Биологиялық активті заттарды полимерде иммобилизациялау

БИОЛОГИЯЛЫҚ АКТИВТІ ЗАТТАРДЫ ПОЛИМЕРДЕ ИММОБИЛИЗАЦИЯЛАУ

Мазмұны

КІРІСПЕ

Зерттеу жұмысының өзектілігі . Қазіргі коллоидты химияның өзекті мәселелерінің бірі, бұл-пролонгирлеуші емдік қасиеті бар жаңа полимерлі дәрілік препараттар алу. Практикалық медицинада қолданылып жүрген дәрілік заттардың кемшілігі фармакологиялық эффектсінің периоды (орташа 3-5сағат) аз болуы. Бұл кемшілікті жоюдың бір жолы жоғары молекулалық қосылыстар негізіндегі принципиалды жаңа дәрілік формалар алу .

Дәрілік заттарды шығаруда сапалы өзгерістер алып келген - жоғары молекулалық қосылыстар, биохимия, фармакология мен медицина ғылымдарынан туындаған жаңа дисциплинааралық -медико-биологиялық полимерлер химиясының интенсивті дамуы себеп болды. Мұндай жаңа полимерлер негізіндегі дәрілік препараттар тек пролонгирлік қасиетке ие болмай, сонымен қатар орган-мишеньге белгіленген программа бойынша енгізуге мүмкіндік туды. Полимерлі дәрілік формалар дәрінің улылығын, қосымша әсерін, қабылдау жиілігін және организмге тиетін препараттың жалпы дозасын азайтуға мүмкіндік береді.

Ауруды басатын және антибактериалды препараттардың пролонгирленген формалары үлкен қызығушылық туғызуда. Бұндай қасиеттерге ие препараттар көп емес және олардың емдік әсері аз, организмге улылық және қосымша әсері бар. Сондықтан пролонгирлік қасиеті бар антибактериалды препараттарды алу ғылыми және практикалық қызығушылық туғызуда.

Дипломдық жұмыстық мақсаты полимерлі тасымалдаушыға иммобилизденген новокаин мен рифомпициннің пролонгирлеуші емдік қасиеті бар полимерлі дәрілік формалар алу.

Жұмыстың қойылған мақсаттарына байланысты келесі мәселелерді шешу қажет:

• Желатина мен агар-агар негізінде гельді жаңа полимерлік формалар алу, алынған гельдерден дәрілік заттың босап шығу заңдылықтары мен ерекшелігін анықтау;
• Кальций альгинат негізінде новокаин мен рифомпицин микробөлшекті жаңа дәрілік формалар алу, микрокапсулды дәрілік формалардың оптималды алу жолдарының комплексті физико-химиялық зерттеулер жүргізу;
• Пролонгирленген жансыздандыратын және антибактериалды эффектісі бар поливинил спирті мен альгинат натрийдан тұратын полимерлі қабыршақ алу;
• Алынған полимерлі дәрілік формалардың комплексті медико-биологиялық зерттеулерден өткізу;

Жұмыстың ғылыми маңызы . Пролонгирленген емдік қасиеті бар табиғи және синтетикалық полимерлер негізінде алынған дәрілік формалардың дипломдық жұмысымды жазу барысында әдеби шолу өткізілді. Аруды басатын новокаин мен антибактериалды рифампицинді желатин мен агар-агар негізінен тұратын гельдер, кальций альгинатынан тұратын микробөлшектер, поливинил спирті мен натрий альгинат негізіндегі қабыршақтарға яғни жаңа дәрілік формаларға иммобилиздеу. Әр түрлі факторларға байланысты дәрілік заттың босап шығуы зерттелді. Препараттың босап шығуы кинетиканың бірінші реттіне жататыны және матрицадағы терапевтикалық агенттің диффузиясымен бақыланатыны анықталды. Анықталған заңдылықтар бойынша препараттың шығымын болжауға және организмге дәрілік заттың керекті түсу жылдамдығы бар полимерлі материалдар жасауға болады. .

Жұмыстың практикалық маңыздылығы. Осы жұмыс барысында практикалық медицинада қолданылып жүрген инфекцияны және ауруды басатын пролонгирленген новокаин мен рифампициннің гель, қабыршақ және микробөлшек түрлі жаңа полимерлі дәрілік формалары алынды. Қазақ ғылыми-зерттеу МСХ РК ветеринарлы институтында өткен медико - биологиялық зерттеулер нәтижесінде төмен молекулалы дәрілік формалардан гөрі полимерлі дәрілік формалардың жоғары антибактериалды және анестезирлі эффект көрсететіні анықталды.

Алынған мәліметтердің дұрыстылығы физико-химиялық әдіс бойынша полимерлі дәрілік формалар зерттелінді (ИК-, УФ-спектроскопия, электронды сканирлік микроскопия, сандық анализ және т. б. ) .

Жұмыс МОН РК А. Б. Бектуров атындағы Институт химиясының синтез полимер зертханасында НАН РК академик Б. А. Жұбановтың жетекшілігімен жасалды.

Публикация . Жұмыс материалы бойынша 1 мақала «Известия НТО Кахак» журналында жарық көрді, республикалық ғылыми-практикалық конференцияға 2 баяндама және 1 мақала («Вестник КазНУ им аль-Фараби, серия химическая») шығарылымға тапсырылды.

1 ӘДЕБИ ШОЛУ

Коллоидты және жоғары молекулық қосылыстар химиясы қазіргі заман талабына сай медицина мен фармация саласына қажетті полимерлі жаңа материалдар алуда. Полимерлі материалдарды жасап шығаруда олардың жоғары эффективтілігі, дәрілік заттардың пролонгирлеуші және контролиремді босап шығуы негізге алынады. Практикалық медицинада қолданылып жүрген дәрілік заттардың көбінде фармакологиялық эффектісінің периоды (4-6 сағ. ) аз. Ал терапевтикада ауруларды емдеуде негізгі критерийі болып дәрілік заттың адам ағзасына бірдей концентрацияда ұзақ уақыт әсер етуі.

Бұл мәселені шешуге жоғары молекулалық қосылыстардан жасалған жаңа полимерлі дәрілік формалар көмекке келеді. Полимерлі материлдардың медицинада кең қолданылуы медикобиологиялық-полимерлі химияның интенсивті дамуы болып табылады. Бұл сала- жоғары қосылыстар химиясы, биотехника, медицина және фармакология ғылымдарының қосындысынан туындаған жаңа дисциплина аралық ғылым саласы болып табылады [1-3] .

Полимерлі химия жетістіктері дәрілік заттарды және дәрілік формаларды шығаруда сапалы өзгерістер алып келді, оның атауы дәрілік заттарға қосымша жүйе немесе макромолекулалық терапевтикалық жүйе деп аталды ( шет елдер әдебиетінен алынды Drug Delivery systems) [4] . Соның арқасында мұндай дәрілік формалар адам ағзасына дәрілік заттың ұзақ және үздіксіз берілген программа бойынша әсер етеді. Жаңа дәрілік формалар қолданыста дәрілік заттың концентрациясының қан құрамында көбейіп не азаю проблемасын шешіп, препараттың эффективті дозасын организмде сақтау арқылы терапевтикалық жақсы эффекке алып келеді, сонымен қоса жалпы курстық дозаны азайтып және қосымша эффектің жиілігін азайтады [5] .

Жұмыстың бұл бөлігінде пролонгирлеуші әсері бар полимерлі дәрілік формалар туралы әдеби анализ жасанылған. Басты назар аударғанымыз бұл - медицинадағы желатина мен агар-агардың, негізгі полимер - пролонгатор, альгинат негізіндегі полимерлер, стоматологиядағы ауруды басатын қабыршақтардың қолданылысы.

1. Медицинада қолданылатын желатина мен агар-агар негізіндегі полимерлер

Жұмсақ дәрілік формалар шығару үшін әр түрлі полимерлі гельдерді қолданады. Өздігінен құрылым түзгіш, табиғи биоұқсас гельді полимерлер үлкен қызығушылық туғызуда, ондай гельдерге желатина және агар-агар полимерлерін жатқызуға болады. Олар ешкандай тігуші агентсіз төмен температурада ішкімолекулалық байланыстар мен гдрофобты қосылу арқылы тығыз полимерлі гельдер түзеді.

Желатин (латын тілінен “қату” деп аударылады ) - коллагеннің жартылай гидролизінен түзілген өнім болып табылады. Фармацияда оның негізгі қолданысы - капсула шығару. Желатинаның басты қасиеті болып, оның ертінділерінің төмен температурада қатты гельдер түзуі. Желатинді әр түрлі каллогені бар шикізаттан алады, негізгі шикізат көзі ретінде ірі қараның сүйегі, хрящей, сухожилий қолданылады [6] .

Шикізат көзіне және алынуына байланысты желатинаның физико-химиялық қасиеттері әр түрлі болып келеді. Сырты келбетінен ол түссіз немесе сарғыш тартқан түстес, бәрі көрінетін жапырақ тәріздес немесе пластинкалы түрде кездеседі. Оның иісі және дәмі жоқ. Желатин коллагеннің жартылай гидролизінен түзілген өнім болғандықтан, оның ақуызды молекаласының негізін полипептидтік байланыспен байланысқан 19 амин қышқылы құрайды, соның ішінде глицин, пролин, глутамин қышқылы, лизин, аргинин және тағы да басқалары бар. Желатина бірдей тектес зат емес, ол тұтқырлығы бойынша 25 түрлі фракциядан және екі модификациядан: золь және гель формадан тұратын жүйе. Желатин қалыпты жағдайда таяқша тәріздес, тармақтары сутектік байланыспен байланысқан винттік спиральдан тұрады. Температураны жоғарлатқанда сутектік байланыс ыдырап, макромолекула ретсіз үйіршік тәрізді болып жиналады. Золь-гельдің ауысуы қайтымды процесс, ол температураға, ортаның рН мәніне, еріткішке, ерітіндінің иондық күшіне байланысты. Желатин молекуласының спираль түрі 20-25 ⁰ C кезінде механикалық тұтқырлық пен ерітінділерінің застудневание жүреді. Температураны 35-40 ⁰ С көтергенде желатин ерітіндісі ньютон сұйықтығы сияқты қасиеттерге ие болады.

Желатинаны фармацияда иммобилизденген жаңа формалы дәрілік қабыршақтар, сыртқы қолданыс үшін гранула жасап шығаруда табыс тапты. Ол жаңа формалар ауыз қуысы немесе жараланған теріге қолданылады. Қабыршақтар сулы ортаға түскенге желатин адгезиялық (жабысу) қасиет көрсетіп, белгілі жерде дәрілік заттың ұсталынып қалуына себепші болады. Мұндай формалар дәрілік заттың белгілі потологиялық жерге жеткізуін қамтамыз етіп, кәдімгі дәрілік препараттардан гөрі бұларды аз концентрацияда аламыз және терапевтикалық эффектісі жоғары. Желатинаның жоғары тұтқырлығы дәрілік заттардың ұзақ босап шығуына мүмкіндік береді. Сонымен қоса желатинаның гемостатикалық және препаривті қасиеттері дәрінің ұзақ босап шығуына оң әсер етеді.

Жаңа қабыршақты желатинді дәрілік формалардың көптеген басқа формалардан артықшылығы көп, олар: потология жеріне тез жетеуі және дәрілік заттың терапевтикалық концентрациясының тұрақты әрі ұзақ шығуы, терапевтикалық эффектісінің сақталған кезінде дәрілік заттың курстық және бірлік қолданудың дозасының аз болуы, экономикалық эффективті және тағы басқа қасиеттері бар [7] .

Стоматологияда қолданысты перспективті материал болып, желатинді гранулалар болып келеді. Олардың размерлері 1мм-ден кішкентай. Грануланы тіс, тіс-тісеті аралық жерге немесе тіс жұлған жерге орналастырады. Мұнда желатин тек дәрілік форма ретінде емес және де жараланған жерді регенерациялаудың пластикалық донор қызметін және гемостатикалық құрал ретінде қолданылады.

Желатина негізіндегі дәрілік формаларды стационарлы және амбулаторлы қолданысы жеңіл. Желатин негізіндгі қабыршақтар мен гранулаларды медициналық пераоналсыз аурудың өзі қолданыла алады. Өйткені желатинаның адгезиялық қасиеті арқылы ол ауырып тұрған жерге тұрақты жабысып пациенттің жүруіне немесе сөйленуне ешқандай кесер келтірмейді.

Агар-агар (agar) - мұхит балдырларынан алынатын полисахаридтік қоспа, оның буындары күкірт қышқылымен этерефицирленген D-галактоза мен 3, 6-ангидро L-галактозадан тұрады. Агар полисахаридтерін екі басты фракцияға бөледі, олар: агароза мен агаропектин. Агар D-галактопираноза мен 3, 6-гидро L- галактопиранозаның қалдығынан немесе D-галактопираноза қалдығы 6 сульфатирленген жағдайда кездесіп, 4 буын кезектесе орналасып, полимердің кеңістікте алған форма сызық болып табылады [8] .

Агаропектин - сульфатирленген полисахаридтің күрделі қоспасынан тұрады. Оның құрамында пировиноград қышқылы мен O-b-D-галактопиранозидо-(1-4) -3, 6-ангидро-L-галактозы буындары кездеседі.

Агар - түссіз немесе кішкене сарғыш тартқан пластикалы немесе түйіршік түрінде алынатын өнім. Ол суық суда ерімейді, ыстық суда еріп, тығыз гель түзеді, бұл гель 80-85 ⁰ С балқиды. Құрамында агар (жерсілтілік металдардың тұздары ретінде болады) бар ондаған балдырлар белгілі, мысалы агарофиттер- агарды өндірістік масштабта алуда қолданылады. Ресейде агарды қызыл Ahnfeltia Plicata (Ақ теңіз, Қиыр Шығыс) атты балдырлардан алады.

Агарды тамақ өндірісінде желатиндіруші немесе стабилизатор ретінде, медицина мен микробиологияда (микроорганизмдерді өсіру үшін тығыз қабатты формалар алуда) қолданылады.

Желатина мен агар-агар физикалық гельдеріне местный анестетик алхидин мен биологиялық активті комплекс алхидин композициясы иммобилизденді. Алынған мәліметтер бойынша полимерлі гель мен комплексті препарат электростатикалық күш арқылы тұрақты болады [9, 10] . Алхидин мен рихлокаиннің гельден десорбциялық кинетикасы зерттелді. Сонда пролонгация дәрежесі сыртқы ортадан, гельтүзгіш компоненттің құрамы мен табиғатына байланысты. Стоматологиялық практикада медико-биологиялық және клиникалық бақылау бойынша рихлокаин желатинді гельдерде эффективті қолданылады.

2. Полимер-дәрілік заттың әсерінің деп дәрілік заттың организмде болу уақытын өсіретін қосымша заттарды айтамыз. Пролонгирлеуші әсері бар дәрілік құрал деп - терапевтикалық әсерін ұзартатын арнайы дәрілік формадағы дәрілік заттар. Пролонгатор ретінде әр түрлі синтетикалық және табиғи полимерлерді қолданады. Олар дәрілік формаларды алуда маңызды қакиеттің бірі болып табылады [11] . Медициналық практикаға полимер-пролонгаторлардың енуі жаңа дисциплинааралық ғылым облысы медико-биологиялық полимерлер химиясының қарқынды дамуымен байланысты. Химия мен медицинадан туындаған бұл перспективті ғылым полимерлерді зерттей отырып, олардың адам ағзасына жаңа ішкі құрылыстар мен тканьдер жасауға және пролонгирлеуші және бақыланатын емдік қасиеті бар жоғары эффективті дәрілік формалар жасауда қолданылады. Медицинада дәрілік заттарға пролонгатор ретінде қолданылатын полимерлерге үлкен талаптар қойылады (биоұқсастық, суда немесе физиологиялық ерітіндіде еруі қажет, организмнен толығымен шығуы керек, және тағы басқалар ), сондықтан полимердің барлығын қолдана алмаймыз. Мұндай қасиеттерге ие болатын полимерлер қатарына, әр түрлі полисахаридті табиғи полимерлер (целлюлоза туындылары, альгинат қышқылы және т. б. ) және синтетикалық полимерлер поливинилпирролидин мен поливинил спирті жатады. Табиғи полимерлер негізіндегі пролонгаторлар. Дәрілік формалардың технологиясында полисахарид негізіндегі табиғи полимерлер көптеп қолданатыны целлюлоза, пектин және альгинаттар. Бұл полимерлер физиологиялық инертті, гирофобты, суда жақсы ериді, көп кездеседі және арзан. Пролонгаторлар көптеген дәрілік формаларға ашытқы немесе разрыхлителей ретінде, мазьдерге негіз болатын, табиғи полимерлер қосымша компонент ретінде қолданыс тапты. Эффективті пролонгатордың ішінде метилцеллюлозаны (МЦ) атап өтуге болады. Ол целлюлоза мен метил спиртінің жай эфирі болып келеді. МЦ-ны сілтілік целлюлозаға 125-1400С және 1, 0-1, 2Мпа қысымда метилхлоридінің әсерінен түзіледі. МЦ-ның құрамындағы метокси тобының шекті концентрациясы 45, 6% жоғары болмайды, бұл дегеніміз 300 орынбасу дәрежесіне тең. МЦ-ның пролонгирлеуші қасиеті оның молекуласының дәрілік затпен сутектік, ван-дер-ваальстық және т. б. әлсіз байланыстармен қосылуына байланысты. Дәрілік заттың катионы целлюлозаның эфирлі немесе гидроксил тобымен қосылғанда ион-дипольді байланыс, ал дәрілік заттың көміртегі атомымен МЦ-ның сызықты буынымен гидрофобты байланыс түзеді. МЦ-ның судағы ерітіндісі сорбциялық, эмульгирлеуші, диспергирлеуші, жұғу және адгезиялық қасиеттерге ие. МЦ фармацеяның практикасында дәрілік заттың пролонгаторы, мазьдардың стабилизаторы, сұйық суспензия дайындауда стабилизатор және эмульгатор, пилюль мен таблетокка үшін диспергирлеуші агент ретінде қолданады. Табиғи полисахаридтер өкіліне жататын тағы бір эффективті пролонгатор гликол қышқылы мен целлюлозаның жай эфирінің натрий тұзынан тұратын (КМЦ-Na) болып табылады. Оны целлюлозаға монохлорсірке қышқылын немесе оның натрий тұзын қосу арқылы аламыз. Натрий - КМЦ-ның орынбасу дәрежесі реагенттердің алынған қатынасына байланысты. КМЦ-Na салқын және ыссы суда, 50% этанол ерітіндісінде ериді. Ол тұтқыр сулы ерітінді түзеді. Сулы ерітінділерінде полиэлектролит болып келеді және коллоидтың қасиеттерге ие болады. КМЦ-Na колоидты электролит секілді болғандықтан, оған да ионды реакциялар тән. Фармацевтиканың практикасында КМЦ-Na-ды көз тамшыларына және инъекционды ерітінділерге пролонгатор, эмульгатор, стабилизатор және мазьдер мен эмульсиялар үшін формотүзгіш ретінде қолданылады [12] . Медициналық практикада пролонгатор ретінде декстран кең қолданылады. Ол 1, 2- және 1, 4-байланыспен стабилизденген 1, 6-альфа-гликозидьі бактериалды полисахарид. [13] жұмыста декстранды шокқа қарсы қан орнына қолданылатын«Полиглюкин» және «Реополиглюкин» алуда пайданылады. Декстранның емдік эффектісі оның коллоидты-осмотикалық және пайдаланылатын ерітіндінің тұтқырлығына және де капиллярные сосудықа өтуімен байланысты. Декструн глюкозидпен ферментативті биодеструкцияға түседі, соның әсерінен оның молекулалық массасы азаяды және бауырдан шығуы жеңілдейді. Полисахарид негізді пролонгаторлардың тағы бір өкілі пектин витамині немесе пектинді заттар. Пектинді заттар полисахаридтер, оның молекуласы 1-4-гликозид байланыспен байланысқан D-галактурон қышқылының қалдығынан тұрады[14] . Пектин биологиялық маңызды қасиеттердің комплексінен тұрады, мысалы, медицинада гемостатикалық қасиеті үшін, жарақатты жазатын, антимикробты қасиеттері үшін қолданылады. Сонымен қоса пектин дәрілік заттың пролонгаторы ретінде, мазьдер мен сироп үшін негіз болтын қосылыс. Пролонгирленген эффектісі бар негізі пектин болатын туберкулезға қарсы изониазиад препаратының полимерлі формалары [15] жұмыста көрсетілген.

Синтетикалық полимерлер негізіндегі пролонгаторлар. Синтетикалық полимер - пролонгаторлар арасында поливинилпирролидон (ПВП) кең таралған. ТМД-да ПВП негізінде 2 препарат шығарылады: плазмозаменитель «Гемовинил» және дезинтоксикаттар «Гемодез». І-шісі ПВП-ның 3, 5% орташа молекулярлық полимер, ал екінші - 6% төменгі малекулалық ерітіндісі [16] . Пролонгирлеу мақсатында ағзада дәріде ұстау және полимердің ұзақ болуын қамтамасыз ететін молекулалық массасы 15 000 - 40 000, полимер қолдану қажеттігі анықталған.

Синтетикалық полимерлердің ішінде тағы бір тиімді пролонгатор поливинил спирті (ПВС) болып табылады. [17] . Ол гидроксил тобы бар алифатикалық қатардың синтетикалық полимеріне жатады. Оны көбіне сілтілік натр ерітіндісін метил спиртіндегі ПВА ерітіндісіне әсер ету арқылы ПВА алкоголизі нәтижесінде алады. ПВС молекулалық массасы мөлшеріне қарай төрт топқа бөлінеді: олигомерлер (4 000 - 10 000), төменгі молекулалық (10 000 - 45 000), орташа молекулалық (45 000 - 15 000), жоғары молекулалық (150 000 - 500 000) .

ПВС біратомды төменгі молекулалық спирттер және органикалық еріткіштерде ерімейтін, суда қыздырғанда еритін ақ порошок немесе ақ не аздап сары түсті түйіршіктер түрінде болады. Сулы ерітінділерінің физика-механикалық қасиеттері және тұтқырлығы полимердің молекулалық массасы мен ондағы винилацетат буындарының болуына қатты тәуелді болады.

Қалдық ацетаттық топтың 3% аз болатын ПВС салқын суда ерімейді (тек ісінеді), бірақ 80-85 ^О С дейін қыздырғанда ериді.

Басқа еріткіштер болып диметилсульфоксид, диметилформамид, гликольдер, глицерин болып табылады. Олардың барлығы ПВС-ті қыздырған кезде ерітеді.

Салқын судағы ерігіштігі суда еритін басқа полимерлерді қосқан кезде артады (, полиэтиленокси, крахмал, декстрин және желатин) .

Сулы ерітінділерінің тұтқырлығы натрий тетробаратын қосқанда біркелкі артады. Глицирин қосқанда иілгіштік қасиеті артады.

4% сулы ерітінділерінінің рН 5, 0 - 8, 0 тең. ПВС 10% сулы ерітіндісінің тұтқырлығы 250 сағаттан кейін 2 есе артады, одан ұзақ сақтағанда ол гельге айналады.

Бұл процесс температураны 30 дан 50 ^О С төмендеткенде, ПВС концентрациясының артуымен және полимердің молекулалық массасының артуымен тез жүреді.

ПВС ауада қыздырғанда балқымай басында сарғаяды, ал содан кейін қараяды. Бұл процесс макромолекуланың бұзылуына әкелетін термототықтырғыш дестукцияға ұштасады. Жоғарымолекулалы полимер термототықтырғыш деструкцияға оңай ұшырайды.

ПВС балқу температурасынан төмен температурада ыдырай бастайды. ПВС гидроксил топтардың бөлуімен анықталатын жоғары реакциялық қабілетке ие болады. Сулы ерітінділерге ВПС иодпен, бор қышқылымен және оның туындыларымен, әртүрлі металдардың тұздарымен және органикалық қосылыстарымен комплекстер түзеді.

ПВС биологиялық активтілігімен оның молекулалық массасының арасында белгілі байланыс қалыптасқан. Молекулалық массасы 30 000 артық ПВС үлгілері басқа тең жағдайларда жоғары биологиялық активтікке ие болады. Бірдей орташа молекулалық массада ең жоғарғы биологиялық активтілікке өзінің құрамында жоғары молекулалық фракциясы болатын ПВС үлгісі ие. Биолгиялық активтік пен ПВС арасындағы байланыстылық үлгілердің гел түзу қабілетін сипаттайды.

Молекулалық массасы 1±2000 ПВС 3% тұзды ерітіндісі түрінде «Полидез» деген атпен шығарылып, медицинада пеританит, панкреатит, холецистит, бауыр бұзылуы ( пораженка) күйік және әртүр септикалық жағдайларда дезинтоксикациялық заттар ретінде қолданылады. Полидез түссіз немесе әлсіз сарғыш түсті мөлдір сұйық, өзіне тән тұтқырлығы 0, 23 - 0, 30 және РН 5, 1 - 6, 1. Полидез ағзаға енгізгеннен 1 сағаттан кейін бүйрек арқылы толықтай шығарылады, дұрыс пайдаланғанда жағымсызжағдайлар байқалмайды. Әсер ету механизмі жағынан полидез гемодезге жақын.

Дәрілер технолгиясында ПВС эмульгаторлар, қоюландырушы (зогуститель) және суспенция тұрақтандырушылары, дәрілік заттардың әсерінің пролонгторы, таблетка мен капсул үшін жарғақ түзушілер, майлар негізінің компоненті т. б. ретінде қолданады.

Концентрациясы 2, 5-10 % ПВС ерітіндісі сутекті байланыстардың әсерінен оңай жылжитын комплекстер түзілу нәтижесінде көз ауруларында пайдаланатын антибиотектердің әсерін пролонгирлейді.

Антибиотик ерітінділерін сулы ерітінділермен, тіпті майлармен салыстырғанда ПВС - пен комбинациясы олардың ұлпада ұзақ болуын қамтамасыз етеді. [18, 19] ПВС, пилокарпин, гомотропин, скополамин, атропин, натрий сульфапиридазин, этазол, преднизолин, т. б. ерітінділерінің әсерін тиімді пролонгирлейді.

---

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.

• Іс жүргізу
• Автоматтандыру, Техника
• Алғашқы әскери дайындық
• Астрономия
• Ауыл шаруашылығы
• Банк ісі
• Бизнесті бағалау
• Биология
• Бухгалтерлік іс
• Валеология
• Ветеринария
• География
• Геология, Геофизика, Геодезия
• Дін
• Ет, сүт, шарап өнімдері
• Жалпы тарих
• Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
• Журналистика
• Информатика
• Кеден ісі
• Маркетинг
• Математика, Геометрия
• Медицина
• Мемлекеттік басқару
• Менеджмент
• Мұнай, Газ
• Мұрағат ісі
• Мәдениеттану
• ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
• Педагогика
• Полиграфия
• Психология
• Салық
• Саясаттану
• Сақтандыру
• Сертификаттау, стандарттау
• Социология, Демография
• Спорт
• Статистика
• Тілтану, Филология
• Тарихи тұлғалар
• Тау-кен ісі
• Транспорт
• Туризм
• Физика
• Философия
• Халықаралық қатынастар
• Химия
• Экология, Қоршаған ортаны қорғау
• Экономика
• Экономикалық география
• Электротехника
• Қазақстан тарихы
• Қаржы
• Құрылыс
• Құқық, Криминалистика
• Әдебиет
• Өнер, музыка
• Өнеркәсіп, Өндіріс