Оқушы қабылдауы
КІРІСПЕ
І.ТАРАУ. БАЛАНЫҢ ҚАБЫЛДАУ ӘРЕКЕТІНІҢ ПСИХОЛОГИЯЛЫҚ АСПЕКТІЛЕРІ (3.7 ЖАС)
1.1. Қабылдау туралы жалпы ұғым
1.2.Қабылдаудың негізгі ерекшеліктері
ІІ.ТАРАУ. ОҚУШЫ ҚАБЫЛДАУЫНЫҢ ДАМУЫ.
2.1 Қабылдау процесінің физиологиялық негіздері .
ҚОРЫТЫНДЫ
ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ
І.ТАРАУ. БАЛАНЫҢ ҚАБЫЛДАУ ӘРЕКЕТІНІҢ ПСИХОЛОГИЯЛЫҚ АСПЕКТІЛЕРІ (3.7 ЖАС)
1.1. Қабылдау туралы жалпы ұғым
1.2.Қабылдаудың негізгі ерекшеліктері
ІІ.ТАРАУ. ОҚУШЫ ҚАБЫЛДАУЫНЫҢ ДАМУЫ.
2.1 Қабылдау процесінің физиологиялық негіздері .
ҚОРЫТЫНДЫ
ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ
Айнала қоршаған дүние туралы білімді біз олармен тікелей қатыста түйсіктер арқылы ғана емес, қабылдау арқылы да аламыз. Бейнелендірулердің бұл екі түрі сезімдік танудың тұтас процесінің звенолары болып саналады. Олар өзара ажырамастай байланыста, бірақ әрқайсысының өзіне тән өзгеше ерекшеліктері бар. Егер түйсіктер нәтижесінде адам заттың жеке қасиеттері, сапалары туралы (маған суық нәрсе жанасты, аяғымнан жылпылдақ бір нәрсе жорғалап өтті, алдымнан бір нәрсе жалт етті) білім алатын болса, қабылдау зат немесе құбылыстың тұтас бейнесін (жарық, кең сынып, ойнап жүрген сәби) береді.
Қабылдау дегеніміз – заттар мен құбылыстардың өз қасиеттері және бөлшектері жиынтығымен қосылып сезім мүшелеріне тікелей әсер ету кезінде бейнеленуі.
Қабылдаудың алғы шарты әр түрлі түйсіктермен жүзеге асады. Бірақ оны солардың қосындысы деуге болмайды. Қабылдау түйсіктер арасындағы белгілі қатынастарға тәуелді, ал енді олардың өзара байланысы зат немесе құбылыс құрамына енетін сапа, қасиет, түрлі бөлшектер байланысы мен қатынастарына тәуелді.
Қабылдау процесі жеке адамның басқа да психикалық процестері: ой (біз алдымызда не тұрғанын аңғарамыз), сөз (қабылдайтын затты айтамыз), сезім ( қабылдайтын затпен белгілі қатыста боламыз), ерікпен (қабылдау процесін белгілі дәрежеде ырықты ұйымдастырамыз) байланысты жүзеге асады. Бар тәжірибе, білім негізінде адам қабылдау процесінде жеке элементтерді тұтас бейне етіп біріктіреді, оларға белгілі бір құрылымдық береді.
Гештальтпсихологтар қабылдау тұтастығын заттар мен құбылыстардың объективті тұтастық қасиеттерінен емес, «рухтың» ішкі қасиеттерінен, оның ең бастапқы тұтастық құрылымынан деп түсіндіреді. Олар қабылдау актінде өзіндік түр құрау атқарылады, бейнеленетін заттарға тұтастық және құрылымдық сипат беріледі дейді. Олар тұтастықты бейнелеу әрекетінде пайда болатын субективтісапа деп қана қарайды. Гештальтпсихологиялық көзқарас бойынша қабылдау процесінде дүниедегі қым-қуат ретсіздік белгілі бір құрылымға ауысып, белгілі түрге енеді, соның нәтижесінде заттар тұтастанып көрінеді.
«Қабылдау дегеніміз дүниені қайта құру» дейді гештальтпсихологтар. Бұл идеалистік теория қабылдауды спонтанды, яғни іштен пайда болатын процес деп түсіндіреді де, бізді қоршаған объективтік дүние заттар және құбылыстарының жеке сапалары мен қасиеттерінің тікелей бейнесіболып саналатын түйсіктердің болуын іс жүзінде жоққа шығарады.
