Организім реактивтілігі және оның патологиядағы мәні



Организмнің рективтілігі және резистенттілігі туралы түсінік- Реактивтілік латынша (reactio)- қарсы әсер деген сөзден шыққан. Реактивтілік – организмнің тіршілік әрекетінің сыртқы орта әсеріне жауап қайтару қасиеті;ол да бүкіл тіршілік атаулының зат алмасу ,өсу көбею т.бмаңызды қасиеттері секілді.
Организмнің резистенттілігі – оның патогендік факторлар әсеріне төзімділігі, яғни қарсы тұру қабілеті. Екі термин де тірі организмнің негізгіқасиеттерін айқындайды, әрі бірімен бірі байланысты. Организмнің реактивтілігі мен резистенттілігі аурудың пайда болуында ,дамуында,патологиялық процестердің өту барысында мәні бар. Сондықтан ,ауру патогенезін түсіну үшін организмнің осы қасиеттерін зерттеу қажет.
Реактивтілік және резистенттілік туралы түсінік көне медицина дәуірінде қалыптаса бастады. Бұл жөніндегі мәліметтерді көне қытай және көне үнді медициналарынан табуға болады. Алайда ол көне грек медицинасында неғұрлым нақты формада қалыптасты. Сол кездің өзінде ақ дәрігерлер әр түрлі адамдардың ауру тудыратын әрекетті түрліше сезінетіндігін білді. Мұны гиппократ организм сөлінің біркелкі араласпауынан –дискразиядан деп түсіндірді. Реактивтілік туралы ілімнің жаңа бағыты XVII ғасырдың аяғында басталды. Глиссон тұңғыш рет бүкіл жанды организмді тітіркендіргіштік қасиетімен сипаттады.
Реактивтілік кез келген тірі организмге тән қасиет. Малдарда байқалатын реактивтіліктің түрліше өзгеруі негізінен алғанда қорғаныш сипатында болады. Реактивтілік мынадай 3 формада білінуі мүмкін :көтеріңкі, бәсең, қалыптан тыс деп бөлінеді.
Организм реактивтілігінде нерв жүйесінің ролі – көптеген шетел авторлары реактивтілік күйін сандық көрсеткіш тұрғысынан бағалауға әрекет етті. Алайда реактивтіліктің тек сандық жағын ғана зерттеп ,бағалап,оның сапалық ерекшеліктерін ескермеу дәл болмайды, әрі дұрыс емес. Реактивтілік механизмінде бүйрек үстіндегі безінің маңыздылығы ,негізінен алғанда қыртысты заттардың гормондары арқылы білінеді.
Реактивтілік түрлері және олардың сипаттамасықазіргі жіктеуге сәйкес негізгі реактивтілік түрлеріне дені сау және ауру мал организмдері реактивтілігінің жалпы формасынан ең көрнектісі биологиялық реактивтілігі болып табылады.

Пән: Ветеринария
Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 6 бет
Таңдаулыға:   
Қазақстан республикасы білім және ғылым министірлігі Семей қаласының Шәкәрім атындағы мемлекеттік университеті

№14 БӨЖ

Тақырыбы:Организім реактивтілігі және оның патологиядағы мәні

Орындаған:Тұрахан Ж
Тобы:ВМ-301
Тексерген: Нуркенова М К

Семей-2015
Организмнің рективтілігі және резистенттілігі туралы түсінік- Реактивтілік латынша (reactio)- қарсы әсер деген сөзден шыққан. Реактивтілік - организмнің тіршілік әрекетінің сыртқы орта әсеріне жауап қайтару қасиеті;ол да бүкіл тіршілік атаулының зат алмасу ,өсу көбею т.бмаңызды қасиеттері секілді.
Организмнің резистенттілігі - оның патогендік факторлар әсеріне төзімділігі, яғни қарсы тұру қабілеті. Екі термин де тірі организмнің негізгіқасиеттерін айқындайды, әрі бірімен бірі байланысты. Организмнің реактивтілігі мен резистенттілігі аурудың пайда болуында ,дамуында,патологиялық процестердің өту барысында мәні бар. Сондықтан ,ауру патогенезін түсіну үшін организмнің осы қасиеттерін зерттеу қажет.
Реактивтілік және резистенттілік туралы түсінік көне медицина дәуірінде қалыптаса бастады. Бұл жөніндегі мәліметтерді көне қытай және көне үнді медициналарынан табуға болады. Алайда ол көне грек медицинасында неғұрлым нақты формада қалыптасты. Сол кездің өзінде ақ дәрігерлер әр түрлі адамдардың ауру тудыратын әрекетті түрліше сезінетіндігін білді. Мұны гиппократ организм сөлінің біркелкі араласпауынан - дискразиядан деп түсіндірді. Реактивтілік туралы ілімнің жаңа бағыты XVII ғасырдың аяғында басталды. Глиссон тұңғыш рет бүкіл жанды организмді тітіркендіргіштік қасиетімен сипаттады.
Реактивтілік кез келген тірі организмге тән қасиет. Малдарда байқалатын реактивтіліктің түрліше өзгеруі негізінен алғанда қорғаныш сипатында болады. Реактивтілік мынадай 3 формада білінуі мүмкін :көтеріңкі, бәсең, қалыптан тыс деп бөлінеді.
Организм реактивтілігінде нерв жүйесінің ролі - көптеген шетел авторлары реактивтілік күйін сандық көрсеткіш тұрғысынан бағалауға әрекет етті. Алайда реактивтіліктің тек сандық жағын ғана зерттеп ,бағалап,оның сапалық ерекшеліктерін ескермеу дәл болмайды, әрі дұрыс емес. Реактивтілік механизмінде бүйрек үстіндегі безінің маңыздылығы ,негізінен алғанда қыртысты заттардың гормондары арқылы білінеді.
Реактивтілік түрлері және олардың сипаттамасықазіргі жіктеуге сәйкес негізгі реактивтілік түрлеріне дені сау және ауру мал организмдері реактивтілігінің жалпы формасынан ең көрнектісі биологиялық реактивтілігі болып табылады.
Биологиялық реактивтілік биологиялық реактивтілігі деп ,малдың әрбір түріне кәдімгі сыртқы ортаның әсері нәтижесінде болатын тіршілік әрекетінің қорғану бейімделуге өзгеруін айтады. Оның өзі әрбір түрді тұтастай және әр организмді жекелей сақтауға бағытталған.
Дербес реактивтіліктұқым қуалаушылыққа,жасқа,жынысқа,азықтан дыруға және сыртқы ортаның басқа да факторларға байланысты.
Иммунологиялық реактивтілік иммунологиялық реактивтілік ұғымы гректің иммунитет деген сөзінен шыққан, ал мұның өзі медицинаға көне ғылымнан енген. Иммнологиялық рективтілік жалпы реактивтіліктің маңызды көрінісі болып саналады.
Түрлік реактивтілік - белгілі бір жануарларға тән реактивтілік, басқаша айтқанда сыртқы әсерлерге өзіндік тұқымқуалаушылық, анатомия-физиологиялық ерекшеліктеріне байланысты іс-әрекеті. Мысалы: жануарлардың маусымға байланысты тәртібі. Адамның реактивтілігі көптүрлі, бұл жерде ІІ-ші сигнал жүйесінің маңызы өте зор. Сөздің әсері емдік әсер мен қатар ауру тудыруы мүмкін.
Топтық реактивтілік - бұл жеке топ адамдарының (жануарларының) белгілі бір ортақ қасиеттеріне байланысты, сыртқы әсерлерге реактивтілігі. Мысалы: еркектерде подагра, превратник стенозы, асқазан жарасы, ревматоидты артрит, микседема, жиі кесдеседі.

Дербес (өзіндік) реактивтілік (индивидуальная реакт.) әр адам (жануар) түрлік, топтық реактивтілікпен қатар сыртқы әсерлерге өзінің өмір сүру ерекшелігіне байланысты іс-әрекеттермен жауап береді. Мысалы: тұмау вирусының әсерінен біреулер қатты ауырады, екіншілер жеңіл ауырады, ал үшіншілері мүлдем ауырмайды, бұл өзіндік реактивтілікке байланысты.
Физиологиялық реактивтілік - сыртқы ортаның әр-түрлі факторларының ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Кондиционализм теориясының даму тарихы
Қойдың инфекциялық энтеротоксемия ауруының патологоанатомиялық өзгерісі мен диагностикасы
Тауықтың сары уыздық перитонит ауруының патологоанатониялық өзгерістері мен диагностикасы
Диплококтық септицемия ауруының патолого - анатомиялық өзгерістері
Қойлардың гранозаннан улану ауруының клиникалық белгілері мен диагностикасы
Қоянның фосфорорганикалық қосылыстардан улануының патологоанатомиялық өзгерістері мен диагностикасы
Ірі қара мал кетоз ауруының патологоанатомиялық өзгерістері
Қоянның хлорорганикалық қосылыстардан улануының патанатомиялық өзгерістері мен диагностикасы
Стоматология мамандығы бойынша интернатураның элективті пәндері
Ауру туралы
Пәндер