Қаржылық құралдардың есебі
Кіріспе
І Қаржылық құралдардың есебі
1.1. Қаржылық құралдардың есебі беруді жасау бойынша түгендеу және
басқа да дайындық жұмыстары
1.2 Қаржылық құралдардың есебі
Қорытынды
Қолданылған әдебиеттер
І Қаржылық құралдардың есебі
1.1. Қаржылық құралдардың есебі беруді жасау бойынша түгендеу және
басқа да дайындық жұмыстары
1.2 Қаржылық құралдардың есебі
Қорытынды
Қолданылған әдебиеттер
Есеп беру деп кәсіпорынның өткен кезеңдегі қаржылық - шаруашылық қызметін кешенді түрде сипаттайтын барлық көрсеткіштер жүйесін айтамыз. Есеп беру процесін жасау есеп жұмысының соңғы сатысы болып табылады.
Қаржылық құралдардың есебі берудің мақсаты өз пайдаланушыларына заңды тұлғаның қаржылық жағдайы туралы сенімді, мәнді және пайдалы ақпататтарды беру болып табылады. Қаржылық құралдардың есебі берудің пайдаланушыларының қатарына потенциалды инвесторлар, кредиторлар, жабдықтаушылар, сатып алушылар, еңбеккерлер, сондай – ақ мемлекеттік органдар, т.б. кіріді.
Қаржылық құралдардың есебі беру басқарушы органдардың жұмыс және субъектің ресурстарын, міндеттемелерін және ақша қаражаттарының болашақтағы ағындарын бағалауға, несие беру бойынша шешімдерге және инвестициялық шешімдерді қабылдауға пайдалы ақпараттарды береді.
Есеп беру мәліметтен кәсіпорынның тиімділігін бағалау үшін, сондай-ақ шаруашылық қызметін талдау үшін сыртқы пайдаланушылар пайдаланады.
Осымен қоса, есеп беру кәсіпорынның шаруашылық қызметін жедел басқару үшін қажет және ол болашақ кезеңдерді жоспарлау мен болжау үшін басты (бастапқы) база болып табылады.
Еспе беруге қойылатын негізгі талаптар: кәсіпорын қызметінің нәтижесін анық және объективті көрсету, барлық көрсеткіштерді бір-бірімен қатаң түрде үйлестіру, бухгалтерлік пен жедел-статистикалық есеп берудің сабақтастығын (үйлесімділігін) сақтау, әдістемелік және басқа да ережелерді сақтау болып табылады.
Бұрмаланған есеп бергені үшін кәсіпорынның басшысы мен бас бухгалтері Қазақстан Республикасының әрекет етіп тұрған заңдарына сәйкес жауап береді.
Қаржылық құралдардың есебі берудің мақсаты өз пайдаланушыларына заңды тұлғаның қаржылық жағдайы туралы сенімді, мәнді және пайдалы ақпататтарды беру болып табылады. Қаржылық құралдардың есебі берудің пайдаланушыларының қатарына потенциалды инвесторлар, кредиторлар, жабдықтаушылар, сатып алушылар, еңбеккерлер, сондай – ақ мемлекеттік органдар, т.б. кіріді.
Қаржылық құралдардың есебі беру басқарушы органдардың жұмыс және субъектің ресурстарын, міндеттемелерін және ақша қаражаттарының болашақтағы ағындарын бағалауға, несие беру бойынша шешімдерге және инвестициялық шешімдерді қабылдауға пайдалы ақпараттарды береді.
Есеп беру мәліметтен кәсіпорынның тиімділігін бағалау үшін, сондай-ақ шаруашылық қызметін талдау үшін сыртқы пайдаланушылар пайдаланады.
Осымен қоса, есеп беру кәсіпорынның шаруашылық қызметін жедел басқару үшін қажет және ол болашақ кезеңдерді жоспарлау мен болжау үшін басты (бастапқы) база болып табылады.
Еспе беруге қойылатын негізгі талаптар: кәсіпорын қызметінің нәтижесін анық және объективті көрсету, барлық көрсеткіштерді бір-бірімен қатаң түрде үйлестіру, бухгалтерлік пен жедел-статистикалық есеп берудің сабақтастығын (үйлесімділігін) сақтау, әдістемелік және басқа да ережелерді сақтау болып табылады.
Бұрмаланған есеп бергені үшін кәсіпорынның басшысы мен бас бухгалтері Қазақстан Республикасының әрекет етіп тұрған заңдарына сәйкес жауап береді.
1. Дүйсенбаев К.Ш., Төлегенов Э.Т., Жұмағалиев Ж.Г. Кәсіпорынның қаржылық жағдайын талдау. Алматы, 2005 ж.
2. Бухгалтерлік және қаржылық есеп беру туралы заң Қазақстан Республикасы Президентінің Жарлығы бойынша 24.06.04ж. № 298-11 қабылданған.
3. Закон РК «О бухгалтерском учете и финансовой отчетности» от 24 июня 2006 г. № 329-II.
4. Дюсенбаев К.Ш., Егембердиева А.К., Дюсембаева З.К. Аудит и анализ финансовой отчетности. Алматы, Экономика, 2002 г.
5. Артеменко В.Г., Беллендир М.В. Финансовый анализ. М.: ДИС, 2002.
6. Бараненкова С.А. Управленческий анализ. Москва. Финансы и статистика, 2007 г.
7. Балабанов И.Т. Анализ и планирование финансов хозяйствующего субъек¬та; Учебн. пособие. - М.: Финансы и статистика, 2005 г.
2. Бухгалтерлік және қаржылық есеп беру туралы заң Қазақстан Республикасы Президентінің Жарлығы бойынша 24.06.04ж. № 298-11 қабылданған.
3. Закон РК «О бухгалтерском учете и финансовой отчетности» от 24 июня 2006 г. № 329-II.
4. Дюсенбаев К.Ш., Егембердиева А.К., Дюсембаева З.К. Аудит и анализ финансовой отчетности. Алматы, Экономика, 2002 г.
5. Артеменко В.Г., Беллендир М.В. Финансовый анализ. М.: ДИС, 2002.
6. Бараненкова С.А. Управленческий анализ. Москва. Финансы и статистика, 2007 г.
