Жануарлар организмдерінің бейімделу процесі

І.Кіріспе
1.Зат алмасудың типтік бұзылуының патологиясы.
2. Орын толтыру,бейімделу процесі, морфологиялық көрінісі.
ІІ.Қорытынды.
ІІІ. Пайдаланылған әдебиеттер тізімі.

Бұл организмнің тіршілік қабілетін сақтау және сыртқы ортамен қарым-қатынасын, организмге қоректік заттардың еніп, олармен ферменттер әсерінен ыдырауын, пайда болған жай заттардың жасушалар мен органдарға тасымалданып, олардың тотығуын, энергия бөлініп шығуын, жасуша құрамындағы түзілістердің биосинтезделуін және қорытылған өнімдердің организмнен бөлініп шығуын қамтамасыз етеді.. Жануарлар әдетте осы көмірсулармен қоректенеді. Қарапайым қанттар қанмен жануарлар денесіне таралып, күрделі полисахарид – гликогенге айналады. Метаболизм нәтижесінде көмірсулар(пируват) органикалық қышқылға, одан әрі майға, көмірсудан пайда болған органикалық қышқылдар аммиак азотымен реакцияласу нәтижесінде амин қышқылына, май, ақуыздар метаболизм нәтижесінде ыдырап, соңында несеп зәрі, аммиак, көмірқышқыл газы, т.б. қарапайым заттарға айналады.
Бейімделу процесі — организмдердің әрбір түрге тән белгілі шектері бар ортаның жағдайына бейімделу процесі.Түз жануарларының ашық әрі қүрғақ кеңістікті ортадағы тіршілікке эволюциялық бейімделуі тез жүгіруге, құрғақ шылық жағдайына, т.б. бейімделуі; Қиыр Солтүстікке және баска да экстремалды аймақтарға тұрақты қоныстану үшін көшіп барған адамның физиологиялық немесе онтогенетикалык бейімделуі ("әдеттенуі"). Бір ұрпақтың жеке физиологиялық бейімделуі фенотиптік бейімделу деп аталады да, бұл ұрпақтан урпаққа көше отырып генотиптік бейімделуге өтеді, ал сұрыпталу барысында — эволюциялық бейімделуге ауысады. Генотиптік және эволюциялықбейімделумен салыстырғанда физиологиялық бейімделу толық жетілмеген.

1.К.Қожабеков, Ә.М. Өтенов «Малдың патологиялық физиологиялық» Алматы 1992 жыл.
2.Н.Ермаханбетов «Клиникалық және қолданбалы диагностика» Алматы 2009 жыл
3. Х.С. Жұмабеков, К.Ю. Дербышев « Жануарлардың патологиялық анатомиясы» Алматы 2011ж.

Пән: Ветеринария
Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 7 бет
Таңдаулыға:

Қазақстан Республикасы Білім және ғылым министрлігі
Семей қаласының Шәкәрім атындағы Мемлекеттік университеті

БӨЖ

Тексерген:Нуркенова М.К.
Орындаған:Каспи Ж.К.

Семей2015
Жоспар:
І.Кіріспе
1.Зат алмасудың типтік бұзылуының патологиясы.
2. Орын толтыру,бейімделу процесі, морфологиялық көрінісі.
ІІ.Қорытынды.
ІІІ. Пайдаланылған әдебиеттер тізімі.

І.Кіріспе
Бұл организмнің тіршілік қабілетін сақтау және сыртқы ортамен қарым-қатынасын, организмге қоректік заттардың еніп, олармен ферменттер әсерінен ыдырауын, пайда болған жай заттардың жасушалар мен органдарға тасымалданып, олардың тотығуын, энергия бөлініп шығуын, жасуша құрамындағы түзілістердің биосинтезделуін және қорытылған өнімдердің организмнен бөлініп шығуын қамтамасыз етеді.. Жануарлар әдетте осы көмірсулармен қоректенеді. Қарапайым қанттар қанмен жануарлар денесіне таралып, күрделі полисахарид - гликогенге айналады. Метаболизм нәтижесінде көмірсулар(пируват) органикалық қышқылға, одан әрі майға, көмірсудан пайда болған органикалық қышқылдар аммиак азотымен реакцияласу нәтижесінде амин қышқылына, май, ақуыздар метаболизм нәтижесінде ыдырап, соңында несеп зәрі, аммиак, көмірқышқыл газы, т.б. қарапайым заттарға айналады.
Бейімделу процесі -- организмдердің әрбір түрге тән белгілі шектері бар ортаның жағдайына бейімделу процесі.Түз жануарларының ашық әрі қүрғақ кеңістікті ортадағы тіршілікке эволюциялық бейімделуі тез жүгіруге, құрғақ шылық жағдайына, т.б. бейімделуі; Қиыр Солтүстікке және баска да экстремалды аймақтарға тұрақты қоныстану үшін көшіп барған адамның физиологиялық немесе онтогенетикалык бейімделуі ("әдеттенуі"). Бір ұрпақтың жеке физиологиялық бейімделуі фенотиптік бейімделу деп аталады да, бұл ұрпақтан урпаққа көше отырып генотиптік бейімделуге өтеді, ал сұрыпталу барысында -- эволюциялық бейімделуге ауысады. Генотиптік және эволюциялықбейімделумен салыстырғанда физиологиялық бейімделу толық жетілмеген.

1.Зат алмасудың типтік бұзылуының патологиясы.
Тірі организм өлі табиғаттан өзінің химиялық құрамының салыстырмалы тұрақтылығын сақтау мүмкіндігімен ерекшеленеді. Осының арқасында оның тітіркендіргіштік, қозғыштық қасиеттері сақталып,өсу, даму, көбею сияқты қызметтері атқарылады.
Организмнің әрбір торшасының молекулалық құрылымы үздіксіз жаңарып отырады. Олардың кейбіреуі толық бұзылады да, жаңа молекулалармен алмасады, ал кейбіреулері жартылай өзгерістерге ұшырайды. Осындай өзгерістер үстінде өзінің биологиялық құндылығын жоғалтқан заттар алмастырылады.Сол себепті кез келген организм өзінің тіршілік әрекетін сақтау үшін сыртқы ортадан құрылымдық материалдар қабылдап отыруға мәжбүр болады.Тіпті,организм сүйеніші болып табылатын сүйектің өзі құрамын үздіксіз жүргізіп отырады. Тірі организмдегі осындай химиялық және физикалық өзгерістер жиынтығын зат алмасу деп атайды.
Жеке торшалар мен бүкіл организмдегі зат алмасу организмге сыртқы ортадан азық құрамында келген қоректік заттардың өзгерістерімен, олардың цитоплазма құрамынаенуімен байланысты.Демек, зат алмасу дегеніміз- тіршілік процестерінің химиялық қозғалысы.
Тірі материяның химиялық жүйесіне тән қасиеттің бірі- құрылымдық өзгерістермен, энергия алмасуының біртұтастығы. Торшалардың құрамындағы химиялық заттар бір жағынан құрамының тұрақтылығымен ерекшеленсе, екінші жағынан ферменттердің әсерімен ыдырап, энергия көзіне айнала береді.
Зат алмасу- бір-бірімен тығыз байланысты екі процестің жиынтығы. Олар ассимиляция және диссимиляция. Ассимиляция кезінде қарапайым заттардан торшалар құрамындағы күрделі органикалық қосылыстар түзіледі, торшалардың құрылымы күрделіленіледі. Бұл процесте химиялық бос энергиялар пайдаланылады, сондықтан ассимиляция эндоэргиялық құбылыс.
Диссимиляция кезінде торшалардағы күрделі қосылыстар қарапайым заттарға ыдырап, энергия босайды, бұл - экзоэргиялық құбылыс. Бұл энергияны организм өзінің тіршілік әрекетін сақтау, өсіп-өну үшін жұмсайды және энергияның басқа түрлеріне жұмсайды.
Зат алмасу процесі үш кезеңде өтеді:
1. Сыртқы ортадан қабылданған қоректік заттардың организмде механикалық, химиялық, биологиялық өңдеуден өтіп, қорытылуынан басталады.Сол себепті ас қорыту процесін зат алмасудың бастапқы кезеңі деп атайды.
2. Ас қорыту жолынан ыдырау өнімдерінің қан мен лимфа түйіндеріне сіңуімен сипатталады. Бұл кезеңде әртүрлі органикалық заттар ыдырап, синтезделіп, көптеген аралық және ақырғы алмасу өнімдері пайда болады, қоректік заттар энергия көзі, құрылымдық материалдар ретінде пайдаланылады.
3. Организмде пайда болған ыдырау өнімдерін бөліп шығару болып табылады.
Негізгі зат алмасу процесін зерттеу үшін үш шартты сақтау керек. Олар:
1. Салыстырмалы тыныштық
2. Қоршаған ортаның бейтарап температурасы
3. Ашқарын жағдайы.
Организмдегі зат алмасу процесінің қарқынына көптеген факторлар әсер етеді. Оған әсер етпейтін бірде- бір не сыртқы, не ішкі факторлар болмайды. Осыған байланысты зат алмасу процесі малдың жасына, жынысына, салмағына, тұқымына, азықтандыру деңгейіне, физиологиялық күйіне қарай өзгеріп отырады.
Малдың жасы да зат алмасу қарқынына күшті әсер ететін фактордың бірі. Жас төлдерде сақамен салыстырғанда зат алмасу жақсы жүреді.
Организмдегі зат алмасу сипаты ашығу кезінде де күрт өзгереді. Мұндай жағдайда зат алмасуын организмде жинақталған қор қамтамасыз етеді. Толық ашығу жағдайында алғашқы 2-3 күнде денедегі гликоген қоры пайдаланылады.Ол таусылғаннан кейін организмде жиналған майлар жұмсалады.Бұл кезеңнің ұзақтығы малдың қоңдылығына байланысты.
Зат алмасу қарқынына дене жұмысы қатты әсер етеді.Тыныш тұрғанның өзінде жатқан кезбен салыстырғанда, сиырда зат алмасу қарқыны 30 пайызға өседі. Ауыр дене жұмысын ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.