ҚР-дағы несие жүйесінің дамуының қазіргі тенденциялары



МАЗМҰНЫ

1 НАРЫҚ ЖАҒДАЙЫНДАҒЫ НЕСИЕ ЖҮЙЕСІНІҢ МӘНІ ЖӘНЕ ҚАЖЕТТІЛІГІ
1.1 Несиенің мәні, қажеттілігі және құрылымы ... ... ... ... ... ... ... ... ...
1.2 Несиелік жүйені құру принциптері, формалары және түрлері ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
1.3 Несие жүйесі дамуының әлемдік тәжірибесі ... ... ... ... ... ... ... ... ..

2 ҚР.ДАҒЫ НЕСИЕ ЖҮЙЕСІНІҢ ДАМУЫНЫҢ ҚАЗІРГІ ТЕНДЕНЦИЯЛАРЫ
2.1 ҚР.дағы несие жүйесінің даму ерекшеліктері ... ... ... ... ... ... ... ... ..
2.2 ҚР.ның несие жүйесінің қазіргі жағдайын талдау ... ... ... ... ... ... ...

3 ҚР.НЫҢ НЕСИЕ ЖҮЙЕСІН ПЕРСПЕКТИВАЛЫҚ ДАМЫТУ БАҒЫТТАРЫ
3.1 ҚР.ның несие жүйесін дамыту мәселелері ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
1.НАРЫҚ ЖАҒДАЙЫНДАҒЫ НЕСИЕ ЖҮЙЕСІНІҢ МӘНІ ЖӘНЕ ҚАЖЕТТІЛІГІ
1.1 Несиенің мәні, қажеттілігі және құрылымы.

Несиенің мәнін анықтаған кезде бірқатар әдістемелік принциптерді ұстану керек,несиелердің барша түрі формалардан тәуелсіз оның мәнін көрсетуі керек:
-несие келісімі тұтасымен алғанда несиенің мәнін ашуы керек.Егер бір келісімде несие қайтарылмаса,онда бұл өзінің қайтарылатын қасиетін жоғалтатынын білдіреді;
-несиенің мәнін талдауда несиенің құрылымын, қозғалыс сатыларын, несиенің негізін қарастырған жөн;
Несиеде өзгермейтін, тұрақты болып қалатын жәйт-құрылым.Өзге экономикалық категориялар сияқты несие де бір-бірімен өзара әрекетке түсетін бірнеше элементтен тұрады.Ондай элементтерге ең алдымен несиелік қатынастың барлық субъектілері, сондай-ақ жоғарыда анықтағанымыздай, бұл субъектілерге несие беруші мен қарызға алушылар жатады.Оларды бөлуге және бөлек қарастыруға болмайды.Оларды бірге қарастырған жағдайда ғана несиенің мәнін анықтауға болады.
Несие беруші- несиелік келісімнің қарыз ұсынатын жағы.Мұны іске асыру үшін онда ақшалай қаражаттың белгілі бір қоры болуы керек.ОЛ ақша өзінікі болуы немесе басқа біреуден қарызға алған болуы да мүмкін.
Қазіргі уақытта қарызға ақша ұсынатын негізгі несие беруші- банк болып табылады.Ол кәсіпорындардың, ұйымдардың, кеңселер мен халықтың уақытша бос қаражаттарын шоғырландырып, оларды қарыз алушыға уақытша пайдалану үшін несие түрінде ұсынады.Бұл ретте банктен алған несиені тек қарызға алушы ғана емес, сондай-ақ соңғысы да меншік иесіне (кәсіпорынға, халыққа) тартылған ресурстарды (ақшаларды) қайтаруға міндетті.Бұл арада банк бір жағдайға несие беруші болса, екінші жағдайда- қарыз алушы болып крінеді.
Қарызға алушы - несиелік қатынастар жағы, несие алып, алған қарызды қайтаруға міндетті жағы.Қосымша ақшалай қаражатқа уақытша мұқтаждығы тұғандар қарызға ақша алушылар болып табылады.Қазіргі заман талабына сай қарызға алушылар-кәсіпорындар, кәсіпкерлер, халық, мемлекеттер мен банктер болуы мүмкін.Алайда , қарызға алушы қарызға алынған қаражаттың меншік иесі болып табылмайды, өндіріс саласында, айналымда оны ол өз қалауымен қолданады.Бұл жағдайда ол алынған ақшадан гөрі, яғни шаруашылықта ауыспалы айналым қоры таусылғаннан кейін оны іске асырып, пайдаланғаны үшін өсімақы төлеп, қарызды артық көлемде төлейді.
Несиелік мәміледе қарызға алушы несие берушіге тәуелді, оған несие беруші өз талаптарын қояды.Қарыз алушы мен несие беруші несие қатынастарының толық құқықты жақтары болып табылады. Олар міндетті түрде қатысуы керек.Және бұл жағдайда олар орындарын ауыстыруы мүмкін.Несие беруші-қарызгер (кәсіпорындар мен халық бос қаражаттарын есеп және депозиттік шоттарға сақтай отырып) болуы мүмкін.Несие беруші мен қарызға алушы өзара іс-әрекеттерінде қарама-қайшылықтың бірлігі сипатын көрсетеді.Несиелік мәміленің қатысушылары ретінде олар оның қарама-қарсы жақтарында тұрады.Олардың мүдделері де бөлек, несие беруші неғұрлым жоғары пайыздық несие бергісі келсе, қарыз алушыға мүмкіндігінше арзан несие несие алып, қосымша қаржылар табу мүддесі болады.
Несие берушілер мен қарызға алушылардан басқа несие қатынасы құрылымының элементі-алыс-берістің объектісі-несиеленген құн (ссуженная стоимость) болып табылады.








Несиеленген құн ұдайы өндіріс процесін жылдамдататын ерекшелікке ие.Себебі, қарызға алушының қайсыбір маусымдық жұмыстарды жүргізуге және болжанбаған шығындарға қажет меншікті қорларын жинақтаудың қажеттігі жоқ.сондықтан, бұл қосымша қажеттіліктер несие есебінен қанағаттандырылады.
Несиеленген құн өндірістік қорлардың ауыспалы айналымының үздіксіз болуын қамтамасыз етеді және олардың қозғалысындағы іркілістерді жояды.Бұл жағдайда бастапқы несиеленген құн ғана емес, сонымен қатар өскен пайызбен қоса, несиенің қайтарымдылығы қамтамасыз етіледі. Несие өз құнын осылайша бүкіл қозғалысында:басынан бастап, оның банкке қайтарылуына дейін сақтайды.
Несиенің қарастырылған құрылымы оның біртұтастығын айқындайды.Ол элементтерінің бірлігін болжайды.
Несиеленген құн қозғалысының сатыларын қарастырсақ, келесідей көрсетіледі:

Ко –Қақ--Кп ... Рб ... Кқ ... –Бқ

Мұндағы: Ко – несие орналастыру;
Қақ – қарызға алушының несиені алуы;
Кп – несиенің пайдаланылуы;
Рб – ресурстарды босату;
Кқ – несиенің қайтарылуы;
Бқ – банктің аталмыш қарызды қайтаруы.
Несиеленген құнды орналастыру (несиенің ұсынылуы) Ко – несие қозғалысының алғашқы баспалдағы болып табылады.Оған құнның жиынтықталуы (аккумуляция), яғни уақытша бос ақша қаражаттар себепкер болады.Несие беруші қарыз алушыға белгіленген мерзімде пайызбен төлейтініне сенімді болған кезде ғана несие бере алады.
Несие алу (Қақ) қарыз алушының уақытша қажеттіліктерін қанағаттандырады, өйткені несиелік қатынастың басқа тарапы оны белгілі бір уақытқа ғана беғреді.
Несиені пайдалану (Кп) қарыз алушының оны өз шаруашылығында пайдаланып, несие берушіге несиенің қайтарылуын қамтамасыз ету керектігін білдіреді.Ресурстардың босатылуы (Бр) қарыз алушының шаруашылығында құнның ауыспалы айналымның аяқталу актісін, несие алушының уақытша қажеттіліктерін қанағаттандыру мүддесінде құнның пайдаланылу процесін сипаттайды.Несие қозғалысының бұл сатысы оның келесі кезеңге өтуі үшін материалдық база болып табылады.
Несиенің қайтарылуы (Кқ) уақытша пайдаланылған құнның қарыз алушыдан несие берушіге қайтуын көрсетеді.Қарыз алушының шаруашылығында белгілі бір ауыспалы айналымда жүзеге асқан құн өзінің уақытша иесінен кетіп, несие берушіге өтеді.
Уақытша пайдаланылғаннан кейін (Кп) құнды несие берушінің алу актісі несие қозғалысының аяқталу сатысы болып табылады.Уақыт бойынша несиенің қайтарылуы (Кқ) және несие берушінің алған қаражаты (несиеге бергені) Қақ сәйкес келуі мүмкін.Аталмыш сатыларды сөз болып отырған сол бір құнның сомалары біріктіреді: қарыз алушы қарыздың белгілі бір бөлігін несие берушіге қайтарады, ал ол дәл осы соманы алады.
Осы қарастырылған кезеңдер несиеленген құнның толық айналымының бір бөлігі болып саналатын несиенің қозғалысын көруге болады, ол тек несиеге ғана қатысты емес.Белгілі болып отырғандай, несиелік қатынастар айналым шеңберінде ғана туындайды, сондықтан несиеге несие берушіден қарыз алушыға құнның актісінің ауфсуы және керісінше деп қараған дұрыс.
Несиенің мәнін тану үшін оның негізін ашу керек, яғни несиелік қатынастар туындайтын базаны қарау керек.Несиенің мәнін ашып көрсететін, несиенің негізін құрайтын негізі (база) неден тұрады? О.И.Лаврушкин ондай негіз несиенің қайтарылуын есептейді.Ол несие қозғалысының бір сатысы бола тұрып, бір мезгілде несиеленген құн қозғалысының барлық сатыларын қамтиды.Несие ақшасын жарату (орналастыру), алу және оны пайдалану -қайтарым негізінде жүзеге асады.Несиеленген құнның қайтарылу кезеңі оның жалпы ауыспалы айналымын ғана аяқтайды.Қайтарымдылық- несиелік қатынасқа тән белгіні анықтайтын өзіндік ерекшелікті көрсетеді.
Несиенің қайтарылуы – уақытша пайдаланнған несиеленген құнды несие берушіге қайтару процесі.Ол өзінен-өзі туындамайды.Ол құнның ауыспалы айналымында аяқталатын материалдық процестерде негізделеді.Бұл тек қайтарымның негізін жасайды.Уақытша пайдалануға алған ақшалай қаражатты қайтаруға босаған қаражаттар қарыз алушыға мүмкіндік берген кезде ғана несиені қайтару басталады.Несиенің қайтарылуы объективті процесс болып табылады, яғни оны мәміленің табиғатын өзгертпей, кейінге қалдыруға болмайды.Несие беруші мен қарыз алушы бекіткен келісім шартқа сәйкес ол заңды бекітілген сипат алады.Халық шаруашылығы деңгейінде несиенің қайтарылуы тұтас алғанда қайтарудың жиынтығын көрсетеді.Бұл жерде ол алынған несиенің бір ғана белгісін көрсетпейді, экономикалық категория сияқты бар несиенің тұтастығын көрсетеді.
Несиенің әлеуметтік-экономикалық негізі оның қоғамдық оның қоғамдық сипатқа тән екендігінде.
Банкке, несие берушіге қарыз алушының несиені қайтаруы соңғысына кез-келген сәтте өзіне несие берушілерге (өздерінің уақытша бос қаражаттарын депозиттік шоттарда сақтаған заңды және жеке тұлғаларға) талап етуі бойынша мүмкіндік береді.Несиенің қайтарылуы қосарлы қайтарылу сияқты.
Несиенің құрылымын, қозғалыс кезеңдерін және негізін талдау нәтижесінде несиенің мәнін толық анықтамасы дей отырып, былайша айтуға болады: «несие беруші мен қарыз алушының несиелік құнның төлем мен жеделдікке негізделген қозғалысынан туатын экономикалық қатынастар» -деп.
Несиенің тағы да көп анықтамалары бар.Мысалы, несие-бұл несие капиталының қозғалысы.Несие капиталы- бұл қайтару талабымен пайызбен төленетін, меншік иелеріне несиеге ұсынылатын ақша капиталы.Капитал- бұл өз-өзінен өсетін құн.Оның басқа ақшалардан сапалы ерекшелігі сол.Ал капитал- өз-өзінен өсетін құн, оның ақшадан сапалық айырмашылығы- несие капиталының өзінен- өзі өсетін құнның бір түрі, ал ақша болса, өзінен-өзі өсім бере алмайды.
Несиеге толық анықтама беруге тырысып көрейік.Несие- кеңейтілген қайта өңдіру мақсатында экономиканың, халықтың бос ақшалай қаражаттарын жұмылдырып қамтитын несие капиталының қозғалысы себепті экономикалық қарым-қатынасты көрсетеді.
Несиелік қатынастардың мәні несиенің- қайтару, қамтамасыз етілу, мақсатты сипат сияқты маңызды принциптерімен анықталады.
Бұл принциптер несиенің алғашқы даму кезеңдерінен бастап қалыптасты, ол кейіннен заңды түрде бекітілді.
Несиенің қайтарылу принципі – қарыз алушының несиені пайдаланғаннан кейін несие берушіге уақытында қайтару қажеттілігімен сипатталады.Ол банктің несие қорын жаңғыртып отыруды қамтамасыз ететін несиені пайызбен өтеуде өзінің іс жүзіндегі орнын анықтайды.Бұл несие капиталының қозғалысына қажетті талап болып табылады.Ол белгілі бір мерзімге берілген соманың толық қайтарылуын қамтамасыз етеді.
Несиенің төлемділігі – қарыз алушыға берілген несиенің уақытында қайтарылуын және одан табыс түсіруге несие беруші де, оның тиімді пайдаланылуына қарыз алушы да ынталы болады.
Несиенің жеделдік принципі қарыз алушыға кез-келген тиімді уақытта емес, несие келісімшартында белгіленген уақытта қайтару қажеттігін көрсетеді.
Белгіленген мерзімді бұзу – несие беруші үшін қарыз алушыға өндіріп алатын пайызды көбейтілген түрде несиені пайызбен мерзімінен бұрын өндіріп алуға саятын экономикалық санкция қолдануға жеткілікті негіз болып табылады.Несиенің қамтамасыз етілу принципі несие келісімшартында қарыз алушы өз мойнына алған міндеттемелерді бұзуы мүмкін жағдайда несие берушінің мүліктік мүддесін қорғауды қамтамасыз етудің қажеттілігін көрсетеді.Бұл принцип жалпы экономикалық тұрақсыздық кезеңінде өзекті мәселе болып табылады.
Несиенің мақсатты сипаты несие берушіден алынған қаражаттың мақсатқа сай пайдалану қажеттілігін білдіреді.Несие келісімшартындағы сәйкес бөлімде берілетін несиенің нақты мақсаты, сондай-ақ банктің бақылау процесінде бұл талапты қарыз алушының сақтауы белгіленеді.
Бұл принциптердің барлығы бір-бірімен өзара байланысты және олардың бір уақытта қызмет етуі несиенің мәнін анықтайды.Осы принциптердің біреуі бұзылса, онда неси қатынасының мәні кетіп, несиенің дербес экономикалық категория сияқты өзіне тән қаситтері жоғалады.
Несие – ақша сияқты тарихи экономикалық категория болып табылады.«Несие» деген сөз, «қарыз», «несие» деген «кredo»- сенемін днген мағына беретін латынша «kreditium» деген сөзден шығады.Ол экономикалық категория ретінде әр түрлі экономикалық қоғамдарда қызмет етеді.Ол тауар өндірісінің пайда болған кезінен бастап қарапайым формаларында: бай және кедей қоғамдарда көрінеді.несие қатынастары ақша қатынастары сияқты үнемі даму үстінде болады.Алғашқы несие табиғи түрде (астық, мал, еңбек құралдары және т.б.) қоғамның дәулетті топтарынан мүліксіз шаруалар мен кәсіпкерлерге тұтыну мұқтаждығы мен қарыздарды өтеу үшін ұсынылған.Тауар-ақша қатынастарының дамуымен несие ақша түріне көшті.
Несиенің объективті қажеттілігі табиғи және ақшалы түрде жүзеге асатын кеңейтілген өңдірістің ерекшеліктерінен туындайды.Несиелік капитал түрлері үнемі ауысып отырады. Меншіктің ақшалы түрі тауар түріне, тауарлы өңдірістік түрге, өңдірістік тауарлыға және тауарлық қайтадан ақша түріне ауысып тұрады, яғни А – Т – Ө – Т¹ - А¹ капиталдың ауыспалы айналымы жүреді.Ауыспалы айналымның бірінші кезеңінде ақша өңдіріс қорына (машиналар, шикізат жабдықтары және т.б.) ауысып кетеді, екінші кезеңде - өңдіріс процесінде – дайын өнім (тауар) жасалады, өңдірістік тауарлыға айналады.Үшінші кезеңде тауар сатылып, бастапқы ақша түріне ауысады.Капиталдың осындай ауыспалы айналымы тұрақты түрде бөлек жеке кәсіпорында және жалпы халық шаруашылығында үнемі жүріп жатады.капиталдың қозғалысы – оның тек ауыспалы айналымы емес (кругооборот), сондай-ақ оның айналымы да.капиталдың айналымы (оборот) дегенде оның үнемі қайталанатын ауыспалы айналымы түсіндіріледі.
Капитал түрлерінің ауысуы бір шаруашылық субъектілерінде ақша қаржысының уақытша босатылып және басқа шаруашылық жүргізуші субъектілерде ақшаға деген қажеттіліктің қалыптасуымен қоса жүреді.Әрбір шаруашылық субъектісінде (кәсіпорын) өзінің жеке ауыспалы айналымдағы капиталы болады.
Қызмет процесінің бағыттылығы ауыспалы айналымның әр түрлі сатыларында болатын ақша ресурстарының оларда бір мезгілде және үнемі бар болуын: материалдық өңдіріс саласы үшін - өңдірістік, тауарлы және ақшалы, ал айналым саласы үшін – тауарлы және ақшалай болуын талап етеді.
Өңдірісті жеке шаруашылық жүргізуші субъектілері ақшаларды уақытша босатуға және оларға деген қажеттілік үшін жағдай туғызады.Мысалы, негізгі өңдірістік және айналым қорларының құн қозғалысының процесінде. Негізгі қорлар өздерінің құндылығын аммортизациялық тозу шамасына қарай дайын өнімдерге бірте-бірте аударады, ал олар негізгі қорларды модернизациялап жаңарту үшін бірнеше жылдар бойы жинақталатыны мәлім.Бұл жағдайда негізгі құрал-жабдықтарды ауыстыру (айырбастау) және жөңдеу үшін жұмсалатыны себепті ақшалай қаражаттың уақытша босатылуы қалыптасады.Бірақ, бұл сәтте жинақталған ақша жеткіліксіз болуы мүмкін.Бұл жағдайда ақшаға қажеттілік туады.Яғни, ақшалай қаражатты босату мен оған деген қажеттілік айналым қорларын пайдалануда да үнемі болып тұрады.Мысалы, дайын өнімді сатудан түсетін түсім ақша және шикізат, материалды сатып алу, еңбекақысын төлеу үшін бірден бір сәтте жұмсала қоймайды және бұл жағдайда ақшалай қаражаттың уақытша босауы орын алады.Қосымша ақшалай қаражатқа деген қажеттілік маусымдарда нақты айналым қорларының жеткіліксіздігінен (шикізат, материалдар, жанар-жағармай) өндіріс пен тауар айналымының уақыты сәйкес келмеуінен және т.б. туындауы мүмкін.

Пән: Банк ісі
Жұмыс түрі:  Дипломдық жұмыс
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 58 бет
Таңдаулыға:   
Мазмұны

1 Нарық жағдайындағы несие жүйесінің мәні және қажеттілігі
1.1 Несиенің мәні, қажеттілігі және құрылымы ... ... ... ... ... ... ... ... ...
1.2 Несиелік жүйені құру принциптері, формалары және
түрлері ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... .. ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
...
1.3 Несие жүйесі дамуының әлемдік тәжірибесі ... ... ... ... ... ... ... ... ..
2 ҚР-дағы несие жүйесінің дамуының қазіргі тенденциялары
2.1 ҚР-дағы несие жүйесінің даму ерекшеліктері ... ... ... ... ... ... ... ... ..
2.2 ҚР-ның несие жүйесінің қазіргі жағдайын талдау ... ... ... ... ... ... ...
3 ҚР-ның несие жүйесін перспективалық дамыту бағыттары
3.1 ҚР-ның несие жүйесін дамыту мәселелері ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..

1.НАРЫҚ ЖАҒДАЙЫНДАҒЫ НЕСИЕ ЖҮЙЕСІНІҢ МӘНІ ЖӘНЕ ҚАЖЕТТІЛІГІ
1.1 Несиенің мәні, қажеттілігі және құрылымы.

Несиенің мәнін анықтаған кезде бірқатар әдістемелік принциптерді
ұстану керек,несиелердің барша түрі формалардан тәуелсіз оның мәнін
көрсетуі керек:
-несие келісімі тұтасымен алғанда несиенің мәнін ашуы
керек.Егер бір келісімде несие қайтарылмаса,онда бұл өзінің
қайтарылатын қасиетін жоғалтатынын білдіреді;
-несиенің мәнін талдауда несиенің құрылымын, қозғалыс сатыларын,
несиенің негізін қарастырған жөн;
Несиеде өзгермейтін, тұрақты болып қалатын жәйт-құрылым.Өзге
экономикалық категориялар сияқты несие де бір-бірімен өзара әрекетке
түсетін бірнеше элементтен тұрады.Ондай элементтерге ең алдымен
несиелік қатынастың барлық субъектілері, сондай-ақ жоғарыда
анықтағанымыздай, бұл субъектілерге несие беруші мен қарызға алушылар
жатады.Оларды бөлуге және бөлек қарастыруға болмайды.Оларды бірге
қарастырған жағдайда ғана несиенің мәнін анықтауға болады.
Несие беруші- несиелік келісімнің қарыз ұсынатын жағы.Мұны іске
асыру үшін онда ақшалай қаражаттың белгілі бір қоры болуы
керек.ОЛ ақша өзінікі болуы немесе басқа біреуден қарызға алған
болуы да мүмкін.
Қазіргі уақытта қарызға ақша ұсынатын негізгі несие беруші-
банк болып табылады.Ол кәсіпорындардың, ұйымдардың, кеңселер мен
халықтың уақытша бос қаражаттарын шоғырландырып, оларды қарыз алушыға
уақытша пайдалану үшін несие түрінде ұсынады.Бұл ретте банктен
алған несиені тек қарызға алушы ғана емес, сондай-ақ соңғысы да
меншік иесіне (кәсіпорынға, халыққа) тартылған ресурстарды (ақшаларды)
қайтаруға міндетті.Бұл арада банк бір жағдайға несие беруші болса,
екінші жағдайда- қарыз алушы болып крінеді.
Қарызға алушы - несиелік қатынастар жағы, несие алып, алған
қарызды қайтаруға міндетті жағы.Қосымша ақшалай қаражатқа уақытша
мұқтаждығы тұғандар қарызға ақша алушылар болып табылады.Қазіргі
заман талабына сай қарызға алушылар-кәсіпорындар, кәсіпкерлер, халық,
мемлекеттер мен банктер болуы мүмкін.Алайда , қарызға алушы қарызға
алынған қаражаттың меншік иесі болып табылмайды, өндіріс саласында,
айналымда оны ол өз қалауымен қолданады.Бұл жағдайда ол алынған
ақшадан гөрі, яғни шаруашылықта ауыспалы айналым қоры таусылғаннан
кейін оны іске асырып, пайдаланғаны үшін өсімақы төлеп, қарызды
артық көлемде төлейді.
Несиелік мәміледе қарызға алушы несие берушіге тәуелді, оған
несие беруші өз талаптарын қояды.Қарыз алушы мен несие беруші
несие қатынастарының толық құқықты жақтары болып табылады. Олар
міндетті түрде қатысуы керек.Және бұл жағдайда олар орындарын
ауыстыруы мүмкін.Несие беруші-қарызгер (кәсіпорындар мен халық бос
қаражаттарын есеп және депозиттік шоттарға сақтай отырып) болуы
мүмкін.Несие беруші мен қарызға алушы өзара іс-әрекеттерінде қарама-
қайшылықтың бірлігі сипатын көрсетеді.Несиелік мәміленің қатысушылары
ретінде олар оның қарама-қарсы жақтарында тұрады.Олардың мүдделері
де бөлек, несие беруші неғұрлым жоғары пайыздық несие бергісі
келсе, қарыз алушыға мүмкіндігінше арзан несие несие алып, қосымша
қаржылар табу мүддесі болады.
Несие берушілер мен қарызға алушылардан басқа несие қатынасы
құрылымының элементі-алыс-берістің объектісі-несиеленген құн (ссуженная
стоимость) болып табылады.

Несиеленген құн ұдайы өндіріс процесін жылдамдататын
ерекшелікке ие.Себебі, қарызға алушының қайсыбір маусымдық жұмыстарды
жүргізуге және болжанбаған шығындарға қажет меншікті қорларын
жинақтаудың қажеттігі жоқ.сондықтан, бұл қосымша қажеттіліктер несие
есебінен қанағаттандырылады.
Несиеленген құн өндірістік қорлардың ауыспалы айналымының
үздіксіз болуын қамтамасыз етеді және олардың қозғалысындағы
іркілістерді жояды.Бұл жағдайда бастапқы несиеленген құн ғана емес,
сонымен қатар өскен пайызбен қоса, несиенің қайтарымдылығы қамтамасыз
етіледі. Несие өз құнын осылайша бүкіл қозғалысында:басынан бастап,
оның банкке қайтарылуына дейін сақтайды.
Несиенің қарастырылған құрылымы оның біртұтастығын айқындайды.Ол
элементтерінің бірлігін болжайды.
Несиеленген құн қозғалысының сатыларын қарастырсақ, келесідей
көрсетіледі:

Ко –Қақ--Кп ... Рб ... Кқ ... –Бқ

Мұндағы: Ко – несие орналастыру;
Қақ – қарызға алушының несиені алуы;
Кп – несиенің пайдаланылуы;
Рб – ресурстарды босату;
Кқ – несиенің қайтарылуы;
Бқ – банктің аталмыш қарызды қайтаруы.
Несиеленген құнды орналастыру (несиенің ұсынылуы) Ко – несие
қозғалысының алғашқы баспалдағы болып табылады.Оған құнның
жиынтықталуы (аккумуляция), яғни уақытша бос ақша қаражаттар себепкер
болады.Несие беруші қарыз алушыға белгіленген мерзімде пайызбен
төлейтініне сенімді болған кезде ғана несие бере алады.
Несие алу (Қақ) қарыз алушының уақытша қажеттіліктерін
қанағаттандырады, өйткені несиелік қатынастың басқа тарапы оны
белгілі бір уақытқа ғана беғреді.
Несиені пайдалану (Кп) қарыз алушының оны өз шаруашылығында
пайдаланып, несие берушіге несиенің қайтарылуын қамтамасыз ету
керектігін білдіреді.Ресурстардың босатылуы (Бр) қарыз алушының
шаруашылығында құнның ауыспалы айналымның аяқталу актісін, несие
алушының уақытша қажеттіліктерін қанағаттандыру мүддесінде құнның
пайдаланылу процесін сипаттайды.Несие қозғалысының бұл сатысы оның
келесі кезеңге өтуі үшін материалдық база болып табылады.
Несиенің қайтарылуы (Кқ) уақытша пайдаланылған құнның қарыз
алушыдан несие берушіге қайтуын көрсетеді.Қарыз алушының
шаруашылығында белгілі бір ауыспалы айналымда жүзеге асқан құн
өзінің уақытша иесінен кетіп, несие берушіге өтеді.
Уақытша пайдаланылғаннан кейін (Кп) құнды несие берушінің алу
актісі несие қозғалысының аяқталу сатысы болып табылады.Уақыт
бойынша несиенің қайтарылуы (Кқ) және несие берушінің алған
қаражаты (несиеге бергені) Қақ сәйкес келуі мүмкін.Аталмыш сатыларды
сөз болып отырған сол бір құнның сомалары біріктіреді: қарыз алушы
қарыздың белгілі бір бөлігін несие берушіге қайтарады, ал ол дәл
осы соманы алады.
Осы қарастырылған кезеңдер несиеленген құнның толық
айналымының бір бөлігі болып саналатын несиенің қозғалысын көруге
болады, ол тек несиеге ғана қатысты емес.Белгілі болып отырғандай,
несиелік қатынастар айналым шеңберінде ғана туындайды, сондықтан
несиеге несие берушіден қарыз алушыға құнның актісінің ауфсуы және
керісінше деп қараған дұрыс.
Несиенің мәнін тану үшін оның негізін ашу керек, яғни
несиелік қатынастар туындайтын базаны қарау керек.Несиенің мәнін
ашып көрсететін, несиенің негізін құрайтын негізі (база) неден
тұрады? О.И.Лаврушкин ондай негіз несиенің қайтарылуын есептейді.Ол
несие қозғалысының бір сатысы бола тұрып, бір мезгілде несиеленген
құн қозғалысының барлық сатыларын қамтиды.Несие ақшасын жарату
(орналастыру), алу және оны пайдалану -қайтарым негізінде жүзеге
асады.Несиеленген құнның қайтарылу кезеңі оның жалпы ауыспалы
айналымын ғана аяқтайды.Қайтарымдылық- несиелік қатынасқа тән белгіні
анықтайтын өзіндік ерекшелікті көрсетеді.
Несиенің қайтарылуы – уақытша пайдаланнған несиеленген құнды
несие берушіге қайтару процесі.Ол өзінен-өзі туындамайды.Ол құнның
ауыспалы айналымында аяқталатын материалдық процестерде
негізделеді.Бұл тек қайтарымның негізін жасайды.Уақытша пайдалануға
алған ақшалай қаражатты қайтаруға босаған қаражаттар қарыз алушыға
мүмкіндік берген кезде ғана несиені қайтару басталады.Несиенің
қайтарылуы объективті процесс болып табылады, яғни оны мәміленің
табиғатын өзгертпей, кейінге қалдыруға болмайды.Несие беруші мен
қарыз алушы бекіткен келісім шартқа сәйкес ол заңды бекітілген
сипат алады.Халық шаруашылығы деңгейінде несиенің қайтарылуы тұтас
алғанда қайтарудың жиынтығын көрсетеді.Бұл жерде ол алынған несиенің
бір ғана белгісін көрсетпейді, экономикалық категория сияқты бар
несиенің тұтастығын көрсетеді.
Несиенің әлеуметтік-экономикалық негізі оның қоғамдық оның
қоғамдық сипатқа тән екендігінде.
Банкке, несие берушіге қарыз алушының несиені қайтаруы
соңғысына кез-келген сәтте өзіне несие берушілерге (өздерінің
уақытша бос қаражаттарын депозиттік шоттарда сақтаған заңды және
жеке тұлғаларға) талап етуі бойынша мүмкіндік береді.Несиенің
қайтарылуы қосарлы қайтарылу сияқты.
Несиенің құрылымын, қозғалыс кезеңдерін және негізін талдау
нәтижесінде несиенің мәнін толық анықтамасы дей отырып, былайша
айтуға болады: несие беруші мен қарыз алушының несиелік құнның
төлем мен жеделдікке негізделген қозғалысынан туатын экономикалық
қатынастар -деп.
Несиенің тағы да көп анықтамалары бар.Мысалы, несие-бұл несие
капиталының қозғалысы.Несие капиталы- бұл қайтару талабымен пайызбен
төленетін, меншік иелеріне несиеге ұсынылатын ақша капиталы.Капитал-
бұл өз-өзінен өсетін құн.Оның басқа ақшалардан сапалы ерекшелігі
сол.Ал капитал- өз-өзінен өсетін құн, оның ақшадан сапалық
айырмашылығы- несие капиталының өзінен- өзі өсетін құнның бір түрі,
ал ақша болса, өзінен-өзі өсім бере алмайды.
Несиеге толық анықтама беруге тырысып көрейік.Несие- кеңейтілген
қайта өңдіру мақсатында экономиканың, халықтың бос ақшалай
қаражаттарын жұмылдырып қамтитын несие капиталының қозғалысы себепті
экономикалық қарым-қатынасты көрсетеді.
Несиелік қатынастардың мәні несиенің- қайтару, қамтамасыз етілу,
мақсатты сипат сияқты маңызды принциптерімен анықталады.
Бұл принциптер несиенің алғашқы даму кезеңдерінен бастап
қалыптасты, ол кейіннен заңды түрде бекітілді.
Несиенің қайтарылу принципі – қарыз алушының несиені
пайдаланғаннан кейін несие берушіге уақытында қайтару қажеттілігімен
сипатталады.Ол банктің несие қорын жаңғыртып отыруды қамтамасыз
ететін несиені пайызбен өтеуде өзінің іс жүзіндегі орнын
анықтайды.Бұл несие капиталының қозғалысына қажетті талап болып
табылады.Ол белгілі бір мерзімге берілген соманың толық қайтарылуын
қамтамасыз етеді.
Несиенің төлемділігі – қарыз алушыға берілген несиенің уақытында
қайтарылуын және одан табыс түсіруге несие беруші де, оның тиімді
пайдаланылуына қарыз алушы да ынталы болады.
Несиенің жеделдік принципі қарыз алушыға кез-келген тиімді
уақытта емес, несие келісімшартында белгіленген уақытта қайтару
қажеттігін көрсетеді.
Белгіленген мерзімді бұзу – несие беруші үшін қарыз алушыға
өндіріп алатын пайызды көбейтілген түрде несиені пайызбен мерзімінен
бұрын өндіріп алуға саятын экономикалық санкция қолдануға
жеткілікті негіз болып табылады.Несиенің қамтамасыз етілу принципі
несие келісімшартында қарыз алушы өз мойнына алған міндеттемелерді
бұзуы мүмкін жағдайда несие берушінің мүліктік мүддесін қорғауды
қамтамасыз етудің қажеттілігін көрсетеді.Бұл принцип жалпы
экономикалық тұрақсыздық кезеңінде өзекті мәселе болып табылады.
Несиенің мақсатты сипаты несие берушіден алынған қаражаттың
мақсатқа сай пайдалану қажеттілігін білдіреді.Несие келісімшартындағы
сәйкес бөлімде берілетін несиенің нақты мақсаты, сондай-ақ банктің
бақылау процесінде бұл талапты қарыз алушының сақтауы белгіленеді.
Бұл принциптердің барлығы бір-бірімен өзара байланысты және
олардың бір уақытта қызмет етуі несиенің мәнін анықтайды.Осы
принциптердің біреуі бұзылса, онда неси қатынасының мәні кетіп,
несиенің дербес экономикалық категория сияқты өзіне тән қаситтері
жоғалады.
Несие – ақша сияқты тарихи экономикалық категория болып
табылады.Несие деген сөз, қарыз, несие деген кredo- сенемін
днген мағына беретін латынша kreditium деген сөзден шығады.Ол
экономикалық категория ретінде әр түрлі экономикалық қоғамдарда
қызмет етеді.Ол тауар өндірісінің пайда болған кезінен бастап
қарапайым формаларында: бай және кедей қоғамдарда көрінеді.несие
қатынастары ақша қатынастары сияқты үнемі даму үстінде
болады.Алғашқы несие табиғи түрде (астық, мал, еңбек құралдары және
т.б.) қоғамның дәулетті топтарынан мүліксіз шаруалар мен
кәсіпкерлерге тұтыну мұқтаждығы мен қарыздарды өтеу үшін
ұсынылған.Тауар-ақша қатынастарының дамуымен несие ақша түріне көшті.
Несиенің объективті қажеттілігі табиғи және ақшалы түрде
жүзеге асатын кеңейтілген өңдірістің ерекшеліктерінен
туындайды.Несиелік капитал түрлері үнемі ауысып отырады. Меншіктің
ақшалы түрі тауар түріне, тауарлы өңдірістік түрге, өңдірістік
тауарлыға және тауарлық қайтадан ақша түріне ауысып тұрады, яғни
А – Т – Ө – Т¹ - А¹ капиталдың ауыспалы айналымы жүреді.Ауыспалы
айналымның бірінші кезеңінде ақша өңдіріс қорына (машиналар, шикізат
жабдықтары және т.б.) ауысып кетеді, екінші кезеңде - өңдіріс
процесінде – дайын өнім (тауар) жасалады, өңдірістік тауарлыға
айналады.Үшінші кезеңде тауар сатылып, бастапқы ақша түріне
ауысады.Капиталдың осындай ауыспалы айналымы тұрақты түрде бөлек
жеке кәсіпорында және жалпы халық шаруашылығында үнемі жүріп
жатады.капиталдың қозғалысы – оның тек ауыспалы айналымы емес
(кругооборот), сондай-ақ оның айналымы да.капиталдың айналымы (оборот)
дегенде оның үнемі қайталанатын ауыспалы айналымы түсіндіріледі.
Капитал түрлерінің ауысуы бір шаруашылық субъектілерінде ақша
қаржысының уақытша босатылып және басқа шаруашылық жүргізуші
субъектілерде ақшаға деген қажеттіліктің қалыптасуымен қоса
жүреді.Әрбір шаруашылық субъектісінде (кәсіпорын) өзінің жеке ауыспалы
айналымдағы капиталы болады.
Қызмет процесінің бағыттылығы ауыспалы айналымның әр түрлі
сатыларында болатын ақша ресурстарының оларда бір мезгілде және
үнемі бар болуын: материалдық өңдіріс саласы үшін - өңдірістік,
тауарлы және ақшалы, ал айналым саласы үшін – тауарлы және ақшалай
болуын талап етеді.
Өңдірісті жеке шаруашылық жүргізуші субъектілері ақшаларды
уақытша босатуға және оларға деген қажеттілік үшін жағдай
туғызады.Мысалы, негізгі өңдірістік және айналым қорларының құн
қозғалысының процесінде. Негізгі қорлар өздерінің құндылығын
аммортизациялық тозу шамасына қарай дайын өнімдерге бірте-бірте
аударады, ал олар негізгі қорларды модернизациялап жаңарту үшін
бірнеше жылдар бойы жинақталатыны мәлім.Бұл жағдайда негізгі құрал-
жабдықтарды ауыстыру (айырбастау) және жөңдеу үшін жұмсалатыны себепті
ақшалай қаражаттың уақытша босатылуы қалыптасады.Бірақ, бұл сәтте
жинақталған ақша жеткіліксіз болуы мүмкін.Бұл жағдайда ақшаға
қажеттілік туады.Яғни, ақшалай қаражатты босату мен оған деген
қажеттілік айналым қорларын пайдалануда да үнемі болып
тұрады.Мысалы, дайын өнімді сатудан түсетін түсім ақша және шикізат,
материалды сатып алу, еңбекақысын төлеу үшін бірден бір сәтте
жұмсала қоймайды және бұл жағдайда ақшалай қаражаттың уақытша
босауы орын алады.Қосымша ақшалай қаражатқа деген қажеттілік
маусымдарда нақты айналым қорларының жеткіліксіздігінен (шикізат,
материалдар, жанар-жағармай) өндіріс пен тауар айналымының уақыты
сәйкес келмеуінен және т.б. туындауы мүмкін.

Осылайша негізі және айналым қорларының қозғалыс процесінде
ақшалай қаражаттың құйылуы (қажеттілік кезде) мен қайтуы (босатылу
кезеңінде) болады.Сондықтан бір кәсіпорын басқа кәсіпорынға қарағанда
бұрынырақ тауар сатушы ретінде және оның сатып алушысы болып шығуы
мүмкін.
Ақшалай қаржаттың уақытша босауы және оларға деген қажеттілік
тек материалдық өндіріс саласы мен айналымда ғана туындамайды.Ол
мемлекетте, бюджеттік және қоғамдық ұйымдарда, сондай-ақ халықта да
болуы мүмкін.Мысалы, бюджетке салықтардың келіп түсуі мен оларды
жұмсау уақыттары, ұзақ пайдаланатын заттарды сатып алумен халықтың
ақша қоры бірдей сәйкес келе бермейді.
Қаражатқа деген қажеттілік пен оның босауы арасында туындаған
қарама-қайшылық шаруашылық жүргізуші субъектілердің қалыпты қызметі
үшін қажет материалдық және қаржылық ресурстарды нақты
байланыстыратын несиенің жәрдемімен ғана шешіледі.
Несиенің объективті қажеттілігі несие қатынастарын жүзеге
асыратын капитал айналымы мен ауыспалы айналымның бір қалыпты
еместігімен ғана түсіндірілмейді.
Несиенің мүмкіндігін шындыққа айналдыру үшін белгілі бір
талаптар бар.Біріншіден, несие келісімінің қатысушылары – несие беруші
мен қарызға алушы – экономикалық байланыстардан туындайтын
міндеттемелердің орындалуын өз мойнына алуға материалдық жағынан
кепілдік беретін дербес заңды субъектілер болуы керек.Екіншіден, егер
несие беруші мен несие алушының мүдделері бір жерден шықса, онда
бұл жағдайда несие өте қажет болады.Несие келісімін жүзеге асыру
үшін оның қатысушылары міндетті түрде несиеге өзара қызығушылық
танытулары керек.Ф.Энгельс:Әрбір қоғамның экономика мүддесі, ең
алдымен мүдде ретінде алға шығуы керек деп жазды.
Несие беруші мен қарыз алушының арасында мүдделілік бірдей
болған кезде , бір жағынан, несиеге ақшалай қаражатты ұсынуда, екінші
жағынан – оны алуда несиелік қарым-қатынастар туындайды.
Осылайша, экономикалық негіз бен (капиталдың бірдей болмауы)
пайда болу талаптарының жиынтығы несиенің объективті қажеттілігін
анықтап және оның эволюциясын түсіндіріп береді.
Шарушылық жүргізуші субъектілердің жеке ауыспалы айналымынан
туындайтын несиеге қажеттілік несиенің объективті жүзеге асуын төлем
қаражаттарын жасау және жаңадан пайда болған құнды қайта бөлу
процесінде оның рөліне жете назар аудармай, оны толық дәрежеде
анықтамайды.Ақша эмиссиясының процесі (қолма-қол ақша және қолма-қол
ақшасыз) несие капиталының бір көзі болып табылатын несие
операцияларының нәтижесі.
Түрліше несие қарым-қатынастарындағы несиенің мән-маңызы сол
немесе басқа қоғамдық формацияда оның өмір сүруінің объективті
себептерімен анықталады.
Құндық қатынастың ерекше формасы ретінде несиенің пайда болуы
шаруашылық жүргізуші бір субъектіден босаған құн шаруашылық
келісімде қолданысқа түсіп, белгілі уақыттарда жаңа қайта өңдіру
цикліне әлі ене алмайтын кезде ғана жүзеге асады.Несиеге байланысты
бұл құн қосымша қаражатқа уақытша қажеттілігі туып отырған басқа
субъектіге өтеді және қайта өндіру процесінің шеңберінде қызметін
жалғастыра береді.Бірақ, несиелік қатынастардың пайда болуын
экономикалық байланысқа түсуге дайын меншік иелері сияқты бір-біріне
қарсы тұралатын тауар иеленушілер арасындағы айырбас ауқымынан
іздеген жөн.Тауарларды қолдан-қолға өткізу сияқты тауар айырбастау
және қызмет көрсетумен ауысу несиелік қатынастардан туындаған
экономикалық жеміс.
Несиелік қатынастар пайда болатын және дамитын нақты
экономикалық негізде қаражат айналымы мен ауыспалы айналым, яғни
несиелік қатынастың материалдық негізі боп құн қозғалысы саналатын
болады.
Қарызға алушы несиені кедей болғаны үшін алмайды, ол өзінің
меншікті қорларының ауыспалы айналым мен капитал айналымының
объективті күшіне толық шамада жетпей тұрғандықтан өз ісін алға
бастыру үшін алады.
Сонымен, несиенің объективті өмір сүруінің негізгі талаптары
төмендегідей тізбектеледі:
-жеке тауар өндірушілердің өндірістік (негізгі және айналымдық)
қор-
лар айналымы мен жеке ауыспалы айналымдардың уақыт бойынша
сәйкес келмеуі;
-несие беруші мен қарызға алушының заңды тұрғыдан дербестігі;
-несиелік қатынасқа несие беруші мен қарызға алушының мүдделік
танытуы.
Несие объективті қажеттіліктен туындаған және ол қоғамдық
өндіріс процесінде маңызды рөл атқарады.Несие ақшалай капиталдың
қарызға трансформациясын қамтамасыз етеді және несие берушілер мен
қарызға алушылардың арасындағы қарым-қатынаста білдіреді.
Оның көмегімен мемлекеттің, халықтың, ұйымдардың және
кәсіпорындардың табыстары мен бос (еркін) ақшалай қаражаттары
жинақталып, уақытша пайдаланудың төлеміне аударылатын несие капиталына
айналады.
Несие мен ақшалар – түрлі экономикалық қарым-қатынастарды
білдіретін дербес экономикалық категориялар.Ақшаға қарағанда несие
тарлау болып келеді.Себебі, несие қарым-қатынасының субъектілері тек
несие мәмілесінің қатысушылары ғана болса, ал ақша қарым-қатынасының
субъектілері барлық заңды, заңды емес және жеке тұлғалар болып
табылады.
Осыған байланысты несие және ақша қарым-қатынасының ең бірінші
ерекшілігі – қатысушылар құрамының әр түрлі екендігін атап өткен
дұрыс.
* Нарықтық экономикада несие-банк жүйесі маңызды роль атқарады.Ол
арқылы кәсіпорындар, ұйымдар мен халықтың ақшалай есеп айырысулары
мен төлемдерінің едәір көлемі жүргізіледі, сондай-ақ ол уақытша
еркін ақша құралдарын, халықтың жинақ ақшалары мен табыстарын
белсенді әрекет етуші капиталға айналдырады, көптеген әр алуан
несиелік, сақтандыру, делдалдық, инвестициялық, сенімділік, кеңес беру
және басқа да операцияларды орындайды.
Өндіріске қатысты екінші кезекте бола тұра,несие жүйесі үнемі
оған және едәуір дәрежеде ықпал етеді.Ол ақша жинақтарының
масштабын бірнеше есеге кеңейтеді, ақша құралдарының бір саладан
екінші салаға құйылуын қамтамасыз етіп, сол арқылы өндіріс
тиімділігінің өсуіне ықпал етеді.
Несие жүйесінің ролі мен маңызы бірқатар көрсеткіштермен
сипатталады: несиелік қаражаттардың жалпы көлемі, кәсіпорындар мен
ұйымдардың негізгі және айналым капиталының қалыптасуындағы банктік
ссудалардың үлесі, жалпы төлем айналымы және т.б.
Несие жүйесі өз қызметін атқарған кезде несиелік қатынастар
туындайды.Несиелік мекемелер және әр түрлі субъектілер арасында
қайтарымдылық және төлем шарттары негізінде уақытша еркін ақша
қаражатын жинақтау және қайта бөлістіру жөніндегі экономикалық
байланыстары несиелік қатынастардың мазмұнын анықтайды.
Бірақ несиелік қатынастардың мазмұны ақша капиталының
жинақталуымен және оны заңды тұлғалар мен жеке тұлғалардың уақытша
пайдалануына берумен ғана шектелмейді.Несиелеу процесінде өндірістік
құнға, яғни ұдайы өндірістің ақша айналымына арналған төлем
құралдарының қосымша массасы қалыптасады.Төлем айналымының үлкен
ағымы несие жүйесі арқылы өтеді, ол несиелік қатынастардың мазмұнын
толықтыра отырып, төлеушілер мен несиелік мекемелер арасында, несиелік
мекемелер мен алушылар арасында экономикалық қатынастарды
қалыптастырады.
Несие жүйесі елдегі ақша айналымын реттейді, заңды және жеке
тұлғаларға әр түрлі қызметтерді көрсетеді, соның нәтижесінде несиелік
экономикалық қатынастар туындайды.
Несиелік қатынастардың екі түрлі сипаты бар және шаруашылық
субъектілері үшін де, несие жүйесі мекемелері үшін де бірдей
дәрежеде қажет болады.Несие мекемелерінде ақшаны сақтау – несиелік
ресурстардың құрылуын, ал оларды экономика мен халықтың қажеттілігі
үшін орналастыру – несие беруді білдіреді.
Екі жақты қатынастар мыналардың арасында болады: шаруашылық
ұйымдары мен несие жүйесі, несие жүйесі мен халық, мемлекет пен
несие жүйесі, несиелік мекемелер арасында, әр түрлі мемлекеттердің
несиелік мекемелері арасында.
Несиелік қатынастар несие экономикалық категориясының әрекет етуі
кезінде ақша формасында жүзеге асырылады.Несиелік қатынастардың
сыртқы көрінісін несие формасы сипаттайды.Ол несиелік қатынастардың
мәні мен ұйымдастырылуын синтездейді.несиелік қатынастардың формасы
мен мазмұны диалектикалық бірлікте болады.Несиелік қатынастардың
формасы олардың мазмұнына сәйкес келіп және олардың дамуын
ынталандыруы тиіс.Өндірістік қатынастардың өзгерісі несиелік
қатынастар мазмұнының және несие формасының өзгеруіне әкеледі.
Несие екі формада болады: тауарлық және ақшалай.Тауаллық несие
коммерциялық несиенің алғашқы негізін қалайды.Шаруашылық жүргізуші
субъектілердің ссуданы бір-біріне беруі кезінде бұл несие ақша
формасына өзгереді.Оның мәнісі мынада, яғни алушы субъект несие
берушіге алынған тауарлық несиенің дәлелі ретінде вексель, кепілдік
қағаздарды немесе басқа құжаттарды жазып береді, несие беруші оларды
ссуда алу үшін банкке ұсынады.Бұл жерде несиелік қатынастардың
субъектілері ретінде шаруашылық субъектілері және банк саналады.Оның
мазмұнындағы өзгерістер салдарынан несиелік қатынастардың тауарлық
формасы ақша формасына ұласады.Осылайша, тауар формасы негізінде
несиенің, ең алдымен банктік несиенің ақшалай формасы туындайды және
дамиды.
Несиелік қатынастардың, несие формаларының және несиелік
мекемелердің жиынтығы кең мағынадағы несие жүйесі түсінігін құрайды.
Тар мағынадағы несие жүйесі – бұл несие-қаржы қатынастарын
ұйымдастырушы,ақша жүйесін реттеуші және елде басқа да қаржы
қызметтерін көрсетуші несие мекемелерінің желісі.
Несие жүйесі банктік және басқа несиелік мекемелердің,
несиелік операцияларды жүзеге асыруды ұйымдастырудың құқықтық
формалары мен тәсілдемелерінің жиынтығымен сипатталады.Несиелік
қатынастарды ұйымдастырудың екі жүйесі бар: банктік және банктік
емес институттар шеңберінде.Сәйкесінше несиелік жүенің екі негізгі
буыны қалыптасады:банктік мекемелер және мамандырылған несие –қаржы
мекемелері.
Несие жүйесі несиелік операциялардың көлемінің функционалдық
маманданымен және несиелік мекемелердің санымен, сонымен бірге
шаруашылықты жүргізудің жеклегке субъектілеріне ұсынатын қаржы-несие
қызметтерінің санымен сипатталады.
Қазіргі кездегі несие жүйесі бұрыңғы жүйеден төмендегі
белгілері бойынша ерекшеленеді:
-банктік капиталдың және банктік монополиялардың шоғырлануы
және орталықтануы;
-несиелік мекемелердің әр алуан түрлері арасындағы бәсекенің
кү-
шеюі;
-банктік капиталдың өнеркәсіптік капиталмен байланысуы және
қар-
жылық капиталдың қалыптасуы;
-несиелік, соның ішінде монополистік мекемелер қызметінің ғалам-

дануы мен интернационалдануы және континент аралық халықара-
лық несиелік монополиялардың пайда болуы.
Экономиканың тарихи-экономикалық дамуының әрбір сатысына несиелік
істі ұйымдастырудың өз типі, несие-ақша қызметіндегі сәйкес
сұраныстарға жауап беретін несиелік жүйенің өз құрылымы сәйкес
келеді.Мысалы,КСРО-ның жоспарлық-орталықтандырылған экономикасына
Мемлекеттік банк басқарған несиелік жүйенің қатаң орталықтанған
құрылымы сәйкес келеді, нарықтық экономика үшін басқасы, яғни банктік
және банктік емес мекемелердің демонополизацияланған құрылымының кең
желісі сәйкес келеді.
Қазіргі кездегі несие жүйесінің күрделі, көп буындық құрылымы
бар.Егер несиелік мекемелердің өз клиенттеріне көрсететін қызметтер
сипатын жіктеменің негізі болса, онда қазіргі кездегі несиелік
жүйенің үш маңызды элементін бөліп көрсетуге болады:
— орталық (эмиссиялық) банк;
— коммерциялық банктер;
— мамандандырылған несие мекемелері (сақтандыру,жинақтық,
ипотекалық,сенімгерлік және т.б.)
Шаруашылық буындардың ұсынатын қаржы қызметтерінің функционалдық
мамандануы, көлемі мен санына сәйкес жүйенің ядросын банктік жүйе
құрайды, ал институттарының қызметін үйлестіруші ортақ орган болып –
Орталық банк есептеледі.
Орталық банк – бірінші деңгейдегі басты мемлекеттік банк,
мелекеттік, халықтық және ұлттық банк деп аталуына қарамай кез
келген елдің эмиссиялық, ақша-несие институты.Орталық банк- бұл
банктердің банкі. Ол заңды және жеке тұлғалармен операцияларды
жүргізбейді.Оның клиенттері – коммерциялық банктер және басқа несиелік
мекемелер,сонымен бірге үкіметтік ұйымдар, оларға әр алуан қызметтер
ұсынады.
Орталық банк тікелей ықпал ету және реттеу, бақылау мен
қадағалау қызметтерін банктік мекемелерге қатысты орындайды.Орталық
банк несиелік жүйенің басқа буындарына негізінен тек жанама ықпал
етеді, ол несиелік және ақшалай операциялардың, нарықтың әр алуан
секторларының, қаржы-несие қызметтерінің өзара байланысынан көрініс
табады.
Коммерциялық банктер ссудалық капитал нарығының әр түрлі
секторларында әрекет етуші көп қызметті мекемелер болып
табылады.Олар кәсіпкерлік тәжірибеде танымал қаржылық операциялар мен
қызметтердің басым бөлігін орындайды.Коммерциялық банктер дәстүр
бойынша кез келген елдің несие мекемесінің базалық жүйесі ролін
атқарады.
Олар бұрынғысынша үкіметтің, іскер топтардың және миллиондаған
жеке тұлғалардың салымдарын жинақтаушы қаржы орталығы болып
табылады.Ссудалық және инвестициялық операциялар арқылы коммерциялық
банктер әр түрлі қарыз алушылар үшін өз қорларына жол ашады.2006
жылдың басына қарай Қазақстанда 35 банк әрекет етті.
Мамандандырылған қаржы-несие мекемелері (оларды басқаша
парабанктер деп атайды) нарықтық экономикадағы несиелік жүйенің
маңызды және объективті қажетті буыны болып табылады.Бұл
мекемелерсіз экономиканың әр түрлі буындарында және халыққа
көрсететін несие жүйесінің толық болмай қалады.
Парабанктік мекемелер не клиенттердің белгіленген типтеріне
қызмет көрсетуге, не банктік қызметтің бір-екі түрін жүзеге асыруға
бағытталады.Олардың қызметі көп жағдайда нарықтың шағын сегментіне
қызмет көрсетуге, арнайы клиенттерге қызметтерді және де арнайы
қызметтерді ұсынуға негізделеді.
Бұл мекемелер үшін екі жақты тәуелділік тән болады: бір
жағынан, несиелік есеп айырысу операцияларын жүзеге асырумен
байланыса отырып, олар Орталық банктің сәйкес талаптарын негізге
алуы тиі;екінші жағынан, белгілі бір қаржылық, сақтандыру,
инвестициялық немесе басқа операцияларға мамандана отырып, олар
сәйкес ведомстволардың реттеуші ықпалына түседі.
АҚШ-тың несие жүйесі өте дамыған болып табылады, оған
өнеркәсібі дамыған елдер бағдарланады,ол орталықсыздандырылған деп
есептеоеді және өз құрамына Федералды резервтік жүйені (елдің
орталық банкі қызметін атқарады), 15 мың коммерциялық банкті,
инвестициялық және жинақ банктерін, ссуда сақтаушы ассоцияларды,
қаржылық компанияларды, несиелік кооперативтерді, сақтандыру
компаниялары мен зейнетақы қорларын, өзара несие қоғамдарын,
сақтандыру депозиттері институттарын және т.б.кіргізеді, олар 55
мыңнан астам деп есептеледі.
АҚШ-тың несие жүйесіне қарама-қайшы Жапондық несие жүйесі
орталықтандырылған деп сипатталады.Оған 13 ірі коммерциялық қалалық,
64 аймақтық банк, ұзақ мерзімдік несиелік 3 банк және 7 траст-банк
кіреді.Орталық банк – Жапон банкі.Мамандандырылған қаржы-несие
мекемелерінің тізімі шамамен АҚШ еліне ұқсас келеді.
КСРО күйрегенге дейін Қазақстанның өзіндік несие жүйесі
болмады. Оның аумағында дербес емес филиалдар, қатаң
орталықтандырылған, абсолютті монополиялық банктік және банктік емес
мекемелердің бөлімшелері әрекет етеді.Мұндай несие жүйесі өзінің
төмен тиімділігін көрсететінін атап өту керек.Осы жағдайларда 80-
жылдардың ортасында екі деңгейлі несие жүйесін құру ұмтылысы
жасалды. Жоғарғы деңгейде КСРО Мемлекеттік банкі, екінші деңгейде
бес мамандандырылған банк тұрды. Банктік емес несие институттары
жүйесі іс жүзінде болмады.
Қазақстанның несие жүйесі орталық банк-Қазақстан Республикасы
Ұлттық банкінен, екінші деңгейлі 35 банктен, олардың ішінде 2
мемлекеттік (Қазақстан Даму банкі, Қазақстан Құрылыс-жинақ банкі), 83
несиелік серіктестік (соның ішінде 50 ауылдық ), 157 микрокредиттік
ұйымдар, 75 ломбард, Қазпошта акционерлік қоғамы бастаған пошталық-
жинақ жүйесі, 36 сақтандыру компаниясы , 16 мемлекеттік емес жинақ
ұлттық қоры, Қазқстанның мемлекеттік қоры және басқалардан тұрады.
Қазақстанның несие жүйесі 1999 жылдан бастап өз егемендігін
алғаннан кейін қалыптасты.Осы уақыт ішінде сызбада көрсетілген
құрылым қалыптасты.
Қазақстан несие жүйесі

3-сурет

1.2. Несиелік жүйені құру принциптері, формалары және

түрлері

Несие жүйесінің ұйымдастырылуы мен жұмыс істеуі негізінде
белгіленген принциптер жатыр.Экономиканың нарықтық қатынастарға өтуі
кезінде оларды былайша тұжырымдауға болады: елдегі банк ісін
ұйымдастыруға мемлекеттік монополия, банктік емес институттармен
үйлестіре отырып, банк жүйесінің екі деңгейлі банк жүйесін құру,
елдегі ақша-несие саясатының біртұтастығы, несиелік мекемелер желісін
барынша дамыту, оларды қызмет көрсету орындарына жақындату,
мемлекеттік валюталық монополия, Орталық банктің автономиясы.
Банк ісіне мемлекеттік монополия ұғымы мемлекеттің банктердің
құрылуы мен жойылуын бақылауға, банктік операцияларды жүргізу ретін
және ережелерін заңды бекітуінің айрықша құқығы ретінде
түсіндіріледі.Ұлттық банк Қазақстан Республикасы аумағында банктерді
құруға рұқсат береді және банктер мен олардың филиалдарын тіркеу
кітабын жүргізеді.Ұлттық банк рұқсатты беру кезінде орындалатын
банктік операциялардың шеңберін анықтайды.
Нарықтық экономиканың ерекшеліктері банктік емес мекемелермен
олардың компаниялары, несиелік одақтары, зейнеиақы қорлары,ақша
нарығының өзара қорларымен үйлескен әр түрлі деңгейдегі банктік
жүйенің қажеттілігін талап етеді.Бұл институттардың барлығы негізінен
халықтың жинақтарын жұмылдыруға және оларды ипотекалық тұтыну
несиесіне қолдануға маманданады.
Қазақстан Республикасысының Ұлттық банкі (бұдан әрі Ұлттық
банк) Қазақстан Республикасысының Орталық банкі және Қазақстан
Республикасы банк жүйесінің жоғарғы деңгейі болып табылады.
Банк ісінің әлемдік тәжірибесі мынаны көрсетеді,яғни барлық
елдердегі несиелік институттардан Орталық банктер бөлініп шығады,
олар елдің бүкіл несие жүйесін басқаруда басты ролді атқарады.
Олардың басшылық ролі мемлекет берген кең ауқымды өкілеттіктерге
байланысты айқындалады.Банктердің банк қызметтерін, ақша-несие
эмиссиясын жүзеге асыруына байланысты Орталық банктер коммерциялық,
яғни екінші деңгейлі банктердің қызметін әкімшілік бақылау және
оларға шынайы экономикалық ықпал ету құқықтарын иеленеді.
Коммерциялық банктер несиелік саясатты жүргізуде және өз
клиенттеріне әр алуан қызметтерді көрсетуде толық дербестік алған.
Нарықтық экономикада банктік емес институттарды құрмайынша кез
келген елдің несие жүйесі аяқталмаған болып саналады.Халықтың
салымдарын толық тарту және өзгермелі нарықтық экономиканың
сұраныстарын толық қанағаттандыру мүддесін осы институттарды құруды
талап етеді, олар органикалық тұрғыда несие жүйесін толықтырады, оны
байыта түседі, экономикадағы өзгерістерге өте икемді.
Экономиканы басқара отырып мемлекет ортақ ақша-несие саясатын
жүргізеді, оның маңызды құралы болып Ұлттық банк табылады.Бұл
принцип айналымдағы ақша массасын реттеу арқылы ұлттық валютаның
ішкі және сыртқы тұрақтылығын қамтамасыз ету, ақша-несие саясаты,
жалпы экономикалық саясат және оның әлемдік экономикаға
интеграциялануы саласында республиканың мүдделерін қорғау үшін қажет.
Несие жүйесін құрудың басты принципі – несие мекемелерінің
желісін барынша дамыту және оларға барлық ақша операцияларының
шоғырландыру, яғни шаруашылық буындардың бос ақша құралдарын
банктерде сақтау, есеп айырысуларды қолма-қолсыз жолмен жүргізу.
Қазіргі таңда Қазақстан аумағында 385 бөлімшесі мен филиалдары
бар 35 банк орналасқан.
Барлық ақша айналымының несие жүйесінде шоғырлануы несиелік
ресурстарды бір арнаға жинауға және оларды елдің халық
шаруашылығына ұтымды бағыттауға мүмкіндік береді.
Мемлекеттік валюталық монополия принципіне үлкен мән беріледі.
Қазақстан Республикасының Валюталық реттеу жөніндегі заңында былай
делінген:Қазақстан Республикасы Президенті және Министрлер кабинеті
өз құзыреті шеңберінде осы заңның ережелеріне қарама-қайшы келмейтін
валюталық реттеу саласындағы нормативтік актілерді
қабылдайды.Қазақстан Республикасының Ұлттық банкі Қазақстан
Республикасындағы валюталық реттеудің негізгі органы болып табылады.
Валюталық реттеу түсінігіне нормативтік актілерді жасау,
ақпаратты жинау, валюталық заңнаманың сақталуын және оны бұзған
тұлғаларға қатысты санкциялардың қолданылуын қадағалау кіреді.Ұлттық
банк валюталық реттеу қызметтерін жүзеге асырады.
Бұл принцип – елдің тәуелсіздігін сақтау шарттарының бірі,
валюталық резервтердің жинақталу құралы және ақша айналымын басқа
елдердің валюталарының ықпалынан сенімді қорғаушы.
Орталық банктің автономиясы егеменді елдердің заңнамасымен,
Қазақстанда ҚР-ның Ұлттық банкі жөніндегі заңымен бекітілген.
Банктер оперативті банктік қызметпен байланысқан шешімдерді
қабылдау кезінде биліктің үкіметтік және атқарушы органдарына
тәуелсіз болады.
Ұлттық банк Қазақстан Республикасы Парламентіне және
Президентіне ғана есеп береді.
Істің мән-жайы мынада, яғни бүкіл республиканың ұзақ мерзімдік
мүдделерін қорғаушысы ретіндегі Ұлттық банктің мүдделері үкіметтің
қысқа мерзімді мүдделерімен сәйкес келмеуі мүмкін; үкімет мемлекеттік
бюджеттің тапшылығы кезінде Ұлттық банктің несиелік ресурстарын
тапшылықты жою үшін қолдануға тырысады (ол кеңес үкіметі кезінде
жүйелі түрде жүргізілген), ол ақша айналымының тұрақтылығын бұзады,
инфляцияның өрістеуіне ықпал етеді.
Орталық банк елдегі ақша-несие саясатының жүргізілуіне
толығымен жауап береді.Өз ретінде, ақша-несие саясаты бүкіл
экономиканың мемлекеттік реттелуінің негізін құрайды.Сондықтан да,
ақша-несие саясатын автономды жүргізуге қол жеткізбей, республикадағы
тиімді нарықтық экономика жөнінде сөз болуы мүмкін емес.
Ұлыбритания мен Францияда орталық банктердің капиталы
мемлекеттің иелігінде, бірақ та акционер ретінде коммерциялық банктер
есептеледі.Олардада да орталық банктер атқарушы органдарға тәуелсіз
парламентке ғана есеп береді.
Орталық банктердің автономиясы Германия, АҚШ-та заңды түрде
бекітілген. Германияның банк жүйесі жөніндегі заңында былай делінген,
яғни Орталық банк өз саясатын үкіметпен үйлестіруі тиіс, бірақ та
егер үкімет талаптары тұрақты ақша айналымын қолдау мақсаттарына
қарама-қайшы келетін болса, банк ол талаптарды орындауға міндетті
емес.Ол канцлерге де, федарация министіріне де бағынбайды, тек
Бундесбанк жөніндегі Заңға бағынады.
Біздің еліміздегі және шет елдегі несие жүйесінің
автономдығының едәуір дәрежесі экономиканың қалыпты дамуын қамтамасыз
ету мақсатында ақша-несие және валюталық тұрақтылықты қолдау сияқты
міндетінен туындайды.
Қазақстан Республикасы Ұлттық банкінің үкіметтен салыстырмалы
тәуелсіздігінің негізгі белгісі – бұл бюджетке қатысты сұрақты
шешу.Мемлекеттік қаржылар және банк жүйесін заңды түрде шектеудің,
яғни Ұлттық банк қаржысын үкіметтің мүмкіндігін шектеудің
маңыздылығы зор.
Президенттің заң күші бар ҚР-сы Ұлттық банкі жөніндегі
Жарлығында былай жазылған:Жүргізілетін мемлекеттік ақша-несие
саясатының тиімділігін және Қазақстан Республикасы қаржы жүйесінің
әрекет етуін қамтамасыз ету мақсатында осы Заңға сәйкес Ұлттық банк:
а)Қазақстан Республикасы Қаржы Министірлігіне қарыз алушының ке-
пілдемелік міндеттемелеріне сәйкес келісім жағдайында қысқа
мер-
зімді несиелер береді;
ә)Қазақстан Республикасы Қаржы Министірлігіне Қазақстанның халық-
аралық ұйымдарға мүшелігіне байланысты жазылу және басқа тө-

лемдеріне қатысты өзара келісілген жағдайлар негізінде қосымша
не-
сиелер береді.
Ұлттық банктің басқа клиенттері сияқты Үкімет те сәйкес
келісім негізінде әрбір несие бойынша қайтарымдылық, мерзімділік және
төлемділік шарттарында ссуда алады.
Әрбір несие бойынша Үкімет нарықтық пайыздық қойылымдары бар
құнды қағаздарды шығарады.Оларды сатып алу мерзімі 6 айдан аспауы
тиіс,бірақ та Қазақстан Республикасы тарапынан жыл соңына дейін
созылуы мүмкін.
АҚШ-та,Жапонияда,Англияда, Канада және т.б.елдерде үкіметті тікелей
несиелеу іс жүзінде кездеспейді, ал Германия,Францияда заңмен
шектелген.
* Несие формасы – бұл несие қатынастарының сырттай нақты көрініс
табуы. Ол несие қатынасының мәні мен ұйымдастырылуын
синтездейді.Несие қатынасының формасы мен мазмұны ажырағысыз әрі
диалектикалық жағынан біртұтас болады.Несие қатынасының формасы оның
мазмұны мен дамуына сәйкесуі керек.
Таңдап алынған жіктеу өлшеміне қарай несиенің мынадай ең
маңызды формаларын бөліп көрсетуге болады:
-қызмет ету саласына қарай-ұлттық және халықаралық несие;
-несие мәмілесінің объектісіне қарай-ақшалай және тауарлық несие;
-несие қатынасының субъектісіне қарай-банктік,коммерциялық,халық-
аралық,тұтынушылық несиелер;

Несиенің тауарлық формасы – тарихи жағынан алып қарағанда оның
ақшалай формасынан бұрын пайда болған.Ежелгі тарихтан білетініміздей,
адамдар тұтынуға қажетті артық өнімдерін (астық, мал, тері және т.б,)
бір-біріне өсім алумен қарызға берген.
Несиенің тауарлық формасы осы замаңғы іс-тәжірибеде төлемдерінің
мерзімін ұзартумен тауарларды сатуда, машина мен құрал-жабдық,
тұрмыстық тауарлар, саймандар лизингісінде қолданылады.Қазақстанда
тауарлық несие фермерлер мен шаруа қожалықтарына көктемде тұқым
түрінде берілетін бұл несиені фермерлер мен шаруа қожалықтары күзде
астықты жиғаннан кейін қайтарып отырады.
Несиенің тауарлы формасының негізінде ақшалай несие формасы
пайда болып,дамиды.Ол осы замаңғы нарықтық астықты жинағаннан
шаруашылықта артықшылықтарға ие, типтік форма болып табылады.Өйткені,
ақша айналыс пен төлемнің жалпыға тән баламалы, әмбебап құралы
болып табылады.Несиенің бұл формасы ұлттық және халықаралық
экономикалық айналымдардың шегінде пайдаланылады.
Несиенің тауарлық және ақшалай формаларымен қатар олардың аралас
формасы да қолданылады.
Несие түрлері – бұл оның несиелерді жіктеу үшін пайдаланатын,
экономикалық-ұйымдастырушылық белгілері бойынша детальданған сипаттамасы.
Несиенің айрықша түріне жылдам сатылатын жылжымалы мүлікпен немесе
құқықпен қамтамасыз етілген, қысқа мерзімді әр қарыз мөлшері бойынша
тіркелетін ломбардтық несие жатады.
Ломбардтық несиені негізгі әр алуан түрлеріне құнды қағаз кепілдігімен
(жинақ ақша салымы, сақтандыру келісімшарты, ипотека және т.б) берілетін
несиелер жатады. Қарыз алушы ломбардтық несиені өз қалауынша, шектеусіз
пайдалана алады.
Жаңартпалы несие (револьверный, ағылшынша revolve-айналыста болу, кезең
сайын ауысып отыру)-қарыз капиталының ұлттық және әлемдік нарықтырында
қолданылатын жаңғыртпалы несие. Ол белгіленген берешек лимиті шегінде және
өтеу мерзімі шегінде несие келісіміне қатысушы елдер арасында қосымша
келісімсөзсіз автоматты түрде беріледі.
Несие желісі қарыз алушының алдындағы несие ұйымының оған несие
келісімшартының белгіленген әрекет ету кезеңі ішінде белгілі бір мақсатқа
және келісілген мөлшерде несиені беру жөніндегі заң тұрғысынан ресімделген
міндеттемесі. Несие желісінің ашылуы несие беруші мен қарыз алушының ұзақ
уақытқа созылатын тығыз ынтымақтастығын білдіреді.
Овердрафт (ағымдағы банк шотының келісімшарты аясында несиелеу) несие
ұйымының шот иесіне, оның ағымдағы банк шотына қойылатын талап бойынша
төлем арқылы беріледі. Яғни, бұл төлем шотта ақшалай қаражат болмаса да,
шот иесінің несие берушінің алдында пайда болған берешегінің түскен
қаражаттың есебінен кейін оған өтеуін қарастыратын келісімшарт шегінде
беріледі.
Несиенің басқа формаларына қарағанда коммерциялық несие олардан бұрын
бұрын пайда болды. Оны бір шаруашылық жүргізуші субъекті екіншісіне
сатылған тауарлар мен қызмет көрсетулер үшін төлем мерзімін ұзартумен
береді. Осы несие формасының объектісіне өнеркәсіп және сауда капиталының
бірігу нәтижесін білдіретін тауар капиталы жатады. Коммерциялық несие
тауарларды өндіру мен өткізу процесінен тікелей пайда болады. Ол тауарлық
формада беріледі және оның пайдалану шегі болады. ең алдымен оның мөлшері
шектеулі болады, өйткені әрбір кәсіпкер, әрбір өзге субъекті коммерциялық
несиені өзінің ақшалай капиталыныңшегінде ғана бере алады. Коммерциялық
несиені тиісті тауарларды сатып алған кәсіпорындар ғана пайдалана алады.
Осы несие формасының құралына вексель жатады. Вексель қолма-қол ақшасыз
есеп айырысудың көлемін арттыруға және айналыс шығынын кемітуге жағдай
тудырады.
Вексель- бұл сатып алушы-қарызгердің жабдықтаушы алдындағы заңмен қатаң
белгіленген борыштық міндеттемесі. Онда борыш сомасы , несие үшін алынатын
пайыз, өтеудің мерзімі мен шарты көрсетіледі. Вексель несиелерге тиесілі
қаражатты алу үшін ғана емес, сонымен бірге төлем құралы ретінде
пайдаланылады.
Вексельдің қолдан қолға өту барысында табыстау жазбасы-индоссамент
жасалады. Вексельде индоссамент неғұрлым көп болса, оның айналыс ортасы
соғұрлым кең әрі оның төлем кепілдігі соғұрлым жоғары болады.
Коммерциялық несиенің басты мақсаты- тауарлардың сатылу процесін
жеделдету және пайданың жылдам алынуын қамтамасыз ету.
Оған тән белгіге оны пайдаланғаны үшін сатылған тауарлардың немесе
қызмет көрсетулердің бағасына, әдетте, банк пайызынан төмен болатын
пайыздың қосылуы жатады.
Коммерциялық несие дамыған елдерде кеңінен тараған және ол өндірістің
ауқымы мен тауар айналымының көлеміне тікелей байланысты болады.
Қазақстанда ол инфляцияның салдарынан, өндіріс пен тауар айналымының
құлдырауынан, шаруашылық байланыстардың бұзылуынан және шаруашылық
жүргізуші субъектілердің арасындағы сенімінің азаюынан тиісті деңгейде дами
алмады.
Коммерциялық несие көбінесе ауыл шаруашылығында қолданылады. Азық-түлік
корпорациясы фермерлерге, шаруа қожалықтарына жанар-жағар май
материалдарын, тұқымды, минералды тыңайтқыштарды және өсімдікті қорғайтын
құралдарды тауарлық несие түрінде ұсынады. ҚР Азаматтық Кодексіне сәйкес
коммерциялық несие ұғымы аванс түрінде берілетін несиелі, тауарлардың,
жұмыстың және қызмет көрсетулердің алдын-ала төлемін қамтиды.
Коммерциялық несиені тауар жеткізушілер сатып алушыларға жеткізілген
тауар үшін алынатын төлемнің мерзімін ұзартумен береді. Бұл арада соңғысы
алғашқысына вексельді, яғни, төлем міндеттемесін табыс етеді. Бұл вексель
банкте атаулы құннан төмен баға бойынша ескерілуі (банктің сатып алуы)
мүмкін немесе оның кепілдігімен (кепілге салынумен) банк несиесін алуға
болады.
Дамыған нарықтық экономика жағдайында коммерциялық несие банк несиесімен
әрдайым аралас болады.
Нарықтық экономикада несиенің формасы банк несиесі.Бұл жағдайда
несие қатынасының объектісіне қарызын ақшалай қаражатпен беру
процесі жатады.Мұндай несие уақытша қаржылай көмеке мұқтаж
мамандандырылған қаржы-несие ұйымдарына, көбінесе банктерге, қарыз
алушы кәсіпорындарға, ұйымдарға, халыққа, мемлекетке беріледі.
Банк несиесінің бірінші ерекшелігі- банк өз қарыз алушыларына
несиені өзінің капиталына ғана емес, сонымен бірге,тартылған
ресурстардан да (заңды және жеке тұлғалардандың депозитінен ) береді.
Қазақстан банктерінің несие ресурстарындағы өзіндік капиталының үлесі
шамамен алғанда 18-20% -ті құрайды,ал қалғаны- тартылған ресурстар
(депозиттер, банкаралық қарыз ақшалар).
Несие формасының екінші ерекшелігі- шаруашылық айналымға әлі
түсе қоймаған, кәсіпорындардың, ұйымдардың және халықтың банкке
орналастырылған уақытша бос қаражатын банк қарызға береді.
Банк несиесінің үшінші ерекшелігі- банк ақшалай қаражатты
қазызға өздігінен өсетін құн ретінде болатын капитал формасында
береді.Мәселенің мәнісі мынада:қарыз алушы бұл қарызны пайдаланғаны
үшін банкке пайыз төлейді. Қарыз алушы осы несиені өндіріс
саласында пайдаланғаннан кейін табыс алады әрі оның есебінен несие
берушіге пайыз төлейді.Несиеге қажеттілік оның ажырағысыз атрибуты
болып табылады.Банк несиесінің айналыс саласына ғана қызмет ететін
коммерциялық несиеден айырмашылығы, ол, сонымен қатар, өндіріс саласына
және жинақтау саласына да қызмет етеді. Банк несиесінің қолданылу
аясы коммерциялық несиеге қарағанда әлдеқайда кең, өйткені
коммерциялық несие – несие мәмілесінің бағытымен, мерзімімен және
сомасымен шектеліп қалған.
Банк несиесі банк пен қарыз алушының арасында несие
келісімшарты немесе несие келісімі бекітілгеннен кейін беріледі.Банк
несиесінің мақсаты: негізгі және айналым капиталын арттыру, маусымдық
қорларды толықтыру, вексельдер есебі және оны қайта есептеу, халықты
несиелеу.
Банк несиесі берілетін мерзіміне қарай қысқа мерзімді және
ұзақ мерзімге бөлінеді.Қысқа мерзімді несие қарыз алушының ағымдағы
және маусымдық ТМҚ қорларын қалыпиастыруына, еңбекақы төлеуіне және
өзге де шығындарын өтеуіне байланысты уақытша қажеттіліктерін
қанағаттандыру үшін бір жылға дейінгі мерзімге беріледі.
Ұзақ мерзімді несие ұзақ мерзімді архивтердің ұлғайтылған ұдацы
өндірісіне арналған, яғни ол бір жылдан да көп уақытқа негізгі қорларды
құруға, қайта жарақтандыруға, ұлғайтуға әрі жаңғыртуға беріледі.
Банк несиесінің есебінен залалдардың орнын толтыруға, жарғылық капиталды
қалыптастыруға, бұрын алынған несиені өтеуге, айыппұл, өсіақы, тұрақсыздық
төлемдерін және т.б. төлеуге болмайды.
Несие есеп айырысу құжаттарының төлеміне қолма-қол ақшасыз түрінде,
жекелеген жағдайларда, мысалы ауыл шаруашылық өнімдерін сатып алуға,
еңбекақы төлеуге және тұтыну қажеттіліктеріне қолма-қол ақшамен беріледі.
Несие қарыз алушыларға тек несие келісімшартында қарастырылған
мақсаттары үшін беріледі. Және несие қарыз алушының заң тұрғысынан құқық
қабілеттілігі болған жағдайда,несиені өтей алатын қабілеті болған жағдайда
және қаржылық жағдайы тұрақты болғанда ғана беріледі.Несие келісімшартының
шарттары әрбір қарыз алушыға жеке анықталады.
Банк несиесі негізіне тікелей болады, яғни, қарыз қарыз алушыларға
банктен тікелей берілсе, ал, жанама түрі делдал арқылы беріледі, мысалы,
халыққа тауарлар сатылған кезде несие сауда желілері арқылы немесе
вексельді пайдаланумен ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
ҚР-дағы шағын кәсіпкерліктің экономикадағы рөлі және даму тенденциялары
Қазақстан Республикасының ақша-несие саясаты: мәні, мақсаттары, құралдары
Қазақстан Республикасының несие жүйесінің құрылымы және дамуының ерекшеліктері
Нарықтық қарынастарда несиелік жүйесінің принциптері
Қазақстан Республикасындағы шағын және орта бизнестің экономикадағы ролі мен даму тенденциялары
ҚР валюта жүйесі
Нарық жағдайындағы аймақтық әлеуметтік-экономикалық жүйені басқару ерекшеліктері
Ұсақ бизнес
Кәсіпорынның жалпы сипаттамасы
Банк ісін ұйымдастырудың ғылыми-теориялық негіздері
Пәндер