7. Балабанов И.Т. Анализ и планирование финансов хозяйствующего субъек¬та; Учебн. пособие. - М.: Финансы и статистика, 2005 г.
Жоспар
Кіріспе
І Қаржылық құралдардың есебі
1.1. Қаржылық құралдардың есебі беруді жасау бойынша түгендеу және
басқа да дайындық жұмыстары
1.2 Қаржылық құралдардың есебі
Қорытынды
Қолданылған әдебиеттер
КІРІСПЕ
Есеп беру деп кәсіпорынның өткен кезеңдегі қаржылық - шаруашылық
қызметін кешенді түрде сипаттайтын барлық көрсеткіштер жүйесін айтамыз.
Есеп беру процесін жасау есеп жұмысының соңғы сатысы болып табылады.
Қаржылық құралдардың есебі берудің мақсаты өз пайдаланушыларына
заңды тұлғаның қаржылық жағдайы туралы сенімді, мәнді және пайдалы
ақпататтарды беру болып табылады. Қаржылық құралдардың есебі берудің
пайдаланушыларының қатарына потенциалды инвесторлар, кредиторлар,
жабдықтаушылар, сатып алушылар, еңбеккерлер, сондай – ақ мемлекеттік
органдар, т.б. кіріді.
Қаржылық құралдардың есебі беру басқарушы органдардың жұмыс және
субъектің ресурстарын, міндеттемелерін және ақша қаражаттарының болашақтағы
ағындарын бағалауға, несие беру бойынша шешімдерге және инвестициялық
шешімдерді қабылдауға пайдалы ақпараттарды береді.
Есеп беру мәліметтен кәсіпорынның тиімділігін бағалау үшін, сондай-ақ
шаруашылық қызметін талдау үшін сыртқы пайдаланушылар пайдаланады.
Осымен қоса, есеп беру кәсіпорынның шаруашылық қызметін жедел басқару
үшін қажет және ол болашақ кезеңдерді жоспарлау мен болжау үшін басты
(бастапқы) база болып табылады.
Еспе беруге қойылатын негізгі талаптар: кәсіпорын қызметінің
нәтижесін анық және объективті көрсету, барлық көрсеткіштерді бір-бірімен
қатаң түрде үйлестіру, бухгалтерлік пен жедел-статистикалық есеп берудің
сабақтастығын (үйлесімділігін) сақтау, әдістемелік және басқа да ережелерді
сақтау болып табылады.
Бұрмаланған есеп бергені үшін кәсіпорынның басшысы мен бас бухгалтері
Қазақстан Республикасының әрекет етіп тұрған заңдарына сәйкес жауап береді.
І Қаржылық құралдардың есебі
1.1. Қаржылық құралдардың есебі беруді жасау бойынша түгендеу және басқа
да дайындық жұмыстары
Бухгалтерлік есеп шаруашылық қаражаттарының құрамындағы және оларды
жабу көздеріндегі болған барлық өзгерістерді, шаруашылық процестерін және
олардың нәтижесін толық және дер кезінде көрсетуге арналған. Есеп мәліметі
қолда бар нақты шаруашылық қаражаттарына және олардың жабу көздеріне сәйкес
келуі тиіс, бірақ іс жүзінде есеп мәліметтері шын мәліметтермен үйлесе
бермейді, яғни олардың арасында алшақтық орын алуы мүмкін. Аталған алшақтық
табиғи азаюдың, тасымалдаудың, қайта сортталудың нәтижесінде, өлшегіш құрал-
жабдықтарының дұрыс көрсетпеуінен, операцияларды рәсімдеу кезінде
жіберілген қателіктерден, т.б. салдарынан болуы мүмкін.
Ал бұл жыл сайын нақты қолда бар құндылықтардың мәліметін есеп
мәліметтерімен салыстырып отыруды қажет етеді, және ол есеп айырысуды
дәлдеу (анықтау) үшін де қажет. Тексерудің мұндай түрін түгендеу (немесе
түгелдеу) деп атаймыз.
Түгендеу (немесе түгелдеу)-бұл бухгалтерлік есеп әдісінің басты
элементтерінің бірі, ол есеп айырысудың ақша қаражаттарының, аяқталмаған
өндірістің, тауарлы-материалдық құндылықтардың, материалдық емес
активтердің, негізгі құралдардың нақты қолда барын тексеруін және олардың
есп мәліметтерімен салыстыруын көздейді. Меншік түріне (нысанына), қызмет
түріне және жұмыс істеу тәртібіне қарамастан, оны барлық кәсіпорын
жүргізеді. Ол құжаттаудың міндетті қосымшасы болып табылады. Тек соның
көмегімен шаруашылықта болатын әрі жасалатын барлық шаруашылық құбылыстар
бухгалтерлік есепте көрініс табады. Ол өзінің қамту жағдайына қарап екіге
бөлінеді: толық және ішінара болып. Толық түгендеу әдетте, жылына бір рет
жылдық есеп берудің алдында жасалады, оның мақсаты кәсіпорынның барлық
активтері мен пассивтерін баланста дұрыс көрсету болып табылады. Мұндай
толық түгендеу бақылаушы органдардың талабы бойынша жасалуы мүмкін. Ішінара
түгендеу, тек қана түгенделетін объектілердің кейбір бөлігін ғана қамтуы
мүмкін, мысалға, кәсірорынның кассасындағы нақты ақша қаражаты,
кәсіпорындағы негізгі құралдардың саны т.б.
Түгендеу өз сипатына қарап жоспарлы және кезектен тыс жүргізілуі
мүмкін:
- жоспарлы – алдын ала белгіленген мерзімге, қойған мақсатына және
мүмкіндігіне сай етіп жүргізіледі;
- кезектен тыс – бұл кәсіпорын басшының тапсырмасы бойынша бақылаушы
органдардың талабы бойынша материалды жауыпты тұлғаның ауысқан
кезінде, табиғи апаттардан кейін жүргізіледі. Ол БЕС 24
“Бухгалтерлік есепті ұйымдастыру” стандартына сай етіп жасалынады.
Онда оның кезектілігі түгендеуді жүргізудің мерзімі, түгендеу
комиссиясының құрамы және т.б. қағидалар қарастырылады.
Кәсіпорын басшысы түгендеу жұмыстарын жүргізу тәртібін белгілейді,
оның ішінде түгендеу комиссиясынің құрамын, есепті жылдағы түгендеу санын,
олардың күнін белгілейді.
Түгендеу жұмыстарын жүргізу үшін әрбір кәсіпорында тұрақты жұмыс
істеп тұратын комиссия болады және оның құрамын кәсіпорын басшысы
белгілейді.
Түгендеу комиссиясының істейтін жұмыстары сақтау органдарындағы және
өндірістегі мүлікті, сондай-ақ қаржы жөніндегі барлық міндеттерді тексеру;
кәсіпорынның бухгалтерлік қызметкерлерімен бірге түгендеу нәтижелерін
анықтауға және қайта сұрыптауға арналады; сондай-ақ шыққандарды табиғи кему
нормаларының шегінде есептен шығаруға; тауарлы-материалдық құндылықтарды
қабылдауды, сақтауды және бастауды, реттеуге, есепке алуды жақсарту және
оларыдң сақталуын бақылау мәселелірі жөнінде, сондай-ақ пайдаланылмайтын
мүлікті сату туралы ұсыныстар әзірлеуге; мүлікті сақтауын қамтамасыз ету
жөніндегі шараларды жүргізуге; екі түгендеу аралығындағы сақтау және қайта
өңдеу орындарындағы тауарлы-материалдық құндылықтарды түгендеуге, іріктеп
түгендеудің әдістемесі бойынша да бақылау жұмыстарын жүргізуге бағытталады.
Түгендеу комиссияларының мүмшелері кем шыққандары және талан-таражға
түскендерді, бүркемелеу мақсатымен мүліктің нақты қалдығы туралы немесе
артық шыққан тауарлар, материалдар және басқа да құндылықтар туралы жазбаға
білі тұра дұрыс емес деректерді енгізбегені үшін ҚР заңдарында белгіленген
тәртіп бойынша жауапкершілікке тартылады.
Мүліктің нақты қолда барын тексеруді бастағанға дейін түгендеу
комиссиясы кіріс-шығыс құжаттарының түгендеу кезіндегі соңғы тізімдерін
немесе материалдық құндылықтары мен ақшалай қаражаттарын есепке алады.
Түгендеу комиссиясының нәтижесі де тексеріледі, ол үшін ішінара
бақылау жұмыстары жүргізіледі, сол бақылау барысында комиссяның мүшелері де
қатыса алады және ол да актімен хатталады.
Екі түгендеу аралығындағы кезеңде құндылықтарды номенклатурасы
бойынша үлкен кәсіпорындардың сақтау және қайта өңдеу жұмыстары іріктеу
әдісімен тексеріледі.
Түгендеу нәтижесі бойынша салыстыру тәзімдемесі жасалынады, сосын
оның деректері бухгалтерлік есептері деректерімен салыстырып, олардың
арасындағы айырмашылықтары (ауытқулары) көрсетіледі. Түгендеу нәтижелерін
көрсету үшін ҚР-нің Мемлекеттік статистика комитеті бекіткен бірінші
реттегі толтыратын есеп құжаттарының мынадай үлгілері қолданылады.
Негізгі құралдардың түгендеу жазбасы жалға алған және күнделікті
жалға бергендерді қоса есептегендегі негізгі қорлардың нақты қолда барын
көрсету үшін қолданылады.
Түгендеу қағазы өндірісті ұйымдастыру ережелері бойынша материалдық
құндылақтарды бірден санап, жазбаға жазуға мүмкін болмаған жағдайларда
қолданылады. Бұл түгендеу қағазы саналған құндылықтармен бірге олардың
тұрған орындарында сақталады.
Түгендеу кезінде және басқа да тексерістердің көмегімен анықталған
мүліктің нақты қолда бары мен бухгалтерлік есептегі деректердің арсындағы
алшақтығы белгілеу тәртібі бойынша есептеледі. Сортталу нәтижесінде
анықталған кем шыққандар мен артықтардың өзара есеп айырысуы тек ерекшелік
ретінде ғана, сол тексеріліп отырған кезең үшін, тексерген комиссияның
жұмысын бағалау үшін және тауарлы-материалдық құндылықтардың сапасы мен
мөлшерін анықтау үшін қажет болуы мүмкін. Сорттаудың болғандағы жөнінде
материалдық жауапты адамдар түгедеу комиссиясына егжей-тегжейлі түсініктеме
берді. Сортталудың өзара есепке алынуы туралы ұсыныс тұрақты жұмыс істейтін
түгедеу комиссиясының қаруына беріледі және оның кәсіпорын басшысы
түбегейлі шешеді; ал ол ұсынылған барлық материалдарды зерттегеннен кейін,
есепке алу туралы тиісті шешімдер қабылданды. Сортталуы (пересортицасы)
бойынша олардың артық ие кем шығуын есепке (зачотқа) алғаннан кейін, жетпей
қалған құндылықтар жауапты адамдардың жауапкершілігіне жатқызылады. Егер де
сортталу кезінде нақты жауапты адамдар анықталмаса, онда оның сомасы кем
шыққан мүліктер ретінде қаралады да, кәсіпорынның зиянына жатқызылады.
Сортталу салдарынан анықталған құн айырмашылықтары материалдық жауапты
адамдардың кінәсінен болмаса, ол түгендеу комиссиясының хаттамаларында бұл
аталған айырмашылықтар жауапты адамның мойнына қойылмау себептерін ашып
көрсетеді. Есеп айырысудың барлық түрлерінің түгенделуінде өзіндік
ерекшеліктері болуы мүмкін. Бюджетпен, сатып алушымен, жабдықтаушымен, есеп
беретін адамдармен, қызметкерлермен, депоненттермен және басқа
дебиторлармен, кредиторлармен есеп айырысуды түгендеу есеп айырысу
шоттарында есептелген сомалардың мұқият негізделгеніне саяды. Есеп айырысу
инкассо тәртібімен жүргізілмейтін барлық сатып алушылардың және басқа
дебиторлардың мәліметтерінің дұрыстығын тексеру үшін кредиторлардың
берешегі туралы дербес шоттардың көшірмелері жазылады.
Еспе берер алдында үлкен дайындық жұмыстары жүргізіледі. Бухгалтерия
цехтардан, қоймалардан, есеп беретін адамдардан т.б. құжаттардың толық
түскенін (немесе түспегінін) тексеруді; ай ішіндегі немесе жыл ішіндегі
барлық шығындарды өндіріс шығындарына қосуды; негізгі құралдарды
амортизациясын, демалысқа төленетін резервін және басқа мақсаттарға
арналған резервті, материалдық емес активтердің тозуын толық есептеуді;
алдағы кезеңдердегі шығындарды есептен шығаруды; құндылықтардың барлық
шоттары мен топтарында есептік баға бойынша нақты өзіндік құнын, орташа КДШ
процентін не ауытқушылықтарын (+,-) есептеп шығаруды; жұмсалған
материалдардың нақты өзіндік құнын анықтап, оны өндірістік және басқа
шоттарға көшіріп жазуды тексеруі қажет.
1.2 Қаржылық құралдардың есебі
Барлық ұлттық және экономикалық жүйедегі бухгалтерлік есепке тән
объектілердің барлығы да бағаланады. Ұйымдар мен тағы басқа құрылымдар
меншігінің барлық активтердің түрлерін бағалау, сондай – ақ капитал мен
міндеттемелер қозғалысын тұра көрсету және бағалау үшін бағалаудың әртүрлі
әдістерін қолданады. Өз кезенінде тұра қолданылған бағалау әдісі
табыстарды, шығындарды және пайданы анықтауға тікелей әсер етеді.
Ұлттық және халықаралық бухгалтерлік есеп стандарттарының барлығы да
бір нүктеге- пайда түсіру мақсатына бағытталған. Алайда түскен пайданы
бағалау әр елде әр түрлі әдістермен іске асырылады. Пайданың мөлшерін
активтерді бағалау және бұлардың құнын есептеу бірнеше тәсілдер арқылы
анықталады.
Өнім өндіру процесін, айналыс сыртындағы активтерді сатып алу мен
құрау, тауарлар, жұмыстар және қызметтер сатудан түскен табыс, осының
барлығына жұмсалған шығындар құндық бағалау арқылы есепке алынады. Бағалау
процесінің негізділігіне және дәлдігіне байланысты қаржылық құралдардыңның
шындығы немесе тұнықтығы есептелініп шығарылады.
Активтерді, меншікті капитал және міндеттемелерді, қаржылық
құралдардыңның басқа да элементтерін бағалау ақшалай өлшеммен
өлшенетіндігін есте сақтаған жөн. Жоғарыда көрсетілген қаржылық құралдардың
есеп элементтерін бағалау мүмкіндігі, бұлардың базалық бастапқы құны дәлме
дәл қойылған жағдайда ғана дұрыс анықталып отырады. Біздер қаржылық
құралдардың есебіке тән барлық объектілер әр түрлі дәрежеде және әр түрлі
ауыстыруларға байланысты бағалаудың бірнеше әдістерін білеміз. Олар:
бастапқы, қалдық, ағымдағы немесе әділетті, нарықтық, келтірілген құн,сату
құны сияқты әдістер.
Бастапқы құн деп- тарихи немесе нақтылы өзіндік құнды айтамыз.
Активтердің немесе осы және басқа да есеп объектілерін бағалаудағы нақтылы
бағадағы өзіндік құнды бастапқы құн деп айтамыз. Нақтылы өзіндік құн
активтерді сатып алуға немесе бұларды ұйымдардың өз күшімен дайындауға
жұмсалған шығындар сомасының жиынтығынан тұрады.
Бастапқы құн негінен қаржылық құралдардың есеп элементтерін
бағалау үшін қолданылады.
Бастапқы құн объективті құн. Мұның өзі бірдей құқтағы
серіктестіктердің немесе бәсекеге қатысушы жақтардың өзара келіскен
әрекетінің негізінде туындайды. Сатушы жақ сатуға түскен объектіге жұмсаған
шығынының орнын толтырып, ең төмен сомада болсын әйтеуір пайда табуды
мақсат тұтады. Сатып алушы жақ сатып алған есеп объектілері алдағы кезеңде
табыс алуды қамтамассыз ететін бағадан жоғары бағаны қолданбауды мақсат
тұтады. Сондықтан есеп объектілерінің бастапқы құны сұраныс пен ұсыныстан
теңестірілген сату әрекеттері орындалған сәттегі ағымдағы нарықтық құнға
сәйкес келеді.
Активтерді бастапқы құнмен бағалу бұлардың ұйымдарға қандай жолдармен
түскендігіне байланысты болады. Бухгалтерлік есеп тәжірибесінде активтерді
кіріске алу әдістері төмендегіше ажыратылады:
- ақшаға сатып алу;
- ұйымдардың өзінде дайындау;
- өсім малдарын негізгі табынға көшіру;
- жарғылық капиталға үлес қосу есебінен;
- сыйға тарту келісіміне сай ақша алмай беру;
Ақша бірлігінің сатып алу қасиеті өзгермейтін тұрақты жағдайда активтерді
сатып алудағы бастапқы құн- есеп ақпараттарын пайдаланушылар көзқарасы
тұрғысынан қарағанда балаудың ең сенімді әдісі болып табылады.
Бұл жерде айта кететін мәселе- ло ұйымдардың үздіксіздік қызмет
атқару принципіактивтер мен міндеттемелерді бағалаудың жалпы ережелерінің
туындауын қамтамассыз етіп отырады.
Ұйымдардың активтері жалпы ережеге байланысты екі рет бағаланады:
1)активтерді кіріске алған кезде;2)бұларды есептен шығарған кезде.
Осы айтылғандарға сәйкес ұйымдар меншігіндегі активтер сатылып алынған және
осы ұйым құрылған кездегі бұлардың тарихи құнымен, яғни бастапқыдағы сатып
алу немесе нақтылы өзіндік құнымен бағаланады.
Тарихи құн бухгалтерлік бағалаудың негізгі сипарында басқа бағалауларға
қарағанда сенімді дәрежені көрсетеді.
Бухгалтерлік есеп өрісіндегі өзіндік құн принципінің талабына сай
өзіндік құнды анықтау мейлінше объективтілікті, ал нарықтық құнмен бағалау
субъективтілікті көрсетеді.
Сондықтан объективтік тұрғыдағы нарықтық құн немесе нарықтық бағаны
қолдану активтерді сату процесінде жиі қолданылады.
Міндеттемелерді бағалаудың жалпы ережесі де үздіксіздік принципке
негізделген. Міндеттемелер көздері де активті қаражаттарға айырбасталған
кезде тарихи бағамен бағаланады. Айырбастау процесінде өолданылған тартхт
баға қатысушы жақтардың келісіміне сай белгіленеді. Мысалға, келісім шартта
көрсетілген тауарлы- материалды босалқыларды алған кезде алушы ұйым тауарлы-
материалды босалқылар құнын төлеу жөнінде құндылықтар қоюшы ұйым алдында
міндеттеме қабылдайды. Осы операцияның негізінде қабылданған міндеттеменнің
мөлшері алынған ТМҚ сомасымен бірдей дәрежеде болады.
Ұйымға түскен активтер мен міндеттемелердің сомасына сай тарихи құн
қалыптасады. Яғни сатып алудағы нақтылы өзіндік құн сомасы активтер мен
міндеттемелердің тарихи құнының бастапқы негізін құрайды.
Бастапқы құнмен бағалау әдісі көпшілік жағдайда басқа да бағалау
әдістерімен қисынды түрде ұштастырылып қолданылады. Мысалға, ұзақ мерзімді
сипаттағы активтер өз құнын амортизация есептеу арқылы төмендетіп отырады.
Амортизацияланған активтер бухгалтерлік баланста қалдық құнымен, яғри
бұлардың бастапқы құнынан есептелінген амортизациялық соманы шегергендегі
қалған сомамен көрсетіледі.
Қалпынакелтірілген құн. Активтер жұмсалған ақша қаражаты сомасы
немесе бұлардың эквивалентімен есепке алынып бағаланады. Бухгалтерлік есеп
тәжірибесінде негізгі құралдарды қайта бағалау нәтижесінде қалпына келтіру
құны қолданылып, пайдаланудағы негізгі құралдар қалпына келтіру құнымен
бағаланып көрсетіледі.
Әр жылдағы құнсыздану прцесінің пайда болуына байланысты негізгі
құралдардың басқыда көрсетілген құны едәуір төмендеп кетуі мүмкін.
Сондықтан негізгі құралдар әр кезеңде қайта бағаланып, бұлардың қайта
бағаланғандығы құнын қалпына келтіру құн деп аталынып, бухгалтерлік баласқа
жазылып отырады. Егер негізгі құралдар өздерінің бастапқыдағы өндіргіштік
қасиетін сақтаоған жағдайда, қалпына келтіру қолданылады.
Бухгалтерлік есеп ережесіне тән қайта бағалаланғандағы негізгі
құралдардың объектілерінің құнына қосымша қосылған сомалар ұйым
активтерінің құрамында көрсетіліп жазылады, ал ... жалғасы
Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Кіріспе
І Қаржылық құралдардың есебі
1.1. Қаржылық құралдардың есебі беруді жасау бойынша түгендеу және
басқа да дайындық жұмыстары
1.2 Қаржылық құралдардың есебі
Қорытынды
Қолданылған әдебиеттер
КІРІСПЕ
Есеп беру деп кәсіпорынның өткен кезеңдегі қаржылық - шаруашылық
қызметін кешенді түрде сипаттайтын барлық көрсеткіштер жүйесін айтамыз.
Есеп беру процесін жасау есеп жұмысының соңғы сатысы болып табылады.
Қаржылық құралдардың есебі берудің мақсаты өз пайдаланушыларына
заңды тұлғаның қаржылық жағдайы туралы сенімді, мәнді және пайдалы
ақпататтарды беру болып табылады. Қаржылық құралдардың есебі берудің
пайдаланушыларының қатарына потенциалды инвесторлар, кредиторлар,
жабдықтаушылар, сатып алушылар, еңбеккерлер, сондай – ақ мемлекеттік
органдар, т.б. кіріді.
Қаржылық құралдардың есебі беру басқарушы органдардың жұмыс және
субъектің ресурстарын, міндеттемелерін және ақша қаражаттарының болашақтағы
ағындарын бағалауға, несие беру бойынша шешімдерге және инвестициялық
шешімдерді қабылдауға пайдалы ақпараттарды береді.
Есеп беру мәліметтен кәсіпорынның тиімділігін бағалау үшін, сондай-ақ
шаруашылық қызметін талдау үшін сыртқы пайдаланушылар пайдаланады.
Осымен қоса, есеп беру кәсіпорынның шаруашылық қызметін жедел басқару
үшін қажет және ол болашақ кезеңдерді жоспарлау мен болжау үшін басты
(бастапқы) база болып табылады.
Еспе беруге қойылатын негізгі талаптар: кәсіпорын қызметінің
нәтижесін анық және объективті көрсету, барлық көрсеткіштерді бір-бірімен
қатаң түрде үйлестіру, бухгалтерлік пен жедел-статистикалық есеп берудің
сабақтастығын (үйлесімділігін) сақтау, әдістемелік және басқа да ережелерді
сақтау болып табылады.
Бұрмаланған есеп бергені үшін кәсіпорынның басшысы мен бас бухгалтері
Қазақстан Республикасының әрекет етіп тұрған заңдарына сәйкес жауап береді.
І Қаржылық құралдардың есебі
1.1. Қаржылық құралдардың есебі беруді жасау бойынша түгендеу және басқа
да дайындық жұмыстары
Бухгалтерлік есеп шаруашылық қаражаттарының құрамындағы және оларды
жабу көздеріндегі болған барлық өзгерістерді, шаруашылық процестерін және
олардың нәтижесін толық және дер кезінде көрсетуге арналған. Есеп мәліметі
қолда бар нақты шаруашылық қаражаттарына және олардың жабу көздеріне сәйкес
келуі тиіс, бірақ іс жүзінде есеп мәліметтері шын мәліметтермен үйлесе
бермейді, яғни олардың арасында алшақтық орын алуы мүмкін. Аталған алшақтық
табиғи азаюдың, тасымалдаудың, қайта сортталудың нәтижесінде, өлшегіш құрал-
жабдықтарының дұрыс көрсетпеуінен, операцияларды рәсімдеу кезінде
жіберілген қателіктерден, т.б. салдарынан болуы мүмкін.
Ал бұл жыл сайын нақты қолда бар құндылықтардың мәліметін есеп
мәліметтерімен салыстырып отыруды қажет етеді, және ол есеп айырысуды
дәлдеу (анықтау) үшін де қажет. Тексерудің мұндай түрін түгендеу (немесе
түгелдеу) деп атаймыз.
Түгендеу (немесе түгелдеу)-бұл бухгалтерлік есеп әдісінің басты
элементтерінің бірі, ол есеп айырысудың ақша қаражаттарының, аяқталмаған
өндірістің, тауарлы-материалдық құндылықтардың, материалдық емес
активтердің, негізгі құралдардың нақты қолда барын тексеруін және олардың
есп мәліметтерімен салыстыруын көздейді. Меншік түріне (нысанына), қызмет
түріне және жұмыс істеу тәртібіне қарамастан, оны барлық кәсіпорын
жүргізеді. Ол құжаттаудың міндетті қосымшасы болып табылады. Тек соның
көмегімен шаруашылықта болатын әрі жасалатын барлық шаруашылық құбылыстар
бухгалтерлік есепте көрініс табады. Ол өзінің қамту жағдайына қарап екіге
бөлінеді: толық және ішінара болып. Толық түгендеу әдетте, жылына бір рет
жылдық есеп берудің алдында жасалады, оның мақсаты кәсіпорынның барлық
активтері мен пассивтерін баланста дұрыс көрсету болып табылады. Мұндай
толық түгендеу бақылаушы органдардың талабы бойынша жасалуы мүмкін. Ішінара
түгендеу, тек қана түгенделетін объектілердің кейбір бөлігін ғана қамтуы
мүмкін, мысалға, кәсірорынның кассасындағы нақты ақша қаражаты,
кәсіпорындағы негізгі құралдардың саны т.б.
Түгендеу өз сипатына қарап жоспарлы және кезектен тыс жүргізілуі
мүмкін:
- жоспарлы – алдын ала белгіленген мерзімге, қойған мақсатына және
мүмкіндігіне сай етіп жүргізіледі;
- кезектен тыс – бұл кәсіпорын басшының тапсырмасы бойынша бақылаушы
органдардың талабы бойынша материалды жауыпты тұлғаның ауысқан
кезінде, табиғи апаттардан кейін жүргізіледі. Ол БЕС 24
“Бухгалтерлік есепті ұйымдастыру” стандартына сай етіп жасалынады.
Онда оның кезектілігі түгендеуді жүргізудің мерзімі, түгендеу
комиссиясының құрамы және т.б. қағидалар қарастырылады.
Кәсіпорын басшысы түгендеу жұмыстарын жүргізу тәртібін белгілейді,
оның ішінде түгендеу комиссиясынің құрамын, есепті жылдағы түгендеу санын,
олардың күнін белгілейді.
Түгендеу жұмыстарын жүргізу үшін әрбір кәсіпорында тұрақты жұмыс
істеп тұратын комиссия болады және оның құрамын кәсіпорын басшысы
белгілейді.
Түгендеу комиссиясының істейтін жұмыстары сақтау органдарындағы және
өндірістегі мүлікті, сондай-ақ қаржы жөніндегі барлық міндеттерді тексеру;
кәсіпорынның бухгалтерлік қызметкерлерімен бірге түгендеу нәтижелерін
анықтауға және қайта сұрыптауға арналады; сондай-ақ шыққандарды табиғи кему
нормаларының шегінде есептен шығаруға; тауарлы-материалдық құндылықтарды
қабылдауды, сақтауды және бастауды, реттеуге, есепке алуды жақсарту және
оларыдң сақталуын бақылау мәселелірі жөнінде, сондай-ақ пайдаланылмайтын
мүлікті сату туралы ұсыныстар әзірлеуге; мүлікті сақтауын қамтамасыз ету
жөніндегі шараларды жүргізуге; екі түгендеу аралығындағы сақтау және қайта
өңдеу орындарындағы тауарлы-материалдық құндылықтарды түгендеуге, іріктеп
түгендеудің әдістемесі бойынша да бақылау жұмыстарын жүргізуге бағытталады.
Түгендеу комиссияларының мүмшелері кем шыққандары және талан-таражға
түскендерді, бүркемелеу мақсатымен мүліктің нақты қалдығы туралы немесе
артық шыққан тауарлар, материалдар және басқа да құндылықтар туралы жазбаға
білі тұра дұрыс емес деректерді енгізбегені үшін ҚР заңдарында белгіленген
тәртіп бойынша жауапкершілікке тартылады.
Мүліктің нақты қолда барын тексеруді бастағанға дейін түгендеу
комиссиясы кіріс-шығыс құжаттарының түгендеу кезіндегі соңғы тізімдерін
немесе материалдық құндылықтары мен ақшалай қаражаттарын есепке алады.
Түгендеу комиссиясының нәтижесі де тексеріледі, ол үшін ішінара
бақылау жұмыстары жүргізіледі, сол бақылау барысында комиссяның мүшелері де
қатыса алады және ол да актімен хатталады.
Екі түгендеу аралығындағы кезеңде құндылықтарды номенклатурасы
бойынша үлкен кәсіпорындардың сақтау және қайта өңдеу жұмыстары іріктеу
әдісімен тексеріледі.
Түгендеу нәтижесі бойынша салыстыру тәзімдемесі жасалынады, сосын
оның деректері бухгалтерлік есептері деректерімен салыстырып, олардың
арасындағы айырмашылықтары (ауытқулары) көрсетіледі. Түгендеу нәтижелерін
көрсету үшін ҚР-нің Мемлекеттік статистика комитеті бекіткен бірінші
реттегі толтыратын есеп құжаттарының мынадай үлгілері қолданылады.
Негізгі құралдардың түгендеу жазбасы жалға алған және күнделікті
жалға бергендерді қоса есептегендегі негізгі қорлардың нақты қолда барын
көрсету үшін қолданылады.
Түгендеу қағазы өндірісті ұйымдастыру ережелері бойынша материалдық
құндылақтарды бірден санап, жазбаға жазуға мүмкін болмаған жағдайларда
қолданылады. Бұл түгендеу қағазы саналған құндылықтармен бірге олардың
тұрған орындарында сақталады.
Түгендеу кезінде және басқа да тексерістердің көмегімен анықталған
мүліктің нақты қолда бары мен бухгалтерлік есептегі деректердің арсындағы
алшақтығы белгілеу тәртібі бойынша есептеледі. Сортталу нәтижесінде
анықталған кем шыққандар мен артықтардың өзара есеп айырысуы тек ерекшелік
ретінде ғана, сол тексеріліп отырған кезең үшін, тексерген комиссияның
жұмысын бағалау үшін және тауарлы-материалдық құндылықтардың сапасы мен
мөлшерін анықтау үшін қажет болуы мүмкін. Сорттаудың болғандағы жөнінде
материалдық жауапты адамдар түгедеу комиссиясына егжей-тегжейлі түсініктеме
берді. Сортталудың өзара есепке алынуы туралы ұсыныс тұрақты жұмыс істейтін
түгедеу комиссиясының қаруына беріледі және оның кәсіпорын басшысы
түбегейлі шешеді; ал ол ұсынылған барлық материалдарды зерттегеннен кейін,
есепке алу туралы тиісті шешімдер қабылданды. Сортталуы (пересортицасы)
бойынша олардың артық ие кем шығуын есепке (зачотқа) алғаннан кейін, жетпей
қалған құндылықтар жауапты адамдардың жауапкершілігіне жатқызылады. Егер де
сортталу кезінде нақты жауапты адамдар анықталмаса, онда оның сомасы кем
шыққан мүліктер ретінде қаралады да, кәсіпорынның зиянына жатқызылады.
Сортталу салдарынан анықталған құн айырмашылықтары материалдық жауапты
адамдардың кінәсінен болмаса, ол түгендеу комиссиясының хаттамаларында бұл
аталған айырмашылықтар жауапты адамның мойнына қойылмау себептерін ашып
көрсетеді. Есеп айырысудың барлық түрлерінің түгенделуінде өзіндік
ерекшеліктері болуы мүмкін. Бюджетпен, сатып алушымен, жабдықтаушымен, есеп
беретін адамдармен, қызметкерлермен, депоненттермен және басқа
дебиторлармен, кредиторлармен есеп айырысуды түгендеу есеп айырысу
шоттарында есептелген сомалардың мұқият негізделгеніне саяды. Есеп айырысу
инкассо тәртібімен жүргізілмейтін барлық сатып алушылардың және басқа
дебиторлардың мәліметтерінің дұрыстығын тексеру үшін кредиторлардың
берешегі туралы дербес шоттардың көшірмелері жазылады.
Еспе берер алдында үлкен дайындық жұмыстары жүргізіледі. Бухгалтерия
цехтардан, қоймалардан, есеп беретін адамдардан т.б. құжаттардың толық
түскенін (немесе түспегінін) тексеруді; ай ішіндегі немесе жыл ішіндегі
барлық шығындарды өндіріс шығындарына қосуды; негізгі құралдарды
амортизациясын, демалысқа төленетін резервін және басқа мақсаттарға
арналған резервті, материалдық емес активтердің тозуын толық есептеуді;
алдағы кезеңдердегі шығындарды есептен шығаруды; құндылықтардың барлық
шоттары мен топтарында есептік баға бойынша нақты өзіндік құнын, орташа КДШ
процентін не ауытқушылықтарын (+,-) есептеп шығаруды; жұмсалған
материалдардың нақты өзіндік құнын анықтап, оны өндірістік және басқа
шоттарға көшіріп жазуды тексеруі қажет.
1.2 Қаржылық құралдардың есебі
Барлық ұлттық және экономикалық жүйедегі бухгалтерлік есепке тән
объектілердің барлығы да бағаланады. Ұйымдар мен тағы басқа құрылымдар
меншігінің барлық активтердің түрлерін бағалау, сондай – ақ капитал мен
міндеттемелер қозғалысын тұра көрсету және бағалау үшін бағалаудың әртүрлі
әдістерін қолданады. Өз кезенінде тұра қолданылған бағалау әдісі
табыстарды, шығындарды және пайданы анықтауға тікелей әсер етеді.
Ұлттық және халықаралық бухгалтерлік есеп стандарттарының барлығы да
бір нүктеге- пайда түсіру мақсатына бағытталған. Алайда түскен пайданы
бағалау әр елде әр түрлі әдістермен іске асырылады. Пайданың мөлшерін
активтерді бағалау және бұлардың құнын есептеу бірнеше тәсілдер арқылы
анықталады.
Өнім өндіру процесін, айналыс сыртындағы активтерді сатып алу мен
құрау, тауарлар, жұмыстар және қызметтер сатудан түскен табыс, осының
барлығына жұмсалған шығындар құндық бағалау арқылы есепке алынады. Бағалау
процесінің негізділігіне және дәлдігіне байланысты қаржылық құралдардыңның
шындығы немесе тұнықтығы есептелініп шығарылады.
Активтерді, меншікті капитал және міндеттемелерді, қаржылық
құралдардыңның басқа да элементтерін бағалау ақшалай өлшеммен
өлшенетіндігін есте сақтаған жөн. Жоғарыда көрсетілген қаржылық құралдардың
есеп элементтерін бағалау мүмкіндігі, бұлардың базалық бастапқы құны дәлме
дәл қойылған жағдайда ғана дұрыс анықталып отырады. Біздер қаржылық
құралдардың есебіке тән барлық объектілер әр түрлі дәрежеде және әр түрлі
ауыстыруларға байланысты бағалаудың бірнеше әдістерін білеміз. Олар:
бастапқы, қалдық, ағымдағы немесе әділетті, нарықтық, келтірілген құн,сату
құны сияқты әдістер.
Бастапқы құн деп- тарихи немесе нақтылы өзіндік құнды айтамыз.
Активтердің немесе осы және басқа да есеп объектілерін бағалаудағы нақтылы
бағадағы өзіндік құнды бастапқы құн деп айтамыз. Нақтылы өзіндік құн
активтерді сатып алуға немесе бұларды ұйымдардың өз күшімен дайындауға
жұмсалған шығындар сомасының жиынтығынан тұрады.
Бастапқы құн негінен қаржылық құралдардың есеп элементтерін
бағалау үшін қолданылады.
Бастапқы құн объективті құн. Мұның өзі бірдей құқтағы
серіктестіктердің немесе бәсекеге қатысушы жақтардың өзара келіскен
әрекетінің негізінде туындайды. Сатушы жақ сатуға түскен объектіге жұмсаған
шығынының орнын толтырып, ең төмен сомада болсын әйтеуір пайда табуды
мақсат тұтады. Сатып алушы жақ сатып алған есеп объектілері алдағы кезеңде
табыс алуды қамтамассыз ететін бағадан жоғары бағаны қолданбауды мақсат
тұтады. Сондықтан есеп объектілерінің бастапқы құны сұраныс пен ұсыныстан
теңестірілген сату әрекеттері орындалған сәттегі ағымдағы нарықтық құнға
сәйкес келеді.
Активтерді бастапқы құнмен бағалу бұлардың ұйымдарға қандай жолдармен
түскендігіне байланысты болады. Бухгалтерлік есеп тәжірибесінде активтерді
кіріске алу әдістері төмендегіше ажыратылады:
- ақшаға сатып алу;
- ұйымдардың өзінде дайындау;
- өсім малдарын негізгі табынға көшіру;
- жарғылық капиталға үлес қосу есебінен;
- сыйға тарту келісіміне сай ақша алмай беру;
Ақша бірлігінің сатып алу қасиеті өзгермейтін тұрақты жағдайда активтерді
сатып алудағы бастапқы құн- есеп ақпараттарын пайдаланушылар көзқарасы
тұрғысынан қарағанда балаудың ең сенімді әдісі болып табылады.
Бұл жерде айта кететін мәселе- ло ұйымдардың үздіксіздік қызмет
атқару принципіактивтер мен міндеттемелерді бағалаудың жалпы ережелерінің
туындауын қамтамассыз етіп отырады.
Ұйымдардың активтері жалпы ережеге байланысты екі рет бағаланады:
1)активтерді кіріске алған кезде;2)бұларды есептен шығарған кезде.
Осы айтылғандарға сәйкес ұйымдар меншігіндегі активтер сатылып алынған және
осы ұйым құрылған кездегі бұлардың тарихи құнымен, яғни бастапқыдағы сатып
алу немесе нақтылы өзіндік құнымен бағаланады.
Тарихи құн бухгалтерлік бағалаудың негізгі сипарында басқа бағалауларға
қарағанда сенімді дәрежені көрсетеді.
Бухгалтерлік есеп өрісіндегі өзіндік құн принципінің талабына сай
өзіндік құнды анықтау мейлінше объективтілікті, ал нарықтық құнмен бағалау
субъективтілікті көрсетеді.
Сондықтан объективтік тұрғыдағы нарықтық құн немесе нарықтық бағаны
қолдану активтерді сату процесінде жиі қолданылады.
Міндеттемелерді бағалаудың жалпы ережесі де үздіксіздік принципке
негізделген. Міндеттемелер көздері де активті қаражаттарға айырбасталған
кезде тарихи бағамен бағаланады. Айырбастау процесінде өолданылған тартхт
баға қатысушы жақтардың келісіміне сай белгіленеді. Мысалға, келісім шартта
көрсетілген тауарлы- материалды босалқыларды алған кезде алушы ұйым тауарлы-
материалды босалқылар құнын төлеу жөнінде құндылықтар қоюшы ұйым алдында
міндеттеме қабылдайды. Осы операцияның негізінде қабылданған міндеттеменнің
мөлшері алынған ТМҚ сомасымен бірдей дәрежеде болады.
Ұйымға түскен активтер мен міндеттемелердің сомасына сай тарихи құн
қалыптасады. Яғни сатып алудағы нақтылы өзіндік құн сомасы активтер мен
міндеттемелердің тарихи құнының бастапқы негізін құрайды.
Бастапқы құнмен бағалау әдісі көпшілік жағдайда басқа да бағалау
әдістерімен қисынды түрде ұштастырылып қолданылады. Мысалға, ұзақ мерзімді
сипаттағы активтер өз құнын амортизация есептеу арқылы төмендетіп отырады.
Амортизацияланған активтер бухгалтерлік баланста қалдық құнымен, яғри
бұлардың бастапқы құнынан есептелінген амортизациялық соманы шегергендегі
қалған сомамен көрсетіледі.
Қалпынакелтірілген құн. Активтер жұмсалған ақша қаражаты сомасы
немесе бұлардың эквивалентімен есепке алынып бағаланады. Бухгалтерлік есеп
тәжірибесінде негізгі құралдарды қайта бағалау нәтижесінде қалпына келтіру
құны қолданылып, пайдаланудағы негізгі құралдар қалпына келтіру құнымен
бағаланып көрсетіледі.
Әр жылдағы құнсыздану прцесінің пайда болуына байланысты негізгі
құралдардың басқыда көрсетілген құны едәуір төмендеп кетуі мүмкін.
Сондықтан негізгі құралдар әр кезеңде қайта бағаланып, бұлардың қайта
бағаланғандығы құнын қалпына келтіру құн деп аталынып, бухгалтерлік баласқа
жазылып отырады. Егер негізгі құралдар өздерінің бастапқыдағы өндіргіштік
қасиетін сақтаоған жағдайда, қалпына келтіру қолданылады.
Бухгалтерлік есеп ережесіне тән қайта бағалаланғандағы негізгі
құралдардың объектілерінің құнына қосымша қосылған сомалар ұйым
активтерінің құрамында көрсетіліп жазылады, ал ... жалғасы
Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz