Негізгі тыныс алу шулары. Жанама тыныс шулары

І.Кіріспе

ІІ. Негізгі бөлім
2.1 Негізгі тыныс алу шулары
2.2 Жанама тыныс шулары
2.3Плевраның үйкеліс шуы

ІІІ Қорытынды
Пайдаланылған әдебиеттер тізімі

Аускультация (Auscultatio) – организмдегі алыстан естілмейтін дыбыстық көріністерді естуге негізделген науқасты зерттеудің обьективті әдісі. Аускультацияны зерттеу әдісі 1819 ж Лаэннек болды. Ол “ Тікелей тыңдау және өкпе мен жүрек аурулары ” атты трактат шығады.

Аускультация жүргізгенде мына ережелерді сақтау керек :
Бөлмеде тыныштық болу керек, темперетура 18°С төмен емес , белге дейін шешіндіру ,төсте түктер кедергі жасаса сулау керек , дәрігер мен мен науқасқа ыңғайлы қалыпта болу керек. Науқас вертикальды қалыпта , дәрігер аускультацияланатын жерге қарсы жағынан сол қолмен ұстап тұрады. Науқасқа ыңғайлы жағдай – орындыққа отыру ,дәрігер оң жағында .Пациенттің тынысы бір қалыпты, ауызы жабық . Мына ретпен жасау керек:оң немесе сал жағынынан бастайды.Тыңдағанда қол қосымша шу туғызбау керек. Стестоскоп денеге тығыз,бірақ қатты емес жанасу керек.
Бірінші стестоскопты науқас денесіне қойып кейін құлаққа апару керек. Стестоскоп пен құлақ қалқаны арасында ауа жиналып қалмас үшін.
Өкпе аускультациясын кеуде клеткасында дыбыстарды салыстыру арқылы симметриялы айлықтарда жүргізу керек.

Егер осы нүктелерде өзгерістер табылса, стестоскопты қалыпты дыбыс шыққанша жылжытып, шекарасын табамыз.Бір жағын тыңдағанда дем алу мен шығарудың интенсивтілігі мен ұзақтығын , ал салыстырмалы аускультацияда – дем алу мен дем шығаруын салыстырамыз.Тыныс алу мүшелерінің аускультативті белгілерін негізгі шу мен жанама шуларға бөлеміз.
Негізгі тыныс шулары пациент тыныштықта мұрынмен дем алғанда естіледі (ауыз жабық) , жанама – ауызбен терең дем алғанда .Бірінші тыныс типін ,сосын жанама тыныс шуларын анықтайды.
Сау адамда екі негізгі тыныс шуы естіледі, (тыныстың 2 типі ): везикулярлы ( альвеолярлы ) тыныс, бронхиальды, ларинготрахеальды тыныс.
Везикулярлы тыныстың даму орны альвеолалар. Ол тыныс алғанда альвеолдардың қабырғаларының тез ашылуынан пайда болады. Альвеолдардың қабырғалары керіліп , тербеледі және везикулярлы тыныс деп аталатын шуды береді.
Везикулярлы тыныс жұмсақ үрлемелі шумен сипатталады ,ол дем алғанда “Ф” дыбыс береді. Везикулярлы тыныс дем алудың өн бойында және дем шығарудың алғашқы бөлігінде естіледі.Дем алу дем шығаруға қарағанда ұзақтау және интенсивті .Графикалық түрде дем шығару дем алудың 1∕ 3- 1∕4 бөлігін құрайды .Дем шығару қысқа ,өйткені дем шығарғанда альвеола қабырғалары тез жабылып , кернеу мен тербеліс өніп ,оның дыбыс белгілері төмендейді.

