Заңгердің кәсіптік этикасы

Жоспар
Кіріспе

1. Кіріспе
2. Қоғамдық даму тарихындағы этикалық ілімдер
3. Этика категорияларының ерекшеліктері және әлеуметтікфункциялары
4. Ішкі істер органдарының қызметкерлерінің әдептілігі.

Бүгінгі күні құқық қорғау органдары қызметкерлерінің кәсіби ісі заң пәндерінің негіздерін білумен ғана шектелмеу қажет, ол өз іскерлігін тәжірибеде, түрлі категориядағы азаматтармен өзара әрекеттесу жасағанда қолдана білуі тиіс. Құқықтық білімнен басқа заңгер-маман кәсіби-қызметтік міндеттерді аса белсенділікпен шеше алуға мүмкіндік жасайтын ізгілікті-этикалық нормаларын игеру қажет. Ол өзін-өзі ұстай алуы керек, салмақты болып жас мамандарға үлгі тұтатындай өнегелі қызметкер болуы тиіс.
Моральдық-ізглікті тұрақтылығы, педагогикалық әдеп, салмақтылық, өзін-өзі ұстай білу, намысшыл болу, басқа адамды түсіне алу, басқаларға әсер ете алу – заңгердің кәсіби мінездемесінің толық тізімі емес. Бұл мінездемелер кәсіптік дайындықты тиімді ету критериі ретінде қабылдануы мүмкін.
Заңгердің құқық қорғау, жазалау, қадағалау функцияларын ғана атқармай, түзету, тәрбиелеу және ізгілендіру жұмысын жүргізуі тиіс.
Сол себепті “Заңгердің кәсіптік этикасы” атты курсын оқу – құқық қорғау органдары қызметкерлерінің кәсіптік дайындығының міндетті бөлігі болып табылады.
Аталмыш курс кәсіптік дайындықтың бастапқы кезеңінде оқытылады.
Курс мақсаты – кәсіби этиканы құрайтын теория мен тәжірибе негіздеріне, тыңдаушылар бойында құқық қорғау органдары қызметкерлерінің кәсіби этикасына сәйкес келетін әдептілік туралы білім жүйесін қалыптастыру.
Сондай-ақ, жоғары білікті, теориялық білім мен тәжірибелік қызмет негізінде құқық қорғау органдары қызметкерлерінің кәсіптік этикасына сәйкес келетені кәсіптік қызметті іске асыра алатын қабілеті бар маманды даярлау.
Өйткені, кәсіптік этиканың негіздерін, оның ізгілікті мәнін және мамандық проблемаларын білу құқық қорғау органдарының әр қызметкеріне міндетті. Кәсіптік этиканы оқу қажеттілігі қазіргі мемлекеттің дамуы және қалыптасу ерекшеліктерімен, қоғамдық және мемлекеттік өмірдің ізгілендіруін жетілдірумен, адам, оның құқықтары мен бостандықтарын қамқор етуімен шарттарып отыр.
Негізінен әдептілік әркімнің өз құқығын жүзеге асырған кезде басқа адамның құқығын бұзбауға арналған, бұл тұжырым замен де қолдау тауып отырыады. Оның себебі адам мен қоғам арасындағы қатынас та әдептілік, адамгершілік негізге сүйененді.
Қазіргі кезде біздің қоғамда адамды танып-білуге деген ұмтылыс күннен-күнге артуда. Этика да, құқық та адамтанушы пәндер ретінде қалыптасуда. Бұл екеуін біріктіретін басты өзек — адам.
Адамның заңмен көзделген құқықтарын жүзеге асыруда әдептіліктің, адалдықтың алатын орны ерекше.
Адам баласы ең әдемі, өз ары алдында таза, әрі пәк адал болуы керек. Онсыз мәнді де сәнді тыныш өмір сүруі екіталай, тіпті мүмкін емес. Сондықтан да әркім өзімен-өзі (өз ар-ожданымен, намысымен, жан-дүниесімен, бүкіл болмысымен) әрдайым жарасымды болуы керек.

