Абзимдер – каталитикалық белсенді антиденелер
1. Абзимдер . каталитикалық белсенді антиденелер
2. Абзимдерді алу тәсілдері
3. Абзимдердің практикалық маңызы және қолдану салалары
4. Клиникалық практикада ДНК.абзимдерді қолданудың болашағы
Қорытынды
2. Абзимдерді алу тәсілдері
3. Абзимдердің практикалық маңызы және қолдану салалары
4. Клиникалық практикада ДНК.абзимдерді қолданудың болашағы
Қорытынды
Абзимдер (ағылшын тілінен abzyme, antibody enzyme) – каталитикалық белсенді антиденелер. «Абзимдер» термині кең мағынада алғанда әдетте ферменттік қасиеттерге ие, яғни белгілі химиялық реакцияларды катализдейтін моноклональды каталитикалық белсенді антиденелер. Абзимдер ережеге сәйкес жасанды моноклональды антиденелерді көрсетеді. Каталитикалық белсенді антиденелер әр түрлі аутоиммунды (аутоиммунный тиреойдит, россеянный склероз, астма, СПИД), инфекциялы (вирустық бактериялдық) ауруларлмен ауырған адамадардың қанынан, сонымен қатар медициналық көрсеткіштері бойынша дені сау босанған әйелдердің сүті мен қандарынан бөліп алынған.
Тіршілікке маңызды процестерді реттейтін күрделі химиялық айналымдардың көпшілігі каталитикалық болып табылады және жоғары спецификалық эффективті биокатализаторлар-ферментттердің қатысуымен жүреді. Соңғы жылдары генетикалық инженерия және бағытталған химиялық модификациялар әдістерінің көмегімен өзгертілген қасиеттері бар ферменттерді құруға мүмкіндік туды. Осымен жаңа биокатализаторларды іздеу жолы тоқтаған жоқ. Каталитикалық белсенді молекулалар ішінде ерекше орынды рибозимдер- каталитикалық РНК, абзимдер-каталитикалық атиденелер алады.
Антиденелер белоктық молекулалар-олар барлық табиғи немесе синтетикалық антигендермен жоғары спецификалық өзара әрекеттесуге қабілетті. Антиденелердің әртүлілігі ферменттерге қарағанда шектелмеген. Кейбір есептеулер бойынша ол 10 вариантты құрайды, яғни арнайы «биополимерлік матрицалардың» кең репертуарын қамтамасыз етеді. 1948ж. Л. Полинг антиденелермен ферметтердің арасындағы принципиалды айырмашылығын түсіндіруді ұсынды. Оның айтуы бойынша антиденелер стабильді конформациядағы (төменгі энергетикалық күй) антигендермен стецификалық өзара әрекеттеседі, ал ферменттер керісінше реакцияның жоғарғы энергетикалық ауыспалы күйімен максимальды спецификалылығын көрсетеді, сөйтіп реакцияның ауыспалы күйін танитын антиденелер каталитикалық белсенділікті көрсетеді.
Тіршілікке маңызды процестерді реттейтін күрделі химиялық айналымдардың көпшілігі каталитикалық болып табылады және жоғары спецификалық эффективті биокатализаторлар-ферментттердің қатысуымен жүреді. Соңғы жылдары генетикалық инженерия және бағытталған химиялық модификациялар әдістерінің көмегімен өзгертілген қасиеттері бар ферменттерді құруға мүмкіндік туды. Осымен жаңа биокатализаторларды іздеу жолы тоқтаған жоқ. Каталитикалық белсенді молекулалар ішінде ерекше орынды рибозимдер- каталитикалық РНК, абзимдер-каталитикалық атиденелер алады.
Антиденелер белоктық молекулалар-олар барлық табиғи немесе синтетикалық антигендермен жоғары спецификалық өзара әрекеттесуге қабілетті. Антиденелердің әртүлілігі ферменттерге қарағанда шектелмеген. Кейбір есептеулер бойынша ол 10 вариантты құрайды, яғни арнайы «биополимерлік матрицалардың» кең репертуарын қамтамасыз етеді. 1948ж. Л. Полинг антиденелермен ферметтердің арасындағы принципиалды айырмашылығын түсіндіруді ұсынды. Оның айтуы бойынша антиденелер стабильді конформациядағы (төменгі энергетикалық күй) антигендермен стецификалық өзара әрекеттеседі, ал ферменттер керісінше реакцияның жоғарғы энергетикалық ауыспалы күйімен максимальды спецификалылығын көрсетеді, сөйтіп реакцияның ауыспалы күйін танитын антиденелер каталитикалық белсенділікті көрсетеді.
1. http://ru.wikipedia.org/wiki/
2. http://bio.1september.ru/articlef.php
3. http://www.immunodiagnostika.ru/phpBB2/viewtopic.
4. http://www.ntpo.com/patents_medicine
2. http://bio.1september.ru/articlef.php
3. http://www.immunodiagnostika.ru/phpBB2/viewtopic.
4. http://www.ntpo.com/patents_medicine
Жоспар:
1. Абзимдер – каталитикалық белсенді антиденелер
2. Абзимдерді алу тәсілдері
3. Абзимдердің практикалық маңызы және қолдану салалары
4. Клиникалық практикада ДНК-абзимдерді қолданудың болашағы
Қорытынды
1. Абзимдер – каталитикалық белсенді антиденелер
Абзимдер (ағылшын тілінен abzyme, antibody enzyme) – каталитикалық
белсенді антиденелер. Абзимдер термині кең мағынада алғанда әдетте
ферменттік қасиеттерге ие, яғни белгілі химиялық реакцияларды катализдейтін
моноклональды каталитикалық белсенді антиденелер. Абзимдер ережеге сәйкес
жасанды моноклональды антиденелерді көрсетеді. Каталитикалық белсенді
антиденелер әр түрлі аутоиммунды (аутоиммунный тиреойдит, россеянный
склероз, астма, СПИД), инфекциялы (вирустық бактериялдық) ауруларлмен
ауырған адамадардың қанынан, сонымен қатар медициналық көрсеткіштері
бойынша дені сау босанған әйелдердің сүті мен қандарынан бөліп алынған.
Тіршілікке маңызды процестерді реттейтін күрделі химиялық айналымдардың
көпшілігі каталитикалық болып табылады және жоғары спецификалық эффективті
биокатализаторлар-ферментттердің қатысуымен жүреді. Соңғы жылдары
генетикалық инженерия және бағытталған химиялық модификациялар әдістерінің
көмегімен өзгертілген қасиеттері бар ферменттерді құруға мүмкіндік туды.
Осымен жаңа биокатализаторларды іздеу жолы тоқтаған жоқ. Каталитикалық
белсенді молекулалар ішінде ерекше орынды рибозимдер- каталитикалық РНК,
абзимдер-каталитикалық атиденелер алады.
Антиденелер белоктық молекулалар-олар барлық табиғи немесе синтетикалық
антигендермен жоғары спецификалық өзара әрекеттесуге қабілетті.
Антиденелердің әртүлілігі ферменттерге қарағанда шектелмеген. Кейбір
есептеулер бойынша ол 10 вариантты құрайды, яғни арнайы биополимерлік
матрицалардың кең репертуарын қамтамасыз етеді. 1948ж. Л. Полинг
антиденелермен ферметтердің арасындағы принципиалды айырмашылығын
түсіндіруді ұсынды. Оның айтуы бойынша антиденелер стабильді
конформациядағы (төменгі энергетикалық күй) антигендермен стецификалық
өзара әрекеттеседі, ал ферменттер керісінше реакцияның жоғарғы
энергетикалық ауыспалы күйімен максимальды спецификалылығын көрсетеді,
сөйтіп реакцияның ауыспалы күйін танитын антиденелер каталитикалық
белсенділікті көрсетеді. Абзимдерді алуда Коэн және әріптестері алғаш рет
маңызды жетістікке жетті, олардың жұмысында тестостерон-1ос-
карбоксиэтилтиоэфирлік байланыс арқылы флуоресцентті топпен байланысқан
ацилдену реакциясының барысында IgG коньюгатының инкубациясы жүргенде
флуоресценция бақыланады. Бұл қоян сары суының анти-дигидротестостеронды
фракциясы болатын. Алынған нәтижелер антиденелер қатысымен жүрген реакция
катализін көрсетті бірақта процесте эффективтігі төмен болды оны авторлар
реакция өнімдерінің баяу диссоциациясымен түсіндірді. Бұл жұмыста арғаш
рет моноклональды антидинитрофинил антиденелерімен күрделі эфирлік
байланыстарының ыдырауы бейнеленген. Берілген антидененеің кумаринильді
эфир 2,4-динитрофинил-е-капронды қышқылмен инкубацияланғанда
флуоресцирлеуші өнімнің пайда болғанын бақылады. Бірақ-та субстарттың
антиденемен байланысуы туралы жұмыста келтірілген дәлелдеулер жеткіліксіз
болды, сондықтан алдын ала каталитикалық активтілігі бағдарланған
антидененің дизайндеу мүмкіншілігі тағыда 6 жылға ығыстырылды.
1986 ж Шульц және Лернер топтары карбокси эфирлердің гидролизі
моноклональді антиденелермен катализденетіні жайлы мәліметтер пайда болды.
Шульц тобы П-нитрофосфорилхолинді байланыстыратын жақсы зерттелген МОРС 167
антиденесін қолданды, ал Лернер өз әріптестерімен күрделі эфирлік байланыс
гидролизі реакциясының ауыспалы күйі аналогына тікелей антиденелерді алды.
Лернер тобы эфирлердің фосфонатты аналогтарын синтездеді.
1988 ж зерттеушілердің осы тобымен миллион есе жылдамдықпен карбокси
эфирлерді гидролиздейтін 50D8 антиденесін алды. Каталитикалық белсенді
антиденелерді дизайндеудің жалпы принциптері 1990 ж Шоката және Шульц
шолуларында қалыптасқан.
2. Абзимдерді алу тәсілдері
Жаңа ферменттерді алу және іздеу химикаттар және дәрі-дәрмектер
синтезінде, сонымен қатар молекулалық биология үшін құралдарды құруда үлкен
қызығушылықты туғызды.
Белок молекуласы құрылымына және химиялық реакциялардың механизміне
негізделген жаңа ферменттерді құру кішкентай нәтижелерге алып келді,
өйткені белоктардың аминқышқылы тізбегі қалайша оның құрылымын анықтайтыны
және белоктардың каталитикалық қасиеттері соңына дейін түсінікті емес еді.
Бұл қиындықты Naturе журналының соңғы номерінде Зеелиг (Burkhard Seelig)
және Шостак (Jack W. Szostak) деген ғалымадар РНК-ның екі фрагментінің
соңын біріктіріп жаңа ферментті алды.
Жаңа ферменттерді алудың бірнеше әдістері бар. Соның бірі табиғи
ферменттердің аминқышқылдары тізбегіне кездейсоқ өзгерістерді енгізу
(рандомизация). Бұл тәсіл жаман емес нәтижелерге алып келді, бірақ бастапқы
варианттардың мүмкіншілік саны шектелген. Бұл Д.С. Шен тобының жұмысы болып
табылады, қалпына келген глутатионды байланыстыратын моноклональды антидене
молекуласындағы серин қалдықтарын селеноцистейн қалдықтарына ауыстырғанда
глутатионпероксидазалық қасиеті бар абзим алынды. Оның активтілігі сәйкес
ферментке жақын болды. Алынған абзим катализінің механизмі табиғи
глутатионпероксидазаның катализі механизміне сәйкес болған және құрамында
селені бар абзим in vitro жағдайында тотығу стрессін өшіріп тастайтыны
көрсетілді.
Қазіргі заманғы абзимология реакцияның ауыспалы күйінің әртүрлі
аналогтарын синтездеуге сүйенеді, соның ішінде антиденелерге
кофакторлармен каталитикалық топтарды, сайт-бағытталған мутагенезді енгізу.
Көптеген белгілі каталитикалық антиденелер сайт-бағытталған мутагенез
тәсілдерімен алынған, дегенмен, антиидиотиптік антиденелерді алу және
реакционды иммунизация сияқты альтернативті тәсілдер даму үстінде.
Антиидиотиптік антиденелерді алу тәсілдері иммундық жүйенің ішкі үлгіде
антиделерді түзуге байланысты қасиеттеріне және 1974ж Н. Ернимен айтылған
идиотиптік гипотезаға негізделеді. Берілген тәсілмен алынған ең алғашқы
абзим 9А8 моноклональді антидене болып табылады. Ол моноклональды
антиденемен ... жалғасы
Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
1. Абзимдер – каталитикалық белсенді антиденелер
2. Абзимдерді алу тәсілдері
3. Абзимдердің практикалық маңызы және қолдану салалары
4. Клиникалық практикада ДНК-абзимдерді қолданудың болашағы
Қорытынды
1. Абзимдер – каталитикалық белсенді антиденелер
Абзимдер (ағылшын тілінен abzyme, antibody enzyme) – каталитикалық
белсенді антиденелер. Абзимдер термині кең мағынада алғанда әдетте
ферменттік қасиеттерге ие, яғни белгілі химиялық реакцияларды катализдейтін
моноклональды каталитикалық белсенді антиденелер. Абзимдер ережеге сәйкес
жасанды моноклональды антиденелерді көрсетеді. Каталитикалық белсенді
антиденелер әр түрлі аутоиммунды (аутоиммунный тиреойдит, россеянный
склероз, астма, СПИД), инфекциялы (вирустық бактериялдық) ауруларлмен
ауырған адамадардың қанынан, сонымен қатар медициналық көрсеткіштері
бойынша дені сау босанған әйелдердің сүті мен қандарынан бөліп алынған.
Тіршілікке маңызды процестерді реттейтін күрделі химиялық айналымдардың
көпшілігі каталитикалық болып табылады және жоғары спецификалық эффективті
биокатализаторлар-ферментттердің қатысуымен жүреді. Соңғы жылдары
генетикалық инженерия және бағытталған химиялық модификациялар әдістерінің
көмегімен өзгертілген қасиеттері бар ферменттерді құруға мүмкіндік туды.
Осымен жаңа биокатализаторларды іздеу жолы тоқтаған жоқ. Каталитикалық
белсенді молекулалар ішінде ерекше орынды рибозимдер- каталитикалық РНК,
абзимдер-каталитикалық атиденелер алады.
Антиденелер белоктық молекулалар-олар барлық табиғи немесе синтетикалық
антигендермен жоғары спецификалық өзара әрекеттесуге қабілетті.
Антиденелердің әртүлілігі ферменттерге қарағанда шектелмеген. Кейбір
есептеулер бойынша ол 10 вариантты құрайды, яғни арнайы биополимерлік
матрицалардың кең репертуарын қамтамасыз етеді. 1948ж. Л. Полинг
антиденелермен ферметтердің арасындағы принципиалды айырмашылығын
түсіндіруді ұсынды. Оның айтуы бойынша антиденелер стабильді
конформациядағы (төменгі энергетикалық күй) антигендермен стецификалық
өзара әрекеттеседі, ал ферменттер керісінше реакцияның жоғарғы
энергетикалық ауыспалы күйімен максимальды спецификалылығын көрсетеді,
сөйтіп реакцияның ауыспалы күйін танитын антиденелер каталитикалық
белсенділікті көрсетеді. Абзимдерді алуда Коэн және әріптестері алғаш рет
маңызды жетістікке жетті, олардың жұмысында тестостерон-1ос-
карбоксиэтилтиоэфирлік байланыс арқылы флуоресцентті топпен байланысқан
ацилдену реакциясының барысында IgG коньюгатының инкубациясы жүргенде
флуоресценция бақыланады. Бұл қоян сары суының анти-дигидротестостеронды
фракциясы болатын. Алынған нәтижелер антиденелер қатысымен жүрген реакция
катализін көрсетті бірақта процесте эффективтігі төмен болды оны авторлар
реакция өнімдерінің баяу диссоциациясымен түсіндірді. Бұл жұмыста арғаш
рет моноклональды антидинитрофинил антиденелерімен күрделі эфирлік
байланыстарының ыдырауы бейнеленген. Берілген антидененеің кумаринильді
эфир 2,4-динитрофинил-е-капронды қышқылмен инкубацияланғанда
флуоресцирлеуші өнімнің пайда болғанын бақылады. Бірақ-та субстарттың
антиденемен байланысуы туралы жұмыста келтірілген дәлелдеулер жеткіліксіз
болды, сондықтан алдын ала каталитикалық активтілігі бағдарланған
антидененің дизайндеу мүмкіншілігі тағыда 6 жылға ығыстырылды.
1986 ж Шульц және Лернер топтары карбокси эфирлердің гидролизі
моноклональді антиденелермен катализденетіні жайлы мәліметтер пайда болды.
Шульц тобы П-нитрофосфорилхолинді байланыстыратын жақсы зерттелген МОРС 167
антиденесін қолданды, ал Лернер өз әріптестерімен күрделі эфирлік байланыс
гидролизі реакциясының ауыспалы күйі аналогына тікелей антиденелерді алды.
Лернер тобы эфирлердің фосфонатты аналогтарын синтездеді.
1988 ж зерттеушілердің осы тобымен миллион есе жылдамдықпен карбокси
эфирлерді гидролиздейтін 50D8 антиденесін алды. Каталитикалық белсенді
антиденелерді дизайндеудің жалпы принциптері 1990 ж Шоката және Шульц
шолуларында қалыптасқан.
2. Абзимдерді алу тәсілдері
Жаңа ферменттерді алу және іздеу химикаттар және дәрі-дәрмектер
синтезінде, сонымен қатар молекулалық биология үшін құралдарды құруда үлкен
қызығушылықты туғызды.
Белок молекуласы құрылымына және химиялық реакциялардың механизміне
негізделген жаңа ферменттерді құру кішкентай нәтижелерге алып келді,
өйткені белоктардың аминқышқылы тізбегі қалайша оның құрылымын анықтайтыны
және белоктардың каталитикалық қасиеттері соңына дейін түсінікті емес еді.
Бұл қиындықты Naturе журналының соңғы номерінде Зеелиг (Burkhard Seelig)
және Шостак (Jack W. Szostak) деген ғалымадар РНК-ның екі фрагментінің
соңын біріктіріп жаңа ферментті алды.
Жаңа ферменттерді алудың бірнеше әдістері бар. Соның бірі табиғи
ферменттердің аминқышқылдары тізбегіне кездейсоқ өзгерістерді енгізу
(рандомизация). Бұл тәсіл жаман емес нәтижелерге алып келді, бірақ бастапқы
варианттардың мүмкіншілік саны шектелген. Бұл Д.С. Шен тобының жұмысы болып
табылады, қалпына келген глутатионды байланыстыратын моноклональды антидене
молекуласындағы серин қалдықтарын селеноцистейн қалдықтарына ауыстырғанда
глутатионпероксидазалық қасиеті бар абзим алынды. Оның активтілігі сәйкес
ферментке жақын болды. Алынған абзим катализінің механизмі табиғи
глутатионпероксидазаның катализі механизміне сәйкес болған және құрамында
селені бар абзим in vitro жағдайында тотығу стрессін өшіріп тастайтыны
көрсетілді.
Қазіргі заманғы абзимология реакцияның ауыспалы күйінің әртүрлі
аналогтарын синтездеуге сүйенеді, соның ішінде антиденелерге
кофакторлармен каталитикалық топтарды, сайт-бағытталған мутагенезді енгізу.
Көптеген белгілі каталитикалық антиденелер сайт-бағытталған мутагенез
тәсілдерімен алынған, дегенмен, антиидиотиптік антиденелерді алу және
реакционды иммунизация сияқты альтернативті тәсілдер даму үстінде.
Антиидиотиптік антиденелерді алу тәсілдері иммундық жүйенің ішкі үлгіде
антиделерді түзуге байланысты қасиеттеріне және 1974ж Н. Ернимен айтылған
идиотиптік гипотезаға негізделеді. Берілген тәсілмен алынған ең алғашқы
абзим 9А8 моноклональді антидене болып табылады. Ол моноклональды
антиденемен ... жалғасы
Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz