Мохандас Карамчанд Ганди

Кіріспе

Мохандас Карамчанд ГАНДИ (02.10.1869-30.01.1948 ж.ж.) - Үндістан ұлт-азаттық қозғалысының қайраткері.
М.Ганди Оңтүстік Африкада жүргенде бейбіт жолмен қарсыласудың теориясы мен тактикасын белгілеп, оны сатьяграха (Шындық үшін тайсалма) деп атады. 1899-1902 және 1906 жылғы ағылшын-зулус соғыстары кезінде М.Ганди сол жақта тұрып жатқан үнділерден ағылшындарға көмек көрсететін санитарлық жасақтар құрады. Бурлар мен зулустардың күресін әділ күрес деп есептегенімен, ол үнділердің ағылшындарға жәрдемі Үндістанға өзін өзі басқару құқығын беруге септігін тигізеді деп үміттенді. М.Ганди осы тәсілдің арқасында өз халқын ағылшындық отаршылдық езгіден аман сақтап қаламын деп те ойлады. Ол заманда үнді халқын аман сақтап қалудың бірден бір жолы осы тәсіл екені де даусыз еді.
1915 жылы қаңтарда Үндістанға қайтып оралғаннан кейін М.Ганди Үндістан ұлт-азаттық Конгресі партиясымен жақындасып, 1916 жылы оған мүше болып кіреді. 1917-1918 жылдардан бастап ол ұлт-азаттық қозғалысында неғұрлым көрнекті қызметтер атқарады. Бұл тұста елде ағылшындарға қарсы бұқаралық қозғалыс кеңінен етек алған болатын. Сол жылдары М.Ганди өзі редакторы болған "Жас Үндістан" газеті мен жетісіне бір рет шығатын "Навадживан" журналы арқылы өз идеясын насихаттап отырды.
Алайда М.Ганди күресті қару күшімен емес, бейбіт жолмен жүргізуге тырысты, ұлы мақсат жолында қандай да бір күш қолдануға жан-тәнімен қарсы болды. Кейбір солшыл топтар оның бұл көзқарасын қолдамағанымен, тұтастай Үндістан халқы Махатма жағында еді. 1919-1948 жылдары Махатма Ганди Үндістан ұлт-азаттық Конгресі партиясының идеялық жетекшісі және беделді саяси басшысы, үл көсемі бола білді.
М.Гандидей ұлы тұлғаның арқасында Ұлттық халық Конгресі партиясы Үндістан халқының зор қолдауына ие болды. Үндістанның кемеңгер ақыны Рабиндранат Тагор қойған Махатма (Ұлы адам) деген құрметті атақ - М.Гандидің елі сүйген есімі.
Ағылшын отаршыларына қарсы күресте М.Ганди талай рет айдалып

Пән: Тарихи тұлғалар
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 23 бет
Таңдаулыға:

Мохандас Карамчанд ГАНДИ

Қысқаша өмірбаяны

Мохандас Карамчанд ГАНДИ (02.10.1869-30.01.1948 ж.ж.) - Үндістан ұлт-
азаттық қозғалысының қайраткері.
М.Ганди Оңтүстік Африкада жүргенде бейбіт жолмен қарсыласудың теориясы
мен тактикасын белгілеп, оны сатьяграха (Шындық үшін тайсалма) деп атады.
1899-1902 және 1906 жылғы ағылшын-зулус соғыстары кезінде М.Ганди сол жақта
тұрып жатқан үнділерден ағылшындарға көмек көрсететін санитарлық жасақтар
құрады. Бурлар мен зулустардың күресін әділ күрес деп есептегенімен, ол
үнділердің ағылшындарға жәрдемі Үндістанға өзін өзі басқару құқығын беруге
септігін тигізеді деп үміттенді. М.Ганди осы тәсілдің арқасында өз халқын
ағылшындық отаршылдық езгіден аман сақтап қаламын деп те ойлады. Ол заманда
үнді халқын аман сақтап қалудың бірден бір жолы осы тәсіл екені де даусыз
еді.
1915 жылы қаңтарда Үндістанға қайтып оралғаннан кейін М.Ганди Үндістан
ұлт-азаттық Конгресі партиясымен жақындасып, 1916 жылы оған мүше болып
кіреді. 1917-1918 жылдардан бастап ол ұлт-азаттық қозғалысында неғұрлым
көрнекті қызметтер атқарады. Бұл тұста елде ағылшындарға қарсы бұқаралық
қозғалыс кеңінен етек алған болатын. Сол жылдары М.Ганди өзі редакторы
болған "Жас Үндістан" газеті мен жетісіне бір рет шығатын "Навадживан"
журналы арқылы өз идеясын насихаттап отырды.
Алайда М.Ганди күресті қару күшімен емес, бейбіт жолмен жүргізуге
тырысты, ұлы мақсат жолында қандай да бір күш қолдануға жан-тәнімен қарсы
болды. Кейбір солшыл топтар оның бұл көзқарасын қолдамағанымен, тұтастай
Үндістан халқы Махатма жағында еді. 1919-1948 жылдары Махатма Ганди
Үндістан ұлт-азаттық Конгресі партиясының идеялық жетекшісі және беделді
саяси басшысы, үл көсемі бола білді.
М.Гандидей ұлы тұлғаның арқасында Ұлттық халық Конгресі партиясы
Үндістан халқының зор қолдауына ие болды. Үндістанның кемеңгер ақыны
Рабиндранат Тагор қойған Махатма (Ұлы адам) деген құрметті атақ -
М.Гандидің елі сүйген есімі.
Ағылшын отаршыларына қарсы күресте М.Ганди талай рет айдалып (1922-
1924, 1930-1931, 1942-1944 ж.ж.), неше қайтара сотталып, абақтыларға
отырғызылды. Отаршылардың бұл әрекеті күрескер азаматты жасыта алмады,
қайта шыңдай түсті. Ағылшындарға "Үндістаннан тайып тұрыңдар!" деп алғаш
ұран тастаған да М.Ганди болатын. Бір қызығы ұлы тұлға 1946 жылғы үнді
моряктарының көтерілісін айыптады. Себебі, М.Гандидің ойынша Үнді халқы
тәуелсіздікке тек бейбіт жолмен ғана жете алатынынына имандай сенуінде еді
және өзі осы жолды мықтап ұстанды. Шын мәніндегі ұлт көсемі дәрежесіне
көтерілген ол ұлы мұрат жолында титтей де солқылдақтық танытпады, таңдап
алған жолына адал болды.
Ағылшындардың құйтырқы саясатының нәтижесінде 1947 жылы Үндістан-
Пәкстан болып екі мемлекетке бөлінген тұста да ол үнділер мен мұсылмандарды
бірлікке шақырды. 1948 жылы 30 қаңтарда Махатма Ганди Үнді реакцияшыл
ұйымдарының мұшесі Натхурам Годзе дегеннің қолынан салтанатты митингі
кезінде қастандықпен өлтіріледі.
Міне XX ғасырдың атақты перзенті Махатма Гандидің энциклопедиялық
қысқаша ғұмырнамасы осындай.

Махатма Ганди ұстанған бағыт және оның өмірлік мызғымас көзқарасы

Ол қапияда қас дұшпанның қолынан көз жұмғанымен М.Гандидің соңында -
ГАНДИЗМ атты діни-философиялық саяси ілім қалды. Және М.Гандидің өзі осы
ілімнің негізін қалады. Ол ілімнің философиялық түпкі негізі - Құдайдың
яғыни бір Жаратушының қақтығын мойындау, оны ақиқатпен қатар қою. "Мен үшін
Ақиқат - ең басты принцип. Ол Ақиқат - Құдай" дейді М. Ганди өзінің "Менің
өмірім" атты кітабында ("Жалын" баспасы, аударған Мейрам Асылғазин, 1989
жыл).
М.Гандидің ойынша Ақиқат гносеологиядан гөрі діни адамгершілік
категориясына жатады. Оған қол жеткізу - тек адамның өз бетімен жетілуі,
ізденуі және Ақиқатты өзінің күнделікті қам-қаракетінде жүзеге асыра білуі
арқылы мүмкін болмақ. Ақиқатты жақын білу - Құдайды танып-білу дей келіп,
ол: "Құдайдың алуан түрлі анықтамасы бар, себебі оның көрінуінің өзі алуан
түрлі... Мен тек Ақиқат түріндегі Құдайға бас иемін" дейді (бұл да сол
кітапта).
Ганди Ақиқатты - абсолютті және относителді деп екіге бөледі.
Біріншісі мәңгілік принцип Құдай болса, екіншісі адам санасында болады.
Ізденудің мақсаты - абсолюттік Ақиқатты, Құдайдың мәнін білу. Ол мистикалық
ішкі ой арқылы аян береді деп біледі М. Ганди.
М.Гандидің этикалық қағидасы джайнизмнен (біздің жыл санауымызға
дейінгі соңғы мың жылдықтың орта шенінде Үндістанда пайда болған,
брахмандардың әдет-ғұрпына қас діни ілім. Өзінің жолын қуғандарға аса қатаң
адамгершілік-тақуалық талаптар қояды, кез келген күш көрсетуге, оның ішінде
тірі жан атаулыны жоюға тыйым салады) алынған: "тірі жанды зәбірлеуге
болмайды" дейтін ахимса идеясына негізделген.
Ганди ұсынған ұлт бостандығы үшін күрестің негізгі тактикасы
"Сатьяграха" - негізінен зәбірлемеу принципіне құрылған. Ахимса мен
Сатьяграха өзара үндес, сабақтас ілім.
Үндістанның ағылшын үстемдігінен құтылатын, азаттық алатын бірден-бір
жолы: "свардж (өзін-өзі басқару) тек ешкімді де зәбірлемейтін шаралар
арқылы ғана іске асырылуы керек" деп үйретеді. Гандидің өзі оны адам
өміріндегі күнделікті мәселелерді шешудің еңбір оңтайлы, ұтымды әдісі
санайды.
Сатьяграханы іске асырудың басты шарттарының бірі - Үндістан
құрамындағы барлық халықтардың, барлық діндегілердің, көзқарастағылардың
өзара түсіністік және өзара кешірімшілдік бірлігінде деп білді М.Ганди. Ол
- Қамқорлық теориясын жақтады. Махатма Ганди үнділер мен мұсылмандардың
бірлігі үшін табанды күрес жүргізіп, ұлт бостандығы күресіне үнділермен
қатар мұсылмандардың да қатысуын қамтамасыз етті. Ол "дүниені қозғаушы күш
және оны қозғалысқа келтіретін Құдайдың өзі белгілеген Заң" деп білді.
М.Гандидің этикалық көзқарасы: "кедейлікке, жоқшылыққа мейірімділікпен
қарау, жапа шегу, тақуалық принциптері мен қоғамдағы дамуы - адамның
өсімпаз мұқтажын қамтамасыз ету арқылы емес, оны саналы түрде тежеу арқылы
іске асырылуы керек" деген көзқарасты мықтап ұстанды. Осы айтылған
қағидалардың барлығын өзінің күнделікті қам-қаракетінде, ісінде қолдана
білген, бұл жолдағы қандай қиындыққа да төзе білген, өз тәжірибесін ізін
қуғандарға да кеңінен қолданған Махатма Ганди адамгершіліктің шырқау шыңына
көтеріле білген бірден бір әлемдік, ғарыштық ірі тұлға.

М.Гандидің негізгі принциптері:
Ахимса, Брахмачария, Сатьяграха деген не?

Махатма Гандидің өмір жолы туралы сөз еткенде: Ахимса, Брахмачария,
Сатьяграха және тағы басқа осыларға үндес, сабақтас қасиетті атауларды
ауызға алмай және олардың мән-мағынасына зерделей түсінбей, ұлы тұлға
туралы бірдеңе деп айтудың өзі әбестік болар еді. Біз тілге тиек етіп
отырған бұл үш атау Махатма Гандидің онсыз да сом тұлғасын биіктете түсетін
биік тұғырлар екені даусыз. Алда әңгімемізге арқау болатын оқиғалар
шоғырының қазақ оқырмандарына түсінікті болуы үшін ең алдымен осы сөздердің
біздің тілімізде қандай мағыналарға ие болатыны туралы түсіндірме сөздік
түрінде қысқаша болса да түсінік бере кеткенді жөн көрдік.
Ахимса - "күш көрсетпеу, ешкімге ешқашан да жаманшылық жасамау,
біреуді жазықсыздан жазықсыз азапқа түсірмеу" деген сияқты терең
философиялық мағынаға ие сөз. Ахимса ілімі ертедегі Үндістанда да болған,
содан кейін буддизмде және әсіресе джайнизмде дамытылған. Үнділердің
бойында адамгершілік қасиеттерді қалыптастыруда Ахимсаның үлкен мәні болды.
Ахимсаны бір жағынан ұлы Махатма Ганди күнделікті өмірде адам тәрбиесіне
қолданатын ілім ретінде пайдаланды. Дара тұлғаның барша өмір жолы осынау
қасиетті атаумен біте-қайнасып өткенінің өзі сол сөзімізге куә. Бұл туралы
алда толығырақ баяндайтындықтан әзірге осы топшылаумен ғана тынамыз.
Брахмачария - " сөзбе-сөз аудармасы: Тәңіріге жақын келу". Бұл да -
ілім. Оның жолын қуғандар адам баласына тән небір тәтті, жүрегің мен
тәніңді еліктіргіш құмарлық сезім ләззатынан бас тартып, пәктік сақтап
жүру. Бұл батылдық құлқынның құлы болған кез-келген пенденің қолынан келе
бермейді. Бұны жүзеге асыру үшін Махатма Гандидей нағыз Құдайдың сүйген
құлы болу шарт.
Сатьяграха - "Ақиқатқа арқа сүйеу". Өзі қолданған саяси күрес әдісін
атау үшін М.Гандидің өзі енгізген төл термині. Осы қозғалысқа қатысқан
адамдарды - "сатьяграхтар" дейтін. Сондай-ақ, осы атаудың негізінде дүниеге
келген "Сатьяграха ашрам" да М.Ганди мен оның жолын қуушылардың
Ахмадабаттың маңындағы Кочраб деген жерге шаңырақ көтерген қауымының атына
айналған. Қауым мүшелерінің ішіндегілердің біршамасы кезінде Оңтүстік
Африкадағы қызметінде М.Гандидің ажырамас ниеттес, мақсаттас және қандай
қиындық болса да ажырамас серіктеріне дейін көтеріле білген адамдар еді.
Сатьяграха қозғалысының нәтижесінде ғана Үндістан мемлекеті ағылшын
отарлаушыларынан ешқандай қантөгіссіз жолмен азат етілгені белгілі. Бұл
жолда осы қозғалыстың көсемі М.Гандидің сіңірген еңбегі ұшан-теңіз...

АХИМСА

"Адамның өзін-өзі тазартпайынша жан атаулымен бірігуі мүмкін емес.
Онсыз Ахимса Заңын сақтау бос арман болып қалады. Жаны таза болмаған жан
Құдайды ешқашан түсінбейді. Сондықтан адамның өзін-өзі тазартуын барлық
қызмет саласындағы тазару деп ұққан жөн. Және тазару өте жұғымпаз болып
келеді: бұл маңайындағылардың да тазаруына сөзсіз апарады.
Бірақ адамның өзін-өзі тазарту жолы азапты да ауыр жол. Кіршіксіз
тазалыққа жету үшін оның ойында, сөзі мен ісінде әділдік болып, махаббат
пен ғадауат, жақындық пен жаттық секілді кереғар құмарлықтардан жоғары
тұруы керек. Қажымай, талмай, қайтпай үнемі талпынып жүргеніме қарамастан
мен осы бір үш жақты тазалыққа - ойдағы, сөз бен істегі тазалыққа әлі де
болса жете алмағанымды білемін. Міне сондықтанда адамдардың мақтағаны мені
қуанта қоймайды. Керісінше, ол көбіне арыма тиеді. Пендешілік құлқынды жеңу
қалың қолмен дүниені жаулап алудан анағұрлым қиын іс болып көрінеді маған.
Үндістанға қайтып оралғаннан бері көңілімнің қойнауында бұғып жатқан
құмарлықтарымды танып білгендеймін. Мұны мойындауым жеңілісімді
сездірмегенімен, өзімді өзім қорсынуыма мәжбүр етеді. Тәжірибелерім мен
ізденістерім мені шабыттандырып, зор қуанышқа кенелтеді. Бірақ өзімді өзім
қорсыну жолында әлі де болса алдымда көп қиындық тұрғанын білемін. Адам өз
еркімен жақындарының ішінде өзін ең соңғы орынға қоймайынша оған райыс жоқ.
Ахимса - ізеттіліктің ең соңғы шегі." Бұл үзінді Махатма Гандидің өз
қолымен жазған "Менің өмірім" ("Жалын" баспасы, 1989 ж., аударған Мейрам
Асылғазин) атты кітабынан алынып отыр.
Қайтадан бір зер салып, осы сөздерді оқып көріңізші, қадірлі оқырман,
Құран сөрелеріндей ұлағатты ойлар емес пе расында! Ұлы Махатма Ганди
қаламынан шыққан осынау қарапайым да қасиетті бұл ойлардан буддизм мен
ислам дінінің арасындағы ұқсастықтарды көріп таң қалмасқа тағы да шараң
жоқ! Сіз бен бізге ұқсайтын Құдайдың бір пендесінің аузынан шыққан бұл
сөздер жай ғана айтыла салмаған. Жетпіс сегіз жылдық ғұмырының ішінде
Махатма Гандидің өзі тұла бойымен сезініп, бар болмысымен шындап жүзеге
асырған адам баласы таң қаларлық ғажайып ерліктің бір ұшқыны ғана бұл.
Жер басып жүрген бұл пенденің екісінің бірінің қолынан келе бермейтін
ұлы ерлікке барған Махатма Гандиге таң қалмасқа шараң жоқ. Сөзі мен ісінің
арасында алшақтық болып көрмеген Махатма Гандидің өмір жолы бұрын-соңды
адамзат баласы басынан кешіп көрмеген теңдесі жоқ үлгі-өнеге!
"Ақиқат іздеген жан тозаңнан да төмен тұруға тиісті. Тозаңды бәрі
таптайды, ал Ақиқат іздеген жан тозаң тұтып, шаң басқандай, көмпіс болуы
керек. Тек сонда ғана болмаса, оған дейін ол Ақиқаттың ұшығын да көре
алмайды. Бұл Васишта мен Вишмамитраның сөйлескен сөздерінен айдан анық
көрінеді. Христиан мен ислам діндері де мұны толық қуаттайды. Егер
оқырманға менің сөздерім асылық айтқандай болып көрінсе, онда
эксперименттерімнен бір қате кеткені және менің көргенім Ақиқаттың нышаны
емес, сағым ғана болғаны. Мендейлердің жүзі құрбан болса да мейлі, тек
Ақиқат үстем бола берсін. Мен сияқты адасқан пенделердің ісіне баға
бергенде, Ақиқаттан қылдай да таюға болмайды" деген Махатма Гандидің әр
сөзінен ең алдымен қарапайымдылық көрініп тұрса, сол қарапайымдылық арқылы
ұлылықтың ұлы тұлғасы мен мұндалап алыстан көзге шалынады.
Барша адамзат баласы ес біліп, етек жапқалы бері іздеп келе жатқан
асыл заты - осы емеспе! "Қолда барда алтынның қадірі жоқ" деп қазақ
мақалында айтылғандай, сол бір барша адамзаттың асыл перзенті Махатма
Гандиді көзінің тірісінде барша әлем мойындамады. Тіпті өзінің діндес,
қандас бауырының қолынан қастандықпен өлтірілген де осы Махатма Ганди
болғаны қандай өкінішті еді десеңізші!
Мынау қамшының сабындай қысқа ғұмырда тіршіліктің мәні мен мағынасына
шындап көз жібермей, аз күнгі қызық дәуренді малданып жүрген біз -
пенделердің осы бір бейшаралықтарымыздың өзіне Махатма Ганди асқан
түсіністікпен, кешірімдікпен, төзімділікпен қарады. Ұлылықтың өзінде де
сірә шек жоқ-ау. Махатма Гандиді оқып отырғанда алдымен байқалатыны - Адам
баласының қандай дінде де, қандай елде де, қандай ұлтта да бір-біріне өте
ұқсас қарапайым ғана пенде екендігінде. Олардың қайғысы мен қуанышы, жеңісі
мен жеңілісі, өкініші мен жетістігі, кемшілігі мен кемелдігі, жақсылығы мен
жамандығы, адамгершілігі мен жауыздығы, адалдығы мен арамдығы, қулығы мен
ақкөңілділігі, бары мен жоғы - бір-бірімен өте ұқсас. Бүгін жер бетінде
қанша адам болса, соншалықты түр-түс, мінез-құлық бар. Былай қарағанда
барлығы да - Ақиқаттың ақ жолын іздеп жүргендер сияқты көрінеді немесе
сондай болып көрінуге тырысады. Ал шындап тереңдеп үңілсең - мәселенің
барлығы ондай емес. Неге?..
Адамдардың бірін-бірі көре алмауы, бір-біріне ор қазуы, табан астында
бірін-бірі алдап кетуге немесе бір-біріне қастық жасауға даяр тұратыны
неліктен? Небір алтынмен аптап, күміспен күптеп сарайлар салдырған, әлемнің
түгелін болмаса да жартысынан астамын жаулап алған, сан миллион жазықсыз
жандарды қырып жойған әміршілер де бұл Жалғаннан өтті. Солардың бірде бірі
көзі тірісінде жиған тау-тау алтынын, атақ-даңқын ана жаққа өзімен бірге
алып кете алған жоқ. Сонда олар не үшін жанталасты, не үшін әлемдік
өркениетті жермен жексен етті, не үшін асып-толды?
Осы XXI ғасырға дейін жер бетінде небір сойқан қырғындар болыпты,
қисапсыз адам қандары судай ағыпты. Жеңіпті, жеңіліпті. Сонда осы екі
жақтың қайсысы түптің-түбі аңсаған арманына жетіпті?
Ол қандай әмірші болсын мейлі, қанішердің аты - қанішер, жауыздың аты
- жауыз. Адам қанын судай шашқан, далаларды шаңға бөктіріп, қалаларды өртеп-
қиратқан, Александрия мен Отырар сияқты қалалардың кітапханаларын өртеп
күлге айналдырып, тіпті кейбірін мүлдем жойып жіберген Цезарьдан,
Македонскийден, Шыңғыс ханнан, Наполеоннан, Гитлерден, Сталиннен соңдарында
не қалды?
Алғыс па, қарғыс па? Цезарын, Македонскийін, Наполеонын... мақтаныш
еткен қазіргі заманғы батыстық центристік тарихшыларды, басқа да
қанішерлерді ұлы бабасына балаған әдебиетшілерді не деп түсінуге болады?
Сан мыңдаған жылдар бойы адамзаттың небір кемеңгер ақыл-ойлары іздеген
- Шындық пен Ақиқат осы ма?
"Мен", "Мен" деп кеуде соққан пенденің не ойлағаны бар, сонда?
Пенделіктен асып, қайда барамын дейді екен? Менмендіктің түбі - құрдым
немесе бейшаралық екенін ұғып түсінуге шама-шарқы мен өресі жетпеген жанды
кім бағалайды? Тарих па, тобыр ма?.. Сұрақ көп, жауап жоқ!
Міне біз өмір сүрген Өмірдің қатал заңы осындай. Түптің-түбі адамзат
баласы ақылына келіп, барлығы бірдей бір кісінің баласындай асқан
төзімділікпен, қамқорлықпен, қайырымдылықпен, кешірімділікпен тату-тәтті
өмір сүретін күн туар ма? Ақиқаттың ақ туы салтанат құрып, жер бетінде
желбірейтін шақ тым алыста жатыр ма?..
Махатма Гандиді оқып отырғанда басыңа келетін алғашқы ойлар осындай...
Ешкімді ешқашанда іренжіткісі, біреуге зәбір көрсеткісі келмеген, бар
ауыртпалықты бір өзі ғана мойнымен көтерген, басқалар үшін не азапты да
басынан кешкен, сонысымен замандастарына үлгі болған, адам баласының кез
келгенінің қолынан келе бермейтін шыдамдық пен төзімділікке барған,
Ақиқаттың ақ жолын таңдап алған, өмірінде бір рет те өтірік айтпаған, жан
баласын іренжітпеген, тіршілік атаулыға аялай қараған, қолынан Жақсылықтан
басқа келмеген, жеке басының бақытын, қуанышын, ләззатын тәрк еткен,
ешкімді ешқандай ұлтқа, ұлысқа, мемлекетке, хандыққа, патшалыққа,
сұлтандыққа, сектаға, дінге, сословияға бөлмеген, осы жолда қандай азап
болса да қаймықпаған, Ақиқаттың ақ жолы үшін өлімнен де қорықпаған жер
бетінде бір ғана адам болса, соның бірегейі азат Үндістанның ұлы перзенті -
Махатма Ганди.

БРАХМАЧАРИЯ

Мохандас Карамчанд Ганди (Махатма - туған халқы құдайдай көріп,
құрметтеп қойған ұлы есімі) - үнді халқының оның көзі тірі кезінде-ақ аты
аңызға айналған көсемі екендігі турасында жоғарыдағы тарауларда азды-көпті
әңгімелеп беруге талпындық. Енді ұлы адамның бейнесі жан-жақтылы толық
ашылуы үшін оның басынан кешкен кейбір оқиғаларды ғана баяндап бермекпіз.
Үндістанның ұлы перзентінің басынан кешкен барлық оқиғаларды баяндап шығу
мүмкін емес. Тек қалың оқырманды еріксіз ойға қалдыратын, Ақиқатқа
жетелейтін оның өмірінің кейбір тұстарын ғана тілге тиек етпекпіз.
Жалпы Гандилер әулеті үндінің Бания кастасына жатады. Олардың соңғы үш
ұрпағы Катхиавар княздіктерінің бірсыпырасында бас министр қызметтерін
атқарған. Өздері көп ағайынды, өсіп-өнген ұрпақ. Соңғы ағайынды екеуі
бірінен-кейін бірі Порбандардың бас министрі қызметін атқарады. Мохандас
Гандидің өз әкесінің аты - Каба Ганди. Ол төрт рет үйленген. Бұрынғы үш
әйелі жастай қайтыс болады. Екі әйелінен екі қыз қалған. Төртінші әйелі -
Путлибай бір қыз, үш ұл көтереді. Мохандас - солардың кенжесі.
Әкесі Каба ешқандай байлыққа ұмтылмаған, өз әулетіне берілген, шыншыл,
ержүрек және мәрт адам болған (бұл екі қасиеті Мохандасқа дарыған сияқты.
Авт. Ж.К.), бірақ қызба еді. Сезім ләззатын мейілінше татпайынша жүре
алмайтын. Ешқандай білімі жоқ, бірақ тәжірибесі мол адам еді.
Шешесі Путлибай - құдайға құлшылық етіп алмай, тамақ туралы ойламайтын
аса діндар адам болатын.
"Шешем парасатты жан еді. Мемлекет ісінен жап-жақсы хабардар болатын,
сарайдағы әйелдер де оның ақылдылығын құрметпен ауыздарына алатын. Бала
кездегі еркіндіктің арқасында шешемнің соңынан еріп, сарайға жиі
баратынмын, оның такор-сахибтің жесір қалған шешесімен қызу әңгімелесетіні
осы уақытқа дейін есімде" деп өз өмірбаянында жазғандай туған анасын қатты
құрметтегені көрініп тұр. Сонымен Порбандарда немесе Судампуриде 1869 жылы
2 қазанда Мохандас деген бала дүниеге келеді.
Мохандас барлық балар сияқты жеті жасында мектепке барады. Оның өзі
айтқандай "бастауыш мектепте өте нашар оқиды" (сонда). Жасы он екіге
қарағанда орта мектепке ауысады. Мохандастың өзі айтқандай "мұғалімдерге
немесе мектептегі жолдастарыма бір рет те болса өтірік айтқаным есімде жоқ.
Тым именшек едім және балалардан қашқақтап жүретінмін".
Бірде халық ағарту инспекторы Джайлс деген шенеунік балалардың білімін
тексеруге келгенде Мохандас класс жетекшісі қанша көмектескісі келсе де,
алған бетінен қайтпай "қазан" деген сөзді толып жатқан емілелік қатемен
жазып, жазықты болғаны бар. "Мұғалім айтып жібергісі келіп, мені аяғымен
түртті. Білмеген сөзді қасындағы баладан көшіріп алсын дегендегісі" деп осы
оқиғаны М.Ганди естелігінде ауызына алады (сонда). Өйткені ол өзінің ұстазы
үйреткендей, қанша мүмкіндік туып тұрса да ешкімнен көшіріп алғысы
келмеген. Ол ешқашан да біреуден білмеген сабағын көшіріп алу дегенді
мектепті бітіргенше үйрене алмай-ақ кетеді.
Мохандас мектепте жүргенінде өзі құдайдай көретін ұстазының бойынан
көптеген кемшіліктер көріп, таң қалғаны бар. "Үлкендердің кемшілігін мүлдем
аңғармайтыным бар еді. Кейініректе мен мұғалімнің басқа да көптеген
кемшіліктерін білдім, бірақ үлкендердің ісін сынамай, айтқандарын орындап
үйренгендіктен, оған деген құрметімді жойған жоқпын" дейді тағы да ол сол
естелігінде. Әке-шешесі Мохандасты мектепте оқып жүргенде он үш жасында
үйлендіреді. Оған дейін оны ата-анасы үш рет басқа біреудің қыздарына
атастырғаны тағы бар. Алғашқы рет атастырғанда жасы жетіде екен.
"Бұл тарауды тіпті жазбай-ақ қойсам ба деп едім: мұны әңгімелеу үшін
көптеген ащы естеліктерді жаңғыртуға тура келеді. Бірақ мен басқаша істей
алмаймын, өйткені ақиқаттан тайғым келмейді. Он үш жасымда мені қалай
үйлендіргенін айтуды ауыр міндетім деп есептеймін. Камқорлығымда жүрген осы
жастағы балаларға қарап отырып, некелескенімді есіме алғанда, өзімді өзім
аяймын әрі менің көргендерімді бұлардың бастарына бермегенін ойлап,
қуанамын" деп жазады естелігінде М.Ганди "Балалық некесі" туралы.
Қалыңдығына қосылып, ұлан-асыр той жастатқан түні жеңгесінің алдын-ала
үйреткеніне қарамастан қойнындағы қалыңдығына дұрыстап еркектік міндетін
көрсете алмай, масқараға ұшырағаны таусылмайтын бір әңгіме. Кейін
нәпсіқұмарлығы оянғанда, нағыз тойымсыз еркектің өзі болып, жас келіншегін
ұйықтатпайтын жаман әдет тауып алады.
"Ол кітапшаларда ерлі-зайыптылардың махаббаты, ұқыптылық, балалық неке
және басқа жайлар айтылатын... Бұл кітапшалардағы өмір бойы күйеудің
мойнына әйелге деген адалдық жүктелетіні жүрегіме мәңгі ұялады. Оның үстіне
мен шындықты сүйетінмін, сондықтан әйелге өтірік айта алмайтынмын. Және
осынша жас кезімде оны алдауым тіпті мүмкін емес-ті. "Егер мен әйеліме адал
болуға тиісті болсам, онда әйелім де маған адал болуы керек" - деп ойладым
мен. Бұл ой мені қызғаншақ күйеу етіп шығарды... үнемі аңдып жүруге мәжбүр
етті..." (М.Ганди "Менің өмірім", "Жалын" баспасы, 1989 ж., ауд.
М.Асылғазин) деп жалтақтамай ашық жазады сол бір балалық пен жігіттіктің
қызықты шақтарын есіне алғанда.
Келіншегі Кастурбай асқан инабатты әйел болады. Ал Мохандас болса
мектепте сабақ оқудың орнына үйінде қалған жас келіншегін ойлап, үйге тез
жеткенше асығатын. "Үлкендерден ұят болады, сабыр сақтасаңшы" деген оның
өтінішіне қарамастан талай рет ұятқа қалғаны тағы бар. Оның үстіне Мохандас
сондай қызғаншақ болады. Әйелінің әр басқан ізін аңдып, тіпті, төркініне де
жібермей, оны қызғыштай қорып, әуреге түседі. Ол Кастурбайға шын мәнінде
ынтыға ғашық болған еді.
Мохандастың қызғаншақтығының арқасында жас келіншек Кастурбай білім
алуға мүмкіндігі болмай, сауатсыз болып қалады. Бұған алдымен кінәлі -
қызғаншақ күйеу екенін Мохандастың өзі де мойындайды. Бұлар отау көтерген
Мохандастың 13 пен 18 жасының арасы түгесіп бітпес ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.