Жерді антропогедік әсерден қорғау

Қазақстан Республикасының жері солтүстікте Батыс Сібір жазығынан, батысында Оңтүстік Орал мен Каспий теңізінен, шығыста және оңтүстікте мемлекеттік шекараға дейінгі жерді алып жатыр. Ұшы қиыры жоқ дала, шөлейт, құмды және сазды шөл жазықтар мыңдаған шақырымға созылып жатыр. Бұл тәуелсіз мемлекеттер достастығындағы ең шуақты, ыстық және құрғақ жерлер. Қазақстан территориясы 2724,9 мың шаршы шақырымды құрайды. Территориясының көлемі бойынша дүние жүзінде тоғызыншы орынды алады.
Қазақстан территориясы негізгі ылғал түсіруші – мұхиттардан алыста, құрлықтың түкпірінде, қоңыржай климат белдеуінің оңтүстік бөлігінде. Биік жоталар бөгет болып Оңтүстік Азияның муссондарының бұл жаққа өтуіне жол бермейді. Жерорта теңізінің циклондары да Қазақстанға сирек келеді. Сондықтан мұндағы климат өте континентті, жазы бұлтсыз ыстық, қысы салқын, ал солтүстігінде тіпті суық болады.
Геологиялық құрылысы, даму тарихы және қазіргі сипаты жағынан Қазақстан территориясының беті кейбір жерлеріне жемірілген тауларымен қоса жазық бөлікке және Атлант мұхитынан Тынық мұхитына дейін созылып жатқан биік таулы белдеуге кіретін таулы бөлікке бөлінеді.
Жері жазық келетін Батыс Сібір бірте-бірте, ал кей жерлерінде аласа сатылы болып Қазақстанның қыратт жазықтарына айналады бұл жазықтар оңтүсткте Тянь-Шань тауының бөктеріне дейін созылып жатады. Территорияның батысынлда белесті жазық Торғай үстірті орналасқан. Бұл жазықтардың орталық бөлігінде қатты жеміріліп кеткен таулар – Қазақтың ұсақ шоқысы көтеріліп тұрады.
Қазақстанның қыратты жазықтарынан батысқа, Каспий теңізіне дейін дерлік және Торғай үстіртінен оңтүскке қарай Мойынқұм шөлдері бар Тұран ойпаты жалғасып келеді. Ойпаттың әр жерінде қысқа қырқалар және жартасты шоқылар оқта-текте кездесіп отырады.
Қазақтың ұсақ шоқысының геологиялық құрылысы күрделі болып келеді. Бұл жер палеозой дәуірінде пайда болды. Қазақтың ұсақ шоқысы палеозой дәуірінің барлық кезеңіндегі (пермнен басқасы) қатпарланған шөгінді және түрі өзгерген (метаморфтық) тау жыныстарынан құралған: оларды гранитті және басқа көптеген интузиялар бөліп тұрады. Геологиялық құрылысы палеозойда тау түзілу қозғалысы вулкан атқылауымен бірге болып отырғанын көрсетеді. Сол уақыттан бері бұл ежелгі таулар аса қатты жеміріліп, ұсақ шоқыға айналды.
Тұран ойпаты палеоген, неоген және төрттік дәуірлерінің тұнба жыныстарының аса қалың қабаты басқан ежелгі қатпарлы негізгі (фундаментті) бар плита болып табылады. Мұнда мұнайға, жанар газға, күкіртке және басқа пайдалы қазбаларға бай кен орындары бар.