырап алудың ұйымдасқан мәселелері мен оларды алдын алудың мүмкін жолдары 47

ҚОРЫТЫНДЫ 59

ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ 62

КІРІСПЕ

Мәселенің өзектілігі. Бұл бітіру жұмысы халықаралық бала асырап алу мәселесін ұлттық және халықаралық заңнамада реттелуі мен олардан туындайтын мәселелерін қарастыруға арналған. Халықаралық бала асырап алу бүкіл әлемдегі ата-аналарының қамқорынсыз қалған балалардың құқықтарын қорғаудың кең таралған әдісі болып табылады. Бұл тақырыптың өзектілігінде еш күмән тудырмайды. Сондай-ақ, Қазақстан Республикасының Президенті Н. Ә Назарбаев Демография және көші-қон процесіндегі жағымсыз ағымдарды азайтуға бағытталған саясат жүргізу, ел халқының санын, бірінші кезекте отбасы мен ана болуды қолдаудың нақты амалдарын жасау жолымен көбейту үшін негіздер жасау, шетелдіктердің жетім балалардың асырап алуына бақылауды күшейтетін және Қазақстан азаматтары үшін бұл рәсімді оңайлататын амалдарды әзірлеу Қазақстан халқына 2003 жылғы жолдауында мақсат етіп қояды [1, 63-64 б. ] .

Екінші дүниежүзілік соғыс аяқталғаннан кейін халықаралық бала асырап алу ауқымды құбылысқа айналды. Халықаралық бала асырап алу кезінде балалардың құқықтарын халықаралық-құқықтық қорғау мәселесі қазіргі таңда өзекті болып табылады. Шетелдіктердің бала асырап алуы баланы туған елінде жайғастырудың қандай да бір қолайлы тәсілін қамтамасыз ету мүмкін болмаған жағдайдағы баланы жайғастырудың балама тәсілі ретінде қарастырылуы тиіс. Балаларда жақсы бейнені қалыптастыру үшін асырап алушылар, биологиялық ата-аналарынан айырылу туралы мәселені шешіп алған жөн. Осыған қатысты бала асырап алудың зерттелуі мен осындай отбасылардың тәжірибесінде, бала асырап алушылар, баланың туған ата-анасының алдында мәселе болып табылмайтын бірқатар мәселелермен кездеседі. Асыранып алынған балаларды «мен неге асыранып алауға берілдім?», «менің ата-аналарым кім?» және т. б сұрақтар толғандырады. Осы сұрақтар пісіп жетілгенде асыранып алынған балалар, бала асырап алушылардан осы сұрақтарға оң және шынайы жауап беруіне мұқтаж болады [2, 3 б. ] . Сондай-ақ биологиялық ата-аналармен жасалған бұл шешім олардың дербес жағдайларына негізделгенін және оларға кедергі келтірген балаға байланысты емес екенін түсіндіру қажет. Өзге нәсілмен, мәдениеті мен этникалық фондтың ата-аналарымен асыранып алынған балалар, қиын жағдаймен кездеседі. Олар жаңа тілді үйрену, жаңа елге және мәдениетке бейімделуге көмектесетін әр түрлі әлеуметтік дағдыны иелену қажет. Осылайша қазақстандық үкімет біздің қоғам өзінің балаларын қорғауға мүмкіндік бар және басқа мемлекеттің азаматтарымен асырап алуға ұсынбау қажет деп санайды.

Сондай-ақ халықаралық аренада балалардың еңбегін арзан және ақысыз пайдалану, жезөкшеліктің қара рыногы қалыптасқан. Балаларды сату туралы фактілер де бар.

Бала асырап алу саласындағы өзгерістер ұлттық заңнамада қажет өзгерістерді енгізуді талап етеді. Осы мақсатпен соңғы жылдары негізгі құқықтық-актілер қабылданды: "Неке және отбасы", "Қазақстан Республикасындағы баланың құқықтары туралы", "Кәмелетке толмағандар арасындағы құқық бұзушылықтардың профилактикасы мен балалардың қадағалаусыз және панасыз қалуының алдын алу туралы", «Қазақстан Республикасының азаматы болып табылатын балаларды шетелдіктермен асырап алуға байланысты Ережелерді бекіту» туралы Үкімет Жарғысы, «Балаларды қорғау мен шетелдік бала асырап алудың ынтымақтастығы туралы» Гаага Конвенциясына қосылды және тағы да басқалар. Бірақ осы нормативтік құқықтық актілерде айтылған көптеген қағидалар тәжірибеде көп қолданыла бермейді. Сондай-ақ мемлекеттер асыранып алынған балалардың құқықтарын қорғауға алынған міндеттемелерді орындамайды соның ішіндегі шетел азаматтарына асырап алуға берілген балалардың жағдайларын бақылауға байланысты. Сонымен қатар, қазіргі таңда Қазақстанда ұлттық қауіпсіздікке тудыратын кері әсерін тигізетін тенденциялар байқалып отырады. Прокурорлық және тергеу тәжірибесіне сай отбасына орналастырған балалар санының төмендеуі мен балалар үйінде және интернат мекемелерінде тәрбиеленіп отырған «мемлекеттік балалар» өсіп келеді. Бала асырап алуға берілетін балалардың ішкі рыногы өмір сүріп келеді, халықаралық бала асырап алудың коммерцализациясы байқалып отырады, шетел ұйымдары мен қазақстандық өкілдердің бала асырап алуға берілетін балаларға қатысты заңсыз делдалдық қызметпен айналысып отыр. Құзырлы қайнар көздердің мәліметтері бойынша ішкі мемлекеттік және халықаралық бала асырап алуға қатысты көптеген бұзушылықтар мен асыра пайдаланушылықтар көрініс тапқан [3] .

Халықаралық бала асырап алудың құқықтық реттелуінің жетілдіруі, шетел азаматтарымен асыранып алынған балалардың өмірін қатал бақылауды жүзеге асыру мен олардың құқықтарын қорғауға бағытталуы қажет. Осы мақсаттар үшін өзара көмек көрсету туралы екі жақты келісімдерді қабылдау қажет. Халықаралық бала асырап алу кезінде пайда болатын қатынасты құқықтық реттелуі толық ғылыми зерттелмеген. Заңи әдебиеттерде зерттеліп отырған мәселеге қатысты арнайы назар аударылған. Бұрында жасалған зерттеулердің теориялық қорытындылары мен жағдайлары тәжірибе мен ғылымда маңыздылығы жоғары. Алайда бұл зерттеулер бұрында жасалған және тек кейбір мәселелерді қарастырған. Сондай-ақ бұл зерттеулер халықаралық бала асырап алудың кейбір мәселелері бала асырап алудың әкімшілік тәртібін бекіту, мемлекеттердің капиталистік және социалистік лагерлерге бөлу кезінде жазылған, нәтижесінде ұсыныстар мен қорытындыларда көрініс тапқан.

Жоғарыда аталған мәселелер бітіру жұмысының тақырыбын таңдауға түрткі болды. Қорытындылай келе, балалардың құқықтар мен мүдделерін қорғалуы мен бұл мәселеге қатысты халықаралық және ұлттық заңнамалардың орындалуын қатал қадағалау тиіс.

Ғылыми зерттеудің дәрежесі. Қазіргі таңда халықаралық бала асырап алу мәселесі құрама зерттеулерде көрініс таппаған. Осы мәселеге қатысты арнайы монографиялық және диссертациялық зерттеулер жоқ. Бала асырап алудың құқықтық мәселелерін зерттегендер, Г. Ф Шершеневичтің, А. Г Гойхбаргтың еңбектерінің маңызы зор. Мемлекеттің ішкі бала асырап алуына көңіл бөлгендер, әсіресе кеңестік кезеңде В. П Шахматов, В. А Тархов, Ю. Ф Беспалов, В. И Бошко, В. Г Храбсков, қазіргі кездегі бала асырап алуды зерттеген атқты ресей авторлары М. В Антольская, М. М Богуславский, Г. Ю Федосеева, Н. Шерстнева, Г. К Дмитриева, В. П Звеков, Н. И Марышева, О. А Дюжева, Н. А Шебанова, В. Завражнов, . Н. В Летова, И. В Гельтман-Павлова және т. б болып табылады.

Отбасы құқығының әсіресе бала асырап алуға байланысты мәселелермен айналысқан қазақстандық авторларды атап өтуге болады. Олар: Б. Б Базарбаев, Ю. Г Басин, А. Ж Жакипов, М. Б Кудайбергенов, Джандарбек Б. А және т. б.

Дипломдық жұмыстың мақсаты мен міндеттері. Дипломдық жұмыстың мақсаты болып, халықаралық және ұлттық заңнамада бала асырап алу реттелуін және одан туындайтын мәселелерді жан-жақты зерделей отырып, халықаралық бала асырап алу түсінігін, ерекшелігін, тән қасиеттерін толықтай ашу табылады. Дипломдық жұмыстың міндеттері болып келесілер табылады:

«халықаралық бала асырап алудың» түсінігінің мазмұнын қарастыру; осы институтының тарихи тереңдігін анықтау.

баланың мүдделеріне жауап беретін бала асырап алу кезінде халықаралық бала асырап алудың шартына талдау жасау;
Халықаралық бала асырап алу саласындағы заңнаманың жетілдіруіне байланысты ұсыныстар жасау;
Шетелдердегі бала асырап алу тәртібін ұлттық заңнама мен халықаралық келісімдердің ережелеріне сәйкес мақсаттарын анықтау және салыстыруды жасау;
Шетел мемлекеттің құқығында және халықаралық келісімдерде бала асырап алудың коллизиялық мәселелерін айқындау.

Зерттеудің ғылыми-әдістемелік базасы. Зерттеу кешенді сипатта болғандықтан жалпы зерттеу әдістері диплом жұмысында қолданылды. Атап айтқанда: салыстыру, талдау, тарихи әдіс.

Қорғауға ұсынылатын тұжырымдамалар.

1. «Халықаралық бала асырап алу бойынша балалардың құқықтарын қорғаумен ынтымақтастығы туралы» 1993 жылғы Гаага конвенциясына халықаралық бала асырап алу үдерісіне толығымен сенімді болу үшін халықаралық бала асырап алудың барлық мәселесін шешетін ережелерді бекіту, әсіресе мемлекеттердің жауапкершілік мәселесін қарастыратын;

2. Баланы орталықтанған органдар есебіне тұрғызу мерзімін баланың жасына қарай анықтау қажет. Баланы орталықтанған есепке тұрғызғаннан бастап үш ай өткен соң, шетел азаматтарына асырап алуға беріледі. Демек, қазақстандық азаматтармен баланы асырап алу үшін үш ай беріледі. Бала есейген сайын оған асырап алушыларды табу қиынға соғады, сондықтан, баланың жасан ескере отыра, мерзімін анықтау қажет, жаңа туған сәбилер үшін-3 ай, ал 1 жастан және жоғары балалар үшін -6 ай.

3. Халықаралық бала асырап алу жауапкершілігі жүктелетін және бақылайтын, балалардың құқықтарын қорғайтын ұйымдарды бақылап, лицензиялайтын және олардың қызметтері баланы қорғау саласындағы стандарттары ішкі және халықаралық заңнамаларға сай жүзеге асырылуын қадағалайтын орталықтанған мемлекеттік орган құру және агент өкілдерінің құқықтық мәртебесін анықтау қажет;

4. Біздің көзқарасымызша асыранды балалардың мүддесіне асырап ала алмайтын адамдарға заңнамада көзделгендерінен басқа: 1) асырап алатын кезде асырап алатын баланы өмір сүру минимумін қамтамасыз ете алатын кірісі жоқ адамдарды; 2) тұрғылықты мекені, сондай-ақ өмір сүруге болатын тұрғын үйі жоқ адамдарды; 3) бала асырап алар кезде азаматтардың өміріне немесе денсаулығына қарсы әдейі жасаған қылмысы үшін сотталған адамдарды жатқызған жөн.

5. Біздің ойымызша, қазіргі кездегі Қазақстанның демографиялық жағдайында халықаралық бала асырап алуды үйреншікті және кең таралған құбылыс ретінде қалыптастырмау қажет. Алайда, бұл институттың басты мақсаты болып, Гаага Конвенциясында бекітілгендей, мемлекеттердің баланың отбасына деген құқығын қамтамасыз ету үшін барлық шараларды қолдану қажеттілігінде болып отыр. Осыған сәйкес, Қазақстан Республикасындағы халықаралық бала асырап алу саласын қамтитын жоғарыдағы аталған жағдайларды ескеріп, «Неке және отбасы туралы» Кодексі қабылдансын.

Зерттеудің пәні мен объектісі. Зерттеудің пәніне, халықаралық бала асырап алу саласындағы ұлттық және халықаралық-құқықтық заңнамасы. Халықаралық бала асырап алудың теоретикалық және тәжірибелік сипаттағы мәселелердің күрделі жиынтығы, халықарлық бала асырап алу кезінде балалардың мүдделерін халықаралық - құқықтық қорғау ата-ананық қамқорынсыз қалған балаларды орналастырудың негізгі нысаны жатады. Зерттеудің объектісі болып халықаралық бала асырап алу институтын қызмет ету кезінде қалыптасатын субъектілерінің халықаралық қатынастары табылады.

Практикалық маңызы. Жұмыстың практикалық маңыздылығы алынған нәтижелерді негізгі тақырып бойынша халықаралық бала асырап алудың құқықтық реттелуінің жетілдіруі, шетел азаматтарымен асыранып алынған балалардың өмірін қатал бақылауды жүзеге асыру мен олардың құқықтарын қорғауға бағытталған.

Бітіру жұмысының ғылыми жаңалығы. Бұл бітіру жұмысы халықаралық бала асырап алуға қатысты Қазақстандағы алғаш зерттеуі болып табылады. Заңи әдебиеттерде соңғы өзгерістерге қатысты бұл мәселені зерттеуге талпыныстар болды. Сондай -ақ тақырыпты толық және жете саралауы жоқ. Бітіру жұмысы жоғарыда айтылған мәселеге байланысты бірегей көзқарасты қалыптастырды, өз кезегінде қазіргі заманның жағдайында халықаралық бала асырап алуды бекіту қажеттілігін анықтауға, осы саладағы коллизиялық мәселелерді шешуге септігін тигізеді. Бітіру жұмысында зерттеудің жаңалығын нақтылайтын қорытындылар мен ұсыныстар қалыптасқан.

Диплом жұмысының құрылымы. Жұмыс бекітілген көлемде жасалынған және кіріспе, алты бөлімшеден үш тараудан, қорытынды және пайдаланылған әдебиеттер тізімінен тұрады. Жалпы көлемі 66 бет.

ХАЛЫҚАРАЛЫҚ БАЛА АСЫРАП АЛУДЫҢ ТҮСІНІГІ МЕН ШАРТТАРЫХалықаралық бала асырап алу институтының қалыптасуы мен дамуы

Бала асырап алудың түсінігі немен анықталады?

Халықаралық бала асырап алудың түсінігіне келмес бұрын, алдымен бала асырап алудың түсінігіне тоқталған жөн. Бала асырап алудың түсінігі, қоғамның қай жағымен зерттелуіне байланысты. Социологтар бала (қыз баланы) асырап алуды, әлеуметте пайда болған, дамушы және өзгеріп тұратын қоғамның құбылысы ретінде қарастырады. Бұл құбылыс, бір жағынан, ата - ананың қамқорынан қалған балалардың дүниеге келуімен, балалардың қоғамдағы жағдайымен, екінші жағынан, әр түрлі жағдайға байланысты өз баласының бола алмауынан өзінің жанұясына жетім баланы қабылдауға ниет білдіретін ерлі-зайыптылар мен жалғыз басты азаматтардың пайда болуымен байланысты [4, 170 б. ] .

«Бала асырап алу» термині заң ғылымында әртүрлі мағынада қолданылады. Бала асырап алу - бұл баланы заңды түрде отбасына қабылдау деген сөз. Бала туысқан ретінде ұлы (қызы) болып барлық құқықтар мен міндеттерге ие болады. Бала асырап алу баланы отбасына орналастырудың басты түрі болып келеді. Ал ата-аналар үшін, бала тағдырына және оның толық дамуына ең жоғарғы дәрежедегі жауапкершілік [5, 7 б. ] . Сонымен қатар, Ю. Беспалов, бала асырап алуды сот арқылы баланың құқықтары мен мүдделерін қорғау үшін қолданылатын әдісі ретінде қарастыруды ұсынады. Жалпы, бала асырап алу, ата-ананың қамқорынан қалған балалардың құқықтарын, ең бастысы, қорғану құқығын, өмір сүру құқығы мен жанұяда тәрбиеленуді жүзеге асыру үшін арналған [6, 8-9 б. ] . Ғылыми әдебиеттерде бала асырап алу туралы әр түрлі пікірлер бар.

Мысалы, Г. Ф Шершеневич «Бала асырап алу- өзге тұлғалардың заңды балаларының заңи жағдайын тану», «бұл, ұрпақтың болмауы салдарынан жанұяның алдамышы», -деген. Г. Ф Шершеневичпен берілген түсініктемеден бала асырап алудың құқықтық салдарының қорытындысын жасауға болады, бірақ, бала асырап алу кезінде қандай құқықтық қатынас пайда болатыны туралы түсініксіз болып табылады [7, 215 б. ] .

А. Г Гойхбарг былай деп жазады: «бала асырап алу, жанұямен жасанды қатынастың жасауы» [8, 24 б. ], М. В Антольская, бала асырап алуды, ата - анамен баланың арасында пайда болатын ең жақын туыстық қатынас пен асырап алушы мен асыранып алынған баланың арасындағы қатынасты қалыптастыратын институт ретінде қарастырады [9, 101 б. ] .

В. А Тархов бала (қыз баланы) асырап алуды, асырап алушы мен асыранушының ұрпағымен шығу тегі жағынан туыстарымен теңестірілетін азаматтық жағдайдың актісі ретінде анықтайды [10, 90 б. ] .

Бала асырап алудың көптеген анықтамаларына қарамастан, «бала асырап алу- асыранып алынған бала (қызбен) мен тәрбиелеуге қабылдап алған тұлға немесе тұлғалар арасында, ата-ана мен баланың арасында болатын, жеке және мүліктік қатынас орнайтын заңи акт болып табылады», деген көзқарасқа тоқталған жөн.

Бала асырап алуды адамзат тарихындағы өзіндік ерекше әлеуметтік феномен ретінде қарастыруға болады және пайда болғаннан бастап көптеген өзгерістерге ұшырап келген. Кейіннен, құқықтық институт ретінде қалыптасып, қазіргі заманның көптеген құқықтық жүйелерінде көрініс тапқан.

Атақты зерттеулерге сүйенетін болсақ, ежелгі отбасы, туыстық жүйеде өмір сүрген. Ол бойынша, бала (қыз) дүниеге келмес бұрын, оны асырап алатын болған.

Бұған, рулық құрылыс кезіндегі « . . . топтық неке билеген кезде, тайпа, ананың жағынан қандас туыс болып келетін руларға бөлінген», неке-отбасылық байланыстың болуы ықпалын тигізген [11, 19 б. ] . Бұл, матреархалды жанұя. Осының салдарынан, жанұяның ер адамдары еріксіз «асырап алушылар» болып табылған. Кейбір жағдайларда, сол кезде өмір сүрген туыстық жүйеде, жанұяның мүшелері өзара ата-ана мен бала ретінде қатынасқан. Ф. Энгельс Морганның зерттеулерінде, туыстық жүйені келесідей сипаттайды: «Ирокез өзінің туған балаларын қызым, балам деп атап қоймай, ағайындардың балаларын да атайды, ал олар оны әке деп атайды. Ал әпкелерінің балаларын жиен мен жиен қыз, ал олар оны аға деп атайды. Керісінше, ирокеза әпкелерінің балаларын өзінің туған балаларындай қызым, балам деп, ал олар оны ана деп атаған» [11, 30 б. ] .

Егер адам рудан тыс қалса, қаза болған немесе басқа румен қабылданатын болған. Бұл жағдайда, ол қабылданған рудың мүшесі болып табылған. «Әке, бала, аға, әпке - бұл, жай ғана құрмет атақтары ғана емес, олар шын мәнінде, белгілі бір, өзара аса маңызды жағдайды қалыптастыратын, осы халықты құрайтын, қоғамдық құрылыстың жиынтығы». Мұндай туыстық жүйе, Азияның және басқа мемлекеттердің көптеген тайпаларында өмір сүрген [11, 31 б. ] .

В. П Шаяхметов бала асырап алу жайында басқа да мәліметтер келтіреді. Ол Жаңа Гвинея папуастарының арасындағы асырап алу әдет-ғұрпын қарастырған: «бұл әдет-ғұрып көне және бүкіл Меланезияға таралған» [12, 42 б. ] .

Осы әдет-ғұрыпқа сай, Гельберт аралындағы балалар, ата-аналарымен бірге бір отбасында мүлдем тұрмаған. Басқа аралдарда бала асырап алудың мұндай түрін қабылдамаған болатын, бірақ мұнда да алмастыру жалпы алғанда, ру мен жанұя арасындағы достық қарым- қатынасты нығайту үшін қолданылған. Бала асырап алудың тағы да бір себебі, ортақ тілдің қажеттілігінде. 1879 жылы Миклухо-Маклай былай деп жазған: «Әрбір ауылда дерлік, өзіндік тілдері бар. Бір-бірінен ширек сағатта орналасқан ауылдарда, дәл сол затқа бірнеше атаулар берілген. Ал бір-бірінен бір сағаттық жерде орналасқан ауылдар, кей жағдайда, бірін - бірі түсінбейтіндей, соншалықты әр түрлі тілде сөйлейтін болған». Осының салдарынан әрбір тайпа, аудармашыларды тәрбиелеген. Өзінің тілін жетік меңгерген және өзге тілді тез меңгере алатын балғын шақтағы ұл баланы, басқа тайпаға, шарттың негізінде бірнеше жылға беріп отырған. Бұл бала, тұрып жатқан адамдардың баласы болып саналған, ал олардың туған баласы, асыранып алынған баланың отбасында тұрып жатқан. Олар өздерінің үйлеріне кері оралғанымен, аталмыш, екінші ата-анасының ұлдары және тайпаның адамдарына ағайындары болып қала берді. Сондықтан, олар қандай жағдай болмасын, қарсы қару көтермеген және тайпа арасындағы достық және бейбітшілік қатынас мәселесін осылайша шешіп отырған [12, 50-51 б. ] .

Жоғарыда айтылып өткенге ұқсас, шариғат құқығына негізделген аманат институтында, саяси мәселелерді атқаруды қамтамасыз ету үшін, бір тараптың балалары кепілге алынып, асыранып алынған. Қазіргі заман құқығының көзқарасы бойынша, осындай бала асырап алу, жария құқықтық сипатқа ие және халықаралық құқық саласында әрекет етеді деп айтуға болады.

Мемлекеттің, құқықтың, моногамиялық жанұяның пайда болуымен, бала асырап алу институты да қалыптаса бастады. Бала асырап алу, осы және кейінгі кезеңде де екі нысанда жүзеге асқан: жеке (бөлек жанұяға қабылдау) және қоғамдық (асырап алушылар болып жеке адамдар емес, ұйым болып табылған. Мысалы, «әскер полкінің қызы», мемлекетпен баланы (қызды) асырап алу және т. б) . Афиналар кезінде, Аристидттің қыздарын, Рим, Публикол мен Децияның қыздарын асырап алған.

Жеке бала (қыз баланы) асырап алу жеке рим құқығында белгілі болған. Рим отбасында дүниеге келмеген балаларға, ата-ана билігін орнату үшін оларды заңдастырған. Бұл өзге балаларға қатысты қарастырған. Сонымен қатар, егер бала асырап алушы persona alieni juris (әке билігінің астындағы тұлға) болған arrogatio және аrrogatio persona sui juris (ата-ананың билігінен бос тұлға) болған adoptio нысанындағы бала асырап алу ажыратылып отырған. Дәлелденбеген мәліметтерге сүйенетін болсақ, бала асырап алудың үшінші түрі, бала асырап алуды, асырап алушының өсиетнамасы бойынша анықталған adoption testamentaria. Осыған орай, рим заңгерлері бала (қыз баланы) асырап алудың тетігін қалыптастырған. Басқа да көптеген жеке құқықтық институты ретінде алдымен ол дайындалып, кейіннен қазіргі заманның құқығымен жетілдірілген. Әрине бұл жағдайдың жағымсыз жағы да болған, яғни рим жанұясында дискриминациялық құрылыс көрініс тапқан [13, 142-143 б. ] .

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.