Көне Греция философиясы
1. Көне Греция философиясының ерекшеліктері, негізгі даму кезеңдері мен мектептері.
2. Милет мектебінің натурфилософиясы.
3. Сократ философиясындағы адам мәселесі.
4. Платон және Аристотель: ұқсас жақтары мен ерекшеліктері.
5. Эллинизм философиясының сипаты.
2. Милет мектебінің натурфилософиясы.
3. Сократ философиясындағы адам мәселесі.
4. Платон және Аристотель: ұқсас жақтары мен ерекшеліктері.
5. Эллинизм философиясының сипаты.
1) Грек философиясы мифологиямен тығыз байланысты дамыды, бірақ ғылыммен байланысы басымырақ болды.
2) Грек философиясы өзінің рухани бай мазмұнымен, жүйелі дамуымен антикалық өмірдің басқа салаларынан әлдеқайда асып түсті.
3) Грек философиясының пайда болуына және дамуына сол кездегі грек қоғамының саяси, экономикалық, географиялық ерекшеліктері және грек халқының ұлттық ерекшеліктері айқындаушы әсер етті.
4) Толыққанды өмір адамдардың бойында еркін ойлау дәстүрін қалыптастырды, демократияның отаны болған Грецияда аса жарқын философиялық ойлар дамыды, философиялық пайымдау жүргізушілер саны да өте көп боды.
Көне Греция философиясының негізгі даму кезеңдері мен мектептері:
Антикалық философияның алғашқы ошақтары: біздің дәуірімізге дейінгі VII –VI ғасырларда Кіші Азияның батыс жағалауы Иония, Оңтүстік Италияның грек қалалары, Сицилия аралдарының қалалары және Афина.
Көне Греция философиясының дамуын салыстырмалы түрде үш кезеңге бөлуге болады:
1) Табиғат философиясы (натурфилософия) кезеңі - Милет мектебі. Фалес, Анаксимандр, Анаксимен және олардың шәкірттері дүниенің алғашқы бастауы мәселесін қарастырды.
2) Грек философиясының ең мазмұнды кезеңі. Сократ, Платон, Аристотель грек философиясын өте биік деңгейге көтеріп, зерттеу өрісін кеңейтті. Адам мәселесі, физика, метафизика, этика, логика, саясат, табиғат эстетикасы мәселелері терең зерттелді.
3) Біздің дәуірімізге дейінгі IV ғасырдың соңынан бастап Грецияның ыдырауы, грек демократиясының құлдырауы, грек полистерінің саяси тәуелсіздігінің жоғалуы бүкіл грек қоғамының рухани өмірінің, философиясының дағдарысына әкелді. Осы кезеңде философияда өмірдің мәні, өмір және өлім мәселелері көбірек зерттеліп, скептицизм, эпикуреизм, стоицизм бағыттары дүниеге келді.
Көне Греция философиясының негізгі өкілдері.
Милет мектебінің өкілдері Фалес, Анаксимандр, Анаксимен және тағы басқа ойшылдарды ғылыми білімнің негізін салушылар деуге болады. Бұл натурфилософтарды біріктіріп тұрған пікір - субстанцияны олар материалдық нәрсе ретінде: Фалес - су, Анаксимандр - апейрон, Анаксимен - ауа деп түсіндірді. Осыған ұқсас пікір Элея мектебінің өкілі Гераклитте де кездеседі. Оның ойынша, дүниенің бастауы - от, табиғат ешқашан күйремейді және ешқашан пайда болмайды, дүние қарама-қарсылықтардан тұрады.
2) Грек философиясы өзінің рухани бай мазмұнымен, жүйелі дамуымен антикалық өмірдің басқа салаларынан әлдеқайда асып түсті.
3) Грек философиясының пайда болуына және дамуына сол кездегі грек қоғамының саяси, экономикалық, географиялық ерекшеліктері және грек халқының ұлттық ерекшеліктері айқындаушы әсер етті.
4) Толыққанды өмір адамдардың бойында еркін ойлау дәстүрін қалыптастырды, демократияның отаны болған Грецияда аса жарқын философиялық ойлар дамыды, философиялық пайымдау жүргізушілер саны да өте көп боды.
Көне Греция философиясының негізгі даму кезеңдері мен мектептері:
Антикалық философияның алғашқы ошақтары: біздің дәуірімізге дейінгі VII –VI ғасырларда Кіші Азияның батыс жағалауы Иония, Оңтүстік Италияның грек қалалары, Сицилия аралдарының қалалары және Афина.
Көне Греция философиясының дамуын салыстырмалы түрде үш кезеңге бөлуге болады:
1) Табиғат философиясы (натурфилософия) кезеңі - Милет мектебі. Фалес, Анаксимандр, Анаксимен және олардың шәкірттері дүниенің алғашқы бастауы мәселесін қарастырды.
2) Грек философиясының ең мазмұнды кезеңі. Сократ, Платон, Аристотель грек философиясын өте биік деңгейге көтеріп, зерттеу өрісін кеңейтті. Адам мәселесі, физика, метафизика, этика, логика, саясат, табиғат эстетикасы мәселелері терең зерттелді.
3) Біздің дәуірімізге дейінгі IV ғасырдың соңынан бастап Грецияның ыдырауы, грек демократиясының құлдырауы, грек полистерінің саяси тәуелсіздігінің жоғалуы бүкіл грек қоғамының рухани өмірінің, философиясының дағдарысына әкелді. Осы кезеңде философияда өмірдің мәні, өмір және өлім мәселелері көбірек зерттеліп, скептицизм, эпикуреизм, стоицизм бағыттары дүниеге келді.
Көне Греция философиясының негізгі өкілдері.
Милет мектебінің өкілдері Фалес, Анаксимандр, Анаксимен және тағы басқа ойшылдарды ғылыми білімнің негізін салушылар деуге болады. Бұл натурфилософтарды біріктіріп тұрған пікір - субстанцияны олар материалдық нәрсе ретінде: Фалес - су, Анаксимандр - апейрон, Анаксимен - ауа деп түсіндірді. Осыған ұқсас пікір Элея мектебінің өкілі Гераклитте де кездеседі. Оның ойынша, дүниенің бастауы - от, табиғат ешқашан күйремейді және ешқашан пайда болмайды, дүние қарама-қарсылықтардан тұрады.
Көне Греция философиясы.
1. Көне Греция философиясының ерекшеліктері, негізгі даму кезеңдері мен
мектептері.
2. Милет мектебінің натурфилософиясы.
3. Сократ философиясындағы адам мәселесі.
4. Платон және Аристотель: ұқсас жақтары мен ерекшеліктері.
5. Эллинизм философиясының сипаты.
Ежелгі Греция философиясының ерекшеліктері.
1) Грек философиясы мифологиямен тығыз байланысты дамыды, бірақ ғылыммен
байланысы басымырақ болды.
2) Грек философиясы өзінің рухани бай мазмұнымен, жүйелі дамуымен
антикалық өмірдің басқа салаларынан әлдеқайда асып түсті.
3) Грек философиясының пайда болуына және дамуына сол кездегі грек
қоғамының саяси, экономикалық, географиялық ерекшеліктері және грек
халқының ұлттық ерекшеліктері айқындаушы әсер етті.
4) Толыққанды өмір адамдардың бойында еркін ойлау дәстүрін
қалыптастырды, демократияның отаны болған Грецияда аса жарқын
философиялық ойлар дамыды, философиялық пайымдау жүргізушілер саны да
өте көп боды.
Көне Греция философиясының негізгі даму кезеңдері мен мектептері:
Антикалық философияның алғашқы ошақтары: біздің дәуірімізге дейінгі VII
–VI ғасырларда Кіші Азияның батыс жағалауы Иония, Оңтүстік Италияның грек
қалалары, Сицилия аралдарының қалалары және Афина.
Көне Греция философиясының дамуын салыстырмалы түрде үш кезеңге бөлуге
болады:
1) Табиғат философиясы (натурфилософия) кезеңі ( Милет мектебі. Фалес,
Анаксимандр, Анаксимен және олардың шәкірттері дүниенің алғашқы бастауы
мәселесін қарастырды.
2) Грек философиясының ең мазмұнды кезеңі. Сократ, Платон, Аристотель
грек философиясын өте биік деңгейге көтеріп, зерттеу өрісін кеңейтті. Адам
мәселесі, физика, метафизика, этика, логика, саясат, табиғат эстетикасы
мәселелері терең зерттелді.
3) Біздің дәуірімізге дейінгі IV ғасырдың соңынан бастап Грецияның
ыдырауы, грек демократиясының құлдырауы, грек полистерінің саяси
тәуелсіздігінің жоғалуы бүкіл грек қоғамының рухани өмірінің,
философиясының дағдарысына әкелді. Осы кезеңде философияда өмірдің мәні,
өмір және өлім мәселелері көбірек зерттеліп, скептицизм, эпикуреизм,
стоицизм бағыттары дүниеге келді.
Көне Греция философиясының негізгі өкілдері.
Милет мектебінің өкілдері Фалес, Анаксимандр, Анаксимен және тағы басқа
ойшылдарды ғылыми білімнің негізін салушылар деуге болады. Бұл
натурфилософтарды біріктіріп тұрған пікір ( субстанцияны олар материалдық
нәрсе ретінде: Фалес ( су, Анаксимандр ( апейрон, Анаксимен ( ауа деп
түсіндірді. Осыған ұқсас пікір Элея мектебінің өкілі Гераклитте де
кездеседі. Оның ойынша, дүниенің бастауы ( от, табиғат ешқашан күйремейді
және ешқашан пайда болмайды, дүние қарама-қарсылықтардан тұрады.
Пифагор алғашқы бастау деп сандарды түсінді. Оның ойынша, сандар
дүниедегі заттар мен адам өміріне реттілік пен үндестік (гармония) береді,
оларды әсемдікке, космосқа ұластырады.
Б.д.д. V ғасырдың ортасында қалыптаса бастаған софистика мектебі өмір
қажеттілігінен туды. Демократиялық Афинада осы кезеңде рационалдық танымға
деген құштарлық күшейді. Адамдардың өрісін кеңейтіп, қоғамдық, саяси өмірге
дайындайтын, сөзге шешен, ақылды, халықтың көшбасшысы бола алатын мемлекет
қайраткері болуға дайындайтын интеллектуалдар пайда бола бастады, олар
өздерін софистер, яғни дана адамдармыз деп атады.
Өз еңбектері үшін белгілі бір ақы ала отырып, софистер ғылымның барлық
салаларынан мағлұмат беріп отырды, адамдарды практикалық өмірге,
мемлекеттік және жеке өмірдің кез-келген жағдайларында қиындықтан жол таба
білуге үйретті. Софистердің тәлімгерлік ақылы қызметі білім мен мәдениеттің
шеңберін грек қоғамының ақсүйектерімен шектемей, қоғамның барлық топтарының
рухани дамуына мүмкіндік берді. Софистиканың көрнекті өкілдері ретінде
Протагор, Горгий және Гиппийді атауға болады.
Ежелгі Греция философиясының көрнекті өкілі Сократ біздің дәуірімізге
дейінгі 470 жылы Афинада дүниеге келді. Сократ философиясының басты
объектісі ( адам, осы тұрғыдан алғанда оны адам туралы қазіргі заманғы
ғылым философиялық антропологияның негізін қалаушы деуге болады.
Натурфилософияны мойындамаған Сократ философияның мақсаты адамды ізгілікке
тәрбиелеу деп түсінді және адам оған өзін тану және өзін сынау арқылы жете
алады деп сенді, мәселе адамға ізгілік туралы білім беруде, адам
білмегендіктен ғана жаман болады. Білім ( ізгілікке, ал надандық (
зұлымдыққа жетелейді. Оның әйгілі: “Менің білетінім ( мен ештеңе
білмеймін, басқалар оны да білмейді”, “Өзіңді-өзің танып-біл!”
қағидаларының негізгі мазмұны да осы. Сократтың ойынша, белгілі бір асыл
қасиет (добродетель (Г.Н.) туралы білім жинаған адам сол қасиетке жете
алады, бәрі адамның өзіне байланысты, адам тәнін емес, рухын, жанын
шыңдауға үнемі ұмтылуы тиіс, себебі, жаны бақытқа бөленген адам ғана
бақытты.
Жеке адамның еркіндігін дәріптей отырып, Сократ мемлекеттің ролін де
жоғары қояды, адам мемлекет заңдарына бағынуы тиіс деп санайды.
Философия тарихында Сократ метод проблемасының негізін салушы ретінде де
белгілі. Оның пікірінше, адам ақиқат білімге философтардың көмегімен,
олармен әңгіме-сұхбат арқылы жете алады. Адамдармен сұхбат-пікірталас
жүргізуде ол үш тәсіл ұсынды: ирония, майевтика және диалектика.
Платон (шын аты Аристокл) біздің дәуірімізге дейінгі 428-347 жылдар
аралығында Афинада өмір сүрді.
Ұстазы Сократ секілді, Платон да өз философиясының басты объектісі
ретінде адамды таңдады және философиялық пайымдау шеңберін кеңейтіп,
табиғат философиясының да өзекті мәселелерін зерттеді, мемлекет туралы
тамаша еңбектер жазды.
“Идея” ( Платон философиясының басты ұғымы. Өзіне дейінгі физис
философиясы субстанцияны материалдық дүниеден іздегені белгілі. Платонның
ойынша бұл жол, яғни физикалық және механикалық себептерді іздеу ( ақиқатқа
жеткізе алмайды. Ол үшін физикалық немесе феноменалдық кеңістіктен жоғары
көтерілу қажет, дүниенің, оның құбылыстарының ақиқат себептерін ақыл арқылы
жететін, көрінбейтін, метафеноменалдық болмыстан, идеялар дүниесінен іздеу
керек.
Платонның бұл ойлары оның жан туралы пікірлерінде жалғасын тапты. Оның
пайымдауынша, жан тәннен жоғары, себебі жанның маңызды бөлігін ақыл
құрайды. Тән-дене ыдырап, өлсе де, жан мәңгілік, ... жалғасы
1. Көне Греция философиясының ерекшеліктері, негізгі даму кезеңдері мен
мектептері.
2. Милет мектебінің натурфилософиясы.
3. Сократ философиясындағы адам мәселесі.
4. Платон және Аристотель: ұқсас жақтары мен ерекшеліктері.
5. Эллинизм философиясының сипаты.
Ежелгі Греция философиясының ерекшеліктері.
1) Грек философиясы мифологиямен тығыз байланысты дамыды, бірақ ғылыммен
байланысы басымырақ болды.
2) Грек философиясы өзінің рухани бай мазмұнымен, жүйелі дамуымен
антикалық өмірдің басқа салаларынан әлдеқайда асып түсті.
3) Грек философиясының пайда болуына және дамуына сол кездегі грек
қоғамының саяси, экономикалық, географиялық ерекшеліктері және грек
халқының ұлттық ерекшеліктері айқындаушы әсер етті.
4) Толыққанды өмір адамдардың бойында еркін ойлау дәстүрін
қалыптастырды, демократияның отаны болған Грецияда аса жарқын
философиялық ойлар дамыды, философиялық пайымдау жүргізушілер саны да
өте көп боды.
Көне Греция философиясының негізгі даму кезеңдері мен мектептері:
Антикалық философияның алғашқы ошақтары: біздің дәуірімізге дейінгі VII
–VI ғасырларда Кіші Азияның батыс жағалауы Иония, Оңтүстік Италияның грек
қалалары, Сицилия аралдарының қалалары және Афина.
Көне Греция философиясының дамуын салыстырмалы түрде үш кезеңге бөлуге
болады:
1) Табиғат философиясы (натурфилософия) кезеңі ( Милет мектебі. Фалес,
Анаксимандр, Анаксимен және олардың шәкірттері дүниенің алғашқы бастауы
мәселесін қарастырды.
2) Грек философиясының ең мазмұнды кезеңі. Сократ, Платон, Аристотель
грек философиясын өте биік деңгейге көтеріп, зерттеу өрісін кеңейтті. Адам
мәселесі, физика, метафизика, этика, логика, саясат, табиғат эстетикасы
мәселелері терең зерттелді.
3) Біздің дәуірімізге дейінгі IV ғасырдың соңынан бастап Грецияның
ыдырауы, грек демократиясының құлдырауы, грек полистерінің саяси
тәуелсіздігінің жоғалуы бүкіл грек қоғамының рухани өмірінің,
философиясының дағдарысына әкелді. Осы кезеңде философияда өмірдің мәні,
өмір және өлім мәселелері көбірек зерттеліп, скептицизм, эпикуреизм,
стоицизм бағыттары дүниеге келді.
Көне Греция философиясының негізгі өкілдері.
Милет мектебінің өкілдері Фалес, Анаксимандр, Анаксимен және тағы басқа
ойшылдарды ғылыми білімнің негізін салушылар деуге болады. Бұл
натурфилософтарды біріктіріп тұрған пікір ( субстанцияны олар материалдық
нәрсе ретінде: Фалес ( су, Анаксимандр ( апейрон, Анаксимен ( ауа деп
түсіндірді. Осыған ұқсас пікір Элея мектебінің өкілі Гераклитте де
кездеседі. Оның ойынша, дүниенің бастауы ( от, табиғат ешқашан күйремейді
және ешқашан пайда болмайды, дүние қарама-қарсылықтардан тұрады.
Пифагор алғашқы бастау деп сандарды түсінді. Оның ойынша, сандар
дүниедегі заттар мен адам өміріне реттілік пен үндестік (гармония) береді,
оларды әсемдікке, космосқа ұластырады.
Б.д.д. V ғасырдың ортасында қалыптаса бастаған софистика мектебі өмір
қажеттілігінен туды. Демократиялық Афинада осы кезеңде рационалдық танымға
деген құштарлық күшейді. Адамдардың өрісін кеңейтіп, қоғамдық, саяси өмірге
дайындайтын, сөзге шешен, ақылды, халықтың көшбасшысы бола алатын мемлекет
қайраткері болуға дайындайтын интеллектуалдар пайда бола бастады, олар
өздерін софистер, яғни дана адамдармыз деп атады.
Өз еңбектері үшін белгілі бір ақы ала отырып, софистер ғылымның барлық
салаларынан мағлұмат беріп отырды, адамдарды практикалық өмірге,
мемлекеттік және жеке өмірдің кез-келген жағдайларында қиындықтан жол таба
білуге үйретті. Софистердің тәлімгерлік ақылы қызметі білім мен мәдениеттің
шеңберін грек қоғамының ақсүйектерімен шектемей, қоғамның барлық топтарының
рухани дамуына мүмкіндік берді. Софистиканың көрнекті өкілдері ретінде
Протагор, Горгий және Гиппийді атауға болады.
Ежелгі Греция философиясының көрнекті өкілі Сократ біздің дәуірімізге
дейінгі 470 жылы Афинада дүниеге келді. Сократ философиясының басты
объектісі ( адам, осы тұрғыдан алғанда оны адам туралы қазіргі заманғы
ғылым философиялық антропологияның негізін қалаушы деуге болады.
Натурфилософияны мойындамаған Сократ философияның мақсаты адамды ізгілікке
тәрбиелеу деп түсінді және адам оған өзін тану және өзін сынау арқылы жете
алады деп сенді, мәселе адамға ізгілік туралы білім беруде, адам
білмегендіктен ғана жаман болады. Білім ( ізгілікке, ал надандық (
зұлымдыққа жетелейді. Оның әйгілі: “Менің білетінім ( мен ештеңе
білмеймін, басқалар оны да білмейді”, “Өзіңді-өзің танып-біл!”
қағидаларының негізгі мазмұны да осы. Сократтың ойынша, белгілі бір асыл
қасиет (добродетель (Г.Н.) туралы білім жинаған адам сол қасиетке жете
алады, бәрі адамның өзіне байланысты, адам тәнін емес, рухын, жанын
шыңдауға үнемі ұмтылуы тиіс, себебі, жаны бақытқа бөленген адам ғана
бақытты.
Жеке адамның еркіндігін дәріптей отырып, Сократ мемлекеттің ролін де
жоғары қояды, адам мемлекет заңдарына бағынуы тиіс деп санайды.
Философия тарихында Сократ метод проблемасының негізін салушы ретінде де
белгілі. Оның пікірінше, адам ақиқат білімге философтардың көмегімен,
олармен әңгіме-сұхбат арқылы жете алады. Адамдармен сұхбат-пікірталас
жүргізуде ол үш тәсіл ұсынды: ирония, майевтика және диалектика.
Платон (шын аты Аристокл) біздің дәуірімізге дейінгі 428-347 жылдар
аралығында Афинада өмір сүрді.
Ұстазы Сократ секілді, Платон да өз философиясының басты объектісі
ретінде адамды таңдады және философиялық пайымдау шеңберін кеңейтіп,
табиғат философиясының да өзекті мәселелерін зерттеді, мемлекет туралы
тамаша еңбектер жазды.
“Идея” ( Платон философиясының басты ұғымы. Өзіне дейінгі физис
философиясы субстанцияны материалдық дүниеден іздегені белгілі. Платонның
ойынша бұл жол, яғни физикалық және механикалық себептерді іздеу ( ақиқатқа
жеткізе алмайды. Ол үшін физикалық немесе феноменалдық кеңістіктен жоғары
көтерілу қажет, дүниенің, оның құбылыстарының ақиқат себептерін ақыл арқылы
жететін, көрінбейтін, метафеноменалдық болмыстан, идеялар дүниесінен іздеу
керек.
Платонның бұл ойлары оның жан туралы пікірлерінде жалғасын тапты. Оның
пайымдауынша, жан тәннен жоғары, себебі жанның маңызды бөлігін ақыл
құрайды. Тән-дене ыдырап, өлсе де, жан мәңгілік, ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz