Тайвань мәселесі

Пән: Саясаттану
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 24 бет
Таңдаулыға:

Жоспары

КІРІСПЕ . . . 2

Негізгі бөлім

1. Тайвань мәселесінің пайда болу алғышарттары . . . 4

2. 1957-1976 ж. ж Тайванның әлеуметтік-экономикалық

дамуы . . . 15

3. Пекинмен қарым-қатынастардың жаңа перспективалары . . . 19

ҚОРЫТЫНДЫ . . . 21

Пайдаланған әдебиеттер тізімі . . . 22

КІРІСПЕ

Тақырыптың өзектілігі Тайвань мәселесі Қытай Халық Республикасы мен Қытай Республикасы арасындағы ең басты мәселе болып табылады. Екі мемлекет аралға заңды құқықтық нормаларын алу үшін бірнеше жылдар бойы бір-бірімен күресіп келді. Тайванның тәуелсіздігін алу үшін екі ел ұзақ уақыт қырқысты. .

1895 жылды еске алсақ Қытай мен Жапония арасындағы соғыстан кейін ҚХР Тайваньды Жапонияға беруге мәжбүр болды. Бірақ екінші дүниежүзілік соғыстан кейін Тайвань қайтадан Қытайға қайтарып алған болатын.

1949 жылы Материктегі коммунистердің жеңісінен кейін екі миллион халық Тайваньға қарай қашып, нәтижесінде мемлекет құрды. Бұл мемлекет 50 жыл бойы жергілікті халықты демократизациялады. Осы кезде аралдың экономикасы жедел дамып, Тайвань оңтүстік - шығыс Азиядағы экономикалық «жолбарыстардың » қатарына қосылды.

Қытай (ҚХР) және Тайвань(Қытай Республикасы) елдерінің халқы - ханьцы болғандықтан « Тайвань мәселесін» өз классификациясы бойынша этникалық сепаратизіміне жатқызуға болмайды. Бұл мәселе саясатқа байланысты Қытай халық Республикасының елшілігі Қытай Республикасының заңды тәуелсіздігін мойындамайды және Қытай Республикасының халықаралық құқық субъект негізінде қолданатын мемлекеттер арасында дипломатиялық қарым-қатынасды жүргізбеуге тырысады. Тайвань Қытай Халық Республикасындағы провинциясының бірі ретінде саналса, ал «Тайвань мәселесі» Қытай Халық Республикасында ішкі мәселе. ретінде. қарастырылады. Қытай Халық Республикасын Қытай Республикасы тең құқықтық әріптес ретінде санауы және екі аралдардың бірігуіне теріс көз қараста қарауы күрделі мәселе екендігі сөзсіз. Тайвань аналитиктерінің айтуы бойынша дәл осындай мәселенің шешімі қолайсыз жағдайға алып келеді .

Жұмыстың мақсаттары мен міндеттері Қазіргі кездегі Қытай Тайвань қатынастарын ашып көрсету, оның ішкі және сыртқы саясаты мен келекшекте адамзатқа тигізетін әсерін анықтау.

Тарихнамалық шолу Мен өзімнің реферат жұмысымда мынандай әдебиеттерді қолдандым, олар:

Полхов С. А « Китайский фактор» 2004

Сыроежкин К « Тайваньская диллемма» Континент 2005

Цзян Йенхуа «Экономическое развитие Тайваня» Российский Экономический журнал 2002

Зиновьев Г. « Тайваньский вопрос» Проблема дальнего востока 2003

Жұмыстың құрылымы Алға қойған мақсатым мен міндеттеріме сәйкес жұмыс ішкі структурадан тұрады. Ол кіріспеден, негізгі бөлімнен, қорытынды және пайдаланған әдебиеттер тізімінен тұрады.

1. Тайвань мәселесінің пайда болу алғышарттары

1949 жылы 1 қазан айында қытай халқы жаңа демократиялық революциясында жеңіске жетіп, Қытай Халық Республикасын құрды. Гоминьдан партиясы бөтен тұрғындардан қолданыс табамыз деп Қытай провинциясына Тайваньды жіберіп, Орталық үкіметке қарсы шықты. Осындай күрделі жағдайларға байланысты Тайвань мәселесі пайда болды.

Тайвань мәселесін шешу және Қытайдың толықтай бірігуі Корей мемлекетінің қытай ұлтына деген көз қарасына байланысты болды. 50 жыл бойы Қытай үкіметі осы мақсаттарды іске асыру үшін көптеген күрес терді жүргізді. 1979 жылдан бастап Қытай мемлекеті бар үлесін қосып достық қарым-қатынас жүргізуге тырысқан.

(«Одно государство - два строя»)

Нәтижесінде 1987 жылдың аяғында екі ел арасындағы экономикалық, мәдени саласы кеңейе бастады. Бірақ 90 жылдардан бастап Тайвань администрациясының басшысы - Ли Дэнхуэй сепаратистік саясатты жүргізді. Оның жүргізген саясатының негізі « Екі Қытай » мемлекетін құруына бағытталды. Бұл Тайвань ағынындағы екі аралдың бірігуіне үлкен зиянын тигізді. Қытайлардың Корей халқына көз қарасы бұзылып, сонымен қатар Азия Тынық мұхит аймағының тұрақтылығын әлемдік дағдарысқа ұшыратты.

Қытай Халық Республикасының үкіметі Тайваньды Қытайдан алшақтату үшін бүкіл іс-шараларды іске асыруға тырысты. Қытай үкіметі және Ли Дэнхуа бастаған сепаратистік күш арасындағы күрес « Екі Қытай мемлекетін» немесе « Бір Қытай, Бір Тайвань» мемлекеттерін құруға жоспарлады.

1993 жылы тамыз айында қытай үкіметінің бұйрығымен басылымға шыққан «Тайвань мәселесі және Қытайдың бірігуі» ( «Тайваньский вопрос и объединения Китая» ) атты кітабында Тайвань - Қытайдың бір бөлігі және Тайвань мен Қытайдағы жағдай, Тайвань мәселесін шешетін Қытай үкіметі ең басты саяси салаларға көп назар аударуы қажет екенін білетініне қарамастан бұл мәселені шешу өте күрделі екендігі мәлімденді.

Қытайдың бір мемлекет құру принципі Қытай халқының мемлекетті қорғау суверенитеті жағынан құқықтық негізде қолданыс тапты.

Тайвань - Қытайдың бір бөлігі. Тайваньға қатысты бүкіл мағлұматтар және заңды актілер Қытай территориясының бір бөлігі екендігін куәландырады.

1895 жылы сәуір айында Жапония Қытайға қарсы агрессияны әлсіретіп, Цин династиясының үкіметін « Симоносексиялық келісіміне» қысыммен қол қойдыртты. Нәтижесінде бүкіл келісім Тайваньды оккупациялаған болатын. 1937 жылы шілде айында жапон агрессорлары Қытайға қарсы соғысты тоқтатты.

1941 жылы желтоқсанда Қытай үкіметі «Жапония соғысын жариялау туралы деклорациясын» бүкіл әлемге осы кезден бастап Қытай - Жапон соғысына қатысты келісімдер, конвенциялар және тағы басқа құжаттар жойылатындығын хабарлады. Сондағы Қытай үкіметінің көздеген мақсаты - Тайваньды өз юрисдикциясына қайтарып алу.

Қытайдан тартып алған территорияларын - Солтүстік- шығыс Қытай Тайвань аралы және Пэнху аралдарын міндетті түрде қайтару үшін 1943 жылы желтоқсан айында Америка Құрама Штаттары, Қытай және Ұлыбритания « Каир декларациясына» қол қойды.

«Потсдам декларациясындағы» Қытай, Америка Құрама Штаты және Ұлыбритания 1945 жылы қол қойған (кейінен оған Кеңес Одағы қосылды) құжатқа «Каир декларациясының» ұсынысы міндетті түрде орындалуы тиіс деп мәлімденді.

Осы жылдың тамыз айында Жапония осы келісімге байланысты актіке қол қойды. Бұл құжатта Жапония Потсдам декларациясының ұсыныстарына келісетіні жайында жазылды. 25 қазанда Қытай үкіметі Тайвань және Пэнху аралдарына Қытай суверенитетіне қайтарды.

1949 жылы Қытай Республикасының орнына Қытайдың заңды үкіметі және халықаралық аренадағы Қытай үкіметі Қытай Халық Республикасы орнатылды. Нәтижесінде Қытай Республикасы ыдырады.

Жаңа билік және жаңа халықаралық құқық құрылды. Бірақ Қытайдың мемлекеттік суверенитеті және территориясы өзгертілмеді. Сондықтан Қытай Халық Республикасының үкіметі Тайванның құқықтық суверенитетін қоса Қытайдың бүкіл заңдарын басқарды.

Гоминдан партиясының құлдырауына қарамастан Тайвань биліктері « Қытай Республикасы» деп аталуы жалғаса берді. Яғни, олар Қытай территориясындағы жергілікті биліктердің бірі болып саналды.

Қытай Халық Республикасы орнатылған күні Қытай үкіметі - егер өзара тепе-теңдікті сақтайтын, сыйластық қарым-қатынас жүргізетін және тағы басқа принциптерді орындауға дайын әр елмен дипломатиялық қарым-қатынас жүргізуге қалайтынын жариялады.

Кейінен Қытай үкіметі Гоминьдан администрациясына Қытай халқын жариялауға толық құқықтарынан айырылғандығы жөнінде Біріккен Ұлттар Ұыймына телеграмма жіберді.

Қытай Халық Республикасының шет ел мемлекеттермен дипломатиялық қатынастарды орнату үшін Қытай халқын тек бір мемлекет басқаруы тиіс болды. Осы кезде Америка Құрама Штаты Қытайдың бұндай шарттарына қарсы шықты. Дегенмен, АҚШ-ң президенті Трумэн 1950 жылдың 5 қаңтарынды АҚШ және оның одақтастары Қытай фактін қолдады.

1949 жылдан кейін Тайвань биліктері 30-40 ж. ж. аралығында Қытайдың статусынан бас тартты. 1958 жылы қазан айында НАОК әскерлері Цзинмэн аралына шабуыл жасаған кезде Қытай Халық Республикасының өкілеті Мао Цэдун Тайвань биліктеріне былай деп жауап берген:

«Қытай Халқын екі емес, тек бір мемлекет қана басқаруы тиіс»

1979 жылы қыркүйекте ВСНП-ң тұрақты комитеті Қытайды қолдады. Сонымен қатар әлемде тек бір Қытай мемлекетінің болуын шетел мемлекеттері және халықаралық ұйымдар Қытай Халық Республикасын кең түрде қолдап отырды.

1. Қытай империясы және Тайвань

Мин династиясы кезеңінде (1368-1644) Рюкю аралдары Қыта й империясына қоосылды. Сол жылдары Окинава аралын Лиу-Чиу, ал Тайвань аралын кіші Лиу-чиу деп атаған. Мин династиясы кезеңінде XIVғасырдан XVII ғасырдың бірінші жартысына дейін Қытайдан эмигранттарды шығаруына тыйым салынды. 1587 жылы Пенху аралдағы қытай тұрғындарына материкке қайтуына бұйырылды. Бірақ XV-XVI ғ. ғ кейбір Қытайдағы эмигранттарына императордың тыйым салуна қарамастан Тайваньға қоныстануына мүмкіншілік берілді. Алайда бұл арал император үкіметтеріне ешқандай қызығушылық тудырған жоқ. XVIIғасырдан бастап 1624 жылы аралды голландықтар жаулап алған кейін Тайваньда европалық үстемдігінің билік ету кезеңі басталды. 1637жылы Мин династиясы өзінің губернаторын Фуцзян провинциясын өз бақылауына алу үшін Лиу-Чиу аралына жіберді. Голландықтар билікке жол бермей, сауда факториясын орнатып, қытай жұмысшыларына ауыр салық төлеттірді. Екі жылдан кейін Килунгтте испандықтар қоныстанып, аралдың солтүстік аймағын жаулап алды. Алайда 1641 жылы голландықтар испандықтарды қуып жіберіп, голландықтар аралды тағы жиырма жылдай өз қол астында ұстады.

Тайвань мен материктік Қытай арасындағы

қарым-қатынастар

Тайвань аралы, Формоза аралы, Азияның оңтүстік-шығыс жағалауында орналасқан.

Құрлықтан Тайвань бұғазы арқылы бөлінген. Пэньхуледао (Пескадор) аралдарымен қосылып, Қытайдың Тайвань провинциясын құрайды.

Жер аумағы 36 мың шаршы шақырым, ұзындығы 394 километр, ені 140километр. Халқы 22, 1 миллион адам (2000) .

Аралдың шығыс жағалауын бойлай солтүстіктен оңтүстікке қарай Чжуньяншань жотасы созылып жатыр. Ең биік жері Юйшань тауы (биіктігі 3950 метр) . Батысы ойпатты жазық, жағалауы аз тілімделген.

Мұнай, тас көмір, алтын, полиметалл кен роындары бар. Климаты субэкваторлық, муссондық.

Қаңтар айының жылдық орташа температурасы 15 - 20 градус, шілдеде 28 - 30 градус.

Жылдық жауын-шашын мөлшері 1500-5000мм.

Арал тропиктік циклондар жолында орналасқандықтан тайфундардың әсері күшті.

Өзендері қысқа, суы мол. Ылғалды, мәңгі жасыл тропиктік ормандар (фикус, пальма, бамбук, лианалар), 3300м биіктіктен жоғарыда бұталар ( арша, қарақат) мен шалғындар таралған.

Аралды қара аю, қабан, қабыршақты кесіртке - панголин тағы басқалары мекендейді. Жағалауларындағы жазық жерлерде кұріш, жүгер, шай, қант құрағы және тропиктік жемістер ( ананас, банан, батат, мандарин ) өсіріледі.

Балық аулау мен шошқа шаруашылығы жақсы дамыған. Кеме жасау, радиоэлектроника, пртбор жасау, тоқыма химия өнеркәсібі және тағы басқа кәсіпорындар бар.

Әкімшілік орталық және басты қаласы - Тайбэй.

Қытай мен Тайвань арасындағы қарым - қатынас соңғы он жылдықтарда көптеген өзгерістер алып келді.

Қытай Республикасы Азиядағы бірінші конституцияндық мемлекет болып танылған. Қытай Республикасының үкіметі осы жылдары Гоминьданның бақылауында болған. Яғни Қытай Тайваньды толықтай бақылап отырған, Пэньху, Кинмен, Мацзу және тағы басқа көптеген кіші аралдарды өз бақылауында ұстап отырды.

1949 жылдардың алғашқы кезінде Қытай мен Тайвань арасындағы қатынастар суықтай бастады.

Көптеген жылдар бойы Қытай Халық Республикасы құрылғаннан кейін Қытай Тайваньды өзіне күштеп қоса алмаған.

Бірақ 1979 жылы Пекин «дүниежүзілік конфронтация» жүргізіп, «біріккен фронт» атты жаңа компания ашады.

Тек 80 жылдары ғана Қытайдағы жағдай өзгере бастады. Тайваньда бұл онжылдық экономикалық либерализация және саяси демократизация негізінде бекітілді.

1987 жылдары Қытай Республикасының Тайваньдағы үкіметі Қытай Халық Республикасына қатысты ашық саясат жүргізе бастайды. Солай екі мемлекет арасында экономикалық, мәдени және білім-ғылым салалары кеңейіп қана қоймай дамиды.

1990 жылдары Гоминьдан үкіметі Тайванның бірігуіне негізгі қағидалар орындай бастаған екен.

1991 жылдары мамыр айында президент Ли Дэнхуэй « Ұлттық Мобилизацияның ронатылуын » жариялайды. ( Период Национальной Мобилизации ради подавления коммунистического восстания)

1992 жылдың шілде айында « Тайвань аймағы » және «материктік аймақ» екі мемлкеттің арасындағы қары-қатынастарды орнататын ағын заңды түрде қабылданды.

1990 - 1991 жылдары Ұлттық кеңесті біріктіруші, Қытай мен Тайвань арасындағы 3 ұйым құрылады.

Біріншісі - президент тұсындағы кеңес, екіншісі - үкімет деңгейіндегі әкімшілік агенттігі, үшіншісі - үкіметаралық кеңесі.

Сонымен қатар екі мемлкет арасындағы қарым-қатынастардың жақсаруына 1990 жылдары брлған келліссөздер нәтижесінде болды.

Қазан айының бірі - Қытай Халық Республикасының республика

күні

1949 жылы 1 қазан күні түстен кейінгі 3 сағатта Пекинде 300 мың адам Тян-ан-мын алаңына жиналып, Қытай халық республикасының құрылғандығын салтанатпен құттықтады. Мемлекет құрудың ұлы рәсімі төңіректі думанға бөлеген салют зеңбіректерінің үнімен ашылып, Орталық халық үкіметінің төрағасы Мао Цы Дун Қытай Халық Республикасының құрылғанын салтанатпен жариялап, тұңғыш бес жұлдызды қызыл туды өз қолымен шығарды. Тян-ан-мын алаңына жиылған 300 мың әскерлер мен халық мереке құрметіне салтанатты әскери парад және құттықтау шеруін өткізді. Мао Цы Дун «ҚХР Орталық халық үкіметінің декларациясын» дауыстап оқыды. Онда былай делінген: “ Қытай Халық Республикасының орталық халық үкіметі Қытай Халық Республикасындағы бүкіл халыққа уәкілдік ететін бірден - бір заңды үкімет. Бұл үкімет теңдік, өзара пайда жеткізу, бір-бірінің территориялық егемендігіне құрмет ету сияқты ұстанымдарды басшылыққа алатын әр қандай шетел үкіметімен дипломатиялық қатынас орнатуды қалайды. ” Осыған ілес, әскери парад және бұқаралық шеру өткізілді. Қарулы күштердің бас қолбасшысы Жу Ды теңіз-құрлық-әуе күштерінің парадын қабылдап, «Қытай халық азаттық армиясы бас штабының бұйрығын» жариялады. Бұйрықта: Қытай халық азаттық армиясына Го-мин-даңның барлық қалдық қарулы күштерін тез арада жойып, барлық азат болмаған жерлерді азат ету бұйырылған. Сол күні Пекин Шинхуа радио станциясы Тян-ан-мынде өткізілген ҚХР -дың құрылу салтанатын тікелей эфирде хабарлады. Бұл Қытай халқының радио тарихындағы тұңғыш зор көлемді тікелей эфирлік хабарлау еді. Қытайдың әр жеріндегі халықтық радио станциялары бір уақытта жалғап хабарлап жатты.

Содан бері әр жылдың 1 қазан күні ҚХР -нағы әр ұлт халықтары мейрам күнін салтанатты түрде қуанышпен қарсы алады. Қытайдың ауыл - аймақ, қалаларының барлық жерінде Қытайдың мемлекет байрағы - бес жұлдызды қызыл ту желбірейді. Республика күні Қытайда заңды мерекелік демалыс күні ретінде тұрақтанған. Қытай елі Республика күні мерекесінде 7 күн демалыс алады. Оның 1, 2, 3 күндері Республика күнінің мейрам күндері. Одан басқа күндер тура келген жалпылық демалыс күндерін ( сенбі, жексенбілерді ) жалғап берілген демалыс күндері. Заңды мереке күндері жұмыс істейген қызметкерлерге қалыпты күндік жалақы нормасының 300 пайызын беру, ал жалпылық демалыс күндері жұмыс істегендерге күндік жалақы нормасының 200 пайызын беру бекітілген.

Қытай Халық Республикасы мен Тайванның негізгі экономикалық даму

көрсеткіші

ҚХР

Көлемі (кв. км) 9, 596. 960

Халқы (мың) 1. 236. 914

Ішкі жалпы өнім (млрд. долл) 900, 9

Әр адам ІЖӨ (долл) 3. 460

Экспорт(млрд. долл) 182, 7

Импорт (млрд. долл) 142. 4

Алтын валют резевы (млрд. долл ) 151. 0

Қарыз (млрд. долл) 145, 0

Тайвань

Көлемі (кв. км) 35. 980

Халқы (мың) 21. 908

Ішкі жалпы өнім (млрд. долл) 272, 6

Әр адам ІЖӨ (долл) 122, 1

Экспорт (млрд. долл) 12. 439

Импорт (млрд. долл) 114, 4

Алтын валют резевы 97, 7

Қарыз (млн. долл) 80

2. 1957-1976 ж. ж. Тайванның әлеуметтік-экономикалық

дамуы

Жетінші американдық флотының бақылауымен жүрген Гоминдан партиясы араладағы экономикалық реформаны жүргізуге жалғастыра берді. Алайда бағдарламаны реализациялау үшін тек Гоминьдан режимін қорғау ғана емес, сонымен қатар тікелей экономикалық көмек қажет болды. Бұл көмек экономикалық саладағы маңызды (шешуші емес) роль ойнады.

15 жыл ішінде (1951-1965) Америка Құрама Штаты Тайваньға шамамен 2, 5 млрд. доллар әскери көмек, 1, 5 млрд. доллар экономикалық көмек ұсынды. Алайда экономикалық көмектің үштен екі бөлігін әскери күш құрап отырды. Осындай жағдаймен 15 жыл ішінде Тайваньға 0, 5 млрд. доллар жұмсалып отырды (жол салу, аэродром орнату және тағы басқа ) . Бұндай салық саны аралдағы экономиканың дамуына маңызды рөль ойнағанмен, ол « алтын жаңбыр» болып саналмады. Американың берген көмегі ауыл шаруашылық сферасындағы өндірістік өнеркәсіпті дамытуға үлкен үлесін тигізді. Сондықтан да Американың көмегінің 80% инфроструктураға, ауыл шаруашылық ты дамытуға және кадрларды дайындауға жұмсалса, қалған 20% тек өнеркәсіпті дамытуға жұмсалды. Американың кеңесшілері ауылдардағы экономиканың дамуы -әлсіз инфраструктура екендігіне сенімді болды. Сонымен қатар Америка Құрама Штаттары ауыл шаруашылық методттарын өзгерту мақсатында Гоминдань билігіне қысым көрсетіп отырды. Бұл қысым Гоминдань басшылығын экономикалық саясаттағы өзгерістерді енгізуге тездетті. 50 жылдардың ортасында гоминдань үкіметі шетелдік инвесторларға, әсіресе қытай эмигранттарына (хуацяо) льгота алу үшін алғашқы заңды актілерді қабылдады. Бірақ бұл льготалар маңызды болмай, капиталдың дамуна ешқандай әсерін тигізбеді. Алайда 60 жылдардағы «либерализацияға» қатысты заңдар маңызды қадамдардың бірі болды. Тек шетелдік емес, сонымен қатар ұлттық капиталға айналған «инвестицияның жағдайы » маңызды акт ретінде қарастырылды. Бұл заңды акт өндірістік капитал саласындағы өз пайдасына үлкен льготтар берді. (салық мөлшерін азайту, жеке өнеркәсіптік өндірістерді ашуға арнайы жер бөліп беру және тағы басқа) . Жаңа өнеркәсіптік өндірістерді ашу үшін алдын ала электрлік құралдар сатып алынды ( электроника, мұнайхимиясы және т. б)

Қытайдың саяси үкіметі Тайваньға жаңа тұрақтылық курсын енгізді.

(40 нтд = 1 ам. дол. )

1959 жылы үкімет тарапынан жеке өндірістік күштерге арналған орташа және ұзақ мерзімді « Қытай дамуының корпорациясы» ашылды.

60 жылдары бұл корпорация жеке өндірістік күштерді қолдаумен 1, 8 млрд. дол., мөлщерінде ақша қосып, тайванның жеке капиталында маңызды роль ойнады. Шетелдік капиталдарды өздеріне қарату үшін Тайваньда шетелдік банкттерге өздерінің үкіметін ашуға рұқсат берілді. 1959жылы ең алғашқы өзінің бөлімін ашқан « Ниппон кангё бэнк», ал содан американдық банкттар «Ферст нэшнл бэнк» және « Бэнк оф Америка». Кейіннен қалғандары ашылды. Тәжірибелік күші күшейген жеке ұлттық және шетелдік капиталға1965 жылы жаңа льготалар берілді. Шетелдік инвесторларға арнайы «өндірістік зоналар» ашылды. Және ең негізгісі - мелекеттің приватизациялық процессі бірте-бірте дами бастады.

Гоминдань партиясының жаңа экономикалық саясаты өзінің экономикалық және социалистік белсенділігін бірден көрсеткен жоқ. Бұнда ұлттық капитал тез және белсенді тұрғыдан көрініп отырды. 1951 жылдан 1964 жылға дейін өндірістік салаға, сауда және жеке өнеркәсіп саны 68 мыңнан 227 мыңға дейін өссе, ал жеке капитал 1353 млн. долл-ға дейін өсті. (салыстырмалы түрде мемлекеттік капитал 1253 млн. дол-ға дейін өсті) . Сонымен қатар осы кезеңде Тайваньда кіші және орта кәсіпорындар ашылды. Алайда 50 жылдары жеке каиталдардың көбеюі үкіметаралық капиталқорынан деңгейі әлдеқайда төмен болды. 1958 жылға дейін жылдық деңгейдегі жеке капиталдың көрсеткіші түсе бастады. Бірақ үкімет бұл тенденцияны жедел өзгеотті: егер 1958 жылы жеке капиталдың мөлшері 41% құраса, 1964 жылы 72% құрап отырды. Осындай тенденция болашақта да сақтала берді.

Ұзақ уақыт бойы жеке капитал тайванның нарығына және үкіметтің аймақтық жерлеріне зардабын тигізіп отырды. 50 жылдары шетел капиталқоры ( қытай эмигранттарын қоса) маңызссыз және орынсыз болды. 1952-1960 ж. ж. капиталдың мөлшері 36 млн. ам. дол- ды құрады. Тіпті 60 жылдардың ортасында шетел капиталдардың реакциясы әлсіз болды:

1961 - 1964 ж. ж. 58 млн. ам. дол. қосылды. Алайда 60 жылдардың ортасында жалпы экономикалық заңдылықтар шетелдік капиталдалдың тезірек дамуына жол ашты. 1965 -1968 ж. ж 298млн. ам. дол қосылды. Енді американдықтардан басқа ол жерге жопондық капиталдар өз үлесін қосуға тырысты. Сонымен қатар Гонкогтан, Макао және бүкіл қытай диаспороның көмегі күшейді. Шетелдік капиталының күшеюі экспортқа шығарылатын жаңа электрлік құралдардың ( радиоэлектроника, химия, металооборотка және тағы басқа) дамуына маңызды роль ойнады.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.