Пән: Құқық, Криминалистика
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 10 бет
Таңдаулыға:

Кіріспе
Бүгінгі күні құқық қорғау органдары қызметкерлерінің кәсіби ісі заң
пәндерінің негіздерін білумен ғана шектелмеу қажет, ол өз іскерлігін
тәжірибеде, түрлі категориядағы азаматтармен өзара әрекеттесу жасағанда
қолдана білуі тиіс. Құқықтық білімнен басқа заңгер-маман кәсіби-қызметтік
міндеттерді аса белсенділікпен шеше алуға мүмкіндік жасайтын ізгілікті-
этикалық нормаларын игеру қажет. Ол өзін-өзі ұстай алуы керек, салмақты
болып жас мамандарға үлгі тұтатындай өнегелі қызметкер болуы тиіс.
Моральдық-ізглікті тұрақтылығы, педагогикалық әдеп, салмақтылық, өзін-
өзі ұстай білу, намысшыл болу, басқа адамды түсіне алу, басқаларға әсер ете
алу – заңгердің кәсіби мінездемесінің толық тізімі емес. Бұл мінездемелер
кәсіптік дайындықты тиімді ету критериі ретінде қабылдануы мүмкін.
Заңгердің құқық қорғау, жазалау, қадағалау функцияларын ғана атқармай,
түзету, тәрбиелеу және ізгілендіру жұмысын жүргізуі тиіс.
Сол себепті “Заңгердің кәсіптік этикасы” атты курсын оқу – құқық қорғау
органдары қызметкерлерінің кәсіптік дайындығының міндетті бөлігі болып
табылады.
Аталмыш курс кәсіптік дайындықтың бастапқы кезеңінде оқытылады.
Курс мақсаты – кәсіби этиканы құрайтын теория мен тәжірибе негіздеріне,
тыңдаушылар бойында құқық қорғау органдары қызметкерлерінің кәсіби
этикасына сәйкес келетін әдептілік туралы білім жүйесін қалыптастыру.
Сондай-ақ, жоғары білікті, теориялық білім мен тәжірибелік қызмет
негізінде құқық қорғау органдары қызметкерлерінің кәсіптік этикасына сәйкес
келетені кәсіптік қызметті іске асыра алатын қабілеті бар маманды даярлау.
Өйткені, кәсіптік этиканың негіздерін, оның ізгілікті мәнін және
мамандық проблемаларын білу құқық қорғау органдарының әр қызметкеріне
міндетті. Кәсіптік этиканы оқу қажеттілігі қазіргі мемлекеттің дамуы және
қалыптасу ерекшеліктерімен, қоғамдық және мемлекеттік өмірдің ізгілендіруін
жетілдірумен, адам, оның құқықтары мен бостандықтарын қамқор етуімен
шарттарып отыр.
Негізінен әдептілік әркімнің өз құқығын жүзеге асырған кезде басқа
адамның құқығын бұзбауға арналған, бұл тұжырым замен де қолдау тауып
отырыады. Оның себебі адам мен қоғам арасындағы қатынас та әдептілік,
адамгершілік негізге сүйененді.
Қазіргі кезде біздің қоғамда адамды танып-білуге деген ұмтылыс күннен-
күнге артуда. Этика да, құқық та адамтанушы пәндер ретінде қалыптасуда. Бұл
екеуін біріктіретін басты өзек — адам.
Адамның заңмен көзделген құқықтарын жүзеге асыруда әдептіліктің,
адалдықтың алатын орны ерекше.
Адам баласы ең әдемі, өз ары алдында таза, әрі пәк адал болуы керек.
Онсыз мәнді де сәнді тыныш өмір сүруі екіталай, тіпті мүмкін емес.
Сондықтан да әркім өзімен-өзі (өз ар-ожданымен, намысымен, жан-дүниесімен,
бүкіл болмысымен) әрдайым жарасымды болуы керек.
Өз ғұмырында заң саласында ұзақ жылдар бойы қызмет істеп жүрген кейбір
азаматтар өмір бақи қиянат, қараулық, қасгөйлік, арамдық, арсыздық,
астамшылық, арандатушылық, күпірлік, көлгірсушілік, өтірік өсек, пәлеқор,
жалақор, жалғандықтардың жолын қиып, қылмыстың алдын алып, оны болғызбау
шараларын қолданып, қоғамға зор пайдасын тигізгенін айтпасқа болмайды.
Себебі олар өзіне жүктелген міндетті аса жауапкершілікпен адал атқарған,
адамшылықтың алтын айдарындай нұр шашқан әділеттілік пен адалдықтың ақ туын
желбірете жоғары ұстаған аяулы да қадірлі адамдар еді.
Ондай адамдар мейірім, мейірмандық, бауырмалдық, туыстық сезім, ізгілік,
тазалық, үлкен парасаттылықтың ұрығын, дәнін әр көңілге құйып, әр жүрекке
еккен, нәтижесін көрген. Асқақ ел жұртының шың басындай тәкәппар да албырт,
жомарт жүрегінен мәңгілік жәннат тапқан, абырой-атаққа кенелген, қуанышқа
бөленген, өшпес мұра да қалдырған.
Әлсізге медет, күтіге айбар, зарыққанға жебеу, торыққанға демеу, асқанға
тосқан, сасқанға сая, ұрпаққа ұстаз, ұлысқа ұран бола білген билер мен
шешендер, әділ хандар, білгір заңгерлер, ардақты ел азаматтары болған,
бүгінгі күнде де баршылық.
Үлкенді сыйлау – бұл имандылық пен адамгершіліктің ірге тасы, мұндай ұлы
қасиеттерді бойына жинақтап сақтай алмаған адам адамгершіліктен
айырылған, не одан безген адам болып табылады.
Жалпы әдепті адам өзі өмір сүріп, тіршілік етеп отырған табиғатты да
аялай білуге, оны көзінің қарашығындай қорғауға тиіс.
Ал заңдылықты құрметтеу, оны ерекше қастерлеу, адамгершілік борышты аса
жауапкершілікпен өтеу, ендеше әдептілік бұл ізеттілік, кішіпейілділік,
көпшілік, қоғам талабына бағынып, оны бұлжытпай мүлтіксіз орындау деген
сөз.
Әдеп сақтау дегеніміз – қоғам талабына сай келу, ал талап қою оны
орындау үлкенді-кішілі бүкіл қазақ жұртының қастерлі міндеті.
Қазақ дәстүрінде сәлемдесу тек аман-саулық сұрасу ғана емес, бұл ел
ішінде, ағайын-жекжат арасында татулық орнату, ел-жұрт бір-бірімен қырғи-
қабақ реніште болмай, ауыл-аймақты біріктіру мақсатын көздейтіндігіне
айрықша мән берген. Мәселен, сәлемдесу рәсімінде адамға деген қаншама
жылулық, мейірім мен шуақ, ықыласты шапағат, қамқорлық пен жарасымды
жарастық жатыр.
Ассалаумағалейкум (араб сөзі – сізге тыныштық тілеймін деген мағынада)
деген сәлеміңізге үлкен кісі Уағалейкумассалам (сізге де бейбітшілік
болсын) деп, жауап қайтарады, міне өзара байланыстың түп-төркіні қайда
екендігінің куәсі тәрізді дүние.
Кейбір тасы өрге домалап, байлыққа, мансапқа қолы жеткен адамдардың аға-
інісін, апа-қарындасын ұмытып, кеуделеріне нан пісіп, құдайын танымай
кететіндері де кездесіп қалады. Адайда күндердің күндерінде ондай
адамдардың бағы қайтып, байлығы сарқылып, басына ала бөтен күн туса,
қайғысына ортақтасып, халін сұрап, жәрдем қолын созуға жан табылмай қор
болады.
Жалпы алғанда, жақын бауыр-туысына жүрегі елжіремейтін, оларды өздеріне
тең көрмей, кем санап менсінбейтін, жамандайтын, сыртынан ғайбат сөз
айтатындар жақсы адам емес.
Жоққа өкпелеп ренжісу, түкке тұрамйтын ұсақ-түекке бола туыстық көңілін
қалдыру, өзінен кем тұтып қуаныш-қызығын елемеу, барға ортақтасып бөліспеу,
барыс-келістен күрт тыйылу әдептілікке мүлде жатпайды. Керісінше, ағайын-
туысқа үлкен-кіші демей ілтипатты болу, әркімнің қас-қабағына қарап көңілін
аулау және көңіліне келіп қалуы мүмкін сөз бен қылыққа абай болу-міне,
әдептілік те, адамгершілік те, дұрыс жол да осы.
Қазақта Ұлық болсаң, кішік бол, - демекші, қашанда кішіпейіл,
кеңпейіл, кіршіксіз таза ақ көңілділік кім-кімге де жарасып тұратын қылық.
Олай болса басымнан сөз асырмаймын деген пікірден әруақытта да бойыңды
қашық ұста. Өйткені, Адам ақыл иесі, адам-мораль және бостандық иесі -
деген сөзге лайық болуға тырысу керек, сонда ғана ақыл, сана және
бостандық адамның кісілік шыңы, жігерлігінің жемісі, еңбегінің бақытты
нәтижесі екендігіне көз жеткізу қиын емес.
Әдептіліктің негізгі мақсаты – адамға жамандықтың зияндығын түсіндіріп,
жағымсыз қылықтардан бойын аулақ ұстауға үйретіп, тура жолда, адамгершілік
жолын сілтеу, адалдықтан ғанибет алу, елдің алғысына бөлену, халқын риза
ету.
Әдептілік – турашылдық, азғыруға қарсы тұра білу, адамдарға қайырымдылық
жасау, мейірбандық көрсету, сонымен қатар қанағатшылдық, кішпейілділік,
кешірімділік, пәктік, өзінің ғана емес, өзгелердің де тілек талаптарын
құрметтеу, ұқыптылықты, тазалықты, тәртіпті қатаң сақтау болып табылады.
Әдепті болу дегеніміз – ата–ананың тілін алу, қарсы келмеу, үлкенді
әркез құрметеу, оларға әрдайым сый құрмет көрсету, әрбір адамға сыпайы
сөйлеп ізет көрсету, инабаттылық таныту, жалпы көрегенді іс–әрекет жасау,
басқаға зияныңды тигізбеу.
Әдепті сақтай білген адам ғана өте тәртіпті келеді. Сондай-ақ тәртіпті
қатаң сақтай білген адам міндетті түрде әдепті болады, құрметтеуге лайықты
келеді.
Әркімнің де іс-әрекеті, мінез-құлқы әрқашан заңға сәйкес негізделіп,
әділділікке сай келетін, ақылға сыйымды әрі өте қонымды болуы керек, сонда
сенің салауатты азамат екендігің бірден көзге көрінеді.
Халықтың үміті мен артқан сенімі ешкімге де адастырмайтыны, алдамайтыны
ақихат. Ал ойсыздық, алаңғасарлық, немқұрайдылық адам баласының іштей
жауапкершілік сезімінің әлсіз болуынан белең алады, соның кесірінен ішкі ой-
толғаныстарды буып тастап, шәлкес, келеңсіз қимыл жасатады.
Ал қылмыс болса, көп жағдайда орны толмас өкінішке, қасірет пен қайғыға
апарып соқтырады, бармақ шайнатып опық жегізеді, ел алдында қарабет етеді,
еңсеңді түсіріп мұңайтады.
Әдептіліктің мәні – әркім оны өзінің санасында қалыптастыруы тиіс, әдеп
пен инабаттылықтың қаншалықты керек екендігін, оның адам өмірімен біте
қайнасып жататынын жете түсіну болып табылады, тек қана түсініп қоймай оны
іс жүзіне асыру қажетілігі де туындайды.
Заңгер этикасы - әрбір азаматтың, әрбір заңгердің құқықққа деген
көзқарасын, мінез құлқын қарастыратын ғылым. Этика негізінен заңгердің
өздерінің қызметіне деген жауапкершілігін әділдік жолында барынша қызмет
етуге дайындығын, ар-ожданын, мәдени дамуын қалыптастырады. Әрбір заңгер өз
қызметіне басланысты қоғамдық жоғарғы құқықтық білім, мәдениет, құқықтық
сана, адамгершілік сезім. Сондай-ақ Отанға деген шынайы сүйіспеншілік болуы
қажет.

Қоғамдық даму тарихындағы этикалық ілімдер
Халықтың сана сезімінің өсуі, тоталитарлық империяның күйреуі, жас
тәуелсіз мемлекеттердің құрылуы, философиялық ойлаудың жаңа түрлері
азаматтың айырмашылығын, халықтар тағдырларының ажырамас бағыттарының
тарихи шындықтарын терең де мазмұнды ашып беруіне көп септігін тигізуде.
Осы тұрғыдан алғанда дүние жүзілік қоғамдастыққа қазақ халқының қазақ
халқының терең де тұңғиық философиялық ойларын, оның шынайы болмысын және
өзіне тән мәдениетін көрсете білудің маңызы айрықша.
Жалпы дүние жүзілік тарихтан белгілі болғандай, қоғам дамуының көп
сатыларында экономикалық мүдделер мен саяси қызметке қарағанда
философиялық, этикалық, діни және т.б. проблемалар алдынғы орынға шығады.
Олар – азаттық және адам еркіндігі, діни сенім және ақыл-ой, өмір сүру және
адамгершілік қасиеті, бостандық пен құлдық туралы және басқа мәселелер.
Антикалық философияның екінші кезеңі – классикалық кезең атақты ойшыл-
философ Сократтың (б.д.д. 463-399 ж.ж.) есімімен тығыз байланысты.
Сократ софистер басын бастап, бірақ аяқтай алмаған адам туралы ілімге
ерекше назар аударды. Соқраттың ойынша, таным мен философияның негізгі
мәселелсі адам болуы керек.
Сократ мәселелені өте батыл түрде қойды. Дүниені тану, әлемді білу,
әрине қажет-ақ. Дегенмен адам өзін-өзі, өзінің ішкі дүниесін білуге ұмтылуы
керек. Осыдан кейін келіп Сократтың бірінші принципі шықты. Сен алдымен
өзіңді-өзің таны!.
Оның екінші қағидасы: менің білетінім – менің ештеңе білмейтіндігім,
ал басқалар мұны да білмейді. Бұл пікірдің өзі керемет қағида. Өйткені,
адам өзіне-өзі сырттай үңілген сайын, өзін өзі тануға ұмтылған сайын, сайып
келгенде, өзінің ештеңе білмейтіндігін анықтайды. Өзіңді-өзің танып білу
деген - өзіңді қоғамдық, әдептілік тұлға ретінде қарастыру арқылы барлық
адамдарға тән әдептіліктің негізгі қаиеттері төңірегінде этикалық ұғымдар
қалыптастыру. Сократтың пікірінше, моральдық өлшемдер – объективтік
құбылыстар. Ал жақсылық пен жамандықтың арасындағы айырмашылық салыстырмалы
емес, абсолютті бағытта болады. Жақсылық жасағанда, ол жақсылықтың мәні
неде екенін білген дұрыс. Егер адамдар жақсылықтардың да, жамандықтың да не
екенін, олардың табиғатын түсініп, білетін болса онда олар еш уақытта да
жамандыққа бармас еді. Жамандықтың өзі жақсылықтың не екендігін
білмегендіктен болатын құбылыс. Олай болса, әдептілік дегеніміздің өзі
танып білудің салдары. Сондықтан адамдар баюға, жұмыс бабында жоғарылауға,
мемлекеттік басқару ісіне араласуға, т.б. құмартпаулары керек, керісінше,
өз қамыңды өзің ойла, өзіңді - өзің әдептілік, ақылдылық жағынан көтер,
бұл ретте адамдарға философия көмек береді.
Сократтың ойынша, білімнің мәні басқада жатыр. Білімнің мәні –
адамның алдына қойған мақсатын жан-жақты ашуы. Себебі адам өзін қоршаған
дүниенің сырын ашамын деп қаншама әрекеттенгенімен, оны толық түсіне
алмайды. Сократ білімді адамның ішкі рухани дүниесімен тығыз
байланыстырады. Яғни, оның айтуынша білім дегеніміз – ізгілік. Мұндай
көзқарас білімнің мәнін терең ашады. Адамның алдына қойған мақсаты, оның
рухани өмірі – білімді құрал ретінде ғана емес, өмір сүрудің әдісі ретінде
пайдалануға жол бастады. Сондықтан білім адамның белгілі бір іс-әрекеті,
қызметінен шыға отырып, оның өмірінің мәнінен айналуға тиіс.
Сырт қарағанда, бұл мәселе таза философиялық емес, этикалық
проблемаға ұқсайды. Яғни, Сократ адамның мақсаты мен білімін жете
байланыстыра отырып, олардың мәнін қатар қойды. Шынында да, Сократ әрбір
философиялық, этикалық, эстетикалық категорияларды адамның қызметімен
байланыстырды.
Өмірінің соңына дейін Сократқа жастарды бұзды, құдайларды жоққа
шығарды деген кінә тағып, ол у ішіп өлуі керек деген үкім шығарды. Түрмеден
қашып шығуға мүмкін бола тұра, ол мемлекетте қабылданған және өмір сүріп
тұрған заңды бұзбау керек деген пікірді желеу етіп, б.д.д. 3999 жылы өзінің
достарының, ізбасарларының алдында у ішіп өледі.
Жаңа көзқарас философия, этика тарихындағы Платонның есімімен тығыз
байланысты.
Платон (б.д.д. 427-347 ж.ж.) өзінің терең да мағыналы философиялық
ойларымен жалпы философия ғылымының дамуына зор ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.