Экология пәніне кіріспе



Экология тірі ағзалардың бір-бірімен және қоршаған ортамен қарым-қатынасын зерттейтін биология ғылымының саласы. «Экология» (гр. oikos – үй, тұрақ, мекен; logos - ғылым) терминін ғылымға алғаш 1866 ж. неміс ғалымы Эрнест Геккель енгізді.
Экологиялық зерттеу обьектісіне биологиялық макрожүйелер (популяция, биоценоз, экожүйе) және олардың кеңістіктегі динамикалық өзгерістері жатады.
Экология ғылымының мақсаты – биосфера шегінде әлемдік жағдайларды бақылай отырып, ондағы тіршіліктің тұрақтылығын сақтау, адам–қоғам–биосфера арасындағы қарым-қатынастарды үйлестіре отырып, табиғат ресурстарын тиімді пайдалануды нооэкологиялық тұрғыдан негіздеу.
Экология ғылымының негізгі міндеті - популяция, биоценоз және экожүйені динамикалық зерттеу, экологиялық үрдістердің заңдылықтарын ашу, индустриализация және урбанизация жағдайындағы ғаламшар проблемаларын зерттеу.
Экология биологияның саласы ретінде ХІХ ғ. ортасында пайда болғанмен, жеке ғылым ретінде ХІХ ғ. аяғы мен ХХ ғ. басында қалыптасты.
Жаратылыс туралы көптеген мәліметтер антика дәуірінің ғалымдары Гераклитттің, Гипократтың, Аристотельдің еңбектерінде келтіріледі. Мысалы, Аристотель «Жануарлар тарихы» деп аталатын

Дәріс №1. Экология пәніне кіріспе.
Экология тірі ағзалардың бір-бірімен және қоршаған ортамен қарым-
қатынасын зерттейтін биология ғылымының саласы. Экология (гр. oikos – үй,
тұрақ, мекен; logos - ғылым) терминін ғылымға алғаш 1866 ж. неміс ғалымы
Эрнест Геккель енгізді.
Экологиялық зерттеу обьектісіне биологиялық макрожүйелер (популяция,
биоценоз, экожүйе) және олардың кеңістіктегі динамикалық өзгерістері
жатады.
Экология ғылымының мақсаты – биосфера шегінде әлемдік жағдайларды бақылай
отырып, ондағы тіршіліктің тұрақтылығын сақтау, адам–қоғам–биосфера
арасындағы қарым-қатынастарды үйлестіре отырып, табиғат ресурстарын тиімді
пайдалануды нооэкологиялық тұрғыдан негіздеу.
Экология ғылымының негізгі міндеті - популяция, биоценоз және экожүйені
динамикалық зерттеу, экологиялық үрдістердің заңдылықтарын ашу,
индустриализация және урбанизация жағдайындағы ғаламшар проблемаларын
зерттеу.
Экология биологияның саласы ретінде ХІХ ғ. ортасында пайда болғанмен,
жеке ғылым ретінде ХІХ ғ. аяғы мен ХХ ғ. басында қалыптасты.
Жаратылыс туралы көптеген мәліметтер антика дәуірінің ғалымдары
Гераклитттің, Гипократтың, Аристотельдің еңбектерінде келтіріледі. Мысалы,
Аристотель Жануарлар тарихы деп аталатын еңбегінде өзі білетін 500-ден
астам жануарларды зерттеп, мінез-құлығына талдау жасайды.
Аристотель шәкірті Т.Эрезийский қазіргі Жерорта теңізінің жағалауындағы
өсімдіктерге топырақтың және ауа райының әсерін баяндады.
XV ғ. аяғы мен XVI ғ. басы Ұлы географиялық ашылулар дәуірі деп аталады.
1492 ж. итальян теңіз жүзушісі Христофор Колумб Американы ашты. 1498 ж.
португалдық Васко до Гамма Африканы айналып, теңіз жолымен Индияға жетті.
Ал 1519-1521 жж. Фернан Магеллан бастаған испандықтар тұңғыш рет жер шарын
айналып шықты. Бұл саяхаттар жер туралы білімнің кеңеюіне септігін тигізді.
XVІІІ ғ. соңы мен XІX ғ. басында қоршаған ортаны зерттеушілер саны арта
түсті. 1807 ж. Гумболдь Орталық және Оңтүстік Америкада жүргізген көптеген
зерттеулері негізінде Өсімдіктер географиясы туралы ойлар еңбегін жарыққа
шығарды. ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Экология ғылымының қалыптасуы, тарихи кезеңдері
Экология және экологиялық мәдениет
Ғылыми дүниетаным және экологиялық мәдениет
Дәстүрлі технологиялар мен инновациялық технологиялардың аражігі
Экологиялық құқықтық қатынастар
«Қазақстан Республикасының экологиялық құқығы» пәні бойынша оқу-әдістемелік кешені
Экологияның заңдылық жүйесі. Көздері және жіктелуі
Бесінші бағытымыз - қолданбалы экология
Биологияны танымдық тұрғыдан оқыту мәселелері
Биология кабинетінде тірі табиғат бұрышын ұйымдастыру
Пәндер