ХХғ 90ж. Жапониядағы саяси дағдарыс және ЛДП

1. Кіріспе

2. ХХғ 90ж. Жапониядағы саяси дағдарыс және ЛДП

3. Қорытынды

4. Пайдаланған әдебиеттер тізімі

Көптеген елдердің саяси, қоғамдық, ғылыми топтарының Жапонияға деген қызығушылығы артып келе жатыр. Қызығушылық ретінде жапон экономикасы, жапон халқының көне дәстүрі, оның өзіндік мәдениеті болып отыр. Өткен ғасырда бұл әлсіз мемлекет басқа азиаттық мемлекеттерге тән саяси жағдайдан, ауыртпалықтан шығып, дамыған елдердің қатарына қосылғаны саясаткерлерді таң қалдырып, талқыланатын күрделі мәселе ретінде қарстырылатын болған. Кейінен тарихи қысқа мерзімде экономика мен қоғамды модернизациялау саласында үлкен жетістікке жеткені әлемдегі мықты елдердің қатарына қосылып, қолындағы бар қарумен ұлы державаларға қарсы тұруы тарихшыларды зертеуге қызықтырмай қоймайды.
Әсіресе, ІІ дүниежүзілік соғыстан кейін жойқын жеңіліске ұшырағанымен, нәтижесінде, ХХІғасырдың басында әлемдегі көшбасшылардың біріне айналғаны Жапонияға денген қатты қызығушылық тудырады. Жапонияның саяси тарихы кідіріс пен үзіліс кезеңдерінен өткен, демократиялық институттарының дамуынан, қағидалар мен нормалардан, демократиялық тәжірбиенің жиынтығынан құралған процестерден көрініс табады. Жапонияда саяси жүйенің эволюциясы басқа елдердегі процестер сияқты анолог негізде дамыды. Жапон саясатшылары ол елдерден даму тенденциялар мен сәтті нұсқаларын тек қабылдап қоймай, сонымен бірге тікелей әсер еткен мәжбүрмен қолданған саясаттарын да іске асырды.
Соғыстан кейінгі экономикалық артта қалушылық жеңген Жапония капиталистік әлемнің екінші державасына айналды. Егер 1960- жылы Жапонияның әлемдік жалпы ұлттық өнімінде үлесі барлығы 3% болса, 1986жылы 10% болды.
Жапонияның халықаралық сауда экономикалық, ғылыми техникалық алмасуға қатысуында маңызы зор. Алайда әлемдік саясат сферасында бұлай деп айта алмаймыз. Жапон сыртқы саясаты бұрынғысынша пассивті, тығыз мемлекеттер арасында, әсіресе АҚШпен екіжақты қарымқатынаспен ғана шектеліп отыр.

1. В.Н.Еремин «История Японий. Япония страна и люди»

Пән: Жалпы тарих
Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 9 бет
Таңдаулыға:

Жоспар:

1. Кіріспе

2. ХХғ 90ж. Жапониядағы саяси дағдарыс және ЛДП

3. Қорытынды

4. Пайдаланған әдебиеттер тізімі

КІРІСПЕ
Көптеген елдердің саяси, қоғамдық, ғылыми топтарының Жапонияға деген
қызығушылығы артып келе жатыр. Қызығушылық ретінде жапон экономикасы,
жапон халқының көне дәстүрі, оның өзіндік мәдениеті болып отыр. Өткен
ғасырда бұл әлсіз мемлекет басқа азиаттық мемлекеттерге тән саяси
жағдайдан, ауыртпалықтан шығып, дамыған елдердің қатарына қосылғаны
саясаткерлерді таң қалдырып, талқыланатын күрделі мәселе ретінде
қарстырылатын болған. Кейінен тарихи қысқа мерзімде экономика мен қоғамды
модернизациялау саласында үлкен жетістікке жеткені әлемдегі мықты елдердің
қатарына қосылып, қолындағы бар қарумен ұлы державаларға қарсы тұруы
тарихшыларды зертеуге қызықтырмай қоймайды.
Әсіресе, ІІ дүниежүзілік соғыстан кейін жойқын жеңіліске ұшырағанымен,
нәтижесінде, ХХІғасырдың басында әлемдегі көшбасшылардың біріне айналғаны
Жапонияға денген қатты қызығушылық тудырады. Жапонияның саяси тарихы
кідіріс пен үзіліс кезеңдерінен өткен, демократиялық институттарының
дамуынан, қағидалар мен нормалардан, демократиялық тәжірбиенің жиынтығынан
құралған процестерден көрініс табады. Жапонияда саяси жүйенің эволюциясы
басқа елдердегі процестер сияқты анолог негізде дамыды. Жапон саясатшылары
ол елдерден даму тенденциялар мен сәтті нұсқаларын тек қабылдап қоймай,
сонымен бірге тікелей әсер еткен мәжбүрмен қолданған саясаттарын да іске
асырды.
Соғыстан кейінгі экономикалық артта қалушылық жеңген Жапония
капиталистік әлемнің екінші державасына айналды. Егер 1960- жылы Жапонияның
әлемдік жалпы ұлттық өнімінде үлесі барлығы 3% болса, 1986жылы 10% болды.
Жапонияның халықаралық сауда экономикалық, ғылыми техникалық алмасуға
қатысуында маңызы зор. Алайда әлемдік саясат сферасында бұлай деп айта
алмаймыз. Жапон сыртқы саясаты бұрынғысынша пассивті, тығыз мемлекеттер
арасында, әсіресе АҚШпен екіжақты қарымқатынаспен ғана шектеліп отыр.

ХХғ 90ж. ЖАПОНИЯДАҒЫ САЯСИ ДАҒДАРЫС ЖӘНЕ ЛДП
1955жылдан Либералды және Демократиялық партиялардың бірігуі
нәтижесінде пайда болған ЛДП құрылған уақытынан бері 1993ж дейін биліктті
ұстады. Сенімсіздікті тудырған ірі қаржылық жанжал сайлаудығ кезектен тыс
өткізілуіне себеп болып, нәтижесінде төмегі палатадағы бақылауынан ЛДП
айырылды. Жеті оппозициялық партиялар депутаттық мандаттың көп бөлігін
иемдену мақсатында күштерін біріктірді де, министірлер кабинетін құру
құқығына ие болды. Бұл коалиция саяси бағытта кең көлемді спектілерді
қосты: солшыл социалистер мен кммунистер, демократиялық социалистер және
кезінде жаңа жапония партиясы мен Жапонияның қайта жаңғырту партиясы құру
мақсатында лдпдан шығып кеткен КОМЭТО партиясы . Жапон саясатының келесі
кезеңі жаңа лидерлердің сайлау жүйесі мен сайлау капонияларының
қаржыландыру мәселесін қарастырған кезде басталады.
Парламентте партиялардың позициялары электоральді жүйенің
ерекшеліктерімен айқындалады. 1996ж.бұл жйеге өзгерістер еңгізгенге дейін
төменгі палатадағы сайлау үрдісі келесі сипатқа ие болды: әр сайлау
округтерінен 2-ден 6-ға дейін (көп жағдайда 3-5) депутатар жіберіріп
тұрды. Осыған қатысты сайлау кезінде тек басқаларардың емес, сонымен бірге
өз партиясының мүшелерімен бәсекелесу үшін ірі партиялар біршама
кандидаттарды алға тартты. Нәтижесінде нақты бір партияның мүшесі болу өз
құндылығын жоғалтты. Жаңа сайлау жүйесін еңгізудегі көздеген мақсат
сыбайластық жемқорлықты ликвидациялау, саяси партиялрға сайлаушы нақты
тұлғаның мінездемесіне қатаңдықпен назар аудару, кабинет құрудағы жіне
мемлекеттік линияны жүзеге асырудағы фракцияның роін азайту. Қазңргң
сайлау жүйесі ЛДП артықшылығын береді: қалалық аймақта парламенттәк
сайлауға 250-350мың сайланушылардың ішінен, ал ауылдығ аймақтардан 130-
140мың үміткерден біреуін жібереді.
1993ж 18 шілдеде екі жаңа партиялар – Жаіарту партиясы мен Санигакэ
партиясын құру ниетімен кқптеген депуттардың шығып кетуінен әлсіреген ЛДП
депутатық мандат саны юойынша ірі болып қалғанымен(511орыннан
223іне ие), 38жылдық билігі кезінде алғаш сайлау нәтижесінде төменгі
палатада бәршама орнына айырылды. Бірпартиялық үкімет қруға бұл мүлдем
жеткіліксіз, ал ЛДПмен коалиция құруға бірде бір партянң ниеті жоқ еді.
Осының салдарынан ЛДП өз тарихында бірінші рет үкімет басында емемс,
оппозиция қатарында болды. Артқа оралатын болсақ, ЛДП үшін қауіпті жағдай
бұдан ерте 1989ж. туған болатын: 1986ж кеңестер палатасына сайлау
нәтижесінде 1262 орыннан 36-ына ғана ие болып, кқп мандатынан айырылды.
Бірақ сол уақытта ЛДП өзіне керекті сабақ алмағандықтан, тқрт жылдан кейін
жаңа жеңіліске ұшырады. Билік басына жеті партия – жаңарту партиясы,
Жапонияның жаңа партиясы (НПЯ), Сакиганэ партиясы, Социал демократиялық
партия(СДП), Комэйто, Демократиялық Социалистік партиясы(ПДС) және Социал
демократиялық одақ(СДС) келді.
Коалиция басқарушыларын сыртқы және ішкі саясаттағы маңызды мәселелер
бойыынша әртүрлі көзқарасты ұстанды. Оларды біріктіріп тұрған тек бір ғана
мақсат – ЛДП-ны билік басына қайта оралуына мүмкіндік бермеу және саяси
реформаларды жүргізу. Осының негізінде одақтастар сабақтасты бағытты
ұстануға келісті. Олардың бұл іс-әрекеттерінен ЛДП-ны саяси монополист
ретінде реставрациялау және коалициялық үкімет басына келуіне мүмкіндік
бермеу ретінде қарастырып, қорытынды жасауға болады. Негізінен сабақтастық
бағытты сақтау жөніндегі шешім ЛДП бағытының дұрыстығын бекітті, сонымен
бірге оның билік басына жылдам қайта келуін растады. Консервативтік партия
үшін сабақтастықты анықтау тиімді болса, СДП, КОМЭЙТО, СДС пенПДС
партиялары үшін бұл акт дәстүрлі бағыттан шеттетуін анықтап қоғам алдында
ыңғайсыз жағдайға әкелді. Өз жағынан ЛДП реваншқа бағытталған күш-қуат
жұмсады. ЛДП-ның күшеюіне үлкен еңбек жасаған көп тәжірибиелі Е. Коно
партияның төағасы ретінде сайланғанда, партияны қайта құруға, үмітін үзген
мүше тұлғалардың күшін біріктіруге, сондай-ақ әлсіз коалицины таратуға
қатаң бағыт ұстанды.
1995ж парламенттік сайлауда ЛДП үлкен орынға ие болып жеңіске жетті.
ЛДП төрағасы рптінде Хасимото Рютаро тағайындалды,ал 1996ж премьер-министр
қызметіне тағайындалды. Хасимото Реформалар және құрылу. Хасимото
кабинетінің алты реформасы лозунгыны алға қойды. Олар: администрациялық
реформа (дерегуляциялау, администрацияылық құрылымды), қаржылық құрылымға
байланысты реформалар (2003ж қарай қарай қаржыны сауықтыру),әлеуметтік
қамтамасыз ету жүйесіне қатысты реформа (жасөспірімдер мен қарт кісілерге
арналған бағдарламалар),экономикалық жүйедгі реформалар ( берік
экономикалық фундамент құру), ақша айналымына байланысты реформалар
(токиялық нарықтың реорганизациялауы) және білім жүйесіндегі реформалар
(мықты кадрларды дайындау).
Сыртқы саясатта Хасимото еуразиялық дипломатия концепциясын жүргізді.
Концепция үш бағытта : сеніділік, өзара мүдделері мен ұзақ мерзімді
преспектива негізінде іске асты. Сонымен бірге, жапон-қытай қатынастарын
нығайтуға реформалар жүргізлі.
2000ж 5-сәуірде ЛДП төрағасы ретінде Е. Мори тағайындалды. Сол күні
премерь-министр лауазымына ие болып, ЛДП, КОМЭЙТО және Консервативтік
партиялардың қатысуымен жаңа жетінші коалиция құрды. ЛДП өзінің лигитимді
түрде бекітілгенің халықтың растауын қажеттенді. Маусымның басында Е. Мори
төменгі палатаны таратып, 50- мусым күнін кезектен тыс сайлау өткізілетінің
бекітті. Сайлау ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.