Муниципалды құрылым

Пән: Менеджмент
Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 80 бет
Таңдаулыға:

Мазмұны

КІРІСПЕ . . .

КІРІСПЕ . . .:

КІРІСПЕ . . .: 1 МУНИЦИПАЛДЫ ҚҰРЫЛЫМДАРДЫҢ ТЕОРИЯЛЫҚ АСПЕКТІЛЕРІ . . .

3: 5

КІРІСПЕ . . .:

Муниципалды құрылымдар органдардың құрылуы мен дамуы . . .

3: 5

КІРІСПЕ . . .: 1. 2 Муниципалды құрылымдар органдар және олардың функционалдық қызметі . . .

3: 13

КІРІСПЕ . . .: 1. 3 Муниципалдық басқарудың шетелдік үлгілері (Германдық үлгі) . . .

3: 17

КІРІСПЕ . . .: 2 МУНИЦИПАЛДЫ ҚҰРЫЛЫМДАРДЫҢ ФУНКЦИОНАЛДЫҚ ҚЫЗМЕТІ . . .

3: 23

КІРІСПЕ . . .: 2. 1 Муниципалды құрылымдар мекеменің негізгі міндеті мен функциялары . . .

3: 23

КІРІСПЕ . . .: 2. 2 Муниципалды құрылымдар халықты әлеуметтік қорғау саясатының негізінде жүзеге асырылатын шаралар . . .

3: 29

КІРІСПЕ . . .:

КІРІСПЕ . . .: 3 ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ МЕМЛЕКЕТТІК МУНИЦИПАЛДЫ ҚҰРЫЛЫМДЫ ДАМЫТУДЫ СТРАТЕГИЯЛЫҚ ЖОСПАРЛАУ . . .

3: 43

КІРІСПЕ . . .: 3. 1 ҚР халықты әлеметтік қорғау деңгейін көтеру бойынша атқарылып жатқан шаралары . . .

3: 43

КІРІСПЕ . . .: 3. 2 Қазақстандағы халықты әлеуметтік қорғау бойынша ағымдағы стратегиялық жоспарлау . . .

3: 54

КІРІСПЕ . . .: 3. 3 Қазақстанда халықты әлеуметтік қорғау саясатының перспективасы . . .

3: 65

КІРІСПЕ . . .:

КІРІСПЕ . . .: ҚОРЫТЫНДЫ . . .

3: 68

КІРІСПЕ . . .:

КІРІСПЕ . . .: ҚОЛДАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ . . .

3: 71

КІРІСПЕ . . .:

КІРІСПЕ

Тақырыптың өзектілігі: Қазақстанда бүгінгі таңда әлеуметтік- экономикалық жаңару мен саяси демократияландырудың жаңа кезеңіне қадам басқалы тұр. Еліміз тәуелсіздік алған жылдардан бері, мемлекетіміз әлеуметтік бағытқа үлкен мән беріп келеді, себебі біз нарықтық әлеуметтік бағытты таңдадық.

Бірақ елімізде жүргізіліп отырған әлеуметтік саясат, әрине мемлекеттің қаржылық мүмкіндігіне, экономикалық дамуға байланысты. Соңғы жылдардағы экономикамыздың қарқында өсуі, ЖІӨ еселеп жоғарлауы әлеуметтік салаға құйылатын қаржының көлемін ұлғайтты. Бұның бәрі түптеп келгенде халықтың әлеуметтік жағдайын жақсартуға бағытталған мемлекетіміздің сындарлы саясатына байланысты.

Әлеуметтік-саяси шаралардың мақсаты нарықтық еркіндік принципінің әлеуметтік өтеу принципімен және әр адамның лайықты өмір сүруге ажырамас құқығының үйлесімімен қамтамасыз етілуі қажет, ал бұл міндеттерді шешуге және халықтың әлеуметтік әлсіз қабатына адамға лайықты өмір сүру деңгейін қамтамасыз етуге бағытталған мемлекеттік шаралардың жиынтығы оның әлеуметтік саясатын анықтайды.

Мемлекеттің әлеуметтік саясаты сол елдің бастан кешіріп отырған экономикалық даму кезеңінен, сол мемлекеттің ұстанып отырған экономикалық саясатынан және тағы да басқа факторлардан тәуелді болады.

Еліміз әлеуметтік саясаттың қалыптасуы мен дамуында, әлеуметтік саясаттың заңнамалық негізін, негізгі бағыттарын жасап алды. Негізгі білім, денсаулық, демографиялық жағдай, халықты әлеуметтік қорғау мен қамсыздандыруға, зейнетақы төлеу, халықты жұмыспен қамту саясаты болып келеді.

Жалпы, біздің елдегі бұдан бірнеше жыл бұрын пайда болған децентрализациялау саясаты сол кездегі қаржы мен жауапкерлік тапшылығынан әлеуметтік салаларды орталық органдардың жергілікті билікке ысыра салу ниетінен туғанын да жасырмаған абзал. Енді әлеуметтік салаларға қаржы құйылып, қан жүгіре бастағасын бұл саясатты қайта қарау ниетінің туып отырғаны тағы бар. Оның үстіне миллиондаған бюджет қаржысы қоғамдық бақылаудан тыс қалғаннан кейін, оны жергілікті билік біржақты пайдалану және жемқорлық пен ысырап етудің үлгісін жасап отыры да бір шындықтың ұшы.

Аталмыш жайтты тағы бір жағынан алып қарағанда, елдегі облыстық мемлекеттік басқарым звеносы қолына мемлекетті федерациялауға алғышарт жасау үстінде: жергілікті барлық билік пен адам, бизнес, табиғат ресурсын бақылау және оларды үйлестіру мен жұмсау шоғырланғандықтан, облыстық әкімдікті жергілікті аумақтағы саяси суперсубъектіге айналуына мәжбүр етуде. Өйткені, облыстық мемлекеттік басқарым звеносын бақылау біржақты да тігіңкі түрде жоғарыдан төмен бағытталған, ал көлденең сипатты түрдегі қоғамдық және халықтық бақылау жоқтың қасы; тіпті болған күннің өзінде жергілікті өкілдік органдар әкімдік құрсауынан шыға алмайды. Сөйтіп, облыстық мемлекеттік басқарым, әсіресе, атқару билігінің басты тұтқасы болып отырғанымен, оның нықты звеносы болып отыр деуге келмейді. Бұл жағдай елді демократияландыру бастамасына кедергі келтіріп қоймай, оған қарсы бірден бір звено екені тағы шындық. Бәрінен бұрын бұл звенолық билік жергілікті бизнестің алаңсыз дамуына бірден бір тұсау болып, жергілікті жекедара корпорацияларды қалыптастырды, өздерінен тәуелсіз бизнесті бұғауда ұстап отыр. Бұл жерде, коррупциялық арқаудың негізі де, осы облыстық басқарым звеносында жатқанын жасыра алмаймыз.

Сонымен муниципалды құрылымдар қоғамдағы әлеуметтік теңсіздікті жұмсартуға, әр адамның лайықты өмір сүруге деген құқығын қамтамасыз етуге бағытталған іс-шаралар жиынтығы. Бұл саясатты жүргізу және әр адамның осы ажырамас құқығының орындалуы үшін жауапкершілік мемлекетке жүктеледі, бұл мақсаттарда ол сәйкесінше табыстар қайта бөлінуін ұйымдастырады, еңбек нарығы мен еңбек қатынастарын реттеуді жүзеге асырады, әлеуметтік қорғау және әлеуметтік қамтамасыз ету жүйелерін қалыптастырады және дамытады, осының барлығы әлеуметтік саясаттың негізгі бағыттарын құрайды.

Сондықтан дипломдық жұмыс тақырыбы «Муниципалды құрылымдар дамытуды стратегиялық жоспарлау» деп таңдалып алынды.

Жұмыстың әдістемелік негізі: Салыстырмалы, институтталған талдаудың жалпы теориялық әдістері, объективтіліктің, тарихтылықтың, ғылымдылық принциптері қолданылды.

Бұл жұмыстың мақсаты муниципалды құрылымдар жүзеге асырылатын әлеуметтік саясаттың мазмұнын ашып, қазіргі жағдайына талдау жасап, ары қарай дамыту және жетілдіру жолдарын ұсыну.

Міндеті:

1. Муниципалды құрылымдарды қарастыру

2. Муниципалды құрылымдар саясатының дамуына талдау жүргізіп, ахуалын қарастыру

3. . Муниципалды құрылымдарға қатысты дамыту жолдарын ұсыну

Дипломдық жұмыс кіріспеден, 3 тараудан, қорытындыдан және пайдаланған әдебиеттерден тұрады.

1 МУНИЦИПАЛДЫ ҚҰРЫЛЫМДАРДЫҢ ТЕОРИЯЛЫҚ АСПЕКТІЛЕРІ

1. 1 Муниципалды құрылымдар органдардың құрылуы мен дамуы

«Кеңестік одақтың» ыдырау нәтижесінің Еуразия құрлығына жаңа мемлекеттердің бой көтеріп, олардың жаңа жүйенің жетегіне жармасып, жаңа қоғам құруына итермеледі. Аталмыш он жыл кеңестік менталитеттің сарсаңға түсе ыдырап, соны психология мен тың көзқарасқа негізделген жаңа әрекет қана жаңа қоғам тудыратынын мойындатуда. Сонымен, келмеске кеткен кеңесшілдік жойылғанымен, алдымыздан жаңа қоғам құрудың объективті жағдайы біз күткендей құшағын жаймады. Осылайша, егемен болумен жүріп, он бес жылдың қалай өткенін де байқамай қалыппыз. Егемендік дегеніміз - жаңа мемлекет құру екен. Ал, біз оның үстіне жаңа формациялы қоғамды қолға алудамыз. Сондықтан да, бұл мемлекеттің қалыптасып дамуы заман талабына жауап беретіндей жаңа тұжырымға негізделген мемлекеттік құрылымдарды дамыту қажет болғандықтан, өз тарапымыздан сондай жаңа мемлекеттік құрылым тұжырымдамасын қоғамдық ортаға ұсынуды жөн санадық.

Аталмыш тұжырым тұрғысынан биліктің қазір қолға алып отырған әкімшілік реформасы біржақты және елдің әкімшілік құрылымын жетілдіруге қатыссыз, тақырып жете қарастырылмаған. Сондықтан бұл реформаның нәтижесі қаншалықты тиімді болатындығы қазырғы қордаланған мәселе тұрғысынан қандай болатыны түсінікті [1, 23] .

Басқа жағынан алғанда, жоғарғы атқарушы салалық органдар мемлекеттік міндетті белгілегенімен, оның барысы мен нәтижесіне жауап беретіндей міндеттен ада болған сыңай бар. Мәселен, қазырғы кезде жергілікті жерлердегі білім сапасы мен деңгейі облыс әкімдерінің рейтингісін анықтауға тікелей қатысты шама болып отыр, ал министрлік рейтингісінің бұған қатысы жоқ. Осылайша, әр сала бойынша мемлекеттік міндеттің атқарылу рейтингісі жоғарғы атқару органдарынан аластатылған, мұнымен бірге олардың үнемі болуға тиісті жауаптылығы та шайылып отыр.

Әкімшілік - аумақтық бөлініс пен жергілікті басқарым субъектісі. Қазақстанның әкімшілік - аумақтық бөлінісі (ӘБ) жаңа формацияға орай, ырықты (либералды) экономикалық қатынастың сипаты, демографиялық ахуал мен аумақтық әлеует ескеріле отырып, қайта құрылуы қажет. Нақтылай айтқанда, ӘБ қазырғы облыстық звеноның кеңестік иерархиялы-тоталитарлық жүйенің сипаты ретінде жойылып, делдал әкімшілік бөліністі уақыт талабына сай мемлекеттік органдармен алмастыру арқылы басы артық әкімшіл - әміршіл жүйенің түбірімен аласталуына батыл әрекет жасалған жөн. Қысқасы, әкімшілік-аумақтық бөлініс пен жергілікті басқарым субъектісін барынша тиімді етіп реформалау қажеттігі туып отыр. Бұл - жергілікті атқару билігін де әртараптандыру керек деген сөз. Аталмыш жоба ел аумағының байтақтығы мен халық тығыздығының селдірлігін үйлестіре басқаруға жауап беруі тиіс. Сөйтіп, аумақтардың шын мәнінде біркелкі түрде нығаюына алғышарт жасалғаны абзал [3, 14] .

Ел аумағы облыстарды жойып, тек қана аудандарға жіктелген бөліністен тұруы - біздің демографиямызға да, аумақты билеу саясатымызға да сәйкес, әр аудан Муниципалды құрылымдарқ мүдде мен мемлекеттік төменгі ауқымдағы мүдденің объектісі болғанда, ал жергілікті мемлекеттік басқарым Жергілікті өзіндік меңгеріммен (Местное самоуправление) қабыса отырып, жергілікті билік субъектісі болса ғана интенсивті даму жолына түсетін боламыз. Елдің әкімшілік бөлінісін экономикалық-әлеуметтік әлеуетіне орай үш сипатты:

- индустриялы немесе мегаполисті аудан (МА) ;

- агро-индустриалы немесе провинциялы аудан (ПА) ;

- агросекторлы немесе ауылды аудан (АА) түрде жіктеп, оларға сәйкес мемлекеттік мәртебе берілу керек. Сонда ел бойынша шамамен 20 шақты МА, 60-қа тарта ПА және 120-дай АА болмақ.