1. Ішкі ағза ауруларының пропедевтикасы : Оку қуралы / Айтбембет, Бегалы Нурманулы. - Алматы : Кітап, 2005. - 568 с
2. Пропедевтика внутренних болезней : учебник / Н. А. Мухин, В. С. Моисеев. - М. : ГЭОТАР-Медиа, 2009. - 848 с
3. Ішкіауруларпропедевтикасы пәнініңклиникалық дәрістері : оқу құралы / Қ. Ж. Ахметов. - [б. м.], 2009. - 210 с
4. Терапиядағы мейірбике ісі – Астана «Фолиант», 2007

Пән: Медицина
Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 10 бет
Таңдаулыға:

Қазақстан Республикасының Білім және Ғылым министрлігі
Семей қаласының Шәкәрім атындағы мемлекеттік университеті

БӨЖ
Тақырыбы:Негізгі тыныс алу шулары. Амфорикалық тыныс алу

Орындаған: Темешов.Д.Ә
Тексерген: Муратбаев Д.М

Семей 2015 жыл

Жоспар:

І.Кіріспе

ІІ. Негізгі бөлім
2.1 Негізгі тыныс алу шулары
2.2 Жанама тыныс шулары
2.3Плевраның үйкеліс шуы

ІІІ Қорытынды
Пайдаланылған әдебиеттер тізімі

Аускультация (Auscultatio) - организмдегі алыстан естілмейтін дыбыстық көріністерді естуге негізделген науқасты зерттеудің обьективті әдісі. Аускультацияны зерттеу әдісі 1819 ж Лаэннек болды. Ол " Тікелей тыңдау және өкпе мен жүрек аурулары " атты трактат шығады.

Аускультация жүргізгенде мына ережелерді сақтау керек :
Бөлмеде тыныштық болу керек, темперетура 18°С төмен емес , белге дейін шешіндіру ,төсте түктер кедергі жасаса сулау керек , дәрігер мен мен науқасқа ыңғайлы қалыпта болу керек. Науқас вертикальды қалыпта , дәрігер аускультацияланатын жерге қарсы жағынан сол қолмен ұстап тұрады. Науқасқа ыңғайлы жағдай - орындыққа отыру ,дәрігер оң жағында .Пациенттің тынысы бір қалыпты, ауызы жабық . Мына ретпен жасау керек:оң немесе сал жағынынан бастайды.Тыңдағанда қол қосымша шу туғызбау керек. Стестоскоп денеге тығыз,бірақ қатты емес жанасу керек.
Бірінші стестоскопты науқас денесіне қойып кейін құлаққа апару керек. Стестоскоп пен құлақ қалқаны арасында ауа жиналып қалмас үшін.
Өкпе аускультациясын кеуде клеткасында дыбыстарды салыстыру арқылы симметриялы айлықтарда жүргізу керек.

Егер осы нүктелерде өзгерістер табылса, стестоскопты қалыпты дыбыс шыққанша жылжытып, шекарасын табамыз.Бір жағын тыңдағанда дем алу мен шығарудың интенсивтілігі мен ұзақтығын , ал салыстырмалы аускультацияда - дем алу мен дем шығаруын салыстырамыз.Тыныс алу мүшелерінің аускультативті белгілерін негізгі шу мен жанама шуларға бөлеміз.
Негізгі тыныс шулары пациент тыныштықта мұрынмен дем алғанда естіледі (ауыз жабық) , жанама - ауызбен терең дем алғанда .Бірінші тыныс типін ,сосын жанама тыныс шуларын анықтайды.
Сау адамда екі негізгі тыныс шуы естіледі, (тыныстың 2 типі ): везикулярлы ( альвеолярлы ) тыныс, бронхиальды, ларинготрахеальды тыныс.
Везикулярлы тыныстың даму орны альвеолалар. Ол тыныс алғанда альвеолдардың қабырғаларының тез ашылуынан пайда болады. Альвеолдардың қабырғалары керіліп , тербеледі және везикулярлы тыныс деп аталатын шуды береді.
Везикулярлы тыныс жұмсақ үрлемелі шумен сипатталады ,ол дем алғанда "Ф" дыбыс береді. Везикулярлы тыныс дем алудың өн бойында және дем шығарудың алғашқы бөлігінде естіледі.Дем алу дем шығаруға қарағанда ұзақтау және интенсивті .Графикалық түрде дем шығару дем алудың 1∕ 3- 1∕4 бөлігін құрайды .Дем шығару қысқа ,өйткені дем шығарғанда альвеола қабырғалары тез жабылып , кернеу мен тербеліс өніп ,оның дыбыс белгілері төмендейді.
Везикулярлы тыныс кеуде клеткасының беткейіне жақын орналасқан өкпе ұлпасы бар жерде , эталон 2 қабырға аралықта бұғана ортаңғы сызықпен , аксиллярлы облыс , жауырынның төменгі бұрыштарында жақсы естіледі.
Везикулярлы тыныстың өзгерістері:
Везикулярлы тыныс патологиялық ,кейде бірқатар физиологиялық жағдайларда өзгеруі мүмкін, сонымен бірге өзгерістер сандық немесе сапалық болуы мүмкін.
Сандық өзгерістер ( әлсізденуі) физиологиялық жағдайда кездеседі.
Тері асты клетчатканың ісігінде, кеуде қабырғасының семіру қалыңдауы кезінде
Мускулатураның күшті дамуынан , өкпенің патологиясынсыз әлсіреген адамдарда ,ауырсыну кезінде - мысалы , қабырға сынғанда ,ауырған кезде науқас беткей дем алғанда диафрагманың жоғары көтерілуінен - асцит , метеоризм.
Везикулярлы тыныстың патологиялық өзгерістері кездеседі.
Көмей, трахея, ірі бронхтардың шырышты қабатының ісінумен , қуыстың бөгде денемен бітеліп қалуында ,ісікпен қосылғанда ,үлкейген лимфа түйіндерімен бітелгенде және т.б. Ауа өткізу жолдары тарылғанда аз керіледі ,ал аз керілгенде альвеола қабырғасының күші төмендейді.
Өкпе эмфиземасында - альвеола қабырғасының эластикалық кішірейгенде және де өкпенің бүкіл беткейінде естіледі.
Өкпенің қабынуында : аурудың бастапқы және соңғы кезеңдерінде .Әлсіреу альвеола қабырғасының экссудатпен толуынан эластикалық қасиетінің жоғалуынан пайда болады және альвеолалардың қабырғасын зақымдалуын қабыну процесіндегі нәтижесінде.
Плевра қуысына сұйықтықтың жиналуы ( плеврит ,гидроторокста) және ауаның жиналуы тіпті жоғалып кетуі мумкін.
Плевра жапырақшаларының қалыңдауы мен қысқаруында ( Плеврит нәтижесінде ) Плевра жапырақшалары қалыңдағанда дыбыс өткізбейді.
Қабырғаның сынуы нәтижесінде бір жағының тыныстық жылжымалылығының рефлекторлы төмендеуі , құрғақ плевритпен қабырғааралық невралгияда ауырсыну сезімі.
Әлсіз везикулярлы тыныс кейде " аускультативті сферада " Қалыпты өкпе ұлпаларымен бірге тығыздалған аймақтарды тыңдағанда байқалуы мүмкін.Тығыздалға\н ұлпалар везикулярлы тыныс түзуге қатыспайды
Везикулярлы тыныстың физиологиялық жағдайларда күшеюі.
Бір жақта патологиялық процесс дамып, өкпе немесе оның бір бөлігі істен шықса, сау жері істен шыққан өкпенің қызметін өзіне алады (викарлы немесе компенсаторлы күшею)
Везикулярлы тыныстың сапалық өзгерістері қатты везикулярлы тыныс және ұзақ дем шығарумен сипатталатын тыныс түрінде көрінуі мүмкін .Қатты везикулярлы тыныс жұмсақ везикулярлы тыныстан біртекті еместігімен ажыратылады.Қатты везикулярлы тыныс бронхиттерде кездеседі.Бронхтардағы қабыну процестері шырышты қабаттардың ісінуіне әкеліп ,ал ол біртекті емес бронх қуысының тарылуына әкеледі.Дем алғандағы ауа бірқатар тарылған жерлерден өтеді, ол стенотикалық шу туғызады.Бұл кезде бронхтардың тарылуы шамалы ғана - пайда болатын шулар интенсивтілігі төмен .Бірақ қалыпты везикулярлы тыныспен қабаттасып ,оларға қаттылық береді.Қатты везикулярлы тыныс - везикулярлы тыныстың сапалық, күшейген везикулярлы тыныс - сандық өзгерістеріне жатады.Егер бүкіл дем шығару кезінде тыныс шуын естісек ,бұл жағдайда везикулярлы тыныс күшейген дем шығарумен жүреді.
Ұзарған дем шығарумен жүретін везикулярлық тыныс ,қатты везикулярлы тыныс сияқты бронхиттерде кездеседі.Дем шығарудың ұзаруы альвеолдардың қабысуының қиындауына негізделген.Ол альвеолдардан қуысы тарылған ұсақ бронхтарға ауаның шығуына кедергі болады.
Егер ұзарған дем шығару ылғи өкпе ұшында естілетін болса ,онда осы белгі тән туберкулездік процесстің дамуын көрсетеді ұзарған дем шығарумен везикулярлы тыныс бүкіл өкпеде естілсе ол бронхиальды астманың белгісі болып табылады.
Саккадирленген ( үзілісті ) тыныс - бұл кезде тыныс шуы дем алғанда біркелкі емес , үзілісті тыныс алумен сипатталады , тыныс шығару біркелкі .
Саккадирленген тынысты физиологиялық жағдайда тыныс , бұлшықетінің біркелкі жиырылмауынан жылыған кезде байқауға болады. Саккадирленген тыныстың шектеулі аймақта пайда болуы ,әсіресе өкпе ұшында естілуі бронхтардың шырышты қабатының ісінуінен немесе бронхтарды тарылтатын ,майда бронхтарда шырыштың болуынан ауаның альвеолаға өтуінің қиындығын көрсетеді.Туберкулез кезінде болуы мумкін.
Бронхиальды тыныс көмей, трахеяда дыбыс саңылауы арқылы ауа өткенде пайда болады.Бронхиальды тыныстың түзілу орны дыбыс саңылауы.Ауа дем алу кезінде жіңішке дыбыс саңылауы арқылы өтіп , шу тудыратын діріл шақырады.Дем шығару фазасында ауа трахеядан кеңірек көмейге шыққанда діріл туғызып ,шу шақырады .Дем шығару кезіндегі дыбыстар күштірек ,ұзағырақ ,қатаңдау.
Ауа қозғалысының көмей арқылы қозғалысында пайда болады шулар бронхиальды бұтақ арқылы таралады ,бірақ кеуде клеткасына өтпейді .Бұл тыныс пайда болу орнына байланысты ларинго - трахеальды деп аталады.Бронхиальды тынысты дем шығарған да "Х" әрпін айтқызу арқылы шығаруға болады. Бронхиальды тыныс кезінде дем шығару ұзақ,қатты.Бронхиальды тыныстың эталоны физиологиялық жағдайларда көмей , трахея үстінен ,кеуде клеткасына трахеяның бифуркациясының проекциясы орындарынан ( мойындырық ойығы) , төстің денесінің алдынан ,3-4 кеуде омыртқаларының жауырынаралық ,аймағында , 7- мойын омыртқасының өсіндісінің деңгейінде естіледі.Кеуде клеткасының басқа аймақтарында өкпе ұлпасы тығыз орналасқандықтан ,кеуде клеткасы мен бронхтардың аймағында бронхиальды тыныс тұйықталады және естілмейді.
Тек қана бронхиальды тынысқа тән өте маңызды феноменге назар аудару керек ( отандық әдебиетте бұл ерекшелік айтылмаған ) Бұл аускультативті үңгір дыбыссыз үзіліс дем алу мен дем шығару фазасы арасында дыбыс болмайтын қысқа кезең.
Егер бронхиальды тыныс қалыпты везикулярлы тыныс естілетін жерлерде естілсе ,онда бронхиальды тыныс патологиялық болып саналады.
Патологиялық бронхиальды тыныс кеуде клеткасында белгілі жағдайларда анықталады.(слайд 5 )
Өкпе ұлпасының тығыздалуымен жүректің өкпе аурулары ( крупозды пневмонияның крупозды пневмонияның 2- сатысы .туберкулез ,өкпе инфаркті)
Компрессионды ателектазда ,өкпенің сұйықтық немесе ауа қысуынан жабысып қалғанында.
Өкпеде қуыс болғанда ( абцесс, каверна ) , егер ол қуыc бос болса және бронхпен байланысса .Бұл жағдайда бронхиальды тыныстың күшеюінен ғана емес ,сонымен қатар , куыс резонатор ретінде дыбыс ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.