Мектепке дейінгі жас кезеңіндегілердің таным процестерін зерттеу әдістері
І. КІРІСПЕ
ІІ. НЕГІЗГІ БӨЛІМ
1. Танымдық процестердің психологиялық мәні
2. Таным процестеріне сипаттама
3. Таным процестерін зерттеуге арналған әдістемелер
ІІІ.ҚОРЫТЫНДЫ
IV.ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ
ІІ. НЕГІЗГІ БӨЛІМ
1. Танымдық процестердің психологиялық мәні
2. Таным процестеріне сипаттама
3. Таным процестерін зерттеуге арналған әдістемелер
ІІІ.ҚОРЫТЫНДЫ
IV.ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ
Танымдық үдерістің бұл ерекше формалары тіл мен ойлау, сөйлеу секілді адамдық табиғаттың ең жоғарғы көрсеткіштерін құрауымен қоса, күнделікті өмірде туатын қажеттіліктерді де өтеуге бағытталады. Адамның танымдық әрекеті саналы, ғылыми дәйектелген шарттар қатарында өздігінен жүзеге асатын, адам болмысы итермелейтін рефлексті амалдардан да топталады.
В.И.Писаренконың «Когнитивтік лингвистика мен «когнитивтік» терминінің семантикасы туралы» атты мақаласындағы «Когнитивтік лингвистиканың пайда болуына әсер еткен когнитивтік ғылымның өзі де уақыт өте келе, әр түрлі мектептер мен ғылыми бағыттарға жіктелу негізінде дамып отыр, мысалы: когнитивтік психология, нейроғылым, антропология және т.б., сондықтан бір ғылым саласына қатыстылығынан туындаған когнитивтік терминнің ұғымдық ерекшеліктерін әр түрлі дәрежеде түсіндіруге болады» деген пікірге назар аударсақ, таным категориясының негізгі белгілері когнитивтік ғылымның мақсатына сай толықтырылып дамып отырады да, оның жалпы ұғымдық сипаттамасы жекеленген танымдық ғылыми бағыттардан, олардың бірліктері мен заңдылықтарынан сұрыпталады. Жаңа пәлсапалық энциклопедияда когнитивтік ғылымға «теоретика-информациялық модельдерді қолдану негізінде сана мен жоғары ойлау процестерін зерттейтін жүйе» деп анықтама берілген [22; 264-б.]. Когнитивтік терминдердің қысқаша сөздігінде ол адамның ақыл-ойымен шұғылданатын әрі оның ментальды жағдайымен тығыз байланыста қарастырылатын, негізгі нысана ретінде когниция мен оның құрылым-үрдістерін қамтитын, ең бастысы, хабар мен оны өңдеу амалдарын зерделейтін ғылым саласы ретінде танылып отыр. Осыған орай, танымдық ғылымның негізі «әрі білім, әрі таным, әрі хабар, әрі адамзат ақыл-ойы мен санасы, әрі оларға сәйкес анықталатын және барлығының биологиялық негізін құрайтын адамзат миы» тұрғысынан айқындалып, күрделі танымдық процестердің тоғысын құрайтын ғылыми жүйе ретінде зерттеліп келеді. Қазіргі ғылымның негізгі екі ерекшелігін өзектей отырып, ғалымдар антропологиялық және пәнаралық даму нәтижесінде жалпы танымдық ғылымға тән негізгі белгілер қатарында төмендегідей мәселелерге көңіл бөлуде:
• ғылымның пәнаралық негізде қалыптасуы;
• таным көзі ретінде білім мен ілім негіздерінің дамытылуы;
• когнитивтік құрылымдардың өзектелуі;
• білімді қалыптастыратын мәдени және әлеуметтік факторлардың
екінші кезекке қойылуы;
• таным негіздерін тіл арқылы, оның құрылымдық әрі мағыналық
ерекшеліктерін салыстыра бақылау арқылы дәйектеу;
В.И.Писаренконың «Когнитивтік лингвистика мен «когнитивтік» терминінің семантикасы туралы» атты мақаласындағы «Когнитивтік лингвистиканың пайда болуына әсер еткен когнитивтік ғылымның өзі де уақыт өте келе, әр түрлі мектептер мен ғылыми бағыттарға жіктелу негізінде дамып отыр, мысалы: когнитивтік психология, нейроғылым, антропология және т.б., сондықтан бір ғылым саласына қатыстылығынан туындаған когнитивтік терминнің ұғымдық ерекшеліктерін әр түрлі дәрежеде түсіндіруге болады» деген пікірге назар аударсақ, таным категориясының негізгі белгілері когнитивтік ғылымның мақсатына сай толықтырылып дамып отырады да, оның жалпы ұғымдық сипаттамасы жекеленген танымдық ғылыми бағыттардан, олардың бірліктері мен заңдылықтарынан сұрыпталады. Жаңа пәлсапалық энциклопедияда когнитивтік ғылымға «теоретика-информациялық модельдерді қолдану негізінде сана мен жоғары ойлау процестерін зерттейтін жүйе» деп анықтама берілген [22; 264-б.]. Когнитивтік терминдердің қысқаша сөздігінде ол адамның ақыл-ойымен шұғылданатын әрі оның ментальды жағдайымен тығыз байланыста қарастырылатын, негізгі нысана ретінде когниция мен оның құрылым-үрдістерін қамтитын, ең бастысы, хабар мен оны өңдеу амалдарын зерделейтін ғылым саласы ретінде танылып отыр. Осыған орай, танымдық ғылымның негізі «әрі білім, әрі таным, әрі хабар, әрі адамзат ақыл-ойы мен санасы, әрі оларға сәйкес анықталатын және барлығының биологиялық негізін құрайтын адамзат миы» тұрғысынан айқындалып, күрделі танымдық процестердің тоғысын құрайтын ғылыми жүйе ретінде зерттеліп келеді. Қазіргі ғылымның негізгі екі ерекшелігін өзектей отырып, ғалымдар антропологиялық және пәнаралық даму нәтижесінде жалпы танымдық ғылымға тән негізгі белгілер қатарында төмендегідей мәселелерге көңіл бөлуде:
• ғылымның пәнаралық негізде қалыптасуы;
• таным көзі ретінде білім мен ілім негіздерінің дамытылуы;
• когнитивтік құрылымдардың өзектелуі;
• білімді қалыптастыратын мәдени және әлеуметтік факторлардың
екінші кезекке қойылуы;
• таным негіздерін тіл арқылы, оның құрылымдық әрі мағыналық
ерекшеліктерін салыстыра бақылау арқылы дәйектеу;
1. Қазақстан Республикасының «Білім тұралы » Заңы. Алматы: Данекер, 2001.
2. Қазақстан Республикасында Білім беру 2010 жылға дейін дамытудың мемлекеттік бағдарламасы //Егеменді Қазақстан,2003.
3. Қазақстан Республикасында 2015 жылға дейінгі білім беруді дамытудың тұжырымдамасы //Егеменді Қазақстан,2003,26 желтоқсан.
4. Қазақстан Республикасының 12 жылдық жалпы білім беру тұжырымдамасы // «12 жылдық білім беру»ғылыми-әдістемелік басылым.-Алматы,2006, №1.- б.6-11.
5. Назарбаев Н.Ә. Жаңа әлемдегі жаңа Қазақстан.Қазақстан халқында жолдауы // Егеменді Қазақстан,2007.1 наурыз.
6. Жарықбаев Қ.Б. Психология. Алматы: Ғылым, 2004.
7. Жұмабаев М.Педогогика. – Алматы: Ана тілі, 1992. – 13 – 14 б.
8. Рубинштейн С.Л. Основы опщей психологии.Изд.2-е-М,1946.
9. Леонтьев А.Н. Проблемы развития психики.-М.: Педагогика,1972.
10. Ананьев Б.Т. Избранные психологические труды.:В 2т.М.,1980.
11. Бабаев С.Б., Оңалбек Н.И. Жалпы педагогика. – Алматы: Заң мектебі, 2005
12. Аймауытұлы. Ж. Психология. – Алматы: Рауан, 1995.
13. Аймауытұлы .Ж. Психология. – Алматы: Рауан, 1995.-325б.
14. Қоңыратбаева Т.Ә. Халық педогогикасы және оны оқу – тәрбие ісіне ендіру жолдары. Пед. ғыл. канд. дисс.автореф.-Алматы,1993.-29 б.
15. Елікбаев Н. Қазақ ұлтының психологиясы. – Қарағанды,2000.
16.Бабаев С.Б., Оңалбек Н.И.Жалпы педогогика.-Алматы:Заң мектебі,2005.
17. Жарықбаев Қ.Б. Психология. Алматы: Ғылым, 2004.
18. Жарықбаев Қ.Б. Қазақ этнопсихологиясының қазіргі жағдайы, оның күнгей және көленкелі жақтары//Мектептегі психология, 2007,№5(11).
2. Қазақстан Республикасында Білім беру 2010 жылға дейін дамытудың мемлекеттік бағдарламасы //Егеменді Қазақстан,2003.
3. Қазақстан Республикасында 2015 жылға дейінгі білім беруді дамытудың тұжырымдамасы //Егеменді Қазақстан,2003,26 желтоқсан.
4. Қазақстан Республикасының 12 жылдық жалпы білім беру тұжырымдамасы // «12 жылдық білім беру»ғылыми-әдістемелік басылым.-Алматы,2006, №1.- б.6-11.
5. Назарбаев Н.Ә. Жаңа әлемдегі жаңа Қазақстан.Қазақстан халқында жолдауы // Егеменді Қазақстан,2007.1 наурыз.
6. Жарықбаев Қ.Б. Психология. Алматы: Ғылым, 2004.
7. Жұмабаев М.Педогогика. – Алматы: Ана тілі, 1992. – 13 – 14 б.
8. Рубинштейн С.Л. Основы опщей психологии.Изд.2-е-М,1946.
9. Леонтьев А.Н. Проблемы развития психики.-М.: Педагогика,1972.
10. Ананьев Б.Т. Избранные психологические труды.:В 2т.М.,1980.
11. Бабаев С.Б., Оңалбек Н.И. Жалпы педагогика. – Алматы: Заң мектебі, 2005
12. Аймауытұлы. Ж. Психология. – Алматы: Рауан, 1995.
13. Аймауытұлы .Ж. Психология. – Алматы: Рауан, 1995.-325б.
14. Қоңыратбаева Т.Ә. Халық педогогикасы және оны оқу – тәрбие ісіне ендіру жолдары. Пед. ғыл. канд. дисс.автореф.-Алматы,1993.-29 б.
15. Елікбаев Н. Қазақ ұлтының психологиясы. – Қарағанды,2000.
16.Бабаев С.Б., Оңалбек Н.И.Жалпы педогогика.-Алматы:Заң мектебі,2005.
17. Жарықбаев Қ.Б. Психология. Алматы: Ғылым, 2004.
18. Жарықбаев Қ.Б. Қазақ этнопсихологиясының қазіргі жағдайы, оның күнгей және көленкелі жақтары//Мектептегі психология, 2007,№5(11).
Мектепке дейінгі жас кезеңіндегілердің таным процестерін зерттеу әдістері
Жоспар
І. КІРІСПЕ
ІІ. НЕГІЗГІ БӨЛІМ
1. Танымдық процестердің психологиялық мәні
2. Таным процестеріне сипаттама
3. Таным процестерін зерттеуге арналған әдістемелер
ІІІ.ҚОРЫТЫНДЫ
IV.ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ
1.Танымдық процестердің психологиялық мәні
Танымдық үдерістің бұл ерекше формалары тіл мен ойлау, сөйлеу
секілді адамдық табиғаттың ең жоғарғы көрсеткіштерін құрауымен қоса,
күнделікті өмірде туатын қажеттіліктерді де өтеуге бағытталады. Адамның
танымдық әрекеті саналы, ғылыми дәйектелген шарттар қатарында өздігінен
жүзеге асатын, адам болмысы итермелейтін рефлексті амалдардан да
топталады.
В.И.Писаренконың Когнитивтік лингвистика мен когнитивтік
терминінің семантикасы туралы атты мақаласындағы Когнитивтік
лингвистиканың пайда болуына әсер еткен когнитивтік ғылымның өзі де уақыт
өте келе, әр түрлі мектептер мен ғылыми бағыттарға жіктелу негізінде
дамып отыр, мысалы: когнитивтік психология, нейроғылым, антропология және
т.б., сондықтан бір ғылым саласына қатыстылығынан туындаған когнитивтік
терминнің ұғымдық ерекшеліктерін әр түрлі дәрежеде түсіндіруге болады
деген пікірге назар аударсақ, таным категориясының негізгі белгілері
когнитивтік ғылымның мақсатына сай толықтырылып дамып отырады да, оның
жалпы ұғымдық сипаттамасы жекеленген танымдық ғылыми бағыттардан, олардың
бірліктері мен заңдылықтарынан сұрыпталады. Жаңа пәлсапалық энциклопедияда
когнитивтік ғылымға теоретика-информациялық модельдерді қолдану негізінде
сана мен жоғары ойлау процестерін зерттейтін жүйе деп анықтама берілген
[22; 264-б.]. Когнитивтік терминдердің қысқаша сөздігінде ол адамның ақыл-
ойымен шұғылданатын әрі оның ментальды жағдайымен тығыз байланыста
қарастырылатын, негізгі нысана ретінде когниция мен оның құрылым-үрдістерін
қамтитын, ең бастысы, хабар мен оны өңдеу амалдарын зерделейтін ғылым
саласы ретінде танылып отыр. Осыған орай, танымдық ғылымның негізі әрі
білім, әрі таным, әрі хабар, әрі адамзат ақыл-ойы мен санасы, әрі оларға
сәйкес анықталатын және барлығының биологиялық негізін құрайтын адамзат
миы тұрғысынан айқындалып, күрделі танымдық процестердің тоғысын құрайтын
ғылыми жүйе ретінде зерттеліп келеді. Қазіргі ғылымның негізгі екі
ерекшелігін өзектей отырып, ғалымдар антропологиялық және пәнаралық даму
нәтижесінде жалпы танымдық ғылымға тән негізгі белгілер қатарында
төмендегідей мәселелерге көңіл бөлуде:
• ғылымның пәнаралық негізде қалыптасуы;
• таным көзі ретінде білім мен ілім негіздерінің дамытылуы;
• когнитивтік құрылымдардың өзектелуі;
• білімді қалыптастыратын мәдени және әлеуметтік факторлардың
екінші кезекке қойылуы;
• таным негіздерін тіл арқылы, оның құрылымдық әрі мағыналық
ерекшеліктерін салыстыра бақылау арқылы дәйектеу;
• компьютерлі метафора ұстанымдарын қолдану,
яғни бастапқы кезде адамның миын компьютерге ұқсас құбылыс деп түсіндіру
(hardware компьютерлік метафора аппараты негізінде) үстем болса; кейін
адам санасында компьютерлік бағдарламаларға ұқсас құрылымдар орналасқан,
оған жады қызметі дәлел болады деген тұжырымдардың айтылуы да орын алған.
Таным адам әрекетінің, тұрмыс-тіршілігінің әр алуан кезеңдерімен
айқындалып пайымдалатындықтан, оның табиғатын түсіну әр түрлі ғылыми
деректерді сабақтастыруға, олардың антропологиялық өзгешеліктерін
сипаттауға негізделеді. Адам белгілі бір психо-физиологиялық ерекшеліктер
жиынтығы бола тұра, жаратылыс табиғатынан ойлы, пәлсапалы мүмкіндіктер
орталығы, сан қилы маңызды әрекеттер тоғысы деп танылады . Адам өздігінен
емес, қоғамдық бірлікте және қалыптасқан әлеуметтік-мәдени шарттарға сүйене
дамып келе жатқандықтан, оның танымдық әрекетін пәлсапалық негізге,
психологиялық сұрыптауға, әлеуметтік дамуға, ұлттық-мәдени өркендеуге
сүйене қарастыру керектігі даусыз. Адамзат ақыл-ойының күрделі табиғатына
негізделген аталмыш ғылымның бастауы жайлы әр түрлі пікір-тұжырымдардың
орын алуы да содан болар. Ғалымдардың бір тобы ғылым бастауын когнитивтік
психология мен лингвистика құрады десе, келесілері олардың санатына бірде
пәлсапаны, бірде тіл білімін не болмаса антропология мен нейроғылымдарды
жатқызғанды дұрыс деп есептеді Демек, Когнитивистер пәнаралық байланыстан
жырақ кете алмайды, бұл заңдылық оның тарихи тамырында жатыр. Тек
психологияның, лингвистиканың, антропология мен философияның,
компьютерологияның көмегімен ғана ақыл-ой табиғатын, тәжірибе пайымын,
концептуалды жүйе негіздерін анықтауға болады... деп аталып
көрсетілгендей, қазіргі ғылыми бағыттардың ішінде когнитивтік философияның,
когнитивтік психологияның, когнитивтік әлеуметтанудың, когнитивтік
мәдениеттану сияқты салалардың қалыптасып дәйектелуі де соның үйлесімді
жалғасын құрап келеді.
Адамзаттың ақыл-санасы, ойлау жүйесінің заңдылықтары, білімнің
қайнар көздері мен оны меңгерілу жолдары, сол сияқты ми, психика, ментальды
жағдайлар мен актілер – барлығы ерте кезден пәлсапа мен логика, психология
мен биология шеңберінде зерттеліп келгендіктен танымдық ғылымның
жетістіктерін бір ғана бағытта сұрыпталатын тұжырымдар емес, олардың
тоғысқан табиғаты, шебер ұштасқан жүйесі құрайды. Таным құбылысының
ұғымдық аясы түрлі ғылыми түсініктемелердің бірлігінен жинақталып,
маңызды мақсат-міндеттердің шешілуіне мүмкіндік беріп отыр.
Бүгінгі күні ғылым пәлсапасының аясы кеңейген сайын пәнаралық
сабөлшемдері дәстүрлі пәлсапалық талдаулардың әдістемелік негіздерін жаңа
бағытта ақтастықтың ұстанымдарын жан-жақты дамыту күннен күнге өзектеліп
отырғандықтан танымның пәлсапалық негіздерін айқындау да когнитивтік
ғылымның аса құнды дереккөздерінің бірін дәлелдеуге мүмкіндік берді.
Таным – дүниені, өмірді танып-білу қабілеттілігі деп қазақ тілінің
түсіндірме сөздігінде көрсетілгендей, пәлсапа аясында сөз болатын танымның
да өзгешелігі сана, қабылдау, қабілет ұғымдарымен байланыстырылады.
Пәлсапалық сана когнитивтік зерттеулердің маңызды бірлігі бола тұра,
табиғатының күрделілігіне орай, сан алуан ғылыми қағидаларға ортақтығымен
ерекшеленеді, сондықтан әрі пәлсапа, әрі психология нысанын құраған бұл
ұғымның анықтамалары да, функционалдық сипаттамалары да біркелкі емес. ХІХ
ғасырда ғалымдардың бір қатары сананы зерттеу, оның болмысын нақтылау
мүмкін емес деп келсе (биолог Т.Гексли), келесі біреулері оның тек
жекеленген құбылыстары мен құрылымдарын ғана тануға болады деген
көзқарасты ұстанды (В.Вундт). Кейінірек еуропалық пәлсапада сана білім
көзі, бағыт, көзқарас, көңіл, өзін-өзі тану сынды ұғымдар негізінде
түсіндірілді. Бүгінгі күні философтар сананы когнитивтік теориялар
негізінде, жасанды интеллект мәселелерімен ұштастыра талдап зерттеуді
мақсат етуде.
2.Таным процестеріне сипаттама
Түйсіктер туралы жалпы ұғым.
Сыртқы дүние заттары мен құбылыстарының жеке қасиеттерінің сезім
мүшелеріне тікелей әсер етуінен пайда болған мидағы бейнелерді түйсік деп
атайды.
Сыртқы дүниені танып білу түйсіктен басталады. Ол білім атаулының
алғашқы көзі. Мәселен, жолдасыңнан көзін жұмуын өтініп, оның алақанына
белгісіз бір затты тигізсең, сосын одан оның не екенін сұрасаң, ол: қатты,
жылтыр, мұздай, жұмсақ, жылы, кедір-бұдыр бір нәрсе деп жауап береді.
Заттың нақты атауы емес, тек түрлі қасиеттерін білдіретін осы
тітіркеністері түйсік болып табылады.
И.П.Павловтың жүйке қызметі туралы ілімі түйсіктердің пайда болуын
анализатор (талдағыш) деп аталатын анотомиялық-физиологиялық жүйке
ақпараттарының жұмысына байланысты түсіндіреді. Адамдар мен жануарларда
көптеген анализаторлар бар. Олардың қай-қайсысы болмасын (көру, есту,
қозғалыс) үш бөліктен түрады.Біріншісі сезім мүшесі (рецептор). Сезім
мүшесі сырттан келген тітіркендіргішті жүйелік қозғауға айналдырып отырады.
Екінші бөлігі ─ миға баратын жүйке талшықтары. Олар секундына 120 метр
тездікпен рецепторларға түскен қозуларды мидың түрлі бөлігіне жеткізіп
отырады. Анализатордың үшінші компоненті ─ мидағы түрлі жүйке орталықтары.
Олар тітіркендіргіштерді айыра алуға қабілетті.
Түйсіктердің негізгі заңдылықтары.
Психологияда адамдардың түйсінуіне алу қабілетін сезгіштік деп
аталады. Сезгіштік: 1)абсолюттік; 2)айырма сезгіш деп екіге бөледі.
Абсолюттік сезгіштік дегеніміз ─ сезім мүшелерінің өте әлсіз
тітіркендіргіштерді түйсіне алуы. Абсолюттік табалдырық ─ түйсік
табалдырығының шегі. Түйсік табалдырығының шамасы азайған сайын адамның
абсолют сезгіштігі арта түседі. Егер тітіркенудің шамасы табалдырықтан
төмен болса жатса, онда түйсік пайда болмайды. Мәселен, адам денесіне
қонған тозаңды сезе алмайды, көз ультра күлгін сәулелерді көрмейді, құлақ
әлсіз дыбыстарды естімейді.
Айырма сезгіштік деп ─ сезім мүшелерінің тітіркендіргіштердің
арасындағы болмашы айырмашылықты түйсіне алуын айтады. Айыру табалдырығы
түйсіктің түрлерінде әр ьүрлі болып келеді. Мәселен, жарықты айыратын
табалдырықтың күші 1100 тең. 100 шамдық жарық күшіне тағы бір шамды жарық
қосылса, сонда жарықтың аздап та болса артықтылығы байқалады.
XIX ғ. орта шенінде өмір сүрген неміс ғалымдары Э.Вебер (1795-1878)
мен С.Фехнер (18011887) тітіркендіргіштердің күшімен адам түйсігінің
арасындағы байланысты заң түрінде тұжырымдады. Мұны түйсіктің
психофизикалық заңы деп атайды.
Сезім мүшелерінің сезгіштігі әсер етуші тітіркендіргіштерге біртіндеп
бейімделуге байланысты да өзгертіп отырады. Бұл құбылысты адаптация деп
атайды.
Мәселен, жарық жерден қараңғы үйге кіру бізде қараңғылықтың
адаптациясын туғызады. Жарық жерден қараңғы ибуөлмеге кіргенде көздің
қарашығы 17 есе үлкейеді.
Адаптация тері түйсіктерінде де күшті байқалады.Мәселен, судың бір
қалыпты бір қалыпты салқындығына дене тез уақыт ішінде төселеді де, адамның
терісі суыққа тітіркенбейтін болады.
Егер адаптация анализаторлардың сезгіштігінің түрлі жағдайларға
байланысты төмендеуінің көрсеткіші болса, сенсибилизация сезгіштіктің тек
артуын ғана көрсететін құбылыс болып табылады.
Тітіркендіргіштер сезім мүшелерінің біреуінде ғана түйсік туғызудың
орнына сол сәтте басқа түйсіктердің, пайда болуына да жағдай жасайды.
Мәселен, кейбір адамдардың бір қызғылт түстен жылылықты, екіншілері-
көгілдір-жасыл түстен суықты сезінеді. Түйсіктердің осылайша қосарланып
жүруін сенестезия дейді. Синестезия ─ түйсіктердің өзара байланысының
мөлшерден тыс дамыған бір көрінісі.
Тітіркендіргіштердің әсерінен тоқталғанына қарамай, аз ғана уақыт
болса да, түйсіктің өз күшінде қалатын кездерін бір ізді образдар деп
атайды. Бұлар көру, есту, иіс, дәм тактиль түйсіктерінде жиі кездеседі.
Мәселен, адам 2-3 сек бойы көз алмай шамға қарап отырып, содан кейін көзін
жұмса (көзді жұмғанда қабақтан жарық түсірмеу үшін шамды алақанмен қалқалау
керек), жарықтың ізін айқын көре алады. Бір ізді образдардың бұл түрі оң
бір ізді образдар деп аталады.
Түйсіктің түрлері.
Түйсіктің түрлерін үлкен үш топқа бөлуге болады.
І. Сыртқы дүниедегі заттар мен құбылыстардың жеке қасиеттерінің
бейнесі болып табылатын түйсіктер. Осындай сыртқы анализаторлардың
рецепторларын экстрорецептор деп атайды. Бұған көру, есту, иіс, дәм, тері
түйсіктері жатады.
ІІ. Ішкі мүшелеріміздің күйін бейнелейтін түйсіктерге түрлі
органикалық түйсіктер жатады. Олардың рецепторларын интерецепторлар деп
атайды.
ІІІ. Дене мүшелерінің қозғалысы мен бір қалыпты орналасуын қозғалыс
немесе кинестезиялық түйсіктер хабарлап отырады. Мұның рецепторы
пропиорецептор деп аталады.
2.2. Қабылдау туралы жалпы ұғым.
Егер түйсік сыртқгер түйсік сыртқмен құбылыстардың жеке қасиеттері мен
сапаларының миымызда бейнеленуі болса, қабылдау заттар мен құбылыстардың
мида тұтастай бейнеленуі болып табылады.
Қабылдауда заттар мен құбылыстардың түсі, дыбысы, дәмі, иісі, формасы
т.б. қасиеттері тұтас күйінде бейнеленеді. Қабылдау процесінде адамның
өткендегі тәжірибесі ерекше маңыз алады. Сыртқы ортадан адамға дамылсыз
ақпарат келіп отырады. Кісі бұлардың бәрін бірдей дұрыс қабылдай алмайды,
немесе үлгермейді. Егер бала өмір бойы поезды көрмей өссе, оны бірден жақсы
тани алмайды.
Қабылдау ─ ми қабығының күрделі анализдік және синтездік қызметтің
нәтижесі. Қабылдаудың физиологиялық негізінде бірнеше тітіркендіргіштердің
жиынтығы мен олардың қарым-қатынасында пайда болатын уақытша жүйке
байланыстары жатыды. Мұны И.П.Павлов қатынас рефлексі деп атады.
Сөйтіп, қабылдау ─ түйсіктегідей бір анализатордың ғана қызметі емес,
бірнеше анализаторлардың бірлесіп қызмет істеуінің нәтижесі.
Қабылдаудың негізгі ерекшеліктері.
Қабылдау тұтастығы. Қабылдаудың объектісі кейбір жеке қасиеттерден,
жеке бөліктерден тұрғанымен, біз оларды бүтіндей, тұтастай қабылдаймыз.
Егер Дударай операциясындағы Мариям әнінің басталуын ғана құлағымыз
шалса, осы әннің мазмұнын тұтастай қабылдай аламыз. Адам алдындағы үш
нүктені жеке ноқат ретінде қабылданбайды. Мұны үш бұрышты тұтас бейнесі деп
түсінеді. Өйткені, қабылдаудағы жеке бөліктер жиналып келіп, тұтас нәрсенің
бейнесін құрайды.
Қабылдаудың мағыналылығы. Бұл ерекшелікте қабылдаудың түйсіктерден
негізгі айырмашылығы айқын көрінеді.
Заттармен құбылыстардың мағынасын түсінудің қарапайым түрі ─ тану.
Нәрсені тамынайынша, оны аңғарып, қабылдау қиын. Тану жалпылай және дарылап
таны болып екіге бөлінеді. Жалпылай тану дегеніміз талғаусыз қалай болса,
солай тану. Жалпылай тануда адам нәрселердің өздеріне тән қасиеттерін біле
бермейді. Объектілерді даралап тану арқылы ғана оларды анық, толық
қабылдауға мүмкіндік туады. Мәселен, көпшілік адамдардың арасынан таныс
дадамды бірден тану.
Қабылдаудың таңдамалылығы. Толып жатқан объектілердің ішінен біреуін
іріктеуіміз қабылдаудың таңдамылылығы делінеді.Егер кітапта университет
деген сөз унвеситет деп қате жазылса да, оны біз университет деп дұрыс
оқимыз. Қабылдаудыңтаңдамалылығы әр түрлі объективтік және субъективтік
себептерге де байланысты болады.
Мұғалім бірнеше оқушыдан үй тапсырмасын сұраған кезде оған бір баланың
жауабы ерекше ұнайды. Сонда мұғалімнің объектісі сол бала болады да,
қалғандарының жауабы жөнді есептелмейді. Сөйтіп, аса зейін қойған зат әр
кезде фигура болады ... жалғасы
Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Жоспар
І. КІРІСПЕ
ІІ. НЕГІЗГІ БӨЛІМ
1. Танымдық процестердің психологиялық мәні
2. Таным процестеріне сипаттама
3. Таным процестерін зерттеуге арналған әдістемелер
ІІІ.ҚОРЫТЫНДЫ
IV.ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ
1.Танымдық процестердің психологиялық мәні
Танымдық үдерістің бұл ерекше формалары тіл мен ойлау, сөйлеу
секілді адамдық табиғаттың ең жоғарғы көрсеткіштерін құрауымен қоса,
күнделікті өмірде туатын қажеттіліктерді де өтеуге бағытталады. Адамның
танымдық әрекеті саналы, ғылыми дәйектелген шарттар қатарында өздігінен
жүзеге асатын, адам болмысы итермелейтін рефлексті амалдардан да
топталады.
В.И.Писаренконың Когнитивтік лингвистика мен когнитивтік
терминінің семантикасы туралы атты мақаласындағы Когнитивтік
лингвистиканың пайда болуына әсер еткен когнитивтік ғылымның өзі де уақыт
өте келе, әр түрлі мектептер мен ғылыми бағыттарға жіктелу негізінде
дамып отыр, мысалы: когнитивтік психология, нейроғылым, антропология және
т.б., сондықтан бір ғылым саласына қатыстылығынан туындаған когнитивтік
терминнің ұғымдық ерекшеліктерін әр түрлі дәрежеде түсіндіруге болады
деген пікірге назар аударсақ, таным категориясының негізгі белгілері
когнитивтік ғылымның мақсатына сай толықтырылып дамып отырады да, оның
жалпы ұғымдық сипаттамасы жекеленген танымдық ғылыми бағыттардан, олардың
бірліктері мен заңдылықтарынан сұрыпталады. Жаңа пәлсапалық энциклопедияда
когнитивтік ғылымға теоретика-информациялық модельдерді қолдану негізінде
сана мен жоғары ойлау процестерін зерттейтін жүйе деп анықтама берілген
[22; 264-б.]. Когнитивтік терминдердің қысқаша сөздігінде ол адамның ақыл-
ойымен шұғылданатын әрі оның ментальды жағдайымен тығыз байланыста
қарастырылатын, негізгі нысана ретінде когниция мен оның құрылым-үрдістерін
қамтитын, ең бастысы, хабар мен оны өңдеу амалдарын зерделейтін ғылым
саласы ретінде танылып отыр. Осыған орай, танымдық ғылымның негізі әрі
білім, әрі таным, әрі хабар, әрі адамзат ақыл-ойы мен санасы, әрі оларға
сәйкес анықталатын және барлығының биологиялық негізін құрайтын адамзат
миы тұрғысынан айқындалып, күрделі танымдық процестердің тоғысын құрайтын
ғылыми жүйе ретінде зерттеліп келеді. Қазіргі ғылымның негізгі екі
ерекшелігін өзектей отырып, ғалымдар антропологиялық және пәнаралық даму
нәтижесінде жалпы танымдық ғылымға тән негізгі белгілер қатарында
төмендегідей мәселелерге көңіл бөлуде:
• ғылымның пәнаралық негізде қалыптасуы;
• таным көзі ретінде білім мен ілім негіздерінің дамытылуы;
• когнитивтік құрылымдардың өзектелуі;
• білімді қалыптастыратын мәдени және әлеуметтік факторлардың
екінші кезекке қойылуы;
• таным негіздерін тіл арқылы, оның құрылымдық әрі мағыналық
ерекшеліктерін салыстыра бақылау арқылы дәйектеу;
• компьютерлі метафора ұстанымдарын қолдану,
яғни бастапқы кезде адамның миын компьютерге ұқсас құбылыс деп түсіндіру
(hardware компьютерлік метафора аппараты негізінде) үстем болса; кейін
адам санасында компьютерлік бағдарламаларға ұқсас құрылымдар орналасқан,
оған жады қызметі дәлел болады деген тұжырымдардың айтылуы да орын алған.
Таным адам әрекетінің, тұрмыс-тіршілігінің әр алуан кезеңдерімен
айқындалып пайымдалатындықтан, оның табиғатын түсіну әр түрлі ғылыми
деректерді сабақтастыруға, олардың антропологиялық өзгешеліктерін
сипаттауға негізделеді. Адам белгілі бір психо-физиологиялық ерекшеліктер
жиынтығы бола тұра, жаратылыс табиғатынан ойлы, пәлсапалы мүмкіндіктер
орталығы, сан қилы маңызды әрекеттер тоғысы деп танылады . Адам өздігінен
емес, қоғамдық бірлікте және қалыптасқан әлеуметтік-мәдени шарттарға сүйене
дамып келе жатқандықтан, оның танымдық әрекетін пәлсапалық негізге,
психологиялық сұрыптауға, әлеуметтік дамуға, ұлттық-мәдени өркендеуге
сүйене қарастыру керектігі даусыз. Адамзат ақыл-ойының күрделі табиғатына
негізделген аталмыш ғылымның бастауы жайлы әр түрлі пікір-тұжырымдардың
орын алуы да содан болар. Ғалымдардың бір тобы ғылым бастауын когнитивтік
психология мен лингвистика құрады десе, келесілері олардың санатына бірде
пәлсапаны, бірде тіл білімін не болмаса антропология мен нейроғылымдарды
жатқызғанды дұрыс деп есептеді Демек, Когнитивистер пәнаралық байланыстан
жырақ кете алмайды, бұл заңдылық оның тарихи тамырында жатыр. Тек
психологияның, лингвистиканың, антропология мен философияның,
компьютерологияның көмегімен ғана ақыл-ой табиғатын, тәжірибе пайымын,
концептуалды жүйе негіздерін анықтауға болады... деп аталып
көрсетілгендей, қазіргі ғылыми бағыттардың ішінде когнитивтік философияның,
когнитивтік психологияның, когнитивтік әлеуметтанудың, когнитивтік
мәдениеттану сияқты салалардың қалыптасып дәйектелуі де соның үйлесімді
жалғасын құрап келеді.
Адамзаттың ақыл-санасы, ойлау жүйесінің заңдылықтары, білімнің
қайнар көздері мен оны меңгерілу жолдары, сол сияқты ми, психика, ментальды
жағдайлар мен актілер – барлығы ерте кезден пәлсапа мен логика, психология
мен биология шеңберінде зерттеліп келгендіктен танымдық ғылымның
жетістіктерін бір ғана бағытта сұрыпталатын тұжырымдар емес, олардың
тоғысқан табиғаты, шебер ұштасқан жүйесі құрайды. Таным құбылысының
ұғымдық аясы түрлі ғылыми түсініктемелердің бірлігінен жинақталып,
маңызды мақсат-міндеттердің шешілуіне мүмкіндік беріп отыр.
Бүгінгі күні ғылым пәлсапасының аясы кеңейген сайын пәнаралық
сабөлшемдері дәстүрлі пәлсапалық талдаулардың әдістемелік негіздерін жаңа
бағытта ақтастықтың ұстанымдарын жан-жақты дамыту күннен күнге өзектеліп
отырғандықтан танымның пәлсапалық негіздерін айқындау да когнитивтік
ғылымның аса құнды дереккөздерінің бірін дәлелдеуге мүмкіндік берді.
Таным – дүниені, өмірді танып-білу қабілеттілігі деп қазақ тілінің
түсіндірме сөздігінде көрсетілгендей, пәлсапа аясында сөз болатын танымның
да өзгешелігі сана, қабылдау, қабілет ұғымдарымен байланыстырылады.
Пәлсапалық сана когнитивтік зерттеулердің маңызды бірлігі бола тұра,
табиғатының күрделілігіне орай, сан алуан ғылыми қағидаларға ортақтығымен
ерекшеленеді, сондықтан әрі пәлсапа, әрі психология нысанын құраған бұл
ұғымның анықтамалары да, функционалдық сипаттамалары да біркелкі емес. ХІХ
ғасырда ғалымдардың бір қатары сананы зерттеу, оның болмысын нақтылау
мүмкін емес деп келсе (биолог Т.Гексли), келесі біреулері оның тек
жекеленген құбылыстары мен құрылымдарын ғана тануға болады деген
көзқарасты ұстанды (В.Вундт). Кейінірек еуропалық пәлсапада сана білім
көзі, бағыт, көзқарас, көңіл, өзін-өзі тану сынды ұғымдар негізінде
түсіндірілді. Бүгінгі күні философтар сананы когнитивтік теориялар
негізінде, жасанды интеллект мәселелерімен ұштастыра талдап зерттеуді
мақсат етуде.
2.Таным процестеріне сипаттама
Түйсіктер туралы жалпы ұғым.
Сыртқы дүние заттары мен құбылыстарының жеке қасиеттерінің сезім
мүшелеріне тікелей әсер етуінен пайда болған мидағы бейнелерді түйсік деп
атайды.
Сыртқы дүниені танып білу түйсіктен басталады. Ол білім атаулының
алғашқы көзі. Мәселен, жолдасыңнан көзін жұмуын өтініп, оның алақанына
белгісіз бір затты тигізсең, сосын одан оның не екенін сұрасаң, ол: қатты,
жылтыр, мұздай, жұмсақ, жылы, кедір-бұдыр бір нәрсе деп жауап береді.
Заттың нақты атауы емес, тек түрлі қасиеттерін білдіретін осы
тітіркеністері түйсік болып табылады.
И.П.Павловтың жүйке қызметі туралы ілімі түйсіктердің пайда болуын
анализатор (талдағыш) деп аталатын анотомиялық-физиологиялық жүйке
ақпараттарының жұмысына байланысты түсіндіреді. Адамдар мен жануарларда
көптеген анализаторлар бар. Олардың қай-қайсысы болмасын (көру, есту,
қозғалыс) үш бөліктен түрады.Біріншісі сезім мүшесі (рецептор). Сезім
мүшесі сырттан келген тітіркендіргішті жүйелік қозғауға айналдырып отырады.
Екінші бөлігі ─ миға баратын жүйке талшықтары. Олар секундына 120 метр
тездікпен рецепторларға түскен қозуларды мидың түрлі бөлігіне жеткізіп
отырады. Анализатордың үшінші компоненті ─ мидағы түрлі жүйке орталықтары.
Олар тітіркендіргіштерді айыра алуға қабілетті.
Түйсіктердің негізгі заңдылықтары.
Психологияда адамдардың түйсінуіне алу қабілетін сезгіштік деп
аталады. Сезгіштік: 1)абсолюттік; 2)айырма сезгіш деп екіге бөледі.
Абсолюттік сезгіштік дегеніміз ─ сезім мүшелерінің өте әлсіз
тітіркендіргіштерді түйсіне алуы. Абсолюттік табалдырық ─ түйсік
табалдырығының шегі. Түйсік табалдырығының шамасы азайған сайын адамның
абсолют сезгіштігі арта түседі. Егер тітіркенудің шамасы табалдырықтан
төмен болса жатса, онда түйсік пайда болмайды. Мәселен, адам денесіне
қонған тозаңды сезе алмайды, көз ультра күлгін сәулелерді көрмейді, құлақ
әлсіз дыбыстарды естімейді.
Айырма сезгіштік деп ─ сезім мүшелерінің тітіркендіргіштердің
арасындағы болмашы айырмашылықты түйсіне алуын айтады. Айыру табалдырығы
түйсіктің түрлерінде әр ьүрлі болып келеді. Мәселен, жарықты айыратын
табалдырықтың күші 1100 тең. 100 шамдық жарық күшіне тағы бір шамды жарық
қосылса, сонда жарықтың аздап та болса артықтылығы байқалады.
XIX ғ. орта шенінде өмір сүрген неміс ғалымдары Э.Вебер (1795-1878)
мен С.Фехнер (18011887) тітіркендіргіштердің күшімен адам түйсігінің
арасындағы байланысты заң түрінде тұжырымдады. Мұны түйсіктің
психофизикалық заңы деп атайды.
Сезім мүшелерінің сезгіштігі әсер етуші тітіркендіргіштерге біртіндеп
бейімделуге байланысты да өзгертіп отырады. Бұл құбылысты адаптация деп
атайды.
Мәселен, жарық жерден қараңғы үйге кіру бізде қараңғылықтың
адаптациясын туғызады. Жарық жерден қараңғы ибуөлмеге кіргенде көздің
қарашығы 17 есе үлкейеді.
Адаптация тері түйсіктерінде де күшті байқалады.Мәселен, судың бір
қалыпты бір қалыпты салқындығына дене тез уақыт ішінде төселеді де, адамның
терісі суыққа тітіркенбейтін болады.
Егер адаптация анализаторлардың сезгіштігінің түрлі жағдайларға
байланысты төмендеуінің көрсеткіші болса, сенсибилизация сезгіштіктің тек
артуын ғана көрсететін құбылыс болып табылады.
Тітіркендіргіштер сезім мүшелерінің біреуінде ғана түйсік туғызудың
орнына сол сәтте басқа түйсіктердің, пайда болуына да жағдай жасайды.
Мәселен, кейбір адамдардың бір қызғылт түстен жылылықты, екіншілері-
көгілдір-жасыл түстен суықты сезінеді. Түйсіктердің осылайша қосарланып
жүруін сенестезия дейді. Синестезия ─ түйсіктердің өзара байланысының
мөлшерден тыс дамыған бір көрінісі.
Тітіркендіргіштердің әсерінен тоқталғанына қарамай, аз ғана уақыт
болса да, түйсіктің өз күшінде қалатын кездерін бір ізді образдар деп
атайды. Бұлар көру, есту, иіс, дәм тактиль түйсіктерінде жиі кездеседі.
Мәселен, адам 2-3 сек бойы көз алмай шамға қарап отырып, содан кейін көзін
жұмса (көзді жұмғанда қабақтан жарық түсірмеу үшін шамды алақанмен қалқалау
керек), жарықтың ізін айқын көре алады. Бір ізді образдардың бұл түрі оң
бір ізді образдар деп аталады.
Түйсіктің түрлері.
Түйсіктің түрлерін үлкен үш топқа бөлуге болады.
І. Сыртқы дүниедегі заттар мен құбылыстардың жеке қасиеттерінің
бейнесі болып табылатын түйсіктер. Осындай сыртқы анализаторлардың
рецепторларын экстрорецептор деп атайды. Бұған көру, есту, иіс, дәм, тері
түйсіктері жатады.
ІІ. Ішкі мүшелеріміздің күйін бейнелейтін түйсіктерге түрлі
органикалық түйсіктер жатады. Олардың рецепторларын интерецепторлар деп
атайды.
ІІІ. Дене мүшелерінің қозғалысы мен бір қалыпты орналасуын қозғалыс
немесе кинестезиялық түйсіктер хабарлап отырады. Мұның рецепторы
пропиорецептор деп аталады.
2.2. Қабылдау туралы жалпы ұғым.
Егер түйсік сыртқгер түйсік сыртқмен құбылыстардың жеке қасиеттері мен
сапаларының миымызда бейнеленуі болса, қабылдау заттар мен құбылыстардың
мида тұтастай бейнеленуі болып табылады.
Қабылдауда заттар мен құбылыстардың түсі, дыбысы, дәмі, иісі, формасы
т.б. қасиеттері тұтас күйінде бейнеленеді. Қабылдау процесінде адамның
өткендегі тәжірибесі ерекше маңыз алады. Сыртқы ортадан адамға дамылсыз
ақпарат келіп отырады. Кісі бұлардың бәрін бірдей дұрыс қабылдай алмайды,
немесе үлгермейді. Егер бала өмір бойы поезды көрмей өссе, оны бірден жақсы
тани алмайды.
Қабылдау ─ ми қабығының күрделі анализдік және синтездік қызметтің
нәтижесі. Қабылдаудың физиологиялық негізінде бірнеше тітіркендіргіштердің
жиынтығы мен олардың қарым-қатынасында пайда болатын уақытша жүйке
байланыстары жатыды. Мұны И.П.Павлов қатынас рефлексі деп атады.
Сөйтіп, қабылдау ─ түйсіктегідей бір анализатордың ғана қызметі емес,
бірнеше анализаторлардың бірлесіп қызмет істеуінің нәтижесі.
Қабылдаудың негізгі ерекшеліктері.
Қабылдау тұтастығы. Қабылдаудың объектісі кейбір жеке қасиеттерден,
жеке бөліктерден тұрғанымен, біз оларды бүтіндей, тұтастай қабылдаймыз.
Егер Дударай операциясындағы Мариям әнінің басталуын ғана құлағымыз
шалса, осы әннің мазмұнын тұтастай қабылдай аламыз. Адам алдындағы үш
нүктені жеке ноқат ретінде қабылданбайды. Мұны үш бұрышты тұтас бейнесі деп
түсінеді. Өйткені, қабылдаудағы жеке бөліктер жиналып келіп, тұтас нәрсенің
бейнесін құрайды.
Қабылдаудың мағыналылығы. Бұл ерекшелікте қабылдаудың түйсіктерден
негізгі айырмашылығы айқын көрінеді.
Заттармен құбылыстардың мағынасын түсінудің қарапайым түрі ─ тану.
Нәрсені тамынайынша, оны аңғарып, қабылдау қиын. Тану жалпылай және дарылап
таны болып екіге бөлінеді. Жалпылай тану дегеніміз талғаусыз қалай болса,
солай тану. Жалпылай тануда адам нәрселердің өздеріне тән қасиеттерін біле
бермейді. Объектілерді даралап тану арқылы ғана оларды анық, толық
қабылдауға мүмкіндік туады. Мәселен, көпшілік адамдардың арасынан таныс
дадамды бірден тану.
Қабылдаудың таңдамалылығы. Толып жатқан объектілердің ішінен біреуін
іріктеуіміз қабылдаудың таңдамылылығы делінеді.Егер кітапта университет
деген сөз унвеситет деп қате жазылса да, оны біз университет деп дұрыс
оқимыз. Қабылдаудыңтаңдамалылығы әр түрлі объективтік және субъективтік
себептерге де байланысты болады.
Мұғалім бірнеше оқушыдан үй тапсырмасын сұраған кезде оған бір баланың
жауабы ерекше ұнайды. Сонда мұғалімнің объектісі сол бала болады да,
қалғандарының жауабы жөнді есептелмейді. Сөйтіп, аса зейін қойған зат әр
кезде фигура болады ... жалғасы
Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz