Әлеуметтік психологияның әдіснамалық негіздері

1.Әдіснама
2.Теориялық негіздері
3.Принциптері

Психология-бұл адамның ішкі рухани өмірі жай лы ғылым.»Психология» сөзі ежелгі гректің екі сөзінен:»психе» - жан, «логос» - ғылым ,білім.

Психология – бұл адам психикасының заңдылығын , механизмін зерттейтін ғылым.
Психологияның зерттеу пәні болатын адамның ішкі өмірі , психикалық өмірі – ол бейне,ой,сезім,мақсат,қажеттілік т.б. Бұл адамның психикасының нақ,шындық өмір мен өзін қоршаған ортамен қарым-қатынасы.
Әдіснама.Барлық ғылымдар секілді,психология болашақ сараптауға жататын, нақ сұрақтар алуға қажетті екі негізгі әдіснамаға ие. Олар :
1.Бақылау әдіснама
2.Эксперимент әдіснама
Бақылау әдіснамасы бойынша көптеген ғалымдардың айтуынша ол «өздік бақылауға» әкеп соғады.Оны – интроспекция деп атайды.«Бақылау» психикалық зерттеу әдіснамасы болып тек мына жағдайда болады.Егер ол тек сыртқы құбылысты бейнелеумен шектеліп ғана қоймай, оның психикалық табиғатын түсіндірсе.Бақылаудың 2 түрі болады:
1.Ғылыми мақсатта бақылау
2.Өмір сүру барысында бақылау.
Өмір барысында бақылау ғылыми мақсаттағы бақылаудан айырмашылығы біріншіден өзінің кездейсоқтығынан, ұйымдастырылмағандығымен және план құрмағандығымен.
Ғылыми бақылау басқа бақылау түрінен бақыланған объектінің сыртқы іс-әрекетін суреттемей,оның осы іс-әрекетті істеуге мәжбүрлеген ішкі психикалық күйін зерттеумен айрықшаланады.Бұл өткелдің түрін – гипотеза деп атайды.Мүндай психикалық зерттеу барысында ең басты талап: нақ ойланған жоба және арнайы күнделікке алынған нәтижелерді жазып отыру.
Ендігі әдіснама (психический анализ продуктов деятельности) іс-әрекет өнімдерін психикалық сұрыптау. Бұл жағдайда іс-әрекет емес тек оның өнімін зерттейді. Шындығына келсек зерттеу объектісі болып іс-қимыл қалыптастыратын психикалык процестер.Мысалы: балалардың суреттері арқылы жаңа психикалық факт алады, зерттелінушінің іс-әрекетіне зерттеуші араласады, өзгертеді.