Қазіргі таңдағы дидактиканың оқыту және дамыту мәселелері

Пән: Педагогика
Жұмыс түрі: Курстық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 30 бет
Таңдаулыға:

Жоспар:

І. Кіріспе . . . 3-4

ІІ. Негізгі бөлім

І ТАРАУ.

І. 1 Оқуты мен дамытудың теориялық негізі . . . 5-7

ІІ. 2. оқытудың әдіснамалық негіздері . . . 8-22

1. 3. 12-жылдық білім беруді енгізу . . . 22-24

ІІ Тарау.

2. 1. Оқыту технологияларының түрлері . . . 23-29

2. 2. Модульдік - блоктік оқыту технологиясы … . . . 29-31

2. 3. Саралап және топтап оқыту технологиялары . . . 31-34

ІІІ. Қорытынды . . . 35

ІV. Пайдаланылған әдебиеттер . . . 36

Кіріспе

Курстық жұмыстың зерттеу өзектілігі : Біртұтас педагогикалық процесті құраушы екі басты бірліктің біреуі - оқу поцесі. Бұл процесс өте күрделі, сипаты жағынан ол тек тәрбие және даму процестерінен кейін тұруы мүмкін. Сондықтан оған толық та жан-жақты анықтама беру қиынға соғады. Оқу процесі әр текті және табиғаты жағынан әртүрлі көптеген жағдаяттардың мың санды байланыстары мен қатынастарым қамтиды. Процесс анықтамаларының көптігі де осыдан болар.

Кейінгі жылдары «оқу» ұғымы оқушылардың танымдық іс-әрекет тәсілдерін қалыптастырушы мұғалімнің басқару іс-әрекетін де мұғалімдер мен оқушылардың бірлікті іс-әрекетін де андататын болды. Мұгалім мен оқушының бірлікті іс-әрекеті болған оқу процесінің мәні оқыту мен оқып үйренудің бірлігін аңдатады. Бүгінгі түсінім тұрғысынан оқу келесі белгілерімен сипатталады: 1) екі тараптылық; 2) мұғалім мен оқушының бірлікті әрекеті; 3) басқарым мұғалім тарапынан; 4) жоспарлы ұйымдасу және басқару; 5) біртұтастық және бірлік; 6) оқушылардың жас даму заңдылықтарына сәйкестік; 7) оқушылардың дамуы мен тәрбиесіне жетекшілік.

Оқу және білімдену проблемалары педагогиканың дидактика деп аталатын бөлімінде зерттеледі. «Дидактика» термині грек тілінен енген, аудармасы «үйретуші» дегенді білдіреді. Алғашқы рет бұл сөз неміс педагогы Вольфганг Ратке (1571-1635) шығармаларында қолданылып, оқыту өнері мәнін андатқан. Ал Я. А. Коменский дидактиканы «баршаны барлық нәрсеге үйретудің әмбебап өнері» деп түсіндірген. XIX ғасырдың басында неміс педагогы И. Гербарт дидактиканы тәрбиелеп оқытудың өз алдына тұтас және қайшылықсыз теориясы ретінде таныған. Дидактиканың негізгі міндеттері В. Ратке заманынан бермен қарай бірде өзгерместен келе жатыр. Олар: нені үйрету және қалай үйрету проблемасын шешу; қазіргі заман педагогикасы бұларға қоса -қашан, қай жерде, кімді және не үшін оқыту қажет деген мәселелерді қарқынды зерттеуде.

Курстық жұмыстың мақсаты: Оқушыларын оқыту, тәрбиелеу үрдісі үстінде психикалық процестері мен танымдық қасиеттерін, адамгершілік нормаларын халық дидактикалық тұрғыдан меңгертіп дамыту.

Зерттеу объектісі:

Бастауыш сынып оқушыларын дидактиканы оқыту негізінде өңделген сабақтармен, ұлттық ойындар арқылы оқыту, тәрбиелеу және дамыту.

Зерттеу пәні:

Оқушылардың психикалық процестері мен танымдық қасиеттерін дамытуға бағытталған сабақтар.

1. 1 Оқуты мен дамытудың теориялық негізі

Оқыту-қазіргі заманның талаптарын ескере отырып, оқушылар тұлғасын, білім, іскерлік және дағдыларды меңгерте отырып, мақсатты қалыптастыру мен дамыту процесі. Оқыту - қоғамдық құбылыс түріндегі мақсатты бағдарланған жүйелі ұйымдастырылған қоғамдық қатынастар тәжірибесі, қоғамдық сананың даму нәтижесі, еңбек өндірісінің мәдениеті, қоршаған ортаны қорғау мен оны белсенді қайта өзгерту, білімдерді аға ұрпақтың өскелең ұрпаққа үйретіп, оны олардың меңгеруі. Оқыту ұрпақ сабақтастығын, қоғамның толық құндылықгы қызмет атқаруын және тұлғаның соған сәйкес дамуына мүмкіндік жасайды. Оның қоғамдағы объективті міндеттерінің мәні осында. Оқыту процесіндегі негізгі мазмұнды игеру тетігі - өзара әрекеттестіктің арнайы формасындағы мақсатты ұйымдастырылған балалар мен ересектердің бірлескен іс-әрекеті, олардың мазмұнды танымдық әңгімелері.

Түрлі деңгейлерде іске асырыла отырып, оқыту процесі циклдік сипатқа ие болды. Оқыту процесінің циклдері дамуының ең негізгі көрсеткіштері, басты екі мақсатқа негізделіп топталған, педагогикалық еңбектердің ең жақын дидактикалық мақсаттары:

-білім беру - бұл мақсат оқушылардың танымдық іс-әрекеті тәсілін меңгеріп, олар арқылы ғылым негіздерін игерулерін, белгілі бір білімдердің, дағдылар мен іскерлікті үйренулерін, өздерінің рухани, денелік және еңбек қабілеттерін жетілдірулерін, еңбек және кәсіби дағдыларды игеруін көздейді:

-тәрбиелеу - әрбір оқушының ғылыми көзқарасын, адамгершілігін, белсенді шығармашылығын және әлеуметті кемелденген жоғары адамгершіліктегі үйлесімді дамыған тұлғасын дамытуды мақсат етеді.

Оқыту педагогика ғылымының категориясы ретінде және оқыту процесі немесе дидактикалық процесс бірдей мағынадағы ұғымдар емес. Процесс оқыту жағдайларының толық педегоғикалық құбылыс ретінде педагогикалық іс-әректтің үзіндісі, актісі ретінде ауысып отыруы. Іс-әрекет ретінде оқыту ұғымымен іс-әрекеттердің шеңберін, міндетін білдіретін "қызмет" ұғымы тығыз байланысты. Оқытудың қызметі оқыту процесінің мәнін сипаттайды.

Оқытудың әлеуметтік, педагогикалық психологиялық мәні оның қызметтерінен біршама анық айқындалады. Солардың ішіндегі, бірінші кезектегі біршама оқушыларда білімділерді, дағдыларды және шығармашылық іс-әрекет тәжірибесінің іскерлігін қалыптастыруы (білім беру қызметі) . Оқытудың екінші қызметі - оқушылардың дүниетанымын қалыптастыру (тәрбиелеу қызметі) . Ол балалар мен ересектерде объективті түрде қоршаған орта жөнінде ой толғауға мүмкіндік жасайтын білімдерінің толығуына қарай біртіндеп қалыптасады. Алдыңғы екі қызметімен тікелей байланыстағы тұлғасын және оның өз бетінше ойлауын дамыту қызметі атқарылады (дамыту қызметі) .

Адамның дамуы - бұл оның денесінін физиологиялық және психологиялық сипаттамаларының олардың ішіндегі ең бірінші ақыл-ойының сапалы дамуын білдіреді. Сонымен қатар, оқытудың профориентациялау қызметінің де мәні зор.

