Этика термині жайлы мәлімет

1. Этика терминінің мәні мен мазмұны.
2. Аристотель іліміндегі этика мен адамгершілік ұғымы.
3.Ойшыл ғалымдарының этика және мораль термині тарихы жөніндегі теориялық пікірлер.
4. Әл. Фараби этикасның негізгі нысандары.

1.Этикет адам мен қоғам мәдениетінің құрамдас бөлігі болып табылатын адамдардың ішкі қатынастарының пайда болу процесін реттейтін өзін - өзі ұстау ережелерінің жиынтығы.
Этикет адамның сыртқы келбетінің элементі ретінде ішкі мәнімен сәйкес бола бермейді, бала күнінен дипломатиялық қатынастардың даналығын сіңіріп өскен адам өнегесіз, адамгершіліксіз, менменшіл болып қалуы мүмкін. Бірақта осындай адамның мәдениетті, тәрбиелі болуы екіталай. Өзге адамдарға деген шынайы силастықтың сыртқы көрінісінде, адамның өзіндік абыройына, көмекке әзірлігі, қолдаушылық сияқты мінез – құлықтық мазмұнға ие болғанда өзін - өзі ұстаудың сыртқы нысаны шынайы мәдениеттің элементі мен көрсеткіші болып табылады.
Адамның өзін - өзі ұстауында сыртқы және ішкі бірлігі екі жарым мың жыл бұрын «мінез – құлықтың алтын ережесінде», «Басқалардың өзіңе қандай қарым – қатынаста болсын десең, басқаларға да сондай қарым – қатынаста бол» дегенді білдіреді. Біз бұл қағиданы Конфуцидің ілімінде, ежелгі индия эпосы «Махабхараттан» және Библиядан да кездестіреміз. Өзіндік абыройын сезіну адамның өзін - өзі бағалауын бекітетін этиканың негізі болып табылады. Адамдарға қатысты әдептілік, шынайылылық, табиғилық, ілтипаттылық (этиканың маңызды кредосы) қарым – қатынастағы мәнерлілік пен жалғандылықты айыптайтын этиканың маңызды кредосы.
Көбінесе қазіргі заманғы этиканың мінез – құлықтық шарттастығы жақсы мәнер мен өзін - өзі ұстау ережелерін зеріккен мырзалар немесе әлеуметтік топтардың назымен қалыптасқан жоқ, ал адамдардың объективті қажеттіліктерін реттеп, жоғарылатудың күшімен, өзін - өзі құрметтеуге, басқа адамдардың қадірлеуі мен тануы, қарым – қатынас пен бауырмалдылықты әлеуметтік қамсыздандырып, оларды жылы және адами ету болып табылады. Әсіресе, бізге бұл қажеттілік қазір қоғамымызды менмендік пен бөлектенушілік меңзегенде аса қажет, ал альтруизм ұғымы келмеске кеткен сияқты.

1. Қазақ энциклопедиясы
2. Даналардан шыққан сөз: нақылдар жинағы / Құрастырған Ұ. Асылов. – Алматы: 1987. – 162 б.
3. Әл–Фараби. Әлеуметтік–этикалық трактаттар. – Алматы: Ғылым, 1975. – 163 б.

Пән: Философия
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 8 бет
Таңдаулыға:

Қазақстан Республикасы білім және ғылым министірлігі Семей
қаласындағы Шәкәрім атындағы мемлекеттік университет

СӨЖ

Орындаған: Емельканова Ш.Ф.
Жу-303
Тексерген: Абеуханова Е.Б.

Семей - 2015
1. Этика терминінің мәні мен мазмұны.
2. Аристотель іліміндегі этика мен адамгершілік ұғымы.
3.Ойшыл ғалымдарының этика және мораль термині тарихы жөніндегі теориялық пікірлер.
4. Әл- Фараби этикасның негізгі нысандары.
1.Этикет адам мен қоғам мәдениетінің құрамдас бөлігі болып табылатын адамдардың ішкі қатынастарының пайда болу процесін реттейтін өзін - өзі ұстау ережелерінің жиынтығы.
Этикет адамның сыртқы келбетінің элементі ретінде ішкі мәнімен сәйкес бола бермейді, бала күнінен дипломатиялық қатынастардың даналығын сіңіріп өскен адам өнегесіз, адамгершіліксіз, менменшіл болып қалуы мүмкін. Бірақта осындай адамның мәдениетті, тәрбиелі болуы екіталай. Өзге адамдарға деген шынайы силастықтың сыртқы көрінісінде, адамның өзіндік абыройына, көмекке әзірлігі, қолдаушылық сияқты мінез - құлықтық мазмұнға ие болғанда өзін - өзі ұстаудың сыртқы нысаны шынайы мәдениеттің элементі мен көрсеткіші болып табылады.
Адамның өзін - өзі ұстауында сыртқы және ішкі бірлігі екі жарым мың жыл бұрын мінез - құлықтың алтын ережесінде, Басқалардың өзіңе қандай қарым - қатынаста болсын десең, басқаларға да сондай қарым - қатынаста бол дегенді білдіреді. Біз бұл қағиданы Конфуцидің ілімінде, ежелгі индия эпосы Махабхараттан және Библиядан да кездестіреміз. Өзіндік абыройын сезіну адамның өзін - өзі бағалауын бекітетін этиканың негізі болып табылады. Адамдарға қатысты әдептілік, шынайылылық, табиғилық, ілтипаттылық (этиканың маңызды кредосы) қарым - қатынастағы мәнерлілік пен жалғандылықты айыптайтын этиканың маңызды кредосы.
Көбінесе қазіргі заманғы этиканың мінез - құлықтық шарттастығы жақсы мәнер мен өзін - өзі ұстау ережелерін зеріккен мырзалар немесе әлеуметтік топтардың назымен қалыптасқан жоқ, ал адамдардың объективті қажеттіліктерін реттеп, жоғарылатудың күшімен, өзін - өзі құрметтеуге, басқа адамдардың қадірлеуі мен тануы, қарым - қатынас пен бауырмалдылықты әлеуметтік қамсыздандырып, оларды жылы және адами ету болып табылады. Әсіресе, бізге бұл қажеттілік қазір қоғамымызды менмендік пен бөлектенушілік меңзегенде аса қажет, ал альтруизм ұғымы келмеске кеткен сияқты.
Қазіргі заманғы жеке әлеуметтік топтардың кәсіби ерекшеліктері мен қоғамның кейбір өмірлік қызметінің аясындағы кәсібилік сияқты өмірлік жағдайлардың ерекшелікреімен айқындалатын этикеттің әртүрлі нысандары. Сондықтан, бүгінгі күні этикетті кәсіби, қызметтік, ғылыми, медициналық, дипломатиялық және т.б. түрлерге бөледі.
Этика - Мораль және адамгершілік туралы ғылым. Этика терминін философияға алғаш енгізген адамзаттың Ұлы ұстаздарының бірі - Аристотель.
Этика деп - этикалық ізгіліктерді зерттейтін ғылымды айтқан.Ол бойынша адам бойындағы ізгіліктер екі негізгі түрден тұрады:
1.Этикалық ізгіліктер.
2.Дианоэтикалық ізгіліктер.
Этикалық ізгіліктер адамның мінез-құлқына, күш-қуатына байланысты болады. Олар мыналар: жомарттық,батылдық,шыншылдық.
Ал Дианоэтикалық ізгіліктер адамның ақыл парасатына байланысты дүниелер. Олар мыналар болып есептеледі:Ақыл мен парасат.
Этиканың негізгі зерттейтін пәні Мораль болып табылады.Ол адамзатпен бірге бірігіп этиканы құрайды.
Адамгершілік - адамгершілік құлық жеке адамның қоғамда өмір сүре алатын басқалармен қарым - қатынаста болатын қабілеті.Ол адамдардың ішкі дүниесінің көрінісі.
Ал мораль өзінің мәні жағынан жеке тұлғамен қауымның адам мен азаматтың арасындағы ізгілік ережелерінің жиынтығы.
2.Этика ғылым ретінде ежелгі Грецияда қалыптасқан.Этиканың негізгі элементтері Платонның, Аристотельдің еңбектерінде кездеседі. Этика Грек тілінен аударғанда Әдеп дегенді білдіреді. Этика Ежелгі Грецияда философиялық ғылым ретінде пайда болған екен. Ежелгі Греция құл иеленушілік мемлекет болған еді.Сондықтан ол Ежелгі Грецияда орнаған әлеуметтік теңсіздікті қалыпты жағдай екендігіне сенімді болды.Мысалы:Аристотель әрбір осы Ежелгі Грециядағы адам белгілі бір Полистің мүшесі болу керек деп білді. Полистің мүшесі емес құлдарды ол адам қатарына қосқан жоқ еді. Аристотель Этикасында Құбатөбел, немесе Алтын орта ұстанымы ізгіліктерді анықтаушы маңызға ие болды.Өиткені Аристотельдің айтуынша екі шеткі күйлердің ортасын таба білгенде ғана адам ізгілікке жетеді - деген екен. Мысалы: Жомарттық малшашпақ пен дүниеқоңыздықтың орта шені,Батылдық, Көзсіз батылдықпен Қоянжүрек қорқақтықтың дәл ортасы. Жалпы Антикалық этикаға байланысты оған тиесілі ең негізгі 3-мұрат бар.
1.Адам мен Полис бірлігі.
2.Адамның құдіретіне өзін-өзі жетілдіру қабілетіне мейліншесену. 3.Эвдомоманы яғни бақытты адам мұраттарының ең биік шыңы деп тану.
Шынында да, адам мінез-құлқы мен адамдар арасындағы қарым-қатынас мәселелері бойынша мүдделі этика. Аристотель этикасы басты міндеті олардың ең жетілген бейнесінде адам қарым-қатынастардың зерттеу екенін мəлімдеді. Ежелгі құрылған сәттен бастап, ол практикалық өмір философиясы ретінде әрекет бастады, адам талқылауы, әлеуметтік адам әрекетін талдайды. Этика - мораль (этика) нысанасы болып табылатын философиялық ілім, және орталық проблема - жақсылық және жамандық. Этика генезисі, мәні, адамгершілік ерекшелігін қарайды; оның қоғамдағы орны мен рөлін көрсетеді, адам қызметінің моральдық реттеу, моральдық прогресс өлшемдерін тетіктері көрсетеді. Ол қоғамның адамгершілік сана құрылымы мен жеке тұлғаны санайды осындай жақсылық және жамандық, еркіндік пен жауапкершілік сияқты санаттарына мазмұны мен мағынасын талдайды, баж және ар-ождан, ар-намысы мен қадiр-қасиетiне, бақыт және өмір мәні. Осылайша, этика адамдар мен әр адамның өз стратегиясы мен жақсы өмір тактикасын әзірлеу үшін нұсқаулықта арасындағы жоғары сапалы байланысты қамтамасыз ететін, адамгершілік және әділ қарым-қатынастың оңтайлы моделін құру үшін негіз болып табылады. термин этика etnos (рухы) грек сөзі шыққан. Бастапқыда рухында астында сожительства, үйде, адам тұрғын үй, бір жыртқыш аңның лыстырмалы, құс ұя әдеттегі орын түсінді. Кейіннен, бұл, ең алдымен, құбылыс, кедендік, мәнерде және сипаттағы тұрақты сипаты жәйттерді болды. Табиғат мағынасында сөздер рухы бастап, Аристотель, ол этикалық қасиеттерді деп аталатын адами қасиеттерді ерекше класс, белгілеу үшін этикалық сын құрылды. Этикалық добродетели, сондай-ақ рухани қасиеттері деп аталатын таңба белгілері, темперамент, болып табылады. Олар б сқа жағынан, ақыл қасиеттері ретінде адамгершілікті dianoeticheskih арқылы дененің екі қасиеттерін әсер етеді және, бір жағынан ерекшеленеді. Мысалы, қорқыныш - табиғи әсер етеді, жад - ақылдың меншік және қалыпты, батылдығы жомарттық - табиғат қасиеттері. Арнайы домен білім этикалық Ізгілік жиынтығында қараңыз және арнайы ғылым ретінде осы білім ең бөлектеу үшін, Аристотель термині этика ойлап тапты. Біз не істеуіміз керек: Этика Аристотель сұраққа жауап бағытталған тәжірибелік Философия , ретінде қарастырылады? деген сөз мораль, мораль, этика мағынасы ұқсас. Бірақ олар үш түрлі тілдерде пайда болды. Біз сөз этика грек тілінен шыққан айтты. рухы - сипаты, сипаты, пайдаланушылық. Латын алысудың ішіне грек Аристотельдің этикалық ұғымдарды дәл аудармасы үшін moralis (моральдық) мерзімі салынды. Сипаты, темперамент, сән, киім стилі, Другая білдіретін латын аналогтық грек рухы - Ол сөздің ай (. - Көпше саны Қосымшалар) оны құрылды. Cicero, атап айтқанда, оған Аристотель этикасын деп аталатын білім бірдей өріс, яғни, моральдық философия сөз сөйледі. IV ғасырда б.э.д. жылы Латын термин ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.