МА - ды қазырғы және бұрынғы облыс орталықтары мен оларға таяу поселкелер, селолар мен ауылдар аумағының жиынтығы құрайды; ал ПА-ға индустриялық комбинаттар құраушы шағын қалалар мен оған таяу поселкелер, шағын қала, селолар мен ауылдар аумағы бірігеді. АА болса, негізгі экономикасы ауыл шаруашылығына негізделген шалғайдағы елді мекендер мен шағын қала, поселкелерден тұрады. Елді бұлайша үш сипатты аудандарға жіктеу мемлекет тарапынан оларды ерекшелігіне орай дифференциалды дамыту мен аумақтарды өзара интеграциялау мүддесін көздеуге итермелейді. Осылайша үш түлік аудандардан құрылған аумақты бір аймаққа біріктіру арқылы елде бес аймақтық бөлініс жасақтауға болады. Бірақ бұл аймақтарды қазырғы облыс не губерния ретінде қабылдамау керек. Аймақтарға әкімшілік немесе жергілікті өзіндік меңгерім тән болмайды, аумақтық саясат негізінен жоғарғы мемлекеттік билікті төменгі мемлекеттік әкімшілік әлеуетпен ұштастыратындай өңірлік (аймақтық) министрліктер арқылы экономикалы-әлеуметтік салада үйлестіріліп отырады. Бұрынғы облыстық әкімге де, министрліктерге де қарап келген аудандық, облыстық деңгейдегі мемлекеттік мекемелер мен кәсіпорындар енді барынша тәуелсіз қызмет ете отырып, тікелей өз ведомостволарына бағынатын болады. Ал, оларды шаруашылық-жарақ жағынан жергілікті әкімдік арнайы бөлінген мемлекеттік қаржымен қамтамасыз етіп отыруы тиіс. Сонда, денсаулық пен білім саласындағы былықтар үшін жергілікті әкім емес, жауапты жоғарғы орган болмақ, ал әкім әлгі мекемелердің ғимараты мен коммуналдық қызметіне жауап бермек. Бұл жағдай елдегі меншік түрінің нақ па нақ үшке бөлінуін талап етеді: мемлекеттік, Муниципалды құрылымдарқ және жекеменшік [4, 23] .

Сонымен, ел аумағы шартты түрде бес өңірге: шығыс, батыс, оңтұстық, солтұстық және орталық болып бөлінеді. Оның әрқайсысына шамамен әлгі үш сипаттағы 40 ауданды шоғырландыруға болады. Алайда, бұл аймақтар әкімшілік-аумақтық бөлініске жатпағандықтан, аймақ бойынша өкіметтік билік тармақтары (мәслихат, сот) болмайды, бар болғаны жоғарғы мемлекеттік органдардың аймақтық бөлімшелері болуы мүмкін. Сөйтіп, мемлекеттік өкімет қазіргідей 3 сөрелі (ярусты) емес 2 сөрелі болып нығаяды: жоғарғы және төменгі. Сот билігін алсақ - Ұлттық (Жоғарғы) Сот және аудандық (төңіректік) сот, өкілдік билік - Парламент және аудандық (ауылдық, қалалық, поселкелік) мәслихаттар, ал атқару билігі - Президент-Үкімет және аудандық деңгейдегі мемлекеттік мекемелер мен кәсіпорындар. Ал, аудандық (ауылдық қалалық, поселкелік) әкімдіктер Жергілікті Өзіндік Меңгерімнің (ЖӨМ) құрылымы болып табылады, бірақ заң жүзінде белгіленген мемлекеттік кейбір қызметтерді жергілікті аумақта атқару жүктелетін болады. Сөйтіп, аудандық деңгейде мемлекеттік басқарым мен жергілікті меңгерім тоғысады. Атқару билігінің қызметін нақтылайтын болсақ; Министрлер кабинеті Президент белгілеген міндеттің стратегиялық және тактикалық шешімін анықтап, іске асырады; Аймақтық министрлік шешімді іске асыруды аймақ бойынша ұйымдастырады, үйлестіреді және бақылайды. Аудандық әкімдіктер Муниципалды құрылымдарқ мүліктерге қожалық етіп, Муниципалды құрылымдарқ органдарды басқарады. Жергілікті өкіметтің атқару саласы бойынша сәйкес түрде ауыл, поселке меңгерушілері мәслихаттарда сайланады. Ал, аудан әкімі бастапқы кезеңде Президент ұсынысымен бірнеше кандидат ішінен аудандық мәслихатта сайланып, кейін жергілікті сайлауда таңдалуы мүмкін. Мегополистік аудандардағы қалалық маңайлар (городские районы) жергілікті өзіндік меңгерім субъектісі болғаны жөн және олардың әкімдері сайлаушылардың тікелей сайлауымен болғаны абзал. Ондай жағдайда ірі қала әкімдері - әмірлер (мэр) ауданның стратегиясы мен тактикасын жасақтаумен және іске асырумен айналысады да, ал коммуналдық және басқа шаруашылық әкімдердің құзырына көшетін болады. Әмірді бастапқы кезеңде Президент тағайындап, кейіннен қалалық мәслихат сайлауы ықтимал. Жалпы, ең көп дауыс алған (пайыздық көрсеткіш бойынша) әрбір қалалық маңай (городские районы) депутаттарының, айталық, 20 пайызынан қалалық (Мегополисті аудандық) мәслихат құрылғаны жөн [5, 74] .

Әрбір аудан Муниципалды құрылымдарқ деңгейдегі дербестікке ие болып, өзін өзі басқарады, соған орай әр ауданның қажеті мен мүмкіндігіне сәйкес мәдениет, білім, денсаулық, тәртіп қорғау және коммуналдық т. б. сала бойынша меншігі болуы керек.

Аудандық бюджет жергілікті салықтан құралады, ол жетпеген жағдайда аймақтық министрлік құзырымен дотация көлемі анықталып, мемлекеттік бюджеттен толықтырылады. Сөйтіп, әкімшілік өз құзыры, белгілі бір мөлшерде өз қаражаты, мүлкі арқылы жергілікті мәселелерді шешумен өзін өзі басқарудың толыққанды бірлігі болады, сондай-ақ, атқарушы биліктің тігіңкі бағыныстағы төменгі звеносы ретінде атқарушы өкіл болып табылады.

Мемлекеттік бағыныстағы шаруашылық субъектілерінің қызметін өзіне тиісті аймақ мүддесінің экономикалық, әлеуметтік және басқа салалары бойынша белгіленген мақсатқа жұмылдыра отырып, сәйкес Аймақтық министрлік сол аймақтағы жойылған облыстық әкімшіліктердің саяси, экономикалық, меншіктік, құрылымдық мұрагері болып табылады. Бұл құрылымның ісі мығым болуы үшін Министрлер кабинеті жөніндегі заңда арнайы бір тарау Аймақтық Министрлік жөнінде болып, ал Министрдің Министрлер Кабинетінің мүшесі болуы қажет болмақ.

Әкімшілік - аумақтық бөліністің бұлайша әлпеттенуі әр сала бойынша бұрынғы облыстық мекеме, органдардың құзыры сол аумақтағы аудандық мекемелер мен Аймақтық министрліктер арасында бөліске түседі. Айталық, бұрынғы облыстық Ішкі Істер басқармалары біріктіріліп, сол аймақ бойынша ІІМ аймақтық департаментін құрайды. Ал, Муниципалды құрылымдарқ өкімет қарауында учаскелік милиционерлер тобы мен бюджет шамасына қарай өзге де бөлімшелер болуы мүмкін.

Сайып келгенде, елдің әкімшілік - аумақтық бөлінісін бұлайша “ойсырата” өзгертуге ырықты экономикалы демократиялық қоғам жағдайында тиімді де қауқарлы және арзан басқару құрылымын құрауға итермелейтініне көп ұзамай-ақ көз жетеді. Ал, қазырғы бөліністің соншалықты қайшылықты да, тиімсіз де икемсіз әрі қымбат екенін, 25 млн-дық халқы бар Өзбекстанда 13 облыс екенін, ал 20 млн-дық Мәскеу облысы мен өзімізді салыстыру арқылы көз жетеді. Аталмыш мемлекеттік құрылым жүйесі халықты билік пен мемлекеттік басқаруға барынша жақындатады және елдің бар аумағының мәртебесін бірыңғайлап қоймай, оларды әділетті басқару мәселесін шешуге негіз болады. Сол кезде ауыл - қала, мегополис - провинция, аумақ - индустрия қайшылықтары жойыла бастайтын болады. Ырықты экономика мен демократия жағдайында мемлекет басқару көлемі мен сипаты оның демографиялық және аумақтық (территория) сипатына да тәуелді екенін ескеру қажет.

Муниципалды құрылымды басқарудың құрылымы идеясы мен тәжірибесі мемлекет пайда болғанға дейінгі ерте кезенде дүниеге келген. Өзін-өзі басқару адамдар қауымының өзін-өзі ұйымдастыру негізінде өмір сүруін қамтамасыз еткен кейінірек өзін-өзі басқару өте күрделі түрге айналып, нақты жағдайға, қоғамның әлеуметтік-экономикалық және таптық құрылымының ерекшелігіне тәуелді бола бастайды. Бірақ сонда да белгілі дәстүр сабақтастығымен өзін-өзі басқару түрі сақталынып отырды [7, 54] .

Муниципалды құрылымды басқарудың құрылымыда ел көлеміндегі территориялық басқару ұйымының өнімі ретінде түсіндіруге, яғни ол орталық және жергілікті басқару органдарының арасында өкілеттіліктерін бөлу жағдайында пайда болды. басқару өкілеттілігін кімде-кім делегациялау туралы сұрақ - орталық жергілікті жерлерге ме, әлде керісінше ме, оны мемлекеттік құрылыстың түріне байланысты яғни федеративті немесе унитарлы мемлекеттігіне қарай бөлінеді. Қалай болған да Муниципалды құрылымды басқарудың құрылымы орталықтандыруда концентрациялау нәтижесімен анықталады, яғни иерархиялық жүйеде деңгейлер арасында қызметтерін бөлудің салдарынан шығады. Сонда ол әртүрлі әкімшілік-территориялық бірліктегі тұрғындардың еркіне қарай құрылған демократиялық институт болып табылады. Біріншісі атқарушы билік органдарына, ал екіншісі өкіметтік билік органдарына тән Муниципалды құрылымды басқарудың құрылымы биліктің мемлекеттік билігінен шығатын, мемлекет нақты анықтап берген шектен шықпайтын қызмет ету саясы көрсетілген басқару түрі болып табылады.

Қазіргі еліміздің әлеуметтік-экономикалық даму кезеңіндегі мемлекеттік басқаруды жергілікті мекемелерге беру, орталық мекемелердің кейбір басқару міндетін оларға тапсыру жүйесіндегі мәселеде және Муниципалды құрылымды басқарудың құрылымы мен мемлекеттік жергілікті басқарудың өмірге бейім түрін қалыптастыру мәселесі үлкен маңызға ие болып отыр.

Сөз жоқ, қарастырып отырған мәселе көп қырлы және көп бағытты екені даусыз. Онда мәселенің құқықтық, әлеуметтік, саяси, философиялық, экономикалық және т. б. қоғамдық ғылымдардың зерттеу пәні болып отырған көптеген аспектілер тоғысқан. Мәселенің тәжірбиелік өзектілігі бұқаралық ақпарат құралдарындағы әртүрлі публикациялар сериясында, немесе Муниципалды құрылымды басқарудың құрылымы проблемалары жөніндегі әртүрлі парламенттік тыңдауларда жарыққа шығады. Ғылыми, ғылыми-публицикалық жұмыстар мен журналдағы мақалалар, конференция және дөңгелек үстелдердегі баяндамалар мен хабарламаларды талдай отырып мынадай нәрселерге көңіл бөлінгенін көреміз, оларда Муниципалды құрылымды басқарудың құрылымы және мемлекеттік жергілікті басқару мәселесіне тар прогматикалық және құқықтық негізіне көп назар аударылғанын байқауға болады. Біздің жасаған қортындымыздың нәтижесінің пайдасына кейінгі кездері аймақтық және жергілікті басқару органдары басшыларының сайлануы орталық биліктің дағдарысына алып келуге дейін барып, Муниципалды құрылымды басқарудың құрылымы және мемлекеттік басқару органдары арасында билікті бөлісу мәселесі бойынша да үлкен дисскусияға айналуы, осы сұрақ мәселені дағдарысқа да әкеле жаздады (ОМСУ) [2] .

Сонымен қатар қарастырып отырған мәселенің пайда болуы мен шиеленісуі өмірден алынған немесе таза экономикалық-құрылымдың шығу тегіне қарай жалпы теориялық және экономикалық қайта қарауды талап етеді.

Муниципалды құрылымды басқарудың құрылымыдың экономикалық үлгісінің жалпы теориялық негізінің абстрактілігінің логикалық талдау нәтижесі мынадай қортынды қалыптастыруымызға мүмкіндік береді:

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.