Қабылдау дегеніміз – заттар мен құбылыстардың өз қасиеттері және бөлшектері жиынтығымен қосылып сезім мүшелеріне тікелей әсер ету кезінде бейнеленуі.
Қабылдаудың алғы шарты әр түрлі түйсіктермен жүзеге асады. Бірақ оны солардың қосындысы деуге болмайды. Қабылдау түйсіктер арасындағы белгілі қатынастарға тәуелді, ал енді олардың өзара байланысы зат немесе құбылыс құрамына енетін сапа, қасиет, түрлі бөлшектер байланысы мен қатынастарына тәуелді.
Қабылдау процесі жеке адамның басқа да психикалық процестері: ой (біз алдымызда не тұрғанын аңғарамыз), сөз (қабылдайтын затты айтамыз), сезім ( қабылдайтын затпен белгілі қатыста боламыз), ерікпен (қабылдау процесін белгілі дәрежеде ырықты ұйымдастырамыз) байланысты жүзеге асады. Бар тәжірибе, білім негізінде адам қабылдау процесінде жеке элементтерді тұтас бейне етіп біріктіреді, оларға белгілі бір құрылымдық береді.
Гештальтпсихологтар қабылдау тұтастығын заттар мен құбылыстардың объективті тұтастық қасиеттерінен емес, «рухтың» ішкі қасиеттерінен, оның ең бастапқы тұтастық құрылымынан деп түсіндіреді. Олар қабылдау актінде өзіндік түр құрау атқарылады, бейнеленетін заттарға тұтастық және құрылымдық сипат беріледі дейді. Олар тұтастықты бейнелеу әрекетінде пайда болатын субективтісапа деп қана қарайды. Гештальтпсихологиялық көзқарас бойынша қабылдау процесінде дүниедегі қым-қуат ретсіздік белгілі бір құрылымға ауысып, белгілі түрге енеді, соның нәтижесінде заттар тұтастанып көрінеді.
«Қабылдау дегеніміз дүниені қайта құру» дейді гештальтпсихологтар. Бұл идеалистік теория қабылдауды спонтанды, яғни іштен пайда болатын процес деп түсіндіреді де, бізді қоршаған объективтік дүние заттар және құбылыстарының жеке сапалары мен қасиеттерінің тікелей бейнесіболып саналатын түйсіктердің болуын іс жүзінде жоққа шығарады.
1. Аймауытов Ж. «Жан жүйесі және өнер таңдау», Мәскеу, 1926ж.
2. Аймауытов Ж. «Психология», Қызылорда-Ташкент, 1926ж.
3. Алдамұратов Ә. «Жалпы психология», Алматы, 1996ж.
4. Алдамұратов Ә. «Қызықты психология», Алматы, 1992ж.
5. Беркинблит М., Петровский А. «Фантазия және шындық», Мәскеу, 1968ж.
6. Богословский т.б. редакциясымен «Жалпы психология», Алматы, 1980ж.
7. Выготский Л. С. «Оқушы шақтағы қиял мен творчество», Мәскеу, 1967ж.
8. Гоноболин Ф. Н. «Психология», Алматы, 1976ж.
9. Жарықбаев Қ. «Әдеп және жантану», Алматы, 1996ж.
10. Жарықбаев Қ. «Жалпы психолгия», Алматы, 2004ж.
11. Жарықбаев Қ. «Жантану негіздері», Алматы, 2002ж.
12. Жарықбаев Қ. «Психология», Алматы, 1982ж.
13. Ковалев А. Г. «Әдеби творчестволық псхолгия», Мәскеу, 1960ж.
14. Корнилов К. Н. «Психология», Алмаы, 1946ж.
15. Мұқанов М. «Жан жүйесінің сыры», Алматы, 1964ж.
16. Намазбаева Ж. «Психология», Алматы, 2005ж.
17. Петровский А. В. «Жеке адамның дамуындағы фантазияның рөлі», Мәскеу, 1961ж.
18. Сәбет Бап-Баба «Жалпы пихолгия», Алматы, 2003ж.
19. Тәжібаев Т. «Жалпы психология» Алматы, 1993ж.
20. Темірбеков А., Балаубаев С. «Психология», Алматы, 1966ж.
21. Теплов Б. М. «Психология», Алматы, 1953ж.
22. «Психология: Адамзат ақыл-ойының қазынасы», Алматы, 2005ж.
2. Аймауытов Ж. «Психология», Қызылорда-Ташкент, 1926ж.
3. Алдамұратов Ә. «Жалпы психология», Алматы, 1996ж.
4. Алдамұратов Ә. «Қызықты психология», Алматы, 1992ж.
5. Беркинблит М., Петровский А. «Фантазия және шындық», Мәскеу, 1968ж.
6. Богословский т.б. редакциясымен «Жалпы психология», Алматы, 1980ж.
7. Выготский Л. С. «Оқушы шақтағы қиял мен творчество», Мәскеу, 1967ж.
8. Гоноболин Ф. Н. «Психология», Алматы, 1976ж.
9. Жарықбаев Қ. «Әдеп және жантану», Алматы, 1996ж.
10. Жарықбаев Қ. «Жалпы психолгия», Алматы, 2004ж.
11. Жарықбаев Қ. «Жантану негіздері», Алматы, 2002ж.
12. Жарықбаев Қ. «Психология», Алматы, 1982ж.
13. Ковалев А. Г. «Әдеби творчестволық псхолгия», Мәскеу, 1960ж.
14. Корнилов К. Н. «Психология», Алмаы, 1946ж.
15. Мұқанов М. «Жан жүйесінің сыры», Алматы, 1964ж.
16. Намазбаева Ж. «Психология», Алматы, 2005ж.
17. Петровский А. В. «Жеке адамның дамуындағы фантазияның рөлі», Мәскеу, 1961ж.
18. Сәбет Бап-Баба «Жалпы пихолгия», Алматы, 2003ж.
19. Тәжібаев Т. «Жалпы психология» Алматы, 1993ж.
20. Темірбеков А., Балаубаев С. «Психология», Алматы, 1966ж.
21. Теплов Б. М. «Психология», Алматы, 1953ж.
22. «Психология: Адамзат ақыл-ойының қазынасы», Алматы, 2005ж.
ЖОСПАР
КІРІСПЕ
І-ТАРАУ. БАЛАНЫҢ ҚАБЫЛДАУ ӘРЕКЕТІНІҢ ПСИХОЛОГИЯЛЫҚ АСПЕКТІЛЕРІ (3-7 ЖАС)
1.1. Қабылдау туралы жалпы ұғым
1.2.Қабылдаудың негізгі ерекшеліктері
ІІ-ТАРАУ. ОҚУШЫ ҚАБЫЛДАУЫНЫҢ ДАМУЫ.
2.1 Қабылдау процесінің физиологиялық негіздері .
ҚОРЫТЫНДЫ
ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ
КРІСПЕ
Айнала қоршаған дүние туралы білімді біз олармен тікелей қатыста
түйсіктер арқылы ғана емес, қабылдау арқылы да аламыз. Бейнелендірулердің
бұл екі түрі сезімдік танудың тұтас процесінің звенолары болып саналады.
Олар өзара ажырамастай байланыста, бірақ әрқайсысының өзіне тән өзгеше
ерекшеліктері бар. Егер түйсіктер нәтижесінде адам заттың жеке қасиеттері,
сапалары туралы (маған суық нәрсе жанасты, аяғымнан жылпылдақ бір нәрсе
жорғалап өтті, алдымнан бір нәрсе жалт етті) білім алатын болса, қабылдау
зат немесе құбылыстың тұтас бейнесін (жарық, кең сынып, ойнап жүрген сәби)
береді.
Қабылдау дегеніміз – заттар мен құбылыстардың өз қасиеттері және
бөлшектері жиынтығымен қосылып сезім мүшелеріне тікелей әсер ету кезінде
бейнеленуі.
Қабылдаудың алғы шарты әр түрлі түйсіктермен жүзеге асады. Бірақ оны
солардың қосындысы деуге болмайды. Қабылдау түйсіктер арасындағы белгілі
қатынастарға тәуелді, ал енді олардың өзара байланысы зат немесе құбылыс
құрамына енетін сапа, қасиет, түрлі бөлшектер байланысы мен қатынастарына
тәуелді.
Қабылдау процесі жеке адамның басқа да психикалық процестері: ой (біз
алдымызда не тұрғанын аңғарамыз), сөз (қабылдайтын затты айтамыз), сезім (
қабылдайтын затпен белгілі қатыста боламыз), ерікпен (қабылдау процесін
белгілі дәрежеде ырықты ұйымдастырамыз) байланысты жүзеге асады. Бар
тәжірибе, білім негізінде адам қабылдау процесінде жеке элементтерді тұтас
бейне етіп біріктіреді, оларға белгілі бір құрылымдық береді.
Гештальтпсихологтар қабылдау тұтастығын заттар мен құбылыстардың
объективті тұтастық қасиеттерінен емес, рухтың ішкі қасиеттерінен, оның
ең бастапқы тұтастық құрылымынан деп түсіндіреді. Олар қабылдау актінде
өзіндік түр құрау атқарылады, бейнеленетін заттарға тұтастық және
құрылымдық сипат беріледі дейді. Олар тұтастықты бейнелеу әрекетінде пайда
болатын субективтісапа деп қана қарайды. Гештальтпсихологиялық көзқарас
бойынша қабылдау процесінде дүниедегі қым-қуат ретсіздік белгілі бір
құрылымға ауысып, белгілі түрге енеді, соның нәтижесінде заттар тұтастанып
көрінеді.
Қабылдау дегеніміз дүниені қайта құру дейді гештальтпсихологтар.
Бұл идеалистік теория қабылдауды спонтанды, яғни іштен пайда болатын процес
деп түсіндіреді де, бізді қоршаған объективтік дүние заттар және
құбылыстарының жеке сапалары мен қасиеттерінің тікелей бейнесіболып
саналатын түйсіктердің болуын іс жүзінде жоққа шығарады.
1.1.Қабылдау туралы жалпы ұғым
Егер түйсік сыртқы дүние заттары мен құбылыстарының жеке қасиеттері
мен сапаларының миымызд бейнеленуі болса, қбылдау заттар мен құбылыстардың
мида тұтастай бейнеленуі болып табылады.
Қабылдауда заттар мен құбылыстардың түсі, дыбысы, дәмі, исі, формасы
т.б. қасиеттері тұтас күйінде бейнеленеді. Мысалы алманы қабылдауды алайық.
Мұнда біздің анализаторымызға оның қызыл түсі, хош иісі, тәтті дәмі т.б.
осындай қасиеттері бір мезгілде әсер етеді де, миымызда тұтас зат бейнесі
пайда болады.
Қабылдау процесінде адамның өткендегі тәжірибесі ерекше маңыз алады.
Сыртқы ортадан адамға дамылсыз ақпарат келіп отырады. Кісі бұлардың бәрін
бірдей дұрыс қабылдай алмайды, немесе үлгермейді. Егер бала өмір бойы
поезды көрмей өссе, оны бірден жақсы тани алмайды. Адамның сыртқы дүниенің
заттары мен құбылыстарын қабылдауы селқос үңілу емес, белсенді қабылдау.
Белсенді қабылдау ғана дүниені тереңірек тануға мүмкіндік береді.
Қабылдау – ми қабығының күрделі анализдік және синтездік қызметінің
нәтижесі. Қабылдаудың физиологиялық негізіне бірнеше тітіркендіргіштердің
жиынтығы мен олардың қарым-қатынасында пайда болатын уақытша жүйке
байланыстары жатады. Мұны И.П.Павлов қатынас рефлексі деп атаған. Мәселен,
көру анализаторында осындай қатынас рефлексінің жасалуы ( яғни
тітіркендіргіштердің бір-бірімен байланысы) заттың түрі, түсі, мөлшеріне
қарамай-ақ оның тұлғасын тануға мүмкіндік береді.
Сөйтіп қабылдау – түйсіктегідей бір анализатордың ғана қызметі емес,
бірнеше анализаторлардың бірлесіп қызмет істеуінің нәтижесі. Мәселен,
киноны көру екі анализатордың (көру, есту) өзара байланысып жұмыс істеуінен
болады.
1.2.Қабылдаудың негізгі ерекшеліктері
Қабылдаудың тұтастығы
Қабылдаудың объектісі кейбір жеке қасиеттерден, жеке бөліктерден
тұрғанымен, біз оларды бүтіндей, тұтастай қабылдаймыз.
Кей кезде бұрынғы тәжірибемізде ұшыраған кейбір объектілердің жеке
бөліктері, шет жағасы, үзінділері ғана қабылданса да, біз бұларды тұтас зат
формасында қабылдаймыз. Егер Дударай операсындағы Маиам әнінің басталуын
ғана құлағымыз шалса, осы әннің мазмұнын тұтастай қабылдайтын боламыз. Адам
алдындағы үш нүктені жеке ноқат ретінде қабылдамайды. Мұны үш бұрыштың
тұтас бейнесі деп түсінеді. өйткені, қабылдаудағы жеке бөліктер жиналып
келіп, тұтас нәрсенің бейнесін құрайды.
1.3.Бейнелеу объектісіне байланысты қабылдау түрлері
Қабылдау түрлерін жетекші талдағыштарға байланысты ғана емес, сонымен
бірге қабылдауда бейнеленетін объектіге қарай да бөлуге болады. Кеңістік
пен уақыт — материяның өмір сүруінің негізгі формалары. Сондықтан, кеңістік
пен уақытты материядан бөлектеу, оларды материядан аулақ өмір сүреді деу
шындыққа сай келмейді. Бүкіл әлемдегі барлық заттар мен құбылыстар
кеңістікте белгілі тәртіппен орналасып қана қоймайды, сонымен қатар материя
қозғалысының нәтижесінде уақыт арқылы үздіксіз өзгеріске ұшырап, қайта
жаңғырып, дамып отырады. Материядан тәуелсіз, оның қозғалысынан тыс жеке-
дара ешбір кеңістік те, уақыт та жоқ.
Кеңістікті қабылдау — заттар мен құбылыстардың көлемін, тұрқын, түрін,
аумағын, алыс-жақындығын, тайыз-тереңдігін, бағыт-бағдарын қабылдау деген
сөз. Кеңістікті қабылдау өте күрделі процесс. Мәселен, заттың көлемі мен
түрін қабылдау — көру, сипай сезу, қимыл қозғалыс түйсіктерінің күрделі
үйлесімі арқылы ғана жүзеге асады.
Тек адамның нақтылы тәжірибесі жан-жақты білімі арқылы ғана кеңістікті
дұрыс қабылдауға болады. Адам заттардың бірінен-бірінің қашықтықтығы, бет
алысын, көлемін, рельефін, бағдарын және формасын қабылдау арқылы ғана
кеңістікті дұрыс қабылдайды. Дүниедегі заттардың барлығы да кеңістікке
орналасқан. Олардың әрқайсысының белгілі тұрқы (ұзын, қысқа, енді, енсіз,
биік не аласа т. б.) болады. Сондай-ақ, олар бізден түрлі қашықтықта тұрады
Кеңістікке орналасқан заттардың көлемін қабылдауда екі көзбен көрудің
(бинокулярлық көру) маңызы зор. Ал бір көзбен көру (монокулиярлық көру)
тереңдік жөнінде дәл мағұлмат бере алмайды. Мұны бір көзді жұмып, екі қолды
бір-біріне тигізбей, инеге жіп сабақтаудың қиын екенін де байқауға болады.
Бинокулиярлық қарауда екі көзге түсетін кескін қосылып кетеді де,
нәрсенің бедері айқын сезіліп, бір ғана кескінге айналады. Нәрсенің
көлемдік қарамын қабылдау үшін оның бірігіп, қосылып көрінуі маңызды рөл
атқарады. Екі көзбен көруде түрлі заттардың тұтасып көрінуі, оның қашықтығы
мен қоршауын, шамасы мен түсін, рельефін жан-жақты қабылдауға мүмкіндік
туғызады.
Қашықтық пен заттардың көлемін қабылдауда көздің конвергенциясы яғни
екі көздің көрілетін затқа бір көздей болып әрекет етуі қажет болады. Бұл
құбылыс жақындағы нәрсені ажыратуда байқалады. Көз тіккен нәрсе неғұрлым
жақын тұрса, конвергенция да сонша күшті болады да, көз ішке бұрыла береді.
Көздің түрлі қашықтықтағы заттарды көруге бейімделу қабілеттілігін
аккомодация деп атайды. Көздің аккомодациясы хрусталь дөңестігінің
өзгеруіне байланысты жақын заттарды көргенде жиырылады да, алыстағы
заттарға қарағанда ашыла түседі.
Кеңістіктегі заттарды қабылдауда көру-қозғалыс анализаторының мәні
ерекше. Бір эксперименттік зерттеуде көру қозғалыс қабылдауы қатыспайтын
бірде-бір мектептік пән жоқ екендігі, шәкірттердің оқу материалдарын
тиянақты ұғынуы, жіберген қателерін кезінде көре біліп, түзетуі, әр пәннің
(сызу, сурет, еңбек, т.б.) өзіндік ерекшелігі түрлі аспаптармен жұмыс
істеуге ықпал ететіндігі жақсы байқалған.
Қашықтықты қабылдау өте күрделі процесс. Мәселен, іштен соқыр болып
туған адам көзіне операция жасағаннан кейін де қашықтықты айыра алмайды.
Оның көзіне іліккен нәрсенің бәрі бірдей, дәл алдында тұрғанға ұқсайды.
Алыстағы заттар қозғалса, өзі соқтығысып қалатындай көрінеді.
Адам қашықтықты айыруды да өмір тәжірибесі арқылы үйренеді. Мәселен,
қашықтықтағы нәрсенің дәл шамасын білу үшін ала алғашқыда сол нәрсенің
көрінуіне лайықты тиісті қозғалыс жасауға әдеттенеді.
Заттың бізге немесе басқа нәрселерге қарап тұрған бет алысы - көздің
торлы қабығында сәулеленумен бірге, дене қозғалысының жағдайына да
байланысты. Заттың бет алысын адам тік тұрып немесе отырып горизонталь
жағдайда ғана жақсы қабылдай алады. Мұндайда адам өзінің тұрған жерінен
алдындағы бір затты нысана етіп, қалған заттардың бет алысын соған
бағдарлайды. Мәселен, құла түзде тұрып бет алдымыздағы заттарды
көрсеткенде, назарымызды бір затқа ғана тігіп, басқа ... жалғасы
КІРІСПЕ
І-ТАРАУ. БАЛАНЫҢ ҚАБЫЛДАУ ӘРЕКЕТІНІҢ ПСИХОЛОГИЯЛЫҚ АСПЕКТІЛЕРІ (3-7 ЖАС)
1.1. Қабылдау туралы жалпы ұғым
1.2.Қабылдаудың негізгі ерекшеліктері
ІІ-ТАРАУ. ОҚУШЫ ҚАБЫЛДАУЫНЫҢ ДАМУЫ.
2.1 Қабылдау процесінің физиологиялық негіздері .
ҚОРЫТЫНДЫ
ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ
КРІСПЕ
Айнала қоршаған дүние туралы білімді біз олармен тікелей қатыста
түйсіктер арқылы ғана емес, қабылдау арқылы да аламыз. Бейнелендірулердің
бұл екі түрі сезімдік танудың тұтас процесінің звенолары болып саналады.
Олар өзара ажырамастай байланыста, бірақ әрқайсысының өзіне тән өзгеше
ерекшеліктері бар. Егер түйсіктер нәтижесінде адам заттың жеке қасиеттері,
сапалары туралы (маған суық нәрсе жанасты, аяғымнан жылпылдақ бір нәрсе
жорғалап өтті, алдымнан бір нәрсе жалт етті) білім алатын болса, қабылдау
зат немесе құбылыстың тұтас бейнесін (жарық, кең сынып, ойнап жүрген сәби)
береді.
Қабылдау дегеніміз – заттар мен құбылыстардың өз қасиеттері және
бөлшектері жиынтығымен қосылып сезім мүшелеріне тікелей әсер ету кезінде
бейнеленуі.
Қабылдаудың алғы шарты әр түрлі түйсіктермен жүзеге асады. Бірақ оны
солардың қосындысы деуге болмайды. Қабылдау түйсіктер арасындағы белгілі
қатынастарға тәуелді, ал енді олардың өзара байланысы зат немесе құбылыс
құрамына енетін сапа, қасиет, түрлі бөлшектер байланысы мен қатынастарына
тәуелді.
Қабылдау процесі жеке адамның басқа да психикалық процестері: ой (біз
алдымызда не тұрғанын аңғарамыз), сөз (қабылдайтын затты айтамыз), сезім (
қабылдайтын затпен белгілі қатыста боламыз), ерікпен (қабылдау процесін
белгілі дәрежеде ырықты ұйымдастырамыз) байланысты жүзеге асады. Бар
тәжірибе, білім негізінде адам қабылдау процесінде жеке элементтерді тұтас
бейне етіп біріктіреді, оларға белгілі бір құрылымдық береді.
Гештальтпсихологтар қабылдау тұтастығын заттар мен құбылыстардың
объективті тұтастық қасиеттерінен емес, рухтың ішкі қасиеттерінен, оның
ең бастапқы тұтастық құрылымынан деп түсіндіреді. Олар қабылдау актінде
өзіндік түр құрау атқарылады, бейнеленетін заттарға тұтастық және
құрылымдық сипат беріледі дейді. Олар тұтастықты бейнелеу әрекетінде пайда
болатын субективтісапа деп қана қарайды. Гештальтпсихологиялық көзқарас
бойынша қабылдау процесінде дүниедегі қым-қуат ретсіздік белгілі бір
құрылымға ауысып, белгілі түрге енеді, соның нәтижесінде заттар тұтастанып
көрінеді.
Қабылдау дегеніміз дүниені қайта құру дейді гештальтпсихологтар.
Бұл идеалистік теория қабылдауды спонтанды, яғни іштен пайда болатын процес
деп түсіндіреді де, бізді қоршаған объективтік дүние заттар және
құбылыстарының жеке сапалары мен қасиеттерінің тікелей бейнесіболып
саналатын түйсіктердің болуын іс жүзінде жоққа шығарады.
1.1.Қабылдау туралы жалпы ұғым
Егер түйсік сыртқы дүние заттары мен құбылыстарының жеке қасиеттері
мен сапаларының миымызд бейнеленуі болса, қбылдау заттар мен құбылыстардың
мида тұтастай бейнеленуі болып табылады.
Қабылдауда заттар мен құбылыстардың түсі, дыбысы, дәмі, исі, формасы
т.б. қасиеттері тұтас күйінде бейнеленеді. Мысалы алманы қабылдауды алайық.
Мұнда біздің анализаторымызға оның қызыл түсі, хош иісі, тәтті дәмі т.б.
осындай қасиеттері бір мезгілде әсер етеді де, миымызда тұтас зат бейнесі
пайда болады.
Қабылдау процесінде адамның өткендегі тәжірибесі ерекше маңыз алады.
Сыртқы ортадан адамға дамылсыз ақпарат келіп отырады. Кісі бұлардың бәрін
бірдей дұрыс қабылдай алмайды, немесе үлгермейді. Егер бала өмір бойы
поезды көрмей өссе, оны бірден жақсы тани алмайды. Адамның сыртқы дүниенің
заттары мен құбылыстарын қабылдауы селқос үңілу емес, белсенді қабылдау.
Белсенді қабылдау ғана дүниені тереңірек тануға мүмкіндік береді.
Қабылдау – ми қабығының күрделі анализдік және синтездік қызметінің
нәтижесі. Қабылдаудың физиологиялық негізіне бірнеше тітіркендіргіштердің
жиынтығы мен олардың қарым-қатынасында пайда болатын уақытша жүйке
байланыстары жатады. Мұны И.П.Павлов қатынас рефлексі деп атаған. Мәселен,
көру анализаторында осындай қатынас рефлексінің жасалуы ( яғни
тітіркендіргіштердің бір-бірімен байланысы) заттың түрі, түсі, мөлшеріне
қарамай-ақ оның тұлғасын тануға мүмкіндік береді.
Сөйтіп қабылдау – түйсіктегідей бір анализатордың ғана қызметі емес,
бірнеше анализаторлардың бірлесіп қызмет істеуінің нәтижесі. Мәселен,
киноны көру екі анализатордың (көру, есту) өзара байланысып жұмыс істеуінен
болады.
1.2.Қабылдаудың негізгі ерекшеліктері
Қабылдаудың тұтастығы
Қабылдаудың объектісі кейбір жеке қасиеттерден, жеке бөліктерден
тұрғанымен, біз оларды бүтіндей, тұтастай қабылдаймыз.
Кей кезде бұрынғы тәжірибемізде ұшыраған кейбір объектілердің жеке
бөліктері, шет жағасы, үзінділері ғана қабылданса да, біз бұларды тұтас зат
формасында қабылдаймыз. Егер Дударай операсындағы Маиам әнінің басталуын
ғана құлағымыз шалса, осы әннің мазмұнын тұтастай қабылдайтын боламыз. Адам
алдындағы үш нүктені жеке ноқат ретінде қабылдамайды. Мұны үш бұрыштың
тұтас бейнесі деп түсінеді. өйткені, қабылдаудағы жеке бөліктер жиналып
келіп, тұтас нәрсенің бейнесін құрайды.
1.3.Бейнелеу объектісіне байланысты қабылдау түрлері
Қабылдау түрлерін жетекші талдағыштарға байланысты ғана емес, сонымен
бірге қабылдауда бейнеленетін объектіге қарай да бөлуге болады. Кеңістік
пен уақыт — материяның өмір сүруінің негізгі формалары. Сондықтан, кеңістік
пен уақытты материядан бөлектеу, оларды материядан аулақ өмір сүреді деу
шындыққа сай келмейді. Бүкіл әлемдегі барлық заттар мен құбылыстар
кеңістікте белгілі тәртіппен орналасып қана қоймайды, сонымен қатар материя
қозғалысының нәтижесінде уақыт арқылы үздіксіз өзгеріске ұшырап, қайта
жаңғырып, дамып отырады. Материядан тәуелсіз, оның қозғалысынан тыс жеке-
дара ешбір кеңістік те, уақыт та жоқ.
Кеңістікті қабылдау — заттар мен құбылыстардың көлемін, тұрқын, түрін,
аумағын, алыс-жақындығын, тайыз-тереңдігін, бағыт-бағдарын қабылдау деген
сөз. Кеңістікті қабылдау өте күрделі процесс. Мәселен, заттың көлемі мен
түрін қабылдау — көру, сипай сезу, қимыл қозғалыс түйсіктерінің күрделі
үйлесімі арқылы ғана жүзеге асады.
Тек адамның нақтылы тәжірибесі жан-жақты білімі арқылы ғана кеңістікті
дұрыс қабылдауға болады. Адам заттардың бірінен-бірінің қашықтықтығы, бет
алысын, көлемін, рельефін, бағдарын және формасын қабылдау арқылы ғана
кеңістікті дұрыс қабылдайды. Дүниедегі заттардың барлығы да кеңістікке
орналасқан. Олардың әрқайсысының белгілі тұрқы (ұзын, қысқа, енді, енсіз,
биік не аласа т. б.) болады. Сондай-ақ, олар бізден түрлі қашықтықта тұрады
Кеңістікке орналасқан заттардың көлемін қабылдауда екі көзбен көрудің
(бинокулярлық көру) маңызы зор. Ал бір көзбен көру (монокулиярлық көру)
тереңдік жөнінде дәл мағұлмат бере алмайды. Мұны бір көзді жұмып, екі қолды
бір-біріне тигізбей, инеге жіп сабақтаудың қиын екенін де байқауға болады.
Бинокулиярлық қарауда екі көзге түсетін кескін қосылып кетеді де,
нәрсенің бедері айқын сезіліп, бір ғана кескінге айналады. Нәрсенің
көлемдік қарамын қабылдау үшін оның бірігіп, қосылып көрінуі маңызды рөл
атқарады. Екі көзбен көруде түрлі заттардың тұтасып көрінуі, оның қашықтығы
мен қоршауын, шамасы мен түсін, рельефін жан-жақты қабылдауға мүмкіндік
туғызады.
Қашықтық пен заттардың көлемін қабылдауда көздің конвергенциясы яғни
екі көздің көрілетін затқа бір көздей болып әрекет етуі қажет болады. Бұл
құбылыс жақындағы нәрсені ажыратуда байқалады. Көз тіккен нәрсе неғұрлым
жақын тұрса, конвергенция да сонша күшті болады да, көз ішке бұрыла береді.
Көздің түрлі қашықтықтағы заттарды көруге бейімделу қабілеттілігін
аккомодация деп атайды. Көздің аккомодациясы хрусталь дөңестігінің
өзгеруіне байланысты жақын заттарды көргенде жиырылады да, алыстағы
заттарға қарағанда ашыла түседі.
Кеңістіктегі заттарды қабылдауда көру-қозғалыс анализаторының мәні
ерекше. Бір эксперименттік зерттеуде көру қозғалыс қабылдауы қатыспайтын
бірде-бір мектептік пән жоқ екендігі, шәкірттердің оқу материалдарын
тиянақты ұғынуы, жіберген қателерін кезінде көре біліп, түзетуі, әр пәннің
(сызу, сурет, еңбек, т.б.) өзіндік ерекшелігі түрлі аспаптармен жұмыс
істеуге ықпал ететіндігі жақсы байқалған.
Қашықтықты қабылдау өте күрделі процесс. Мәселен, іштен соқыр болып
туған адам көзіне операция жасағаннан кейін де қашықтықты айыра алмайды.
Оның көзіне іліккен нәрсенің бәрі бірдей, дәл алдында тұрғанға ұқсайды.
Алыстағы заттар қозғалса, өзі соқтығысып қалатындай көрінеді.
Адам қашықтықты айыруды да өмір тәжірибесі арқылы үйренеді. Мәселен,
қашықтықтағы нәрсенің дәл шамасын білу үшін ала алғашқыда сол нәрсенің
көрінуіне лайықты тиісті қозғалыс жасауға әдеттенеді.
Заттың бізге немесе басқа нәрселерге қарап тұрған бет алысы - көздің
торлы қабығында сәулеленумен бірге, дене қозғалысының жағдайына да
байланысты. Заттың бет алысын адам тік тұрып немесе отырып горизонталь
жағдайда ғана жақсы қабылдай алады. Мұндайда адам өзінің тұрған жерінен
алдындағы бір затты нысана етіп, қалған заттардың бет алысын соған
бағдарлайды. Мәселен, құла түзде тұрып бет алдымыздағы заттарды
көрсеткенде, назарымызды бір затқа ғана тігіп, басқа ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz