Саяси психологияның интеллектуалды тапсырмалары

Пән: Психология
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 6 бет
Таңдаулыға:

Жоспар

Саяси психологияның интеллектуалды тапсырмалары.
Билікке ұмтылуды түсіндіру.

а) Билікті мойындау.

ә) Билік адамдармен не қылады?

3. Айырмашылықтардың пайда болу себебі.

4. Біздің адамшылық мұраларымыз.

5. Айырмашылықтар мен билік сыртындағы өмір.

а) Билік сыртындағы өмір.

б) Айырмашылықтардың сыртындағы өмір.

Саяси психологияның интеллектуалды тапсырмалары

Девид Дж. Уинтердің ойынша ХХ ғасырдың басты проблемасына билік, секс және зорлық-зомбылық өз бетінше немесе әртүрлі комбинациялық түрде кіреді.

Оның пікірі бойынша әр проблемаға әртүрлі дисциплиналар бойынша жақындауға болады, бірақ солардың ішінде ерекше маңызды роль атқаратын психология және саяси ғылымдар.

Қазігі таңда саяси психологтар негізгі үш кең таралған тақырыпқа көп көңіл бөледі.

1) Билікке ұмтылудың терең табиғаты. Бұл негізгі контексте айырмашылықты қабылдау арқылы зорлыққа әкеп соқтырады.

2) «Айырмашалықтардың» пайда болуы. Олар үшін жыныс (гендер) негізгі - протатип немесе шаблон болып табылады.

3) Адамдар мен қоғамның биліктен және айырмашылықтан тыс өмір сүруін немесе өмір сүре алмауын анықтау.

Билікке ұмтылуды түсіндіру

Көптеген зерттеушілердің ойынша билікке ұмтылудың екі түрі бар:

Бірі «болып алушы» немесе агрессорлары. Мұндай ересектер арасындағы билікке тікелей ұмтылудың бала кезден жинақталған позитивтік немесе агрессивтік тәртіптерге байланысты тәжірибиелер арқылы өседі.

Басқа түрі - «қорғалған». Билікке ұмтылудың бұл түрінің түбірі жетілмеген және әлсәз себептер болып табылады.

Мұнда билік компенсация есебінде орындалады: Ересектер өздерінің әлсіз сезімдерін көрсету үшін билікке ұмтылады.

Ол бұл әлсіз сезімдерін билік етпей тұрған кезде, басқа біреудің оған билік етуінің әсерінен жинақталған тәжірибелер арқылы көрсетуге тырысады.

Саяси психологияда маңызды сұрақ болып билікке ұмтылудың екі түрінің шынымен бар болуы немесе олардың бір-бірін пердемен жабатындығы табылады. Егер олар екеу болса, онда олардың арасында қандай өзара қарым-қатынас бар? Олардың пайда болу көздері? Біз әр түрлі тактикаларды қолдануымыз қажет пе?

Біз пайдалы аналогияны Джервистен табамыз. Компенсаторлы, қорғаушы билік жаппай қарулану арқылы іске асады (1914 жылдағыдай) .

Қоқыныш немесе әлсіз сезімдер оларды билікке ұмтылуға мәжбүрлейді.

Бұған қарағанда басқа агрессия түрлерін бейбітшілікпен шешуге болады (Еуропадағы ІІ дүниежүхзілік соғыстың алдындағы кездей) оларға тек ұстану саясатын қарама-қарсы қою керек.

Агрессияның бұл түрінің мотивациялық негізгі болып жаулап алушы билік табылады.

Джервистің пікірінше, билік түріне баға бермес бұрын оны жақсылап зерттеу керек. Өйткені билікке дұрвс берілмеген баға басқа билік түріне қолданған кезде апатқа әкеп соқтыруы мүмкні.

Сонымен мынандай сұрақ туындайды: шынымен де билік тір бар ма? Бар болса оларды қалай ажыратады?

Бұларға жауаптарды әлеуметтік психологиядан, жеке тұлға психологиясынан және даму психологиясынан, сонымен қатар халықаралық қатынастардың жүйелі және салыстыру зерттеулерінен аламыз.

Билікке мойындау

Билікке ұмтылу адамзат тарихында бар болған және ол кей кездері пайда әкелген. Біз билікті бақылау, ұстау, қысқарту үшін не істеуіміз керек деген сұраққа көптеген психологтар жауап іздеген. Жеке тұлға деңгейінде көптеген бақылау механизмдері ұсынылды. Мысалы З. Френдтің ойынша біздің деструктивті билікті инструктарымыз адам ойының «жұмсақ» дауысымен тойын ұсынуы мүмкін. Басқа психологтар механизмдерді ұсынды. Мысалға, билікті ұстаудың бір разрядының әдістеріне және агресситві мотивтеріне мынандай түсініктер кіреді. Өзі-өзін реттеу, эмоционалды сауаттылық, тыйып салу, эго-бақылау, жауапкершілік және есею.

Және керісінше, бұл қасиеттерді кері түрінен жазуға болады: импульсивтіліктің төменгі деңгейі немесе сезімнің тазасыздануына ұмтылуы.

Билікті бақылау түсінігі әр түрлі ғылымдардан келеді.

Мысалға, билік үстінен бақылау философиядағы және теологиядағы басты сұрақтардың бірі болып табылады.

Сонымен қатар билік үстінен бақылауды саралауы немесе институционалды деңгейде жүргізуге болады. Әрине бұл тақырып саяси ғылымдардың ең басты тақырыбы. Бұл сонымен қатар Ренессания және Елизавета дәуіріндегі әдебиеттегі ең сүйікті тақырыптың бірі. Мысалға, «Troilus and Cressida» деген еңбегінде Шекспир билікті, атақ-даңқтың көмегімен ұстап тұруға болаы дейді. Өйткені оның уақытында адамның дәрежесі оның білігін көрсетеді.

Егер адамдардың барлығы «өз орнын» немесе дәрежесін білсе, онда әлемде жақсылық орнатылады деген болжам бар, бірақ қазіргі кезде бұл болжамның іске алуына күмән бар.

Қазіргі еркін дәуірде адамдар биліктің үстінен қоғамдық бақылау орнатқан.

Зерттеулер бойынша қолында билігі бар әр адам, оны жамандық бағытта пайдаланулары мүмкін. Сондықтан билікті билік арқылы бақылайды.

Бұл билікті бөлудің философиясының негізін АҚШ-тың конституциясын жасаушылары басшылыққа алады.

Институтционалды көз қарас бойынша саяси психологтар ұйымының немесе жеке адамның билікке ұмтылуын бақылауға және ұстап тұруға қандай құрылымдық механизм қолайлы деген сұраққа жауап іздейді және оны зерттейді.

Билік адамдармен не қылады?

Билік адамдарды өзгертеді және ол адамға бағытталса, оны жаралайды. Бұл біз айтатын күйзелістің постравматикалық синдромының тұрықты және тікелей себебі болып табылады.

Бұл «биліктің жаралынуынан» қалай емдеуге болады? Бұл сұраққа саяси психологтар жауап береді.

Қолында билігі бар адам өзінің сезімдерін және адамшылық қасиеттерін тез жоғалтады немесе олар «билік күшін» өздерінде сезуі мүмкін. Бұл оның басшылығына кері әсерін тигізеді.

Айырмашылықтардың пайда болу себептері

Біз алдымызға қщойған мақсатты іске асыру үшін өз арасыздағы айырмашалықтарты пайдаланамыз. Саясат әлемінде бұл айырмашылықтардың негізгі ХХ ғасырда пайда болған ұлтшылдық құрайды. Жеке қоғам мен адамдардың арасында үлкен айымашылықтар бар. Айырмашылықтардың негізін тіл, дін, терінің түсі, гендер немесе сексуалды ориентация құрайды. Осы айырмашылықтардың көбі бізді бөлуге әкеп соқтырады. Бірақ кей жағдайларда керісінше болуы да мүмкін. мысалы, Американың 13 британдық колониясы, Израильдің еврейлер тұратын жерлерінде айрмашылықтар бар болса да олар бір-бірімен жақсы қарым-қатынаста. Және сонымен қатар оған керісінше біртекті тұрғылықты жерлердегі тұрғындар өздерінің арасындағы елеусіз айырмашылықтарды көруі мүмкін. Оған мысалғы Еуропадағы гомогенді космополитикалық ұлт болып саналатын голландықтарды жатқызады.

Олар біртекті бола тұра өздерін фриздерден (нидерландияның солтүстігіндегі фризия провинциясының тұрғындары) бөледі. Ал Амстердам мен Роттердамның арасындағы бәсекелестік әлі күнге дейін жалғасын табуда, оны З. Фрейд «парциссіизмнің аз айымашылығы деп атаған.

Айырмашылықтардың құрылымы өзгеріп келе жатыр. Өкен ғасырдың соңғы он жылында біз «оңтүстік славактардың» этнополитикалық, идентикалық категориясының бөлінуін көрдік. Басқа жағынан жүз жылдық жаулаудан кейін өздерін deutsch және jrancais деп атаған адамдар енді alltmand және franzozish деп атала бастады, яғни жай ғана еуропалықтар.

Біздің адамшылық мұраларымыз

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.