Тұрғын үй саясатының мемлекеттік бағдарламасы

Пән: Құқық, Криминалистика
Жұмыс түрі: Курстық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 36 бет
Таңдаулыға:

Жоспар

Кіріспе

I. Тұрғын үй саясатынын мемлекеттік бағдарламасы мен оны жүзеге асыру механизмдері . . . 3

II. Негізігі бөлім

Мемлекеттік бағдалрама бойынша тұрғын үй мәселесін шешу.

а) тұрғын үй құкықтык қатынастары. Тұрғын үй заңнамасы

б) Мемлекеттік тұрғын үй қорынан тұрғын үй беру. Мемлекеттік тұрғын үй қорынын тұрғын үйлерін пайдалану.

в) Қызметтік тұрғын үйлерді және мемлекеттік тұрғын үй қорының жатақханаларындағы тұрғын болмелерді пайдалану.

г) Жасына қарай зейнеткер шыққан тұлғалар.

III. Қорытынды бөлім

Тұрғын үй және тұрғын үй құрылыс кооперативтік мүшелерінін және олардың отбасы мүшелерінің тұргын үй құқықтары

Қолданылған әдебиеттер

Кіріспе

Нарықтық экономика жағдайында мемлекет үшін құрылыс кешеніне инвестициялық процессті реттеу мәселесі маңызды. Құрылыс кешеніндегі инвестициялық процесстерді жүргізу мен ұйымдастыру механизмі нарықтық экономика талаптарына баламалылық және «нарық ойынының заңдарын» инвесторлар (заңды тұлға), банктер, тапсырыс беруші және құрылысшыларды ескеру қажет. Шетелдік тәжірибені толық қолдану Қазақстан экономикасының ерекшелігі мен нарықтық қатынастардың толық орындалмауы салдарынан қиындатылған. Оған қарамастан, тұрғын үй тәжірибесіне сүйене отырып, оның тәжірибелік қолдануының мүмкіндігін куәландырады.

Жұмыстың тәжірибелі маңыздылығы, осы тақырыпты одан ары зерттеу үшін қолдану мүмкіндігі, сонымен қатар, жұмыстың орындалуы барысында алынған білім, келешек кәсіпшілік қызметте өте бағалы және пайдалы бола алады.

Тұрғын үй құрылысы - біздің экономикамызды алға сүйреуші қуатты күші.

Жұмыстың бірінші бөлімінде, тұрғын үй саясатынын мемлекеттік бағдарламасы мен оны жүзеге асыру механизмдері тәжірибесі сипатталған.

Екінші бөлімде, тұрғын үй құкықтык қатынастары, заңнамасы, мемлекеттік түрғын үй қорынан түрғын үй беру, корынын тұрғын үйлерін пайдалану, қызметтік тұрғын үйлерді және мемлекеттік тұрғын үй қорының жатакханаларындағы тұрғын болмелерді пайдалану зерттелді.

Үшінші бөлімінде, тұрғын үй және тұрғын үй құрылыс кооперативтік мүшелерінін және олардың отбасы мүшелерінің тұргын үй құқықтары мәселелер талданды.

1. Тұрғын үй саясатынын мемлекеттік бағдарламасы мен оны жүзеге асыру механизмдері

Тұрғын үймен камтамасыз ету қазіргі кезеңде маңызды әлеуметтік мәселелердін бірі болып табылады және соған орай белгілі бір саясатты жасап шыгармау мүмкін емес. Әрине, ол оны бірден шешпейді, бірақ бірте-бірте азаматгарды тұрғын үймен неғүрлым тиімді түрде қамтамасыз етуте кол жеткізе отырып, бүл осы мәселені бақылауда үстауға мүмкіндік береді. Тұрғын үй катынастары аясында жүргізілетін саясаттын мазмүнын жалпылама түрде аныктайтын Қазакстан Республикасының Конституциясы тұрғын үй қатынастарына тиісті түрде ықпал етеді.

Тұрғын үй саясатының тарихына қысқаша тоқталып отейік. 1917 жылгы октябрь революциясынан кейінгі және КСРО-ның өмір сүрген кезеңінде түрғын үй мәселесін шешудің әртүрлі жолдарын боліп корсетуге болады. Бастапқы кезде еңбекші халық тұрғын үймен байларға тиесілі тұрғын үйлерді қайта болу есебінен қамтамасыз етілді. Кейіннен XX ғасырдың отызыншы жылдарында КСРО-да индустриалдық негізде тұрғын үй құрылысы басталды. Алғашқы уақытта барлығын тегін тұрғын үймен қамтамасыз ету ойластырылды. Бірақ азаматтарга тұргын үй бергеннен кейін бірден отан ақы телеу бойынша белгілі бір нормаланған ставкалар енгізідді, өйткені экономикалық тұрғыдан толығымен тегін тұрғын үй беру ойға қонымсыз еді. О. С. Иоффе айтқандай: "Социалистік ұйымдарға қатысты заңды тұлға институты 1918 жылдан бастап жарық көрген занды актілерде пайдаланғанымен, өзінің қандай да бір елеулі ауқымдағы шынайы көрінісін бұл институт тауарлы-ақша қатынастарын тікелей орталықтандырылған қайта болу жүйесімен алмастыру процесі аяқталғанға дейін ала алмады. Бірақ ол қарама қайшы процеске - тауарлы ақша қатынастарын мүліктік қатынастар аясына, соның ішінде мүліктік қатынастар аясына қатысумен байланысты қатынастарға енгізуге - орын берген кезде-ақ соңғыларының жекелеген нормативті актілерден басқа РСФСР-дің бірінші Азаматтык Жарғысының (1922 ж. ) жалпы нормаларында бекітілген, азаматтық құқық қабілеттілігі кеңестік цивилистік теорияның ең елеулі және маңызды мәселелерінің біріне айналады". Осы айтылған ой тұрғын үй қатынастарына да катысты екені сөзсіз.

Сонымен бірге, тұрғын үймен қамтамасыз ету барлығын тегін тұрғын үймен қамтамасыз ету туралы ұран сақталғандықтан жоспарлы жүйенің белгілері басым болған аялардың бірі еді. Тұрғын үймен тегін қамтамасыз ету социализмнің идеологиялық жалауының бір элементі болды, өйткені ол жалпы халықтық өндірілген өнімді жеке тәртіпте бөлуді көздеген аз ғана аялардың бірі болган еді.

Халықты тұрғын үймен кезекті қамтамасыз етудің қол жеткізілген пайыздары жария етілетін бесжылдықтар жоспарлары түрақты түрде сәтсіздікке ұшырай бастайды, жалпы бұл, тұрғын үй алған Кеңес Одағы қалалары, соның ішінде Қаз ССР қалшіары, тұрғындарының саны аз болмағанмен негізге алынған жүйеніц өміршең емесүігін дөлелдеп берді.

Бұл жүйені қайта қалпына келтірудщ соңғы талпынысы 1987 жылы жасалды. Сол жылы "Тұрғын үй - 91" Бағдарламасы қабылданған болатын. Ол алғашқы бес жыл ішінде 1987 жылдың 1 қаңтарында кезекте түрған қалалардағы барлык жанүяларды түрғын үймен қамтамасыз етуді көздеді.

Ауылда түрғын үйге мүқтаждардың өрқайсысы бір жыл ішінде пөтер алуға тиіс болды. Ол сол күйінде орындалусыз қалды.

Тұрғын үймен қамтамасыз етудің бөліп тарату жүйесі көптеген асыра пайдаланушылықтарға алып кедіи отырды. "70-80 жылдары Республикада бірқатар басшылар тарапынан кеңестік түрғын үй заңнамасының талаптарынан саналы түрде ауытқуға бой алдырған коптеген фактілер орын алды, олар қызметтік жағдайын теріс пайдалана отырып, кезектілікке қарамастан түрғын үй берудің тәртібін дорекі түрде бүзып отырды және іс жүзіленген мұқтаждыгын ескерместен өз жануяларын, туған-туысқандарып, жолдастарын, жерлестерін пөтерлермен қамтамасыз етіп отырды. Түрғын үйді пайдалануды бөліп тарату аясында тамыр-таныстық пен коррупция жиі көрініс беріп отырды, бұл көп жылдар бойы кезекге тұрған мұқтаж азаматтарға тұрғын үй берудің мерзімдерін елеулі түрде ұзартып қана койған жоқ, сонымен қатар, ол кезектік органдардың беделіне, социалистік әділеттілік сеніміне орасан зор нүқсан келтірді".

1984 жылғы Қаз ССР-дің Түрғын үй кодексінің орнына, 1 шілде 1992 жылы қабылданған Қазакстан Республикасының "Жаңа" Түрғын үй кодексі, әлеуметтік-экономикалык жағдайлардыц озгергендігіне карамастан, ескі заңнамада болган позицияларды сақтап қалды және оларды тек "елеусіз жондеуден" ғана өткізді. Осылайша, түрғын үймен қамтамасыз етудің ескі бөліп тарату жүйесінін сақталғандығын білдірғен азаматтардыц түрғын үйге деген қүқығы туралы декларация сақталып қалды.

Қайта қалыптасып келе жатқан нарықтық экономикалық қатынастар жүйесінде бұл мүмкін емес болатын және ол толығымен, оның логикасына қарама-қайшы еді. Соның салдарынан 6 қыркүйек 1993 жылы Қазақстан Республикасы Президентінің "Жана тұрғын үй саясаты туралы" Жарлығы қабылданды (ол казіргі уақытта нарық инфрақүрылымның бірте-бірте өзгеруіне және өз рөлін орындап болуына байланысты озінің занды күшін тоқтатты. Нарық инфрақүрылымы мен өлеумсттік-экономикалық жағдайдың өзгеруінің көрінісі мынада - сол кезенде мемлекет акциялардың бақылаушы пакетін мемлекеттік орғанға, қүрылыс, түрғын үй жөне аумақты салу Министрлігіне бере отырып қүрылыс холдингілерін қүру ниетімен "мемлекеттік капитализмге" сенім артқан еді. Қазіргі таңда құрылыс жеке компаниялармен жүргізілуде және мемлекеггің осы компаниялармен ара қатынасы тек шарттық негізде құрылуда.

Қазақстан Республикасы Президентінің аталған Жарлығында осы сәтте орын алған өзгерістер атап өтілген Мемлекеттік түрғын үй қорын жекешелендіру, баға еркіндігі және нарыққа отудің озге де процестері, инфляция салдарынан түрғындардын сатып шіушылық қабілеттілігінің томендеуі түрғын үй аясындағы жағдайды елеулі түрде өзгертті. Жаңа тұрғын үй саясатын жүргізу және оны қоғамның негізғі басымдықтарыныц бірінс айналдыру талап етідді.

Қазақстан Республикасы Президентінің 15 шілде 1992 жылғы "Қазақстанньң егеменді мемлекет ретінде қашыптасуы мен дамуының стратегиясын жүзеге асыру жөніндеіі шаралар туралы" № 853 қаулысын орындау аясында сол кезде жасап шығарылған - жаңа тұрғын үй саясатының мемлекеттік бағдарламасы аса зор маңызға ие болды. Оның басқа нормативтік актілерден ерекшелігі - ол тоқтатылмайды және соған орай қазіргі танда да маңызды болып табылады. Тұрғын үй саясатының анықтамасындағы бірінші тармақпен мемлекеттік тұрғын үйді бөлін таратудан оны жекелеген азаматтармен және олардың меншік нысанына қарамастан, кәсіпорындармен басым жағдайда еңбек етіп алуға өту көзделді. Мемлекет, сонымен бірге, азаматтардың тұрғын үйге деген конституциялық құқықтарын, соның ішінде, азаматтардың жекелеген категорияларын тұрғын үймен мемлекеттік қамтамасыз ету үшін жағдайлар құрута міндеттенді.

Тұрғын үй қорын жөндеу мен пайдалану жүйесін қаржыландырудың негізгі қайнар көзі ретінде тұрғын үй қорының иелерімен тұрғын үй коммуналдық қызметтер үшін акы төлеу қарастырылды. Түпкілікті мақсат ретінде тұрғын үй қорын пайдалану жүйесінің өзін-өзі ақтаушылығы қойылды, сол сәтте ол 95-98 %-ға осы шығындардың орын толтыру үшш жеткілікті қайнар көздерге ие болмаған жергілікті бюджеттер есебінен дотацияланды.

Азаматтардың тұрғын үймен қамтамасыз етшу жағдайын жақсартуға бірқатар шаралар арқылы қол жеткізу көзделген болатын. Олар: 1) тұрғын үй құрылысы процесінде қатысатын азаматтар мен занды тұлғалар үшін жеңілдіктер жүйесін қүру; 2) қолда бар тұрғын үй қорының сақталуын қамтамасыз ету, тұрғын үйді пайдалану мерзімін ұзарту; 3) кезекке түрушылардың тұрғын үйге деген құқықтарын сақтауға қатысты тұрғын үй саясатының сабақтастығын сақтау. Қажетті сатып алушылық қабілеттілігінің болмауы, әрине, көптеген қатардағы азаматтарға түрғын үйді өз қаражаттарыньщ есебінен алуға мүмкіндік бермес еді. Сондықтан оны алуды қаржыландырудың белгілі бір жүйе-сін қүру көзделді. Бүл орайда, тәжірибелік түрғыдан алғанда, ең маңыздысы болып ипотекалық несиелеу жүйесі табылады. Ол туралы алғаш рет ресми түрде осы бағдарламада мәлімденген болатын. Оған дейін мемлекет, сондай-ак тұрғын үй алуды несиелеудің баска да төсілдерін енгізуге талпынған еді, бірақ олар нарық жағдайларына сәйкес келмеді.

Ипотекалық несиелеудің маңыздыдығын сақтап отырғаны Қазақстан Республикасы Үкіметішң 22 тамыз 1997 жылғы "Мемлекеттік түрғын үй саясатын жаңа экономикалық жағдай-ларда жүзеге асыру туралы" № 1 277 каулысымен туындайды. Онда жеке түлғалармен түрғын үй алу үшш банктік ипотекалық несиелеу көлемін үлғайту мәселелері ғана қарастырылған. Мем-лекеттік үтыс алушылық түрғын үй заемы, тұрғын үй лотереялары сияқты түсініктер зымзия жоқ болды.

Қазіргі уақытта "Құрылыс қорлары туралы" Қазақстан Республикасының Заңы қабылданған. Онда көзделген жүйе, жалпылама түрде тұрғын үй саясатының мемлекеттік бағдарламасымен көзделген несие жинақтаушы жүйені еске түсіреді. Жаңа жүйенің мәнісі мынада: азаматтарға арнайы мамандандырылған несие жинақтаушы банктермен тұрғын үй құрылысына, оны сатып алу мен жөндеуден өткізуге сыйақының төмен ставкасы бойынша несиелер берілетін болады. Оның тиімділігін мынадан көруге болады - несие алған қазақстандық сонымен бірге банктің салым-шысы да болып танылады. Соған орай ол проценттер, сондай-ақ өз міндеттерін орындаған жағдайда премиялар алатын болады. Осындай жолмен мемлекет бірте-бірте тұргын үй саясатының бағдарламалық ережелерін жүзеге асыруда.

Тұрғын үй саясаты бағдарламасының өзекті идеясы конституцияда бекітілгендігін атап өткіміз келіп отыр. Мемлекет азаматтардың түрғын үйге деген қүкықтарының көлемін бүрын болған көлемде мәлімдеуден бас тартты. Сонымен бірге Қазақстан Республикасы Конституциясының 25-бабының 2-тармағы бекіткендей, Қазақстан Республикасында азаматтарды тұрғын үймен қамтамасыз ету үшін жағдайлар жасалады. . Мүны азаматтарды тұрғын үймен қамтамасыз ету үшін кез келген тәсілдермен және заңды актілермен көзделген тәртіпте жағдайлар жасау деп түсінген жон.

2. Түрғын үй құкықтык катынастары. Түрғын үй заңнамасы.

Тұрғын үй құқықтық қатынастарының түсініп, тұрғын үй құқықтық қатынастарыныд түрлері. Біздің тұрғын үй құқықтық қатынастарын азаматтык кұқық аясында қарастыратынымызға қарамастан, бұл құқықтық қатынастардың жария-құқықтық нормаларға жатқызуға болатын нормалармен ғана реттелмейтіндігін атап өткен жон. Сонымен бірге тұрғын үй қатынастарын кешенді құқықтык реттеудің түпкі мақсаттары да жеткілікті түрде айқын болып табылады. Біріншіден, ол тұрғын үймен қамтамасыз етуде азаматтардың қажеттіліктерін жүзеге асыру үшін тиімді занды нысандарды жасауға септеседі. Екіншіден, ол түрғын үй иелері ездерінің соған деген қүқықтарын жеткілікті шамада тежірибе жүзінде асыру мүмкіндігіне ие болатын режимді қолдайды. Бұл орайда, тұрғын үйді иелену басқа да мүлікті иелену жүзеге асырылатын нысандарда корініс беретіндігін және мұнда тұрғын үйдің ерекшелігі ескерілетіндігін тағы бір рет атап еткіміз келіп отыр. Бұл, нәтижесінде тұрғын үйлерге қатысты туындайтын мүліктік қатынастарға барлық ортақ азаматтық-қүқықтык ережелерді қолдануға мүмкіндік береді.

Алдымен тұрғын үй құқықтық қатынастарының аясы мен жүйесін аныктап апайык, содан кейін түрғын үй құқықтық қатынастарынын түсінігіне тоқталамыз.

Заңнама жеке түрғын үй құқықтық қатынастары ретінде тұргын үй қорын (түрғын үй коры жатпы алғанда азаматтық қүкыктардың объектісі болып табылмайды) пайдаланумен байланысты қүқықтық қатынастарды да ажыратады. Заңнамада тұрғын үй қорының мынадай анықтамасы берілген: "түрғын үй қоры - Қазақстан Республикасы аумағындағы барлық меншік нысандарындағы тұрғын үйлер". Ол бірнеше түрге бөлінген. Ол өз ксзегінде түрғын үйге меншік қүқығын жүзеге асырумен және оларды пайдаланумен байланысты туындайтын жекелеген құқықтык катынастардың қүрылымы үшін маңызды болып табылады (олар тұрғын үйдің қай тұрғын үй қорына жататындығына байланысты әртүрлі болады) .

Қазақстан Республикасы тұрғын үй қорының құрамына жеке тұрғын үй қоры мен мемлекеттік тұрғын үй қоры кіреді. Жеке тұрғын үй қоры мемлекеттік емес меншік нысанына негізделген азаматтар мен занды тұлғаларға меншік құқығы негізінде тиесілі тұрғын үйлерді қамтиды. Мемлекеттік түрғын үй қорына меншік қүқығымен мемлекетке (әкімшілік-аумактық бөлініске) қарасты және жергілікті атқарушы органдардың қарамағындағы (мемлекеттік коммунатдық түрғын үй қоры) не мемлекеттік кәсіпорын қарамағындағы (мемлекеттік кәсіпорынньщ түрғын үй қоры) тұрғын үйлер кіреді. Тұрғын үй заңнамасының мазмұнынан тұындайтындай мемлекеттік түрғын үй қоры тұрақты туру үшін де, уақытша түру үшін де арналған түрғын үй-жайларды қамтиды. Тұрғын үй қорына тұрғын үйлердегі тұрғын емес үй-жайлар кірмейді.

Сонымен, тұрғын үй коры - бұл азаматтардың (жеке тұлғалардың) тұрақты түруы үшін және уақытша түруы үшін де (пайдалану сипатына орай) арналған барлық үй-жайлардың жиынтығы деуге болады.

Қазақстан Республикасының тұрғын үй қоры жөніндегі қатынастары жария қүқықтық сипатқа ие. Олардын мазмүны мынада: мемлекет тұрғын үй қорының есебш жүргізеді, түрғын үй қорына енгізілуі мүмкін үй-жайларға қойылатын міндетті татаптарды белгілейді, оны мақсатына сай пайдалануды және оның сақталуын қамтамасыз етуді бақылайды. Мемлекет қүзі ретіне, сондай-ақ, сол бір немесе өзге үй-жайды түрғын үй қорынан шығаруды санкциялау да кіреді. Турғын үй құкықтык қатынастарының бұл тобы қатғандарын, түрғын үйлерді тікелей иелену мен пайдалануды шарттайтындарын жүзеге асыру үшін өте маңызды болып табылады.

Тұрғын үйге мұқтаж азаматтарды есепке алу және халықтың әлеуметтік жағынан корғалмаған деп танылатын топтарына және басқатарына тұрғын үй қорының үйлерінде тұрғын үй-жайларды беру бойынша құқыктық қатынастар дәл сондай қосымша маңызға және жария қүқықтык сипатка ие.

Жеке құқықтық сипатқа ие тұрғын үй құкықтық қатынастары тұрғын үйлерді иелену мен пайдалану жөніндегі меншік құқығының және өзге де заттык құқықтардың туындауы мен тоқтатылуының, сондай-ақ тұрғын үйлерді пайдалану бойынша міндеттемелік қүқықтардың негіздерімен байланысты. Бұл құқыктық қатынастардың маңыздылығы - олардың көмегімен түрғын үйлерді пайдалану тәжірибе жүзінде жүзеге асатын-дығында жөне сол бір немесе өзге куқықтық қатынастар қаты-сутиыларының өзара әрекеітестігінің мәселелері шешілетіндігінде.

Тұрғын үй құкықтық қатынастарын жалпы сипаттай отырып, олар азаматтардың түрғын үйлерді иелену мен пайдаланудағы қаЖеттшіктерш жүзеге асырумен, сондай-ақ түрғын үй аясындағы азаматтардың қүқықтарын сақтау жөніндегі мемлекет бақылауымен және түрғын үй қорын пайдаланумен байланысты қоғамдық қатынастарды білдіретіндіғін атап өтуғе болады.

Тұрғын үй заңнамасы. Тұрғын үйлерді пайдалану бойынша шарттық қатынастар жалпы түрде реттелетш Қазақстан Респуб-ликасының Конституциясы мен Қазақстан Республикасының Азаматтық кодексімен қатар, түрғын үй қүқықтық қатынастары арнайы зандармен де реттеледі. Түрғын үй қатынастарын ке-шенді түрде реттейтін затты акті болып "Тұрғын үй қатынастары туралы" Қазақстан Республикасының 16 сәуір 1997 жылғы заңы табылады. Тұрғын үй қатынастарының қазіргі жайкүйіне қол жеткізуде аса зор маңызға Қазақстан Республикасы Президеші-нің 5 сәуір 1994 жылғы "Азаматтардың түрғын үйге деген қүқыгын қамтамасыз ету тураты" № 1 640 Жарлығы ие болды, бүл жарлық қазіргі уақытта да әрекет етуде.

Тұрғын үй қатынастарының бірқатар мәселелері зандармен қатар заңға сәйкес актілер деңгейінде де реттеледі. Мемлекеттік тұргын үй қорынан тұрғын үйлер беру қзіргі таңда Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2 қыркүйек 1989 жылғы "Мемлекеттік тұрғын үй қорынан тұрғын үйлерді беру, жалға алу және пайдалану тәртібі туралы" № 1 292 қаулысымен реттеледі. Қызметтік тұрғын үйлермен қамтамасыз ету Қазақстан Республикасының "Тұрғын үй катынастары туралы" Заңынан басқа Қазакстан Республикасы министрлер кабинетінің 3 маусым 1993 жылғы "Қызметтік түргын үй-жайлар берілетш жүмысшылар катего-рияларының тізшін бекіту туралы" № 455 каулысымен реттелген (оған Қазақстан Республикасы Министрлер Кабинетінін 8 қыр-куйек 1995 жылғы № 1 240 қаулысымен және Қазақстан Республикасы Үкіметінщ 20 тамыз 1996 жылғы № 1 031 қаулысымен озгерістер енгізілген) . Алматы қаласы. әкімінің 22 қаңтар 1998 жылғы "Қала әкімінің коммунатдық түрғын үй қорын қүру осы корды түрғын үйіне коныстану ордерінін үлгісін бекіту жөне Түрғын үй департаментінде түрғын үй корын пайдалану жөніндегі бөлім қуру туралы" № 25 шешімі қабылданып әрекет етуде.

Тұрғын үй корын пайдалану мәселелері ҚР Үкіметінің 27 мамыр 1990 жылғы "Пәтер иелерінің түтынушы кооперативтерін және тұрғын үйлердегі түрғын емес үй-жайларды дамыту бойынша шаралар туралы" қаулысында, Қазақстан Республикасы Үкіметінщ 17 сәуір 1997 жылғы "Пәтерлердің меншік иелеріпщ тұтынушы кооперативтерінің қызметін қолдау жоніндегі шаралар туралы" каулысында, Қазақстан Республикасы Үкіметінің 17 соуір 1996 жылғы қаулысымен бекітілген "Аз қамтамасыз етілген азаматтарға түрғын үйді күтіп үстауға және түрғын үй-коммуналдық қызметтерге ақы толеуге түрғын үй жәрдем ақыларын беру туралы" уақытша ережеде коршіс тапқан. Тұрғын үй корын пайдалану (басқару) "Тұрғын үй қатынастары туралы" ҚР-н Заңының 4-бабынан басқа Қазақстан Республикасы Үкіметінін 18 қазан 1999 жылғы "Түрғын ғимараттарда үй-жайларды қайта қуруға (қайта жоспарлауға қайта жабдықтауға) рүксат ету процедураларып отудін ортақ республикапық ережелері тураты" № 1 562 қаулысымен, Алматы қаласы әкімінің 24 қараша 1998 жылғы "Алматы қатасынын аумағында пәтерлерді, түрғын үйлердің үй астыларын жәнс жапсарлас үй-жайларды кәсіпкер-лік қызмет объектілеріне қайта қүру (кайта жоспарлау) тәртібі турачы" № 1 167 шешімімен реттелген. Сондай-ақ Қазақстан Республикасы Үкіметінің 17 қыркүйек 1997 жылғы "Түрғьш үй корының сақтатуын қамтамасыз ету және корсетілетін түрғын үй - коммуналдык кызметтердің сапасын арттыру жоніндегі шаралар туралы" № 1 348 қаулысы да қабылданған болатын.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.