Қаныш Имантайұлы Сәтбаев (1899-1964)



Жер қойнауының сиқырлы жиһазын тамаша көрегендікпен аша білген академик Қ. И. Сәтбаев – қазақ халқы мен Қазақстан тарихындағы зор құбылыс. Ол аса көрнекті ғалым-геолог қана емес, өз заманының әйгілі табиғат зерттеушісі, әлемдік өреге көтерілген ойшыл ғұлама. Қаныш Имантайұлы мемлекет және қоғам қайраткері ретінде, ғалымдығы мен шебер ұйымдастырушылық қабілетінің арқасында Қазақстанның индустриялдық даму жолындағы өркениетті үрдістің көш басында болып, кеменгер ғалым атанды.
Қаныш Имантайұлы Сәтбаев 1899жылы 12 сәуірде Семей облысы, Павлодар уезі, Ақкелін болысының № 4 ауылында (Қазіргі Павлодар облысы, Баянауыл ауданы, бұрынғы Қ. И. Сәтбаев атындағы совхоздың Теңдік ауылы) өз уақытында қазақтың игі жақсыларына белгілі болған ауқатты әулетте дүниеге келген.
Ұлы ғалым, көрнекті мемлекет және қоғам қайраткері, геология-минералогия ғылымдарының докторы (1942), профессор (1950), КСРО Ғылым академиясының Қазақ филиалы геологиялық ғылымдар институтының алғашқы директоры (1942-1964), филиал Төралқасы төрағасының орынбасары (1941-1942), төрағасы (1942-1946), Қазақ ССР Ғылым академиясының академигі (1946), КСРО Ғылым академиясының академигі (1946), Қазақстан Компартиясы Орталық Комитетінің мүшесі (1949), Мемлекеттік (1942) және Лениндік сыйлықтардың лауреаты (1958), академик Қаныш Имантайұлы Сәтбаев 1964 жылы 31 қаңтарда Мәскеуде дүние салды. 1964 жылы 3 ақпанда Алматыда жерленді.
Болашақ ғалымның әкесі Имантай Сәтбаев (1845-1928) ауыз әдебиеті мен өз жерінің тарихын жақсы білетін, түркі тектес һәм шығыс елдерінің әдебметімен таныс аса сауатты адам болыпты. Имантай Сәтбаев қазақтың тұңғыш ғалымы Шоқан Уәлихановқа зор құрметпен қараған, оның әкесі Шыңғыспен жақсы таныс болып, сыйлықтық құрған. Орыстың белгілі ғалым-этнографы, Шоқан Уәлихановтың бірге оқыған досы Г. Н. Потанин Ресейдің географиялық қоғамының ауыз әдебиетін жинастыру қызметіне Имантай Сәтбаевтің көмегін пайдаланған.

Пән: Тарихи тұлғалар
Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 7 бет
Таңдаулыға:   
Қаныш Имантайұлы Сәтбаев
(1899-1964)

Жер қойнауының сиқырлы жиһазын тамаша көрегендікпен аша білген
академик Қ. И. Сәтбаев – қазақ халқы мен Қазақстан тарихындағы зор құбылыс.
Ол аса көрнекті ғалым-геолог қана емес, өз заманының әйгілі табиғат
зерттеушісі, әлемдік өреге көтерілген ойшыл ғұлама. Қаныш Имантайұлы
мемлекет және қоғам қайраткері ретінде, ғалымдығы мен шебер
ұйымдастырушылық қабілетінің арқасында Қазақстанның индустриялдық даму
жолындағы өркениетті үрдістің көш басында болып, кеменгер ғалым атанды.
Қаныш Имантайұлы Сәтбаев 1899жылы 12 сәуірде Семей облысы, Павлодар
уезі, Ақкелін болысының № 4 ауылында (Қазіргі Павлодар облысы, Баянауыл
ауданы, бұрынғы Қ. И. Сәтбаев атындағы совхоздың Теңдік ауылы) өз уақытында
қазақтың игі жақсыларына белгілі болған ауқатты әулетте дүниеге келген.
Ұлы ғалым, көрнекті мемлекет және қоғам қайраткері, геология-
минералогия ғылымдарының докторы (1942), профессор (1950), КСРО Ғылым
академиясының Қазақ филиалы геологиялық ғылымдар институтының алғашқы
директоры (1942-1964), филиал Төралқасы төрағасының орынбасары (1941-1942),
төрағасы (1942-1946), Қазақ ССР Ғылым академиясының академигі (1946), КСРО
Ғылым академиясының академигі (1946), Қазақстан Компартиясы Орталық
Комитетінің мүшесі (1949), Мемлекеттік (1942) және Лениндік сыйлықтардың
лауреаты (1958), академик Қаныш Имантайұлы Сәтбаев 1964 жылы 31 қаңтарда
Мәскеуде дүние салды. 1964 жылы 3 ақпанда Алматыда жерленді.
Болашақ ғалымның әкесі Имантай Сәтбаев (1845-1928) ауыз әдебиеті мен
өз жерінің тарихын жақсы білетін, түркі тектес һәм шығыс елдерінің
әдебметімен таныс аса сауатты адам болыпты. Имантай Сәтбаев қазақтың тұңғыш
ғалымы Шоқан Уәлихановқа зор құрметпен қараған, оның әкесі Шыңғыспен жақсы
таныс болып, сыйлықтық құрған. Орыстың белгілі ғалым-этнографы, Шоқан
Уәлихановтың бірге оқыған досы Г. Н. Потанин Ресейдің географиялық
қоғамының ауыз әдебиетін жинастыру қызметіне Имантай Сәтбаевтің көмегін
пайдаланған.
Қ. И. Сәтбаевтың анасы Әлима Исақызы (1862-1904) кеже ұлы Қаныш бес
жасқа келгенде қайтыс болған. Жас Қаныш Имантайдың бәйбішесі Нұрым
Тасболатқызының (1850-1929) мейірбан әрі құтты бауырында өсті. Болашақ
ғалым өз әкесінен, ауылдық молдадан, оған қоса жергілікті екіжылдық Ақкелін
мектебінен алғашқы білім алды. Бала Қаныш сол күндерден-ақ ерекше
ұғымталдық қабілет танытты. Бұл жайында көп жылдардан кейін Өмірдің төрт
мезгілі атты кітабында академик Ш. Ш. Шөкин былай деп жазады: Мені бір
көргенін жадында сақтап қалғыш мінезі талай тандатты. Арада он жыл өтсе
ұшырасқан адамды кеше ғана кездескендей ұмытпаймын.
Ауыл мектебінен кейін Павлодардағы екіжылдық орыс-қазақ училищесінде
жалғастырған жасталант орны 1914 жылы үздік аяқталды. Сол жылы Семейдегі
мұғалімдер семинариясына түсіп, 1918 жылы бітіріп шықты. 1918-1919 жылдары
Севмейдегі педагогикалық курстарды жаратылыстану пәнінің мұғалімі, 1919-
1920 жылдары Баянауылда халық судьясы қызметтерін атқарды. Жас Қаныштың
Қалыптасуыны ата-анасы, оқыған ортасы және сол заманның озық азаматтары –
туған ағасы Ғабдулғазиз Имантайұлы Сәтбаев (1894-1937), немере ағалары
Әбікей Зейінұлы Сәтбаев (1881-1937) пен Әбдікәрім Жәмінұлы Сәтбаев (1897-
1937) үлкен әсер етті. Үшеуі де отыз жетінші жылдың жазықсыз құрбаны болды.
Ағаларының қазасы Қаныш Имантайұлының қабырғасын қайыстырды, өзінің
болашағын терең ойлауға мәжбүр қылды. Сәтбаев өмірбаянының осы жағы
Шәмшиябану Қанышқызы Сәтбаеваның Сәулет әулет (1996) атты кітабы жарық
көргенше жан-жақты айтылмады. Ағаларының саяси репрессияға ұшырауы, Мекке
сапарында дүние салған атасы Сәтбайдың қажылығы академигтің ішінара
қарсыластары үшін тоталитарлық жүйенің идеологиялық қырсығын тигізуге қару
болды.
Қаныш Имантайұлының азамат болып қалыптасуына Абай құнанбаев, Шоқан
Уәлиханов, Ыбырай Алтынсарин, Слтанмахмұт Торайғыровтардың үлгілі өмірі мен
еңбектері жұғынысты әсерлерін тигізді. Ол Абайдың поэзиясын жақсы игеріп,
оның көптеген шығармаларын жатқа айтып машықтанды, лирикалық әндерін үздік
орындап жүрді. Студенттік жылдарында Ш. Уәлихановтың шығармаларын терең
талдап, мұқият оқиды. Шоқанның Қостанай төңірегіндегі ақын-жыраулардың
аузынан жазып алған, әйгілі Едіге батыр жайындағы Ер Едіге эпосын қазақ
тіліне аударады. Осы еңбегі 1927 жылы Мәскеуде басылып шықты. Бұл еңбегін
ана тіліне деген үлкен қамқорлығы һәм тіл үстартуға қосқан тамаша үлесі деп
білеміз.
Шоқан Уәлиханов сияқтыауыз әдебиетін зерттеуді Қ. И. Сәтбаев
Баянауылында жүргенде бастап, студент кезінде жалғастырды. Жезқазған-Ұлытау
өңірінде бұл талабын күрделі ғылыми зерттеуге айвналдырған ол көптеген
этнографиялық тарихи мұраларды ашты. Жезқазған ауданындағы көне заман
ескерткіштері атты еңбегін ғылыми қауым жақсы біледі. Ғылым академиясы
Презтденті қызметін автқарған кезде, Шоқан Уәлихановтың алғашқы толық
шығармалар жинағын басып шығаруды қолға алып, бұл игілікті істің
бастаушысы, ұйымдастырушысы болды.
1921 жылы Баянаылға емделуге келген профессор, кейіннен академик
Михаил Антонович Усов Қаныш Сәтбаевтің геолог болуына үлкен әсер етіп, өз
Отанының қазба байлықтарын зерттеуге ынта-жігерін арттырды.1921 жылы күзде
ол қабылдау емтихандарын ойдағыдай тапсырып, Томск технологиялық
иститутының тау-кен факультетінің геология бөліміне қабылданды. 1929 жылы
Қ. И. Сәтбаев институтты үздік аяқтап, тау-кен инженер-геологы деген
мамандық бойынша диплом алған алғашқы қазақ болды.
1928 жылы Қ. И. Сәтбаев Қазақстан халық шаруашылығы журналында
Қарсақпай ауданы және оның болашағы атты мақаласы жарық көрді. Ойшыл
ғалым, білікті зерттеуші, практикалық материалдарды ғылыми ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Сәтбаев Қаныш өмірбаяны
Сәтбаев Қаныш (1899-1964)
Қаныш Имантайұлы Сәтбаев – Қазақстанның табиғат байлығын зертеуші
Ғалым-геолог Қаныш Имантайұлы Сәтбаев
Қаныш Имантайұлы Сәтбаев – аса ірі академик және мемлекет қайраткері, геология-минералогия ғылымдарының докторы, Қазақстанның табиғат байлығын зертеуші
Абзал адам, ғұлама ғалым - Қаныш Имантайұлы Сәтбаев
Академик Қ.И.Сәтбаевтың өмірі мен қызметінің негізгі кезендері
Қаныш Сәтбаев – ғұлама ғалым
Қаныш Имантайұлы Сәтбаев бір сырлы,мың қырлы азамат
Қаныш Имантайұлы Сәтбаевтің өмірбаяны мен қызметінің бастау көздері
Пәндер