Тіл –ұлттық белгі, халықтық мұра

КІРІСПЕ 2
1 Қазақ тілі . көне тіл 3
2 Тіл .ұлттық белгі, халықтық мұра 4
3 Туған тілім . тірлігімнің айғағы 5
4 Сөз мәдениетінің орны 5
ҚОРЫТЫНДЫ 7
ҚОЛДАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР 8

Бүгінгі күндерде ана тіліміз теңдігін алып, мемлекеттік тіл болса да, көпшіліктің арасындағы саңырауларға әлі де болса самалы тимей жатқаны, жасырын емес. Қоса айтатын болсақ, бұл жұмыста осы қазақ тілінің барлық астарлы ерекшеліктері айқын ашылып жазылған. Бұл туралы әрі қарай тақырыптарда тоқталып кетеміз.

Қазақ тілі – қыпшақ тілдер тобындағы ең бай және көркем тіл. Қазақ тілі – түркі тілдер тобына жататын көне тілдердің бірі. Қазақ тілі түркі тілінің «Қыпшақ-ноғайлы тілдері» деп аталатын тобына жатады.
Қазақ халқы өзінің санғасырлық тарихы бойында басқа түркі халықтарымен қонысы, саяси-шаруашылық жағдайы жағынан да тығыз байланыста болып келгені сияқты, оның тілі де сол халықтар тілімен өте жақын қарым-қатынаста болды.
Бұл жағдайлар көне замандардан басталатын жазу түрлерінің, жазба нұсқалардың түркі халықтарының барлығына да ортақтығын, оларды қалыптастыруға, дамытуға олардың барлығының да, солардың ішінде біздің бабаларымыздың да, шама-шарықтарынша өз үлестерін қосқандығын байқатады. Сондықтан да олар қазіргі түркі халықтарының, солардың ішінде қазақ халқының да жазу тарихының, жазба нұсқалары тарихының бір кезеңі, көне замандық белгісі ретінде танылады. Осыған орай қазақ тілі туыстық сипаты жағынанда, ұқсастық белгілері жағынан да «түркі тілдері» деп аталатын топқа қосылады. Типологиялық белгілері жағынан басқа түркі тілдері сияқты қазақ тілі де жалғамалы (агглютинативті) тіл деп есептеледі.
Түркі тілдерінің туыстастығы олардың лексикалық мағынасынан нақты байқалады. Сонымен қатар түркі тілдерінің әрқайсысына тән фонетикалық, лексикалық, граматикалық өзгешеліктерде болады. Ондай өзгешеліктерді қазақ тілін басқа туыстас тілдермен салыстыра отырып та байқауға болады.

1. Даулетбекова Ж.,Қазақ тілі.Алматы: «Мектеп» баспасы ЖАҚ, 2002. – 120 бет.
2. «Әдептілік қағидалары» кітабынан.