Вирустарға химиялық, физикалық және биологиялық факторлардың әсері. Вирустық аурулардың патогенезі

I.Кіріспе бөлім.
II.Негізгі бөлім.
1. Вирустарды консервілеу әдістері.
2.Жануарлардың вирустарға сезімталдығына әсер ететін факторлар.
3.Індет түрлері.
III.Қорытынды бөлім.

Вирус (лат. vīrus - «у») – тірі организмдердің ішіндегі жасушасызтіршілік иесі. Олар рибонуклеин қышқылынан немесе дезоксирибонуклеин қышқылынан құралған нуклеопротеидтерден, сондай-ақ ферментті нәруызбен қапталған қабықшадан – кабсидтердентұрады. Бұл қабықша вирустың құрамындағы нуклеин қышқылдарын сыртқы ортаның қолайсыз жағдайларынан корғайды. Кейбір вирустардың құрамында нуклеин қышқылдарынан басқа көмірсулар, май текті заттар,биотин (Н витамині) және мыс молекулалары кездеседі. Вирустар тек тірі жасушада өніп-өсіп көбеюге бейімделген. Электрондық микроскоппен 300 мың есе үлкейтіп қарағанда, оның пішіні таяқша тәрізді, жіп тәрізді немесе іші қуыс цилиндр пішінді болатыны дәлелденді. Вирустар тірі организмдердің барлығын уландырады. Қазіргі кезде вирустардың жылы қанды омыртқалыларды уландыратын 500-дей, ал өсімдіктерді уландыратын 300-ден астам түрі белгілі болып отыр. Вирус ұғымы 1899 жылы ғылымға алғаш рет голландиялық ғалым Мартин Бейеринк енгізді. 1935 жылы америкалық вирусолог Уэнделл Стэнли вирусты кристалл күйінде бөліп алды. Осы кристалдарды сау темекі өсімдігіне енгізгенде, ол теңбіл ауруымен ауыратынын дәлелдеді. 1898 ж. неміс ғалымы Фридрих Лефлер сиыр аусылының қоздырғышы аусыл вирусын, ал 1911 жылы америкалық ғалым Фрэнсис Роус тауық саркомасының вирусын тауып зерттеді. Қазіргі кезде жылы қанды жануарларда ауру тудыратын вирустардың бес жүздей, ал өсімдіктерде үш жүздей түрі белгілі. Кейбір қатерлі ісік ауруын тудыратын вирустардың адам мен жануарларда вирустық микрофлорасы қалыптасады. Вирустардың пішіні әр түрлі (мысалы, таяқша, иілгіш жіпше тәрізді, сфералық, көп қырлы, тағыда басқа). Вирустың жасушадан тыс (вириондар) және жасуша ішінде тіршілік ететін топтары бар. Барлық вирустар шартты түрде жай және күрделі болып бөлінеді.

1. Мырзабекова Ш.Б. Ветеринарлық вирусология: оқулық / Ш.Б. Мырзабекова.. – Алматы.: ҚазҰАУ, 2012.
2. Мырзабекова Ш.Б. Ветеринарлық вирусология практикумы: оқу құралы / Ш.Б. Мырзабекова.. – Алматы.: Білім, 2008.
3. Белоусова, Р. В. Ветеринарная вирусология: учебник для вузов / Р. В. Белоусова, Э. А. Преображенская, И. В. Третьякова.- М. : КолосС, 2007.
4. Госманов, Р.Г. Ветеринарная вирусология: учебник для вузов / Р.Г. Госманов, Н.М. Колычев. - 2-е изд., перераб. и доп. - М. : Колос С, 2006.

Пән: Ветеринария
Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 6 бет
Таңдаулыға:

Шәкәрім атындағы Семей мемлекеттік университеті
Аграрлық факультеті

БӨЖ
Тақырыбы:Вирустарға химиялық, физикалық және биологиялық факторлардың әсері. Вирустық аурулардың патогенезі.

Орындаған:Меллат Қ.Д.
Тексерген:Омарбеков Е.О.

Семей 2015ж.

Тақырыбтың мазмұны:
I.Кіріспе бөлім.
II.Негізгі бөлім.
1. Вирустарды консервілеу әдістері.
2.Жануарлардың вирустарға сезімталдығына әсер ететін факторлар.
3.Індет түрлері.
III.Қорытынды бөлім.

Қолданылған әдебиет тізімі:
1. Мырзабекова Ш.Б. Ветеринарлық вирусология: оқулық Ш.Б. Мырзабекова.. - Алматы.: ҚазҰАУ, 2012.
2. Мырзабекова Ш.Б. Ветеринарлық вирусология практикумы: оқу құралы Ш.Б. Мырзабекова.. - Алматы.: Білім, 2008.
3. Белоусова, Р. В. Ветеринарная вирусология: учебник для вузов Р. В. Белоусова, Э. А. Преображенская, И. В. Третьякова.- М. : КолосС, 2007.
4. Госманов, Р.Г. Ветеринарная вирусология: учебник для вузов Р.Г. Госманов, Н.М. Колычев. - 2-е изд., перераб. и доп. - М. : Колос С, 2006.

