Жұмыспен қамтылу саясатының мәні, бағыттары және функциялары жайлы

1. Жұмыспен қамтылу теориялары және олардың тәжірибеде қолдануы.
2. Жұмыспен қамтылу саясатының мәні және бағыттары.
3. Жұмыспен қамтылудың функциялары.

Қорытынды
Пайдаланылған әдебиеттер

Жұмыспен қамтылу дегеніміз - азаматтардың қолданылып жүрген заңдарға қайшы келмейтін, олардың жеке және қоғамдық қажеттерін қанағатандыруға байланысты және әдетте, оларға табыс немесе еңбек кірісін әкелетін әрекеті. А. Смиттің теориясы. Бұл ғалым еңбек жауапкершілігі теориясының негізін құрған, сонымен қатар, тауарлық өндіріс, еңбек ақы, пайда, нарықтық өзін-өзі реттеу туралы маңызды ережелерді әзірлеген.
Смиттің айтуы бойынша қоғамдық өнімнің мәні табыстардың жиынтығына тең (еңбек ақы, пайда, рента) деп санаған. Давид Рикардоның негізгі еңбегінде «Саяси экономияның басталуы және салық салу» (1817 ж.) еңбегінде мемлекеттің экономикаға араласуының түбегейлі шектеуін көрсеткен. Альфред Маршал (неоклассикалық өкіл) өзінің «Экономикалық ілімдерінің қағидалары» (1890 ж) еңбегінде жұмыспен қамтылуды қамтамасыз ету үшін сұраным мен ұсынымды реттеу болып табылады деген. Ол жоғарғы еңбек ақы жұмыспен қамтуды азайтып жұмыссыздықты көбейтеді деп жорамалдаған.
Жұмыспен қамту саясатының әрекетсіз түрі – жұмыссыздықтың келеңсіз салдарын деңгейлестіруге жұмсалған іс шаралардың жиынтығы. Ол өзіне: асырауындағыларға үстемақы төлеуді, бірінші қажеттіліктегі қымбат емес тауарларды мүмкіндігінше беруді, сондай-ақ азық-түліктпен асханада арзан тамақтануды ұйымдастыруды және басқа да іс шараларды енгізеді.
Жұмыспен қамту мемлекеттік саясатты мемлекеттік деңгейде жүргізу мәселесі негізінен еңбек және халықты әлеуметтік қорғау Министірлігінде (ЕХӘҚМ) шоғырланған.
Осыны дәлелдеу үшін ол шекті өнімділік теориясын қолданған болатын. Белгілі экономист Артур Пигу «Жұмыссыздық теориясы» (1933 ж) еңбегінде өз еркімен жұмыссыздық теориясына сүйенген болатын. Карл Маркс (классик. мектеп) өзінің өмірлік «Капитал» (1867) деген еңбегінде жұмыспен қамтылу теориясын жан-жақты зерттеп қарастырған.
К. Маркстың қорлану теориясы мен қазіргі технологиялық теория жұмыссыздықтың болуын біріншіден- капиталдың қорлануымен, екіншіден- техника прогрессімен болатындығын көрсетеді.
Жұмыспен қамтылу теориясы 3 маңызды ережелерге негізделеді деген:
1. Қосымша құн теориясы.
2. Капиталдың органикалық құрылымының өсу теориясы.
3. Халықтың орналасу заңдылықтарының теориясы.
Джон Мейнард Кейнс: «Жұмыспен қамтудың, процент және ақшаның жалпы теориясы» (1936 ж) еңбегінде бірінші орынға жұмыспен қамтылу проблемаларын қойған және жұмыссыздықты азайту жолдарын ұсынған болатын.
Милтон Фридмен (монетаристік ағым) өзінің еңбектерінде ақшаның жұмыспен қамтылуына әсер ететінін көрсеткен және ұлттық табыстың өзгерулері арасында тығыз байланыс бар екендігін дәлелдеген.
2. Жұмыспен қамтылу саясатының мәні және бағыттары.

1. Тойкин С.Қ. Еңбек экономикасы. Оқу құралы. С., 2010.
2. ҚР «Халық ты жұмыспен қамту туралы» Заңы,
3. Сакс Джефри Д, Лорен Ф.Б. Макроэкономика. М.