Пестицидтермен ластану проблемасы

Кіріспе
1 Пестицидтермен ластану проблемасы
2 Қазақстан Респуликасының қоршаған ортасының хлорорганикалық пестицидтермен ластануы
3 Тұрақты органикалық пестицидтердің жалпы сипаттамасы
4 Өсімдік ұлпаларына пестицидтердің сіңірілуі, жинақталуы, метоблизмі
Қорытынды
Пайдаланған әдебиеттер

Ауылшаруашылық дақылдарын зиянкес – насекомдардан, арам шөптерден және саңырауқұлақты аурулардан қорғауда пестицидтерді қолдану агротехникалық әрекеттің басты кезеңдерінің бірі болып табылады. Соңғы онжылдықта биосфера ксенобиотиктермен, оның ішінде пестицидтермен ластануда. Олар тірі организмнің клеткаларына еніп, физиолого – биохимиялық және генетикалық құрылымын бұзады.
Қазақстанға Кеңес одағынан «экологиялық мұра» ретінде үлкен көлемде көнерген жарамсыз пестицидтер, олардың ластанған ыдыстары, ұзақ уақыт бойы сақталған қоймалары қалған. 1962-1986 жылдары аралығында 1773,6 тонна инсектицидтер, 2789,3 тонна фунгицидтер және 11.214,1 тонна гербицидтер пайдаланылған . Көнерген пестицидтермен ластану көрсеткіші Қазақстанның барлық облыстарында дерлік жоғары. Қазіргі кезде бұл территориялар «ластану нүктелеріне» айналған, олар қоршаған ортаға және адам денсаулығына экологиялық қауіп төндіріп, зиянын тигізуде. Бұл пестицидтердің алғашқы орнынан алшақ жерлерге таралып, «азық тізбегі» арқылы тірі организмге енуіне байланысты. Сондықтан көптеген елдерде осындай «ластану нүктелерін» жою әдістерін іздеу өзекті мәселе болып отыр. Бұндай жерлерге, тек қана коймалар ғана емес, сонымен бірге, оның айналасындағы территориялар және көптеген жылдар бойы пестицидтермен өңделген егістік алқаптар да жатады.
Экологиялық биотехнологияның ластанған топырақтарды ремидиациалаудағы кең ауқымды қарастырылатын әдістердің бірі - фиторемидиация. Фиторемедиация – эко¬но¬микалық тиімді және экологиялық қауіпсіз технология. Бұл өсімдіктердің топырақтағы және судағы ксенобиотиктерді аккумуляциялау немесе өз ұлпаларына токсиканттарды метоболиздеу арқылы төмендету сияқты физиологиялық қабілеттеріне негізделген.
Қазіргі кезде пестицидтерді аккумуляциялайтын және детоксикациялық беленділігі жоғары табиғи өсімдік түрлерін зерттеу Қазақстан үшін өзекті, ал оларды ластанған топырақтарды фиторемидиациялау үшін қолдану экологиялық биотехнологиядағы перспективті бағыт болып табылады.

1. Г.Ж. Уәлиханова “ Өсімдіктер биотехнологиясы ”
2. Aуэрбах Ш. Проблемы мутагенеза. – М.: Мир, 1978. – 452 с.
3. Касимов Н. Экогеохимия городских ландшафтов.– М.: МГУ, 1995.–336 с.
4. Borner H. Pesticides in ground and surface water // In Chemistry of Plant Protection. - N.Y.: Springer-Verlag, 1994. – Vol. 9. – Р. 25-40.
5. Мельников Н.Н. Пестициды. Химия, технология и применение. – М: Химия, 1987. – 711 с.
6. Дубинин Н.П., Пашин Ю.И. Мутагенез и окружающая среда. – М: Наука, 1978. – 130 с.
7. Соколов М.С., Олейников Р.Р. Пути предотвращения загрязнения почвы остатками пестицидов. – М: ВНИИИТЭИСХ, 1976. – 52 с.
8. Соколов М.С., Галиулин Р.В. Факторы биоразложения в почве нелетучих пестицидов // Экологические последствия применения агрохимикатов (пестицидов). – Пущино: ОНТИ, 1982. – С. 130-137.
9. Мельников Н.Н. Пестициды и окружающая среда // Агрохимия. –1990.- № 12. – С. 71-94.
10. Медведь Л. Справочник по пестицидам. – Киев: Урожай, 1977. – 376 с.