Экологиялық мектептердің қалыптасуы. Осы күнгі экологияның негізгі бөлімдері. Экологияның қатысуымен шешілетін теориялық және қолданбалы мәселелер

Жоспар
Кіріспе

1 Экологиялық мектептердің қалыптасуы.
2 Осы күнгі экологияның негізгі бөлімдері.
3 Экологияның қатысуымен шешілетін теориялық және қолданбалы мәселелер

Экология ғылымы және оның пайда болуы,қалыптасуы,дамуы.Экология жас ғылым.Ол 2000 жылдан аса ғана пайда болған.Экология сөзін “Естественная история пройсхождения” атты кітабында ең бірінші қолданған неміс биологі Эрнест Геккель 1986 жылы.Экология “ойкос” деген грек сөзі үй баспана ұғымын білдіреді.Э.Геккельдің айтуы бойынша экология-зоологияның бір тармағы,ал жанды мақұлықтар және оларды қоршаған органикалық ортамен өзара қатынасын зерттейді.Экология ғылымы жеке пән ретінде биология шегінде пайда болған.
Экологиялық тәрбиенің негізгі мақсат,міндеттері.Экологиялық нормалардың ережелердің қажеттіліген жастардың мінез-құлқында тәрбиелеу.Қоршаған ортаға жауапсыздықпен қараушыларға жол бермеу.Жастардың бойында экологиялық мәдениетін қалыптастыру.
Қазіргі экологиялық білім берудің креативтік технологиясы.Қазіргі кезеңде әр түрлі елдер арасында ақыл-ой ресурстарының сапасына деген бәсекелі күрес белең алды.Қоғамымыздың әлеуметтік,экономикалық,саяси,мәдени салаларында болып жатқан терең өзгерістер Республика білім беру жүйесіне де ықпал етпей қалмады.Оқыту мазмұнын жетілдіруде,мектептегі оқыту ісін оқушылардың жеке ерекшеліктері мен қызығуын ескере отырып ұйымдастыруға жан-жақты мүмкіндік туды.
Экономикалық география курсындағы экологиялық білім беру жүйесі және оны жетілдіру жолдары.Географиядағы оқыту әдістемесіндегі экологиялық білім беруді жалпы мектептердің әр бір кластарына арналған немесе курстар бойынша жүргізілетін пән кіргізілуі керек.Бұрынғы уақытта жалпы экологиялық білім көтеріле қоймағаны мәлім.Ал қазіргі уақытта яғни бүгінгі таңда нақты және маңызды бөлек пән ретінде пайдалану мектептер үшін өте қажетті және керек.Мектеп қабырғасында сыныптарға нақты мысалдар келтіре отырып қарасақ экологиялық білім беру қазіргі уақытта материал жеткілікті.Географияны оқытудағы еліміздегі өзекті проблемаладры таңдау мысал ретінде Арал, Балқаш .Сонымен экология оның ішіндегі дүние жүзінің экологиясын сөз ететін енді өз елімізге көз салып тоқтала кетсек еліміздің экологиясы алаңдатып отырған негізгі аймақ Арал.
Арал теңізінің кешегісі бүгінгісі және ертеңгісі туралы көп айтылып көп жазылып жатыр.Мәселені бүгін шешпесек ертең шешеміз немесе келешек шешеді деп көп айтамыз.Олай болса біздің келешегіміз мектеп қабырғасында отырған жас буын.

Пән: Экология, Қоршаған ортаны қорғау
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 10 бет
Таңдаулыға:

Қазақстан Республикасының Білім және Ғылым министрлігі
Семей қаласындағы Шәкәрім атындағы Мемлекеттік универститет

СӨЖ

Тақырып :Экологиялық мектептердің қалыптасуы. Осы күнгі экологияның негізгі бөлімдері. Экологияның қатысуымен шешілетін теориялық және қолданбалы мәселелер.

Орындаған: Науырызбек Сайра
Группа:ХН -501
Тексерген :Жексенаева А.Б

Семей 2015 жыл

Экологиялық мектептердің қалыптасуы.
Экология ғылымы және оның пайда болуы,қалыптасуы,дамуы.Экология жас ғылым.Ол 2000 жылдан аса ғана пайда болған.Экология сөзін "Естественная история пройсхождения" атты кітабында ең бірінші қолданған неміс биологі Эрнест Геккель 1986 жылы.Экология "ойкос" деген грек сөзі үй баспана ұғымын білдіреді.Э.Геккельдің айтуы бойынша экология-зоологияның бір тармағы,ал жанды мақұлықтар және оларды қоршаған органикалық ортамен өзара қатынасын зерттейді.Экология ғылымы жеке пән ретінде биология шегінде пайда болған.
Экологиялық тәрбиенің негізгі мақсат,міндеттері.Экологиялық нормалардың ережелердің қажеттіліген жастардың мінез-құлқында тәрбиелеу.Қоршаған ортаға жауапсыздықпен қараушыларға жол бермеу.Жастардың бойында экологиялық мәдениетін қалыптастыру.
Қазіргі экологиялық білім берудің креативтік технологиясы.Қазіргі кезеңде әр түрлі елдер арасында ақыл-ой ресурстарының сапасына деген бәсекелі күрес белең алды.Қоғамымыздың әлеуметтік,экономикалық,саяси,мәден и салаларында болып жатқан терең өзгерістер Республика білім беру жүйесіне де ықпал етпей қалмады.Оқыту мазмұнын жетілдіруде,мектептегі оқыту ісін оқушылардың жеке ерекшеліктері мен қызығуын ескере отырып ұйымдастыруға жан-жақты мүмкіндік туды.
Экономикалық география курсындағы экологиялық білім беру жүйесі және оны жетілдіру жолдары.Географиядағы оқыту әдістемесіндегі экологиялық білім беруді жалпы мектептердің әр бір кластарына арналған немесе курстар бойынша жүргізілетін пән кіргізілуі керек.Бұрынғы уақытта жалпы экологиялық білім көтеріле қоймағаны мәлім.Ал қазіргі уақытта яғни бүгінгі таңда нақты және маңызды бөлек пән ретінде пайдалану мектептер үшін өте қажетті және керек.Мектеп қабырғасында сыныптарға нақты мысалдар келтіре отырып қарасақ экологиялық білім беру қазіргі уақытта материал жеткілікті.Географияны оқытудағы еліміздегі өзекті проблемаладры таңдау мысал ретінде Арал, Балқаш .Сонымен экология оның ішіндегі дүние жүзінің экологиясын сөз ететін енді өз елімізге көз салып тоқтала кетсек еліміздің экологиясы алаңдатып отырған негізгі аймақ Арал.
Арал теңізінің кешегісі бүгінгісі және ертеңгісі туралы көп айтылып көп жазылып жатыр.Мәселені бүгін шешпесек ертең шешеміз немесе келешек шешеді деп көп айтамыз.Олай болса біздің келешегіміз мектеп қабырғасында отырған жас буын.
Экологияның негізгі бөлімдері:
1) Аутэкология
2) Синэкология
3) Дэмэкология
1.Аутэкология экологияның бір бөлімі - особьтар экологиясы.
Аутэкология , аутэкология - (грекше autos - өзім және экология) - қоршаған орта факторларының жеке организмдерге, популяцияға, түрлерге әсерін зерттейтін экологияның бір саласы. Ол адамның шаруашылық әрекеттерінің нәтижесінде енгізілетін және тірі табиғат пен өлі табиғаттың көптеген элементтерінен құралады. Аутэкология түрлердің алуан түрлі экологиялық жағдайларға (ылғалдану режиміне, жоғары және төмен температураларға, топырақтың құнарсыздануына (өсімдік үшін) физиологиялық, морфологиялық және өзге бейімділіктерін анықтайды. Соңғы жылдары аутоэкология бұларға қоса, орта ластануының химиялық және физикалық түрліше нұсқауларына организмнің жауап қайтару ерекшеліктерін зерттейді. Кейде аутоэкологияны тірі организмдерді, көбінесе сыртқы ортаның абиотикалық факторларына байланысты зерттейтін әдістемелік тәсіл деп санайды. Аутэкология ең алғаш рет экологияның жеке саласы ретінде ІІІ Халықаралық ботаникалық конгресте (1910) қабылданды. ІV Халықарарлық экологиялық конгрестің (Ұлыбритания, 1994) І сессиясында аутэкология тақырыбына арналған бірнеше баяндама жасалды. Экологияның бұл саласындағы зерттеулер жаңа әдістерді пайдаланып, жүргізіледі. Мысалы, Испанияда сұңқарлардың қоректенуі мен орын ауыстыруы радиотелеметрия көмегімен, ал Жапониядан ұшып келетін даур тырналары мен қара тырналардың тіршілік ету аймағы спутниктік бақылау арқылы зерттелді .Басқаша айтқанда , осы организмге қоршаған орта факторларының әсерін және оларға осы особьтың табиғи реакцияларын зерттейді.Мекен ету ортасы деп, әдетте организмнің табиғи денелермен және табиғи құбылыстармен тікелей немесе жанама өзара байланыста болатынын түсінеміз. Қосу-организм бейімделу реакциялармен әсер ететін ортаның жеке элементтерін фактор деп атаймыз.Мекен ету ортасы терминінің орнына экологиялық орта, қоршаған орта, табиғи қоршаған орта терминдерінде пайдалануға болады. Қазіргі кезде Қоршаған орталық ортаны, Техногендік орта, Антропогендік орта, Өндірістік орта деген терминдер жиі пайдаланады. Осы аталған орталар адаммен өзгертілген. Ортаның өрганизмге әсері жеке факторлар арқылы бағаланады.
Қоршаған орта факторларына:
а) Абиотикалық факторлар- Абиотикалық факторлар (гр. 'a' -- теріс және bіotіkos -- тірішілік, өмір) -- бейорганикалық ортаның тірі организмдерге жасайтын тікелей немесе жанама әсерлерінің жиынтығы; сыртқы ортаның бейорганикалық, физикалық және химиялық жағдайлары.Ол ф и з и к а л ы қ абиотикалық фактор (темпиратура, жарық, жел, ылғалдылық, атмосфераның қысымы, ағыстар, радиациялық деңгей, радиоактивті сәуле шығару т.б.), х и м и я л ы қ Абиотикалық фактор (атмосфера, су, қалдықтар, топырақ, шөгінді құрамы және олардағы қоспалар т.б.), к л и м а т т ы қ абиотикалық фактор (күн радиациясы, атмосфералық жауын-шашын, гидросфералық қысым т.б.) болып бөлінеді. Өсімдік пен жануарлардың ыстыққа, суыққа, ауа қысымына, су тереңдігіне, хим. құрамына қарай бейімделуі, кейбір жануарлардың қысқы, жазғы ұйқыға кетуі т.б. Абиотикалық факторға байланысты. Жер бетінің, ауаның, судың химиялық және физикалық құрамының өзгеруі тірі организмдерге де әсер етеді. Мысалы, 20 ғасырда Арал теңізінің тартылып, ауада тұз концентрациясының көбеюіне байланысты, миллиондаған тонна тұзды шаң тірі организмдерге үлкен әсерін тигізді.Абиоталық факторды химиялық Абиоталық факторхимиялық (атмосфераның, теңіздің, тұщы судың құрамы және тағы да басқалары) және физика Абиоталық факторфизикалық (климат, орография) деп екіге бөледі. Абиоталық фактор биоталық және антропогендік факторлармен қосылғанда экологиялық факторлар құрайды.
б) Биотикалық факторлар- биогендік фактор -- ағзалардың тіршілік әрекетіне байланысты бір-біріне тигізетін сан алуан әсерлері. Биотикалық фактордың абиотикалық фактордан айырмашылығы, мұнда әр түрге жататын азғалар бір-біріне өзара және айналадағы ортаға әсерін тигізеді. Мысалы, жәндіктер өсімдіктерді тозаңдандырады, бір ағза екінші бір ағнаны қорек етеді, микроорганизмдер топырақ құрылымын өзгертеді, т.б. Биотикалық факторлар бір популяция ішіндегі дара бастар арасында да, жеке популяциялар арасында да байқалады. Мысалы, ақ бөкендердің жайылымдардағы өсімдіктерге әсері, ақ бөкендердің өзара әсері немесе қасқырдың ақ бөкенге шабуылы, т.б. Биотикалық фактор түрішілік және түраралық болып ажыратылады. Түрішілік Биотикалық факторға жануарлар, өсімдіктер және микроорганизмдердің өз өсімталдығын арттырудағы әрекеті (демогр. әсер), мекен ететін аумағын қорғаудағы жануарлардың мінез-құлығы (этологиялық әсер), т.б. әсерлер жатады. Түраралық Биотикалық факторға комменсализм (сіңісу), симбиоз (селбестік), нейтрализм (бейтарап селбесу), масылдық (басқа ағза есебінен күн көру), жыртқыштық әсерлер жатады. Биотикалық фактордың қалыпты жағдайдан ерекше ауытқуы ағзалардың қалыптасқан тіршілігіне әсерін тигізбей қоймайды, соның нәтижесінде табиғи тепе-теңдік бұзылады. Биотикалық қарым-қатынастар түрлері.Биотикалық факторларға жоғарыда айтылғандай зоогенді (жануарлар әсері), фитогенді (өсімдіктер әсері ) және микробогенді (микроағзалардың әсері) факторлар жатады. Мысалы, кейбір өсімдіктер газ тәрізді заттар (фитонцидтер) бөліп шығарады. Ол микроағзаларға (бактериялар, саңырау- құлақтар) жойғыш әсер етумен қатар табиғи ортаны сауық- тырады. Ал әртүрлі вирустар мен микроазғалар өсімдік- тердің жұқпалы ауруларын кең таратады. Оған мысал ретінде астық дақылдарының тат кеселі мен қаракүйесін, картоп фитофторозын және т.б. келтіруге болады. Сондай-ақ ауру малдар арқылы жануарлар арасында да жұқпалы аурудың кенеттен тарайтын жағдайлары болады.Организмдер арасьшдагы қарым-қатынастар өте күрделі және алуан түрлі. Оларды шартты түрде тікелей және жанама деп белуге болады. Тікелей байланыс қоректену жолымен анықталады, яғни, өзінің тіршілігіне энергияны кейбір жануарлар өсімдіктерді немесе басқа жануарларды қорек ету арқылы алады. Өз кезегінде олармен басқа азғалар қоректенеді. Жыртқыш-қорек немесе иесі-паразит жүйелеріндегі қарым-қатынас нәтижесі табиғи іріктелуді және бейімделуші қасиеттердің сақталуын қамтамасыз етеді, сөйтіп популяция санының динамикасын анықтайды.Жанамалық қарым-қатынаста бір азғалар екінші бір ағзаларға орта түзушілік, субстрат ролін атқарады. Мысалы, ормандарға жергілікті және Әлемдік орта түзуші қызметі тән. Олар топырақты және суды қорғап отырады. Сонымен қатар ормандарда ағаштардың сыртқы құрылысына байланысты пайда болатын ерекше микроклимат орман жануарларының, өсімдіктерінің өсіп-дамуына жағдай туғызып отырады. Су қоймаларында өсетін өсімдіктер ондағы тіршілік ететін ағзаларға өте қажетті оттегінің көзі болып саналады. Өсімдіктер басқа ағзалардың тіршілік ортасы болып та табылады. ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.