I.Кіріспе бөлім.
Вирус (лат. vīrus - у) - тірі организмдердің ішіндегі жасушасызтіршілік иесі. Олар рибонуклеин қышқылынан немесе дезоксирибонуклеин қышқылынан құралған нуклеопротеидтерден, сондай-ақ ферментті нәруызбен қапталған қабықшадан - кабсидтердентұрады. Бұл қабықша вирустың құрамындағы нуклеин қышқылдарын сыртқы ортаның қолайсыз жағдайларынан корғайды. Кейбір вирустардың құрамында нуклеин қышқылдарынан басқа көмірсулар, май текті заттар,биотин (Н витамині) және мыс молекулалары кездеседі. Вирустар тек тірі жасушада өніп-өсіп көбеюге бейімделген. Электрондық микроскоппен 300 мың есе үлкейтіп қарағанда, оның пішіні таяқша тәрізді, жіп тәрізді немесе іші қуыс цилиндр пішінді болатыны дәлелденді. Вирустар тірі организмдердің барлығын уландырады. Қазіргі кезде вирустардың жылы қанды омыртқалыларды уландыратын 500-дей, ал өсімдіктерді уландыратын 300-ден астам түрі белгілі болып отыр. Вирус ұғымы 1899 жылы ғылымға алғаш рет голландиялық ғалым Мартин Бейеринк енгізді. 1935 жылы америкалық вирусолог Уэнделл Стэнли вирусты кристалл күйінде бөліп алды. Осы кристалдарды сау темекі өсімдігіне енгізгенде, ол теңбіл ауруымен ауыратынын дәлелдеді. 1898 ж. неміс ғалымы Фридрих Лефлер сиыр аусылының қоздырғышы аусыл вирусын, ал 1911 жылы америкалық ғалым Фрэнсис Роус тауық саркомасының вирусын тауып зерттеді. Қазіргі кезде жылы қанды жануарларда ауру тудыратын вирустардың бес жүздей, ал өсімдіктерде үш жүздей түрі белгілі. Кейбір қатерлі ісік ауруын тудыратын вирустардың адам мен жануарларда вирустық микрофлорасы қалыптасады. Вирустардың пішіні әр түрлі (мысалы, таяқша, иілгіш жіпше тәрізді, сфералық, көп қырлы, тағыда басқа). Вирустың жасушадан тыс (вириондар) және жасуша ішінде тіршілік ететін топтары бар. Барлық вирустар шартты түрде жай және күрделі болып бөлінеді

II.Негізгі бөлім.
1. Вирустарды консервілеу әдістері.
Сынамаларды мүмкіндігінше тез вирустың инактивация процесі баяу өтетін жағдайы бар жерге орналастырады. Ол жағдай тууы үшін төмен температурамен қамтамасыз етуіміз керек. Бұл үшін резеңке тығынмен жабылған пат.материалы бар пробиркаларды арнайы салқындатқыш қоспасы бар термосқа саламыз (1, 2 суреттер). Салқындатқыш қоспа ретінде тең мөлшерде құрғақ мұз (қатты көмірқышқыл) және этиль спирті (минус 71°С температура бірнеше күн сақталады). Үш бөлігі мұз немесе қар және бір бөлігі ас тұзынан тұратын қоспаны да пайдалануға болады. Бұл кезде минус 15-20°С температураны ұстап тұруға болады. Консервация үшін мұздату орнына химиялық заттарды пайдалануға болады(тиімділігі төмен). Соңғыларының ең жақсысы болып стерильді глицерин мен 0,85%-ды ас тұзы(изотоникалық ерітінді) ерітіндісінің тең көлемдегі қоспасы есептеледі. Оған патологиялық материал салынады. Әдетте бұл қоспаны паренхиматозды ағзалар мен ұлпалардың кесектерін консервілеу үшін қолданады. Глицерин ерітінділері вирусы бар сұйықтықтар осы материалды жануарға, эмбрионға және жасуша өсіндісіне ерітілмеген түрде енгізу кезінде пайдасы. Глицеринді қолдану кезінде патологиялық материалды иммунофлюоресценция әдісімен зерттеу мүмкін болмайды. 18 Сондықтан сынама алғанда, патологиялық материалмен қатар люминесцентті микроскоппен зерттеу үшін заттық әйнекке дайындалып, бекітілген жұғындыныны да жолдайды. Кей жағдайларда облыс немесе ел ішінде сынамаларды жіберу, диагностикалық, ғылыми-өндірістік немесе ғылыми-зерттеу зертханалары арасында сынама алмасу қажеттілігі туындайды.Вирусты кей жағдайларда жұқтырылған жасша өсінділері түрінде жіберген ыңғайлы болады, себебі олар қатты салқындатуды талап етпейді. 19 Жасуша өсінділері температураның кенеттен ауытқуынан оқшаулағыш материал көмегімен сақталу керек. Жасушаларды көбіктену арқылы бұзылудан сақтау үшін пробирка немесе шөлмек ортамен толықтай толтырылуы керек. Міндетті түрде тығындардың усыз болуына, ііндегі зат ағып кетпейтіндей тығыз жабылуына назар аудауымыз қажет. Радиоактивті белгіленген вирусты немесе вирусқа қарсы антиденелер радиактивті тасымалдау қойылатын талаптарға жауап беруі қажет, сонымен қатар арнайы сіңіргіш қасиеті бар материал сынаманың сырт жағынан жаймен салқындауын қамтамасыз ететін оқшаулағыш құрал ретінде әсер ету керек. Клеткаларда организмнен тыс (in vitro) өсіру үшін оларға арнайы қоректік заттар қосылған нәр керек. Олар табиғи және жасанды (синтетикалық) болып бөлінеді. Табиғи қоректік орталар: 1. Дені сау малдан алынған қан сары суы. 2. Әртүрлі белокты азықтардан фермент арқылы алынған ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.