Азық-түлік нарықтарын мемлекеттік реттеу

І Кіріспе
Азық.түлік нарықтарын мемлекеттік реттеу.
ІІ Негізгі бөлім
1.1 Азық.түлік рыногіндегі сұраныс пен ұсыныс
1.2 Еліміздің азық.түлік қауіпсіздігі мәселесін шешу арқылы бәсекелестік қабілеттілікке қол жеткізу.
ІІІ Қорытынды
Пайдаланған әдебиеттер тізімі

1.Азық-түлік қауіпсіздігін қамтамасыз ету және отандық ауыл шаруашылығы тауарын өндірушілерді қолдау мақсатында аграрлық азық- түлік нарықтарын мемлекеттік реттеу:
1) сатып алу операциялары мен баға интервенцияларын жүргізу
2) ішкі нарықты ҚР-ның заңнамалық актілеріне сәйкес кедендік-тарифтік, тарифтік емес реттеу әдістерімен қорғау арқылы жүзеге асырылады.
2. Мемлекет ауыл шаруашылығы өнімі нарығын тұрақтандыру мақсатында сатып алу операциялары мен баға интервенцияларын жүзеге асырады.
3. Сатып алу операциялары мен баға интервенцияларын жүзеге асырудың тәртібі мен көлемін ҚР-ның Үкіметі айқындайды.
Сатып алу операциялары мен баға интервенцияларын жүзеге асыратын мамандандырылған ұйымдар тізбесін, сондай-ақ оларға төленетін сыйақы мөлшерін ҚР-ның Үкіметі бекітеді.
4. Егер жинау кезеңінде өсімдік шаруашылығы өнімі бойынша баға интервенцияларын жүзеге асыруға жол берілмейді.
5. Ауыл шаруашылығы өніміне өткен күнтізбелік жылда қалыптасқан орташа жылдық нарықтық бағаны белгілеу әдістемелік, сондай-ақ сатып алынатын және сатылатын ауыл шаруашылығы өніміне тіркелген бағалар деңгейін агроөнеркәсіптік кешенді дамыту саласындағы уәкілетті орган бекітеді.
Қазіргі жағдайда Қазақстанда ТМД-ның басқа елдеріндегі сияқты нарықтық экономиканың процестеріне мемлекеттік араласу болмауы керек деген тұжырым барынша кеңінен тараған. Соған қарамастан, дамыған елдердің тәжірибесі көрсетіп отырғанындай, мемлекеттік реттеу агробизнес кешенінің қажетті буыны болып табылады.
Мемлекеттің агробизнес жүйесіне араласуының қажеттілігі, мемлекеттік бақылау мен реттеуге жататын негізгі параметрлері тіпті дамыған нарық жағдайында да бірқатар объективтік факторлармен анықталады.Ең алдымен, мемлекеттік реттеу шаралары экономикалық саясатпен тығыз байланыста болғандықтан, өздерінің әлеуметтік және экономикалық маңызы бойынша олар әртекті болып келеді және қоғамдық пікірмен әр түрлі қабылданады.Экономикалық дамудың әр түрлі кезеңдерінде бұл шаралар ауысып отыруы мүмкін, бірақ олардың мәні тұрақты болып қалады.Көп жылғы тәжірибеде сыналған олардың көпшілігі дамыған елдердің күнделікті қызметіне кірігіп және қазіргі жағдайда нарықтық экономикалық теорияның тиісті тарауларының негізін құрайды.Сонымен қатар, кейбір шаралар қалыптасқан саяси және әлеуметтік конъюнктураның әсеріне ұшырады.

1) К.Б. Блеутаева. ҚазҰУ хабаршысы.Экономика сериясы №3(43)
Қазақстандағы азық-түлік қауіпсіздігі проблемасының мәні.Алматы,2004
2) Ж.Ә. Әлмашев,А.А. Тілеубердин. Үкімет бюллетені. Астана,2005
3) Қазақстан Республикасы Парламент Сенатының Аппараты.Қазақстан
Республикасы Парламентінің жаршысы.Астана,2005 №13(2446)
4) Ж.Ә. Әлмашев, А.А. Тілеубердин. Үкімет бюллетені. Астана,2002 №3(3)
5) М.Т. Оспанов, Р.Р. Аутов, Х. Ертазин. Агробизнес теориясы мен тәжірибесі. Алматы, 1997
6) С.Әбділдин. Агробизнесті ұйымдастыру. Алматы,2001
7) Е.В. Серова. Аграрная экономика. Москва,1999
8) Қазақстан Республикасының 2010 жылға дейінгі стратегиялық даму жоспары. «Елорда» Астана,2002
9) С.Т. Күлтелеев,А.М. Жарасбаева, Е.Ш. Рахметов, А.А. Өрісбаева. Қазақстан Республикасының аграрлық құқығы. Алматы,2005. «HAS»
10) Статистический ежегодник. «Казахстан в цифрах» Astana,2007
11) Ғ.Қалиев. Азық-түлік қауіпсіздігін қамтамасыз ету-ұлттық қауіпсіздікті қамтамасыз етудің бірінші шарты. Айқын,2005,16 маусым
12) Т.Тәшен. Трансгенді азық-түлікке тосқауыл қоя алмайсың. Айқын, 2005,22маусым
13) А.Я.Әубәкіров. Ауыл шаруашылығының дамуы. Алматы,1999
14) Қазақстан Республикасының статистика жөніндегі агенттігінің бюллетені. «Экономика и право Казахстана» 2008