Қазақстан-Ресей қарым-қатынастары

Пән: Халықаралық қатынастар
Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 48 бет
Таңдаулыға:

Жоспар

1991-2000 жылдардағы Қазақстан-Ресей қарым-қатынастары

КІРІСПЕ.

І - тарау. Тәуелсіздік алғаннан кейінгі Қазақстан және Ресей қатынастарының жаңаша бағытта дамуының алғашқы жылдары

1. 1. Қазақстан және Ресей қарым-қатынастарының жаңа бағытының орнауы, кезеңдері . . .

1. 2. Қазақстан және Ресейдің 1991-1995 жылдар аралығындағы байланыстары.

ІІ - тарау ХХІ ғасыр - Қазақстан және Ресейдің стратегиялық әріптестер.

2. 1. Қазақстан және Ресей қарым-қатынастарының нәтижелері . . .

2. 2. Қазақстан және Ресей ынтымақтастық перспективалары . . .

Қорытынды . . .

Пайдаланылған әдебиеттер . . .

Кіріспе

Қазақстан және Ресей мемлекеттері арасындағы қарым-қатынастар тарихы жүздеген жылдарды қамтиды. Сонау 1224 жылы орыс және қыпшақ әскерлері иық тірестіре моңғолдармен Калька өзінің бойында шайқасқаны белгілі. Тіпті Х ғасырдың өзінде оғыздар және орыс әскерлері Еділ булғарларына, Хазарларға қарсы бірлесіп жорық жасағандығын білеміз. Қасым ханның қазақ хандығы және Мәскеу мемлекеті арасында қарым-қатынастар орнаған. Отаршыл Ресей Қазақстанның орасан зор байлықтарына оның стратегиялық орналасуына қызығып, ақыр соңында Қазақстанның Ресейдің отарына айналғандығы белгілі. Кіші жүздің 1731 жылы Ресейге өз еркімен қосылуынан бастап, 1917 жылға дейін Қазақстан Ресейдің отары болды, ал Кеңес үкіметі орнағаннан кейін отанымыз КСРО-ның құрамына кіріп, 1991 жылға дейін одақтас республика болды. Сонда бейресмиді қоспағанда ресми түрде Қазақстан 260 жылы бойы яғни 2 жарым ғасыр Ресеймен тығыз байланыста болды. Сондықтан тәуелсіздік алғаннан кейін екі еліміздің стратегиялық түрде қарым-қатынас жүргізуінің жаңа бір жарқын кезеңі басталды.

Қазақстан мен Ресей бірге жүріп өткен өзгерістердің күрделі де қарама-қайшылықты жолының қорытындыларын шығару үшін он жыл көп пе, аз ба? Жаһанданудың қуатты үдерісіне тартылған біздің елдеріміз үшін қолайлы перспективалар туралы сұраққа кесімді жауап беруге осынау жылдар негіз бере ала ма?

Бұл әлемдік тарих үшін қысқа мерзім. Онда уақыт ауқымы басқаша және де дәуірлердің алмасуы кезіндегі ғаламат өзгерістердің нәтижелері өз бағасын ғасырлар бойы күтеді. Бұл орайда екі ел де егемен мемлекетке айналған, түбегейлі саяси және әлеуметтік-экономикалық өзгерістер жасалған, мемлекетаралық қатынастардың жаңа тұрпаты нақты мазмұн он жыл уақыт қас қағым сәт секілді.

Он жыл - адам ғұмырының елеулі кезеңі. Экономикалық қыспақтар, саяси- идеологиялық бағдарлардың өзгеруі, дағдарыстар мен оқтын-оқтын туындап жататын проблемалар сынынан өте келіп, Қазақстан мен Ресей соңғы жылдары: қоғамдық өмірдің нақты , экономикадағы түбегейлі өзгерістерге ғана қол жеткізіп қойған жоқ, тәуелсіз мемлекеттер ықпалдастығының мүлдем өзге; бұрындары мүмкін емес деңгейіне көтерілді, 1998 жылы шілдеде қабылданған, "XXI ғасырға бағдарланған мәңгілік достық пен ынтымақтастық туралы декларщия" атауы оның ең айшықты анықтамасы бола алады.

Біздің елдеріміздің серпіндіде өзара тиімді ынтымақтастығының іргесін, қалауға, оның бүкіл содан былайғы барысына Қазақстан Президенті Н. Ә. Назарбаев Ресейдің бірінші Президенті Б. Н. Ельцин және Ресей мемлекетінің қазіргі басшысы В. В. Путин қосқан үлес өлшеусіз.

Қазақстан мен Ресей жаңа мыңжылдыққа сенімді әріптестер ретінде ғана емес сонымен бірге әлемдік экономикалық және саяси үдерістердің белсенді қатысушылары болып келді. Бүгіндері XXI ғасырдың бастауында Қазақстан Республикасымен Ресей Федерациясы халықаралық қоғамдастықтың тең және лайықты мүшелері болып табылады, және де олардың әлемдік кеңістікке тартылуының бүгінгі деңгейі екінші сауалға да орнықты жауап қайтаруға мумкіндік береді. Иә, Қазақстан да, Ресей де өздерінің бірлескен және біріккен күш-жігерімен әлемдік өркениет үдерісіне белсенді қатысушыларға айналды.

Мемлекеттер басшыларының берік саяси ерік-жігері мен қажыр-қайратының арқасында Қазақстан-Ресей қатынастары нақты стратегиялық әріптестіктің жоғары деңгейіне көтерілді. ынтымақтастықтың қуатты берік негізі мен серпінді үрдісі біздің мемлекеттеріміздің жан-жақты өзара қарым-қатынасы таяу және көз жетерлік болашақта да біздің елдеріміз халықтарының мызғымас достығы тиімді дамып, нығая беретініне сенеді.

1. 1. Қазақстан және Ресей қарым-қатынастарының

жаңа бағытының орнауы, кезеңдері.

Еуразия кеңістігінің бұдан оншақты жылдар бұрын Кеңес Одағы деп аталған бөлігінде қазіргі Қазақстан бұрынғысынша Ресей Федерациясынан кейінгі ең үлкен мемлекет дейтін орнын сақтап қалып отыр. КСРО шеңберінде біртұтас өмір сүрген жылдарда біздің елде-ріміздің әрқайсысында құралған халық шарушылық кешені жалпы одақтық экономикалық әлуетті қалыптастыруда ұдайы маңызды рөл атқарып келген болатын. Дегенмен олардың мейлінше мәнді үлесі әсіресе ресейлік және қазақстандық үлестердің өзара әрекеттестігі-нен неғүрлым анық көрінетін еді.

Табиғи ресурстарға бай Қазақстан аумағы жергілікті тұрғындардан болсын, Ресейдің әралуан өңірлерінен болсын елеулі мөлшерде еңбек ресурстарын тартатын. Мүның сыртында, белгілі бір себептермен басқа да одақтас республикалардан қоныс аударған көптеген; халықтардың өкілдері Қазақстан жерінде өздерінің екінші отанын тапты. Шын мәнінде Қазақстандағы демографиялық жағдайдың әрдайым түрлі ұлттар өкілдері үлесінің мейлінше жоғары болуымен сипатталған тарихи ерекшелігімен қоса, бүл адамдардың өзара қарым-қатынасындағы өзіңдік бір "қазақстандық" үлгіні тудырады. Сондықтаң одақтық мемлекеттің ыдырауымен іле-шала келген орталықтан бекіту ұлтшылдық пен сепаратизм үрдістері белең алыи тұрған жағдайда Қазақстан, басқа көптеген тәуелсіз жаңа мемлекеттердей емее _г өзін ешуақытта көршілес және аулақтау аймақтарға қарсы қойған жоқ. Қайта, керісінше, оның басшылығы бағы таймас құндылықтардан - өзара көмектен, экономикалық байланыстардан, мәдени барыс-келістен және басқалардан ада-күде көз жазып қалмау үшін барынша күш-жігерін жұмсап, жаңа жағдайда оларды сақтап қалуға тырысты.

Екі жақты және көп жақты ынтымақтастықты дамытуды неғұрлым белсенді түрде жақтап, салмақты кірігушілік бастамаларын мақсаткерлікпен ұсынып, оларды жүзеге асыра бастаған дәл осы Қазақстанның Президенті Н. Ә. Назарбаев болатын.

Бүгінде нақты стратегиялық әріптестік ретінде сипатталып отырған мемлекетаралық қатынастардың берік іргетасы көбіне-көп Қазақстан мен Ресей президенттерінің өткен он жылдықтағы табанды саяси тынымсыз іс-әрекетінің арқасында қаланғанын атап айту керек.

Мемлекетаралық кұқықтық қатынастардың қалыптасуы (1991 жылғы желтоқсан - 1992 жылғы мамыр) Кеңестік дәуірден кейінгі кеңістікте тәуелсіз жаңа мемлекеттер пайда болардың алдында Ксңес Одағы аса күрдслі әлеуметтік-саяси сілкіністер мсп өзгерістер кезеңінен өтті. КСРО өмір сүрген соңғы екі жыл бойьша одақтық мемлскетті жаца саяси жағдайға сай реформалаудың ықтимал жолдарын іздестірудің қиын-қыстауы бастан өткені барпіага мәлім. Бұл бағыттагы негізгі күш-жігер "новоогаревтік келісімдер" дейтінді әзірлеуге топтастырылды, оның жұмысы КСРО президенті М. С. Горбачевтің тікелей басшылық етуімсн жүргізілді. Әрі десе, "новоогарсв үдерісіне", одақтас он бес республикамен коса, олардың құрамына кіретін автономиялар да қосылды, ал бұл оның онсыз да шектен асып кеткен "мүдделі тараптар" шедберін одан әрі далитып жіберді.

Мұңдай жағдайда одақтық мемлекетгіц жаңа принциптер негізінде жұмыс істеуін қамтамасыз ететін және қалыптасқан саяси шындықты ескеретін өзара тиімді орі келісімді құжат жасау аса қиынға соғьш, сүйретіле түсті. Зерттеу үдерісшін негізінеи «сынау мен құлау" әдісі арқылы жүргізілгенін дәстүрлі козқарастардыц кемістігі деуге болар еді. Бірақүзын арқап, кеңтүсау сүйретпеге салу мен бітіп болмайтып келісім алудың жауапксршілігі келіссоз үдерісіне қатысушы базбіреулердің мойнында кетті. Ал бұл екі арада бұрынғы Одақты сақтап қалу немесе Еуразия кеңістігіндегі оның мүрагері есепті федерациялык яки конфсдерациялық мемлекет құру мүмкіндігі барған сайын нақтылығын жоя берді.

1990-1991 жылдары барлық одақтас рсспубликаларда әртүрлі қарқынмен өзін-өзі билеу үдерісі жүрс бастады. Одақтық басшылық әуелгіде тек экономикалық дербестік туралы мәселе қойған Балтық жағалауы республикаларының бастамасьш тым секемдікпен қабылдады. Ал ұлтаралық қатынастардың ушыққан проблемалары алға шыққан Күнгей Кавказ республикаларындағы үдерістер қоғамды реформалау мәселелерін дер кезінде әрі біліктілікпен шешуге одақтык биліктің дәрмснсіз екендігін көрсетті.

Одақ президентіиде қалыптасқан жағдайдан шығудың ғылыми нсгізделген нақты жоспары болмады, ондай жоспар 1991 жылғы тамыз бүлігінін бастаушыларында да болған жоқ. Елдің жогары басшылығындағы "тарландар жасағының" қатарында алмағайып сәтте тиісті шешім қабылдай алатын кең пішімді, кемел ойлы басшы болмай шықты.

Осындай жағдайда болмай қоймайтын орталықтан безіну үдерісі тасқынды сипат алғаны таңданарлық емес, ал жаңа демократиялық басшылық мүндай бүлтармас үдерісті бақылауға ынталы болған жоқ, тіпті бақылай алмайтын да еді, сөйтіп, нәтижесінде 1991 жылдың соңына қарай бұрынғы Кеңес Одағының қираған жүртында он бес жаңа, егемен мемлекет пайда болды.

Қазақстан өзін 1991 жылғы 16-желтоқсанда тәуелсіз егемен мемлекет деп жариялады. Қазақстан мен Ресейдің тәуелсіз мемлекеттер мен әріптестер ретіндегі екі жақты қарым-қатыыасындағы жаңа үлгінің қалыптасуы мен дамуы сол кезден басталды деп есептеуге болады.

Алғашқы кезеңде Қазақстанда, кеңестік дәуірден кейінгі өзге де елдердегі сияқты, саяси, экономикалық салалар мен елдің ішкі өмірінің басқа да салаларын реформалаумен қатар, мемлекетаралық құқықтық қатынастардың сонарлы пошымдарын белсенді түрде іздестіру қолға алынды. Өздеріне таңсық жаца жағдайга тап болған тәуелсіз жас мемлекеттер мемлекетаралық қатынастар саласында сақтық жасауды, әсіресе Одақ бойынша бұрыңғы көршілерімен абай болуды жөн санады, Олар: бір-біріне жақындасуды көбінесе күні кешегі ортақ мемлекет халықтары арасындағы дағдылы қарым-қатынасты ретке келтіруге мүмкіндік беретін кезек күттірмес, аса қажетті табиғи байланыстарды қалпына келтіруден бастады. Содан соң барып оларды құқықтык рәсімдеу сатысы басталды.

Мемлекетаралық қатынастардың құқықтық негіздерін іздестірудің немесе ажыратудың осы бастапқы кезсңін белгілі бір дәрежеде бұрынғы одақтас республикалардың бәрі де бастан өткерді. Қазақстан мен Ресейдін бағына қарай, бұлардың мысалында екі жақты қатынастардың алғашқы тұрпатын қалыптастыру үшін тиянақ-тұрақ бар болатын. Олардың негізіне атам заманнан бері ұлан-ғайыр еуразиялық кеңістікте қатар өмір сүрген бауырлас халықтардың ғасырлар бойғы тату көршілік, достық және өзара көмек дәстүрлері алынды.

Қазақ КСР мен РКФСР арасындағы 1990 жылғы 21-қарашада жасалған шартты еске алсақ та жетіп жатыр. Бір мемлекеттің құрамындағы одақтас екі республика арасында жасалғанымен, ол, соған қарамастан, өздерінің егемендігін жариялаған тәуелсіз мемлекеттер арасында қалыпты құқықтық қатынастар орнатудың арқау жіптей өзегіне айналды. Екі ел арасындағы құқықтық қатынастарды айқындаудың алғашқы қадамы болғандықтан, осы құжаттың негізгі принциптеріне егжей-тегжейлі тоқталып өтейік. Бұл шарт Қазақстан мен Ресейдің мемлекетаралық қатынастарындағы құкықтық негіздердің сұлбасын жәй белгілеп қана қоймай, оны екі мемлекеттің де мемлекеттік егемендігі туралы Декларацияларының қағидаларына толық сәйкес жоне соларды ескере отырып іске асырғанын атап айту керек.

Онда: Мәртебелі уағдаласушы тараптар Қазақстан мен Ресей Федерациясы халықтарының ғасырлар бойы қалыптасқан достық дәстүрлерін, тығыз экономикалық және мәдени байланыстарьш дамыта беруге ұмтылады, мемлекетаралық қатынастарын егемендік теңдік, бір-бірінің ішкі істеріне қол сұқпаушылык, аумақтық тұтастығын құрметтеушілік, даулы мәселелерді жалпы жұрт қабылдаған халықаралык құқық нормаларына сөйкес келісім жолдарымен реттеушілік негізінде дамытуды көздейді делінген.

Құжатқа сәйкес, Мәртебелі уағдаласушы тараптар бірін-бірі егемен мемлекеттер деп таниды және екінші жақтың мемлекеттік егемендігіне нұқсан келтіруі мүмкін іс-әрекеттерден тартынуға міндеттенеді.

Кейін барлық тәуелсіз мемлекеттердіц өзара қарым-қатынасындағы аса маңызды жағдайлардың біріне айыпталған азаматтық мәселелері сол кезеңдсгі Қазақстан-Ресей қатынастарының мысалында Шарттың 2- және 3-баптарымен реттелді. Оларда тараптар, өз азаматтарының ұлттық және басқа ерекшеліктеріне қарамастан, олардың іс құқықтары мен отандықтары болатынына кепілдік берді. Сондай-ақ тараптар Қазақстан мен Ресей аумағында тұратын барлық КСРО азаматтарына азаматтық туралы заңдарды қабылдағаннан кейін өздері тұратын тараптың азаматтығын сақтау құқығъгна кепілдік берді. Әр тарап шарт жасасушы басқа тараптың азаматтарына, сондай-ақ өз аумағында тұратын азаматтығы жоқ адамдарға, олардың кай ұлтқа жататынына, қандай дінді ұстанатынына және басқа да айырмашылықтарына қарамастан, адам кұқықтары туралы жалпы жүрт мойындаған халықаралық нормаларға сөйкес азаматтық, саяси, әлеуметтік, экономикалық және мәдени құқықтар мен бостандықтар беруге кепілдік жасады.

Тараптар өз аумағын мекендейтін аз ұлттардың және қалыптасқан бірегей этномәдени аймақтардың этностық, мәдени және діни ерекшеліктерін дамыту меп сақтауға ықпал етуге міндеттелді.

Мазмұны жағынан алғанда шарттың 5-бабының неғүрлым дәйек-ті сипаты бар. Онда тараптар өз халықтары мен мемлекеттерінің саясат, экономика, мәдениет, денсаулық сақтау, экология, ғылым, техника, сауда, гуманитарлық және басқа да салаларда тең құқықты және өзара тиімді ынтымақтастықты дамытып, кең ауқымды ақпарат алмасуға ықпалдастық жасайтыны және өзара міндеттемелерін мүлтіксіз орындайтыны айтылған.

Қазақ КСР мен РКФСР-дін КСРО шеңберіндсгі шекарада қалыптасқан сол кезеңдегі аумақтық тұтастығын мойындау мен құрметтеу жөніндегі келісімнің де дөйекті моні бар болатын. Опыц үстіне, дол сол кездс базбір саяси күштер одақтас республикалардын аумақтық құрылысының дүдәмалдығы жайында дау туғызьш, кеңестік дәуірден кейінгі кеңістіктің мемлекетаралық қатынастарыпдагы қосымша шиеленіс көздерінің пайда болуына соқтырды.

Осы тұрғыдан алғанда шарттың Қазақстан мен Ресей ұжымдық қауіпсіздік жүйесінің болуын, мемлекеттердің қорғаныс пен қауіпсіздік саласындағы ынтымақтастығын мойындаған бөлігінің маңызы айрықша арта түседі.

Шарт сондай-ақ тараптардың өз экономикалық қатынастары келісім-шарттармен реттелетініне келіскенін және бір-біріне саудадағы неғұрлым қолайлы тәртіп жағдайын туғызуға уағдаласқанын атап көрсетті. Тараптар баға саясатын үйлестіру жөнінде шаралар қолдануға, сондай-ақ екінші тараптың тұрақтылығын бұзатын немесе оған нұқсан келтіретін біржақты экономикалық шаралардан бас тартуға міндеттенді. Қазақстан мен Ресей өз аумақтарында орналасқан теңіз, өзен және әуе порттары, теміржол мен автомобиль жолдарының желісі және магистралдық құбырлар арқылы транзитті көлік операцияларын қамтамасыз етуге уағдаласты. Сонымен бірге, шартта құзыретгі өкілдіктер алмасу қажеттігі мойындалды.

Осы шарттың жасалуымен біздің елдердің өзара ықпалдастығындағы бастапкы саты 11 ың негізгі қағидалары тұжырымдадды. Әйтсе де ең бастысы - кейін арнайы келісім-шарттар мен екі жақты ірі құжаттардың нысанына айналатын проблемалар шеңбері осы құжатта айқындалды. Тәуелсіздікке ие болуы мен өзіннің халықаралық жаңа мәртебесін сезінуінің бастапқы кезеңінде тәуелсіз мемлекеттердің арасындағы екі жақты қатынастарды дамьпу мен шарттық-құқықтық рәсімдеу көбінесе кейіпге ысырыла берді. бұл елдердің көпшілігі алдымен әлемдік қоғамдастық ортасында, әсірссе жетекші державалар алдында өздерін таныту үдерісін жылдамдатуға басымдық берді.

Кеңестік дәуірден кейінгі кеңістіктегі ең ірі екі мемлекеттің -Қазақстан мен Ресейдің осы ортада орналаса бастаған қатынастарының қарқынды сипаты ортақ ырғақтан біршама ауытқығандай болғаны сөзсіз. Алайда біздің елдерінің дүниемен жаңаша қатынас орнату үдерісінен тысқары қалды деп ешкім айта алмайтын шығар. Бұл үдеріс өз жолымен жүріп жатты, бірақ ол Қазақстан-Ресей диалогын қарқындатуға нұқсан келтірген жок- Дәстүрлі тарихи, экономикалык, мәдени және сипаты өзгере бастаған геосаяси байланыстар тұрғысынан алғанда жаңа құқықтық анықтаманы ең әуелі біздің елдеріміздің дәл осы екі жақты қатынастары кажет ететіні барған сайын айқын бола түсті.

1991 жылғы 17-тамызда Қазакстан мен Ресей президенттерінің Алматыдағы кездесуінде бірқатар құжаттарға қол қойылды, олардың екеуі - Президенттердің Бірлескен мәлімдемелері - айрықша мән беруге тұрарлық. Соның біріншіісіндс - "Біртұтас экономикалык кеңістік туралы" деп аталатын құжатта - егемен екі мемлекеттің президенттері, Қазақстан мен Ресейдің елде экономикалық тұрақтылық жағдайын жасау, біртұтас нарықтық кеңістік құру жолындағы жауапкершілігін сезініп, республикааралық экономикалық қатынастардың оң тәжірибесіне сүйене отырып, егемен он бес мемлекет басшыларының жүмыс барысындағы ксздесуін өткізудің уақыты мен орнын келісу жөнінде барлық республикалардың жетекшілеріне ұсыныс жасауды дұрыс деп шешті. Бұл кездесудің мақсаты біртұтас нарықтық кеңістікті қальштастыруға байланысты экономикалык және әлеуметтік проблемалардың бүкіл кешенін талқылау болуы тиіс еді.

Сондай-ақ мәлімдемеде барлық республикалардың экономикалық келісімінің ортақ тұғырнамасын жасауды, ондай келісімді әзірлеудің кезеңдері мен мерзімін және оған қол қоюдың шарттарын келісуді, Егемен мемлекеттер одағы туралы шартқа қол қойылғанп соң тез арада Республикааралық экономикалық кеңес құру мен оның қызметін жолға қою қағидаларын талқылауды көздейтін кездесудің күнп тәртібі дс ұсынылды.

Шындығында бұл құжат сол шақта әлі де болса "новоогаревтік үдерісті" оңды шешуге деген үзілмеген үміттің бейнесі сияқты және, сонымен бірге, біртұтас экономикалық кеңістікті өзінің бұрыңғы тұрпатында сақтап қалудың соңғы әрекеті есепті болды. Сонымен қоса, бұл келісімді дәл осы біздің екі елдің - Қазақстан мен Ресейдін басшылығы тарапынан жасалып, құжат түрінде рәсімделген ең алғашқы кірігушілік бастамалардың бірі деуге болады.

Осы тұрғыдан алғанда Қазақстан мен Ресей президенттерінің "Егемен мемлекеттер одағы тұрақтылығының кепілдіктсрі туралы" деп аталатын тағы бір бірлескен мәлімдемесі де көңіл аударуға тұрарлық. Онда президенттер, елдегі бейбітшілік пен тұрақтылықты сақтау, халықаралық құқық нормаларына сәйкес азаматтардың құқықтары мен бостандықтарын қорғау үшін КСР Одағы халықтарының алдындағы жауапкершілігін сезіне отырып, мынаны мәлімдеді:

Қазақстан мен Ресейдің аумақтық тұтастығын сақтау - елдің
және оны құрайтын мемлекеттердің апатты ыдырауын болдырмаудың аса маңызды кепілі.

РКФСР құрамындағы республикалармен бірге жаңа негізде
құрылатын Одақтың құрылтайшысы болатын біртұтас күрделі федерациялық құрылым ретіндегі Ресей Федерациясын сақтау - тұтастай
Одақты сақтаудың қажетті шарты.

Одақты құрайтын мемлекеттердің ішіндегі қатынастар сол мемлекеттердің конституцияларымен және заңнамаларымен, ал қажет болған жағдайда оларға кіретін республикалармен жасасқан шарттармен және келісімдермен реттеледі.

Мәлімдеменің жоғарыда аталған барлық тармақтарының мәнділігі даусыз бола тұра, онда бұрынғы одақтас республикалар басшылығы айрықша мән беріп, қатты алаңдайтын нәрсеге - кеңестік дәуірден кейінгі мемлекеттердің аумақтық тұтастығының бұлжымастығына ерекше көңіл белінген.

Қазақстан мен Ресейдің сыртқы саяси ведомстволарының өзара ықпалдастығының алғашқы жемісті тәжірибесі ретінде Қазақ КСР мен РКФСР сыртқы істер министрліктері арасындағы ынтымақтастық пен қызметтерін үйлестіру туралы 1991 жылғы 17-тамызда сыртқы істер министрлері қол қойған хаттаманы айтуға болады.

Оның ерсжелерінде өзара мүдделі екі жақты қатынастар мен негізгі халықаралық проблемалар бойынша консультациялар жүргізу, сондай-ақ әртүрлі деңгейде пікір алысу пайдалы деп танылды. Тараптар ынтымақтастық пен қызмет үйлестірудің мынадай қағидалары және практикалық пошымдары жөнінде келісті:

Сыртқы істер министрлерінің деңгейі мен басқа да деңгейлерде өзара мүдделі халықаралық жәңе республикааралық мәселелер бойынша ұдайы келіссөздер мен консультациялар өткізіп тұру, ақпарат алмасуға айрықша көңіл бөлу және Еуропа мен Азия-Тынық мұхит аймағындағы ынтымақтастық мәселелері бойынша өзара ынтымақтастықты жүзеге асыру.

Қазақстан мен Ресей еыртқы істер министрлерінің және олардың
тапсыруы бойынша басқа адамдардың кездесулерін кемінде жарты
жылда бір рет Алматыда және Мәскеуде алма-кезек өткізіп отыру, парлменттер мен үкіметтердің де, министрліктердің де қызметі туралы өзара негізде тұрақты әрі жедел ақпарат алмасуды, республикалардағы осы аталған органдар сыртқы саясат пен халықаралық қатынастардың мәселелері бойынша қабылдайтын барлық негізгі заңнамалық актілер мен шешімдердің көшірмелерін жіберіп отыруды қамтамасыз ету.

Тағлымдамалардың, консультациялардың әртүрлі пошымдарын ұйымдастыру, өзара делегациялар мен қызметкерлер алмасу негізінде тікелей аралас-құраласқа және бір-бірінің тәжірибесімен танысуға қолайлы жағдай туғызу.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.