Алматы қаласының аумағындағы археологиялық ескерткіштер



Оңтүстік астанамыз - Алматы қаласы Еуразиялық континенттің орталығында, Тянь-Шань тауының солтүстігінде, Іле Алатауының баурайында, Қазақстан Республикасының оңтүстік-шығысында орналас- қан. Алматы қаласымен бір параллельде Гагры және Владивосток қалалары орналасқан. Алматының шеткі аймақтары Іле Алатауының ұлттық паркіне жатады. Мұнда арнайы қорықтар бар. Сирек кездесетін құстар мен аңдар Қазақстанның қызыл кітабына енгізілген. Солардың ішінде қар барысы қазіргі кезде Алматы қаласының елтаңбасында белгіленген.
Қала 170 шаршы километр аумақты алып жатыр. Үлкен және кіші Алматы өзендерінің бойына орналасқан. Тау өзендері мен көлдері қаланы сумен қамтамасыз етеді.
Алматы – тарихи қалалардың бірі. Ең алғаш адамдар Алматы төңірегінде неолит кезеңінен бастап пайда болған.Казачка өзенінің оң жақ жағалауында, Көктөбе тауының маңынан А.К.Ақышев жаңа тас ғасырына жататын бірнеше құрал түрін тапқан (Григорьев Ф.П., Алматы, 1999, с.260).
Б.з.д. X-IX ғғ. қола дәуірінде қазіргі қала аумағы ертедегі егіншілер мен малшылардың қонысы болды. Бұған дәлел – Алматы қаласының оңтүстік-шығыс аумағында, оңтүстік-шығысқа қарай 500 м Медеу шатқалындағы трассадан 9 шақырым жерде орналасқан Бұтақты І археологиялық кешенінің табылуы. Ескерткіш 1996 жылы Жарбұлақ (Казачка) өзенінің оң жақ жағалауынан табылған және тұрмыстық құрылыстың салдарынан апатты жағдайда болған. Осыған байланысты кешеннің уақытын анықтау мақсатында 1996-1997 жж. маусымда ҚР БҒМ археология Институтының қызметкерлері ескерткішті құтқару мақсатында археологиялық ізденістер жүргізді. Қазба жұмыстарының нәтижесінде бұл археологиялық кешеннен керамика (қыш ыдыстар), тастан жасалған қарулар, сүйектен жасалған бұйымдар (ине, шеге, спираль тәріздес сақина, білезік) табылған (Горячев А.А., 2006. с. 49-50).
Сонымен қатар екі сармат және екі түркі кезеңіне жататын қабірлер табыл- ған (Мотов Ю.А., 1996, с.5-6).
Б.з.д. VII ғ. сақ дәуірінде Алматы сақтардың, кейіннен үйсіндердің тұрғылықты жері болған. Осы кезеңнен көптеген обалар мен қоныстардың орындары қалған. Олардың арасында ерекшеленетін «сақ патшаларының» қорғандары. Бұл сөзімізге дәлел келтіретін болсақ, 1980-1990 жылдардағы «Қазпроектреставрация» институты Алматы қаласымен оған жақын территориядағы археология ескерткіштерін табу мен зерттеу бойынша жұмыстар атқарды. Осы жұмыстардың нәтижесінде қазіргі күні қаланың солтүстік батыс бөлігінде жатқан қорған қабірлер тіркелді. Бұл Үлкен – Алматы өзенінің оң жақ жағалауында орналасқан Рысқұлов көшесіндегі диаметрі 20-40м, биіктігі 0,5-2,5м болатын 6 қорған, Рысқұлов көшесіндегі диаметрі 50-60 м, биіктігі 3-5м болатын 5 қорған. Бұл қорғандардың топтары Ұлжан І және Ұлжан ІІ деп аталады. Рысқұлов көшесінде тағы да сол жақ жағалаудағы диаметрі 25-30м, биіктігі 2-3м болатын 3 қорған бар, оларды Шаңырақ деп атайды. Топтарға бұл атауларды кейінгі зерттеушілер осы территориядағы шағын аудандардың атауы бойынша берген.
1. Байпақов К.М. Ұлы Жібек жолы және ортағасырлық Қазақстан. Алматы, 1992.
2. Горячев А.А. Археологические памятники комплекса Бутакты І на юго- восточной окраине города Алматы. //Известия, Алматы НАН РК, 2006.
3. Григоьев Ф.П. Древняя история Алматы.//Проблемы изучения и сохране- ния исторического наследия. Алматы, 1999.
4. Қазақстан ұлттық энциклопедия. Алматы, 1998ж.
5. Мотов Ю.А. Отчет о полевых исследованиях за 1996 год // Архив
Института археологии им. А.Х. Маргулана.
6. Самашев З.С., Нурпейсов М.М., Төлегенов Е.Т., Бесетаев Б. Отчет о полевых исследованиях Улжан, №2 курган. // Архив Института археологии им. А.Х. Маргулана. 2006.

Пән: Қазақстан тарихы
Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 4 бет
Таңдаулыға:   
АЛМАТЫ ҚАЛАСЫНЫҢ АУМАҒЫНДАҒЫ АРХЕОЛОГИЯЛЫҚ ЕСКЕРТКІШТЕР

Оңтүстік астанамыз - Алматы қаласы Еуразиялық континенттің
орталығында, Тянь-Шань тауының солтүстігінде, Іле Алатауының баурайында,
Қазақстан Республикасының оңтүстік-шығысында орналас- қан. Алматы қаласымен
бір параллельде Гагры және Владивосток қалалары орналасқан. Алматының шеткі
аймақтары Іле Алатауының ұлттық паркіне жатады. Мұнда арнайы қорықтар бар.
Сирек кездесетін құстар мен аңдар Қазақстанның қызыл кітабына енгізілген.
Солардың ішінде қар барысы қазіргі кезде Алматы қаласының елтаңбасында
белгіленген.
Қала 170 шаршы километр аумақты алып жатыр. Үлкен және кіші Алматы
өзендерінің бойына орналасқан. Тау өзендері мен көлдері қаланы сумен
қамтамасыз етеді.
Алматы – тарихи қалалардың бірі. Ең алғаш адамдар Алматы төңірегінде
неолит кезеңінен бастап пайда болған.Казачка өзенінің оң жақ жағалауында,
Көктөбе тауының маңынан А.К.Ақышев жаңа тас ғасырына жататын бірнеше құрал
түрін тапқан (Григорьев Ф.П., Алматы, 1999, с.260).
Б.з.д. X-IX ғғ. қола дәуірінде қазіргі қала аумағы ертедегі егіншілер
мен малшылардың қонысы болды. Бұған дәлел – Алматы қаласының оңтүстік-шығыс
аумағында, оңтүстік-шығысқа қарай 500 м Медеу шатқалындағы трассадан 9
шақырым жерде орналасқан Бұтақты І археологиялық кешенінің табылуы.
Ескерткіш 1996 жылы Жарбұлақ (Казачка) өзенінің оң жақ жағалауынан табылған
және тұрмыстық құрылыстың салдарынан апатты жағдайда болған. Осыған
байланысты кешеннің уақытын анықтау мақсатында 1996-1997 жж. маусымда ҚР
БҒМ археология Институтының қызметкерлері ескерткішті құтқару мақсатында
археологиялық ізденістер жүргізді. Қазба жұмыстарының нәтижесінде бұл
археологиялық кешеннен керамика (қыш ыдыстар), тастан жасалған қарулар,
сүйектен жасалған бұйымдар (ине, шеге, спираль тәріздес сақина, білезік)
табылған (Горячев А.А., 2006. с. 49-50).
Сонымен қатар екі сармат және екі түркі кезеңіне жататын қабірлер табыл-
ған (Мотов Ю.А., 1996, с.5-6).
Б.з.д. VII ғ. сақ дәуірінде Алматы сақтардың, кейіннен үйсіндердің
тұрғылықты жері болған. Осы кезеңнен көптеген обалар мен қоныстардың
орындары қалған. Олардың арасында ерекшеленетін сақ патшаларының
қорғандары. Бұл сөзімізге дәлел келтіретін болсақ, 1980-1990 жылдардағы
Қазпроектреставрация институты Алматы қаласымен оған жақын территориядағы
археология ескерткіштерін табу мен зерттеу бойынша жұмыстар атқарды. Осы
жұмыстардың нәтижесінде қазіргі күні қаланың солтүстік батыс бөлігінде
жатқан қорған қабірлер тіркелді. Бұл Үлкен – Алматы өзенінің оң жақ
жағалауында орналасқан Рысқұлов көшесіндегі диаметрі 20-40м, биіктігі 0,5-
2,5м болатын 6 қорған, Рысқұлов көшесіндегі диаметрі 50-60 м, биіктігі 3-5м
болатын 5 қорған. Бұл қорғандардың топтары Ұлжан І және Ұлжан ІІ деп
аталады. Рысқұлов көшесінде тағы да сол жақ жағалаудағы диаметрі 25-30м,
биіктігі 2-3м болатын 3 қорған бар, оларды Шаңырақ деп атайды. Топтарға бұл
атауларды кейінгі зерттеушілер осы территориядағы шағын аудандардың атауы
бойынша берген.
2003-2006 жылдары ҚР БҒМ Археология Институты қала және қала
төңірегіндегі археологиялық ескерткіштерге зерттеу жүргізді. Нәтижесінде
Шаңырақ және Ұлжан ІІ обаларына археологиялық қазбалар салынды. Шаңырақ
обалары құрылыс зонасында қалып қойған, бұл жердегі 3 қорған қазылды.
Ұлжан ІІ тобы Үлкен Алматы өзенінің оң жақ жағалауында Ұлжан ықшам
ауданында орналасқан және келесідегідей координатта: N 43° 18` 200``, Е
076° 52` 086``. Топ СБ-ОШ қарай созылған 5 қорғаннан тұрады, оңтүстіктен
солтүстікке қарай номерленген. Өлшемдері: №1-диаметрі = 65м, биіктігі =
7,6м; № 2-диаметрі = 48м, биіктігі = 3,2м, №3-диаметр = 48м, биіктігі =
4,2м, №4-диаметрі = 5м, биіктігі = 5м, №5-диаметрі = 44м, биіктігі =3,5м.
Қорғандар құрылыс аймағында қалып қойған және ол жерлердің көп бөлігі
заңдастырылмаған. Қорғандар бүлінген, әсіресе №№5,4 және 2 қорғандар
қиратылған. 2006 ж.Археология институтының қызметкерлері №4 қорғанға қазба
жұмыстарын жүргізді. Ол қорған тоналған екен, дегенмен қарақшылардан қалған
бірнеше алтын қапсырма табылған. Бұл сақ қорғандардың барлығы дерлік
тоналған деп айтуға болады. Тек заттардың фрагменттері, шашылған адам және
мал сүйектері, қыш ыдыстармен ағаш қалдықтары қалған (Самашев З.С.,
Нурпейсов М.М., Төлегенов Е.Т., Бесетаев Б., 2006, с.3-5).
Сақ және үйсін дәуірінде Алматы өңрі Жетісу жерінде құрылған ертедегі
мемлекеттердің орталығы болған.
Алматы өміріндегі келесі кезең орта ғасыр кезеңі. VIII-X ғғ. бұл
қала мәдениетінің даму, отырықшылыққа көшу, жер өңдеу мен қолөнердің дамуы,
Жетісу аумағында көптеген қалалық қоныстардың пайда болу кезеңі. Қазба
жұмыстарының нәтижесінде керамика, темір және сүйек бұйымдары табылған.

XVI ғ. бірінші жартысында өмір сүрген мемлекет қайраткері
Захириддин Мұхаммед Бабырдың шығармасында мынандай дерек келтірген:
Ферғана – ауа райы бесінші белдеуде ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Тарихи - мәдени мұраларды қорғау және пайдалану
Мәдени Мұра бағдарламасының аясындағы Қазақстанның тарихи және мәдени ескерткіштері
Батыс Қазақстандағы мәдени-тарихи ескерткіштер
Қар жамылғысы туралы зерттеулер қысқы туризм дамытуға себеп
Түркістан қаласы тарихы
Қазақстан территориясындағы тарихи-мәдени ескерткіштер
Баянжүрек тауының археологиялық ескерткіштері
Батыс Қазақстанның тарихи - мәдени ескерткіштері
Экскурсиызық іс-әрекеттің теориялық астары мен жүргізу әдістеріне талдау
Археология әуесқойларының Қазақстан және Түркістан аумағындағы қызметкерлері
Пәндер