1848-1849 жылдардан кейінгі германия

Кіріспе ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
Негізгі бөлім
І. 1848 . 1849 жылы ревалюциядан кейінгі Германияның жағдайы.
І.1. Германияның ревалюциядан кейінгі әлеументтік экономикалық жағдайы ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... .
І. 2. Саяси жағдайы ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
ІІ. Бисмарк және оның Германияның біріктіру бағдарламасы.
ІІ.1.Германияда капитализмнің дамуы және Пруссияның күшеюі ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
ІІ. 2. Ұлттық бірігу жолдары туралы мәселе ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
ІІ. 3.Бисмарк және “қарумен, қанмен” біріктіруге әзірлік ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... .
ІІІ. Германияның біріктірілуінің аяқталуы.
ІІІ. 1. Солтүстік Герман одағының құрылуы ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ІІІ. 2. А. Бебель мен В. Либкнехт . Германияның Социал . демократиялық жұмысшы партиясының құрылуы ... ... ... ... ... ... ... ... ...
ІІІ. 3. 1871 жылы Германияны <<жоғарыдан>> біріктірілудің аяқталуы ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
Қортынды ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
Пайдаланған әдебиеттер тізімі ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... .
Қосымша материалдар ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... .

ӨЗЕКТІЛІГІ:
Европадағы 1848 - 1849 жылдардағы революциялар мемлекеттерде айтарлықтай әлеументтік, экономикалық, саяси яғни қай жағынан алғанда да түрлі өзгерістер енгізді. Мәселен Германияның бірігуі, Германия тарихындағы айтулы оқиғалардың бірі болды. Дүние жүзілік тарихта Германияның бірігуінің тарихи оқиға ретінде қалай жүзеге асқандығы, осы оқиғаға қатысты әр түрлі тұлғалардың іс әрекеттерін ашып қоғамға көрсету маңызды мәселе болып табылады. Сонымен қатар бірігудің алдындағы германияның әлеументтік, экономикалық сонымен қатар саяси дамуына тоқталып, және сол бірігуі жөніндегі бірқатар мәселелердің толық жарияланбауы тарихшылар арасында дау-дамай туғызып келеді. Германиянің бірігуіне өз үлестерін қосқан қайраткерлер туралы мәліметтердің және кітаптардың қазақ тілінде өте аз болуы.
Германиянің бірігуі туралы қоғамда біртұтас ортақ пікір қалыптастыру өзекті мәселелердің бірі болып табылады.

МАҚСАТЫ:
1848-1849 жылдардан кейінгі Германияның бірігуін зерттеу.

МІНДЕТТЕРІ:
- Әлеументтік- экономикасын қарастыру;
- саяси жағдайына тоқталу;
- Ұлттық бірігу жолдарын қарастыру;
- Бисмарктың біріктіруін қарастыру;
- Солтүстік Герман одағының құрылуын қарастыру;
- Германияның бірігуінің аяқталуын қарастыру;

ПРАКТИКАЛЫҚ МАҢЫЗЫ: Тақырып бойынша саралап зерттеу жұмысы жеткіліксіз болған осы курстық жұмысын студенттерге тақырыпқа сай өздерінің практикаларына реферат, баяндама, семинар жұмыстарына қолдануына болады. Сонымен қатар ашық сабақтар өткізуге, лекция түрінде қолдануға болады. Осы ғылыми еңбектер негізінде тигізетін мәліметтер ала - алады.

1.Бебель. А. Из моей жизни. М. 1963.
2.Бисмарк О.мысли и воспоминания. М. 1940 - 1941. Т. 1 - 3. 3.Всемирная история VІ –VІІ том. М
4.Германская история в новое и новейшее время. М., 1970. Т.1. 5.Ерусалимский А.С. Германский имперализм история и современность. М., 1964.
6.Ерусалимский А.С. Бисмарк. Дипломатия и милитаризм. М., 1968. 7.Каутский К. Путь к власти. М.,1959.
8.Кертман Л. Е. Рашмир П.Ю. Буржуазия Западной Европы и Северной Америки на рубеже. ХІХ - ХХ веков. М., 1984.
9.Қ.Ізтілеуов. Жаңа заман тарихы. ІІ кезең
10.Ленин В. И. Новейшие данные о партиях в Германии //. Полн. Собр. Соч. Т. 23. С. 339 - 342.
11. Ленин В. И. Имперализм, как высшая стадия капитализма // Полн. Собр. Соч. Т. 27. С. 229 - 426.
12.Новая история 1870 - 1918 / Под ред. И. С.Галкина и др. М.,1973.
13.Новая история / Под ред. Е.Е. Юровской и И. М. Кривогуза. М., 1984.
14.Новая история 1870 - 1917 / Под ред. Н. Е. Овчаренко. М.,1984. 15.Новая история (первый период) учебные пособие. М.,”Высш. Школа”,1975
16.Тарле Е. В. Европа в эпоху имперализма. 1871 - 1919// Соч. М 1958. Т.5.
17.Хальгертен Г. Имперализм до 1914 года. Социолгическое иследование германской внешной политики до первой мировой войны. М., 1961.
18.Энгельс Ф. Выборы 1890 г. в Германии //. Маркс К. Энгельс Ф. Соч. 2 –изд. Т 22. С. 3 –6.
19.Энгельс.Ф. Крестиянский вопрос во Франции и Германии //. Маркс К. Энгельс Ф. Соч. 2 –изд. Т 22. С. 501 - 525.

Пән: Жалпы тарих
Жұмыс түрі: Курстық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 22 бет
Таңдаулыға:

ЖОСПАР.

Кіріспе ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
Негізгі бөлім
І. 1848 – 1849 жылы ревалюциядан кейінгі Германияның
жағдайы.
І.1. Германияның ревалюциядан кейінгі әлеументтік экономикалық
жағдайы ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
І. 2. Саяси
жағдайы ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
... ... ... ... ... ..
ІІ. Бисмарк және оның Германияның біріктіру бағдарламасы.
ІІ.1.Германияда капитализмнің дамуы және Пруссияның
күшеюі ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... .
ІІ. 2. Ұлттық бірігу жолдары туралы
мәселе ... ... ... ... ... ... ... . ... ... ... .
ІІ. 3.Бисмарк және “қарумен, қанмен” біріктіруге
әзірлік ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
ІІІ. Германияның біріктірілуінің аяқталуы.
ІІІ. 1. Солтүстік Герман одағының
құрылуы ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... . ІІІ. 2. А.
Бебель мен В. Либкнехт . Германияның Социал – демократиялық
жұмысшы партиясының құрылуы ... ... ... ... ... ... ... ... ...
ІІІ. 3. 1871 жылы Германияны жоғарыдан біріктірілудің
аяқталуы ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
Қортынды ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
Пайдаланған әдебиеттер
тізімі ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
... ... ..
Қосымша
материалдар ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
... ... ... ... ... ... ...

КІРІСПЕ:

ӨЗЕКТІЛІГІ:
Европадағы 1848 - 1849 жылдардағы революциялар
мемлекеттерде айтарлықтай әлеументтік, экономикалық,
саяси яғни қай жағынан алғанда да түрлі өзгерістер
енгізді. Мәселен Германияның бірігуі, Германия тарихындағы
айтулы оқиғалардың бірі болды. Дүние жүзілік тарихта Германияның
бірігуінің тарихи оқиға ретінде қалай жүзеге асқандығы, осы
оқиғаға қатысты әр түрлі тұлғалардың іс әрекеттерін ашып қоғамға
көрсету маңызды мәселе болып табылады. Сонымен қатар бірігудің
алдындағы германияның әлеументтік, экономикалық сонымен қатар
саяси дамуына тоқталып, және сол бірігуі жөніндегі бірқатар
мәселелердің толық жарияланбауы тарихшылар арасында дау-дамай
туғызып келеді. Германиянің бірігуіне өз үлестерін қосқан
қайраткерлер туралы мәліметтердің және кітаптардың қазақ тілінде
өте аз болуы.
Германиянің бірігуі туралы қоғамда біртұтас ортақ пікір
қалыптастыру өзекті мәселелердің бірі болып табылады.

МАҚСАТЫ:
1849. жылдардан кейінгі Германияның бірігуін зерттеу.

МІНДЕТТЕРІ:
- Әлеументтік- экономикасын қарастыру;
- саяси жағдайына тоқталу;
- Ұлттық бірігу жолдарын қарастыру;
- Бисмарктың біріктіруін қарастыру;
- Солтүстік Герман одағының құрылуын қарастыру;
- Германияның бірігуінің аяқталуын қарастыру;

ПРАКТИКАЛЫҚ МАҢЫЗЫ: Тақырып бойынша саралап зерттеу жұмысы
жеткіліксіз болған осы курстық жұмысын студенттерге тақырыпқа
сай өздерінің практикаларына реферат, баяндама, семинар жұмыстарына
қолдануына болады. Сонымен қатар ашық сабақтар өткізуге, лекция
түрінде қолдануға болады. Осы ғылыми еңбектер негізінде тигізетін
мәліметтер ала - алады.

МЕТОДОЛОГИЯЛЫҚ НЕГІЗІ: Объективтілік тұрғысынан баға бере отырып,
жан-жақты ашып көрсету. Тақырыпты жазу барысында жүйелілік,
ғылымилық принциптерді ұстану. Курстық жұмысты жазу барысында
көптеген ғылыми көзқарастармен сүйене отырып, тақырыпқа тарихи көзқарас
тұрғысынан баға беріледі деп атап өтуге болады.
КУРСТЫҚ ЖҰМЫСТЫҢ ҚҰРЫЛЫМЫ: Курстық жұмыстың құрылымы кіріспеден,
негізгі және қорытынды бөлімдерден, сонымен қоса пайдаланған
әдебиеттермен қосымша материалдардан құралған.

ТАРИХНАМАСЫ:
Германия біргудің А. Л.Нароицкий редакциялаған Новая История
деп аталатын кітапта Германия бірігуінің қарсаңындағы
әлеументтік, экономикалық дамуы, бірігуі жолындағы саяси
оқиғалар. Атап айтқанда, саяси реакция кезіндегі жұмысшылардың
жағдайы. Ф. Лассаль, А. Бебель қызметі, королдік пруссиялық
социализм идеясы жете қарастырылған.
Сонымен қатар, бүкіл бірігу тарихы қарастырылып, біріккеннен
кейінгі Германия тарихына толықтай сараптама жасалған тақырып
түсінікті тілмен кеңінен қарастырылып жазылған.
Сонымен қоса, Новая история (первый период) Учебные пособие.
М., Высшая школа, 1972. кітабында нақты түсінікті етіп
жазылған. Жаңа тарихтың бірінші кезеңінің 1640 - 1870
жылдарды қамтыған 510 - 528 беттерінде Германияның бірігуі
туралы қамтылған. Бисмарк, - деп сипаттады оны Ф. Энгельс,
- үлкен ақыл иесі және асқан айлакер адам... Ол барлық
проблемаларға Пруссия юнкерлері тұрғысынан қарады, бірақ ірі
буржуазияның мүддесінде ескерді . Олар Бисмаркті темірдей
канцлер және ХІХ ғасырдың ұлы адамы деп атады. [ 18: 3 -
6. б. ]
В. И. Ленин Лассалды корольдық – пруссиялық социалист деп
атады. [10 : 230 - 234. б.] . Жұмысшылар арасындағы нағыз ықпалды
және Герман социал – демократиясының бұқара жақсы көретын көсемі
және негізін қалаушы - А. Бебель деп жазды. В. И. Ленин. [
10: 234 –235.]

І.1848 – 1849 ЖЫЛЫ РЕВОЛЮЦИЯДАН КЕЙІНГІ ГЕРМАНИЯНЫҢ
ЖАҒДАЙЫ.
І.1. ГЕРМАНИЯНЫҢ РЕВОЛЮЦИЯДАН КЕЙІНГІ ӘЛЕУМЕТТІК-ЭКОНОМИКАЛЫҚ
ЖАҒДАЙЫ

1850жылы Европа да өнеркәсіп өркендей бастады, мұндай жағдайда
революциялық қозғалыстың жаңадан өрлеуін күтуге болмады. Соған
қармастан, революцияның маңызды себеп салдары болды. Жас
буржуазияшылар бар күшін өндіріске жұмсады. Халқыаралық өндіріс
қатарлары дамыды. ХІХ ғасырдың 70- жылдарында фабрика-зауттық
өндіріс Германияның бүкіл жерінде жұмыс жасады. 1890жылы
өнеркәсіп төңкерісі аяқталды. Соңғы он жылдың ішінде елде
өнеркәсіп төңкерісі индустрияландыру процесімен қатар жүрді.
Германия Англия, Франциямен бәсекелесіп оларды басып озды. ХІХ
ғасырдың аяғында көмір өндіру жөнінде екіншіорынға жетті.
Өндірістің жаңа салалары пайда болды. Германияда өндірілетін
химиалық бояуларды дүние жүзі сатып алды .1890 жылдан бастап
көмір өндіретінбірлестік Германияда өнімнің 80 процентін өндірді
. 1887жылы Германиада 70 картель болды . Ал 1900 жылы 300
картель жұмыс жасады . Елде 6 банк болды . Олар өндіріске
капитал сады ХІХ ғасырдың аяғында Германияның сыртқа шығарған
капиталы 15 миллиард марка болды . Ірі банк иелері пайда болды
. Германианың бұл сиақты тез экономикалық даму себебі Германия
басқа елдерге қарағанда өнеркәсіп төнкерсіне уақыт жіберген жоқ .
Германияның Рур, Саар деген аудандары көмірге бай еді .
Лотарингия темірге бай болатын.[4.345-347] Германияның экономиялық
дамығаны соншалықты Германияның милитаризмі соғысқа дайындалды .
Ірі өнеркәсіпшілер үшін ішкі рынок пайда болды . Теңіз флоты
кеңейтілді . 1871-95 жылдар аралығында 16 млрд . марка ақша
теңіз флотына бөлінді . 1880-1900 жылдары өндірістік өнім
Англияда –49 процент , Германияда -163 процент өскен. Германияда
ірі жер иелері юнкерлер сақталды. Граф Арнимдер 71 мың гектар
, князь Бисмарктер 26 мың гектар жерлерді иеленді . 1871 жылы
ақша реформасы жасалды .”Земли” ақшалары жойылып империалық ақша
енгізілді. Пруссиа банкісі империалық банкіге айналды . 1872 жылы
қылмыстық кодекс енгізілді . 1874 жылы пошта , телеграф қатынысы
енгізілді . 1874 жылы баспасөз туралы заң қабылдады. Елдегі
реформаларға жоғарыда айтқан консурвативтік партиялар қарсы шықты
. Олар буржуазия күшейіп кетеді деп қорықты. [12.500-510]
Буржуазия халықтың королдан тартып алған азғана жеңілдіктерінің
кейбірі күшінде қалуын сақтап қалды. Оған 1849 жылы пруссиялық
конституция жатады, ол король өкіметне елеусіз тежеу
қойғанымен, помещиктердің, сондай-ақ өкілдер палатасының ірі
буржуазияның толық үстемдігін қамтамасыз еткен болатын.
Революциядан кейін шаруалардың ұсақ міндеткерліген жою туралы
заң шығарылды.Соның ішіндегі анағұрлым маңыздылары: төлемдердің
жыл ішінде әлденеше рет еселеп өсетін соммасы жатқызылды, ал
шаруалардың көпшілігінде міндеткерлікті өтеуге төлейтін қаражаты
болмады.[11.300-352]

I.2. САЯСИ ЖАҒДАЙЫ:

Германия 1871 жылы 18 – қаңтарда Версаль айналы залында
бірінші император етіп Вильгельмді жариялады. Ол пруссия королі
болатын Франко - Прусс соғысы Франкфурт бітімімен аяқталған
болатын. Вильгельм әрі Пруссияныңкорльі болды. Германияның Франциямен
жасаған бітімі бойынша Германияның буржуазиясы және юнкерлері
байыды. Франция 5 млрд. Франк төледі. Контрибуция Германияның
индустриясының дамуына ықпал жасады. Бірінші дүниежүзілік соғыстің
болашақта тудыратын Француз – Герман кайшылығы пайда болды.[17.655-
668]
Бұл біріншіден Гермнияның экономикалық тұтастығын қалыптастырды.
Ішкі шекаралық кедергілер жойылды. Неміс ұтының қалыптасуы
аяқталды . Бұл бірігу реакциялық сипатта жүзеге асты. Германияның
бірігуі юнкерлік жолмен жүзеге асты. Германияда Пруссияның нағыз
реакцияшыл топтары күшейді. Империя құрылды. Ол үші 1871 жылы
Германия империясының конституциясы қабылданды. Бұл Германияның
біріккендігін бекітті. конституциясы бойынша енді Федеративтік
сипатта біріктірді. Конституциясының Прусияның үстемдігін
заңдандырды. Конституциясы бойынша королі император болды. Бұл
жағдай Герман империясын бюрократиялық құрастырылған полиция
қырағылығындағы әскери депотизмге айналдырды. Германия империясының
құрамына 22 монархиялық қалалар кірді. Олардың ішінде 6 ұлы
герцогтық, 3 еркін қала бар. Эльзас пен Лотарингияны
императордың наместнигі етіп басқарды. Германия империясының
мемлекеттері өз монархтарын сақтады. Бірақ олардың билігіне
негізгі басты мәселе қалдырған жоқ. Негізгі империялық
мәселелер: сауда, монеттік жүй, соғыс қару – жарақ тағы бақа
мәселелер империялық үкіметтің қолында болды. Германия империясының
басшысы император болды. Император міндетті түрде Пруссияның
королі болуға тиісті. Ол канцлерді сайлады. Конституция бойынша
заң шығару Функциясы тұрғындар 5 жылға сайланатын рейхстагқа
берілді. Мемлекеттік заңды Одақтар советі бекітті. Одақ
советінің төрағасы империясының канцлері. 1871 жылы қабылданған
бұл империялық конституция қалыптастырған Германиядағы мемлекеттік
құрылыс полицейлік бюрократиялық прустік юнкерлік реакцияның
үстемдігін бүкіл Германияға орнатты. Бұл конституция бойынша
Европа елдеріндегі сияқты неміс буржуазиясы үкімет басында
тұрған жоқ. Олар негізінен юнкерлердің қолында болды. Себебі
юнкерлерде капиталистік даму жолындағы юнкерлердің соңында
жүрді.Буржуазияға күш керек. Оны юнкерлер жүзеге асыра алатын
еді. Буржуазия керек нәрселерді юнкер олигархиясы жүзеге асыра
алатын еді. Әрине Германияның юнкерлері мен буржуазиясының
экономикалық қайшылықтары көп болды. Ол қайшылықтар көп
партиялық системаның жасалуынан көрінді. Партия белгілі бір
әлеументтік таптың мүддесін қорғады. Конституция барысында
жасалған блок мықты болған жоқ. Отто фон Бисмарк Германиядағы
ішкі саясатты юнкерлері мен буржуазия арасында амалдап жүргізді.
Консерваторлар партиясы болды. Олар екіге бөлінді: а) ескі
консерваторлар, империялық консерваторлар. Империялық
консерваторлар негізінен өнеркәсіпшілер. Олар еркін дамуды
қолдайтын консерваторлар. Екінші топ: солшыл либералдық партия.
Бұлар ірі өнеркәсіпшілердің партиясы түрінде құрылды. Үшінші
топ: солшыл либералдық партия - бұл орта және ұсақ қала
буржуазиясының мақсатын қолдады. Төртінші - католиктік, бұл
әлеументтік жағынан алғанда орта және ұсақ шаруалардың мүддесін
қолдаған партия. Бұл мемлекеттердің (”Земли ”) құқығын кеңейту үшін
мектепттерді шіркеудің билігіне беру үшін күресті. [9.15-17]
ІІ.1.ГЕРМАНЯДА КАПИТАЛИЗМНІҢ ДАМУЫ ЖӘНЕ ПРУССИЯНЫҢ КҮШЕЮІ

1848-1849 жылдардағы революцияның жеңілу нәтижесінде елдің саяси
бөлшектенуі, монархиялық құрылыс, помещиктердің үстемділігі
сақталып, капитализмнің барған сайын біртұтас ұлттық мемлекет
құрылуын талап етті. Германияның еңбекке қабілетті халқының
негізгі бөлігі өнеркәсіпте істеді, оның көпшілігі жұмысшы табы
болды. Еңбек өнімділігі 40 жыл ішінде екі есе дерлік артты, ал
нақты жалақы 15 % қана өсті. Тұтас алғанда, қанаушылар мен қан
алушылар арасындағы қарама – қайшылық тереңдей түсті.
Кәсіпорындардың басым көпшілігі аса ірі бірлестіктердің қолына
шоғырланды. Пруссия мен Саксонияда ірі өнеркәсіп тез ості, тоқыма
және жіп иіру фабрикалары құрылды. Эссенде зеңбірек жасайтын
Крупп заводы баршаға әйгілі болды. Темір жол торабы қарыштап
қанат жайды.[13.499-512]
Германияның шығыс аймағында ауыл шаруашылығында капитализм дамуы
“пруссиялық жолмен”, яғни ірі помещиктердің иеліктерін сақтай
отырып, одан әрі ұлғая түсті.Шаруалардың помещиктерге кіріптарлығын
бәсеңсіту өте баяу жүргізілді.Басты төлемнен және барщинадан
құтылу үшін көп құн өтеу талап етілді. Кедей шаруалар
помещиктерге немесе “ірі шаруалар” деп аталатын ауқатты шаруаларға
батырақ болып жалданды. Батырақтардың ереуіл жасауына тыйым
салынды. Батырақтар мен жалдамалы жұмысшыларды аяусыз қанай
отырып, помещиктер тез арада байып алды, қарабидай, арпа,
картоп егісін ұлғайтты, сатуға арнап үйір-үйір жылқы, табын-табын
сиыр өсірді, май шайқайтын, ірімшік жасайтын, сыра, арақ-спирт
заводтарын салды.[8.421-432]

ІІ.2.ҰЛТТЫҚ БІРІГУ ЖОЛДАРЫ ТУРАЛЫ МӘСЕЛЕ

1848 жылы майда Майндағы Франкфурттағы жергілікті соборда
қоғамдық бастама бойынша жалпыгерманиялық парламент ашылды. Оның
мүшелері Австрияны қоса бүкіл Германия конституциясын жасау
үшін барлық герман мемлекеттерінде өткізілген анағұрлым кең
көлемді қоғамдық сайлаулардың негізінде сайланады. Германиядағы
ұсақ мемлекет басшылары бұл парламентті мойындамады, бірақ
ревоюция жағдайында оның шақырылуына кедергі жасаудан қорықты.
Парламент мүшелерінің көбшілігі либералдық буржуазия
интелегенциясынан шыққандар болатын. Олардың дені профессорлар,
адвокаттар, мұғалімдер болды. Франкфурт парламенті нәтижесіз құрғақ
айтыспен, атап айтқанда, Германияны қалай біріктірудің, монархияны
қалай сақтап қалудың төңірегіндегі талас-тартыспен созыла берді.
Герман империясын құру, оған герман мемлекеттерін қосу, Герман
одағының шекарасы дегенді де тілге тиек етті. Тек депудаттардың
азғантай тобы ғана ревоюциялық қимыл жағында тұрды. Франкфурт
парламенті болашақ Герман империясын құрамына поляк, чех және
Австрияның итальяндық иеліктерін күшпен қосуды талап етті. К.
Маркс және Ф.Энгельс неміс буржуазиясының бұл сияқты басқыншылық
әрекетін айыптады. ревоюцияшыл Германия өзінің меншікті
бостандығымен бірге соған дейін өзі езіп келген халықтарға да
бостандық жариялауға тиіс, ал, керісінше, ол оның езілуін “толық
санкцияланды” (қуаттанды),- деп жазды Энгельс.[18.3-6]
Елдің бірлігін нығайту және буржуазияның экономикалық
қажеттіліктерін қанағаттандыру мақсатында ол қабылдаған бірқатар
реформаларды жер иеленушілердің, ауыр индустрия қожаларының, ірі
саудагерлердің, жоғарғы шенді чиновниктердің партиялары қолдады.
Анархистің императорға жасаған қастандығын пайдаланған Бисмарк
оған қатысы болмаса да социалистерге қарсы жазалау шарасын бас
-тады. 1878 жылы оның талап етілуімен рейхстагтың буржуазиялық
көпшілігі социалистерге қарсы ерекше заң қабылдады. Бұл
заң 12 жыл бойы - 1890 жылға дейін күшінде болды. Барлық
жұмысшы ұйымдары таратылды, олардың газеттері жабылды, ал
көптеген басшылар мен белсенділер жер аударылды немесе қамауға
алынды. Бірқатар қоршауда қалған жағдай енгізілді. Бірақ
жұмысшы қозғалысы өсе берді де ерекше заң өз мақсатына
жете алмады. Бисмарктың бірқатар сәтсіздіктерінен кейін, жаңа
император ІІ Вильгельм 1890 жылы оны отсавкаға шығарды. Өзіне -
өзі әбден сенген және ұшқалақ мінезді ІІ Вильгельм өзінің
өкімет билігін кеңейтетүсуге тырысты, Жоғарғы заң -
корольдің еркі ! дегенді қайталап айтуды жақсы көрді,
конститутцияны жоюды армандады және өзайналасына жылпос,
жауапкершілігі жоқ кеңес -шілерді жинап алды. Ол тағайындаған
канцлерлер өзінің бағытын жүргізіп буржуазия мен помещиктердің әр
түрлі топтарының қыбын табуы тиіс болды.
90 - жылдарының соңында монаполистер мен юнкерлер барлық
бағытта реакцияның шабуынын ұйымдастырды. Бұл шабуылды
ІІ Вильгельм бастады, ол былай деді: Алдымен социалистерді
атып, басшысыз қалдыру, зиянсыздандыру керек, ал сыртқы соғысты
содан соң басту керек .
Еңбекшілердің тұрмыс жағдайын жақсартуға бағытталған
заңдарды жүзеге асыру әрекеттерінің бәріне тыйым салынды.
Саксонияда жалпыға бірдей сайлау правосы жойылды. Реакционерлер
еңбекші –лердің жаңа ұйым құру мүмкіндіктерін тежеді, жиналыстарға
полицияның бақылауын күшейтті, жастардың жұмысшы қозғалысы –на
қатысуына тыйым салды. Олар Пруссияда сайлау системасын
демократияландыру әрекетін болдыртпай тастады.
Пруссия иеленген поляк териториясында поляктарға қысым жасау
күшейтілді, олардың жері тартып алынды, ана тілін оқуға тыйым
салынды. Эльзас пен Шығыс Лотарингиядағы полаб славяндарын,
француздары қыспаққа алу кушейе түсті .
Қару – жараққа жұмсалатын шығындардың орнын толтыру үшін жапай
тұтынатын товарларға жанама салық салу еселеп артырылды. Бұл
еңбекшілердің жағдайын қиындатты.[19.501-525]

ІІ. 3. БИСМАРК ЖӘНЕ “ҚАРУМЕН, ҚАНМЕН” БІРІКТІРУГЕ ӘЗІРЛІК

Германияның бірігуі пруссия билеуші топтарының - барлық
герман мемлекеттерінің буржуазиясымен одақтасқан помещиктердің
басшылығымен жұмысшылардың мүдделерімен санаспастан жұмысшыларға
мейілінше тиімсіз формада , тамірмен, және қан төгу
арқылы жүргізілды. Мұны 1871 жылы конституция бекітті. Пруссияның
императорына ( кайзерге) бағынған Германияның басқа корольдері мен
княьдары конституция бойынша орасан байлық пен едәуір билікті
сақтап қалды. Кайзер олардың алдында жауап беретін
рейхсканцлерді және басқа жоғары шенді азаматтық және әскери
басшыларды тағайындады.
Халық өкілдігіің рөлін Рейхстаг атқаруға тиіс болды. Оның
депутаттары империя тұрғндарынан сайланды. Сайлау тең және
жалпыға бірдей деп аталды, бірақ әйелдер де, әскери қызыметшілер
де, 25 жасқа толмаған жастар да сайлау провасын ала алмады.
Рейхстаг салықтар мен шығындарды белгіледі, заң қабылдады, бұлар
император бекіткеннен кейін ғана күшіне енетін болды. Рехсканцлер
болып тағайындалған О. Бисмарк зор өкімет билігін пайдаланды.
Отто фон Бисмарк ( 1815 – 1895 Бисмарк қаражат жинаудан іркіліп
қалған жоқ - сатып алумен, бопсалаумен, жала жабумен және т. б.
әуестенді.“’’ ) Бисмарк, - деп сипаттады оны Ф. Энгельс, -
үлкен ақыл иесі және асқан айлакер адам... Ол барлық
проблемаларға Пруссия юнкерлері тұрғысынан қарады, бірақ ірі
буржуазияның мүддесінде ескерді . Олар Бисмаркті темірдей
канцлер және ХІХ ғасырдың ұлы адамы деп атады. [18.4-6]
Халық бұқарасы үшінтөменнен біріктіретін революциялық жол,
яғни монархиялык үкіметті құлату, бүкіл феоалдық тәртіпті жою,
біртұтас демократиялық республика орнату—ең таңдаулы жол болды.
Ірі буржуазия мен буржуазияланған помещиктер
Германияныжоғарыданбіріктіруді қалады.Капиталистер мен
помещиктердің басым бөлігі елді пруссиялық монархияның
басшылығымен біріктіруді жақтап, оған халықты ауыздықтап ұстауға
қабілетті күш деп қарады. [14.490-495]
Итальян оқиғасының әсерімен Германияда да ұлттық бірігу
жолындағы қозғалыс өріс алды. Жұмысшылар мен студенттер арасында
революциялық пиғыл күшейе түсті. Берлинде абыржулық басталды -
өкімет көтеріліске әзірлік жүріп жатқанын сезіп қалып,
революциядан қорықты. 1862 жылы зәресі ұшқан король І Вильгельм
бірінші министр етіп помещик Отто Бисмаркты тағайындады, ол
ревалюцияның, халық бұқарасының қас жауы болатын. Бисмарк өзін
зерделі саясатшы, өте іскер иесі етіп көрсетті. Оның Пруссиялық
монархиясының помещиктер мен бай капиталистердің мүдделерін қорғау
үшін қарудың қандайын болса да шімірікпестен қолданатын
еркешелігі бар еді. Король оған толық сенім артты. Бисмарк армияны
көбейтуге қаражатты аямады. Пруссия палатасының (ландгаттың)
келісімінсіз-ақ буржуазияның либералдық реформалар өткізу туралы
талаптарын қабыл алмады. Бисмарк өзінің бір сөзінде былай деп
мәлімдеді: заманымыздың ұлы мәселелері парламенттегі
сөздермен, көпшіліктің дауыс беруімен шешілмейді, ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.