Үздіксіз білім беруде дайындау қызметі, адамды өндіріске және қоғамдық қарым-к, атынастарға белсенді араласуға бағыттайды, практикалык іс-әрекетке дайындайды, өзінің политехникалық, кәсіби, жалпы білімі, толық дайындығын үнемі жетілдіріп отыруға бағыттайды. Креактивтілік қызметі тұлғаның жан-жактылығын үздіксіз дамытуды көздейді. Өзінің мәні жағынан оқыту процесі - түрлі реттегі және деңгейдегі зандар мен заңдылықтар арнайы айқындалатын заңдылықты түрде дамитын процесс. Заңдылықтар объективті, мәнді қажетті, жалпы, тұрақты және белгілі бір жағдайларда қайталанып отыратын өзара байланыстарды бейнелейді. Феноменнің мәнінің қатаң түрде айқындалған ерекшеліктері - заңдарды құрайды.

ІІ. 2. оқытудың әдіснамалық негіздері

Оқытудың әдіснамалық негіздері. Оқытудың жалпы ұйымдасуын формалары мен әдістерін таңдауды белгілейтін ұстанымдық ережелері педагогикалық процесстің жалпы әдіснамасынан дамиды. Сонымен қатар, оқытудың оқушылардың танымдық әрекеттерінің ұйымдастырылуымен тікелей байланысты болғандықтан, оның әдіснамалық негізін арнайы құрастыру қажет.

Бихевиризм және прагматизм-оқып білудің тәсілдерін (тетіктерін) түсіндіруге мүмкіндік жасайтын, оқытудың кең таралған тұжырымдамалары. Бұл бағыттарға экзистенцализм және неотомизмде қосылады. Олар оқытудың ролін төмендетіп, сезімді тәрбиелеуге ақыл -ойды дамытуды тәуелдендіреді, бұл позицияның мәні тек жеке дәйектерді тануға, олардың заңдылықтарын ұғынуға болады деген зандылықтардан шығады.

Жаңа бағыттардың ішінде ерекше назар аударуға тұратыны: Д. Бруннер (АҚШ) жасаған "жаңалық ашу арқылы оқыту" тұжырымдамасы. Д. Бруннердің тұжырымдамасына сәйкес оқушылар дүниені, олардан барлық танымдық күштерін талап ететін және саналы ойлауға қаблетін дамытуға тікелей әсер ететін, өз бетінше жаңалық ашулары арқылы тануға білімді меңгеруге тиіс. Шығармашылықта оқытуға тән ерекшелік, Д. Бруннердің пікірі бойынша, белгілі бір тақырып бойынша мәліметтерді жинақтап, бағалау және осы негізде тиісті қортындыны жасау ғана емес сонымен қатар, оқылып отырған материалдың шеңберінен тыс заңдылықтарды да анықтау.

Ұстанымы тәжірбиелік педагогикалық іс-әрекетінің негізінде жатқан, қазіргі таңдағы дидактиканы төмендегі ерекшеліктері сипаттайды:

І. Оның әдіснамалық негізін таным философиясының объективті заңдылықтары құрайды.

2. Материалистік диалектика негізінде жасалған, қазіргі таңдағы дидактикалық жүйедегі оқытудың мәні мен оқушыларға дайын білімді беруді. не қыйыншылықтарды өз бетінше жеңулеріне, не болмаса оқушылардың өзбеттерінше жеке жаңалық апта оқуларына сәйкес келмейді. Оның айырмашылығы оқушылардың жеке пікірлері мен тәуелсіздігі, белсенділіктерінің, педагогикалық басқарымның саналы үйлесімділігінде.

Оқыту процесінің әдіснамалық негізін объективті дүниені танудың арнайы түрін және ғылымның танымын бейнелейтін, оқушылардын, іс-әрекеттерінде оқуды салыстыру арқылы түсіндіруге болады.

Ғылым объективті жананы, ал оқушы - субъективті жаңаны таниды, бірақ қандайда бір ғылыми жаңалықты ашпайды, тек ғана ғылым жинақтаған ғылыми түсініктерді, ұғымдарды, зандарды, теорияларды, ғылыми дәйектерді меңгереді.

Ғалымның танымын эксперемент, ғылыми ойлау, сараптау, қателіктер, теориялық пікірлер құрайды, ал оқушының танымы мұғалім шеберлігінін көмегімен біршама жылдам және жеңіл түрде өтеді. Оқу танымы тікелей және жанама түрдегі оқушының көмегін міндетті түрде пайдаланады, ал ғылым тұлға аралық өзара әрекеттің көмегінсіз таниды. ғалым мен оқушы танымының арасындағы осы зор айырмашылыққа қарамастан бұл процестер негізін ұқсас яғни, әдіснамалық негіздері бірдей.

Оқыту процесін танымның арнайы процесі ретінде оның үнемі қозғалыстағы, дамушы процесс ретінде қарама-қайшылықтарында түсіндіру керек. Осыған байланысты мұғалім ешқандай тікелей түзуліктің шындық жолында тұрақты қозғалыс тетіктерінің болмайтынын және керісінше үлкенді кішілі серпілістердің, құлдыраудың күтпеген ойлардын, туындайтынын, толғаныстарын болатынын білу керек. Таным бейнемен беріле отырып, қайшылықтардан пайда болады. Онда логикалық талдау, индукцйя да, мәндісі де, мәнсізі де болады.

Негізгі қайшылықтар оқыту процесінің қозғалыс күші, себебі таным процесі, ол да сарқылмайтын құбылыс. М. А. Данилов оны оқытудың қозғалыстағы қадамдары танымдық және практикалық міндеттермен оқушылардың білімдерінің, іскерліктерінің және дағдыларының деңгейлерінің, олардың ой-өрісінің дамуы мен қатынастарының арасындағы қарама-қайшылықтар деп түсіндіреді.

Педагогикалық процестің қозғаушы күшін, М. А. Данилов тұлғаның дамуының қарама-қайшылықтарымен байланыстырады. Педагогикалық процестің ішкі қозғаушы күші танымдық еңбек, практикалық қоғамдық сипаттағы талаптар мен оларды іске асырудағы оқушылардың іс жүзіндегі мүмкіндіктерінің арасындағы қарама-қайшылықтар, яғни, әрбір жеке тұлғаның оқытудың қозғаушы күші - бір жағынан оған қойылатын талаптар мен екінші жағындағы оның құралдары мен мотивтерінің арасындағы қарама-қайшылықтар. Қажеттілік мотивсіз жасалмайды. Сондықтан оқушылардың мотивациясы, жеке тұлға мен ұжымды оқытудың қозғаушы күшін құрайтын қарама-қайшылық маңызды компоненті болып есептеледі.

Қарама-қайшылық мазмұнды болған жағдайда ғана оқушылар үшін мәнді болып, оқытудың қозғаушы күші бола алады, ал, қарама-қайшылықтың шешімі - олардың анық ұғынулары керек қажеттілік. Оқытудың қозғаушы күші ретінде қарама-қайшылықтың болуы шартты - оқушылардың танымдық өрісіне сәйкестігі. Оқушылардың білімді тек қана "ұстап қалмауы", соған "тіреліп" қалмас үшін және өз беттеріне шешу тәсілдерін табу үшін, оқу процесінің барысында логикаға сәйкес қайшылықтар алдын-ала әзірленуі маңызды.

Сонымен, жалпы білім беретін мектептердегі оқыту процесінің әдіснамалық негізі төмендегі әдіснамалық ережелерді біріктіреді: танымның жлпы әдісі ретінде диалектикалық әдіс; объективті ақиқаттың құбылыстарын сараптаудың тарихи тәсілі, қарама-қайшылықтың қозғалысындағы, дамуындағы процесті қарастыратын таным теориясы; диалектикалық ойлау; абстрактілік және нақтылық; объективтілік және субъективтілік, теория мен тәжірибенің бірлігі, анықтылық және белгісіздік, шектеулік және шамалық; қарама-қайшылықтың рөлі мен мәні; оқыту теориясындағы тарихилық және логикалық; мән мен құбылыс; мазмұн мен форма: мақсат пен құралдың үйлесімділігі; мүмкіншілік пен ақиқат: оқыту теориясының сапалық және сандық қатынастары;

Оқытудың психологиялық негіздері. Оқыту мен дамудың өзара қарым-қатынасы барлық уақытта педагогиканың өзекті мәселесі болып отырған Я. А. Коменскийдің еңбегінен бастап, оқытудың ғылыми неізін іздестіру басталған, соның негізінде әрбір оқушынын жеке мүмкіндіктері мен олардың жасының даму процесіндегі өзгерістерін дамыта оқытудың ғылыми негізін іздестіру басталған. Бұл мәселеге орыс педагогикасының негізін салушы К. Д. Ушинскийде назар аударған. Ол өзінің «Адам тәрбие пән» атты еңбегінде, баланың түрлі жас ерекшеліғі кезеңіндегі негізгі психологиялық даму ерекшеліктерін айта отырып, баланы оқытудың ең күшті факторы оқыту мен тәрбиелеу деп жазды.

Оқыту мен тәрбиелеудің арақатынасы жөніндегі мәселе одан бергі уақытта да, өз өзктілігін жойған жоқ. Оны психология ғылымының көрнекті өкілдерінің бірі Л. С. Выготскийде зерттей отырып, оқыту мен дамудың арақатынасы мәселесін шешудің өзіндік тәсілдерін ұсынды:

-оқыту мен даму бір-біріне тәуелсіз екі түрлі процесс;

-оқыту кемелденуге негізделеді, оқыту мен даму процесінде пайда болатын мүмкіндіктерді пайдаланады;

-оқыту мен даму екі түрлі салыстырмалы процесс;

-оқыту дамудан кейін жүріп отыруы мүмкін, сонымен қатар дамуды алға жылжыта отырып, оның алдында болуы да мүмкін.

1. 3. 12-жылдық білім беруді енгізу

Елде 12 жылдық орта білім жүйесін енгізіп, жоғары білім беруді халықаралық стандарттарға сәйкестендіруді көздейді.

28-шілдеде Қазақстан Президенті Н. Назарбаев білім туралы жаңа заңға қол қойды. Білім және ғылым министрлігінің хабарлауынша, енді осы заңға сәйкесорта мектеп оқушылары біртіндеп, дамыған мемлекеттердегідей, 12 жылдық оқу жүйесіне көшеді және ғылым докторларын дайындау талаптары біртіндеп күшейтіледі. Ата-аналар комитетінің кейбір өкілдерібілім саласына инвестиция салмай тек қағаз жүзінде өзгеріс енгізу мүмкін болмайды деген пікірде.

Президент қол қойған жаңа заңға сәйкес Қазақстан мектептерінде 12 жылдық білім беру жүйесі енгізіледі. Егер бағдарламаларды оқыту бағдарламасы 12 жылға бөлінсе, оқу оңайға түседі әрі оқушыларға жан-жақты дәріс беріледі деп хабарланып отыр. Ол үшін жаңа оқулықтар шығарылады. Бірақ, бұған сыни пікір айтушылар да бар. Екі баланың анасы Қамар Айтжанова білім саласын тек қағаз жүзінде өзгерткен жеткіліксіз деген пікірде.

«Мысалы, жаңа оқулықтарды өмірде түк қажеті жоқ ақпарат жазылады, кәдімгі жауын құртының жүйке жүйесі мен ас қорыту жүйесінің 10 ерекшелігін білудіңқажеті қанша?» - дейді ол.

Білім министрлігінің бас заңгері Марат Күзембаев елдегі орта білім мекемелері 2008 жылдың қыркүйек айынан бастап 12 жылдыққа біртіндеп көшеді деп отыр.

«Заңды ерте қабылдағанымыз да - оқулықтарды дайындап алу үшін жасалып отыр», - дейді Кзембаев.

Әскерилер болса мектеп партасынан шықпаған, бірақ 18-ге толып, үлгерген баланы әскер қатарына қалай шақырамыз деген сауал қойып отыр. Ал орта мектепте 12 жылдық білім жүйесіне көшу керек дейтін мұғалімдер еуропа елдерін мысалға келтіреді.

Онда білім беру 5-6 жастан басталып, балалар 18 жасқа дейін мектепте білім алады. Екіншіден, 12 жылдық білім беру жүйесі ешбір елде міндетті түрде барлығына бірдей жүктелмейді, дейді олар. Бірақ, енді Қазақстанға көп мұғалім қажет, 28-30 мың мұғалім керек болады дейді бұрынғы білім министрі Жақсыбек Құлекеев.

Білім министрлігінің бас заңгері Марат Күзембаевтың айтуынша, елде жаңа үлгідегі мұғалімдерді дайындайтын 5 педагогикалық университет ашылған. Бірақ, бақылаушылардың айтуынша, мұғалімдердің еңбекақысы төмен. Білім жүйесінде орташа еңбеақы көтеріліп, 25 мың теңгеден 29 мың теңгеге жеткенімен ол Қазақстандағы жалпы орташа еңбекақы көрсеткішінің тек 64 пайызын құрайды. Деген салыстырмалы дерек келтіреді білім министрі. Заңгер Күзембаевтың айтуынша, жаңа заңда тағы бір ерекшелік: жоғары білім беру Қазақстанда бакалавриат - магистратура - докторантура PhD сынды 3 сатыдан тұратын болады. Білім және ғылым министрі Жансейіт Түймебаевтың айтуынша реформалардың мақсаты білім сапасын көтеру болмақ:

Сапасыз білім бізге керек жоқ, - дейді министр.

Қазақстандық студенттер бұл жаңа енгізулерге түрлі пікір айтып отыр.

Бәрібір оқу керек. Білім болмаса ешқандай мамандық ала алмайсың.
Дұрыс емес, қазір білім нашар. Ауылдан шыққан бәрі.

Білім министрлігінің бас заңгері Марат күзембаевтың айтуынша, ғылым докторларын дайындаудың жаңа жүйесі елде 2007 жылдың қыркүйек айынан бастап біртіндеп енгізіледі. «Бұл жергілікті дипломдарды шетелдерде де танып-мойындауы үшін жасалған, өйткені әлемде ғылым кандидаттары жоқ, тек магистр мен PhD докторлары бар», дейді Күзембаев.

Бөбек тілді өзі өмір сүре бастаған ортадан үйренеді, ал олардың мектепте оқуына байланысты сол табиғи процесс онан әрі жалғаса түседі. Сондықтан мектептегі тіл үйрету жұмыстары да үйдегі басталған табиғи процестің заңғдылықтарына негізделіп жүргізіледі.

Бірінші заңдылық. Тілді ұғыну барысында адам фонологиялық, грамматикалық джәне лексикалық мағыналарды игереді.

Грамматикалық мағынаны ұғыну үшін бала жан - жақты, кең ойлай алатындай болу керек. Сондықтан грамматикалық мағынаны ұғыну барысында олар шындықтағы заттар мен құбылыстардың арасындағы қатынастарды тьүсінеді, ойлауға үйренеді. Міне, осыдан тіл мен ойлаудың тығыз байланысы келіп шығады. Сөйтіп, тілді ұғынуда ана тілінің фонологиялық, грамматикалық және лексикалық фактілерін жақсы айырып, оны балалардың тіл байлығын арттыруға пайдалана білу қажеттігі туады.

Мұғалім бұл міндетті әдістемелік құралдарды дұрыс іріктей алғанда ғана ойдағыдай іске асыра алады.

Әдістемелік принцип төмендегідей әдістемелік ережелерді сақтауды талап етеді:

Оқушыларды орфоэпиялық дағды қалыптастыру;
Грамматиканы оқыту барысында логикаға үйрету;
Қазақ тілі сабақтарын басқа пәндермен байланыстырып, балалардың лексикалық қорын байыту және оларды жүйелі сөйлеуге үйрету.

Осы ережеге сай, бастауыш мектептер үшін бағдарламалар жасалады, дидактикалық материалдар іріктеледі және оқыту әдістері белгіленеді.

Екінші заңдылық. Тілді ұғыну үшін орасан сезімталдық керек. Зерттеушілер мұндай қасиеттің балада тіпті сәби кезден болатынын айтып жүр.

Үшінші заңдылық. Фонологиялық, грамматикалық және лексикалық мағыналармен қатар мәнерлеп сөйлеу, сезімге бөлене сөйлеуді меңгеру.

Мұндағы әдістемелік принцип: мәнерлеп сөйлеуге назар аудару.

Төртінші заңдылық. Жазбаша сөйлеу ауызша сөйлеуді таңбалау жүйесіне аудару ретінде ұғынылады.

Сауат ашу кезеңінде баланы жазуға үйретудің бастапқы шағында әуелі оған таныс емес әріптің бұрыннан таныс, естіп жүрген дыбысы айтылады. Мұнда тағы бір маңызды мәселе - ауызша сөйлеудің жазбаша сөйлеумен салыстырылып тұруы. Мысалы, тыныс белгілерін қоюды дауыс ырғағының рөлы.

Сонымен, ана тілін оқытуды жазбаша сөйлеудің ауызшамен салыстырылуы мынадай әдістемелік принципке негізделеді.

Бесінші заңдылық. Фонетикалық, грамматикалық және лексикалық мағыналардың барлығы «тіл материясын», яғни тіл таңбаларын - дыбыс, морфема, сөз, дауыс ырғағы және тиісті жазбаша таңбалар - ұғыну барысында меңгеріледі.

Тілді оқушы мазмұны және формасы жағынан, яғни логикалық, грамматикалық жағынан қабылдайды. Ал әрбір сөйлемнің грамматикалық ерекшеліктері тілдің көмегімен келіп шығады.

Алтыншы заңдылық. Тілге үйрену сөйлеу органдарының, жазатын қолдың жаттығулары, қимыл - қозғалыстарының тәртіптелуі, дағдының қвалыптасуы арқылы ғана іске асады.

Мұғалімнің айтқанын естіп немесе жолдастарының жұмысына қарап қана тіл үйренуге болмайды. әрбір оқушы өзі оқып, жазып, айтып, түрлі сөздер мен сөз тіркестерін, сөйлемдер құрастырып, сөйлемдерді сан - салаға өзгертіп, өзі әрекет еткенде ғана нәтижеге жетеді.

Жетінші заңдылық. Тілге жүйелі түрде сатылып үйрету. Тіл лексика және грамматикалық формалар арқылы дамиды, екінші жағынан тіл неғұрлым бай болса, тілдік фактілер де соғұрлым тез ұғынылалды.

Мұнда қайталаудың алатын орны ерекше және бала есінде саналы түрде, түсініп сақтауы үшін ойлау операцияларын қолдану керек: салыстыру, анализ, синтез, дерекксіз ұғым, жалпылау, нақтылау және индуктивтік, дедуктивтік ой қорытындыларын жасай алатындай болуға тиіс.

Сөйтіп, ана тілін меңгерудің заңдылықтары оны мекитепке оқытудың негізі болып табылады; ал әдістемеғлік принциптер осы заңдылықтардан туындайды, мұндай принциптерге негізделген әдістеме, сөз жоқ оқушыларға ана тілін үйрету жұмыстарын жүйелі жүргізуге көмектеседі.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.