Синьхай революциясы және оның Қытай тарихындағы орны

Пән: Жалпы тарих
Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 87 бет
Таңдаулыға:

Жоспар Кіріспе

1 -Тарау. Синьхай революциясы және оның Қытай тарихындағы орны

Учан көтерілісінің басталуы 9-23
Маньчжур монархиясы билігінің жойылуы 23-31

2-Тарау. Сунь Ятсеннің Үш Ұлттық Принциптік бағдарламасының
тарихи маңызы 32-46

З-Тарау. Қытай Республикасының жариялануы.

Нанкин (Астана) үкіметінің құрылуы және оның президентіСуньЯтсен 47-75
Уақытша Конституция 75-91

Қорытынды 92-96

Пайдаланылған эдебиеттер тізімі 97-98

Кіріспе

Әлемдік тарихта Қытай көрнекті орын алады. Өзінің белсенді шығармашылық енбегі мен Қытай халқы адамзат мәдениетіне үлкен үлес қосқан ел. Қытай көптеген жылдар бойы өзінің мәдени экономикалық, саяси және әскери орны жағынан Шығыс Азиядағы жетекші ел болып келеді. Жаңа заман кезеңінде Қытай капиталистік мемлекеттердің отарлық экспансиясының обьектісіне айналды және Тынық мұхитындағы империялистік қақтығыстардың біріккен орталығы болды. Англия, АҚШ Франция, Жапония және тағы басқа капиталистік державалар Қытайды кұлдыратып, оны жартылай колонияға айналдырды. Бірақ Қытай халкы жат жерлік елдердің басқыншылық езгісімен келіспеді. Жүздеген жылдар бойы шікі жаулар мен сыртқы реакцияға қарсы үздіксіз күрестер жүргізді.

Өткен кездегі соғыстар халық пен халықты іштей қырқыстырып, ел мен елді күндестей аңдыстырып қойғаны сонша, бір халық бір халық туралы, бір ел енді бір ел туралы жақсылық ойлаудан айрылып қала жаздады . Ал, ортақ жер бетінде, асапан астында бірге тіршілік кешіп отырған адам баласы ретінде бір - біріне мейіріммен қарау, бір-бірін түсінуге тырысу кезіккен мәселені сөзбен шешуге ұмтылу сияқты саналы да, таза адами қасиеттер енді-енді ғана ырыққа келе жатқандай. Әрине, бүтіндей солай болып кетті деу артығырақ болады. Өйткені, дәл осы кездің өзінде болып жаткан орынсыз кантөгістер де қаншама. Дегенмен, бүгінгі әлемде жалпы адами саналылықтың басым тұрғаны ақиқат. Қытай халқында "Бәрінен де түсінісу жасасын ! " деген аталы сөз бар. Сол айтқандай бүкіл адамзат, әр ел бір бірін білуден, түсіне жүруден ұтпаса, ұтылмайды. Міне, осындай адами саналылықтың нәтижесінде, ондаған жыл тарс бекітулі жатқан Кеңес Одағы мен Қытай шекарасы ашылды.

"Синьхай" ескі Қытай жыл санағы бойынша 1911жылдың 30-шы қаңтарынан 1912жылдың 17ақпанына дейін созылды.

Одан көп ұзамай Кеңес Одағы ыдырап, Қазақстан Республикасы өз тәуелсіздігін алды да, Қытай мен көршілік қатынасқа шықты.

Қытай Халық Республикасы- Азия құрлығындағы ең ірі мемлекет, сондай ақ, жан саны мен жер көлемі жағынан да бүгінгі өркендеу үстіндегі мәдениеті мен экономикасы тұрғысынан да дүниедегі іргелі елдер қатарынан орын алып отыр.

Қытай халқы жоғарғы рухты үлгі мен және кеңес елінің қарулы тәжірибиесімен өз елінде тәуелсіздік пен демакратиялық құрылыс орнату үшін жасаған күресі үлкен халықаралық маңызға ие. Европа - Америкалық империалистер қолдаған Қытай реакциясы ұлт-азаттық және революция-демократиялық қозғалысқа қарсы күрес жүргізгенімен, Қытайдың демократиялық күштерін жоя алмады. Жиырма жыл бойы Қытай халқын қанаған Чан-Кай Ши ережесі жойылды. Қытай халқы американдық империялистерінің Қытайды американдық монополия отарына айалдыру пиғылын жойды. Америка Құрама Штаттары интервенциясын үзді. Қытай халқының батыл күресіне әлем елдері таңдана да қызыға қарады.

Қытай халқының ұлы жеңісі-оның бүкіл тарихи дамуындағы заңды нәтижесі.

XX ғасырдың алғашқы он жылдығы Қытай өмірінде маңызды оқиғаларға толы болды. Ол революциялық толқын белгісі мен көрініп соңында Қытайдағы монархиялық құрылысты жоюмен аяқталды. Қытайдағы революциялық қозғалыстар орыс-жапон соғысы және Ресейдегі 1905жылғы революциядан кейін кең қанат жайып, жиіледі.

Қытайдың саяси өміріне 1905жылғы орыс революциясының әсері көп болды, әсіресе Сунь Ятсеннің ұйымдастырушылық қасиетінің шыңдалуына айтарлықтай маңызы болды.

В. И. Лениннің сипаттағанындай "Азияның ояну кезеңі" деген кезең басталды. Азияның барлық елдерінде ірі революциялық күрестер жүріп жатты: 1908-1909 жылдары Түркияда, 1905-1911 жылдары Ирандағы революция, 1905-08 жылдары Үндістандағы ұлттық революциялық қозғалыс және тағы басқалары.

Қытайдағы ұлттық сана - сезімнің, патриотизмнің өсуі елдегі революциялық идея-халықтың басым көпшілігінің мақсатына айналды.

1644жылдан бастап Қытайдағы билік маньчжур аристократиясының қолына көшті. Маньчжур армиясы елге Ли-Цзчен басқарған шаруалар көтерілісін басу үшін Қытай феодалдарының шақыруымен келді. Пекинді басып алып, бұған дейін Қытайда билік еткен Мин династиясын тақтан тайдырды және Қытайда маньчжурлық Цинь династиясының билікке келгенін жариялады. Көп жылдық Қытай халқының қарсыласуын басып жаншып, елдің бүкіл территориясын өз қолдарына жұмылдырды. Бірақ, бүкіл маньчжур билігі тұрған кезең бойы Қытай халқының антиманьчжурлық күресі тоқтамады.

Қытайға капиталистік державалардың енуі елде 1840 жылы бірінші және 1856 жылы екінші "Апиын" соғыстары болуына әкелді, нәтижесінде, маньчжурлар шетелдіктерге Қытайдың барлық теңіз кедендерін өнеркәсіп орындарын және тағы басқа шикізат көздерін беруге мәжбүр болды. Қытайдың барлық теңіз кезеңдері шетелдіктер қолына көшті. Шетел тауарлары Қытайдың ең алшақ орналасқан аудандарына дейін еркін кіре алды. Шетел державалары маньчжур үкіметінің билікте түрғанын өздеріне пайдалы деп санап оларға елдегі шаруалар көтерілістерін басу үшін көмек беріп отырды.

Елдегі ұлттық өнеркәсіптің дамуына феодалдық езгі мен шетел капиталистердің үстемдігі кедергі келтірді. ХХ ғасыр басында Қытай толықтай жартылай отарға айналды. Империялистік мемлекеттер Қытайда күннен- күнге өздеріне пайдалы келіссөздер жүргізді.

Қытай буржуазиясы кампрадорлық және ұлттық деп екіге бөлінді. Кампрадорлар әлемдік және ұлттық нарық арасындағы делдалдар, олар импортталатын тауарлар жөнінде шетелдік банктердің тапсырмаларын орандауы шетелдік капиталға Қытайдан шикізат алуға көмек етті.

Ұлттық буржуазия- көпестер, помешиктер чиновниктерді және шаруалар ауқатты бөлігінен қалды. Олар ішкі алым-салықтардан әбден қорлық көрді. Сондықтан империялистік мемлекеттер мен маньчжур монархиясы қолдағы феодалдық қатынастарға қарсы шықты.

Қытай халқының көпшілігін құраған шаруалар қатал эксплуататцияға ұшырады. Қытай помещиктері жерді монополиялы түрде иеленді. Жері жоқ және жері аз шаруалар олардан жерді арендаға алуға мәжбүр болды. Аренда үшін талап шаруалар үшін өте қиын болды. Арендалық төлем пайданың жетпіс пайызына құрады.

Ұлттық капитализм дамуына кедергі болған маньчжур-Қытай феодалдық реакциясы мен империялизмнің өрістеуі, Қытайдың империялистік державаларға бағынуы және Цинь династиясының күннен -күнге шетел үкіметтері мен монополиясының шырмауына айналуы, халықтың жағдайының нашарлауы мінекей, 1911-1913 жылдардағы революцияның басталуына себеп болған негізгі мэселелер.

Революция алдында бірнеше мақсаттар тұрды: империялизмнің Қытайдағы үстемдігін жою, феодалдық билікті жою, маньчжур монархиясын құлатып, буржуазиялық республика орнату. Жоспарда бірінші орында Цинь династиясы феодалдарының саяси үстемдігін жою тұрды.

XIX ғасыр аяғында-ақ елде революциялық лагерь қалыптаса бастады. Оған ұлттық және ұсақ буржуазия, жұмысшылар, шаруалар және қала кедейшілігі кірді.

Осы уақытта саяси күрес аренесына Сунь Ятсен келді. Қытай халқының даңқты ұлы, елдегі алғашқы буржуазиялық революционерлер ұйымын Қытайдың Жаңару одағының негізін қалаушы, Біріккен Одақ - бірінші бүкілқытайлық буржуазия - революциялық партияны құрушы және оның басшысы, Синьхай революциясының көсемі, Уақытша Қытай республикасының президенті Сунь Ятсен (1866-1925) өзінің маньчжур самодержавиясы мен және Қытайдың феодал милитаристері- кампродорлар мен жүргізген қажырлы күресі мен Қытай халқы және әлем қоғамы алдында үлкен беделге ие болды. Оның тарихтағы енбегінің мәні, Сунь Ятсеннің ашықтан-ашық империялизммен феодалдық реакцияға қарсы күрес көтеруінде және өз еліндегі коммунистік партиядан барлық ұлттық күштерді осы жаулар мен күресуге жұмылдыру ұсынысын қабылдаған Азиядағы алғашқы буржуазиялық саяси қайраткер болуында.

Сунь Ятсен басқарған Синьхай революциясы Қытай халқының демократиялық тарихы мен ұлт-азаттық күресі жолындағы маңызды кезең. Синьхай революциясы тақырыбының маңыздылығы бірнеше мәселер төңірегінде топтасады:

империялизм және Қытай ұлты арасындағы қарама қайшылық
маньчжурлар және ханьдықтар арасындағы қарама қайшылық
революцияның сипаты жайлы
революциядағы буржуазияның рөлі
саяси ұйымдар
революциядағы буржуазия және аруалар
Нанкин уақытша үкіметінің сипаты жайлы
Революция тарихының зерттелуі

Революция барысында Қытай революционерлерінің ерен ерлігінің арқасында, көп ғасырлық Цин монархиясының үстемдігі жойылды, елде қанаушылық жойылды, Қытай республикасы жарияланды, конституция қабылданып президент сайланды. Міне, сондықтан да революцияның тарихта алар орны зор.

Синьхай революциясының әр түрлі аспектілерін зерттеген кеңестік Қытайтанушы тарихшылардың қатарында С. Л. Тихвенский, Г. В. Ефимов, Е. А. Белов, Л. А. Березный, Л. Н. Борох, А. А. Болохова, Ю. М. Гарушанц, А. М. Григорьев, В. И. Данилов, Л. П. Делюсин, Д. Н. Зильберг, Н. Б. Зубков, Н. М. Калюжная, Е. Ф. Каволев, Ю. В. Чудадеев және тағы басқалары бар.

Сондай-ақ "Қытайдағы Синьхай революциясы", "Сунь Ятсеннің таңдамалы шығармалары " және тағы басқа еңбектер қытай тілінен орыс тіліне аударылып шығарылды.

Қытай тарихшылары да Синьхай революциясының тарихын зерттеп, оның прогрессивті жағын мойындады. Олардың ішінде У. Юйчжан, Ли Данян, Ся Дуньюан, Ли Гохоу, Ван Цзепин, Чжан Кайюан және тағы басқалар.

Сонымен қатар, Синьхай революциясының зерттелуінде В. И. Ленин естеліктері мен Мао Цзэ-дун еңбектері маңызды орын алады.

Менің осы тақырыпты таңдауыма себеп болған 267 жыл бойы Қытайда үстемдік еткен феодалдық маньчжур монархиясына қарсы қытай халқының үздіксіз жүргізілген көтерілістерінің ішіндегі ең алғашқы жетістікке жеткен Синьхай революциясының тарихын, оның көсемі Сунь Ятсеннің көтерілісті жүргізу саясатын терең оқып білу.

Жұмысты жазу барысында негізгі қолданылған дерек көздерінің ең негізгісі болып- Қазақстан Ғылым Академиясының кітапханасы мен Пушкин атындағы Ұлттық кітапханада сақталған кеңестік қытайтанушы ғалымдардың еңбектері, В. И. Ленин еңбектері, қытай тілінен орыс тіліне аударылған еңбектер революционер - демократ, Қытайдың ірі саяси қайраткері Сунь Ятсеннің мақалалары, сөйлеген сөздері, лекциялары және тағы басқа саяси, философиялық, экономикалық сипаттағы жұмыстарының орыс тіліне аударылған жиынтығы, сондай-ақ қазақстандық қытайтанушылардың баспасөз бетеріне жариялаған мақалалары.

Осындай әдебиеттерді пайдалана отырып адамзат мәдениетіне үлкен үлес қосқан, бүгінгі күні қарқынды дамыған, әлемдегі алпауыт мемлекеттердің ішіндегі Қытайдың жаңа заман кезеңіндегі Синьхай революциясының тарихы туралы диполом жұмысы болмақ.

Жұмыс Кіріспеден, негігі үш тараудан және қорытынды мен пайданылған әдебиеттер тізімінен тұрады.

I тарау. Синьхай революциясы және оның Қытай тарихында орны.

1. 1. Учан көтерілісінің басталуы.

XX ғасыр басына таман ихэтуан көтерілісен соң Қытайдың империалистік державалардың жартылай колониясына айналу процесі аяқталды.

"1912 жылы капиталистік державалар шетел саудасы үшін" зорлықпен " Қытайдың 48 портты қаласын ашты. Тек 47 кеденде 1910 жылы 35, 6 млн таәлге тең тауар жиналды. 1910 жылы Қытайға шетелден әкелінген тауарлардың жалпы құны 476 млн. таәлге тең, ал Қытайдан шыққан экспорт құны 394 млн. таәлге тең келді. Осы 1910 жылы Қытайдың кеден орындарында қызмет етіп жатқан шетелдіктер саны 1378-ді құрады, бұлардың барлығы басшы қызметіндегілер еді " /1/

Цин үкіметінің империялистік державаларға қарызы 1911 жылдың желтоқсанында 139 млн. фунт-стерлинг құрады. Қытайда айтарлықтай шетелдік тікелей капитал қорларының көлемі өсті. (1902 жылы 503 млн. доллардан-1914 жылы 1085 млн. -ға жетті) .

"Кеден санағы бойынша 1910 жылы Қытайда 141 868 шетелдік 3239 шетелдік фирма болған.

ХХғасыр басында шетел миссионерлерінің қызметі жақсы жүрді. "/2/ 1910 жылы Қытайда мың жарымға жуық католиктік және бес мың протестандық миссионерлер жұмыс істеген. Елдегі христиандар саны 1911 жылға дейін екі есе өсті, әрбір 200 адамға орташа есеппен бір христиан дініндегі қытайлық келді.

Империялистік державалар Қытайда әрдайым өздерінің әскери күштерін ұстады.

Ұлттық капитализмнің дамуына кедергі болған маньчжур-қытай феодалдарының реакциясы Қытай территориясын империялистік державалардың бөліп алуы, цин монархиясының капитуляндық саясаты, революциясының басталуына басты себепкер болды. Пісіп жетіліп тұрған революция алдында мынандай міндеттер тұрды:

феодализді ликвидациялау, Қытайдағы үстем етуші державалардың билік етуін жою, империядағы Қытай ұлты мен басқа ұлттарды қорлаған маньчжур монархиясын құлатып, елде тәуелсіз буржуазиялық республика құру.

Жоспарда бірінші қытай халқының барлық қатерінің себепкері болған Цин монархиясының көзін жою тұрды.

1911 жылы революция қарсаңында Қытайдағы жағдай В. И. Ленин сөздеріне сәйкес келді: "1905 жылғы орыс революциясы және әлемдік капитализм Азияны толығымен оятты. Жүз мыңдаған орта ғасырда қалып қалған халықтардың жаңа өмірге деген, өз құқұықтарына деген, демократияға деген құлшыныстары талпыныстары оянды"/3/

Синьхай революциясы қарсаңында Сычуан және Учан көтерілісіне дейін Қытайдағы антиманьчжурлық лагерге бір-бірімен байланысы аз әртүрлі козғалыстар бірікті.

Қытай шаруаларының маньчжур монархиясына, феодалдық үстемдік пен империялық агрессияға қарсы стихиялық көтерілістері 1901 жылғы империялистердің ұлттық ихэтуан көтерілісін басып жаншыған соң елде ұсақ ұлттық көтерілістер жиіледі, бұл-

Біріккен одақ басқарған Қытай ұлттық буржуазиясының революция-демократиялық қозғалысы.
Буржуазия- помещиктік либералды- конституциялық қозғалыс
Цин империясы өздеріне зорлықпен қосып алған хандық емес халықтардың, яғни, монғол, ұйғыр және тағы басқалардың ұлт азаттық қозғалыстары.

Контрреволюция лагеріне кірген маньчжур қатарында-үстем тап өкілдері, әскер басылары, әскери қызметкерлер ("восмизнаменные"-8 корпус), Қытайдың феодалдық - бюрократиялық және феодалдық-әскери адамдары, ірі помещиктері мен компрадорлар.

Контрреволюциялық лагерь империялистік державалардан саяси, әскери, қаржылай көмек алып отырды, ал бұл революция нәтижесіне айтарлықтай маңызын тигізді.

Маньчжур режимінің күйреуі, Қытайдағы 1911жылғы жаз-күз айларында революциялық көтерілістердің жиілеуі және Цин үкіметінің өсіп келе жатқан революциялық толқынмен күресінің әлсіздігі, бірінші дүниежүзілік соғыс қарсаңында империялистік державалардың өз іштеріндегі қайшылық Синьхай революциясына бастау салған Учан көтерілісіне қолайлы кезең болды.

Ханькоудағы орыс концессиясы полицияның (тексерісінде) революциянерлердің штаб-квартирасын 1911жылы 9 қазандағы тексерісінен кейін боған граната жарылысы болған соң онда шетелдіктерге қорғау құқы берілген прокламация табылды. Бұл құжаттарда революционерлер барлық державалармен достық қатынаста болатындығы, шетелдіктерді қорғап, қарыздарды төлеп, барлық келісімдермен келісетіндіктері айтылған: және де онда жаңадан жасалған келіссөздер мойындалмайтындығы, Цин династиясын жақтайтын державалар жау қатарына саналатындығы мен маньчжурларға арналған барлық қару-жарақ конфискелетіндігі айтылған.

Учан көтерілісі басталысымен маньчжур наместнигі Жуй Чэн Ханькоудағы ағылшын консулынан көмек сұрады. Бірақ, 1901 жылғы " қабылданған протокол" бойынша шетел державалары Қытайдағы көтеріліске қарулы күш көрсетпейтіндігі айтылған. /4/

Сондықтан бұл сұрақ консулдар корпусында талқыға салынды. Ресей мен Франция генконсулдары қарулы күшке қарсы болды. Осылайша Пекиннен бұйрық алған консулдар соғысушы жақтарға екі жаққа да бірдей екендіктерін айтады. Бірақ шетелдіктер Цин үкіметіне жақтас болды. 1911 жылдың өзінде Қытайда 19 мың адамы бар 51 шетелдік әскери кеме болған/5/

Қытайда ұлттық патриотизм дамыды, шетел тауарларына байкот жарияланды, әсіресе Қытай студенттері арасында кең қанат жайды. Әртүрлі газет-журналдар шығарылды. Сунь Ятсеннің Цин империясына қарсы бағытталған "Революциялық армия " деген кітабі тарады.

1905 жылы Сунь Ятсен Қытайдың жаңару қоғамын құрады. Бұл революцияляқ ұйым ірі елдердің көптеген басқа ұйымдарынан құрылған, кең революциялық бағдарламасы бар ірі ұйым болып табылады. Мұның аты "Тунмынхой"(Союзная лига) деп аталады. Бұның негізгі пункттері:

1 . Өкіметті құлату., 2. Басқарудың республикалық түрін енгізу., З. Әлемде бейбітшілік орнату., 4. Жерге деген құқықтардың теңестірілуі., 5. Қытай мен Жапонияның арасында достық орнату.

Тунмынхойға кірген әрбір адам ант қабылдайтын болған. 1907 жылы 16 қаңтарда Токиода митингте осы бағдарламалар айтылды және Сунь Ятсен өзінің әйгілі үш ұлттық принціпін жариялады:

национализм;
халықтың әл - ауқаты;
халық билігі;

Бағдарламада өкімет басын билеп тұрған династияны құлату, феодализмге қарсы күрес тағы басқа мәселелерді алға қойды.

Сунь Ятсеннің бұл бағдарламасын В. И. Ленин өте құрметтеп қодап бағалады.

Цин династиясы мен монархиялық құрылысқа қарсы шешуші күрес 1911 жылы Кантонда дайындалды. (Хуан Син басқарды, 28 сәуірде Кантон генерал-губернаторының үйін өртеумен басталды. Бірақ, көтеріліс дұрыс ойластырылмағандықтан басыптасталынды. Кантон көтерілісі күресті жалғастыруға күш берді. Учан қаласы күрес орталығына айналды.

Тунмынхой басшылығы қарулы күресті 1911 жылдың аяғына таман бастауды көздеп отырған. Осы революциялық күрестің жандануына Цин үкіметінің 1911 жылғы 9 мамырда шығарған барлық темір жолды национализациялау жөніндегі бұйрығы себеп болды. (бұл шешімге үкімет шетел мемлекеттерімен келіссөз жүргізу барысында ұлттық буржуазия тарапынан қарсылық болмау үшін жасалған және Қытай буржуазиялық позициясын әлсіретіп, шетел банктерінен жаңа қарыз алу үшін жасалды. 20 мамырда Цин үкіметі мен Англия, Франция, Германия және АҚШ банкттері консорциумы арасында Қытайға Хугуан қарызыр беру туралы келісімге келеді, яғни, 5% жылдық ставкамен 6 млн. ф. ст. бұл ақша темір жол құрылысы үшін керек болды/

Кейінгі жылдары Қытай буржуазиясы темір жолдарды өз күшімен салуды көздеген еді, бұл бір жағынан материалдық жағынан тиімді болса, екінші жағынан ұлттық сана-сезімнің тануына көмектесер еді. Осы антинационалды акт Қытай буржуазиясының шыдамының шегі болды.

Шетелден қарыз алу туралы үкімет шешіміне барлық қалаларда наразылық митингілер жүргізілді, Сычуан қаласында көтеріліс болды, бірақ ол басылып тасталды, Учанда 10-шы қазанда көтеріліс басталып кетті. Осы Учан көтерілісі 1911-1913 жылдары революцияның бастамасы болды (бұл кезде Тунмынхой басшылары Хуан Син оңтүстікте болды, Сунь Ятсен Америкада болды) . Көтеріліс басшысы полковник Ли Юань-Хун болды, революция өте жоғары қарқында жүргізілді. Ханькоу, Ханьян қалаларына ауысты (14 қазанда Юань Шикайды үкімет Ханькоу генерал-губернаторы етіп тағайындады, бірақ қу Юань Шикай денсаулығына сүйеніп бұл лауазымнан бас тартады) .

Бұл күндері Пекинде байлар банктерге салған салымдарын алып елден қаша бастайды, банктер жабылады, революция зор қарқын ала бастады. "Русское слова" корреспонденті Орталық Қытайда шаруалар, жер өңдеушілер басып алды, елдің бәрі " Қытайға азаттық " /7/ -деген ұрандармен шерулер болып жатыр деп жазады.

20 қазанда Хуан Син басқарған уақытша революциялық үкімет құрылады. Бұл уақытша революциялық үкіметке Шанхай қаласы да қосылады. Осы 1911 жылғы революциялық қозғалыстардың өзіне тән ерешелігі революциялық күштердің елдің оңтүстігіне шоғырлануы болды. ¥лттық өнеркәсіптердің негізгі орталығы осы оңтүстіктегі Шанхай Ханькоу, Кантон және Нанкин қалаларында орналасқан болатын. Оңтүстіктегі провинциялардағы шаруалардың көбі біреулердің жерлерін арендаға алып жұмыс істеген. Бұл аудандарда феодалдық эксплуатация әсіресе ауыр жүрді. Революцияның негізгі қозғаушы күштері демократиялық буржуазияның шаруалары болды. Кейін бұған либералды монархиялық буржуазия қосылды (Осы екеуі либералды республикалық түске боялды) . Почта және байланыс министері Шэн Сюань-Хуай 22 қазандағы конституциялық палатаның екінші сессиясында темір жол құрылысын шетелге беруге жауапты адамды жұмыстан шығарды. Цин империясы үкіметінің революционерлерді қарумен басу әрекеті сәтсіз аяқталды.

22 қазандағы Пекин үкіметі Янцзы өзені бассейніндегі барлық қарулы күштердің қолбасшысы етіп Юан Шикайды тағайындады. Юан Шикай өз қызметіне кірісуге асықпады, себебі бас штабта революционерлерді жақтайтын барлық әскери мерекелік жыйын туралы айтып отыратын бірнеше офицер бар деген сыбыс естиді.

Солтүстіктің барлық помещиктік буржуазия өкілдері Юан Шикайға үлкен үміт артады. Қарашада Юан Шикай премер- министір болды. Бірақ, ол революционерлерге қарулы күрес ашуға асықпайды, себебі уақыт өте державалар солтүстікті қолдап, революциялық лагерь күйрейді деп ойлайды.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.